Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "review of the literature" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Przemoc wobec osób starszych – przegląd badań
Violence against old people – a review of the literature
Autorzy:
Makara‑Studzińska, Marta
Sosnowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943633.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
elderly people abuse
mistreatment
old age
prevalence
risk factors
violence
czynniki ryzyka
nadużycia wobec osób starszych
przemoc
rozpowszechnienie
starość
wykorzystywanie
Opis:
The authors reviewed available literature on the phenomenon of the elderly people abuse. In connection with ongoing worldwide demographic changes, a rapid growth of the population aged 60 years and more is noted. Such trends will continue, which gives rise to a gradual increase in the number of cases of abused seniors. The article presents definitions of violence against elderly people, with a special emphasis on the symptoms that may suggest abuse. Furthermore, we specified the articles that focus on the assessment of individual risk factors that may increase the occurrence of aggressive behaviour towards seniors. We also focused on analysis of available literature on the prevalence of violence against the elderly, both in Poland and worldwide. Analysis of the data from countries with different structural and cultural conditions clearly confirms the presence of this phenomenon everywhere, although it appears to varying extent. Research results depend on many factors, including the applied research methodology and measurement tools, the accepted definition of violence and sources of information. Worth noting are underestimated statistics which may be due to senior citizens’ reluctance to disclose abuses. In view of the multidimensional nature of the issue, it is important to introduce further system solutions in order to reduce the incidence of elderly people abuse and more effectively detect and resolve the problem, which still constitutes, especially in our country, a taboo subject.
Autorzy dokonali przeglądu dostępnego piśmiennictwa na temat zjawiska przemocy wobec osób starszych. W związku z zachodzącymi na całym świecie zmianami demograficznymi następuje szybki wzrost populacji osób w wieku 60 lat i starszych. Takie tendencje będą się utrzymywać, co niesie ze sobą stopniowy wzrost liczby przypadków znęcania się nad seniorami. W artykule przedstawiono definicje przemocy wobec osób starszych oraz opisano główne rodzaje stosowanej przemocy, ze szczególnym uwzględnieniem symptomów sugerujących nadużycia. Ponadto wyszczególniono prace koncentrujące się na ocenie czynników ryzyka, które mogą zwiększyć występowanie zachowań agresywnych wobec seniorów. Autorzy skupili się również na analizie dostępnej literatury na temat rozpowszechnienia zjawiska przemocy wobec osób starszych, zarówno w Polsce, jak i na świecie. Analiza danych z krajów o zróżnicowanych uwarunkowaniach strukturalnych i kulturowych jednoznacznie potwierdza obecność tego zjawiska wszędzie, jakkolwiek występuje ono z różnym nasileniem. Rezultaty badań zależą od wielu czynników, m.in. Od zastosowanej metodologii badań i narzędzi pomiaru, przyjętej definicji przemocy czy też źródła informacji. Uwagę zwracają zaniżone statystyki, które mogą być spowodowane niechęcią samych seniorów do ujawniania nadużyć. W związku z wielowymiarowym charakterem zagadnienia ważne jest dalsze wprowadzanie rozwiązań systemowych, celem ograniczenia zjawiska przemocy wobec osób starszych oraz skuteczniejszego wykrywania i rozwiązywania problemu, stanowiącego nadal, zwłaszcza w naszym kraju, temat tabu.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2012, 12, 1; 57-61
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Radiochemioterapia zaawansowanego raka sromu – doświadczenia własne i przegląd piśmiennictwa
Radiochemotherapy in advanced vulvar cancer. Own experience and review of the literature
Autorzy:
Krynicki, Ryszard
Lidner, Bogusław
Jońska-Gmyrek, Joanna
Staniaszek, Jagna
Bobek-Pstrucha, Ewelina
Borowiak, Joanna
Madzińska, Magdalena
Bidziński, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/908468.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
advanced vulvar cancer
radiochemotherapy
reaction to radiation
treatment outcome
tumour regression
Opis:
Background: In cases of advanced vulvar cancer with non-resectable lesions, permanent cure is extremely rare. In the past, chance for improved outcomes was sought in extensive exenterative procedures, resulting in significant disability and compromising the patients functioning. An alternative therapeutic option of far-advanced vulvar cancer is radiotherapy, either used as a stand-alone modality or as neoadjuvant modality, prior to surgery. At present, chemosensibility of vulvar cancer is relatively well documented. Implementation of synchronous chemotherapy with a 15-20% reduction of total dose of radiotherapy provides a favourable therapeutic index. The aim of this paper is to evaluate tumour response to radiochemotherapy in patients with advanced vulvar cancer, based on own experience to-date. Material and method: Since January 1st, 2005 thru December 31st, 2008, at the Department of Female Genital Tumours of the Centre of Oncology in Warsaw, we have treated 17 patients with planoepithelial vulvar cancer in clinical stages T3 and T4, N0-N2M0, aged 56-81 years (mean: 68 years). The patients were irradiated with photons X (6-15 MeV) over vulvar area, inguinal lymph nodes and pelvis. Total doses delivered to vulvar area ranged from 50 to 65 Gy (depending on extent of tumour infiltration) and to pelvic and inguinal lymph nodes – 45-65 Gy. Chemotherapy consisted of 5-FU at the dose of 750-1000 mg/m2, administered in a 96-hours’ infusion on days 1st-4th and cisplatin at a dose of 50 mg/m2 on day 1st, administered on the 1st and 5th week of radiotherapy. Results: Complete regression of tumour (complete response, CR) was achieved in 7 (41%) patients, partial response (PR) – in 9 (53%) patients, and progression of disease in spite of the therapy was observed in 1 (6%) patient. In 3 (33%) patients who obtained partial response, at surgery only radiation-induced damage was seen, with no viable tumour remnants. Conclusions: Radiochemotherapy should be considered the treatment of choice in far-advanced vulvar cancer. Treatment plan should be elaborated by qualified gynaecologists-oncologists, in close cooperation with radiotherapists. Surgery should be reserved for patients with recurrent disease or those with incomplete regression after radiotherapy.
Wstęp: W zaawansowanym raku sromu przy nieresekowalnych zmianach trwałe wyleczenie jest rzadkością. W przeszłości szansą na poprawę wyleczalności były rozległe zabiegi egzenteracyjne prowadzące do znacznego okaleczenia i upośledzenia funkcjonowania chorych. Alternatywnym sposobem leczenia zaawansowanego raka sromu stała się przedoperacyjna lub samodzielna radiochemioterapia. Obecnie chemiowrażliwość raka sromu jest dość dobrze udokumentowana. Zastosowanie synchronicznej chemioterapii z redukcją dawek całkowitych o 15-20% z radioterapii pozwala na uzyskanie korzystnego indeksu terapeutycznego. Celem pracy jest ocena odpowiedzi guza na leczenie radiochemioterapią u chorych na zaawansowanego raka sromu oparta na dotychczasowych doświadczeniach autorów. Materiał i metoda: Od 1 stycznia 2005 do 31 grudnia 2008 roku leczono napromienianiem w Klinice Nowotworów Narządów Płciowych Kobiecych Centrum Onkologii w Warszawie 17 chorych na płaskonabłonkowego raka sromu o zaawansowaniu T3 i T4 N0-N2M0 w przedziale wieku 56-81 lat (średnia 68 lat). Pacjentki były napromieniane fotonami X 6 lub 15 MeV na obszar sromu i węzłów chłonnych pachwinowych i miednicy. Dawki całkowite na srom wynosiły od 50 do 65 Gy, w zależności od rozległości nacieku, na węzły chłonne miednicy i pachwinowe – od 45 do 65 Gy. Chemioterapia: 5-FU podawany w 96-godzinnym wlewie w dawce 750-1000 mg/m2, dzień 1.-4. i cisplatyna w dawce 50 mg/m2 w 1. dniu podawana w 1. i 5. tygodniu napromieniania. Wyniki: Całkowitą regresję guza (CR) uzyskano u 7 (41%) chorych, częściową (PR) u 9 (53%) kobiet, a u 1 (6%) pacjentki stwierdzono progresję choroby (PD). U 3 (33%) badanych z częściową regresją po operacji nie stwierdzono raka, jedynie popromienne uszkodzenia. Wnioski: Radiochemioterapia w zaawansowanym raku sromu powinna być metodą leczenia z wyboru. Do leczenia powinni kwalifikować ginekolodzy onkolodzy wraz z radioterapeutami. Chirurgię należy zarezerwować dla chorych z nawrotem choroby lub z niecałkowitą regresją po napromienianiu.
Źródło:
Ginekologia Onkologiczna; 2009, 7, 2; 88-96
1731-5379
Pojawia się w:
Ginekologia Onkologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zapalenie ślinianek wywołane podaniem jodowego środka kontrastowego w badaniu USG – przegląd literatury i opis przypadku
Iodinated contrast-induced sialadenitis: a review of the literature and sonographic findings in a clinical case
Autorzy:
Lucarelli, Antonio
Perandini, Simone
Borsato, Alessandro
Strazimiri, Endrit
Montemezzi, Stefania
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032219.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
jod
obrzęk ślinianek
ultrasonografia
środki kontrastowe
Opis:
Swelling of the salivary glands, also known as iodide or iodine mumps, is a rare adverse reaction to administration of iodine, a component steadily present in current contrast media and in a variety of medications. We report and compare with published literature the clinical and sonographic findings in a case of iodide mumps that developed after the intravenous administration of iodine-based contrast media for a contrast-enhanced computed tomography scan. The exact pathogenesis is unknown to date: based on sonographic appearance, we support the hypothesis of an acute inflammatory condition elicited by iodine accumulation in the salivary glands. The emergency care practitioner needs to be confident with the clinical symptoms as well as the sonographic findings and therapeutic options to successfully manage this condition.
Obrzęk gruczołów ślinowych, zwany również w literaturze angielskiej iodide mumps, jest rzadkim działaniem niepożądanym spowodowanym podaniem jodu – składnika występującego obecnie w środkach kontrastowych i wielu innych lekach. Przedstawiono obraz kliniczny i ultrasonograficzny obrzęku ślinianek, który wystąpił w reakcji na jodowy środek kontrastowy, podany dożylnie w celu przeprowadzenia badania z wykorzystaniem tomografii komputerowej. Ponadto przedstawiony obraz porównano z innymi przypadkami opisanymi w literaturze. Dokładna patogeneza tego zdarzenia pozostaje nieznana. Na podstawie obrazu ultrasonograficznego skłaniamy się do poparcia hipotezy dotyczącej wystąpienia ostrego stanu zapalnego wywołanego akumulacją jodu w śliniankach. Lekarze oddziałów ratunkowych powinni znać objawy kliniczne i obraz ultrasonograficzny, a także metody leczenia w celu wdrożenia skutecznego postępowania w takich przypadkach.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2018, 18, 75; 359-364
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współistnienie złośliwego mieszanego mezodermalnego guza macicy i raka piersi – opis przypadku oraz przegląd piśmiennictwa
Coexistence of mixed malignant mesodermal uterine tumour and breast cancer – case report and review of the literature
Autorzy:
Jońska-Gmyrek, Joanna
Bobkiewicz, Piotr
Dańska-Bidzińska, Anna
Bidziński, Mariusz
Nasierowska-Guttmejer, Anna
Gmyrek, Leszek
Krynicki, Ryszard
Olszewski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/908271.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
adjuvant treatment
breast cancer
coexistence
endometrial cancer
tumour mixtus mesodermalis malignus
Opis:
Mesodermal mixed malignant tumours (MMMT) are the rare neoplasms of postmenopausal women, with extremely poor prognosis. They constitute about 1-2% of all gynaecological malignancies and about 2-5% of uterine corpus malignancies. Due to rare frequency, the exact knowledge about their characteristics is difficult. Therefore, the treatment is based on the treatment methods used in endometrial cancer. For most authors, because of their clinical course, they are treated as more aggressive endometrial carcinomas. In the literature, there were described a lot of cases of endometrial cancer and MMMT development after the chronic therapy with tamoxifen, due to breast cancer, but rare data suggest the possibility of coexistence of the two above neoplasms, without the previous therapy with tamoxifen. In this paper, we present the case of woman, aged 78, with tumour mixtus mesodermalis malignus corporis uteri, coexistent with breast cancer, and unilateral lymph nodes metastases, coming from the uterine tumour, with no previous therapy. In the literature we did not meet any case of breast cancer, coexistent with MMMT with the axillary lymph node metastases of MMMT component.
Złośliwe mieszane guzy mezodermalne (MMMT) macicy to rzadkie nowotwory o bardzo agresywnym przebiegu, występujące u kobiet w wieku pomenopauzalnym. Stanowią 1-2% wszystkich nowotworów narządów płciowych kobiecych i 2-5% nowotworów trzonu macicy. Ze względu na niezbyt częste występowanie dokładne poznanie charakterystyki tych nowotworów jest utrudnione. Wobec powyższego, sposób postępowania jest oparty na schematach postępowania w raku trzonu macicy. Przez większość autorów, z uwagi na przebieg kliniczny, są one traktowane jako raki endometrium o agresywniejszym przebiegu. W piśmiennictwie opisano wiele przypadków występowania raka endometrium, jak również MMMT po przewlekłej terapii tamoksyfenem z powodu raka piersi, natomiast nieliczne dane wskazują na możliwość współwystępowania obu nowotworów bez uprzedniej terapii. W pracy przedstawiono przypadek 78-letniej kobiety, u której stwierdzono guza złośliwego mieszanego mezodermalnego trzonu macicy oraz raka piersi z jednoczesnym występowaniem przerzutów do węzłów chłonnych po stronie zdiagnozowanego raka piersi, pochodzących z guza macicy. Nie spotkano natomiast opisu przypadku współwystępowania MMMT i raka piersi z przerzutami MMMT do pachowych węzłów chłonnych.
Źródło:
Ginekologia Onkologiczna; 2006, 4, 4; 256-264
1731-5379
Pojawia się w:
Ginekologia Onkologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przerzuty do skóry oraz kości po leczeniu raka trzonu macicy – opis przypadku i przegląd literatury
Cutaneous and bony metastases after treatment of endometrial cancer – case report and review of the literature
Autorzy:
Gawlak, Maciej
Kowalewska, Magdalena
Krynicki, Ryszard
Dańska-Bidzińska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031189.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
ETV5/ERM
RUNX1/AML1
bony metastasis
cutaneous metastasis
endometrial adenocarcinoma
endometrial cancer
scalp metastasis
gruczolakorak trzonu macicy
przerzut do skalpu
przerzut do kości
przerzut do skóry
rak endometrium
Opis:
In terms of incidence, endometrial cancer is the sixth most common malignancy in women. Endometrial cancer disseminates mainly by the lymphatics to regional lymph nodes. Hematogenous spread usually concerns lungs, liver and bones. Distant metastases are infrequent, usually develop in the lungs and occur in not more than 4.6% of the cases. Cutaneous metastases of endometrial cancer are extremely rare and are associated with a poor prognosis. We present a case of a 47-year-old patient, operated on for endometrial cancer. Histological study of surgical specimens revealed adenocarcinoma of uterine corpus at moderate grade of histological malignancy and at FIGO stage IIB. Four years after surgery, the patient developed metastases to bones and skin, including scalp. The case is a great rarity not only because of aggressive clinical course concomitant with a prognostically favorable histological diagnosis, but also in view of an highly unusual location of metastases. The paper outlines basic processes governing organ-specific location of metastases. Molecular mechanisms of development of metastases of endometrial cancer, particularly distant ones, is still relatively poorly understood. The paper presents evidence supporting the role of products of genes RUNX1/AML1 and ETV5/ERM in increasing the invasiveness of this tumor and development of metastases. Studies performed to date indicate that assessment of level of expression of these genes might help to identify patients at higher risk for a more aggressive clinical course, thereby contributing to the development of more effective treatment protocols.
Pod względem zapadalności kobiet na wszystkie nowotwory rak trzonu macicy znajduje się na szóstym miejscu. Rak endometrium przerzutuje głównie drogą naczyń chłonnych do regionalnych węzłów chłonnych. Szerzące się drogą krwionośną przerzuty odległe najczęściej umiejscawiają się w płucach, wątrobie i kościach. Przerzuty odległe występują niezbyt często, w przeważającej mierze do płuc, dotyczą nie więcej niż 4,6% przypadków. Przerzuty raka trzonu macicy do skóry występują niezmiernie rzadko i wiążą się z bardzo niekorzystnym rokowaniem. W pracy przedstawiono przypadek 47-letniej pacjentki operowanej z powodu raka trzonu macicy. W badaniu histopatologicznym materiału pooperacyjnego stwierdzono obecność gruczolakoraka trzonu macicy o średnim stopniu dojrzałości histologicznej, w stopniu zaawansowania klinicznego FIGO IIB. Po czterech latach od operacji u chorej wystąpiły mnogie przerzuty do kości oraz skóry, w tym skalpu. Opisany przypadek stanowi niezwykłą rzadkość nie tylko ze względu na agresywny przebieg choroby przy zwykle dobrze rokującym rozpoznaniu histopatologicznym, lecz także z uwagi na wyjątkowo spotykane umiejscowienie przerzutów. W niniejszej pracy nakreślono podstawowe procesy warunkujące narządowo swoistą lokalizację przerzutów. Mechanizm tworzenia przerzutów raka endometrium, a szczególnie przerzutów odległych, pod względem molekularnym jest wciąż stosunkowo słabo poznany. W artykule przedstawiono dowody świadczące o wpływie produktów genów RUNX1/AML1 i ETV5/ERM na wzrost inwazyjności tego nowotworu oraz formowanie przerzutów. Dotychczasowe badania pozwalają żywić nadzieję, że w przyszłości ocena poziomu ekspresji tych genów będzie pomocna przy rozpoznaniu pacjentek z wyższym ryzykiem agresywnego przebiegu choroby nowotworowej, a co za tym idzie – w stworzeniu bardziej skutecznych schematów leczenia.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 3; 244-252
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rak jasnokomórkowy jajnika na podłozu zaawansowanej endometriozy pomenopauzalnej – opis przypadku i przeglad pismiennictwa
Clear cell cancer of the ovary developing within an advanced postmenopausal endometriosis. Case report and review of the literature
Autorzy:
Myszewska, Aleksandra
Dudziak, Mirosław
Kadylak, Bogdan
Sznurkowski, Jacek Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031255.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
endometrioza
rak
rak jajnika
rak jasnokomórkowy
transformacja nowotworowa
endometriosis
cancer
ovarian cancer
clear cell carcinoma
malignant transformation
Opis:
Endometriosis has a multifactorial etiology and its association with ovarian cancer is known since the beginning of the past century. As has been well documented, endometriosis possesses all the features of cancer phenotype, but a matter of debate remains whether ovarian cancer develops as a result of malignant transformation of pre-existing endometriosis or both conditions develop synchronously on a common basis. Active endometriosis is estrogen-dependent and rarely develops in postmenopausal women. Endometriosis-associated ovarian cancer (EAOC) is a distinct clinical entity, differing by age at diagnosis, histological type, clinical stage and prognosis. EAOC may develop both before and after menopause and the commonest histological types are clear cell and endometrioid. The purpose of this paper was to present a rare case of EAOC developing within the wall of an endometrial cyst, 7 years after meno-pause in a slim woman, not presenting features of estrogenization. A 54 years old female, on long-term oral antico-agulant (Sintrom) after mitral valve surgery, was admitted for surgical treatment due to an adnexal tumor on the right detected by sonography with CA-125 level of 354.7 U/ml. Intraoperative inspection revealed advanced endometriosis manifesting by numerous endometrial implants to the pelvic parietal peritoneum, visceral peritoneum and greater omentum as well as endometrial cysts within both ovaries. Intraoperative histological study revealed grade 2 clear cell carcinoma (CCC), while final histological study showed the area of transition from endometriosis to CCC with an intermediate stage of atypical endometriosis. The patient’s FIGO stage was defined as IA and her TNM stage – as T1aN0M0 G2. Conclusion: Active endometriosis resulting in presence of endometrial implants and endometrial cysts may manifest at postmenopausal age. Endometrial cyst may undergo malignant transformation, as suggested by doc-umented evolution of endometriosis to clear cell ovarian cancer with intermediate stage of atypical endometriosis.
Endometrioza ma etiologię wieloczynnikową, a jej związek z występowaniem raka jajnika jest obserwowany już od początku ubiegłego stulecia. Wykazano, że endometrioza posiada wszystkie cechy fenotypu raka, ale nie rozstrzyg- nięto, czy rak jajnika powstaje na drodze transformacji złośliwej endometriozy, czy też oba zjawiska rozwijają się równolegle na wspólnym podłożu. Czynna endometrioza związana jest z estrogenami i rzadko występuje w okre-sie pomenopauzalnym. Rak jajnika towarzyszący endometriozie (endometriosis-associated ovarian cancer, EAOC) stanowi odrębną jednostkę kliniczną, różniącą się wiekiem w momencie rozpoznania, typem histologicznym, stop-niem zaawansowania oraz rokowaniem. EAOC występują w okresie przed- i okołomenopauzalnym, a wśród typów histologicznych dominują raki jasnokomórkowe i endometrioidalne. Celem pracy była prezentacja szczególnego przypadku EAOC, który rozwinął się w ścianie torbieli endometrialnej 7 lat po menopauzie u szczupłej, pozbawio-nej cech estrogenizacji kobiety. Pięćdziesięcioczteroletnia chora przewlekle przyjmująca Sintrom z powodu wszcze-pionej zastawki mitralnej została zakwalifikowana do leczenia operacyjnego na Oddziale Ginekologii Onkologicz-nej z powodu podejrzanego w USG guza przydatków lewych, przy stężeniu markera CA-125 354,7 U/ml. W trakcie zabiegu stwierdzono zaawansowaną endometriozę wyrażoną obecnością licznych wszczepów endometriotycznych na otrzewnej miednicy, na surowicówce jelit oraz w obrębie sieci większej, a także torbieli endometrioidalnych obu jajników. W badaniu doraźnym rozpoznano raka jasnokomórkowego w stopniu zróżnicowania G2 (clear cell carci-noma, CCC – G2), a w badaniu ostatecznym udało się potwierdzić obszar przejścia endometriozy do raka jasnoko-mórkowego poprzez etap pośredni endometriozy atypowej. Stopień zaawansowania według FIGO określono na IA, natomiast wg klasyfikacji TNM – T1aN0M0 G2. Wnioski: Czynna endometrioza wyrażona obecnością wszczepów endometriotycznych oraz torbieli endometrioidalnych może ujawnić się w okresie pomenopauzalnym. Torbiel endometrialna może ulec transformacji złośliwej, co sugeruje udokumentowana w ścianie torbieli ewolucja endome-triozy do raka jasnokomórkowego jajnika z etapem pośrednim tzw. endometriozy atypowej.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 1; 82-88
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wznowa ziarniszczaka jajnika po 7 latach od pierwotnego, oszczędzającego leczenia operacyjnego – opis przypadku, przegląd piśmiennictwa
Recurrence of granulosa cell tumor of the ovary 7 years after primary sparing surgery – case report and review of the literature
Autorzy:
Cieminski, Adam
Lewandowski, Jan
Emerich, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031030.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
adjuvant chemotherapy
granulosa cell tumor of the ovary
recurrence
review of literature
surgical treatment
chemioterapia adiuwantowa
leczenie chirurgiczne
przegląd piśmiennictwa
wznowa
ziarniszczak jajnika
Opis:
Granulosa cell tumor of the ovary is a rare gonadal tumor, accounting for 1-5% of all malignant ovarian tumors. It may take two histological forms: mature (95%), occurring mostly in the 5th decade, and juvenile, developing mostly in young women. In most cases, it is diagnosed at FIGO stage I. The tumor is hormonally active, secreting estrogens and/or, rarely, androgens. While being a slow-growing and moderately malignant, even after appropriate therapy, it often recurs several years after first diagnosis. We present a case of granulosa cell tumor of the ovary in a young woman, 7 years after diagnosis and correct, sparing surgical treatment. At laparoscopy, during tumor removal, the lesion has been torn apart, and also tumor tissue was detected in contralateral ovary, spared during primary surgery. Due to invasion of existing ovary and dissemination after tumor rupture at laparoscopy, radical surgery was opted for, with excision of existing adnexae, uterus and subsequent staging. Persistent tumor focus was found within the pelvic peritoneum. The patient was referred for adjuvant treatment by chemotherapy (the BEP protocol). Currently, management of granulosa cell tumor relies in surgery, both sparing (in the case of young women at an early clinical stage), and radical. An important aspect of treatment is adjuvant chemotherapy, rarely – radiotherapy. Recurrence rate is estimated at 10-33% of all cases, both within the pelvis and, even more frequently, out of it. Ten-year survival rate in patients with recurrence is estimated at 57%. A review of pertinent literature is included.
Ziarniszczak jajnika jest rzadkim nowotworem gonadalnym, który stanowi 1-5% wszystkich guzów złośliwych jajnika. Występuje w dwóch postaciach histologicznych: dojrzałej (95% przypadków), zazwyczaj w 5. dekadzie życia, oraz młodzieńczej, u młodych kobiet. W większości przypadków rozpoznawany jest w I stopniu zaawansowania klinicznego według FIGO. Należy do guzów hormonalnie czynnych wydzielających estrogeny, rzadziej androgeny. Choć jest guzem o niskim potencjale złośliwości i charakteryzuje się wolnym wzrostem, pomimo zastosowania prawidłowego postępowania leczniczego często odnotowuje się wznowy w odległym czasie od pierwotnego rozpoznania. Przedstawiono przypadek występowania ziarniszczaka jajnika u młodej kobiety, u której po prawidłowym, oszczędzającym leczeniu operacyjnym po 7 latach stwierdzono wznowę choroby. Zastosowano laparoskopię, w czasie której, w trakcie usuwania zmiany, doszło do rozerwania guza, jak również wykazano proces nowotworowy w obrębie pozostawionego jednego jajnika po pierwotnej operacji. Z uwagi na obecność zmian nowotworowych w pozostawionym jajniku i rozsiew procesu z powodu rozerwania guza w czasie laparoskopii przeprowadzono radykalne postępowanie chirurgiczne, usuwając pozostawione przydatki, macicę, a także dokonano oceny zaawansowania procesu. Wykazano ognisko przetrwałej choroby w obrębie otrzewnej miednicy. Chora zakwalifikowana do leczenia adiuwantowego chemioterapią systemową (BEP). Podstawą leczenia ziarniszczaka jest leczenie chirurgiczne – zarówno oszczędzające, w przypadku młodych kobiet z wczesnym stopniem zaawansowania klinicznego, jak i radykalne. Istotny etap terapii stanowi zastosowanie adiuwantowej chemioterapii, rzadziej radioterapii. Nawroty choroby występują w10-33% przypadków zarówno w obrębie miednicy, jak i – częściej – poza nią. W grupie chorych ze wznową okres 10-letniego przeżycia wynosi 57%. Przedstawiono przegląd literatury dotyczącej ziarniszczaka jajnika.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2011, 9, 1; 58-62
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leczenie choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego przy zastosowaniu iniekcji osocza bogatopłytkowego pod kontrolą ultrasonograficzną: systematyczny przegląd piśmiennictwa
The use of ultrasound-guided platelet-rich plasma injections in the treatment of hip osteoarthritis: a systematic review of the literature
Autorzy:
Ali, Mohammed
Mohamed, Ahmed
Elamin Ahmed, Hussam
Malviya, Ajay
Atchia, Ismael
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032150.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
osocze bogatopłytkowe
Opis:
Purpose: This review aims to determine whether ultrasound-guided platelet-rich plasma injection has any role in improving clinical outcomes in patients with hip osteoarthritis. Methods: A search of the National Institute for Health and Care Excellence database using the Healthcare Databases Advanced Search tool was conducted. The PubMed database was also utilised to search the Medical Literature Analysis and Retrieval System Online, Excerpta Medica database, Cumulative Index of Nursing and Allied Health and Allied and Complimentary Medicine databases. The Preferred Reporting Items for Systematic Review and Meta-Analysis methodology guidance was employed and a quality assessment was performed using the Jadad score. Results: Three randomised clinical trials met the inclusion criteria and were included for analysis. All three trials were of good quality based on the Jadad score. A total of 115 patients out of 254 received platelet-rich plasma injections under ultrasound guidance. The platelet-rich plasma recipient group included 61 males and 54 females with an age range from 53 to 71 years. Outcome scores show an improvement of symptoms and function maintained up to 12 months following platelet-rich plasma injection. Conclusions: Literature to date concludes that intra-articular platelet-rich plasma injections of the hip, performed under ultrasound guidance to treat hip osteoarthritis, are well tolerated and potentially efficacious in delivering long-term and clinically significant pain reduction and functional improvement in patients with hip osteoarthritis. Larger future trials including a placebo group are required to further evaluate these promising results. Level of evidence: Level I, a systematic review of level I studies.
Cel: Celem przeglądu jest ustalenie, czy iniekcja osocza bogatopłytkowego pod kontrolą ultrasonograficzną przyczynia się do poprawy wyników klinicznych u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu biodrowego. Metody: Przeszukano bazę danych National Institute for Health and Care Excellence przy użyciu narzędzia Healthcare Databases Advanced Search. Wykorzystując bazę danych PubMed, przeszukano również: Medical Literature Analysis and Retrieval System Online, Excerpta Medica, Cumulative Index of Nursing and Allied Health Literature oraz Allied and Complementary Medicine Database. Zastosowano metodologię zgodną z deklaracją Preferred Reporting Items for Systematic Review and Meta-Analysis, a ocenę jakości badań przeprowadzono przy wykorzystaniu skali Jadada. Wyniki: Trzy randomizowane badania kliniczne spełniły kryteria włączenia do przeglądu i zostały uwzględnione w analizie. Na podstawie wyników w skali Jadada stwierdzono, że wszystkie trzy badania odznaczały się wysoką jakością. Łącznie 115 spośród 254 uczestniczących w badaniach pacjentów otrzymało iniekcje z osocza bogatopłytkowego pod kontrolą ultrasonograficzną. Grupa osób leczonych osoczem bogatopłytkowym liczyła 61 mężczyzn i 54 kobiety w przedziale wiekowym od 53 do 71 lat. Wyniki oceny wskazują na zmniejszenie nasilenia objawów i poprawę stanu czynnościowego stawu, które utrzymywały się do 12 miesięcy od iniekcji osocza bogatopłytkowego. Wnioski: Jak wskazuje dostępne piśmiennictwo, iniekcje osocza bogatopłytkowego podawane dostawowo pod kontrolą ultrasonograficzną w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego są dobrze tolerowane i potencjalnie skuteczne pod względem długotrwałego i istotnego klinicznie ograniczania dolegliwości bólowych i poprawy stanu czynnościowego stawu. W celu bardziej szczegółowej oceny tych obiecujących wyników niezbędne są zakrojone na większą skalę badania z uwzględnieniem grupy placebo. Poziom dowodów: Poziom I, systematyczny przegląd badań poziomu I.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2018, 18, 75; 332-337
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pierwotny rak drobnokomórkowy jajnika, typ hiperkalcemiczny (SCCOHT) u młodej kobiety – opis przypadku, przegląd piśmiennictwa i sposoby leczenia
Primary small cell carcinoma of the ovary, hypercalcemic type (SCCOHT) in a young woman: case report, review of the literature and management options
Autorzy:
Cieminski, Adam
Emerich, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031046.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
diagnosis
prognosis
recurrence
small cell carcinoma of the ovary – hypercalcemic type
treatment
leczenie
rak drobnokomórkowy jajnika – typ hiperkalcemiczny
rokowanie
rozpoznanie
wznowa
Opis:
Primary small cell carcinoma of the ovary, hypercalcemic type (SCCOHT) is an extremely rare neoplasm of the neuroendocrine tumor (NET) family, diagnosed mainly in young women in their second and third decade. In 50-75% of the cases it coexists with mostly asymptomatic hypercalcemia. Due to highly non-specific and cryptic course, much like ovarian cancer, in about half of the cases it is detected in far-advanced clinical stages. Determination of final diagnosis is possible only after surgery, based on comprehensive microscopic and immunohistochemical studies. Management of a primary SCCOHT diagnosed in a 19-year-old woman is discussed in detail. Initial surgical treatment did not result in a correct histological diagnosis. The patient underwent combined treatment, including surgery and chemotherapy. Over 3 years’ follow-up, she has been operated on six-fold. Even using several protocols of adjuvant chemotherapy after surgery, consecutive recurrences of the disease could not be prevented. To date, no uniform management protocol has been developed, due mainly to great rarity of this tumor type and its extremely aggressive behavior. Advanced cases require aggressive surgical treatment, including hysterectomy with adnexectomy and omentectomy. Considerable clinical dilemma is posed by young women, who wish to preserve fertility. Some authors suggest that faced with such an aggressive tumor type, even in early-stage cases, preservation of fertility in young women should not be taken into account. In late-stage cases, cytoreduction is recommended. Adjuvant and neoadjuvant chemotherapy of the pulmonary type (cisplatin + etoposide) is an important part of the therapy. In view of very aggressive behavior of the tumor, selected cases may require high-dose chemotherapy with autologous stem cell rescue (HD-SCR) as first-line adjuvant treatment or, even more frequently, as consolidation treatment. In early-stage cases, great hope is associated with the use of adjuvant radiotherapy after surgery and chemotherapy. SCCOHT is a rare condition with an aggressive clinical course and poor prognosis, where treatment outcomes are still far from satisfactory. In spite of treatment, most patients die during the first two years. Inability to perform large-scale randomized trials results in lack of optimal and universally accepted management protocol. Close cooperation of highly specialized oncologic centers is necessary to promote our understanding of biology of this tumor type.
Pierwotny rak drobnokomórkowy jajnika, typ hiperkalcemiczny (SCCOHT) to niezmiernie rzadki nowotwór z grupy guzów neuroendokrynnych (NET), rozpoznawany głównie u młodych kobiet, w drugiej i trzeciej dekadzie życia. W 50-75% przypadków towarzyszy mu najczęściej bezobjawowa hiperkalcemia. Z uwagi na niecharakterystyczny, skryty przebieg, jak w raku jajnika, rozpoznaje się go w około połowy przypadków w zaawansowanej postaci klinicznej. Ustalenie ostatecznego rozpoznania możliwe jest tylko w przebiegu pooperacyjnym po wykonaniu ostatecznej oceny histopatologicznej z uzupełniającym badaniem immunohistochemicznym. Przedstawiono sposób leczenia pierwotnego raka drobnokomórkowego jajnika o typie hiperkalcemicznym stwierdzonego u 19-letniej chorej. Podczas pierwotnego zabiegu operacyjnego nie ustalono prawidłowego rozpoznania histopatologicznego. Pacjentkę poddano leczeniu skojarzonemu obejmującego chirurgię i chemioterapię. W ciągu 3 lat sześciokrotnie operowana. Pomimo stosowania różnych schematów chemioterapii uzupełniającej po leczeniu chirurgicznym nie udało się zapobiec kolejnym wznowom choroby. Jak dotąd nie ma ujednoliconego postępowania leczniczego z uwagi na niezmierną rzadkość występowania tego typu nowotworu, jak również jego wybitnie agresywny charakter. W przypadkach zaawansowanych wymagane jest agresywne postępowanie chirurgiczne obejmujące usunięcie macicy z przydatkami wraz z siecią większą. Olbrzymim dylematem klinicznym są młode kobiety, które chcą zachować płodność. Część autorów uważa, że przy tak agresywnym charakterze tego nowotworu nawet we wczesnych postaciach klinicznego zaawansowania nie powinno się brać pod uwagę zachowania płodności u młodych kobiet. Przy dużym zaawansowaniu klinicznym zalecana jest cytoredukcja. W leczeniu stosuje się chemioterapię, najczęściej adiuwantową, taką jak w typie płucnym – cisplatyna + etopozyd, a także neoadiuwantową. Z uwagi na bardzo agresywny charakter nowotworu w wyselekcjonowanych przypadkach stosuje się chemioterapię wysokodawkową z autologicznym przeszczepem komórek macierzystych szpiku (HD-SCR) jako leczenie uzupełniające I rzutu, jak również częściej jako konsolidację leczenia. Duże nadzieje pokłada się w zastosowaniu radioterapii uzupełniającej po leczeniu skojarzonym obejmującym chirurgię z adiuwantową chemioterapią we wczesnych stopniach zaawansowania klinicznego. Rak drobnokomórkowy jajnika, typ hiperkalcemiczny to rzadki nowotwór o agresywnym przebiegu i niekorzystnym rokowaniu, którego wyniki leczenia są nadal niezadowalające. Większość chorych pomimo leczenia umiera w ciągu dwóch lat od rozpoznania. Niemożność przeprowadzenia badań randomizowanych skutkuje brakiem ustalonego optymalnego, obowiązującego leczenia tego nowotworu. Konieczna jest ścisła współpraca wysokospecjalistycznych ośrodków onkologicznych nad biologią tego nowotworu.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2011, 9, 3; 206-215
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anomalous origin of the right coronary artery from the main pulmonary artery treated surgically in a 6-week-old infant. A case report and review of the literature
Nieprawidłowe ujście prawej tętnicy wieńcowej od pnia tętnicy płucnej leczone chirurgicznie u 6-tygodniowego niemowlęcia. Opis przypadku i przegląd piśmiennictwa
Autorzy:
Grabowski, Krzysztof
Karolczak, Maciej Aleksander
Zacharska-Kokot, Ewa
Mądry, Wojciech
Pająk, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033284.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
echocardiographic diagnosis
Opis:
Background: In the present paper, the authors describe a case of a rare congenital defect – anomalous origin of the right coronary artery from the main pulmonary artery diagnosed in a 5-week-old infant who was deemed eligible for surgical treatment based solely on echocardiography. Such anatomical abnormalities of the coronary arteries are subtle and thus extremely difficult to visualize, especially in patients in whom permanent extensive damage of the cardiac muscle has not yet occurred. For this reason, the diagnosis is usually established when the disease is highly advanced, oftentimes only postmortem. In this paper, the authors present early echocardiographic evaluation, successful surgical treatment and post-operative echocardiographic examination. Case presentation: Fetal echocardiographic examinations demonstrated single vascular anomalies. The suspicion was verified after birth. Other congenital defects, including genetic defects, were also investigated. In the 5th week of life, cardiac ECHO showed abnormal origin of the right coronary artery from the trunk of the pulmonary artery. The child was deemed eligible for surgical treatment of the defect. The surgical translocation of the ostium of the right coronary artery to the aorta was done with success, and the child was discharged on the 14th day of hospitalization. Conclusion: The present case report demonstrates that careful examination of the child with precise echocardiographic examination makes it possible to establish an early diagnosis of this rare defect. This discrete defect can be treated early, before the symptoms, often connected with irreversible changes in the myocardium, appear.
W prezentowanej pracy autorzy opisują przypadek rzadkiej wady wrodzonej – nieprawidłowego ujścia prawej tętnicy wieńcowej od pnia tętnicy płucnej, rozpoznanego u 5-tygodniowego niemowlęcia, które zostało zakwalifikowane do leczenia kardiochirurgicznego wyłącznie na podstawie badania echokardiograficznego. Takie anatomiczne nieprawidłowości tętnic wieńcowych są subtelne, a przez to niezwykle trudne do wizualizacji, szczególnie u pacjentów, u których nie doszło jeszcze do trwałego, rozległego uszkodzenia mięśnia serca. Z tego względu diagnozę zazwyczaj stawia się, gdy choroba jest znacznie zaawansowana, nierzadko dopiero po śmierci. W niniejszej pracy autorzy opisują wczesne rozpoznanie na podstawie diagnostyki echokardiograficzej, skuteczne chirurgiczne leczenie i pooperacyjne badanie echokardiograficzne. Opis przypadku: Na podstawie badań echokardiograficznych u ciężarnej wysunięto podejrzenie nieprawidłowości układu naczyniowego u płodu. Po urodzeniu podejrzenie zostało potwierdzone. U noworodka rozpoznano również inne wrodzone wady i poszukiwano cech zespołu genetycznego. W 5. tygodniu życia badanie echokardiograficzne wykazało nieprawidłowe ujście prawej tętnicy wieńcowej od pnia tętnicy płucnej. Dziecko zakwalifikowano do leczenia chirurgicznego wady. Chirurgiczne przemieszczenie ujścia prawej tętnicy wieńcowej do aorty zostało wykonane z powodzeniem i dziecko wypisano w 14. dniu hospitalizacji. Wnioski: Opisany przypadek pokazuje, że dokładne badanie dziecka wraz z precyzyjnym badaniem echokardiograficznym pozwala ustalić wczesne rozpoznanie w rzadkich chorobach. Dyskretnie objawiająca się wada może być leczona wcześnie, zanim ujawnią się objawy, zazwyczaj związane z nieodwracalnymi zmianami w myocardium. Artykuł w wersji polskojęzycznej jest dostępny na stronie http://jultrason.pl/index.php/issues/volume-18-no-72
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2018, 18, 72; 71-76
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Emotional labour in medical professions. Review of literature from the period 2010–2017
Problematyka pracy emocjonalnej w zawodach medycznych. Przegląd literatury naukowej z lat 2010–2017
Autorzy:
Załuski, Maciej
Makara-Studzińska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942127.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
burnout professional
care
emotional intelligence
empathy
occupational stress
Opis:
Introduction: The contact which occurs between a medical professional and a patient involves the occurrence of phenomena concerning the control of emotions, called emotional labour. The aim of the paper was to review specialist literature relating to emotional labour present in medical occupations. Material and method: With the use of EBSCO, Medline, ScienceDirect, Ovid MEDLINE databases and the PubMed search engine, relevant English-language full text articles published in 2010– 2017 were selected. Results: Sixty-two articles were selected that complied with the assumed criteria for the description of the issue. The articles concerned four thematic groups: emotional labour occurrence in various medical professions, the intrapersonal aspects of emotional labour, the interpersonal and organisational aspects of emotional labour and the negative consequences of emotional labour. Conclusions: The number of review and source articles confirming the presence of emotional labour in medical professions is growing year by year. In the health care system, emotional labour is still not a widely acknowledged phenomenon, with hardly any specialist training courses aimed at employees, and few organisational changes that would favour constructive methods of copying with the negative consequences of emotional labour.
Wstęp: W trakcie kontaktu pracownika medycznego z pacjentem zachodzą zjawiska związane z regulacją emocji nazywane pracą emocjonalną. Celem artykułu był przegląd literatury fachowej dotyczącej pracy emocjonalnej występującej w zawodach medycznych. Materiał i metoda: Za pomocą baz danych EBSCO, Medline, ScienceDirect, Ovid MEDLINE oraz wyszukiwarki PubMed wybrano artykuły anglojęzyczne i pełnotekstowe opublikowane w latach 2010–2017. Wyniki: Wybrano 62 artykuły spełniające założone kryteria do opisu omawianego zagadnienia. Artykuły dotyczyły czterech grup tematycznych: występowania pracy emocjonalnej w różnych zawodach medycznych, intrapersonalnych aspektów pracy emocjonalnej, interpersonalnych i organizacyjnych aspektów pracy emocjonalnej oraz negatywnych jej następstw. Wnioski: Rokrocznie rośnie liczba artykułów przeglądowych i źródłowych potwierdzających występowanie pracy emocjonalnej w zawodach medycznych. Praca emocjonalna w służbie zdrowia jest zjawiskiem nadal zbyt mało upowszechnionym, brakuje specjalistycznych kursów adresowanych do pracowników oraz zmian organizacyjnych sprzyjających konstruktywnym metodom radzenia sobie z negatywnymi jej następstwami.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2018, 18, 2; 194-199
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mięśniakomięsak gładkokomórkowy więzadła szerokiego macicy – przegląd literatury i opis przypadku
Leiomyosarcoma of the broad ligament of the uterus – a literature review and case report
Autorzy:
Sikora-Szczęśniak, Dobrosława L.
Szczęśniak, Grzegorz
Sikora, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029884.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
nowotwór więzadła szerokiego
Opis:
Introduction: Leiomyosarcoma of the broad ligament of the uterus occurs extremely rarely, usually in postmenopausal women. Objective: A literature review on the occurrence of leiomyosarcoma of the broad ligament and the presentation of a case of leiomyosarcoma of the left broad ligament. Material and methods: Available publications containing case reports regarding leiomyosarcoma of the broad ligament of the uterus were analyzed. Medical records of a 57-year-old patient who underwent surgery at the Department of Gynecology and Obstetrics of the District Hospital in Lipsko n. Wisłą, Poland, were analyzed retrospectively. Earlier surgical treatment and postoperative oncological treatment as well as neurosurgical treatment due to metastasis were also taken into account. Results: In the PubMed database 27 papers reporting 28 cases of leiomyosarcoma of the broad ligament had been published by 28.08.2016. In the case presented in this paper the patient was referred to the department with a diagnosis of left ovarian tumor. A left parametrial and adnexal tumor was removed via laparotomy. The right ovary was excised to the extent that was possible. The appendix and greater omentum were removed. Histopathological diagnosis (tumor of the left parametrium): Leiomyosarcoma G2. The treatment was continued at a cancer clinic, at the Central Teaching Hospital of the Military Medical Academy in Warsaw (at the Department of Neurosurgery) and subsequently at the Department of Radiotherapy of the Holy Cross Cancer Center in Kielce, Poland. The patient died 26 months after the operation. Conclusions: The diagnosis of leiomyosarcoma of the broad ligament in the preoperative period is very difficult. After surgical treatment follow-up diagnostic imaging is necessary due to the aggressive course of the disease.
Wstęp: Mięśniakomięsak gładkokomórkowy więzadła szerokiego macicy występuje niezwykle rzadko, najczęściej u kobiet po menopauzie. Cel pracy: Przegląd piśmiennictwa na temat występowania mięśniakomięsaka gładkokomórkowego więzadła szerokiego i prezentacja przypadku mięśniakomięsaka gładkokomórkowego lewego więzadła szerokiego. Materiał i metody: Dokonano analizy dostępnych publikacji zawierających opisy przypadków mięśniakomięsaka gładkokomórkowego więzadła szerokiego macicy. Analizie retrospektywnej poddano dokumentację medyczną 57-letniej pacjentki operowanej na Oddziale Ginekologiczno-Położniczym Szpitala Rejonowego w Lipsku n. Wisłą. Uwzględniono również wcześniejsze leczenie operacyjne i leczenie onkologiczne po wykonanej operacji, a także leczenie neurochirurgiczne z powodu przerzutów nowotworowych. Wyniki: W bazie PubMed do 28.08.2016 r. opublikowanych zostało 27 prac z opisem 28 przypadków mięśniakomięsaka gładkokomórkowego więzadła szerokiego. W prezentowanym przypadku chora została skierowana do oddziału z rozpoznaniem guza jajnika lewego. Drogą laparotomii wykonano wycięcie guza przymacicza lewego i przydatków lewych. Jajnik prawy wycięto w możliwym do usunięcia fragmencie. Usunięto wyrostek robaczkowy i sieć większą. Rozpoznanie histopatologiczne (guz przymacicza lewego): Leiomyosarcoma G2. Leczenie kontynuowano w Poradni Onkologicznej, w Centralnym Szpitalu Klinicznym WAM w Warszawie (w Klinice Neurochirurgii), a następnie w Klinice Radioterapii Świętokrzyskiego Centrum Onkologii w Kielcach. Pacjentka zmarła po 26 miesiącach od operacji. Wnioski: Ustalenie rozpoznania mięśniakomięsaka więzadła szerokiego w okresie przedoperacyjnym jest bardzo trudne. Po leczeniu chirurgicznym – ze względu na agresywny przebieg tego schorzenia – konieczne jest prowadzenie badań kontrolnych z wykorzystaniem diagnostyki obrazowej.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 4; 237-246
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tłuszczakomięśniak więzadła szerokiego macicy – przegląd piśmiennictwa i opis sytuacji klinicznej
Lipoleiomyoma of the broad ligament of the uterus – a literature review and clinical situation report
Autorzy:
Sikora-Szczęśniak, Dobrosława L.
Szczęśniak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029889.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
lipoleiomyoma
mięśniaki przymacicza
więzadło szerokie macicy
Opis:
Lipoleiomyoma is a benign tumor of the female reproductive organs. This histologic subtype of leiomyoma also includes pure lipoma and fibrolipomyoma. Lipoleiomyoma is composed of adipocytes, smooth muscle cells and fibrous tissue. The aim of the paper is to present a case of lipoleiomyoma of the right broad ligament of the uterus because of the extremely rare occurrence of this tumor. A fifty-year-old patient underwent total hysterectomy with bilateral salpingooophorectomy due to a tumor located in the lower abdomen and pelvis. A tumor of the right broad ligament of the uterus and the right adnexa was removed; subsequently, hysterectomy and left adnexectomy were performed. A preoperative diagnosis of lipoleiomyoma of the right broad ligament of the uterus was made following the analysis of the results of diagnostic imaging, i.e. ultrasound and computed tomography scans as well as of the clinical picture of inferior vena cava syndrome. The final diagnosis was made based on microscopic examination of the postoperative material. The analysis of available literature indicates that to date 10 cases of lipoleiomyoma of the broad ligament of the uterus have been presented in English-language medical literature.
Tłuszczakomięśniak (lipoleiomyoma) należy do łagodnych nowotworów kobiecych narządów płciowych. W tym podtypie histologicznym mięśniaka gładkokomórkowego (leiomyoma) wyróżnia  się ponadto czystego tłuszczaka i włókniakotłuszczakomięśniaka. Tłuszczakomięśniak składa się z adipocytów, komórek mięśni gładkich i tkanki włóknistej. Celem pracy jest prezentacja przypadku lipoleiomyoma prawego więzadła szerokiego macicy – ze względu na niezwykle rzadkie występowanie tego nowotworu. Pięćdziesięcioletnia pacjentka została zakwalifikowana do histerektomii całkowitej z obustronnym usunięciem jajników i jajowodów z powodu stwierdzenia guza zlokalizowanego w podbrzuszu i miednicy mniejszej. Usunięto guz prawego więzadła szerokiego macicy i przydatków prawych, a następnie wykonano histerektomię z przydatkami lewymi. Przedoperacyjna diagnoza nowotworu o typie lipoleiomyoma więzadła szerokiego macicy została postawiona po analizie wyników badań obrazowych, tj. badania ultrasonograficznego i tomografii komputerowej, oraz klinicznego obrazu zespołu żyły głównej dolnej. Ostateczne rozpoznanie ustalono na podstawie badania mikroskopowego materiału pooperacyjnego. Z analizy dostępnego piśmiennictwa wynika, że dotychczas w literaturze anglojęzycznej przedstawiono 10 przypadków lipoleiomyoma więzadła szerokiego macicy.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 4; 247-254
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przerzut raka kosmówki do kanału kręgowego – opis przypadku, przegląd literatury
Metastasis of choriocarcinoma to the spinal canal – case report and review of literature
Autorzy:
Drabik, Mariola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/908279.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
CNS metastases
HCG
chemotherapy
gestational trophoblastic tumor
intrathecal methotrexate
Opis:
At the Department of Female Genital Neoplasms of the Center of Oncology Institute in Warsaw, a 24 years old woman presenting with choriocarcinoma in the 4th clinical stage with metastases to the central nervous system, lungs and liver has been successfully treated. Metastases to the central nervous system were located in the spinal canal at the C4-D1 level; another metastatic lesion was described at the D3-D4 level. Metastases appeared 3 months after her giving birth to a healthy, mature infant. The patient was referred to the Center of Oncology after previous neurosurgical intervention at another hospital, aiming at excision of spinal canal lesions erroneously interpreted as angiomas. Our treatment began with the patient presenting flaccid paralysis of lower extremities, severe paresis of upper extremities and assisted respiration. Poor general condition of the patient precluded administration of aggressive multidrug chemotherapy, therefore she received methotrexate in monotherapy. Improvement of her condition enabled institution of chemotherapy adequate to the clinical stage of her disease. She received multidrug chemotherapy according to the EMA-EP protocol with intrathecal administration of methotrexate. Treatment was complicated by dramatic increase of transaminase activity, clotting disturbances, signs of diabetes insipidus, fever and neutropenia. Ultimately, her HCG level normalized. At 3 years after completion of therapy, the patient lives without signs of recurrence of choriocarcinoma.
W Klinice Nowotworów Narządów Płciowych Kobiecych w Centrum Onkologii – Instytucie w Warszawie przeprowadzono z sukcesem leczenie 24-letniej chorej na raka kosmówki w IV stopniu zaawansowania klinicznego z przerzutami do centralnego układu nerwowego (CUN), płuc i wątroby. Zmiany przerzutowe do CUN zlokalizowane były w kanale kręgowym na wysokości C4-Th1, opisywano również zmianę rozrostową na wysokości Th3-Th4. Przerzuty pojawiły się trzy miesiące po urodzeniu przez chorą zdrowego, donoszonego dziecka. Pacjentka trafiła do Centrum Onkologii po wcześniejszym neurochirurgicznym zabiegu operacyjnym wykonanym w innym ośrodku. Była to próba usunięcia z kanału kręgowego zmian, które błędnie interpretowano jako naczyniaki. Z porażeniem wiotkim kończyn dolnych i znacznego stopnia niedowładem kończyn górnych, ze wspomaganym oddechem chora rozpoczęła leczenie. Zły stan ogólny pacjentki uniemożliwił wdrożenie agresywnej chemioterapii wielolekowej. Terapia obejmowała początkowo jednolekowe leczenie metotreksatem. Poprawa stanu ogólnego pacjentki umożliwiła kontynuację chemioterapii dostosowanej do stopnia zaawansowania choroby. Zdecydowano się na chemioterapię wielolekową wg programu EMA-EP oraz dokanałowe podawanie metotreksatu. Leczenie było powikłane między innymi gwałtownym skokiem poziomu transaminaz, zaburzeniami krzepnięcia i objawami moczówki prostej, stanami gorączkowymi, neutropenią. Uzyskano normalizację poziomu HCG. Trzy lata po zakończeniu leczenia u chorej nie stwierdza się cech nawrotu raka kosmówki.
Źródło:
Ginekologia Onkologiczna; 2007, 5, 1; 36-41
1731-5379
Pojawia się w:
Ginekologia Onkologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tłuszczakomięśniak komórkowy jajnika – opis przypadku i przegląd piśmiennictwa
Lipoleiomyoma of the ovary – a case report and a literature review
Autorzy:
Sikora-Szczęśniak, Dobrosława L.
Szczęśniak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029642.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
nowotwory niezłośliwe jajnika
tłuszczakomięśniak jajnika
tłuszczakomięśniak komórkowy jajnika
Opis:
Leiomyoma belongs to rare benign ovarian tumors. Cellular leiomyoma (8892/0) and lipoleiomyoma (8890/0) are histological variants of leiomyoma (8890/3), which is the most common benign tumor in women. Cellular leiomyoma is found in about 5% of uterine leiomyoma cases. Histologically, it presents as a highly cellular tissue with increased cellular density compared to myometrium. The cells are usually small, spindle-shaped, without atypia, with low mitotic activity (<5 mitotic figures per 10 HPF) and scarce connective tissue component. Lipoleiomyoma is composed of adipocytes, smooth muscle cells and fibrous tissue. Only single cases of ovarian lipoleiomyoma are documented in the available English-language literature. We present a case of a 51-year-old patient qualified for laparotomy due to right ovarian tumor. A tumor about 70 mm in diameter was excised followed by hysterectomy with bilateral salpingo-oophorectomy. Postoperative histopathological evaluation revealed right ovarian tumor (lipoleiomyoma cellulare oedematosum); in the uterine corpus – leiomyomata intramuralia partim cellularia et leiomyoma submucosum corporis uteri. So far, there have been no case reports of cellular lipoleiomyoma of the ovary (lipoleiomyoma cellulare) in the literature. Patients after surgical procedures due to rare histological subtypes of ovarian leiomyoma should remain under long-term clinical surveillance.
Leiomyoma należy do rzadkich nowotworów niezłośliwych jajnika. Mięśniak komórkowy (cellular variant 8892/0) i tłuszczakomięśniak (lipoleiomyoma variant lub leiolipomyoma 8890/0) są wariantami histologicznymi mięśniaka gładkokomórkowego (leiomyoma 8890/3), który jest najczęstszym nowotworem niezłośliwym u kobiet. Mięśniak komórkowy występuje w około 5% przypadków mięśniaków macicy. W obrazie histologicznym charakteryzuje się bogatokomórkowym utkaniem o większej gęstości komórkowej niż myometrium. Komórki są zwykle drobne, wrzecionowate, bez atypii, z małą aktywnością mitotyczną (<5 figur podziału/10 HPF) i skąpą komponentą elementów łącznotkankowych. Lipoleiomyoma składa się z adipocytów, komórek mięśni gładkich i tkanki włóknistej. W dostępnym piśmiennictwie anglojęzycznym opisano tylko pojedyncze przypadki lipoleiomyoma jajnika. Prezentowana w artykule 51-letnia pacjentka została zakwalifikowana do laparotomii z powodu guza jajnika prawego. W trakcie zabiegu wykonano wycięcie guza o średnicy około 70 mm i histerektomię z obustronnym usunięciem przydatków. W badaniu histopatologicznym materiału pooperacyjnego rozpoznano: guz jajnika prawego – lipoleiomyoma cellulare oedematosum, w trzonie macicy – leiomyomata intramuralia partim cellularia et leiomyoma submucosum corporis uteri. W piśmiennictwie nie przedstawiono dotychczas opisu przypadku tłuszczakomięśniaka komórkowego (lipoleiomyoma cellulare) jajnika. Pacjentki po operacjach rzadkich podtypów histologicznych nowotworów jajnika typu leiomyoma powinny być objęte długotrwałym nadzorem klinicznym.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2017, 15, 4; 284-292
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies