Wszystkie pola: breast, cancer - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Elektrochemioterapia w nowotworach piersi
Electrochemotherapy in breast cancer
Autorzy:: Piechocki, Jacek
Mazur, Sławomir
Nowecki, Zbigniew I.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030145.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: breast cancer
electrochemotherapy
local recurrence
elektrochemioterapia
rak piersi
wznowa miejscowa
Opis:: Electrochemotherapy is a local therapy method reserved for cases not subject to surgery in advanced surface-localized cancers in the integuments. It may be applied in treating primary skin neoplasms (cancer and melanoma) as well as metastases of other neoplasms to the skin/hypodermis not qualified for another therapy (e.g. local removal or isolated limb perfusion, radiotherapy), regardless of the histological type of the neoplasm. It is a palliative type of treatment, and its objective is to obtain local control over cancerous lesions deteriorating the quality of life of the patients (infections, hemorrhages, limb function limitation). In selected cases, it is possible to obtain a long-term local control (e.g. in advanced, unresectable or qualifying to an extensive procedure on scalp and neck neoplasms and breast cancers with extensive dermis infiltration, reacting poorly to systemic treatment). Especially local breast cancer recurrence, frequently of large area or multiple with tissue infiltration, persisting despite systemic treatment, may be subject to electrochemotherapy. It especially applies to patients with disseminated cancer. In the paper, the authors are summarizing their experience in the application of that method among patients with breast cancer.
Elektrochemioterapia jest metodą terapii miejscowej zarezerwowaną dla przypadków nieoperacyjnych w zaawansowanych nowotworach zlokalizowanych powierzchownie w powłokach ciała. Może być stosowana zarówno w leczeniu pierwotnych nowotworów skóry (raki i czerniaki), jak i przerzutów innych nowotworów do skóry/tkanki podskórnej niekwalifikujących się do innej terapii (np. miejscowego wycięcia lub izolowanej perfuzji kończynowej, radioterapii), niezależnie od typu histologicznego nowotworu. Jest to z założenia leczenie paliatywne, a jego celem jest uzyskanie miejscowej kontroli nad zmianami nowotworowymi pogarszającymi jakość życia chorych (zakażenia, krwawienia, ograniczenie funkcji kończyn). W wybranych przypadkach możliwe jest uzyskanie długotrwałej kontroli miejscowej (np. w zaawansowanych, nieresekcyjnych lub kwalifikujących się do rozległego zabiegu okaleczającego nowotworach skóry głowy i szyi oraz rakach piersi z rozległym naciekiem skóry, słabo reagujących na leczenie systemowe). Zwłaszcza wznowy miejscowe raka piersi, nierzadko o dużej powierzchni lub liczne z naciekiem tkanek, utrzymujące się pomimo leczenia systemowego, mogą być poddane elektrochemioterapii. Dotyczy to szczególnie chorych z rozsianą chorobą nowotworową. W niniejszej pracy autorzy podsumowują własne doświadczenie w zastosowaniu tej metody u chorych na raka piersi.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 1; 5-12
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Ciąża po raku piersi
Pregnancy following breast cancer
Autorzy:: Skrzypczyk-Ostaszewicz, Anna
Jagielska, Beata
Śpiewankiewicz, Beata
Maździarz, Agnieszka
Jaxa-Larecka, Dominika
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030158.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: breast cancer
estrogen receptor
motherhood
pregnancy
recurrence
ciąża
macierzyństwo
rak piersi
receptor estrogenowy
wznowa
Opis:: Many young patients having undergone radical treatment of breast cancer start considering motherhood at some point. The desire to become a mother may appear within a differing period from the completion of cancer therapy, yet it seems that regardless of the period, it is almost inevitably accompanied by major-level anxiety and stress. The decision about whether to become pregnant turns out a very difficult one, due to numerous doubts, uncertainties, and myths that have been commonly accepted concerning the safety of pregnancy for the future mother (i.e. the risk of cancer recurrence while pregnant), the effect of the undergone chemotherapy on the fetus, and breastfeeding-related issues. At the moment the disease is diagnosed, it is extremely rare for a young woman to immediately look out into her future in terms other than mere survival chances. The shock and the fear which are bound with the diagnosis hardly allow to ponder on the woman’s functioning following the treatment, or on her chances to return to all social roles. In some patients the fear of cancer recurrence and of the potential inability to raise the child themselves is so grave, it never allows them to make the decision to become mothers. Psycho-oncologic counseling, therefore, may have crucial impact over the choices made by breast cancer survivors, and not only should it be made available while patients are still tackling the diagnosis and treatment, but well beyond that period, throughout the healing process and follow-up monitoring time. The recent reports from the past few years seem to clarify many doubts and uncertainties, and this paper brings together the most important results of the new research available.
Wiele młodych pacjentek po radykalnym leczeniu raka piersi zaczyna w pewnym momencie rozważać macierzyństwo. Chęć urodzenia dziecka pojawia się w różnym czasie po zakończeniu leczenia, ale wydaje się, że niezależnie od tego okresu niemal zawsze pociąga za sobą lęk i stres. Decyzja o ciąży okazuje się bardzo trudna – wynika to z licznych niejasności i pokutujących mitów dotyczących bezpieczeństwa ciąży dla przyszłej matki (czyli ryzyka nawrotu choroby), wpływu przebytej przez nią chemioterapii na płód i kwestii związanych z karmieniem piersią. W chwili rozpoznania choroby nowotworowej młoda kobieta bardzo rzadko od razu podejmuje temat swojej przyszłości w kontekście innym niż przeżycie. Szok i strach, bezsprzecznie towarzyszące diagnozie, zwykle nie pozwalają na rozważania o przyszłym funkcjonowaniu kobiety po leczeniu i powrocie do wszystkich ról społecznych. U części pacjentek lęk przed wznową raka i ewentualną niemożnością wychowania dziecka jest tak nasilony, że nigdy nie decydują się na macierzyństwo. Poradnictwo psychoonkologiczne może mieć zatem znaczący wpływ na wybory dokonywane przez kobiety po zakończeniu leczenia raka piersi – powinno być dostępne nie tylko podczas zmagania się z diagnozą i leczeniem, lecz także długo później, w okresie zdrowienia i obserwacji po terapii. Doniesienia z kilku ostatnich lat rozwiewają wiele wątpliwości, a niniejsza praca stanowi podsumowanie najważniejszych wyników nowych badań.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2014, 12, 1; 25-30
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Rak piersi współistniejący z ciążą
Breast cancer in pregnancy
Autorzy:: Skrzypczyk-Ostaszewicz, Anna
Jagielska, Beata
Śpiewankiewicz, Beata
Osuch, Beata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030157.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: breast cancer
chemotherapy
delivery
fetus
hormone therapy
pregnancy
sentinel lymph node
chemioterapia
ciąża
hormonoterapia
poród
płód
rak piersi
węzeł wartowniczy
Opis:: Breast cancer is one of the most common cancers to complicate pregnancy. Up until recently, such diagnosis was almost invariably bound with an abortion with all its possible psychological and ethical consequences for the patient, her family, and treating physicians. Throughout the past few years, the considerable progress in medical knowledge and experience has allowed a radical change in the situation of this very special patient group. These days, women may continue with the pregnancy, yet at the same time be effectively and safely treated, in a very close adherence to standards applied in the treatment of non-pregnant patients. The diagnostics of breast cancer in pregnant patients largely meets the generally accepted standards of detecting and staging the disease, apart from a few exceptions mostly related to fetus safety. The differences concern e.g. the sentinel lymph node evaluation procedure and some imaging methods. Whether the patient qualifies for treatment as well as therapeutic decisions depend on the gestational age and the advancement of the disease, with some treatment procedures imperatively postponed until postpartum. Certain chemotherapy regimens have been proved safe during pregnancy, even though up until recently they were considered toxic and impossible to use (FAC, FEC, taxoids). It has also been shown that, unless obstetric indications for caesarean section exist, in most cases the pregnancy does not need to be terminated prematurely. No oncologic counter-indications for a vaginal delivery exist either. This paper aims to bring together and sum up the body of knowledge arising from the recent publications which have facilitated diagnostic and therapeutic standards to be followed in these infrequent, yet exceedingly complex, clinical situations.
Rak piersi to jeden z najczęstszych nowotworów wikłających ciążę. Jeszcze niedawno takie rozpoznanie wiązało się prawie zawsze z aborcją, ze wszystkimi jej konsekwencjami psychologicznymi i etycznymi dla chorej, jej bliskich i lekarzy. W kilku ostatnich latach, wraz ze znacznym rozwojem wiedzy i doświadczenia, sytuacja tej szczególnej grupy pacjentek diametralnie się zmieniła: dzisiaj kobiety mogą zachować ciążę, a jednocześnie skutecznie i bezpiecznie się leczyć – w sposób bardzo zbliżony do leczenia stosowanego u pacjentek niebędących w ciąży. Diagnostyka raka piersi u ciężarnej pokrywa się w znacznej mierze z ogólnie obowiązującymi standardami wykrywania i oceny zaawansowania tej choroby, poza kilkoma odstępstwami, związanymi przede wszystkim z bezpieczeństwem płodu. Różnice dotyczą m.in. procedury oceny węzła wartowniczego i części badań obrazowych. Kwalifikacja do leczenia i decyzje terapeutyczne zależą od zaawansowania ciąży i zaawansowania choroby, a niektóre procedury lecznicze muszą zostać bezwzględnie odroczone na czas po porodzie. Udowodniono bezpieczeństwo stosowania w czasie ciąży wybranych schematów chemioterapii jeszcze do niedawna uważanych za toksyczne i niemożliwe do wykorzystania u ciężarnej (FAC, FEC, taksoidy). Wykazano również, że – o ile nie istnieją położnicze wskazania do cesarskiego cięcia – w większości przypadków ciąża nie musi być rozwiązywana przed terminem, podobnie jak nie ma onkologicznych przeciwwskazań do porodu siłami natury. Niniejsza praca podsumowuje wiedzę płynącą z publikacji, które ukazały się w ostatnim czasie i pozwoliły na opracowanie standardów postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w tych nieczęstych, ale jednocześnie bardzo skomplikowanych sytuacjach klinicznych.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2014, 12, 1; 14-24
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Rys historyczny leczenia raka piersi
Historic perspective of breast cancer treatment
Autorzy:: Pietrzyńska, Tatiana
Podwińska, Ewa
Olejek, Anita
Turek, Sebastian
Mazur, Jakub
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/908438.pdf
Data publikacji:: 2007
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: breast cancer
chemotherapy
history
hormone therapy
radiotherapy
surgical techniques
treatment
Opis:: The authors took interest in historical aspects of treatment of breast cancer over past centuries. The first mentions of breast tumours or lumps appeared in Egyptian writings 3 thousand years ago. Etymology of the word “cancer” was explained by Paul of Egina by the resemblance of blood-engorged veins adjacent to breast tumour to crab legs. Ancient doctors not only diagnosed this disease, but also made attempts at treating it. Roman doctors considered breast cancer as a local disease and treated it by radical excision, including pectoral muscle. Greek doctor, Galen, was the first to consider breast cancer as a systemic disease and tried to treat it conservatively using herbal extracts of mandrake and cabbage. Cessation of progress of medicine characteristic for the Middle Ages resulted in a dramatic reduction in the scope of surgical techniques available. A renewed interest in science, including a return to Galen’s theory and ancient surgical techniques, took place in the Renaissance. At this time, European surgeons – Ambroise Paré, Wilhelm Fabry, Jacques Guillemen and others – made ever bolder attempts at surgical treatment of breast tumour. The XVIII century witnessed further progress of medical science, while the work by William and John Hunter enabled a better understanding of structure and principles of function of the lymphatic system. The XIX century is marked by tremendous progress in surgery, including surgical treatment of malignant tumours. Introduction of ether anaesthesia in 1846 by William T. Morton, paved the way for implementation of general anaesthesia in clinical practice. Subsequent achievements of this epoch were: understanding of aseptic and antiseptic principles and examination of tissues using a microscope. The XIX century was also marked by a search of non-surgical modalities of treatment of malignant breast tumours. In 1895 Emile Grubbe was the first to use radiotherapy after mastectomy. The XX century witnessed a tremendous progress of all hitherto available diagnostic and therapeutic techniques used in the management of patients with breast cancer, particularly those based on molecular biology and gene therapy.
Autorów pracy zainteresowała historia leczenia raka piersi. Pierwsze wzmianki o występowaniu guzów piersi pojawiły się w piśmiennictwie egipskim przed trzema tysiącami lat. Etymologię określenia „rak” opisywał Paweł z Eginy, wyjaśniając, że żyły wokół guza są wypełnione i napięte niczym odnóża kraba. Lekarze epoki starożytnej nie tylko rozpoznawali tę chorobę, ale też podejmowali próby jej leczenia. Medycy rzymscy uważali, że rak piersi jest chorobą miejscową, a w leczeniu jej stosowano radykalne wycięcie guza wraz z mięśniem piersiowym. Galen, lekarz grecki, traktował raka piersi jako chorobę uogólnioną i podejmował próby leczenia zachowawczego za pomocą wyciągów ziołowych z mandragory i kapusty. Średniowiecze charakteryzowało się zahamowaniem rozwoju medycyny, co skutkowało drastycznym ograniczeniem metod leczenia chirurgicznego. Ponowny rozkwit nauk przyrodniczych, w tym także powrót do teorii Galena i technik chirurgicznych, nastąpił dopiero w epoce renesansu. W tym czasie europejscy chirurdzy - Ambroise Pare, Wilhelm Fabry, Jacques Guillemen i inni - coraz odważniej podejmowali próby operacyjnego leczenia guzów piersi. Wiek XVIII przyniósł dalszy rozwój wiedzy medycznej, a dzięki pracom Williama i Johna Hunterów poznano budowę i zasady funkcjonowania układu limfatycznego. Wiek XIX charakteryzował się szczególnymi dokonaniami w zakresie rozwoju chirurgii, w tym także guzów nowotworowych. Dzięki zastosowaniu po raz pierwszy w 1846 roku przez Williama T. Mortona anestezji eterowej wdrożono do praktyki klinicznej metody znieczulania ogólnego. Kolejnymi osiągnięciami tej epoki było poznanie zasad aseptyki i antyseptyki oraz nabycie umiejętności oceny tkanek z użyciem mikroskopu. W XIX wieku poszukiwano również innych, poza chirurgicznymi, metod leczenia złośliwych guzów piersi. W 1895 roku Emile Grubbe zastosował pierwszą radioterapię po mastektomii. Wiek XX przyniósł doskonalenie wszystkich dotychczas stosowanych metod diagnostyki i leczenia raka piersi, ze szczególnym uwzględnieniem biologii molekularnej i terapii genowej.
Źródło:: Ginekologia Onkologiczna; 2007, 5, 4; 208-217
1731-5379
Pojawia się w:: Ginekologia Onkologiczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Szczególne postacie kliniczne nowotworów złośliwych piersi
Rare clinical types of breast cancer
Autorzy:: Piekarski, Janusz H.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031204.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: paget’s disease of the nipple
bilateral breast cancer
isolated metastases of other tumors to the breast
occult breast cancer
breast cancer in the elderly
choroba pageta brodawki sutkowej
obustronny rak piersi
izolowane przerzuty innych nowotworów do piersi
ukryty rak piersi
rak piersi u chorych w podeszłym wieku
Opis:: Paget’s disease of the nipple may exist as an isolated condition or may be associated with breast cancer. Paget’s disease-associated breast cancer may be intraductal or invasive; depending on location, it may be retromamillary or peripheral. Surgical treatment consists in sparing procedure or breast amputation. Patients with Paget’s disease coexisting with an infiltrating breast cancer, should undergo sentinel node biopsy or axillary lymphadenectomy. Bilateral breast cancer is diagnosed in women diagnosed with primary cancer in both breasts. This definition does not include metastases of unilateral breast cancer to contralateral breast. Recommended type of surgical treatment is bilateral mastectomy and bilateral biopsy of sentinel node or axillary lymphadenectomy. Sparing treatment is a therapeutic option applicable in reference centers only. Isolated metastases of other tumors to the breasts are very rare. The usual origin of breast metastases is contralateral breast cancer. Less frequent are secondary foci of lymphoma and melanoma. Management strategy depends on what type of malignant tumor was the source of metastases. The cornerstone of treatment is usually systemic treatment, if available. Surgical treatment is limited to surgical biopsy or palliative treatment (e.g. mastectomy due to bleeding from the tumor). Occult breast cancer is diagnosed in women with metastases of adenomatous cancer, non-differentiated or non-classified to axillary lymph nodes, when neither physical nor radiological examination reveal a primary breast cancer. The most probable origin of axillary metastases is breast cancer. Surgical treatment consists in axillary lymphadenectomy and mastectomy. One may withhold from mastectomy if spared breast will undergo total radiotherapy. Breast cancer in the elderly, i.e. persons over 70, accounts for over 30% of all breast cancer cases. Surgical treatment of elderly women with breast cancer should be based on standard protocols (mastectomy or sparing treatment; biopsy of sentinel node and/or axillary lymphadenectomy). Standard treatment protocol can and should be modified when treatment-associated risk exceeds expected benefits thereof.
Choroba Pageta brodawki sutkowej występuje w postaci izolowanej lub może jej towarzyszyć rak piersi. Rak piersi towarzyszący chorobie Pageta brodawki sutkowej to rak in situ lub rak naciekający; może być umiejscowiony zabrodawkowo lub obwodowo. Leczenie chirurgiczne polega na wykonaniu zabiegu oszczędzającego lub amputacji piersi. U chorych, u których chorobie Pageta brodawki sutkowej towarzyszy naciekający rak piersi, należy ponadto wykonać biopsję węzła wartowniczego i/lub limfadenektomię pachową. Obustronnego raka piersi rozpoznaje się u kobiet, u których stwierdzono dwa pierwotne raki w obu piersiach. Definicja ta nie obejmuje przerzutów jednostronnego raka piersi do drugiej piersi. Zalecanym sposobem leczenia chirurgicznego jest wykonanie obustronnej amputacji piersi oraz obustronnie biopsji węzła wartowniczego i/lub limfadenektomii pachowej. Leczenie oszczędzające jest opcją terapeutyczną możliwą do zastosowania w ośrodkach referencyjnych. Izolowane przerzuty innych nowotworów do piersi występują bardzo rzadko. Najczęściej źródłem przerzutów do piersi jest rak drugiej piersi. W dalszej kolejności w piersi stwierdza się wtórne ogniska nowotworów układu chłonnego i przerzuty czerniaka. Sposób leczenia zależy od tego, jaki nowotwór złośliwy był źródłem przerzutu. Podstawą leczenia jest zazwyczaj leczenie systemowe, jeżeli jest ono dostępne. Leczenie chirurgiczne ogranicza się do wykonywania biopsji chirurgicznej lub do zabiegów paliatywnych (np. mastektomii z powodu krwawień z guza). Ukrytego raka piersi rozpoznaje się u kobiet, u których występują przerzuty raka gruczołowego, niezróżnicowanego lub niesklasyfikowanego w pachowych węzłach chłonnych, natomiast przeprowadzone badanie przedmiotowe i badania radiologiczne nie ujawniły obecności pierwotnego raka w piersi. Najbardziej prawdopodobnym źródłem przerzutów w pasze jest rak piersi. Leczenie chirurgiczne polega na wykonaniu limfadenektomii pachowej oraz amputacji piersi. Można odstąpić od wykonania amputacji piersi jeżeli oszczędzona pierś zostanie poddana radykalnej radioterapii. Rak piersi u chorych w podeszłym wieku, czyli po 70. roku życia, stanowi ponad 30% wszystkich raków piersi. Leczenie chirurgiczne kobiet w wieku podeszłym chorych na raka piersi powinno opierać się na zasadach standardowych (amputacja piersi lub leczenie oszczędzające; biopsja węzła wartowniczego i/lub limfadenektomia pachowa). Standardowy plan leczenia może zostać zmodyfikowany i powinien, jeżeli ryzyko związane z leczeniem przewyższa korzyści, jakie to leczenie może przynieść.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 4; 326-336
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Palliative care in advanced breast cancer
Opieka paliatywna w zaawansowanym raku piersi
Autorzy:: Pietrzyńska, Tatiana
Podwińska, Ewa
Olejek, Anita
Zamłyński, Jacek
Turek, Sebastian
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/908517.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: advanced breast cancer
oncologic treatment
palliative care
quality of life
Opis:: Breast cancer is currently one of the most frequent malignant neoplasms in Polish women. Since the ‘80s of past century, breast cancer is the leading cause of mortality in women aged 40-59. Patients are usually admitted to the stationary palliative care facilities in a far advanced stage of neoplastic disease originating primarily in the breast and are mostly in a poor general condition. Their overall condition is a resultant of development and severity of the tumour itself with possible distant metastases, coexisting diseases, as well as late complications of cause-oriented or palliative treatment implemented. In the setting of palliative treatment, the primary goal is relief of pain, according to the recommendations of the so-called “analgetic ladder”, conforming with general principles of analgetic management. This consists in determination of cause of pain, evaluation of its type and severity, regular pace of administration of analgetic drugs, careful titration of dose of strong analgetics, oral administration of drugs, as this is the most physiologic and recommended route of administration, if only the patient can tolerate it. An important issue is also to relieve other bothersome ailments, both somatic, mental, spiritual and social. According to the WHO definition, palliative care ensures the patients a comprehensive and active care, improves their quality of life and, when justified, includes all oncologic therapeutic modalities. In the setting of palliative care, oncologic treatment aims at arresting or slowing-down of development of primary tumour and metastatic foci, thus improving the patient’s comfort and quality of life, obviously taking into account current state of the patient and toxicity of drugs.
Rak piersi należy obecnie do najczęstszych nowotworów złośliwych u kobiet w Polsce. Począwszy od lat 80. ubiegłego wieku rak piersi stanowi pierwszą co do częstości przyczynę zgonów kobiet w wieku między 40. a 59. rokiem życia. Chore przyjmowane na stacjonarny oddział opieki paliatywnej w zaawansowanym stadium choroby nowotworowej wywodzącej się pierwotnie z obszaru piersi są zazwyczaj w złym stanie ogólnym. Jest to spowodowane rozwojem i nasileniem objawów choroby, z możliwością występowania przerzutów do odległych narządów, a także chorobami współistniejącymi, jak również powikłaniami późnymi po stosowanym leczeniu przyczynowym lub paliatywnym. W oddziale opieki paliatywnej stosuje się w pierwszej kolejności leczenie przeciwbólowe, zgodnie z zaleceniami drabiny analgetycznej oraz uwzględnieniem głównych zasad postępowania przeciwbólowego. Leczenie to polega na ustaleniu przyczyny bólu, ocenie rodzaju i jego natężenia, regularności podawanego leku, miareczkowaniu dawki silnego analgetyku, podawaniu leków doustnie, gdyż jest to droga fizjologiczna i zalecana, o ile chory może w ten sposób przyjmować preparaty. Istotne jest także łagodzenie innych uciążliwych dolegliwości - zarówno somatycznych, psychicznych, duchowych, jak i socjalnych. Zgodnie z definicją Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) w ramach opieki paliatywnej zapewnia się chorym całościową, czynną opiekę, poprawiającą ich jakość życia, a także stosuje w uzasadnionych przypadkach wszystkie onkologiczne metody leczenia. Terapia onkologiczna w ramach opieki paliatywnej ma na celu zahamowanie lub spowolnienie rozwoju guzów nowotworowych lub przerzutowych, a co za tym idzie poprawę komfortu i jakości życia chorego, oczywiście z uwzględnieniem jego aktualnego stanu i toksyczności ewentualnego leczenia.
Źródło:: Ginekologia Onkologiczna; 2009, 7, 2; 123-130
1731-5379
Pojawia się w:: Ginekologia Onkologiczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Diagnostyka i leczenie raka piersi u kobiet w ciąży
Diagnosis and treatment of breast cancer in pregnancy
Autorzy:: Żyromska, Agnieszka
Adamczak-Sobczak, Magdalena
Szablewska, Sylwia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1029718.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: ciąża
promieniowanie
radioterapia
rak piersi
wytyczne
Opis:: Rak piersi współistniejący z ciążą stanowi 10–20% wszystkich nowotworów piersi u kobiet poniżej 30. roku życia. Jego diagnostyka i leczenie wymagają uwzględnienia ryzyka poszczególnych metod postępowania dla zarodka lub płodu. Za badania bezwzględnie przeciwwskazane w ciąży uważa się tomografię komputerową i pozytonową tomografię emisyjną. Standardem leczenia jest zabieg operacyjny: mastektomia radykalna, którą można przeprowadzić na każdym etapie ciąży, lub operacja oszczędzająca pierś, zalecana wyłącznie w III trymestrze. Chemioterapię opartą na doksorubicynie i antracyklinach uważa się za względnie bezpieczną w II i III trymestrze. Przeciwwskazane są: leczenie hormonalne, stosowanie trastuzumabu i bifosfonianów. Szczególne ograniczenia dotyczą stosowania radioterapii. Skutki wewnątrzmacicznej ekspozycji na promieniowanie zależą od okresu ciąży, dawki promieniowania oraz mocy dawki. Narażenie na promieniowanie w okresie preimplantacji może prowadzić do śmierci zarodka lub popromiennej karcynogenezy. W okresie organogenezy istnieje ryzyko opóźnienia wzrostu płodu oraz powstania malformacji narządowych. Ekspozycja na promieniowanie pomiędzy 8. a 25. tygodniem ciąży wiąże się z ryzykiem rozwoju upośledzenia umysłowego, mikrocefalii i karcynogenezy. Powyżej 25. tygodnia ciąży stwarza wyłącznie ryzyko karcynogenezy. Oszacowano, że zastosowanie u kobiet ciężarnych terapeutycznych dawek radioterapii na obszar klatki piersiowej wiąże się z niedopuszczalną ekspozycją płodu na promieniowanie. Jedyną metodą napromieniania dopuszczalną w ciąży, w I i II trymestrze, jest śródoperacyjna radioterapia wiązką elektronową na obszar loży po guzie piersi. Decyzja o podjęciu i kontynuacji leczenia onkologicznego u ciężarnych kobiet powinna być poprzedzona szczegółową analizą potencjalnych korzyści i ryzyka oraz uwzględniać wolę pacjentki.
Pregnancy-associated breast cancer accounts for 10–20% of all breast cancers in women under the age of 30 years. The diagnosis and treatment of this type of cancer require an assessment of the risk of different management methods for the embryo or fetus. Computed tomography and positron emission tomography are absolutely contraindicated in pregnancy. Surgical management, i.e. radical mastectomy, which may be performed at any stage of pregnancy, or breast conserving treatment, which is recommended only in the third trimester, is standard treatment. Doxorubicin/anthracycline-based chemotherapy is considered relatively safe in the second and the third trimester. Hormonal treatment, trastuzumab and bisphosphonates are contraindicated. Special restrictions have been introduced for radiation therapy. The consequences of intrauterine exposure to radiation depend on the stage of pregnancy, radiation dose and dose rate. Preimplantation radiation can cause death of the embryo or radiation-induced carcinogenesis. There is a risk of delayed fetal growth and organ malformations in the period of organogenesis. Exposure to radiation between 8 and 25 weeks gestation is associated with the risk of intellectual disability, microcephaly and carcinogenesis. Exposure after 25 weeks gestation is associated only with the risk of carcinogenesis. It was estimated that targeting the chest with therapeutic radiation doses during pregnancy causes unacceptable fetal exposure to radiation. Electron beam intraoperative irradiation of the breast tumor bed is the only acceptable radiation method in the first and the second trimester. The decision on initiation and continuation of cancer therapy in a pregnant patient should be based on a detailed analysis of potential benefits and risks as well as patient’s will.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2017, 15, 2; 120-128
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Systemowe leczenie rozsianego raka piersi bez nadekspresji HER2
Systemic treatment of disseminated HER2-negative breast cancer
Autorzy:: Dyczka, Jarosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031057.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: breast cancer
chemotherapy
hormone therapy
metastatic disease
quality of life
chemioterapia
choroba przerzutowa
hormonoterapia
jakość życia
rak piersi
Opis:: Breast cancer is the most frequent malignancy in the females and the main cause of malignancy-associated mortality. Patients with disseminated breast cancer are a heterogenous group and require different management strategies. This depends on several factors, first of all – tumor phenotype (steroid receptors), patient’s performance, dynamics of the neoplastic process, severity of symptoms and patient’s preferences. Treatment of disseminated breast cancer should include chemotherapy, hormonal therapy as well as supportive and symptomatic treatment. In patients with steroid receptors, low disease dynamics, localized lesions within soft tissues and bones, hormonal treatment should be considered in the first place. This type of therapy is based on antiestrogens (tamoxifen) as 1st line treatment in premenopausal women and tamoxifen or aromatase inhibitors in postmenopausal women; progestagens and fulvestrant are rarely administered. These classes of drugs are usually well tolerated and their toxicity is mild but variegated. Chemotherapy remains by far the most toxic modality and should be reserved for women with high dynamics of the disease, lack of steroid receptors, interstitial metastases or not responding to hormonal treatment. Cytostatics most effective against breast cancer include taxoids (docetaxel and paclitaxel), anthracycline-derived antibiotics (doxorubicin and epirubicin), vinorelbine and capecitabine. Usually, two-drug or three-drug protocols are administered, although sequenced monotherapy using particular drugs is also justified. Chemotherapy is associated with an elevated incidence of adverse events, thereof the commonest are nausea and vomiting, hair loss and bone marrow aplasia, resulting in neutropenia, anemia and thrombocytopenia. Every type of treatment of disseminated breast cancer requires close monitoring of both adverse effects and therapeutic response according to the RECIST criteria.
Rak piersi to najczęstsza choroba nowotworowa u kobiet i główna przyczyna zgonów związanych z nowotworami złośliwymi. Pacjentki z rozsianym rakiem piersi stanowią zróżnicowaną grupę i wymagają różnych strategii postępowania. Zależy ona od wielu czynników, przede wszystkim od fenotypu raka (receptory steroidowe), stanu pacjentki, chorób współistniejących, dynamiki procesu nowotworowego, nasilenia objawów i preferencji chorej. W leczeniu rozsianego raka piersi uwzględnia się leczenie chemiczne, hormonalne oraz wspomagające i objawowe. U chorych z obecnością receptorów steroidowych, małą dynamiką procesu, lokalizacją zmian w tkankach miękkich lub kościach należy rozważyć przede wszystkim leczenie hormonalne. W tym rodzaju terapii stosuje się przede wszystkim antyestrogeny (tamoksyfen) jako leczenie I rzutu u kobiet premenopauzalnych, a u pacjentek po menopauzie tamoksyfen lub inhibitory aromatazy; rzadziej podaje się progestageny lub fulwestrant. Wymienione grupy leków są zwykle dobrze tolerowane i cechują się niewielką, lecz zróżnicowaną toksycznością. Chemioterapia pozostaje metodą zdecydowanie bardziej toksyczną i powinna być zarezerwowana dla kobiet z dużą dynamiką procesu nowotworowego, brakiem receptorów steroidowych, miąższową lokalizacją przerzutów lub brakiem efektu leczenia hormonalnego. Do najbardziej aktywnych cytostatyków w leczeniu raka piersi zaliczane są: taksoidy (docetaksel i paklitaksel), antybiotyki antracyklinowe (doksorubicyna i epirubicyna), winorelbina i kapecytabina. Najczęściej stosuje się schematy dwulekowe lub trójlekowe, ale uzasadniona jest również sekwencyjna monoterapia poszczególnymi lekami. Leczenie chemiczne związane jest z dużą liczbą objawów niepożądanych. Najczęściej występują nudności i wymioty, wypadanie włosów oraz uszkodzenie szpiku kostnego objawiające się neutropenią, niedokrwistością lub małopłytkowością. Każdy sposób leczenia rozsianego raka piersi wymaga monitorowania zarówno objawów niepożądanych, jak i odpowiedzi według kryteriów RECIST.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2011, 9, 4; 238-244
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Zarys problematyki seksuologicznej w przypadku pacjentek z rakiem gruczołu sutkowego
An outline of sexual problems in patients with breast cancer
Autorzy:: Jarząbek-Bielecka, Grażyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1029503.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: ginekologia
onkologia
rak piersi
seksuologia
Opis:: Clinical practice points to the need for an individual approach to the sexuality of women affected by breast cancer, which is the most common female malignancy. Patients with breast cancer who undergo mastectomy are burdened with many bad experiences related both to the somatic and mental sphere, which usually results in distress. The latest treatment modalities have contributed to improved comfort of life in women with breast cancer. Importantly, the sexual life of patients is now also taken into account. Due to the advances in diagnostic methods, surgical treatment and adjuvant therapy of gynecological cancers, it is increasingly possible to achieve long-term survival and cure. Functional changes caused by the disease and the therapy used are related to the individual characteristics of women and have a multifactorial etiology. Medical personnel should address these issues during conversations with patients in an appropriate way, i.e. emphatically, respecting patient’s intimacy and dignity. Gynecological and sexological care deals with the most intimate problems and requires particular sensitivity and professional approach in women with breast cancer.
Praktyka kliniczna pokazuje, że konieczne jest indywidualne podejście do seksualności kobiety dotkniętej rakiem piersi – najczęstszym nowotworem złośliwym wśród kobiet. Pacjentki chorujące na raka piersi i poddające się mastektomii mają bogate i niestety przykre doświadczenia, związane zarówno ze sferą somatyczną, jak i psychiczną, a to zazwyczaj skutkuje dystresem. Najnowsze metody leczenia przyczyniły się do poprawy komfortu życia kobiet z rakiem piersi. Co ważne, uwzględnia się obecnie także życie seksualne pacjentek. Wraz z postępem metod diagnostycznych, leczenia operacyjnego oraz adiuwantowej terapii nowotworów ginekologicznych coraz częściej udaje się uzyskać długoterminowe przeżycie i wyleczenie. Zmiany w funkcjonowaniu spowodowane chorobą i stosowaną terapią są związane z indywidualnymi cechami kobiet i mają wieloczynnikowe podłoże. Personel medyczny musi we właściwy sposób – empatycznie, z poszanowaniem intymności i godności jednostki – poruszać te kwestie w rozmowach z pacjentkami. Opieka ginekologiczno-seksuologiczna dotyczy najbardziej intymnych problemów, a w przypadku kobiet z rakiem piersi wymaga szczególnej wrażliwości i profesjonalnego podejścia.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2018, 16, 1; 50-56
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Olbrzymie guzy nowotworowe piersi w materiale Oddziału Opieki Paliatywnej
Giant breast tumours. Experience of a regional Palliative Care Unit
Autorzy:: Pietrzyńska, Tatiana
Podwińska, Ewa
Olejek, Anita
Turek, Sebastian
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/908520.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: breast cancer
giant tumour
lymphatic oedema
palliative care
ulcer
Opis:: Breast cancer is the most common malignant tumour developing in Polish women. Each year, over 11,000 new cases are registered in our country. Breast cancer is the leading cause of mortality due to malignant neoplasms in the females. The aim of paper, apart of presenting extremely advanced clinical cases of breast cancer and management strategies implemented, is to highlight the complexity of this problem, due overlapping of several medical and social factors. Inoperable, locally advanced breast cancer usually presents clinically as a giant primary tumour, frequently with extensive metastases in the axillary fossa. Giant breast tumour, with a diameter exceeding 5 cm, frequently extensively invading skin and deeper tissues, is usually accompanied by lymphatic oedema. Occurrence of such clinically advanced and morphologically gigantic forms of breast cancer in the material of Palliative Care Unit is most often due to one of the following: dynamic progression or recurrence of the disease, refusal of cause-oriented treatment or its interruption and extreme neglect. The main treatment option in this group of patients is aggressive induction chemotherapy. If surgery is contraindicated, patients undergo radical radiotherapy. Principal goal of therapy at a palliative care unit is relief of symptoms and improvement of quality of life, realized by medical and non-medical means. Psychological and spiritual support aims at creating a positive attitude of the patient towards his or her condition. The key factor is partner-like relations with patients, preservation of their autonomy and respect for their decisions concerning continuation of further treatment.
Rak piersi jest najczęstszym nowotworem złośliwym występującym u kobiet w Polsce. Każdego roku w naszym kraju rejestruje się ponad 11 000 nowych zachorowań. Rak piersi jest także przyczyną największej liczby zgonów spowodowanych przez nowotwory złośliwe u kobiet. Celem pracy - oprócz przedstawienia krytycznie zaawansowanych obrazów klinicznych raka piersi i metod postępowania leczniczego - jest zwrócenie uwagi na złożoność problemu i nakładanie się różnorodnych czynników zdrowotnych i społecznych. Nieoperacyjny, miejscowo zaawansowany rak piersi obejmuje przypadki, dla których typowe są duży pierwotny guz oraz najczęściej rozlegle przerzuty w dole pachowym. Olbrzymi guz piersi - o średnicy przekraczającej 5 cm - często nacieka rozlegle skórę, tkanki położone głębiej, zazwyczaj towarzyszy mu obrzęk limfatyczny. Występowanie zaawansowanych klinicznie - często olbrzymich morfologicznie - postaci raka piersi w analizowanym materiale Oddziału Opieki Paliatywnej ma najczęściej trzy źródła: krytyczny rozwój lub nawrót choroby, odmowę leczenia przyczynowego lub jego zaniechanie oraz krytyczne zaniedbania. Podstawowym leczeniem systemowym w tej grupie chorych jest agresywna chemioterapia indukcyjna. W przypadku przeciwwskazań do zabiegu operacyjnego leczeniem z wyboru jest radykalna radioterapia. Zasadniczy cel leczenia na oddziale opieki paliatywnej to przede wszystkim łagodzenie objawów choroby oraz poprawa jakości życia, co uzyskuje się na drodze postępowania medycznego i niemedycznego. Poprzez wsparcie psychologiczne i duchowe dąży się do tego, aby pacjent osiągnął pozytywną ocenę swojego stanu. Istotne jest podmiotowe traktowanie chorego, dbałość o zachowanie jego autonomii i szanowanie jego decyzji co do dalszego postępowania terapeutycznego.
Źródło:: Ginekologia Onkologiczna; 2009, 7, 2; 132-137
1731-5379
Pojawia się w:: Ginekologia Onkologiczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Leczenie systemowe chorych na raka piersi z nadekspresją HER2. Część I
Systemic treatment of HER2+ breast cancer patients. Part 1
Autorzy:: Dębska, Sylwia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031063.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: HER receptor family
HER2 gene amplification
HER2 overexpression
amplifikacja genu HER2
antibody-dependent cellular cytotoxic reaction
cytotoksyczność komórkowa zależna od przeciwciał
czynniki prognostyczne w raku piersi
nadekspresja HER2
prognostic factors in breast cancer
rodzina receptorów HER
trastuzumab
Opis:: In Poland, morbidity associated with breast cancer has been increasing over the past 40 years. Current advances in our understanding of breast cancer biology preclude considering this condition as a homogenous nosologic entity. Several subtypes of breast cancer: luminal A (ER+, PR+, HER2-), luminal B (ER+, PR+, HER2+), HER2-dependent (ER-, PR-, HER2+) and the so-called triple-negative or basic (ER-, PR-, HER2-) differ in clinical course and prognosis and require an individualized therapeutic approach. HER2 receptor is one of a family of human growth factor receptors. It may become expressed in different tissues, participating in growth and differentiation of cells. HER2 overexpression in breast cancer cells correlates with worse prognosis, but also enables implementation of targeted, anti-HER2 molecular therapies. As estimated, about 25% of breast tumors are HER2-positive and in these patients the use of “targeted” therapy should be considered. Therefore, at present, standard histological study of breast cancer should include immunohistochemical assessment of HER2 receptor expression. Patients with equivocal result of the IHC study (HER2 2+) require quantitative analysis of HER2 gene copies in cancer cells using the FISH technique. Only patients with HER2 receptor overexpression (HER2 3+) or HER2 gene amplification are candidates for targeted molecular treatment. The first drug of this kind is monoclonal antibody trastuzumab, binding with the HER2 receptor and blocking HER2-dependent intracellular processes, while triggering a cytotoxic cellular antibody-dependent immune reaction directed against cancer cells.
W Polsce od 40 lat obserwuje się rosnącą umieralność z powodu raka piersi. Poszerzająca się wiedza o biologii raka piersi nie pozwala obecnie postrzegać tego nowotworu jako jednorodnej jednostki chorobowej. Różne podtypy raka piersi - luminalny A (ER+ lub PR+ i HER2-), luminalny B (ER+ lub PR+ i HER2+), HER2-zależny (ER- i PR- i HER2+) czy tzw. potrójnie ujemny/podstawny (ER- i PR- i HER2-) - charakteryzują się odmiennym przebiegiem klinicznym i rokowaniem, a także wymagają indywidualnej strategii terapeutycznej. Receptor HER2 należy do rodziny ludzkich receptorów dla czynników wzrostu. Może ulegać ekspresji w różnych tkankach, gdzie zaangażowany jest we wzrost i różnicowanie komórek. Nadekspresja HER2 w komórkach raka piersi związana jest z gorszym rokowaniem, ale także z możliwością zastosowania u tych chorych terapii ukierunkowanych molekularnie anty-HER2. Szacuje się, że około 25% guzów piersi jest HER2-pozytywnych - u tych chorych należy rozważyć wdrożenie leczenia „celowanego”. Z tego względu w chwili obecnej standardowym elementem każdego badania histopatologicznego raka piersi powinna być immunohisto-chemiczna ocena ekspresji receptora HER2. U chorych z niejednoznacznym wynikiem badania IHC (HER2 2+) należy ocenić ilość kopii genu HER2 w komórkach raka piersi metodą FISH. Tylko chore z nadekspresją receptora (HER2 3+) albo amplifikacją genu HER2 kwalifikują się do leczenia ukierunkowanego molekularnie. Pierwszym lekiem z tej grupy jest przeciwciało monoklonalne trastuzumab, które po połączeniu z HER2 nie tylko blokuje procesy wewnątrzkomórkowe zależne od pobudzenia receptora, ale także uruchamia odpowiedź immunologiczną przeciw komórkom nowotworowym w mechanizmie cytotoksyczności komórkowej zależnej od przeciwciał.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2011, 9, 4; 227-237
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Current guidelines on the diagnosis and management of lobular carcinoma in situ
Aktualne zalecenia dotyczące diagnostyki i leczenia chorych z rozpoznaniem raka zrazikowego piersi in situ
Autorzy:: Śrutek, Ewa
Nowikiewicz, Tomasz
Zegarski, Wojciech
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1029814.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: diagnosis and treatment
lobular breast cancer in situ
surgical treatment
Opis:: Lobular carcinoma in situ of the breast is classified as non-invasive malignant tumor of the breast. Its diagnosis is a marker for an increased risk of developing other histological types of breast cancer. Lobular carcinoma in situ is usually asymptomatic, with no characteristic radiological features. The diagnosis is often accidental while diagnosing lesions found on screening mammography. The most important clinical issue associated with the diagnosis of lobular carcinoma in situ is the possible risk of concurrent breast cancer of another histological type. According to the current standards of managing patients with lobular carcinoma in situ of the breast, surgical biopsy of the mass is most commonly recommended. Specific principles of therapy depend on the circumstances surrounding the diagnostic process. The complete diagnosis requires histopathological study of tissue specimens from paraffin blocks. It is necessary to determine the histological subtype of the identified tumor as different subtypes present significant differences as to the course of the disease (classic lobular carcinoma in situ, pleomorphic, florid or comedo with necrosis ones). Contrary to the classic lobular carcinoma in situ, other subtypes are characterized by significantly higher risk of coexisting infiltrating breast cancer. In such cases, it is necessary to perform surgical excision of the tumor. Diagnosis of LCIS does not require surgical treatment (possible active surveillance of the patient).
Rak zrazikowy gruczołu piersiowego in situ należy do postaci nieinwazyjnych nowotworów złośliwych o tej lokalizacji narządowej. Jego zdiagnozowanie jest markerem zwiększonego ryzyka rozwoju w przyszłości innych typów histologicznych raka piersi. Zrazikowy rak piersi in situ to najczęściej guz bezobjawowy, nieposiadający charakterystycznych cech radiologicznych. Do jego wykrycia dochodzi zwykle przypadkowo, w trakcie diagnostyki zmian uwidocznionych podczas skriningu mammograficznego. Najbardziej istotnym problemem klinicznym związanym ze zdiagnozowaniem tego nowotworu jest ryzyko współistnienia zmiany z innym rodzajem histologicznym raka piersi. Zgodnie z aktualnymi standardami leczenia chorych ze zrazikowym rakiem piersi in situ zalecana jest najczęściej biopsja chirurgiczna zmiany. Szczegółowe zasady postępowania terapeutycznego zależą od okoliczności zdiagnozowania guza. Rozpoznanie choroby wymaga oceny histopatologicznej preparatów tkankowych, pochodzących z bloków parafinowych. Niezbędne jest określenie podtypu histologicznego wykrytej zmiany, które wykazują znaczne różnice dotyczące przebiegu choroby (postać klasyczna, podtyp pleomorficzny, podtyp w stadium rozkwitu bądź podtyp comedo z martwicą). W odróżnieniu do typu klasycznego zrazikowego raka piersi in situ, pozostałe postaci cechuje istotnie wyższe ryzyko współistnienia form raka naciekającego piersi. W przypadku ich stwierdzenia konieczne jest operacyjne wycięcie zmiany. Wykrycie postaci klasycznej raka zrazikowego gruczołu piersiowego in situ nie wiąże się z taką koniecznością (możliwość aktywnego nadzoru chorych).
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2017, 15, 1; 87-90
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Współistnienie złośliwego mieszanego mezodermalnego guza macicy i raka piersi – opis przypadku oraz przegląd piśmiennictwa
Coexistence of mixed malignant mesodermal uterine tumour and breast cancer – case report and review of the literature
Autorzy:: Jońska-Gmyrek, Joanna
Bobkiewicz, Piotr
Dańska-Bidzińska, Anna
Bidziński, Mariusz
Nasierowska-Guttmejer, Anna
Gmyrek, Leszek
Krynicki, Ryszard
Olszewski, Wojciech
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/908271.pdf
Data publikacji:: 2006
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: adjuvant treatment
breast cancer
coexistence
endometrial cancer
tumour mixtus mesodermalis malignus
Opis:: Mesodermal mixed malignant tumours (MMMT) are the rare neoplasms of postmenopausal women, with extremely poor prognosis. They constitute about 1-2% of all gynaecological malignancies and about 2-5% of uterine corpus malignancies. Due to rare frequency, the exact knowledge about their characteristics is difficult. Therefore, the treatment is based on the treatment methods used in endometrial cancer. For most authors, because of their clinical course, they are treated as more aggressive endometrial carcinomas. In the literature, there were described a lot of cases of endometrial cancer and MMMT development after the chronic therapy with tamoxifen, due to breast cancer, but rare data suggest the possibility of coexistence of the two above neoplasms, without the previous therapy with tamoxifen. In this paper, we present the case of woman, aged 78, with tumour mixtus mesodermalis malignus corporis uteri, coexistent with breast cancer, and unilateral lymph nodes metastases, coming from the uterine tumour, with no previous therapy. In the literature we did not meet any case of breast cancer, coexistent with MMMT with the axillary lymph node metastases of MMMT component.
Złośliwe mieszane guzy mezodermalne (MMMT) macicy to rzadkie nowotwory o bardzo agresywnym przebiegu, występujące u kobiet w wieku pomenopauzalnym. Stanowią 1-2% wszystkich nowotworów narządów płciowych kobiecych i 2-5% nowotworów trzonu macicy. Ze względu na niezbyt częste występowanie dokładne poznanie charakterystyki tych nowotworów jest utrudnione. Wobec powyższego, sposób postępowania jest oparty na schematach postępowania w raku trzonu macicy. Przez większość autorów, z uwagi na przebieg kliniczny, są one traktowane jako raki endometrium o agresywniejszym przebiegu. W piśmiennictwie opisano wiele przypadków występowania raka endometrium, jak również MMMT po przewlekłej terapii tamoksyfenem z powodu raka piersi, natomiast nieliczne dane wskazują na możliwość współwystępowania obu nowotworów bez uprzedniej terapii. W pracy przedstawiono przypadek 78-letniej kobiety, u której stwierdzono guza złośliwego mieszanego mezodermalnego trzonu macicy oraz raka piersi z jednoczesnym występowaniem przerzutów do węzłów chłonnych po stronie zdiagnozowanego raka piersi, pochodzących z guza macicy. Nie spotkano natomiast opisu przypadku współwystępowania MMMT i raka piersi z przerzutami MMMT do pachowych węzłów chłonnych.
Źródło:: Ginekologia Onkologiczna; 2006, 4, 4; 256-264
1731-5379
Pojawia się w:: Ginekologia Onkologiczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Leczenie systemowe chorych na raka piersi z nadekspresją HER2. Część II
Systemic treatment of HER2-positive breast cancer. Part II
Autorzy:: Dębska, Sylwia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031083.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: HER2 overexpression
cardiotoxicity
kardiotoksyczność
lapatinib
lapatinib side effects
lapatynib
nadekspresja HER2
neratinib
neratynib
pertuzumab
skutki uboczne leczenia lapatynibem
trastuzumab
trastuzumab-DM1
Opis:: HER2-positive breast cancer is associated with an aggressive clinical course and poor prognosis. At present, these patients may be offered targeted therapies directed against a specific molecular target, i.e. HER2 receptor. Standard agents of this class include trastuzumab (monoclonal antibody) and lapatinib (small-molecule inhibitor of HER2- receptor-associated tyrosine kinase). As estimated, about 25% of breast tumors are HER2-positive, and these patients are candidates for trastuzumab therapy. A precondition for initiation of the treatment is confirmation of overexpression of HER2 protein or amplification of HER2 gene in tumor cells. Trastuzumab administered as adjuvant treatment improves recurrence-free survival by 7% and overall survival by 3%. On the other hand, the same drug combined with chemotherapy in patients with disseminated breast cancer increases objective response rate, improves progression-free survival and overall survival as compared with chemotherapy alone. As estimated, only about 50% of HER2-positive patients obtained a clinical benefit following trastuzumab-based palliative treatment. There are several theories explaining the phenomenon of primary and secondary resistance to antibody-treatment. Patients previously undergoing with anthracycline- and taxoid-based chemotherapy, who experience recurrence or progression after trastuzumab, may benefit from administration of lapatinib, a HER1/HER2-associated small-molecule tyrosine kinase inhibitor, combined with capecitabine. Studies of novel therapeutic strategies in patients with HER2-positive breast cancer are underway, testing both new anti-HER2 antibodies (T-DM1, pertuzumab) and other small-molecule tyrosine kinase inhibitors (neratinib).
HER2-dodatni rak piersi charakteryzuje się bardziej agresywnym przebiegiem i gorszym rokowaniem. W chwili obecnej istnieje możliwość zastosowania u tych chorych terapii ukierunkowanych na cel molekularny, jakim jest receptor HER2. Standardowo stosowanymi lekami tej grupy są przeciwciało monoklonalne trastuzumab i drobnocząsteczkowy inhibitor kinazy tyrozynowej receptorów HER2 i HER1 – lapatynib. Szacuje się, że około 25% guzów piersi jest HER2-pozytywnych – u tych chorych należy rozważyć wdrożenie terapii trastuzumabem. Warunkiem koniecznym rozpoczęcia leczenia jest wykazanie nadekspresji białka HER2 lub amplifikacji genu HER2 w komórkach nowotworowych. Trastuzumab stosowany w ramach leczenia uzupełniającego zwiększa przeżycie wolne od nawrotu o 7%, a przeżycie całkowite o 3%. Z kolei lek stosowany w skojarzeniu z chemioterapią u chorych z rozsianym rakiem piersi zwiększa odsetek obiektywnych odpowiedzi, wydłuża czas przeżycia wolny od progresji oraz czas przeżycia całkowitego w porównaniu z samą chemioterapią. Szacuje się, że tylko połowa chorych HER2-pozytywnych odnosi korzyść kliniczną z terapii paliatywnej opartej na trastuzumabie. Istnieje kilka teorii tłumaczących zjawisko pierwotnej i wtórnej oporności na leczenie przeciwciałem. U chorych leczonych wcześniej chemioterapią opartą na antracyklinach i taksoidach, u których dochodzi do nawrotu lub progresji po leczeniu trastuzumabem, można zastosować drobnocząsteczkowy inhibitor kinaz tyrozynowych HER1/HER2 – lapatynib w skojarzeniu z kapecytabiną. Obecnie trwają badania nad nowymi strategiami terapeutycznymi u chorych z HER2-pozytywnym rakiem piersi. Są to zarówno nowe przeciwciała „anty-HER2” (T-DM1, pertuzumab), jak i kolejne drobnocząsteczkowe inhibitory kinaz tyrozynowych (neratynib).
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 1; 10-24
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Badanie ultrasonograficzne piersi – oczekiwania chirurga
Breast ultrasound scans – surgeons’ expectations
Autorzy:: Bednarski, Piotr
Dobruch-Sobczak, Katarzyna
Chrapowicki, Eryk
Jakubowski, Wiesław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1053439.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: breast cancer
breast ultrasound
surgical treatment
usg piersi
leczenie chirurgiczne
rak piersi
Opis:: Recent years have witnessed a dynamic development of mammary gland imaging techniques, particularly ultrasonography and magnetic resonance imaging. A challenge related to these studies is the increase in the precision of the anatomical assessment of breast, particularly for early detection of subclinical lesions, performance of ultrasound- guided biopsy procedures, and accurate preoperative location of pathological lesions so as to optimize the surgical treatment. Ultrasound imaging is a primary and baseline diagnostic procedure the patient with suspected pathological lesions within breast is referred to by the surgeon. Lesions visualized in ultrasound scans are classified according to the BI-RADS US assessment categories. The successive categories (2 through 6) encompass individual pathological lesions, estimating the risk of malignancy and provide guidelines for further diagnostic and therapeutic management. This article described the important aspects of ultrasonographic imaging of focal lesions within the breasts as significant from the standpoint of surgical treatment of patients falling within BI-RADS US categories 3, 4, 5, and 6. Attention is drawn to the importance of ultrasound scans in the assessment of axillary fossa lymph nodes before the decision regarding the surgical treatment.
W ostatnich latach obserwujemy dynamiczny rozwój metod obrazowania gruczołów piersiowych, zwłaszcza ultrasonografii i badania techniką rezonansu magnetycznego. Wyzwaniem dla tych badań pozostaje jeszcze bardziej precyzyjna ocena anatomii piersi, zwłaszcza pod kątem wczesnego wykrywania zmian subklinicznych, monitorowanie zabiegów biopsyjnych pod kontrolą obrazu ultrasonograficznego, dokładna lokalizacja przedoperacyjna nieprawidłowych zmian w celu optymalizacji leczenia chirurgicznego. Badanie ultrasonograficzne jest podstawowym i wyjściowym badaniem diagnostycznym, na które chirurg kieruje pacjentkę z podejrzeniem zmian patologicznych w piersiach. Uwidocznione w tym badaniu zmiany są na podstawie cech morfologicznych przydzielane do konkretnej kategorii wg klasyfikacji BIRADS-usg. Kolejne stopnie tej klasyfikacji (od 2 do 6) obejmują poszczególne nieprawidłowe zmiany (patologie piersi), szacują ryzyko ich złośliwości i zawierają wskazówki dotyczące dalszego postępowania diagnostyczno-terapeutycznego. W artykule omówiono ważne elementy obrazowania ultrasonograficznego zmian ogniskowych w piersiach, istotne z punktu widzenia leczenia chirurgicznego w poszczególnych kategoriach BIRADS-usg 3, 4, 5 i 6. Zwrócono uwagę na znaczenie badania ultrasonograficznego w ocenie węzłów dołów pachowych przed decyzją dotyczącą leczenia chirurgicznego.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2015, 15, 61; 164-171
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "breast, cancer" wg kryterium: Wszystkie pola

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język