Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Makara, A." wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Trudności w komunikacji z pacjentem z chorobą Alzheimera
    Difficulties in communication with a patient with Alzheimer’s disease
    Autorzy:
    Makara‑Studzińska, Marta
    Gustaw, Katarzyna
    Kryś, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/943561.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    Alzheimer’s disease
    communication
    dementia
    language disorders
    speech
    choroba alzheimera
    demencja
    komunikacja
    mowa
    zaburzenia językowe
    Opis:
    Alzheimer’s disease involves a progressive disintegration of the brain in the clinical picture of dementia. In addition to explicit memory loss, problems with thinking, language functions, emotional life, logical reasoning. As the disease progresses the patient is completely lost in the environment and can not use speech. As a result, there are problems in communicating with the environment. The aim of this study was to create a profile of language impairment in subsequent stages of Alzheimer’s disease. The research tool was a questionnaire anABC designed by the author. The survey anABC was designed and named to evaluate the efficiency of language and communication. To assess the level of cognitive impairment scale was used Mini‑Mental State Examination (MMSE). The study group comprised 32 patients with Alzheimer’s disease and 32 caregivers. Patients in the first stage of the disease have the greatest difficulties in terms of pragmatics, content and semantics – the meaning of individual words. The greatest difficulty for patients in the second stage of the disease was the understanding and interpretation of expression depending on the context, then the content and meaning of individual words. There was also minor difficulties with the syntax. In the third stage of the disease, the greatest difficulty equally represented: pragmatics, and semantics of the contents,effia somewhat smaller barrier was the syntax, but there were also phonetic difficulties. The largest group of patients with Alzheimer’s disease were patients with significant impairment in interpersonal communication. There is an urgent need to educate caregivers of persons with Alzheimer’s disease in the field of communications.
    Choroba Alzheimera polega na postępującym rozpadzie funkcji mózgu w obrazie klinicznym zespołu dementywnego. Obok wyraźnej utraty pamięci występują zaburzenia myślenia, funkcji językowych, życia emocjonalnego, logicznego rozumowania. Wraz z postępem choroby chory staje się zupełnie zagubiony w otoczeniu, nie potrafi posługiwać się mową. W efekcie pojawiają się problemy w komunikowaniu się z otoczeniem. Celem pracy było stworzenie profilu zaburzeń językowych w kolejnych etapach choroby Alzheimera. Narzędzie badawcze stanowił autorski kwestionariusz ankiety anABC. Ankieta nazwana anABC zaprojektowana została tak, by oceniać sprawność językowo‑komunikacyjną. Do oceny poziomu zaburzeń funkcji poznawczych posłużono się skalą Mini‑Mental State Examination (MMSE). Badanie przeprowadzono w grupie 32 pacjentów z chorobą Alzheimera i 32 ich opiekunów. Pacjenci w pierwszym stadium choroby mieli największe trudności w zakresie pragmatyki, treści i semantyki – znaczenia poszczególnych wyrazów. Największą trudność dla pacjentów w drugim stadium choroby stanowiły rozumienie i interpretowanie wypowiedzi w zależności od kontekstu, następnie treść i znaczenie poszczególnych wyrazów. Zaobserwowano też drobne trudności w zakresie składni. W trzecim stadium choroby jednakową i największą trudność stanowiły: pragmatyka, treść i semantyka, nieco mniejszą barierą była syntaktyka, natomiast dodatkowo pojawiały się trudności fonetyczne. Największą grupę pacjentów z chorobą Alzheimera stanowili pacjenci ze znacznymi zaburzeniami w komunikacji interpersonalnej. Istnieje pilna potrzeba edukacji opiekunów osób z chorobą Alzheimera w zakresie sposobów komunikacji.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2012, 12, 1; 18-25
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przemoc wobec osób starszych – przegląd badań
    Violence against old people – a review of the literature
    Autorzy:
    Makara‑Studzińska, Marta
    Sosnowska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/943633.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    elderly people abuse
    mistreatment
    old age
    prevalence
    risk factors
    violence
    czynniki ryzyka
    nadużycia wobec osób starszych
    przemoc
    rozpowszechnienie
    starość
    wykorzystywanie
    Opis:
    The authors reviewed available literature on the phenomenon of the elderly people abuse. In connection with ongoing worldwide demographic changes, a rapid growth of the population aged 60 years and more is noted. Such trends will continue, which gives rise to a gradual increase in the number of cases of abused seniors. The article presents definitions of violence against elderly people, with a special emphasis on the symptoms that may suggest abuse. Furthermore, we specified the articles that focus on the assessment of individual risk factors that may increase the occurrence of aggressive behaviour towards seniors. We also focused on analysis of available literature on the prevalence of violence against the elderly, both in Poland and worldwide. Analysis of the data from countries with different structural and cultural conditions clearly confirms the presence of this phenomenon everywhere, although it appears to varying extent. Research results depend on many factors, including the applied research methodology and measurement tools, the accepted definition of violence and sources of information. Worth noting are underestimated statistics which may be due to senior citizens’ reluctance to disclose abuses. In view of the multidimensional nature of the issue, it is important to introduce further system solutions in order to reduce the incidence of elderly people abuse and more effectively detect and resolve the problem, which still constitutes, especially in our country, a taboo subject.
    Autorzy dokonali przeglądu dostępnego piśmiennictwa na temat zjawiska przemocy wobec osób starszych. W związku z zachodzącymi na całym świecie zmianami demograficznymi następuje szybki wzrost populacji osób w wieku 60 lat i starszych. Takie tendencje będą się utrzymywać, co niesie ze sobą stopniowy wzrost liczby przypadków znęcania się nad seniorami. W artykule przedstawiono definicje przemocy wobec osób starszych oraz opisano główne rodzaje stosowanej przemocy, ze szczególnym uwzględnieniem symptomów sugerujących nadużycia. Ponadto wyszczególniono prace koncentrujące się na ocenie czynników ryzyka, które mogą zwiększyć występowanie zachowań agresywnych wobec seniorów. Autorzy skupili się również na analizie dostępnej literatury na temat rozpowszechnienia zjawiska przemocy wobec osób starszych, zarówno w Polsce, jak i na świecie. Analiza danych z krajów o zróżnicowanych uwarunkowaniach strukturalnych i kulturowych jednoznacznie potwierdza obecność tego zjawiska wszędzie, jakkolwiek występuje ono z różnym nasileniem. Rezultaty badań zależą od wielu czynników, m.in. Od zastosowanej metodologii badań i narzędzi pomiaru, przyjętej definicji przemocy czy też źródła informacji. Uwagę zwracają zaniżone statystyki, które mogą być spowodowane niechęcią samych seniorów do ujawniania nadużyć. W związku z wielowymiarowym charakterem zagadnienia ważne jest dalsze wprowadzanie rozwiązań systemowych, celem ograniczenia zjawiska przemocy wobec osób starszych oraz skuteczniejszego wykrywania i rozwiązywania problemu, stanowiącego nadal, zwłaszcza w naszym kraju, temat tabu.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2012, 12, 1; 57-61
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Występowanie depresji u kobiet chorych na łuszczycę w okresie okołomenopauzalnym a potrzeba wsparcia – przegląd literatury
    The occurrence of depression in women with psoriasis in the perimenopausal period and the need for support – a review
    Autorzy:
    Makara‑Studzińska, Marta
    Lewicka, Magdalena
    Sulima, Magdalena
    Pietrzak, Daniel
    Borzęcki, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/943485.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    depression
    perimenopausal period
    psoriasis
    social support
    woman
    depresja
    kobieta
    okres okołomenopauzalny
    wsparcie społeczne
    łuszczyca
    Opis:
    Hormonal disorders in perimenopausal period can affect the mental state of women and psoriasis. The biological cause of psychiatric symptoms in perimenopause is oestrogen deficiency. The decrease in oestrogen level in this period causes depressed mood, anxiety, sleep problems, bad mood, memory problems and general irritability. The most common psychiatric disorder occurring in women in perimenopausal period is depression. It refers to nearly 50% of patients. The reduction in oestrogen levels also affects the skin, causing the occurrence of adverse changes in both the healthy and the affected skin, including worsening of psoriasis. Psoriasis is a chronic, inflammatory disease of the skin, not directly threatening the life of those affected, but the disease significantly impacts the patients’ quality of life, which may contribute to the development of psychiatric disorders, including depression. Depression, as compared to psoriasis, may have a dual approach – primary or secondary, in addition both diseases may mutually modulate its course, precede the onset of symptoms, induce further relapses and exacerbations. There is a need to assess the severity of depression among women with psoriasis in perimenopausal period in order to undertake an earlypsychotherapeutic action. Offering support to women suffering from psoriasis in the period around menopause may help to reduce depression and improve the perceived quality of life.
    Zaburzenia hormonalne okresu okołomenopauzalnego niekorzystnie wpływają na stan psychiczny kobiety oraz przebieg łuszczycy. Biologiczną przyczyną występowania większości objawów psychicznych w perimenopauzie jest niedobór estrogenów. Obniżenie ich poziomu w tym okresie powoduje nastroje depresyjne, objawy lękowe, problemy ze snem, zły nastrój, kłopoty z pamięcią i ogólne poirytowanie. Najczęstszym zaburzeniem psychicznych występującym u kobiet w okresie okołomenopauzalnym jest depresja. Dotyczy ona blisko 50% pacjentek. Zmniejszenie poziomu estrogenów wpływa również na stan skóry, powodując wystąpienie niekorzystnych zmian, zarówno w zdrowej, jak i zmienionej chorobowo skórze, w tym pogorszenie przebiegu łuszczycy. Łuszczyca jest przewlekłą, zapalną chorobą skóry, niezagrażającą bezpośrednio życiu dotkniętych nią osób, jednak w znacznym stopniu obniżającą komfort życia pacjentów, co może przyczynić się do powstania u chorych osób zaburzeń psychicznych, w tym depresji. Depresja w stosunku do łuszczycy może mieć charakter dwukierunkowy – pierwotny lub wtórny, ponadto obydwa schorzenia mogą wzajemnie modulować swój przebieg – poprzedzać wystąpienie pierwszych objawów, indukować kolejne nawroty i zaostrzenia. Istnieje potrzeba dokonywania oceny nasilenia depresji wśród kobiet chorych na łuszczycę w okresie okołomenopauzalnym, w celu wyodrębnienia spośród nich grupy pacjentek wymagających wczesnego podjęcia działań psychoterapeutycznych. Okazanie wsparcia kobietom chorym na łuszczycę w okresie okołomenopauzalnym może przyczynić się do obniżenia odczuwanej depresji i poprawienia komfortu życia.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2012, 12, 2; 120-124
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Violence, suicidal attempts and relationships with parents in a group of adolescent girls. Pilot studies
    Doświadczanie przemocy ze strony rówieśników, próby samobójcze i relacje z rodzicami w grupie nastoletnich dziewcząt. Badania pilotażowe
    Autorzy:
    Makara-Studzińska, Marta
    Łopuszańska, Urszula
    Sidor, Katarzyna
    Świder, Katarzyna
    Pac-Kożuchowska, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/941400.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    adolescence
    peer group
    suicidal attempts
    violence
    Opis:
    Aim of the study: An analysis of the correlation between experiencing peer violence and suicidal behaviours with regard to relationships with parents. Material and methods: The study included 43 girls (aged between 12 and 16 years) admitted to the Department of Paediatrics at the Prof. Antoni Gębala Children’s Hospital in Lublin due to suicidal attempts. The study group consisted of 17 girls who experienced peer violence, while the control group included 26 girls who attempted suicide for other reasons than peer violence. A sociodemographic questionnaire and a metric survey of own design, in which the girls specified the intensity of a given feature on a scale of 1–10, were used. Results: There were statistically significant differences between girls experiencing peer violence vs. control group in terms of the feeling of being unloved by parents (p < 0.04), receiving parental attention (p < 0.002), home safety (p < 0.05), the feeling of being abandoned by parents (p < 0.0003), the feeling of loneliness (p < 0.004), being disliked at school (p < 0.003), having friends (p < 0.01), the number of suicide attempts (p < 0.03), and having thoughts about preparing for an effective suicide attempt (p < 0.01). A strong conviction about having “cool” friends was correlated with a decrease in the number of suicidal thoughts (p < 0.02), belief that the suicide will be successful one day (p < 0.04), and the intensity of thinking about preparing for an effective suicide attempt (p < 0.03). Conclusions: Having friends can indirectly eliminate the consequences of parental failure to meet child’s basic needs as well as reduce suicidal thoughts and attempts. The quality of family relationships may affect the relationships with peers, which is associated with becoming potential victims of violence.
    Cel badań: Analiza zależności między doświadczaniem przemocy ze strony rówieśniczej a zachowaniami suicydalnymi w odniesieniu do relacji z rodzicami. Materiał i metody: Przebadano 43 dziewczęta (w wieku 12–16 lat), które zostały przyjęte na Oddział Ogólnodziecięcy w Klinice Pediatrii Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego im. prof. Antoniego Gębali w Lublinie z powodu próby samobójczej. Grupę główną stanowiło 17 dziewcząt doświadczających przemocy ze strony rówieśników, natomiast grupę kontrolną – 26 dziewcząt, które targnęły się na swoje życie z innego powodu niż przemoc rówieśnicza. Badanie przeprowadzono przy pomocy przygotowanej ankiety socjodemograficznej oraz ankiety metryczkowej własnej konstrukcji, w której dziewczęta określały natężenie danej cechy w skali od 1 do 10. Wyniki: Wystąpiły istotne statystycznie różnice między dziewczętami doświadczającymi przemocy ze strony grupy rówieśniczej a grupą kontrolną w zakresie: poczucia bycia niekochanym ze strony rodziców (p < 0,04), otrzymywania uwagi ze strony rodziców (p < 0,002), poczucia bezpieczeństwa w domu (p < 0,05), poczucia bycia porzuconym przez rodziców (p < 0,0003), poczucia samotności (p < 0,004), bycia nielubianym w szkole (p < 0,003), posiadania przyjaciół (p < 0,01), liczby prób samobójczych (p < 0,03), myśli o przygotowywaniu się do popełnienia skutecznej próby samobójczej (p < 0,01). Wraz ze wzrostem przekonania o posiadaniu „fajnych” przyjaciół malały: liczba myśli o odebraniu sobie życia (p  <  0,02), przekonanie, że  kiedyś uda  się zabić (p  <  0,04), natężenie myśli o przygotowywaniu się do skutecznej próby samobójczej (p < 0,03). Wnioski: Posiadanie przyjaciół pośrednio niweluje skutki podstawowych potrzeb niezaspokojonych przez rodziców i może wpłynąć na zmniejszenie liczby myśli i prób samobójczych. Natomiast jakość relacji w rodzinie może mieć wpływ na związki z rówieśnikami, co łączy się z faktem bycia ofiarą przemocy.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2017, 17, 3; 172-178
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Violence, suicidal attempts and relationships with parents in a group of adolescent girls. Pilot studies
    Doświadczanie przemocy ze strony rówieśników, próby samobójcze i relacje z rodzicami w grupie nastoletnich dziewcząt. Badania pilotażowe
    Autorzy:
    Makara-Studzińska, Marta
    Łopuszańska, Urszula
    Sidor, Katarzyna
    Świder, Katarzyna
    Pac-Kożuchowska, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/941414.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    adolescence
    peer group
    suicidal attempts
    violence
    Opis:
    Aim of the study: An analysis of the correlation between experiencing peer violence and suicidal behaviours with regard to relationships with parents. Material and methods: The study included 43 girls (aged between 12 and 16 years) admitted to the Department of Paediatrics at the Prof. Antoni Gębala Children’s Hospital in Lublin due to suicidal attempts. The study group consisted of 17 girls who experienced peer violence, while the control group included 26 girls who attempted suicide for other reasons than peer violence. A sociodemographic questionnaire and a metric survey of own design, in which the girls specified the intensity of a given feature on a scale of 1–10, were used. Results: There were statistically significant differences between girls experiencing peer violence vs. control group in terms of the feeling of being unloved by parents (p < 0.04), receiving parental attention (p < 0.002), home safety (p < 0.05), the feeling of being abandoned by parents (p < 0.0003), the feeling of loneliness (p < 0.004), being disliked at school (p < 0.003), having friends (p < 0.01), the number of suicide attempts (p < 0.03), and having thoughts about preparing for an effective suicide attempt (p < 0.01). A strong conviction about having “cool” friends was correlated with a decrease in the number of suicidal thoughts (p < 0.02), belief that the suicide will be successful one day (p < 0.04), and the intensity of thinking about preparing for an effective suicide attempt (p < 0.03). Conclusions: Having friends can indirectly eliminate the consequences of parental failure to meet child’s basic needs as well as reduce suicidal thoughts and attempts. The quality of family relationships may affect the relationships with peers, which is associated with becoming potential victims of violence.
    Cel badań: Analiza zależności między doświadczaniem przemocy ze strony rówieśniczej a zachowaniami suicydalnymi w odniesieniu do relacji z rodzicami. Materiał i metody: Przebadano 43 dziewczęta (w wieku 12–16 lat), które zostały przyjęte na Oddział Ogólnodziecięcy w Klinice Pediatrii Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego im. prof. Antoniego Gębali w Lublinie z powodu próby samobójczej. Grupę główną stanowiło 17 dziewcząt doświadczających przemocy ze strony rówieśników, natomiast grupę kontrolną – 26 dziewcząt, które targnęły się na swoje życie z innego powodu niż przemoc rówieśnicza. Badanie przeprowadzono przy pomocy przygotowanej ankiety socjodemograficznej oraz ankiety metryczkowej własnej konstrukcji, w której dziewczęta określały natężenie danej cechy w skali od 1 do 10. Wyniki: Wystąpiły istotne statystycznie różnice między dziewczętami doświadczającymi przemocy ze strony grupy rówieśniczej a grupą kontrolną w zakresie: poczucia bycia niekochanym ze strony rodziców (p < 0,04), otrzymywania uwagi ze strony rodziców (p < 0,002), poczucia bezpieczeństwa w domu (p < 0,05), poczucia bycia porzuconym przez rodziców (p < 0,0003), poczucia samotności (p < 0,004), bycia nielubianym w szkole (p < 0,003), posiadania przyjaciół (p < 0,01), liczby prób samobójczych (p < 0,03), myśli o przygotowywaniu się do popełnienia skutecznej próby samobójczej (p < 0,01). Wraz ze wzrostem przekonania o posiadaniu „fajnych” przyjaciół malały: liczba myśli o odebraniu sobie życia (p  <  0,02), przekonanie, że  kiedyś uda  się zabić (p  <  0,04), natężenie myśli o przygotowywaniu się do skutecznej próby samobójczej (p < 0,03). Wnioski: Posiadanie przyjaciół pośrednio niweluje skutki podstawowych potrzeb niezaspokojonych przez rodziców i może wpłynąć na zmniejszenie liczby myśli i prób samobójczych. Natomiast jakość relacji w rodzinie może mieć wpływ na związki z rówieśnikami, co łączy się z faktem bycia ofiarą przemocy.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2017, 17, 3; 172-178
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Hope for success and styles of coping with stressful situations of women aged 25–35 experiencing domestic violence in marriage
    Nadzieja na sukces a style radzenia sobie w sytuacjach stresowych kobiet w wieku 25–35 lat doświadczających przemocy w małżeństwie
    Autorzy:
    Makara-Studzińska, Marta
    Madej, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/940801.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    hope
    marriage
    małżeństwo
    nadzieja
    przemoc
    stres
    stress
    violence
    Opis:
    Introduction: The case of violence against women is an up-to-date topic much publicized in the society. Police data confirm that the number of home interventions increases by the year, with women as the main group of victims of violent behaviour. A number of questions, therefore, arise, inter alia: how do women cope with the difficulties they face, and how do they evaluate their chances for the improvement of their life situation? The aim of the study is to show the styles of coping with stressful situations and the level of hope for the success of women experiencing violence in their marriage. Material and methods: The study covered two groups of women aged 25–35. The research tool was Hope for Success Questionnaire and Coping Inventory for Stressful Situations. The results were subject to statistical analysis. Results: Women experiencing violence in marriage received significantly lower scores on the task-oriented style scale. The same group of women is characterised by significantly higher results obtained on the emotion-oriented style scale. There was no statistically significant difference between the groups in terms of the avoidance-oriented style scale. The analysis of the results obtained in the Hope for Success Questionnaire shows that women abused by their husbands do not exhibit much hope for success. Conclusions: Women experiencing violence in marriage apply the emotion-oriented style, whereas women free from violence – the task-oriented style. Both groups surveyed apply the avoidance-oriented style in the same degree. Women abused by their husbands do not achieve high results as far as hope for success is concerned.
    Wstęp: Problem stosowania przemocy wobec kobiet jest obecnie bardzo aktualny i nagłaśniany w społeczeństwie. Dane policyjne potwierdzają, iż z roku na rok wzrasta liczba interwencji domowych, w których najczęstszymi ofiarami zachowań o charakterze przemocowym są kobiety. W związku z tym pojawia się szereg pytań, między innymi: w jaki sposób kobiety radzą sobie z napotykanymi trudnościami oraz jak oceniają szansę na poprawę swojej sytuacji życiowej? Celem niniejszego badania jest ukazanie stylów radzenia sobie w sytuacjach stresowych oraz poziomu nadziei na sukces kobiet doświadczających przemocy w małżeństwie. Materiał i metody: W badaniu wzięły udział dwie grupy kobiet w wieku 25–35 lat. Narzędzia badawcze stanowiły Hope for Success Questionnaire oraz Coping Inventory for Stressful Situations. Uzyskane wyniki badań poddano analizie statystycznej. Wyniki: Kobiety doświadczające przemocy w małżeństwie uzyskały istotnie niższe wyniki w skali the task-oriented style. Grupa tych samych kobiet charakteryzuje się znacznie wyższymi wynikami uzyskanymi w skali the emotion-oriented style. Nie stwierdzono istotnej statystycznie różnicy między badanymi grupami w zakresie the avoidingoriented style. Analizując wartości otrzymane w Hope for Success Questionnaire, można stwierdzić, że kobiety maltretowane przez mężów nie mają zbyt wielkiej nadziei na odniesienie sukcesu. Wnioski: Kobiety doświadczające przemocy w małżeństwie stosują styl skoncentrowany na emocjach, kobiety bez przemocy – styl skoncentrowany na zadaniu. Obydwie grupy równie często stosują styl skoncentrowany na unikaniu. Kobiety maltretowane przez mężów nie osiągają wysokich wyników w zakresie nadziei na sukces.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2016, 16, 1; 15-20
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The analysis of family risk factors associated with the occurrence of suicidal attempts among girls aged 12–16 years old. A pilot study
    Analiza rodzinnych czynników ryzyka występowania prób samobójczych w grupie dziewcząt w wieku 12–16 lat. Badania pilotażowe
    Autorzy:
    Rutkowska, Aleksandra
    Łopuszańska, Urszula
    Świder, Katarzyna
    Pac-Kożuchowska, Elżbieta
    Makara-Studzińska, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/943919.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    adolescence
    risk behaviour
    suicidal attempts
    adolescencja
    próby samobójcze
    zachowania ryzykowne
    Opis:
    Objective: The analysis of family risk factors associated with the occurrence of suicidal attempts and self-mutilation in girls aged 12–16 years old. Material and method: The participants of this study consisted of 34 girls aged 12–16 years old, hospitalized in the Department of Paediatrics of the Medical University (Klinika Pediatrii UM) in Lublin due to suicidal attempts. Fifty-five percent of the participants came from complete families, 20% were brought up by mothers only, 20% declared their parents to be divorced. The majority of the girls (76%) were hospitalized due to medication overdose, 8% due to medication overdose and vein cutting, and 5% due to medication and alcohol overdose. The participants were presented with a complementary metric survey, and guided interviews were carried out with them. Results: A positive relationship between the number of self-mutilation acts and the number of suicidal attempts has been shown. The greatest number of suicidal attempts has been observed in the group of girls whose parents were divorced. Such a relationship has not been observed in the case of self-mutilation acts. A positive correlation has been observed between the feeling of isolation and the number of self-mutilation acts and suicidal attempts. The increase in the number of family rows was indicative of the increase in the number of self-mutilation acts. The feeling of being rejected by the family was positively related to the number of suicidal attempts. Conclusions: Adolescent girls with a tendency towards suicidal behaviours are simultaneously prone to self-destructive behaviours. Parental relationships affect the girls’ functioning, with the risk of suicidal attempts being higher in the group of girls whose parents are divorced. The risk of suicidal attempts and self-mutilation acts increases with the feeling of isolation in teenage girls.
    Cel: Analiza rodzinnych czynników ryzyka występowania prób samobójczych i samouszkodzeń u dziewcząt w wieku 12–16 lat. Materiał i metoda: Grupa badana obejmowała 34 dziewczęta w wieku 12–16 lat hospitalizowane w Klinice Pediatrii Uniwersytetu Medycznego w Lublinie z powodu próby samobójczej. Pięćdziesiąt pięć procent badanych pochodziło z rodzin pełnych, 20% wychowywała matka, a u 20% rodzice byli po rozwodzie. Najwięcej dziewcząt hospitalizowano z powodu przedawkowania leków (76%), 8% z powodu przedawkowania leków oraz podcięcia żył, a 5% z powodu przedawkowania leków i alkoholu. Badanym przedstawiono ankietę autorską, metryczkową oraz przeprowadzono z nimi wywiad ukierunkowany. Wyniki: Stwierdzono dodatnią zależność między liczbą samookaleczeń a liczbą prób samobójczych. Wykazano, że najwięcej prób samobójczych wystąpiło w grupie dziewcząt, których rodzice byli po rozwodzie. Nie odnotowano takiej zależności w odniesieniu do samookaleczeń. Zaobserwowano dodatnią korelację między poczuciem osamotnienia a liczbą samookaleczeń i prób samobójczych. Wraz ze wzrostem awantur domowych wzrastała liczba samookaleczeń. Poczucie odrzucenia ze strony rodziny wpływało dodatnio na liczbę prób samobójczych. Wnioski: Dziewczęta w wieku dorastania z tendencją do zachowań samobójczych są jednocześnie podatne na zachowania autodestrukcyjne. Relacje rodziców wpływają na ich funkcjonowanie – ryzyko wystąpienia prób samobójczych jest wyższe w grupie dziewcząt, których rodzice są po rozwodzie. Ryzyko prób samobójczych oraz samookaleczeń zwiększa się wraz z poczuciem osamotnienia dziewcząt.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2015, 15, 3; 126-130
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies