Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Uruszczak, Wacław" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Z doświadczeń historyka prawa jako biegłego sądowego
From the experience of a historian of law in the capacity of an expert witness before the court
Autorzy:
Uruszczak, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/533268.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
judicial proceeding
civil proceeding
evidence in trial
expert witness
expert witness in history of law
history of law
Roman Catholic Parish in Niepołomice
postępowanie sądowe
postępowanie cywilne
dowody w procesie
biegły sądowy
biegły sądowy z historii prawa
historia prawa
parafia rzymskokatolicka w Niepołomicach
Opis:
The judiciary construed as the operation of courts is based on the principle known from its Latin expression as iura novit curia, which means that “the court knows the law”, which originated with the authors of mediaeval glosses. The rule means that courts should have the fullest possible, even if not complete, knowledge of the law that they are bound to apply in reference to the facts (events) determined in the basic court procedure, understood as events taking place in the external world. History of law is a field of legal sciences. A historian of law has certain specialist knowledge. In the article, the author discusses the court cases in which he was appointed as an expert witness historian of law. For example, he participated in trial before the Regional Court in Wieliczka by the Roman Catholic Parish in Niepołomice vs the District State Forest Authority. The task was to define the legal character of a benefit resulting from the charter of King Casimir the Great (Kazimierz Wielki) of 4th October 1358. Expert witnesses are summoned to ascertain facts. In the case of an expert witness historian of law, the question, however, looks differently. In this case, the opinion refers not to the realm of pure facts but rather to the legal assessment of these facts in the light of the law binding on the date of the event, construed not only through the letter of the law, but also with the acknowledgement of the contemporary adjudication and the legal doctrine of the time. An expert witness historian of law ascertains the facts against the background and in relation to law. Law, as a rule, defines the essence of a given fact in the light of law. The object of opinion of an expert witness historian of law is thus not only the contents of law that was binding in the past, but rather the practice of its application in a given time and space. Law of the past, especially distant, lies within the notional scope of foreign law, as mentioned in Art. 1143 § 3 of the Civil Procedure Code.
Wymiar sprawiedliwości rozumiany jako działalność sądów opiera się na zasadzie znanej w swej łacińskiej formule iura novit curia, czyli „sąd zna prawo”, pochodzącej od średniowiecznych glosatorów. Reguła ta oznacza, że sądy winny posiadać jak najpełniejszą, jeśli nawet nie całkowitą znajomość prawa, które zobowiązane są stosować w odniesieniu do ustalonych w procesie sądowym faktów (zdarzeń), rozumianych jako zaszłości w świecie zewnętrznym. Historia prawa jest dziedziną nauki prawa. Historyk prawa posiada pewną specjalistyczną wiedzę. W artykule autor omawia sprawy sądowe, w których był powoływany jako biegły historyk prawa. W szczególności z jego udziałem toczył się proces wszczęty przed Sądem Rejonowym w Wieliczce przez Parafię Rzymsko-Katolicką w Niepołomicach przeciwko Okręgowej Dyrekcji Lasów Państwowych. Zadaniem miało być ustalenie charakteru prawnego świadczenia wynikającego z aktu erekcyjnego króla Kazimierza Wielkiego z dnia 4 października 1358 r. Biegli powoływani są do ustalenia faktów. W przypadku biegłego historyka prawa kwestia ta przedstawia się jednak inaczej. Przedmiotem opinii jest w tym przypadku nie tyle sfera czysto faktyczna, ile ocena prawna tych faktów w świetle obowiązującego w dacie zdarzenia prawa postrzeganego nie tylko przez literę tego prawa, ale także z uwzględnieniem judykatury tego czasu, a także doktryny prawnej. Biegły historyk prawa ustala fakty na tle i w związku z prawem. Prawo określa z reguły istotę danego faktu w świetle prawa. Przedmiotem opinii biegłego historyka prawa jest nie tylko treść obowiązującego w przeszłości prawa, co praktyka jego stosowania w danym miejscu i czasie. Prawo w przeszłości, zwłaszcza odległej mieści się w zakresie pojęciowym prawa obcego, o którym mowa jest w art. 1143 § 3 kodeksu postępowania cywilnego.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2014, 17; 303-310
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z takim sposobem uprawiania nauki godzić się nie można. Naruszanie cudzego autorstwa w pracach historycznoprawnych i historycznych
One cannot agree to such a manner of practising science. Infringing authorship rights in historic and legal papers
Autorzy:
Uruszczak, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/532856.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
plagiarism
principles governing references to somebody else’s text
paraphrase of copyrighted text
unfair paraphrase
plagiat
zasady powoływania cudzego autorstwa
parafraza cudzego tekstu
Opis:
Using works of other authors must be done with respect to their authorship. Each instance of copying of somebody else’s text, even if short and consisting of a few words only, requires appropriate reference to the author of the copied excerpt. This should be done by the use of question marks or any other indication(s) of the quoted text and, which is especially necessary, by an unambiguous reference to the source from which the cited text comes. Lack of an appropriate reference and naming of the author infringes somebody else’s intellectual property and is plagiarism. It is with great anxiety that the author perceives that other people’s copyrights are infringed or disregarded in scientific works from the history of law and history, and the phenomenon is unfortunately not rare. Plagiarism may be direct or indirect, i.e. through incorporation, which entails unfair quoting and paraphrasing. The latter takes place whenever one is misled as to the authorship by the citer’s failure to disclose the name of the original author of the paraphrased expressions and the source of the paraphrased excerpt. The article points to the Polish and American standards of correct use of other people’s works in scientific papers, which clearly prove that copying even a short excerpt from somebody else’s work without an appropriate reference and indication of the source infringes good standards in science as well as copyright. The article refers to specific negative examples of such practices. The well-being of science and scientific integrity require that the scientific realm is informed about each case of scientific indecency of this type in the form of publication. The dissertations in which such abuse has been proved should be recognised as failing to meet the criteria necessary for the conferral of academic degree to the author.
Wykorzystywanie dzieł innych autorów musi odbywać się z poszanowaniem ich autorstwa. Każde przepisanie cudzego tekstu, nawet niewielkiego, składającego się z kilku wyrazów, wymaga, aby autor przepisanego fragmentu został należycie oznaczony. Należy to uczynić przez użycie znaków cudzysłowu albo innego wyodrębnienia cytowanego tekstu oraz – i to jest szczególnie konieczne – jednoznaczne wskazanie źródła, z którego pochodzi przejęty tekst. Brak odpowiedniego oznaczenia oraz wskazania autora stanowi zabór cudzej własności intelektualnej, czyli plagiat. Autor z wielkim niepokojem dostrzega w pracach naukowych z historii prawa i historii – niestety nierzadko – naruszenie lub lekceważenie cudzych praw autorskich. Są nimi plagiaty: jawny i ukryty, czy tzw. plagiat inkorporacyjny, przez nierzetelne cytowanie i nierzetelne parafrazowanie. To ostatnie ma miejsce zawsze tam, gdzie dochodzi do wprowadzenia w błąd co do autorstwa przez zatajenie nazwiska pierwotnego autora użytych w parafrazie wyrażeń i podstawy źródłowej tej parafrazy. W artykule wskazano polskie i amerykańskie standardy prawidłowego wykorzystywania cudzych opracowań w pracach naukowych, z których jednoznacznie wynika, że przepisanie nawet krótkiego tekstu z cudzej pracy bez należytego oznaczenia oraz bez wskazania źródła narusza dobre obyczaje w nauce, a także prawa autorskie. W artykule odwołano się do konkretnych negatywnych przykładów tego rodzaju działań. Dobro nauki i uczciwość naukowa wymagają, aby o każdym przykładzie naukowej nierzetelności tego rodzaju informować środowisko naukowe w formie publikacji. Rozprawy, w których stwierdza się wykazane nadużycia, winny być uznane za niespełniające kryteriów niezbędnych do awansu naukowego ich autora.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2015, 18; 233-255
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z takim sposobem uprawiania nauki zgodzić się nie można! Twórczość historyczno-prawna ks. dra hab. Stanisława Tymosza z lat 2003–2008
Diese Art von Wissenschaftsarbeit darf nicht gebilligt werden! Historisch-rechtliches Schaffen von Pater Dr. habil. Stanisław Tymosz 2003-2008
Autorzy:
Uruszczak, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/533153.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Opis:
1. Pierwsze przykazanie nauki: szanuj cudze autorstwo; 2. Prace Stanisława Tymosza: 2.1. Skłonność do plagiatu, 2.2. Inne „walory”; 3. Uczciwość uczonego warunkiem prawdy.
1. Das erste und grundlegendste Gebot der Wissenschaft: Du sollst die Urheberschaft Nächster ehren; 2. Arbeiten von Stanisław Tymosz: 2.1 Neigung zum Plagiat, 2.2 Andere „Vorteile”; 3. Redlichkeit des Wissenschaftlers als nötige Bedingung der Wahrheit.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2010, 13; 265-284
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Species privilegium sunt due, unum generale, aliud speciale. Przywileje w dawnej Polsce
Species privilegium sunt due, unum generale, aliud speciale. Privilegien im altertümlichen Polen
Autorzy:
Uruszczak, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/533220.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Opis:
1. Wprowadzenie, 2. Immunitety i inne leges privatae władców piastowskich, 3. Przywileje generalne dla szlachty w czasach Andegawenów i Jagiellonów; 4. Aurea libertas w Rzeczypospolitej Obojga Narodów; 5. Na drodze do zasady równości wobec prawa.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2008, 11; 19-38
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies