Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "civil education" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Key Issues in the Higher Education of Civil Security and Property Protection
Kluczowe zagadnienia wyższego wykształcenia na kierunkach Obrona Cywilna i Ochrona Mienia
Autorzy:
Láczay, Magdolna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/556492.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Opis:
The definition of law enforcement in the context of international comparison is not unequivocal. It shows variegation, accordingly it is difficult to emphasize the civil security and property protection’s components. During the confirmation of law enforcement there was an easy to define and still active phenomenon which created the following two types of groups: the classical continental and the British models. In Hungary these days we aspire to firm the civil law enforcement by our traditions. The EU defined common defence policy (3rd Pillar) that was modified by the Strategy of Lisbon on the grounds of subsidiarity. It also supports various organizational models. Different forms of trainings can be experienced. There are virtual colleges, such as the European Security and Defence College and Common Security and Defence Policy which cover exclusively principles and conferences. A modern approach is the one in Krakow, the Education for Defence and Security. In Hungary, the definition of law enforcement concerns a specific field of public administration. The aim is to train civil professionals who meet the civil security systems of the member countries with that of the norms of the Union. In regional contribution they are able to make a good use of their knowledge. They also need to be able to promote the nationalization of law enforcement.
Pojęcie ochrony porządku publicznego w kontekście międzynarodowych porównań nie ma jednoznacznej definicji. Różnorodność napotykanych definicji sprawia, że trudno jest uwypuklić elementy bezpieczeństwa cywilnego i ochrony własności. Podczas tworzenia się koncepcji ochrony porządku publicznego mieliśmy do czynienia z łatwym do zdefiniowania i nadal aktywnym zjawiskiem, które doprowadziło do powstania dwóch odrębnych typów: klasycznego modelu kontynentalnego oraz modelu brytyjskiego. Obecnie na Węgrzech aspiruje się do tego, aby kształtować pojęcie ochrony porządku publicznego zgodnie z własnymi tradycjami. Unia Europejska zaproponowała definicję wspólnej polityki obronnej (trzeci filar), która została następnie zmodyfikowana na mocy Strategii Lizbońskiej, uwzględniając zasadę subsydiarności. Wspierane są rozmaite modele organizacyjne. Dostępne są też różne formy szkolenia. Istnieją wirtualne instytucje, takie jak Europejskie Kolegium Bezpieczeństwa i Obrony czy Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony, które zajmują się wyłącznie formułowaniem zasad i organizowaniem konferencji. Nowoczesne podejście daje się zaobserwować w Krakowie, pod postacią Edukacji dla Obronności i Bezpieczeństwa. Na Węgrzech definicja ochrony porządku publicznego dotyczy konkretnego obszaru administracji publicznej. Celem jest wyszkolenie zawodowych funkcjonariuszy ochrony porządku publicznego, którzy będą potrafili pogodzić normy systemów bezpieczeństwa poszczególnych państw członkowskich z normami unijnymi. Powinny to być osoby, które dobrze wykorzystają swoją wiedzę na poziomie działalności regionalnej. Ważna jest również umiejętność wypromowania upaństwowienia ochrony porządku publicznego.
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2012, 4; 93-97
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Państwowy Urząd Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego jako element koordynacji systemu bezpieczeństwa w II RP w latach 1927–1939
The National Office of Physical Education and Civil Defence Training as an Element of Co-ordinating the Security System in the Second Polish Republic in the Years 1927–1939
Autorzy:
Wojtycza, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/557200.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Opis:
It is not easy to evaluate the National Office of Physical Education and Civil Defence Training, as well as the whole activity related to preparing the civil population for military defence in the Second Polish Republic. Historians of physical culture accuse Sanation of subjugating the social trend in physical education and sport, which was consistently pursued, using both administrative pressure and personal means. The process ended in a formal act of agreement by social sport to come under the control of the state and the military. Both at the time and now, it was emphasised that issues of physical education and civil defence training were not treated equally; this was reflected in the assumed subsidiary role of physical education in comparison to military training, as well as in the financing of the two activities. However, it must be added that this was largely due to financial difficulties experienced during that time. The effectiveness of the Office with regard to civil defence training should be compared to similar systems functioning during the discussed period in other countries and the state’s financial condition should be considered. Military authorities could either establish a centralised state organisation in charge of civil defence training, or to leave such training in the hands of social organisations. As a result of (mainly financial) difficulties, the authorities decided to implement a partial solution: civil defence training was introduced in schools, but the training of young people outside the school system was left to social organisations.
Ocena Państwowego Urzędu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego podobnie jak całej działalności w zakresie obronnego przygotowania społeczeństwa w okresie II Rzeczypospolitej nie jest łatwa. Historycy kultury fizycznej zarzucają sanacji podporządkowanie sobie społecznego nurtu w wychowaniu fizycznym i sporcie, do czego zdążano konsekwentnie, wykorzystując zarówno środki nacisku administracyjnego, jak i możliwości personalne. Proces ten zakończył się formalnym aktem zgody ze strony sportu społecznego na kontrolę państwowo-wojskową. Zarówno wówczas, jak i obecnie podkreśla się nierówne traktowanie zagadnień wychowania fizycznego i przysposobienia wojskowego; jest to widoczne tak w założonej służebnej roli wf-u w stosunku do przysposobienia wojskowego, jak i w kwestii finansowania obu dziedzin działalności. Dodać jednak trzeba, że w dużej mierze wynikało to z trudności finansowych, występujących w tym okresie. Skuteczność działania urzędu, jeśli chodzi o przysposobienie wojskowe, trzeba rozpatrywać na tle podobnych systemów, funkcjonujących w omawianym okresie w innych krajach oraz możliwości finansowych państwa. Władze wojskowe miały do wyboru bądź powołanie scentralizowanej państwowej organizacji przysposobienia wojskowego, bądź pozostawienie jej w rękach organizacji społecznych. Z powodu trudności, głównie finansowych, zdecydowano się na rozwiązanie połowiczne, wprowadzając przysposobienie wojskowe do szkół, a równocześnie pozostawiając przysposobienie wojskowe młodzieży pozaszkolnej w rękach organizacji społecznych.
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2012, 2; 79-86
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
U źródeł dyscypliny nauk o bezpieczeństwie. Kształcenie nauczycieli przysposobienia obronnego w Wyższej Szkole Pedagogicznej (Akademii Pedagogicznej) im. Komisji Edukacji Narodowej Krakowie w latach 1973–2007
Tracing back the roots of security studies: the education of civil defence course teachers at the National Higher Teacher Training College (Pedagogical University) of Krakow in the years 1973–2007
Autorzy:
Wojtycza, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/17883388.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
nauki o bezpieczeństwie
kształcenie studentów
Zakład Wychowania Obronnego
Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Krakowie
security studies
student education
Department of Defense Education
Pedagogical University in Krakow
Opis:
Artykuł prezentuje powstanie i rozwój Zakładu Wychowania Obronnego Wyższej Szkoły Pedagogicznej (od 1999 r. – Akademii Pedagogicznej) im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie, którego działalność naukowa przyczyniła się do powstania dyscypliny nauk o bezpieczeństwie. Zakład powstał w 1973 r. i wchodził w skład Instytutu Nauk Pedagogicznych WSP. Działalność zakończył w 2000 r., w momencie przekształcenia w Katedrę Edukacji Obronnej. Wykształcił liczne grono absolwentów i obok podobnego zakładu w strukturze Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Bydgoszczy rozwijał badania naukowe w obszarze nauk o bezpieczeństwie. W składzie kadry Zakładu pracowali późniejsi profesorowie: prof. dr hab. Sławomir M. Mazur, prof. dr hab. Bronisław Siemieniecki, prof. dr hab. Marian Śnieżyński i prof. dr hab. Paweł Tyrała (1940–2013).
The article presents the establishment and development of the Department of Defense Education of the National Higher Teacher Training College (from 1999 on: Pedagogical University) in Krakow, whose scientific activity contributed to the creation of the discipline of security studies. The department was established in 1973 as part of the Institute of Pedagogical Sciences of the National Higher Teacher Training College of National Education in Krakow, and ended its activity in 2000, when it was transformed into the Department of Defense Education. It educated a large group of graduates and, along with a similar institution in the structure of the Pedagogical University in Bydgoszcz, developed scientific research in the field of security studies. The staff of the Department included later professors: PhD, DSc. ProfTit. Sławomir M. Mazur, PhD, DSc. ProfTit. Bronisław Siemieniecki, PhD, DSc. ProfTit. Marian Śnieżyński and PhD, DSc. ProfTit. Paweł Tyrała (1940–2013).
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2023, LI, 2; 113-125
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Training in Civil-Military Interactions: The Design and Challenges
Szkolenie w zakresie interakcji cywilno-wojskowych. Kształt i wyzwania
Autorzy:
Mazurkiewicz, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953930.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Civil-Military Cooperation (CIMIC)
Civil-Military Interactions (CMI)
military training and education
NATO CIMIC Field Worker Course
teaching methods
współpraca cywilno-wojskowa (CIMIC)
interakcje cywilno-wojskowe (CMI)
kształcenie wojskowe
metody dydaktyczne
Opis:
The changing nature of military operations forces adaptation of the offer of specialized training for soldiers. Recently, there has been a growing influence of the activities of civilian actors, such as non-governmental organisations (NGOs) and local authorities, on the functioning of armed forces and peacekeeping operations. This development has raised a need to introduce specialised military training courses supporting Civil-Military Interactions (CMI) and Civil-Military Cooperation (CIMIC). These types of courses, developed primarily at the CIMIC Centre of Excellence in the Hague and conducted in a number of military training centres in Europe, are aimed at preparing soldiers to perform duties related to civil-military cooperation during NATO missions, as well as dissemination of knowledge about CIMIC and CMI among commanders and civilians cooperating with the armed forces. This article aims to discuss training courses on NATO’s civil-military cooperation model, with a particular focus on the NATO CIMIC Field Worker Course. The paper investigates teaching methods used in the Course, as well as discusses the main difficulties and challenges related to training and education in the field of civil-military interactions, as identified by instructors of NATO CIMIC courses.
Zmieniający się charakter działań zbrojnych wymusza odpowiednie dostosowanie oferty szkoleń specjalistycznych dla żołnierzy. W ostatnich latach zaobserwowano rosnący wpływ działalności aktorów cywilnych, takich jak organizacje pozarządowe (Non-Governmental Organisations, NGOs) czy organy władzy lokalnej na funkcjonowanie sił zbrojnych i operacji pokojowych. Tym samym pojawiła się potrzeba wprowadzenia specjalistycznego kształcenia wspierającego interakcje cywilno-wojskowe (Civil-Military Interaction, CMI) i współpracę cywilno-wojskową (Civil-Military Cooperation, CIMIC). Tego typu szkolenia, opracowywane przede wszystkim w Centrum Doskonałości CIMIC w Hadze (CIMIC Centre of Excellence) oraz prowadzone w szeregu wojskowych ośrodków szkoleniowych w Europie, mają na celu przygotowanie żołnierzy do pełnienia obowiązków związanych ze współpracą cywilno-wojskową podczas misji NATO, a także szerzenie wiedzy na temat CIMIC i CMI wśród dowódców i cywilów współpracujących z wojskiem. Niniejszy artykuł stawia sobie za cel omówienie szkoleń dotyczących NATO-wskiego modelu współpracy cywilno-wojskowej, ze szczególnym uwzględnieniem kursu NATO CIMIC Field Worker. Analizie poddane zostały metody dydaktyczne stosowane w ramach szkolenia, a także główne trudności i wyzwania związane z kształceniem w zakresie interakcji cywilno-wojskowych, identyfikowane przez instruktorów kursów NATO CIMIC.
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2019, 3; 91-102
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Supporting HRE for Aged Persons in the EU
Działania Unii Europejskiej w zakresie edukacji praw człowieka osób starszych
Autorzy:
Bednarczyk, Bogusława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/505539.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
human rights
education
old persons
ageing
discrimination
demographic change
civil society
prawa człowieka
edukacja
osoby starsze
dyskryminacja
zmiany demograficzne
społeczeństwo obywatelskie
Opis:
In the field of education, human rights have played an important role over the past decades, especially in relation to the idea of civil dialogue and demographic changes. This paper examines human rights issue through the prism of the ageing societies and demographic changes taking place in contemporary Europe. In order to demonstrate the activities and involvement of the AGE Platform Europe and its impact on the reception of ageing in contemporary European politic, it offers a systematic analyses of the different phases of AGE’ actions engagement during the preparation process of the 2019 European parliamentary election.
Od szeregu dekad, w płaszczyźnie szeroko rozumianej edukacji, prawa człowieka odgrywają istotną rolę. Poprzez wspieranie państw członkowskich w walce z ageizmem UE dąży do wzmocnienia integracji i spójności europejskiego społeczeństwa oraz do umożliwienia wszystkim obywatelom korzystania z równych szans w zakresie edukacji praw człowieka. Artykuł bada problematykę praw człowieka poprzez pryzmat dyskryminacji, wykluczenia społecznego seniorów i zmian demografi cznych zachodzących we współczesnej Europe. Celem przedstawienia aktywności i zaangażowania AGE Platform Europe i jej wpływu na społeczny odbiór rosnącego starzejącego się społeczeństwa we współczesnej polityce europejskiej, publikacja oferuje systematyczną analizę szeregu faz działania AGE w trakcie przygotowań do europejskich wyborów parlamentarnych w 2019 roku.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2019, 4; 35-59
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uczony wobec Trzeciej Rzeszy. Hans-Albrecht Fischer – profesor rzymskiego i niemieckiego prawa cywilnego na Uniwersytecie Wrocławskim
An academic in the face of the Th ird Reich. Hans-Albrecht Fischer – Professor of Roman and German civil law at the University of Wrocław
Autorzy:
Kruszewski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/533183.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
legal education in the Third Reich
philosophy of law
Roman law, civil law
concepts of ‘inability’ and ‘impossibility’
the University of Wrocław
nauka prawa w III Rzeszy
filozofia prawa, prawo rzymskie
prawo cywilne
pojęcia: „niemożliwość” i „niemożność”
uniwersytet wrocławski
Opis:
Hans-Albrecht Fischer was a professor of philosophy, Roman law, and German civil law. He had the luck and opportunity to meet the most eminent academics of his days on the path of his life. Some, including Karl Larenz and Julius Binder, destroyed their reputation after 1933 as partisans of the new system. Fischer did not follow that road, nor did he emigrate after 1933, thus choosing the most difficult of the potential roads, that of the socalled internal exile, like one of the most eminent writers of the time, Ernst Wichert. The years of the Third Reich were the time of avoiding and generalising. Ever more intensely suspected by the Nazis, Hans-Albrecht Fischer kept his employment for quite a simple reason, namely, all experts in the field left Germany in the beginning of the Third Reich, and there was no one to lecture civil law (as Roman had been stricken from the curriculum). Fischer made history with his short Contribution to the knowledge of the impossible, in which, being a master wordsmith, he proved the difference between ‘inability’ and ‘impossibility’ to the readers. The two works he wrote in the Third Reich provided the grounds to portray his heroic fight against censorship, which finally haunted the author to the point of contributing to his premature death.
Hans-Albrecht Fischer był profesorem filozofii, prawa rzymskiego i niemieckiego prawa cywilnego. Miał szczęście spotkać na swej drodze życia najwybitniejszych uczonych epoki. Niektórzy po 1933 roku jak Karl Larenz, czy Julius Binder zniszczyli swoją reputację jako zwolennicy nowego ustroju. Tą drogą Fischer nie podążył, nie udał się też po 1933 roku na emigrację, wybierając najtrudniejszą z możliwych dróg, tzw. emigracji wewnętrznej, jak jeden z najwybitniejszych pisarzy epoki Ernst Wichert. Lata Trzeciej Rzeszy to lata uników, ogólników, w których coraz bardziej podejrzany dla nazistów Hans-Albrecht Fischer był zatrudniany z prozaicznego powodu, wszyscy specjaliści opuścili Niemcy w początkach Trzeciej Rzeszy i nie było nikogo, kto mógłby wykładać prawo cywilne (rzymskie usunięto z programu studiów). Fischer przeszedł do historii swych krótkim dziełem Przyczynek do nauki o niemożliwości, w którym jako mistrz słowa pokazał czytelnikom, czym różnią się od siebie „niemożliwość” i „niemożność”. Dwie prace napisane w okresie Trzeciej Rzeszy dają podstawę do ukazania heroicznej walki z cenzurą, która ostatecznie zamęczyła Autora i przyczyniła się do jego nagłej śmierci.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2015, 18; 107-130
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wymogi ustawowe i postulaty wobec kwalifikacji sędziów pokoju w świetle doniesień praktyki, wyrażanych opinii i dyskusji toczącej się na łamach czasopism w XIX w.
Legal requirements and claims concerning qualification of justices of peace in the light of practice, expressed opinions, and discussion in 19th-century press
Autorzy:
Machut-Kowalczyk, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/533084.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
justice of peace
education of justices of peace
qualifications or justices of peace
arbitrary proceedings
abuse by civil servants in the Kingdom of Poland
sędzia pokoju
wykształcenie sędziów pokoju
kwalifikacje sędziów pokoju
postępowanie pojednawcze
nadużycia urzędników w Królestwie Polskim
Opis:
The office of the justice of peace was introduced into the Polish court system together with the French law. Legal education was not required from the candidates. Attention was paid to age, experience, authority and social trust, and to wealth. The first justices of peace seem to have met the criteria. They were wealthy people at an appropriate age, with experience in public functions, sometimes even in the court. In the period of the Kingdom of Poland, the number of people ready to play these functions was drastically diminishing. It only increased late in the 19th century, when the authorities nominated to these posts mostly people of Russian nationality. These were in many cases, people who had no appropriate education, experience in holding functions in the judiciary, and unfamiliar with the social relations customary in the place where they held their office. Such a status quo resulted in a drop of trust to the judiciary, the more so as practical cases of incompetence and ignorance of duties by the justices of peace are known. Moreover, instead of opinions about their just and prudent actions, we read about playing cards, participation in hunts, etc. An array of claims concerning education, manner of appointment, and supervision over justices of peace are present in 19th-century legal magazines. The authors frequently quote statistical data concerning the education of people holding these functions.
Urząd sędziego pokoju został wprowadzony do naszego systemu sądowego wraz z prawodawstwem francuskim. Nie obowiązywał wymóg wykształcenia prawniczego dla kandydatów. Uwagę zwracano na wiek, doświadczenie, autorytet i zaufanie społeczne, czy też posiadanie majątku. Pierwsi sędziowie pokoju zdają się spełniać te kryteria. Były to osoby majętne, w odpowiednim wieku, mające doświadczenie urzędnicze, a czasem nawet sądowe. W okresie Królestwa Polskiego drastycznie ubywało osób gotowych pełniących te funkcje. Liczba ta wzrasta dopiero pod koniec XIX w. Wówczas na te stanowiska władze powoływały głównie osoby narodowości rosyjskiej. Byli to ludzie bardzo często nieposiadający odpowiedniego wykształcenia, doświadczenia w piastowaniu funkcji w wymiarze sprawiedliwości, nieznający stosunków społecznych panujących w miejscu swojego urzędowania. Taki stan rzeczy powoduje spadek zaufania do wymiaru sprawiedliwości tym bardziej, że praktyka zna przykłady niekompetencji, ignorowania obowiązków przez sędziów pokoju. Co więcej zamiast opinii o ich sprawiedliwych, mądrych działaniach, poczytać można o graniu w karty, uczestniczeniu w polowaniach, itd. W XIX w. na łamach czasopism prawniczych pojawiają się postulaty dotyczące wykształcenia, sposobu wyboru i nadzoru nad sędziami pokoju. Autorzy często przytaczają dane statystyczne dotyczące wykształcenia osób pełniących te funkcje
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2015, 18; 73-89
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies