Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "prywatne/publiczne" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Regulacje dotyczące obrotu cywilnoprawnego w ustawie o restytucji narodowych dóbr kultury i ich zastosowanie w działalności muzealnej
    Autorzy:
    Barbasiewicz, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27324315.pdf
    Data publikacji:
    2021-08-09
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    Ustawa o restytucji narodowych dóbr kultury
    narodowe dobro kultury
    zbiory publiczne
    muzea publiczne
    muzea prywatne
    muzea kościelne
    forma czynności prawnych
    akcesja
    deakcesja
    umowa depozytu
    umowa wypożyczenia
    nabycie od nieuprawnionego
    zasiedzenie
    przedawnienie roszczeń
    Opis:
    Tematem artykułu jest omówienie, w kontekście działalności muzeów i innych instytucji prowadzących działalność muzealną, regulacji dotyczących obrotu cywilnoprawnego zawartych w Ustawie z dnia 25 maja 2017 r. o restytucji narodowych dóbr kultury (tekst jednolity Dz.U. 2019 poz. 1591.). Dotyczą one formy czynności prawnych obejmujących przeniesienie własności lub obciążenie narodowych dóbr kultury RP należących do zbiorów publicznych, zakazu nabycia ich własności od osoby nieuprawnionej do rozporządzania oraz przez zasiedzenie, a także nieprzedawnienia roszczeń o ich wydanie. Autor analizuje centralne pojęcie przywołanej ustawy – to jest pojęcie narodowego dobra kultury RP należącego do zbiorów publicznych – omawiając szczegółowo oba dotyczące go kryteria: podmiotowe i własnościowe. Wskazuje, że definicja zbiorów publicznych zawarta w ustawie jest bardzo szeroka – obejmuje nie tylko zbiory publiczne w znaczeniu potocznym, ale również zbiory większości muzeów prywatnych, a także niemuzealne kolekcje podmiotów i osób prywatnych, jeśli korzystały ze środków publicznych. Następnie autor omawia zawarte w ustawie regulacje cywilnoprawne, szczególną uwagę poświęcając wymaganej formie czynności prawnych obejmujących przeniesienie własności lub obciążenie (forma pisemna z datą pewną) wskazując, że może ona dotyczyć także umów depozytu oraz umów dotyczących wypożyczenia. Omawia także praktykę oraz orzecznictwo dotyczące formy pisemnej z datą pewną, wskazując na możliwy brak świadomości stron umowy, że przedmiot umowy należy do zbiorów publicznych w rozumieniu ustawy, i że winna być zachowana szczególna forma umowy. W tym kontekście autor przedstawia praktyczne rozwiązania pozwalające uniknąć negatywnych konsekwencji. W konkluzji autor podkreśla, że regulacja zawiera pojęcia budzące istotne wątpliwości interpretacyjne wpływające na stosowanie omawianych przepisów.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2021, 62; 198-207
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    To protect heritage, to inspire emotions. Private museums in France
    Chronić dziedzictwo, budzić emocje. Muzea prywatne we Francji
    Autorzy:
    Kluczewska-Wójcik, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1932826.pdf
    Data publikacji:
    2019-07-19
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    museum legal regime
    public museums
    private museums
    foundations
    Musée de France
    Fondation Louis Vuitton
    Union Centrale des Arts Décoratifs
    Institut de France
    Musée Calvet
    Fondation Maeght
    system prawny muzeów
    muzea publiczne
    muzea prywatne
    fundacje
    Opis:
    The French museum world is dominated by large public institution. The cradle of public museology, France boasts a long-standing tradition of central management in this domain, whose continuation can be found in the current legislative solutions (Act of 4 January 2002) organizing the system of museum activity, their approval, and financing modes. It is all based on the musée de France status that can be granted to institutions owned either by the state or to any other legal entity under public law or legal entity under private law engaged in a non-profit activity. The latter, belonging to associations and foundations, or run by them, in order to win the state’s recognition and support, have to comply with specific requirements defined in particular with respect to conservation and scientific elaboration of the collections, as well as to making them available for public viewing. What dominates among ‘private’ museums are institutions of the public benefit organization status, whose model was shaped in the 19th century, e.g. the Paris Union Centrale des Arts Décoratifs or Cinémathèque Française, to a substantial degree financed with public resources. Some of them, e.g. ecomuseums and industrial museums in Mulhouse, are almost self-sufficient financially. Another form of a ‘private’ museum is a foundation set up by a company/ concern or artists and patrons. The latter group includes institutions that are owned by e.g. Institut de France in Paris, Musée Calvet in Avignon, or Fondation Maeght in Saint-Paul-de-Vence, as well as first of all those involved in mounting big Paris exhibitions, foundations – museums of modern art: Fondation Cartier, Fondation Louis Vuitton, or Collection Pinault which is currently being established. Thanks to their spectacular architectural settings, aggressive publicity policy, and astounding turn-out successes, these new private museums are substantially transforming the artistic stage in France.
    Francuski świat muzealny zdominowany jest przez wielkie instytucje publiczne. Francja, kolebka muzealnictwa publicznego, ma długą tradycję centralnego zarządzania tą dziedziną, a jej kontynuacją są obecne rozwiązania legislacyjne (ustawa z 4.01.2002) organizujące system działania muzeów, sposób ich zatwierdzania i finansowania. Jego podstawą jest status musée de France, który może być przyznany instytucjom należącym do państwa, do innego podmiotu prawnego prawa publicznego albo podmiotu prawnego prawa prywatnego, prowadzącego działalność o charakterze niedochodowym. Te ostatnie – należące do stowarzyszeń i fundacji, lub przez nie zarządzane – aby uzyskać rozpoznanie i wsparcie państwowe, muszą przestrzegać określonych wymagań dotyczących przede wszystkim konserwacji i naukowego opracowywania zbiorów oraz ich udostępniania publiczności. Wśród muzeów „prywatnych” dominują instytucje o statusie stowarzyszenia użyteczności publicznej, których model ukształtował się w XIX w., m.in. paryskie Union Centrale des Arts Décoratifs czy Cinémathèque Française, finansowane w znacznym stopniu ze środków publicznych. Niektóre, jak ekomuzea czy muzea przemysłowe w Miluzie, są niemal niezależne finansowo. Inną formą „prywatnego” muzeum jest fundacja, zakładana przez przedsiębiorstwo/koncern albo przez artystów i mecenasów. W tej grupie znajdują się m.in. muzea będące własnością Institut de France w Paryżu, Musée Calvet w Awinionie, czy Fondation Maeght w Saint- Paul-de-Vence. Przede wszystkim zaś, organizujące wielkie wystawy paryskie, fundacje-muzea sztuki nowoczesnej: Fondation Cartier, Fondation Louis Vuitton, czy powstająca właśnie Collection Pinault. Dzięki spektakularnej oprawie architektonicznej, polityce „obecności” medialnej oraz oszałamiającym sukcesom frekwencyjnym te nowe prywatne muzea zmieniają znacząco artystyczną scenę Francji.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2019, 60; 143-153
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Regulations with respect to civil turnover in the act on the restitution of polish heritage assets and their application to museums’ operation
    Regulacje dotyczące obrotu cywilnoprawnego w ustawie o restytucji narodowych dóbr kultury i ich zastosowanie w działalności muzealnej
    Autorzy:
    Barbasiewicz, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1932750.pdf
    Data publikacji:
    2021-08-09
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    Act on the Restitution of Poland’s National Heritage Assets
    national heritage assets
    public collections
    public museums
    private museums
    Church museums
    form of acts in law
    accession
    de-accession
    deposit contract
    rental contract
    acquisition from an unauthorised person
    prescription
    limitation of claims
    Ustawa o restytucji narodowych dóbr kultury
    narodowe dobro kultury
    zbiory publiczne
    muzea publiczne
    muzea prywatne
    muzea kościelne
    forma czynności prawnych
    akcesja
    deakcesja
    umowa depozytu
    umowa wypożyczenia
    nabycie od nieuprawnionego
    zasiedzenie
    przedawnienie roszczeń
    Opis:
    It is the legal regulations related to civil turnover specified in the Act of 25 May 2017 on the Restitution of Polish Heritage Assets (consolidated text, Journal of Laws 2019, Item 1591) in the context of the activity of museums and other institutions running a museum activity that is the topic of the paper. They speak of legal activities including ownership transfer or charge on Poland’s heritage assets pertaining to public collections, or the ban on acquiring assets from a person unauthorized to dispose of them or manage them by prescription, as well as of the non-limitation of claims for their release. The Author analyses the central concept of the quoted Act: that of the national heritage assets of the Polish Republic pertaining to public collections, while discussing in detail both criteria that are related to it: subject- and ownership-related ones. He points to the fact that the definition of public collections it contains is extremely broad, covering not only public collections in the colloquial meaning of the term, but also the collections of the majority of private museums, as well as non-museum collections of private entities and persons, as long as they have applied public financing. In the further part of the paper, the civil-law regulations specified in the Act are discussed, with special emphasis on the requested form of the legal actions including the transfer of ownership or burden (in writing with a certified date) suggesting that this can apply also to deposit or lending contracts. He also discusses the praxis and judicature with respect to the in writing with a certified date pointing to the possible lack of the awareness of the contract parties that the object of the contract pertains to a public collection in compliance with the provisions of the Act, and that the special contract format should be kept. In this context the Author presents some practical solutions allowing to avoid certain negative consequences. In the conclusion it is emphasized that the regulation contains certain concepts which might inspire essential interpretative doubts having impact on the application of the discussed regulations.
    Tematem artykułu jest omówienie, w kontekście działalności muzeów i innych instytucji prowadzących działalność muzealną, regulacji dotyczących obrotu cywilnoprawnego zawartych w Ustawie z dnia 25 maja 2017 r. o restytucji narodowych dóbr kultury (tekst jednolity Dz.U. 2019 poz. 1591.). Dotyczą one formy czynności prawnych obejmujących przeniesienie własności lub obciążenie narodowych dóbr kultury RP należących do zbiorów publicznych, zakazu nabycia ich własności od osoby nieuprawnionej do rozporządzania oraz przez zasiedzenie, a także nieprzedawnienia roszczeń o ich wydanie. Autor analizuje centralne pojęcie przywołanej ustawy – to jest pojęcie narodowego dobra kultury RP należącego do zbiorów publicznych – omawiając szczegółowo oba dotyczące go kryteria: podmiotowe i własnościowe. Wskazuje, że definicja zbiorów publicznych zawarta w ustawie jest bardzo szeroka – obejmuje nie tylko zbiory publiczne w znaczeniu potocznym, ale również zbiory większości muzeów prywatnych, a także niemuzealne kolekcje podmiotów i osób prywatnych, jeśli korzystały ze środków publicznych. Następnie autor omawia zawarte w ustawie regulacje cywilnoprawne, szczególną uwagę poświęcając wymaganej formie czynności prawnych obejmujących przeniesienie własności lub obciążenie (forma pisemna z datą pewną) wskazując, że może ona dotyczyć także umów depozytu oraz umów dotyczących wypożyczenia. Omawia także praktykę oraz orzecznictwo dotyczące formy pisemnej z datą pewną, wskazując na możliwy brak świadomości stron umowy, że przedmiot umowy należy do zbiorów publicznych w rozumieniu ustawy, i że winna być zachowana szczególna forma umowy. W tym kontekście autor przedstawia praktyczne rozwiązania pozwalające uniknąć negatywnych konsekwencji. W konkluzji autor podkreśla, że regulacja zawiera pojęcia budzące istotne wątpliwości interpretacyjne wpływające na stosowanie omawianych przepisów.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2021, 62; 198-207
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies