Temat: exhibition - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Professor Zbigniew Wawer a museum curator
Autorzy:: Sobczak, Antoni Krzysztof
Prokopczuk-Runowska, Izabela
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/27704790.pdf
Data publikacji:: 2023-04-26
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: director
museum
cooperation
exhibition
publication
conference
Opis:: Following a long disease, on 12 December 2022, Zbigniew Wawer passed away: a historian, boasting a postdoctoral degree, an associate professor, author of numerous publications, and a film producer. In 2012–2017, he ran the Polish Army Museum in Warsaw, as of 2017 having become Director of the Royal Łazienki Museum. The period of his career connected with museology was marked by the process of establishing contacts with international partners focused mainly on presenting research results. It was also characterized by a high dynamics of displays meant to expose some unique artefacts, particularly Polonica, and of publishing projects. He considered these two aspects the most important in fulfilling the museum’s mission. Prof. Wawer also paid similar attention to collection extension, having demonstrated high efficiency in fundraising for the purpose. Furthermore, he strongly opted for the upgrading of his staff’s qualifications, while also seeing the necessity to verify museum-related competences. Many museum curators followed his encouragement to study. The paper presents the profile of a widely known individual in more detail; he was a researcher focused on revealing the historical truth and a museum curator frequently appreciated for his activity.
Źródło:: Muzealnictwo; 2023, 64; 37-43
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Profesor Zbigniew Wawer – muzealnik
Autorzy:: Sobczak, Antoni Krzysztof
Prokopczuk-Runowska, Izabela
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/27705502.pdf
Data publikacji:: 2023-04-26
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: director
museum
cooperation
exhibition
publication
conference
Opis:: 12 grudnia 2022 r. po długiej chorobie zmarł Zbigniew Wawer – historyk, doktor habilitowany, profesor uczelni, autor licznych publikacji, producent filmowy. W latach 2012–2017 kierował Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. Od 2017 r. był dyrektorem Muzeum Łazienki Królewskie. Okres jego pracy w muzealnictwie charakteryzował proces budowy relacji z partnerami zagranicznymi, nastawiony głównie na prezentację ustaleń badawczych. To też spora dynamika działań wystawienniczych eksponujących unikatowe obiekty – szczególnie polonika – oraz projekty wydawnicze. W realizacji misji muzealnej uważał je za najważniejsze. Z równie wielką atencją podchodził do powiększania kolekcji. Skutecznie zabiegał o środki finansowe na ten cel. Był też orędownikiem podnoszenia kwalifikacji pracowników. Widział potrzebę weryfikacji kompetencji muzealnych. Zachęcał do studiowania i wielu muzealników skorzystało z jego rad. Niniejszy tekst przybliża sylwetkę człowieka powszechnie znanego. Naukowca, który swoją działalność badawczą ukierunkował na ustalenie prawdy historycznej. Muzealnika, który za swoją działalność był wielokrotnie doceniany.
Źródło:: Muzealnictwo; 2023, 64; 36-42
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: NOWA FORMA MUZEUM SZTUKI – GALERIA SZTUKI W WIELKIEJ BRYTANII W CZASACH WIKTORIAŃSKICH
A NEW FORM OF ART MUSEUM – THE ART GALLERY IN VICTORIAN BRITAIN
Autorzy:: Giles, Waterfield,
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/433137.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: art museum
art gallery
private collections
exhibition
Opis:: The article is devoted to the idea of the art gallery that flourished in Victorian Britain. The author describes the social and political background of the phenomenon of a new form of a museum, namely the art gallery which used to be private and popular expenditure on the arts. A rage for exhibitions erupted in nineteenth century Britain. The exhibition was central to the new art museums. These included high-minded historical surveys of world history or world art; trade exhibitions; displays of work by contemporary artists; displays of single paintings; assemblies of works from private collections, held both at the Royal Academy of Arts and in many major towns; everything except single-artist exhibitions which were regarded as vulgarly commercial. Many of the new museums were financed by such events, so that, for example, the new buildings at Kelvingrove in Glasgow were originally built to accommodate a huge popular exhibition. One of the prime purposes of the new galleries was to accommodate annual shows of work by artists, a tradition that had existed since the early nineteenth century. These art museums flourished for only a short time, and their principal legacy in material terms is the large number of well-built structures that was created for them. But the idea of creating a museum that could be enjoyed by all, free of charge, was a worthwhile one, one that has become hugely important in contemporary Britain, and that represents I believe a pioneering ideal.
Artykuł jest poświęcony idei galerii sztuki, która rozkwitła w Wielkiej Brytanii w epoce wiktoriańskiej. Autor opisuje tło społeczne i polityczne fenomenu nowej formy muzeum, czyli galerii sztuki, które były prywatnym, bardzo popularnym sposobem prezentowania sztuki. W XIX-wiecznej Wielkiej Brytanii nastała mania organizowania wystaw, które stały się punktem kluczowym i działaniem priorytetowym dla nowych muzeów sztuki. Dotyczyło to zarówno merytorycznych badań historycznych nad historią świata czy sztuki światowej, jak i wystaw handlowych, pokazów prac współczesnych twórców, pokazów pojedynczych obrazów czy zbiorów prac z kolekcji prywatnych. Wystawiano zarówno w Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych, jak i w wielu mniejszych miastach. Wiele z nowych muzeów poprzez tego typu wydarzenia pozyskiwało środki na dalsze działania, np. nowy budynek Galerii Kelvingrove w Glasgow wybudowano by zorganizować tam wielką popularną wystawę. Jednym z głównych celów nowych galerii było pomieszczenie w nich dorocznych pokazów dzieł artystów; tradycja ta istniała już w początku XIX wieku. Rozkwit muzeów sztuki w Wielkiej Brytanii przypada na krótki okres, a główną pod względem materialnym spuścizną po nich jest ogromna liczba solidnych budynków wzniesionych na ich siedziby. Jednak idea tworzenia muzeum, które sprawiałoby radość i byłoby bezpłatne była tego warta i niezwykle ważna dla współczesnej Wielkiej Brytanii. Moim zdaniem, stanowi ona pionierski ideał.
Źródło:: Muzealnictwo; 2015, 56; 201-214
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Educator as a curator. Museum power exhibition as experiment to extend museum education field
Autorzy:: Cabała, Agata
Pisarek, Adam
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/27709014.pdf
Data publikacji:: 2023-09-14
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: curator
educator
exhibition
field of museum education
educational turn
Opis:: The paper presents the research project implemented by the staff of the University of Silesia in Katowice during the Museum Power Exhibition at the National Museum in Krakow. The semiotic interpretation of the data amassed in FGIs and IGIs, these enriched with class observations, Desk Research, as well as the analysis of purpose-created documents, allowed to fulfil the goal of the investigation. The interdepartmental cooperation launched when educators became Exhibition’s curators was of the main interest to the researchers. These actions were considered as examples of the implementation of the ‘educational turn’ in Polish museology where tendencies to clearly separate and differently evaluate curatorial and educational practices are distinctly visible. The analysis of the manners of extending fields of museum education by educators-curators enabled the identification of a set of recommendations for initiating display projects implemented and co-created by the education department staff. In the presentation of the research results the focus has been put on three areas in which the shift was observed: types of knowledge organizing thinking about the display; perception and application of educators’ competences; and shaping informal relations and producing institutional trust. The paper speaks in favour of the necessity to take into account the experience and competences of the education department employees when creating valuable exhibitions and consolidating good relations with committed public.
Źródło:: Muzealnictwo; 2023, 64; 110-118
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: The impact of information and communication technology on enhancing museum’s visitor experience: the case of the Sharjah Museum of Islamic Civilization
Autorzy:: Mohammed, Said Nasser
Jamhawi, Monther
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/27814368.pdf
Data publikacji:: 2022-07-15
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: ICT
Sharjah Museum of Islamic Civilization
visitor experience
exhibition
digital
Opis:: Museums are progressively using ICT to reinforce cultural and heritage tourism. Museums are vital in transmitting cultural values, propagating traditions, and linking current generations to their heritage. ICT has recently gained prominence for its ability to stimulate creative approaches. The use of ICT in museum operations is widespread, particularly in the areas of presentation and preservation. Museums, according to previous research, use a range of ICT tools to enhance the visitor experience (VX) through modernizing their exhibits and object interpretation. The purpose of this paper is to gain a better understanding of the VX as well as to evaluate the visitors' standpoint on ICT in museums. The research was applied to the Sharjah Museum of Islamic Civilization. Two primary approaches were used, which include qualitative data such as literature reviews and interviews, as well as quantitative data as the main ways that employ questionnaires. Findings indicate that integrating technological tools can enrich the VX in museums by allowing for the usage of a variety of digital media types.
Źródło:: Muzealnictwo; 2022, 63; 65-76
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: DR JÓZEF PIOTROWICZ HISTORYK, MUZEALNIK (1930-2014)
JÓZEF PIOTROWICZ, PhD HISTORIAN, MUSEUM CURATOR (1930-2014)
Autorzy:: Małgorzata, Międzobrodzka,
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/433033.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: salt mining
underground exhibition
Cracow saltworks’ description
Wieliczka
Bochnia
Cracow Saltworks Museum
Opis:: Józef Piotrowicz, humanities scholar, historian and museum curator, died on 2 May, 2014. Born in Bochnia and educated in a milieu of outstanding Cracow historians, he graduated from the department of history and philology at the Jagiellonian University in 1954. After eight years of work at the National Museum in Krakow as a researcher at the Czartoryski Library, in 1962 he transferred to the Cracow Saltworks Museum, which was then extending its academic departments. Piotrowicz was Director of the History Department. Thus, he combined his passion for research with exhibition-oriented activities.Piotrowicz’s research focused primarily on the origins of salt mining, its periodisation, normative acts, as well as the significance of medieval salt conferrals to convents and other churchinstitutions in Poland. Moreover, the questions of European salt mining and Wieliczka’s and Bochnia’s local history fell also within his scope of interests. He organised numerous academic sessions, spoke at international conferences of European mining historians and was a frequent visitor to mining museums. Piotrowicz was the creator of the Museum’s first permanent exhibitions, both the underground display and the Saltworks Castle collections, as well as a number of temporary exhibitions, including those presented abroad. He contributed greatly to the process of justifying why the Wieliczka Salt Mine should be included on the UNESCO World Heritage list, oversaw the reconstruction and functioning of the Saltworks Castle complex, and authored the academic commentary to the edition of the Cracow saltworks’ description from 1518, a text recently added to the first Polish National List of UNESCO’s Memory of the World Programme. An excellent and erudite scholar and populariser, Piotrowicz was able to establish contact with virtually anybody, regardless of their professional or social background; conversations with him were true intellectual adventures. His passion was contagious.
2 maja 2014 r. zmarł Józef Piotrowicz – humanista, historyk, muzealnik. Urodzony w Bochni, wychowany w środowisku wybitnych krakowskich historyków, w 1954 r. ukończył studia historyczne i filologiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po 8 latach pracy w Muzeum Narodowym w Krakowie w charakterze pracownika naukowego Biblioteki Czartoryskich, w 1962 r. przeszedł do rozbudowującego wówczas swe działy merytoryczne Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka. Był kierownikiem Działu Historycznego. Łączył pasję badawczą z działalnością wystawienniczą. W badaniach naukowych skupił się na początkach górnictwa solnego, jego periodyzacji, aktach prawnych oraz znaczeniu średniowiecznych nadań solnych dla klasztorów i instytucji kościelnych w Polsce. W kręgu Jego zainteresowań znalazły się także zagadnienia solnictwa europejskiego, dzieje Wieliczki i Bochni. Dużo publikował. Był organizatorem sesji naukowych oraz prelegentem międzynarodowych konferencji historyków górnictwa europejskiego, bywalcem muzeów górniczych. Przygotował pierwsze wystawy stałe Muzeum realizowane w ekspozycji podziemnej i w Zamku Żupnym oraz wiele wystaw czasowych, w tym prezentowane za granicą. Wniósł znaczący wkład w uzasadnienie wniosku o wpisanie kopalni wielickiej na listę zabytków UNESCO, sprawował nadzór merytoryczny nad odbudową i funkcją kompleksu Zamku Żupnego, był autorem naukowego komentarza do edycji opisu żup krakowskich z 1518 r. – tekstu wpisanego ostatnio na pierwszą Polską Listę Krajową Programu UNESCO „Pamięć Świata”. Znakomity popularyzator i erudyta posiadał dar nawiązywania kontaktu i współpracy z każdym, niezależnie od pozycji zawodowej czy społecznej, a rozmowa z Nim była zawsze intelektualną przygodą. Zarażał swoją pasją.
Źródło:: Muzealnictwo; 2015, 56; 48-51
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Exhibitions dedicated to communist Poland in polish museums in 1989–2017 from a quantitative (statistical) perspective
Autorzy:: Wąchała-Skindzier, Maria
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/27761752.pdf
Data publikacji:: 2022-10-14
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: museum narrative
art of exhibition
the recent history of Poland
Communist Poland
quantitative analysis
Opis:: The objective of the research was a survey identification of the presence of the history of Communist Poland, PRL, in museum narrative in 1989–2017. Importantly, this is a repeated, supplemented, and more thorough research versus the one presented in the paper ‘PRL in Museum Narrative over the Last 25 Years’ published in 2014 in the Światowid. Rocznik Muzeum PRL-u (w organizacji) periodical. The research discussed in the present paper forms part of a doctoral dissertation, constituting the research’s second stage. As a result of the conducted research based on survey answers provided by museums and on individual research a database containing 642 exhibitions was created. When processing the data, quantitative analysis was adopted. After data cleaning the following statistical trends were analysed: exhibition duration over the whole research period, percentage of leading themes, percentage of themes in respective cities. The conducted analysis has permitted to observe trends in museum narrative concerning PRL. Also the most popular exhibition duration over the research period has been identified (up to two years and permanent exhibitions). The most popular categories have been named: art history, political history, history of everyday life. Three groups of urban centres where museum narrative is present to a varied degree have been named. The fourth group contains cities in whose museums the topic of PRL has not been tackled over the last 28 years, or such projects cannot be reliably confirmed.
Źródło:: Muzealnictwo; 2022, 63; 185-193
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Invisible destiny? Borderlands and borderlanders as the topic of museum displays after 1989
Los niewidoczny? Kresy i kresowianie jako temat ekspozycji muzealnych po 1989 roku
Autorzy:: Sacha, Magdalena Izabella
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1932835.pdf
Data publikacji:: 2019-08-07
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: art of exhibition
participatory exhibition
Borderlands
Borderlanders
expatriation
Western and Northern Territories
museums of the ‘German East’
wystawiennictwo
wystawa partycypacyjna
Kresy
Kresowianie
ekspatriacja
post-trauma
Ziemie Zachodnie i Północne
muzea „niemieckiego Wschodu”
Opis:: The question of presenting the heritage of the Borderlands and the life of its inhabitants in Polish museums after 1989 is tackled. The main focus of interest are displays perceived as: 1) visual and public form of knowledge transfer; 2) the way of overcoming the trauma of losing one’s native land; 3) tools for creating collective identity and 4) effects of the participation of Borderland circles in creating the display. The goal of the study is an overview of contemporary exhibitions dedicated to the Eastern Borderlands, and the experience of their loss as the result of WW II. Since the residents of the Borderlands were relocated to the ‘former German’ territories, the overview centres on the displays from the Western and Northern Territories. Apart from the local and national aspects, what matters is also the international dimension related to museum presentations of the ‘lost land’ and the fate of migrants. Therefore, the activity of Polish institutions is initially shown in the European context, through recalling the legal framework and working conditions of so called East German museums commemorating the ‘German East’ lost by Germany. The question of the reasons for the disproportion in the presentation of the topic between Poland and Germany is posed, while the to-date achievements of Polish museologists are presented.
Artykuł poświęcony jest kwestii prezentacji dziedzictwa Kresów i losów Kresowian w muzeach polskich po 1989 roku. Głównym punktem zainteresowania są ekspozycje rozumiane jako: 1) wizualna i publiczna forma transferu wiedzy; 2) sposób przepracowania traumy utraty ziem rodzinnych; 3) narzędzie kreowania tożsamości zbiorowej oraz 4) efekt partycypacji środowisk kresowych w kreowaniu wystaw. Celem opracowania jest dokonanie przeglądowej prezentacji współczesnych wystaw poświęconych Kresom i doświadczeniu ich utraty na skutek II wojny światowej. Z uwagi na fakt, że mieszkańców Kresów przesiedlano na ziemie „poniemieckie”, przegląd skupia się na ekspozycjach z terenów Ziem Zachodnich i Północnych. Oprócz aspektu lokalnego i narodowego istotny jest aspekt międzynarodowy, dotyczący muzealnych prezentacji „ziem utraconych” i losów uchodźców. Dlatego też działalność instytucji polskich ukazana jest wstępnie w kontekście europejskim, poprzez przywołanie ram prawnych i warunków pracy tzw. muzeów wschodnioniemieckich, upamiętniających utracony przez Niemcy „niemiecki Wschód”. Artykuł stawia pytania o przyczyny nierównowagi w prezentacji tego tematu pomiędzy Polską a Niemcami i prezentuje dotychczasowe dokonania polskich muzealników.
Źródło:: Muzealnictwo; 2019, 60; 174-188
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Canonization of the avant-garde: on the publication Avant-garde museum
Kanonizacja awangardy – o publikacji Awangardowe muzeum
Autorzy:: Lubiak, Jarosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1932691.pdf
Data publikacji:: 2021-06-23
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: Avant-garde
museum
modern art
museology
art of exhibition
awangarda
muzeum
sztuka nowoczesna
muzealnictwo
wystawiennictwo
Opis:: The monumental publication Avant-garde Museum (ed. Agnieszka Pindera, Jarosław Suchan, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2020) juxtaposes and analyses four museum projects: Museums of Artistic Culture in Soviet Russia, the activity of the Société Anonyme in the USA, Poland’s ‘a.r.’ Group, and the Kabinett der Abstrakten, the selection criterion being that each was conceived by Avantgarde artists; additionally, in the projects’ assumptions the artists were to run the implementation of the projects. The publication has been divided into three sections: research papers, source texts, and the catalogue of documents and works. The study of the Avant-garde museum projects spans over four areas: the concept, collection, organization, and display. However, these issues are not isolated in the research, but more purposefully integrated. The main goal of the study is to show how the Avant-garde institutionalized itself. This very thesis is reflected upon in the present paper. Just like the consequences of this publication: e.g., entering the Avant-garde into the canon of art history and sanctifying its output as an unquestionable value.
Monumentalna publikacja Awangardowe muzeum (red. Agnieszka Pindera, Jarosław Suchan, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2020) zestawia i analizuje cztery projekty muzealnicze: Muzea Kultury Artystycznej w Rosji Radzieckiej, działalność Société Anonyme w Stanach Zjednoczonych i grupy „a.r.” w Polsce oraz Kabinett der Abstrakten w Hanowerze. Kluczem doboru jest to, że koncepcję każdego z projektów opracowali awangardowi artyści, co więcej w założeniach mieli oni również kierować realizacją tych przedsięwzięć. Publikacja podzielona jest na trzy części: artykuły badawcze, teksty źródłowe oraz katalog dokumentów i prac. Badanie awangardowych projektów muzealniczych obejmuje cztery obszary: koncepcję, kolekcję, organizację i ekspozycję. Kwestie te nie są wyodrębniane w badaniach, raczej celowo splatane. Głównym założeniem książki jest ukazanie, w jaki sposób awangarda instytucjonalizowała samą siebie. Ta teza zostaje poddana refleksji w niniejszej recenzji. Podobnie jak konsekwencje tej publikacji, do których należy m.in. wpisanie awangardy do kanonu historii sztuki i uświęcenie jej dorobku jako niepodważalnej wartości.
Źródło:: Muzealnictwo; 2021, 62; 128-131
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: CZY MUZEALNIK JEST NAUKOWCEM? KILKA UWAG PRAKTYKA
IS A MUSEOLOGIST A SCIENTIST? PRACTITIANS COMMENTS
Autorzy:: Bożena, Steinborn,
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/433012.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: katalog zbiorów
wystawa
praca badawcza
organizacja pracy
collection catalogue
exhibition
research work
organization of work
Opis:: Scientific activities performed in museums comprise of research on museum objects that is published in raisonée catalogues, and discussions (based on those collections) on cultural history issues that have not been explored so far. The author presents some examples of (problematic and monographic) museum exhibitions of modern painting which substantially contributed – and sometimes even opened new research perspectives – to painting history. According to the author, the creativity of Polish museologists is not utilized to the full extent due to shortcomings in organization of work.
Nauka uprawiana w muzeach to badanie, a następnie publikowanie w katalogach raisonée własnych muzealiów oraz podejmowanie (w oparciu o te zbiory) nie eksplorowanych dotychczas zagadnień historii kultury. Autorka przywołuje przykłady muzealnych wystaw (problemowych i monograficznych) z dziedziny nowożytnego malarstwa, których wyniki były istotnym wkładem, niekiedy i otwarciem nowych perspektyw badawczych dla historii malarstwa. Niepełne spożytkowywanie kreatywności polskich muzealników wynika zdaniem autorki z mankamentów organizacji ich pracy.
Źródło:: Muzealnictwo; 2014, 55; 19-21
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: MUZEA – PERSPEKTYWY
MUSEUMS – PERSPECTIVES
Autorzy:: Andrzej, Rottermund,
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/433589.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: cultural continuity
cultural changes
Private museum
museum exhibition
Visitors
ciągłość kulturowa
zmiana kulturowa
muzeum prywatne
Opis:: The fact that the model of a museum institution established in the 19th century needs to be changed has been mentioned at least since the mid-20th century. Defined as a modern or modernistic museum, it was the result of deep social changes which took place in Europe in the 18th and 19th centuries, and the essence of its mission was faith in the Enlightenment ideals, especially in knowledge and development, as well as the conviction of the superiority of the Western world over the rest of the world at the time, and also the need to define national identity in the process of forming nation-states. Judging from the opinions of researchers, critics and museum professionals, there are two distinct points of view regarding the functioning of this model in the contemporary world. Some conceive of the museum as a distinct realm, removed from social and political forces, whereas others see it as democratising access to art, and even as politically correct when they attempt to include groups formerly omitted from history.Among the phenomena and trends which may result in the current museum model being changed, new technologies, commercialisation and globalisation are mentioned. The author also suggests adding elements like a change in the character of the museum institution in the light of the great museum boom in Far Eastern countries, especially in China, the United Arab Emirates, Africa and South America, as well as problems connected with the new social hierarchy, or with the generational diversity of museum visitors. Changes may also be elicited by the increasing number of private museums and their impact on museum practices. A public museum, in order to face economic possibilities and the dynamics of private museums, will have to be open not only for the public but also for its collections, which in principle have to date been untouchable and closed for ethical rather than legal reasons.On the basic of these reflections, the author believes that the museum institution will be continuously open to collecting, researching and conserving art objects as well as to diverse educational activity, open to other than traditional forms of contact with the objects it collects, and open to various museum narratives not limited by conventions or academic limitations. What is more, exhibitions organised by museums will more frequently be used as a tool in social politics and in so-called soft diplomacy. Under the influence of the market economy and the dynamics of private museums, public museums will adopt more functional ways of administration, financing and managing museum property, and in the face of new forms of social communication they will reorganise their marketing departments. The organisation of blockbuster exhibitions will still remain an important element of the activity of worldwide art museums. In Poland, museums will be employed more strongly than ever in the state’s strategy aimed at minimising the civilisation gap with respect to developed EU countries.
O potrzebie zmiany ukształtowanego w XIX w. modelu instytucji muzealnej mówi się przynajmniej od poł. XX stulecia. Model ten, określany jako muzeum nowoczesne, lub modernistyczne był wytworem głębokich przemian społecznych, które miały miejsce w Europie w XVIII i XIX w., a istotę jego misji stanowiła wiara w oświeceniowe ideały, głównie w wiedzę i postęp oraz przekonanie o cywilizacyjnej wyższości świata zachodniego nad resztą ówczesnego świata, jak też potrzeba definiowania tożsamości narodowych w procesie powstawania państw narodowych. Sądząc z wypowiedzi uczonych, krytyków i muzealników rysują się jednak dwa różniące się stanowiska odnośnie istnienia tego modelu we współczesnym świecie. Jedni widzą muzeum nadal jako oddzielny świat, z dala od społecznych i politycznych nacisków, a drudzy jako demokratyczny sposób dostępu do sztuki, a nawet jako instytucję poprawną politycznie, usiłującą przyciągnąć do siebie wykluczone przez historię grupy społeczne.Wśród zjawisk i trendów, które mogą wpłynąć na zmianę dotychczasowego modelu muzeum wymienia się nowe technologie, komercjalizację i globalizację. Autor proponuje dodać też takie, jak zmiana charakteru instytucji muzealnej pod wpływem ogromnego boomu muzealnego w krajach dalekiego wschodu, głównie w Chinach, w Emiratach Arabskich, w Afryce i Ameryce Południowej, jak też problemy związane z nową hierarchizacją społeczną, czy z pokoleniowym zróżnicowaniem publiczności muzealnej. Na zmianę wpłynąć też może wzrastająca liczba prywatnych muzeów i ich wpływ na praktykę muzealną. Muzeum publiczne, by sprostać ekonomicznym możliwościom i dynamice muzeów prywatnych, będzie musiało być otwarte nie tylko dla publiczności, ale też dla swych kolekcji, dotychczas w zasadzie niedotykalnych i zamkniętych, bardziej etycznymi niż prawnymi barierami.Na podstawie przedstawionych rozważań autor uważa, że instytucja muzealna będzie: nadal nastawiona na kolekcjonowanie, badanie i konserwację obiektów oraz na różnorodną działalność edukacyjną; otwarta na inne, niż tradycyjne, formy kontaktu z kolekcjonowanymi obiektami; otwarta na różnorakie, nie ograniczone konwenansem i akademickimi rygorami, narracje muzealne. A także: organizowane przez muzeum wystawy znacznie częściej niż dotychczas będą wykorzystywane jako narzędzia polityki społecznej i w tzw. miękkiej dyplomacji; muzea publiczne pod wpływem impulsów ze strony gospodarki rynkowej i dynamiki muzeów prywatnych przyjmą bardziej funkcjonalne sposoby zarządzania, finansowania i gospodarowania majątkiem muzealnym, a w obliczu nowych form komunikacji społecznej przebudują swoje komórki odpowiedzialne za działania marketingowe; ważnym elementem działalności światowych muzeów sztuki pozostaną nadal organizowane przez nie wielkoskalowe wystawy czasowe; w Polsce muzea będą znacznie silniej, niż dotychczas, wykorzystywane w strategii państwa do minimalizowania dystansu cywilizacyjnego w stosunku do rozwiniętych państw Unii Europejskiej.
Źródło:: Muzealnictwo; 2015, 56; 3-15
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Jewish Museums In Europe: genesis and profile
Muzea żydowskie w Europie – geneza i charakterystyka
Autorzy:: Sztyma, Tamara
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/432998.pdf
Data publikacji:: 2019-05-15
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: Jewish museums
new museology
narrative exhibition
Holocaust
commemoration
multiculturality
pluralism
muzea żydowskie
nowe muzealnictwo
wystawa narracyjna
Zagłada
upamiętnianie
wielokulturowość
pluralizm
Opis:: In the last decades of the 20th c. and following 2000, a real 'boom' in founding Jewish museums throughout Europe could be observed. A lot of new institutions were established, and old ones were modernized. All this resulting from the growing urge to overcome silence over the Holocaust, to square up with the past, and to open the debate on the multiethnicity of the history of Europe. This, in turn, was favoured by the occurring phenomena: Europe’s integration, the fall of the Iron Curtain, and the development of democratic civil societies. New Jewish museums established in Europe, though inevitably making a reference to the Shoah, are not Holocaust museums as such, and they do not tell the story of the genocide. Their goal is mainly to restore the memory of the centuries of the Jewish presence in a given country, region, and town: they tell this story as part of the history of the given place, and aim at having it incorporated into the official national history. Moreover, their mission is to show the presence and importance of the Jewish heritage in today’s world, as well as to ask questions related to Jewish identity in contemporary Europe. The civilizational conflicts that arose after the relatively peaceful 1990s, outlined a new framework for the activity of Jewish museums which, interestingly, gradually go beyond the peculiar Jewish experience in order to reach a universal level. With such activities they try to promote pluralism and multicultural experience, shape inclusive attitudes, give voice to minorities, speak out against all the manifestations of discrimination and exclusion. Since these museums deal with such sensitive challenging issues, they have to well master the structure of their message on every level: that of architecture, script, exhibition layout, and accompanying programmes, thanks to which they unquestionably contribute to creating new standards and marking out new trends in today’s museology as well as in museum learning.
W ostatnich dekadach ubiegłego wieku oraz po roku 2000 nastąpił prawdziwy „boom” w tworzeniu muzeów żydowskich w Europie. Założono wiele nowych placówek, bądź przebudowano i zmodernizowano stare. Wiązało się to z rosnącą potrzebą przerwania milczenia wokół Zagłady, dokonania rozliczeń z przeszłością i otwarcia debaty na temat wieloetnicznej historii Europy. Sprzyjały temu zachodzące w tym czasie zjawiska – proces integracji europejskiej, upadek żelaznej kurtyny i rozwój demokratycznych obywatelskich społeczeństw. Nowe muzea żydowskie zakładane w Europie – choć muszą się odnosić do Zagłady – nie są muzeami Holokaustu, nie opowiadają historii ludobójstwa. Mają na celu przywrócenie pamięci o wiekach żydowskiego życia w danym państwie, regionie i mieście – opowiadają tę historię jako część dziejów danego miejsca i zabiegają o włączenie jej do oficjalnej historii narodowej. Ich misją jest również pokazanie obecności i znaczenia żydowskiego dziedzictwa w dzisiejszym świecie oraz zadawanie pytania o żydowską tożsamość we współczesnej Europie. Konflikty cywilizacyjne jakie pojawiły się po, relatywnie spokojniejszych z punktu widzenia Europy, latach 90. XX w., wyznaczyły nowe ramy dla działalności muzeów żydowskich, które coraz częściej wychodzą poza doświadczenie specyficznie żydowskie, na poziom uniwersalny. Swoimi działaniami pragną promować pluralizm i wielokulturowość, kształtować postawy inkluzyjne, dają głos mniejszościom, przemawiają przeciwko wszelkim przejawom dyskryminacji i wykluczenia. Ze względu na fakt, że poruszają drażliwe, trudne kwestie, muszą dobrze panować nad konstrukcją przekazu na każdej płaszczyźnie – architektury, scenariuszy i aranżacji wystaw, programów towarzyszących, przez co niewątpliwie przyczyniają się do tworzenia nowych standardów i wytyczania trendów w dzisiejszym muzealnictwie i muzealnej edukacji.
Źródło:: Muzealnictwo; 2019, 60; 55-63
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Museum exhibition versus copyright
Wystawa muzealna a prawo autorskie
Autorzy:: Gwoździewicz-Matan, Paulina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/433150.pdf
Data publikacji:: 2019-09-02
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: museum exhibition
display activity
copyright
curator
layout
artistic work
wystawa muzealna
działalność wystawiennicza
prawo autorskie
kurator
aranżacja plastyczna
utwór plastyczny
Opis:: Organisation of exhibitions from the point of view of copyright (Act on Copyright and Related Rights of 4 Feb. 1994, further copyright) is a multifaceted issue. The analysis conducted in the paper boils down to some selected aspects: beginning with the right to display, through exhibition as a separate copyrighted work, up to the exhibition author, namely curator. When purchasing items for collections or acquiring them on the ground of a loan contract, museums should make sure the work can be exploited through public display. Such agreement can be either expressed in the contract (rights or licence transfer) or can be implicit (it can be then assumed that non-exclusive licence with all its limitations has been transferred). Furthermore, the construction of fair use from Art. 32.1 of Act on Copyright can be applicable. An issue apart is the question of exhibition as a separate copyrighted work. It can be a co-authored work in the case when it combines creative efforts of e.g. curator and author of the exhibition layout. The article analyses exhibition understood as a collection of exhibits selected and arranged following a script or presented following a layout in order to fulfil the assumptions of a derivative work (Art. 2 Act on Copyright) or a collection (Art. 3 Act on Copyright). As a result of the assumption that exhibition is a work, the curator becomes an author, thus will have copyright to the created work. Depending on the formal curator-museum relationship, the author’s economic rights shall either be transferred to the museum (employee’s work, specific-task contract with rights transfer or licence granting), or shall exceptionally remain with the author.
Organizacja wystaw z punktu widzenia prawa autorskiego (Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, dalej pr.aut.) jest zagadnieniem wieloaspektowym. Analiza przeprowadzona w artykule sprowadza się do wybranych zagadnień: począwszy od prawa do wystawiania, poprzez wystawę jako odrębny utwór prawa autorskiego, po prawa twórcy wystawy, czyli kuratora. Nabywając obiekty do zbiorów lub pozyskując je na podstawie umowy użyczenia, muzea powinny zadbać o możliwość eksploatowania utworu poprzez jego publiczne wystawienie. Zgoda taka może zostać wyrażona w umowie (przenoszącej prawa lub licencyjnej), albo w sposób dorozumiany (wówczas można przyjąć, że udzielono licencji niewyłącznej, ze wszystkimi tego ograniczeniami). Można również opierać się na konstrukcji dozwolonego użytku publicznego z art. 32. ust. 1. pr.aut. Odrębnym zagadnieniem jest problematyka wystawy jako odrębnego przedmiotu prawa autorskiego. Wystawa może stanowić utwór współautorski, w przypadku gdy jest połączeniem twórczych wysiłków np. kuratora oraz autora aranżacji plastycznej. W artykule analizie poddano wystawę, rozumianą jako zbiór eksponatów wybranych i zestawionych według scenariusza i prezentowanych według aranżacji plastycznej, pod kątem spełnienia przesłanek opracowania (art. 2. pr.aut.) oraz zbioru materiałów (art. 3. pr.aut.). Konsekwencją uznania wystawy za utwór jest uzyskanie przez kuratora statusu twórcy, a co za tym idzie posiadania przez niego praw osobistych do stworzonego utworu. W zależności od stosunku łączącego muzeum z kuratorem prawa autorskie majątkowe przejdą na muzeum (utwór pracowniczy, umowa o dzieło z przeniesieniem praw lub udzieleniem licencji) lub, wyjątkowo, pozostaną przy twórcy.
Źródło:: Muzealnictwo; 2019, 60; 225-232
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: MUZEUM II WOJNY ŚWIATOWEJ – DWUGŁOS
MUSEUM OF THE SECOND WORLD WAR – TWO STANCES
Autorzy:: Marcin, Kula,
Piotr, Majewski,
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/433234.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: Muzeum II Wojny Światowej
dyskusja
historia
historiografia
narracja
ekspozycja
Museum of the Second World War
discussion
history
historiography
narration
exhibition
Opis:: Two stances of Polish historians present a nuanced methodological view of the socially controversial problem of the investment entitled the Museum of the Second World War. Building the museum, the discussions concerning the form of its permanent exhibition – apart from their ad hoc political context – touched on key issues for museology: the autonomy of cultural institutions, the authorial rights of the team preparing the exhibition, but most of all, the challenge posed by the attempt to present the various social expectations typical of communities with diverse historical sensitivities in the exhibition. The two stances presented continue this discussion which is being held on the basis of history and museology.
Dwugłos dwóch polskich historyków prezentuje zniuansowane metodologicznie spojrzenia na żywy społecznie problem, jakim była inwestycja pn. Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku. Budowa tego muzeum, dyskusje o kształcie ekspozycji stałej – niezależnie od ich doraźnego politycznego kontekstu – dotykały kwestii dla muzealnictwa kluczowych: autonomii instytucji kultury, praw autorskich zespołu przygotowującego wystawę, ale przede wszystkim – wyzwania, jakim jest próba zaprezentowania na wystawie różnorodnych społecznych oczekiwań charakterystycznych dla zbiorowości o zróżnicowanych historycznych wrażliwościach. Prezentowany dwugłos jest tej dyskusji kontynuacją, prowadzoną na gruncie historii i muzeologii.
Źródło:: Muzealnictwo; 2017, 58; 102-108
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Władysław Klimczak (1923–2021), namely persistence in achieving goals
Władysław Klimczak (1923–2021), czyli upór w dążeniu do celu
Autorzy:: Skrejko, Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1932678.pdf
Data publikacji:: 2021-06-17
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: Władysław Klimczak
Museum of Photography in Cracow
Cracow Photographic Association
photography exhibition
Muzeum Fotografii w Krakowie
Krakowskie Towarzystwo Fotograficzne
wystawa fotografii
Opis:: The protagonist of the paper is Władysław Klimczak, a long-standing President of the Cracow Photographic Association as well as the founder and the first director of Cracow’s Museum of History of Photography. The portrait of W. Klimczak is outlined: a controversial individual of a clear-cut personality, eccentric, dynamic and hard-working, he was nevertheless extremely professional in his activities. The documentary exhibitions as well as the ‘Venus’ controversial ones mounted and curated by Władysław Klimczak are discussed.
Artykuł poświęcony jest Władysławowi Klimczakowi, wieloletniemu prezesowi Krakowskiego Towarzystwa Fotograficznego oraz założycielowi i pierwszemu dyrektorowi Muzeum Historii Fotografii w Krakowie. Autorka kreśli portret W. Klimczaka – postaci o wyrazistej osobowości, człowieka kontrowersyjnego, ekscentrycznego, dynamicznego i pracowitego, zawsze niezależnego w swoich bardzo profesjonalnych działaniach. Przypomina organizowane i kuratorowane przez Władysława Klimczaka wystawy o charakterze dokumentalnym i kontrowersyjne ekspozycje „Venus”.
Źródło:: Muzealnictwo; 2021, 62; 111-114
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "exhibition" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język