- Tytuł:
-
JAN KAZIMIERZ JASKANIS (1932–2016) – WSPOMNIENIE SYNA
JAN KAZIMIERZ JASKANIS (1932–2016) – A SON’S MEMORY OF HIS FATHER - Autorzy:
- Olaf, Jaskanis, Paweł
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/433126.pdf
- Data publikacji:
- 2017
- Wydawca:
- Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
- Tematy:
-
archeolog
muzeolog
konserwator zabytków
ochrona zabytków
Bałtowie
Muzeum Okręgowe w Białymstoku
Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie
archaeologist
museologist
monument conservator
monument protection
Balts
Regional Museum in Białystok
State Archaeological Museum in Warsaw - Opis:
-
A primeval archaeologist (MA 1955, PhD 1971), an organiser of protection for monuments in the Białystok province (1954–1980), Director of the Regional Museum in Białystok (1974–1980) and the State Archaeological Museum in Warsaw (1980–2000). He dealt with archaeology, museology and the protection of monuments. He also popularised related knowledge and linguistic and religious issues. He established the provincial record of archaeological monuments as well as conservation archives, both of which were then developed at the museum. From 1959 to 1975 he was Scientific Secretary to the Yotvingia Scientific Expedition. He was a teacher, an editor and a social activist. He wrote over 200 publications, of which the most important are The funeral rite of the Western Balts at the end of antiquity (Warsaw, 1974); a critical study of Aleksander Brückner’s work Ancient Lithuania: tribes and gods: historical and mythological drafts (Olsztyn, 1979, 1984); Cecele. Ein Gräberfeld der Wielbark-Kultur in Ostpolen (Warsaw, 1996); Krupice. Ein Gräberfeld der Przeworsk- und Wielbark- Kultur in Ostpolen (Warsaw, 2005), Kurgans of leaders of the Wielbark culture at Podlachia (Białystok, 2012); and Switzerland. The cemetery of the Baltic Sudovian culture in north–eastern Poland (Warsaw, 2013). He specialised in researching Roman influence in Central Europe and the prehistory of north–eastern Poland, the culture of Baltic tribes (including the Yotvingians), Baltiysk and the Slavonic border, and in the Przeworsk and Wielbark cultures. He discovered and defined the Cecelska regional group, thus determining the late phase of the Wielbark culture, starting from the early period of Roman influence to its decline as a result of tribal migrations; their kurgans traced the areas of relocation of the Goths and the Gepids from the Baltic Sea to the Black Sea. His successful exhibitions included “The Balts – northern neighbours to the Slavs” (displayed in Austria, Bulgaria, Greece, Lithuania, Italy and Germany several times), “Treasures of primeval Poland” (in Padua, Turin, Aquileia, Schollach) and “The prehistory of Warsaw” (Berlin). He was a member of museum councils as well as the council for museums at the Ministry of Culture and National Heritage.
Archeolog pradziejowy (magister 1955, doktor 1971), organizator ochrony zabytków w woj. białostockim (1954–1980), dyrektor Muzeum Okręgowego w Białymstoku (1974–1980) i Państwowego Muzeum Archeologicznego w Warszawie (1980–2000). Uprawiał archeologię, muzeologię, ochronę zabytków i popularyzację wiedzy oraz związane z nimi problemy językoznawcze i religioznawcze. Utworzył wojewódzką ewidencję zabytków archeologicznych i archiwum konserwatorskie, rozwijane w muzeum. Sekretarz naukowy Jaćwieskiej Ekspedycji Naukowej (1959–1975). Pedagog, redaktor i społecznik. Autor ponad 200 publikacji, z których najważniejsze to: Obrządek pogrzebowy Zachodnich Bałtów u schyłku starożytności (Warszawa, 1974); krytyczne opracowanie dzieła Aleksandra Brücknera Starożytna Litwa: ludy i bogi: szkice historyczne i mitologiczne (Pojezierze – Olsztyn, 1979, 1984); Cecele. Ein Gräberfeld der Wielbark-Kultur in Ostpolen (Warszawa, 1996); Krupice. Ein Gräberfeld der Przeworsk- und Wielbark-Kultur in Ostpolen (Warszawa, 2005), Wodzowskie kurhany kultury wielbarskiej na Podlasiu (Białystok 2012); Szwajcaria. Cmentarzysko bałtyjskiej kultury sudowskiej w północno-wschodniej Polsce (Warszawa, 2013). Wyspecjalizował się w badaniu wpływów rzymskich w Europie Środkowej i pradziejów północno- wschodniej Polski – kultury ludów bałtyjskich (w tym Jaćwięgów), pogranicza bałtyjsko-słowiańskiego oraz kształtowania się na Podlasiu kultur przeworskiej i wielbarskiej. Odkrył i zdefiniował cecelską grupę regionalną, wyznaczającą późną fazę kultury wielbarskiej, począwszy od młodszego okresu wpływów rzymskich do jej zaniku wskutek wędrówek ludów – jej kurhany wytyczają obszary przesiedlania się Gotów i Gepidów znad Bałtyku nad Morze Czarne. Sukcesem były eskpozycje: „Bałtowie – północni sąsiedzi Słowian” (Austria, Bułgaria, Grecja, Litwa, Szwecja, Włochy i kilkakrotnie w Niemczech), „Skarby Polski pradawnej” (Padwa, Turyn, Akwileja, Schallaburg) i „Pradzieje Warszawy” (Berlin). Członek rad w muzeach i rady ds. muzeów przy ministrze kultury. - Źródło:
-
Muzealnictwo; 2017, 58; 155-159
0464-1086 - Pojawia się w:
- Muzealnictwo
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł