Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "woman" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 43
Tytuł:
Trois figures feminines face à la passion amoureuse et la passion du pouvoir. La Reine morte et le Cardinal dEspagne de Henry de Montherlant
Trzy postaci kobiece wobec miłości i władzy. Martwa Królowa i Kardynał Hiszpanii Henry Montherlanta
Autorzy:
Stachniak, Judyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954382.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Henry de Montherlant
kobieta (kobieta w teatrze)
miłość
władza
woman (woman in theater)
love
power
Opis:
Inès de Castro, Infantka Nawarry i Joanna Szalona są postaciami kobiecymi nakreślonymi przez Henry'ego Montherlanta w dwóch jego sztukach teatralnych, zatytułowanych Martwa królowa i Kardynał Hiszpanii. Wszystkie trzy charakteryzują się na kartach książki poprzez swój stosunek do miłości i władzy. Postępowanie i charakter Inès de Castro i Joanny Szalonej ilustrują miłość małżeńską: pierwszeństwo „kochać” nad „być kochaną”, pożądanie cielesne, idealizowanie ukochanej osoby, pragnienie czułości i chęć niepodzielnego posiadania ukochanego na własność łączy te dwie bohaterki. Jednakże Inès potrafi się dzielić swoim uczuciem, podczas gdy królowa Joanna stara się zagarnąć je wyłącznie dla siebie samej. Innym rodzajem miłości opisanej przez autora jest miłość macierzyńska, którą uosabia Inès de Castro. Czytelnik poznaje marzenia, obawy i radości przyszłej matki: nosić w sobie nowe życie to pielęgnować nadzieję i dobro oraz mieć wewnętrzną siłę, aby bronić swojego szczęścia. Infantka Nawarry, najmłodsza z bohaterek, odrzuca wszelkie uczucie, jakie może łączyć mężczyznę i kobietę, pogardza taką miłością, daje się natomiast uwieść kobiecemu wdziękowi Inès de Castro. Postaci Joanny Szalonej i Inès de Castro służą też autorowi do podjęcia rozważań na temat władzy królewskiej; zarówno Ferrante, jak i kardynał Cisneros mają w tych kobiecych postaciach swoich doradców, którzy podpowiadają im rozwiązanie ich wątpliwości – podczas gdy Joanna Szalona proponuje nicość i śmierć, Inès głosi nadzieję imiłość. Wychowana, aby rządzić i dawać rozkazy, oswojona z intrygami dworskimi i podstępami monarchów, Infantka Nawarry wierzy głęboko w swoją misję wodza i monarchini. Henry de Montherlant, poprzez postaci trzech kobiet, proponuje czytelnikowi subtelną analizę miłości i władzy, ukazując różnorodność i złożoność tych dwóch aspektów życia ludzkiego, tym bardziej że są one przedstawione nie jako zwykłe uczucie i zadanie, ale jako wszechwładne namiętności i pasje.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 5; 43-77
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zagrożenie bezpieczeństwa kobiet spowodowane pozostawaniem przez nie w przemocowych relacjach
Threats to Women’s Safety Caused by Their Remaining in Violent Relationships
Autorzy:
Jakubiuk-Flisiak, Martyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21151173.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
przemoc
kobieta
partner
relacja
rodzina
violence
woman
relationship
family
Opis:
W artykule pragnę poruszyć temat, który jest stale aktualny, dotyczy bezpieczeństwa osób, na co dzień borykających się z przemocą domową. Trwanie w przemocowej relacji to złożony problem, który nie zawsze łatwo rozpoznać i skutecznie mu przeciwdziałać. Często w początkowym okresie związku nie istnieją żadne jasne przesłanki dla możliwości wystąpienia tego zagrożenia, a przyszła ofiara nie ma podstaw sądzić, że może się w przyszłości znaleźć w destrukcyjnej sytuacji. W dyskursie publicznym przemoc domowa postrzegana jest głównie przez pryzmat patologii społecznych. Ludzie myślą, że przemocowe zachowania charakterystyczne są dla domów, rodzin, miejsc  gdzie występuje jednocześnie alkoholizm czy narkomania. Niestety grupa ludzi, których w rzeczywistości ona dotyka jest znacznie szersza. Przemoc nie wybiera, nie zważa na wiek, wykształcenie, majątek. Grupą szczególnie na nią narażoną są kobiety pozostające w związkach partnerskich i małżeńskich.
In this article I would like to discuss a topic that is still current and concerns the safety of people who face domestic violence on a daily basis. Persisting in a violent relationship is a complex problem that is not always easy to recognize and effectively counteract. Often, in the early stages of a relationship, there are no clear indications of the possibility of this danger, and the would-be victim has no reason to believe that he or she may find themselves in a destructive situation in the future. In public discourse, domestic violence is mainly seen through the prism of social pathologies. People think that violent behavior is characteristic of homes, families, and places where alcoholism or drug addiction also occurs. Unfortunately, the group of people who are actually affected is much broader. Violence does not choose, it does not take into account age, education or wealth. Women in marriages and partnerships are a particularly vulnerable group.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2022, 14, 4; 89-99
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O formach zawierania małżeństw i statusie kobiet na Rusi w czasach pogańskich
Entering into Marriages and Situation of Women in Old Pagan Ruthenia
Autorzy:
Kosowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806936.pdf
Data publikacji:
2020-06-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kobieta
małżeństwo
poganka
Ruś
latopis
woman
marriage
pagan
Ruthenia
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest próba znalezienia odpowiedzi na pytanie, jakie formy zawierania małżeństwa oraz obrzędy ślubne znała Ruś okresu pogańskiego. Artykuł stanowi również próbę przedstawienia społecznego oraz majątkowego statusu kobiet staroruskich w badanych okresie. W charakterze źródeł badawczych wykorzystane zostały zabytki piśmiennictwa staroruskiego — latopisy: Powieść minionych lat oraz Latopis Pieriejasławia-Suzdalskiego. Analiza staroruskich latopisów pozwoliła na wyodrębnienie dwóch, zasadniczo różniących się sposobów zawierania małżeństwa w okresie przedchrześcijańskim: „porwania” („умычка”) oraz „prowadzenia” („ведение”) żony. Ponadto istnieje możliwość rekonstrukcji trzeciej, pośredniej formy zawierania małżeństwa — kupno-sprzedaż narzeczonej („купля-продажа”). Siła więzów małżeńskich oraz status kobiet w rodzinie pogańskiej były pochodną formy zawartego małżeństwa.
This article analyses how marriages and wedding rites are concluded in Ruthenia in the pagan period. The article also presents the social and wealthy position of Old-Russia women during the studied period of time. The research sources used in the article are Old-Russian chronicles: The Russian Primary Chronicle and Letopisets Pereyaslavlya-Suzdal’skogo. Analysis of the Old-Russian chronicles allowed the separation of two fundamentally different ways of entering into marriage in the pre-Christian period: “kidnappings” (“umychka”) and “conduct” (“vedeniye”) of wife. In addition, it is possible to reconstruct the third intermediate form of marriage — purchase of the bride (“kuplya-prodazha”). The strength of the marital ties and the position of women in the pagan family was derived from the form of the marriage.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2019, 10, 4; 109-121
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Josefa Paternó y Maroto w świetle korespondencji do brata (1824-1858)
Josefa Paternó y Maroto in the Light of Her Letters to Her Brother (1824-1858)
Autorzy:
Obtułowicz, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953736.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kobieta samotna
Hiszpania
społeczeństwo liberalne
single woman
Spain
liberal society
Opis:
The present article shows a portrait of the Spanish woman, Josefa Paternó y Maroto on the basis of her private letters to her brother Ramon, which she wrote in the years 1824-1858. The fact that they have not been studied yet by any researchers proves their great value and even uniqueness; and also that contrary to other European countries, like France or Poland, in Spain, until the break of the 19th century there are only few epistolary sources written by women. Josefa Paternó belonged to the middle class, but she boasted of gentry roots. Her psyche and her emotional spheres were typical of women of the Romantic epoch. On the other hand, she had features that do not often occur in women of her circles, and ones characteristic of the next generation. This interpenetration of elements belonging to the borderland of two epochs allows defining Josefa as a woman of transformation, that is one who did not quite fit the traditional model of the guardian of the home, but was not yet an emancipated woman. Occurrence of this phenomenon only in a few cases resulted from women's conscious striving after changing their status; usually it was pressure of the reality surrounding them, the reality that was inevitably tending towards capitalism and formation of a liberal society. As an unmarried woman Josefa is a perfect example of a single woman who struggled with the many problems of everyday life, and at the same time of a person open to the needs of other people, especially members of her family.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2005, 53, 2; 91-116
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’image de la femme et de l’homme dans Les lettres de Mistriss Fanny Butlerd de Marie Jeanne de Mezières Riccoboni
Obraz kobiety i mężczyzny w Les lettres de Mistriss Fanny Butlerd Marie Jeanne de Mezières Riccoboni
Autorzy:
Michalak-Rajba, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954139.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Riccoboni
Butlerd
XVIII wiek
kobieta
mężczyzna
Eighteen Century
woman
man
Opis:
Wiek XVIII hołduje binarnemu obrazowi płci, w którym akcent zostaje położony na różnicach i opozycjach między kobietą i mężczyzną. Każdej płci przypisuje się zestaw cech – mężczyźnie dobrych i szlachetnych, takich jak prawość, inteligencja czy siła, kobiecie zaś, przez opozycję, negatywnych, jak słabość, niemoralność czy ograniczone możliwości intelektualne. Przyczyny tego stanu rzeczy przypisuje się uwarunkowaniom biologicznym lub społecznym, zawsze jednak stanowią one podstawę do wyjaśnienia i usankcjonowania dominacji mężczyzny. Badacze zajmujący się dziś Mme Riccoboni, osiemnastowieczną powieściopisarką francuską, zgodnie kwalifikują jej twórczość jako feministyczną. W swoich powieściach ukazuje ona obraz płci i relacji je łączących poprzez pryzmat swej ideologii. W jej pierwszej powieści, Lettres de mistriss Fanny Butlerd, obraz kobiety i mężczyzny, choć nadal pozostające w binarnej opozycji wobec siebie, są również przeciwieństwem tradycyjnej, funkcjonującej w społeczeństwie wizji kobiety i mężczyzny. Negatywne cechy, na których buduje się tradycyjny, pejoratywny obraz kobiety, znajdują w powieści swoje przeciwieństwo: staje się ona moralna, potencjalnie równie silna i inteligentna co mężczyzna, emocjonalność zaś, uznawana przez współczesnych Mme Riccoboni za wadę, jest jej największą zaletą. Tym samym dochodzi do idealizacji nowo utworzonego obrazu kobiety. Przez opozycje do niego tworzy się pejoratywny obraz mężczyzny, stanowiący również częściowe przeciwieństwo tradycyjnego pojmowania płci męskiej. Wśród cech przypisywanych płci męskiej autorka podkreśla niemoralność i nieczułość. W związku z nową optyką przedstawiania płci zmienia się również ocena stosunku dominacji, który je łączy, a którego niesprawiedliwość autorka podkreśla szczególnie mocno. Feminizm Mme Riccoboni nie zakłada, jak współczesna ideologia feministyczna, dostępu do ról męskich niezależnie od płci, a więc swoistej androgynizacji kobiety. Przeciwnie, przypisuje ona każdej płci określoną rolę w społeczeństwie, postuluje jednak nowy kontrakt moralny między kobietą a mężczyzną, regulujący od nowa ich stosunki.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 5; 25-48
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Begehren und Erzählen in Peter Stamms Roman Agnes
Desire and Storytelling in Peter Stamm’s Novel Agnes
Pożądanie i narracja w powieści Petera Stamma Agnes
Autorzy:
Szczepaniak, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879641.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
miłość
mężczyzna
kobieta
powieść
narracja
love
man
woman
novel
narration
Opis:
Gegenstand der Analyse im vorliegenden Beitrag ist die Konstruktion des Helden des Romans Agnes (1998) von Peter Stamm und die von ihm kreierte Narration über die Frau und die Liebe. Diese Narration wird durch Reflexionen über den Prozess des Erzählens selbst sowie über die Möglichkeiten und Grenzen der Gegenwartsliteratur, die Liebe thematisiert, begleitet. Der Artikel ist ein Versuch, auf die Frage nach der Bedeutung der männlichen Narration für den Erzähler, für die geliebte Frau, für ihre Beziehung, für das Bild der Liebe in der Romanwelt und für die Interpretation von Stamms Roman zu antworten.
The aim of the article is twofold. Firstly, to analyse the main character of the novel Agnes (1998) by Peter Stamm as well as his narration within the novel—a story about a woman and a love, accompanied by reflections on the process of storytelling itself and of possibilities as well as limits of contemporary love stories. Secondly, to answer questions of the significance of the man’s story for the narrator itself, for the woman, for their relationship, for the image of their love in the world of the narration as well as for the interpretation of Stamm’s novel.
Przedmiotem analizy w niniejszym artykule jest konstrukcja bohatera powieści Petera Stamma Agnes (1998) oraz kreowana przez niego wewnątrzpowieściowa narracja o kobiecie i miłości, której towarzyszą refleksje na temat procesu tworzenia narracji oraz możliwości i ograniczeń literatury współczesnej opowiadającej o miłości. Tekst stanowi próbę odpowiedzi na pytanie, jakie znaczenie ma męska opowieść dla samego narratora, dla kobiety, dla ich związku, dla obrazu ich miłości w świecie powieściowym oraz dla interpretacji powieści Stamma.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 5; 177-191
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Military Rhetoric in the Description of Women’s Behavior on the Basis of Cicero’s and Livy’s Selected Texts
Autorzy:
Dziuba, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1798755.pdf
Data publikacji:
2019-10-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Livy; Cicero; Cato the Elder; Clodia Metelli; rhetoric; speech; woman
Opis:
The Polish version of the article was published in Roczniki Humanistyczne vol. 60, issue 3 (2012). The article analyzes the original and rare Roman military phraseology found in surviving works of literature, which is part of the convention of invectives against women. As testified by the surviving fragments of the Law of the Twelve Tables, the Roman civilization divided the sphere of men’s activities (politics and war) from the sphere of women’s activities (home and family) quite early. Literature imbued with didacticism supported this division by creating archetypal figures of ideal representatives of both genders. In the course of development it worked out a stereotyped phraseology that served the purpose of describing virtutes feminae and, separately, men’s virtues, corresponding to the spheres ascribed to them. Any breach of the order established by tradition (mores maiorum) and law encountered severe reprimands, which nevertheless remained within the rhetorical convention of vituperatio. The two texts by outstanding rhetors that are analyzed here—Cato the Elder’s speech against the repeal of the Oppian law (AUC 34, 2-4) by Livy and Marcus Tullius Cicero’s speech Pro Caelio—supply examples of the use of military phraseology, usually used to describe typically male activities, in descriptions of women’s behavior. In the case of Marcus Porcius Cato’s speech, vocabulary belonging to the field of military science (agmen, expugnare, obsidere, coniuratio, seditio) serves the purpose of inducing fear in the men listening to him. In this way, by using the threat of power being seized in the republic by women, the consul motivated patres familias to act and not to yield to women. In the case of Cicero’s speech, military rhetoric was used to ridicule and embarrass Clodia Metelli as a credible witness for the prosecution in the trial of Marcus Caelius Rufus. Aggressive and at times obscene humor was supposed to divert the listeners’ attention from the defense’s lack of arguments concerning the substance of the trial. The original military phraseology used by both authors serves definite practical aims. What is more, its artistic dimension is decidedly pushed into the background. Cicero’s and Livy’s surprising idea allows us, on the one hand, to appreciate their ingeniousness in the field of rhetoric and their conscious rejection of conventions; on the other, it helps the contemporary reader of ancient texts realize the fact that men of the period of the Republic found it difficult to keep women within the limits imposed by tradition. They were forced to resort to sophisticated verbal argumentation in order to convince the judges and politicians (in both these groups patres familias prevailed) about the real threat posed by the ones in their charge.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 3 Selected Papers in English; 23-44
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etyczno-społeczny aspekt geniuszu kobiety w nauczaniu Jana PawłaII
Ethical-social Aspect of the Womans Genius in the Teaching of John Paul II
Autorzy:
Rynio, Alina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811049.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kobieta
geniusz
Jan Paweł II
woman
genius
John Paul II
Opis:
The present article, referring to the teaching of John Paul II, fundamentally shows the meaning of the very notion of the woman's genius that accepts her dignity and vocation as its foundation. Two dimensions of this genius are shown: ethical and social. The whole of the deliberations is concluded by reflections concerning contemporary situations deprecating the hopes connected with the woman's genius.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2010, 2(38); 53-60
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gilles Ménage i jego Historia mulierum philosopharum
Gilles Ménage and His Work Historia mulierum philosopharum
Autorzy:
Usakiewicz, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488379.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Gilles Ménage
XVII wiek
kobieta
filozofka
XVII century
woman
philosopher
Opis:
Artykuł poświęcony jest francuskiemu uczonemu Gilles’owi Ménage’owi (1613-1692) i jego niewielkiej objętościowo, ale imponującej erudycją pracy Historia mulierum philosopharum (1690). Ménage znany jest przede wszystkim jako wydawca i komentator Diogenesa Laertiosa, autor poważanych prac na temat języka (np. Dictionnaire étymologique ou origine de la langue françoise) oraz poeta tworzący w języku greckim, łacińskim, włoskim i francuskim. Szczególną pozycją w jego dorobku jest Historia mulierum philosopharum. Praca zadedykowana została znanej ówczesnej badaczce i tłumaczce dzieł autorów klasycznych – Anne Dacier (1654-1720). Jest to dzieło zestawiające życiorysy bardziej lub mniej znanych filozofek. Autor koncentruje się na antyku, choć sięga też po czasy Bizancjum. Filozofki zostały podzielone według ich przynależności do szkół filozoficznych, poczynając jednak od tych, co do których nie można takiej przynależności jednoznacznie określić. Biogramy są różnej długości, ale ułożone według podobnego schematu: imię filozofki, pochodzenie, wiadomości o życiu i dokonaniach, przeplatane erudycyjnymi ekskursami oraz odwołaniami do źródeł. Ilość źródeł jest imponująca. Są to zarówno autorzy starożytni, jak i współcześni Ménage’owi, o czym szeroko mówi się w artykule. Analiza dzieła Ménage’a pozwala wskazać kanon dostępnych wówczas źródeł klasycznych, oczywiście w dużej mierze pod warunkiem znajomości greki i łaciny; uświadamia, jak wiele jeszcze tekstów starożytnych w XVII wieku wydawano i komentowano na zachodzie Europy, kontynuując dzieło włoskich humanistów; jest również dowodem, że obecność kobiet w filozofii w XVII wieku była nadal swoistą ciekawostką.
The article is devoted to French scholar Gilles Ménage (1613-1692) and his not extensive but impressive in its erudition work Historia mulierum philosopharum (1690). First of all, Ménage is known as the editor and the commentator of Diogenes Laertius, the author of esteemed works about language (for example: Dictionnaire étymologique ou origine de la langue françoise), and the poet writing in Greek, Latin, Italian and French. Historia mulierum philosopharum is the special work in his achievements. this writing was dedicated to Anne Dacier (1654-1720)—the famous French scholar and the translator of the classical authors. It presents biographies of women philosophers, some of them acclaimed, some others not as popular. the author concentrated on Greco-Roman antiquity, but he also wrote about the Byzantine era. the profiles of women philosophers are classified according to philosophical schools, beginning with those thinkers whose philosophical affiliation is unknown. the biographic entries have different sizes, but they follow the similar scheme: a name of a woman philosopher, her origin, the information about her life and achievements with erudite commentaries and acknowledgments. the number of sources is impressive. Plenty of works of the classical and contemporary to Ménage authors are cited. these many threads are broadly discussed in this article. First, the analysis of Ménage’s work Historia mulierum philosopharum shows the canon of available in the times of Ménage sources (of course on the condition that their user had some command of Greek and Latin). Second, it informs us how many classical texts were still published and commentated in the 17th century in the west of Europe as the continuation of the Italian humanists’ work. third, it proves also that a presence of women in philosophy of the 17th century was, nonetheless, a peculiarity.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2014, 62, 4; 87-101
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kobieta - towarzyszka, matka, oblubienica. Edyty Stein studium o powołaniu
Woman – accompany, mother, beloved Edith Stein’s study about vocation
Autorzy:
Strembska-Kozieł, Martyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811424.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
powołanie
kobieta
kobiecość
natura
wychowanie
vocation
woman
womanliness
nature
education
Opis:
Powołanie jest przedmiotem badań wielu dyscyplin naukowych – psychologii, teologii, filozofii czy socjologii – jednakże brakuje wciąż w tej dziedzinie opracowań pedagogicznych. Zwłaszcza dziś, kiedy to szumnie ogłasza się tzw. kryzys powołań, podając statystyki dotyczące mężczyzn wstępujących do seminariów duchownych i wspólnot zakonnych, kobiet w klasztorach, czy rozwodów. W obliczu tych problemów powinno stanąć do działania wychowanie, wychowanie służące rozeznawaniu powołania. Artykuł ten poświęcono pedagogicznym aspektom powołania w ujęciu Edyty Stein, Żydówki, doktora filozofii, karmelitanki bosej, świętej męczennicy. Jej twórczość naukowa dotycząca powołania, począwszy od powołania ogólnoludzkiego po zawodowe, jest nieocenionym źródłem wskazań wychowawczych i pedagogicznych. Szczególnie wiele miejsca Stein poświęciła powołaniu kobiety − towarzyszki mężczyzny, matki i oblubienicy, a także rozpoznaniu swoistości jej natury i zadań.
The abstract presents thought and life of Edith Stein about women’s vocation. The author is searching an answer for question about the essence of femininity and a special role of the woman in modern world. The paper is also analysis vocation as educational assignments and pedagogical bases of forming vocation in family.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2014, 6(42), 1; 87-98
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fulwia – literacki portret kobiety fatalnej
Fulvia – das literarisch Porträt einer fatalen Frau
Autorzy:
Dziuba, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945183.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kobieta
polityka
republika
Rzym
oskarżenie
charakterystyka
woman
politics
republic
Rome
accusation
characteristic
Opis:
Die Historiker der antiken Literatur haben der weltweiten Mode, sich für die breit verstandene  Frauenthematik zu interessieren, nicht widerstanden. Es ist bereits eine Reihe der Publikationen über den Platz und die Rolle der Frau in der antiken Welt entstanden. Auch auf dem polnischen Boden können wir auf Werke in der Thematik stolz sein. Sofern die moisten Texte Frauen als eine soziale Gruppe mit Individuen behandeln, die zur Exemplifikation bestimmter Charakterzüge dieser Gruppe dienen, um so mehr stellt der Artikel eine Persönlichkeit dar: Fulvia, eine ehrgeizige und einflussreiche Frau aus der Zeit der Republikneige. Das Ziel des Artikels war es, ein literarisches Porträt einer Römerin darzustellen, die aus Gründen ihres Handelns der eindeutig negativen Einschätzung der antiken Schriftsteller begegnete. Sowohl die ihr gegenwärtigen Autoren als auch die späteren beschrieben Fulvia als eine habgierige, grausame und herrschsüchtige Person. Sie wurde beschuldigt, sich in die Politik Roms einzumischen. Ohne den Ehrgeiz der Römerin verstehen und akzeptieren zu können, missbilligten sie ihr Verhalten als frauenunwürdig. Alle Autoren, die sich über sie aussprachen, bemerkten bei ihr männliche Charakterzüge, was nach der Meinung der antiken Männer die schwerste Kritik einer Frau ausmachte. Sie wurde dessen angeklagt, durch ihren unweiblichen Ehrgeiz ihre nächstfolgenden Ehemänner ins Unglück gezogen zu haben. Die Haltung von Fulvia, die eher unserer Zeiten entsprechen würde, begegnete einer übereinstimmenden Missbilligung der antiken Autoren und zog auf sie den Ruf „einer fatalen Frau“.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2008, 56, 3; 95-109
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Motywy filozoficzne w poezji Cypriana Norwida
Philosophical Motifs in the Poetry of Cyprian Norwid
Autorzy:
Sajdek, Wiesława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807154.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawda
sens
śmierć
kobieta
dobro
piękno
truth
sense
death
woman
good
beauty
Opis:
W poetyckiej szacie swoich utworów Cyprian Norwid daje wyraz głębokiemu zrozumieniu fundamentalnych zagadnień, obecnych w europejskiej tradycji filozoficznej. Przedmiotem jego poezji bywa więc zarówno śmierć, obecna w swoich banalnych zewnętrznych przejawach, ale także w grozie swej nieodwracalności, jak i budzące się dopiero życie, które przedstawiane bywa przez poetę w naturalnych kontekstach obrazu młodej matki i dziecka. Piękne postaci młodych kobiet bywają u Norwida pretekstem do ironii skierowanej przeciwko ułomnościom społecznego życia, kiedy nastawione jest na blichtr i pozór. Natomiast kobiecość w swoich najwyższych przejawach łączy w sobie w jego twórczości piękno i dobro. Zarówno formalne nowatorstwo, jak i wykorzystanie motywów dobrze znanych w ludowej kulturze ziem polskich służą u Norwida zawsze przedstawieniu rzeczy dla człowieka najważniejszych. Głęboki humanizm tej twórczości łączy pierwiastki typowe dla tradycji europejskiej z tym, co uniwersalne. Fascynacji ulotnym, a zarazem wszechobecnym pięknem natury towarzyszy perspektywa nieskończoności, otwarta przed człowiekiem. W niczym nie uszczuplona, żywa emocjonalność poety stanowi tło dla pochwały rozumu, po sokratejsku poszukującego najwyższego dobra człowieka.
In the poetical form Cyprian Norwid reveals his deep understanding of the fundamental issues of the European philosophical tradition. Therefore the subject of his poetry is both death, inherent in its trivial external manifestations, but also in the menace of  its irreverability, and newly rising life, which the poet depicts in its natural context of an image of young mother and her baby. Figures of young, beautiful women often serve as a pretext for irony directed at deficiencies of social life, anticipating solely glitter and appearances. Feminity in its highest aspects, however, in his output combines beauty and good. Both formal inventiveness and recourse to familiar motives of the Polish country culture, always serve Norwid to present things essential for a man. Profound humanism of his output combines motives which are typical for the European tradition and universal issues. His fascination for the ephemeral, omnipresent beauty of the nature is accompanied by the perspective of infinity, open for each human being. The poet’s emotionalism, thorough and vivid, is the background for his praise of reason, which seeks for the Highest Good along Socratic lines.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2016, 7, 3; 59-80
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesne oblicza feminizacji migracji i jej skutki
Present Faces of Migration Feminization and Its Effects
Autorzy:
Zbyrad, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956505.pdf
Data publikacji:
2019-07-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kobieta
migracja
feminizacja migracji
opieka
eurosieroctwo
woman
migration
feminisation of migration
care
abandoned children
Opis:
Polacy należą do narodów bardzo mocno osadzonych w procesach migracyjnych. Migracje z ziem polskich znane były od dawna. Jednak istnieje pewna różnica pomiędzy migracjami w przeszłości a obecnymi. Tym, co je najbardziej różnicuje, to kategorie ludzi migrujących ze względu na płeć. Niegdyś migrowali wyłącznie mężczyźni, zaś współcześnie dominującą grupę stanowią kobiety. Z uwagi na ich niespotykaną dotąd liczbę wprowadzono termin „feminizacja migracji”. To ona symbolizuje migracje końca XX i początku XXI wieku. Migracja kobiet odciska swoje piętno na rodzinie i społeczeństwie. Jednym z najbardziej dotkliwych skutków jest deficyt usług opiekuńczych w kraju migrujących kobiet. Deficyt obejmuje zarówno dzieci, jak i starszych członków rodziny, zwłaszcza rodziców. Artykuł zwraca uwagę na zjawisko feminizacji migracji, przemiany na przestrzeni lat i skutki.
People from Polish belong to nations very strongly embedded in migration processes. Migrations from Polish lands have been known for a long time. However, there is a difference between past and present migrations. What makes them the most different is the categories of people who migrate because of their gender. Once only men were migrating, while the dominant group is women. Due to their unprecedented number, the term “feminisation of migration” has been introduced. It symbolizes the migration of the late twentieth and early twenty-first century. Migration of women impresses its mark on the family and society. One of the most severe effects is the deficit of care services in the country of migrant women. The deficit covers both children and older family members, especially parents. The article draws attention to the phenomenon of feminization of migration, changes over the years and effects.
Źródło:
Studia Polonijne; 2018, 39; 299-323
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Maryja wzorem uczestnictwa w Mszy świętej
Mary as the Pattern of Participation in the Holy Mass
Autorzy:
Janiec, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062616.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Msza św.
uczestnictwo
„Niewiasta Eucharystii”
the Holy Mass
participation
“the Woman of the Eucharist”
Opis:
Artykuł ukazuje Maryję jako wzór uczestnictwa we Mszy św. Maryja jako „Niewiasta Eucharystii” nie tylko jest obecna w liturgii mszalnej w tekstach liturgicznych (najczęściej przez wspominanie), ale jest to bytność mistyczna – duchowa. Stąd Maryja swoim przykładem wychowuje uczestników liturgii mszalnej, jak stawać się ludźmi Eucharystii. Szczególne momenty formacyjne to: postawa Maryi wobec proklamowanego podczas Mszy św. słowa Bożego, modlitwy wiernych, przygotowania darów, uwielbiania Boga, współofiarowania mszalnego oraz podczas przyjmowania Komunii św. Maryja jest więc pomocą do świadomego, pełnego, owocnego uczestnictwa we Mszy św. w duchu nauczania Soboru Watykańskiego II.
This paper shows Mary as the pattern of participation in the Holy Mass. Mary as “the Woman of the Eucharist” not only is present in the Liturgy and in liturgical texts (most often by way of mentioning), but her presence is mystical and spiritual. Thus Mary’s example rears the participants of the Mass how to become the people of the Eucharist. Special formative moments are the following: Mary’s attitude towards the word of God proclaimed at the Mass, prayer of the faithful, preparations of the gifts, worship of God, fellow offering at the Mass, and during the Communion. Mary therefore helps a conscious, full, and fruitfull participation in the Holy Mass in the spirit of the Second Vatican Council.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2009, 1; 171-179
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od idealizacji do profanacji. O kobiecie, stereotypach i dyskursie miłosnym w literaturze ukraińskiej
From the idealization to the desecration. About the woman, stereotypes and loving discourse in the Ukrainian literature
Від ідеалізації до профанації про жінку, стереотипи та любовний дискурс в українській літературі
Autorzy:
Horniatko-Szumiłowicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887610.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dyskurs feministyczny
obraz kobiety
literatura ukraińska
feminist discourse
the image of a woman
Ukrainian literature
Opis:
When analyzing the female / feminine problematic aspects in the Ukrainian literature, one must consider the two interconnected issues. First, that the image of the woman in that literature evolved from the idealization in the classical texts through the modernization in the texts of the late nineteenth and early twentieth century, and beyond - deidealization, desacralisation and even profane in the contemporary texts. Second, along with the evolution of the image of woman also the discourse of love has changed: from the preference for "the smallest" sublimated libido in the classical Ukrainian literature, through the proclamation of the word "free love" in modernism, to the affectation of sexuality, violence and brutality, to the depreciating of love (phrase "death to the Love") in the recent literature.
Badając problematykę kobiety/ kobiecości w literaturze ukraińskiej, należało uwzględnić dwie wzajemnie powiązane kwestie. Po pierwsze, iż obraz kobiety przeszedł w tejże literaturze ewolucję: od idealizacji w tekstach klasycznych poprzez modernizację w tekstach z przełomu wieku, i dalej - deidealizację, desakralizację, a nawet profanację w tekstach współczesnych. Po drugie, wraz z ewoluowaniem obrazu kobiety zmieniał się też dyskurs miłosny: od preferowania „nadobłocznej” sublimacji libido w klasycznej ukraińskiej literaturze, poprzez proklamację hasła „wolnej miłości” w modernizmie, do afektacji seksualności, przemocy i brutalności, aż po deprecjonowanie miłości („śmierci miłości”) w najnowszej literaturze.
Досліджуючи проблематику жінки/ жіночості в українській літературі, слід взяти до уваги два взаємопов`язані питання. По-перше, образ жінки пройшов у цій літературі еволюцію: від ідеалізації у класичних текстах крізь модернізацію у текстах зламу XIX/ XX cт., і далі – деідеалізацію, десакралізацію, а навіть профанацію у сучасних текстах. По-друге, разом з еволюванням образу жінки змінився також любовний дискурс: від „захмарної” сублімації статевого гону у класичній українській літературі, крізь прокламацію „вільної любові” в модернізмі, до афектації сексуальності, насильства й брутальності, врешті знецінення любові („смерті кохання”) у сучасному письментстві.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 7; 147-165
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 43

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies