Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "sufficiency" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
The Efficacy of Dispensations Granted Without a Just Cause and under the Influence of Error, Deceit and Force
Skuteczność dyspens udzielonych bez uzasadnionej przyczyny i pod wpływem błędu, oszustwa i siły fizycznej
Autorzy:
Ogutu, John Okello
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29551824.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kompetentna władza
obrepcja
subrepcja
wystarczająca przyczyna
arbitralność
arbitrariness
competent authority
obreption
subreption
sufficiency of a cause
Opis:
Dispensation is one of the fundamental institutions which are typical of ecclesiastical law. It has been ordered and disciplined with much precision by the canonical doctrine, grown within the canonical system, and is ever modified and perfected by canonical legislations. Canon 85 of the 1983 Code defines this institution as a singular administrative act, granted by those enjoying executive power, whose main objective is to mitigate the vigor of a merely ecclesiastical law in a particular case for the spiritual benefit of the faithful. It is not an instrument of administering justice but an instrument of prudent administration. At times, there can be abuse of this canonical institution by the competent authorities themselves, or by the subjects requesting dispensation. This article, in order to help the people of God and the competent ecclesiastical authorities to appreciate the value of the canonical institution of dispensation within the canonical system, sets out to defend the need of a just cause, and to caution the Christian faithful from seeking dispensations on the basis of deceit, force or under the influence of grave fear.
Dyspensa jest jedną z podstawowych instytucji typowych dla prawa kościelnego, a doktryna kanoniczna zdefiniowała ją bardzo precyzyjnie. Ewoluowała w ramach systemu kanonicznego i jest stale modyfikowana i doskonalona przez prawodawstwo kanoniczne. Kanon 85 Kodeksu z 1983 r. definiuje tę instytucję jako pojedynczy akt administracyjny, wydany przez osoby posiadające władzę wykonawczą, którego głównym celem jest złagodzenie mocy samego prawa kościelnego w konkretnym przypadku dla duchowego dobra wiernych. Nie jest to narzędzie wymierzania sprawiedliwości, ale instrument roztropnego administrowania. Niekiedy może dochodzić do nadużyć tej instytucji kanonicznej przez same kompetentne władze lub przez podmioty ubiegające się o dyspensę. Aby pomóc ludowi Bożemu i kompetentnym władzom kościelnym docenić wartość kanonicznej instytucji dyspensy w systemie kanonicznym, autor artykułu broni idei słusznej przyczyny i ostrzega wiernych chrześcijan przed próbami uzyskania dyspensy w drodze podstępu, użycia siły lub w sytuacji ciężkiej bojaźni.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2023, 33, 4; 99-130
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Principle of Reason according to Leibniz: The Origins, Main Assumptions and Forms
Zasada racji w interpretacji G.W. Leibniza: Geneza, główne założenia i formy
Autorzy:
Paź, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488466.pdf
Data publikacji:
2017-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
the principle of reason
reason (ratio)
sufficiency
determination
rendering
zasada racji
racja (ratio)
dostateczność
determinacja
uzasadnianie
Opis:
The subject of this article is Leibnizian interpretation of the principle of reason. Although the German philosopher called it principium grande of his philosophy, we do not find its systematic exposition in Leibniz’s works. The main aim of my paper is to present a short exposition of the principle. The article consists of three parts: in the first I present systematic exposition of the principle of reason with particular emphasis on explication of terms “principle” and “reason,” in the second, I show the origins of the principle, finally, in the third part, I discuss in detail three forms of it: the principle of sufficient reason, the principle of determining reason and the principle of rendering reason. I accept two main theses: firstly, a proper interpretation of this principle requires taking into account the whole context of Leibnizian philosophy, i.e. one cannot limit oneself (as it is usually happens among researchers) to only one discipline, e.g. logic. Secondly, the ultimate methodological and heuristical foundation of the principle of reason is Leibnizian metaphysics, especially natural theology.
Przedmiotem niniejszego tekstu jest zasada racji w interpretacji G.W. Leibniza. Choć sam Leibniz nazywał ją principium grande swojej filozofii, to jednak nigdzie nie podał choćby zarysu jej systematycznego wykładu. Celem mojego tekstu jest taki skrótowy opis tej zasady. Tekst składa się z trzech zasadniczych części: w pierwszej podaję systematyczny wykład zasady racji ze szczególnym uwzględnieniem pojęciowej charakterystyki terminów „zasada” i „racja”, w drugiej prezentuję zasadę racji od strony jej genezy, wreszcie w części trzeciej szczegółowo omawiam trzy postaci zasady racji: zasadę racji dostatecznej, zasadę racji determinującej oraz zasadę racji uzasadniającej. Przyjmuję dwie główne tezy interpretacyjne: po pierwsze, właściwa wykładnia zasady racji wymaga uwzględnienia całościowego kontekstu filozofii Leibniza, tj. nie wystarcza (powszechne w literaturze przedmiotu) do jej systematycznego wykładu ograniczenie się tylko do jednego obszaru, np. logiki. Po drugie, ostateczną metodologiczną i heurystyczną podstawą zasady racji jest Leibnizjańska metafizyka, w szczególności teologia naturalna.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2017, 65, 2; 111-143
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tentative division of Latin adverbs of degree
Próba podziału łacińskich przysłówków stopnia
Autorzy:
Górska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1882754.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
stopniowanie
przysłówki stopnia
wykładniki gradacji
intensywność
kompletność
dostateczność i nadmiar
comparison
adverbs of degree
indices of gradation
intensity
completeness
sufficiency and excess
Opis:
Artykuł jest próbą podziału łacińskich leksemów służących do wskazywania bezwzględnego stopnia cechy lub stanu, określanego przez predykaty gradualne, tradycyjnie nazywanych przysłówkami stopnia. Proponuje się rozróżnianie czterech grup wykładników stopnia, charakteryzujących cechę lub stan ze względu na kategorie intensywności, kompletności, dostateczności i nadmiaru: (1) wykładniki intensywności: a. intensyfikatory, wskazujące na wysoki stopień cechu lub stanu (valde, multum, magnopere/magno opere, admodum, bene, male, sane, plane, non mediocriter, abunde, impense, vehementer, graviter, egregie, eximie, mire, mirifice, mirabiliter), b. dezintensyfikatory, wskazujące na niski stopień cechy lub stanu (non valde, non magnopere, non admodum, male, mediocriter); (2) wykładniki kompletności: a. wskazujące na pełny stopień cechy lub stanu (bene, male, plane, admodum, longe, omnino), b. wskazujące na niepełny stopień cechy lub stanu (prope, paene, non plane); (3) wykładniki dostateczności: a. wskazujące na dostateczny stopień cechy lub stanu (satis/sat), b. wskazujące na niedostateczny stopień cechy lub stanu (non satis/sat, parum) i (4) wykładniki nadmiaru: a. wskazujące na nadmiar cechy lub stanu (nimis/nimium, oppido), b. wskazujące na brak nadmiaru cechy lub stanu (non nimis).
The paper is an attempt of dividing Latin lexemes of the nonrelative degree of a property or state, which is expressed by gradable predicates, traditionally called adverbs of degree. The disitnction of four groups of degree indices is proposed, which characterize a property or state according to categories of intensity, completeness, sufficiency and excess, i.e. (1) Indices of intensity: a. intensifiers describing the high degree of a property or state (valde, multum, magnopere/magno opere, admodum, bene, male, sane, plane, non mediocriter, abunde, impense, vehementer, graviter, egregie, eximie, mire, mirifice, mirabiliter), b. disintensifiers describing the low degree of a property or state (non valde, non magnopere, non admodum, male, mediocriter); (2) Indices of completeness: a. describing the complete degree of a property or state (bene, male, plane, admodum, longe, omnino), b. describing the incomplete degree of a property or state (prope, paene, non plane); (3) Indices of sufficiency: a. describing the sufficient degree of a property or state (satis/sat), b. describing the insufficient degree of a property or state (non satis/sat, parum) and (4) Indices of excess: a. describing the excess of a property or state (nimis/nimium, oppido), b. describing the lack of excess of a property or state (non nimis).
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 3; 177-198
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Angielskie dublety leksykalne w polskiej prasie kobiecej – kilka uwag o ocenie innowacji językowych
English Lexical Doublets in Polish Feminine Press Through the Prism of Criteria of Evaluation of Linguistic Innovations
Autorzy:
Kaczmarek, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1882892.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dublety leksykalne
zapożyczenia angielskie
prasa kobieca
kryteria oceny innowacji językowych
kryterium wystarczalności języka
kryterium ekonomiczności języka
lexical doublets
English loanwords
feminine press
criteria of evaluation of linguistic innovations
criterion of sufficiency language
criterion of economy language
Opis:
W artykule podjęto próbę oceny występujących w polskiej współczesnej prasie kobiecej angielskich dubletów leksykalnych przez pryzmat kryteriów oceny innowacji językowych (kryterium wystarczalności, ekonomiczności języka oraz estetyczne). Analiza wyodrębnionych anglicyzmów pozwoliła na konstatację, iż większość tychże dubletów to słownictwo zbędne w leksykalnym zasobie polszczyzny. Ekspansywna amerykanizacja kultury polskiej oraz języka polskiego przyczynia się jednak do coraz większej frekwencji owych dubletów w tekstach prasowych, choć, zważywszy na ich częstą niejasność znaczeniową oraz zakłócenia komunikacyjne, których są przyczyną, należy stwierdzić, że użycie tego typu elementów językowych powinno zostać w znacznym stopniu ograniczone.
Article attempts to assess lexical doublets occurring in Polish contemporary feminine press, through the prism of criteria of evaluation of linguistic innovations (criterion of sufficiency language, economy language and aesthetic). Analysis of these anglicisms allowed the statement that the majority of doublets is unnecessary vocabulary in Polish lexical resource. Expansive Americanization of Polish culture and Polish language, however, contribute to the increasing frequency of these doublets in press, though, given their frequent lack of clarity of meaning and communication disturbances, which are the cause, it is clear that the use of this type of language elements should be substantially limited.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 6; 89-100
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies