Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "seeing" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
W stronę intensyfikacji doświadczenia obrazu. Analiza monochromatycznych prac Rafała Bujnowskiego z lat 2012- 2016
Towards an Intensification of the Perception of Paintings: A Study of Rafał Bujnowski’s 2012-2016 Monochrome Works
Autorzy:
Obiedzińska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1787942.pdf
Data publikacji:
2021-05-10
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Rafał Bujnowski
monochromatyzm
materialność
czerń
doświadczenie obrazu
widzenie
powolność
monochromatism
materiality
black
painting perception
seeing
slowness
Opis:
Celem artykułu jest analiza, dotychczas niebadanych, monochromatycznych obrazów Rafała Bujnowskiego z lat 2012-2016. Koncentrując się na pracach z serii „Nokturn (Graboszyce)”, „Nokturn”, „Pejzaż w szarości” oraz „Maj 2066. Tonda”, autorka interpretuje je w kontekście doświadczenia obrazu oraz transformacji sposobów widzenia odbiorcy poprzez świadome zabiegi artysty. Artykuł prezentuje najnowszą twórczość Bujnowskiego jako zakorzenioną w historii sztuki – rozpostartą pomiędzy romantyczną poetyką nokturnu a ideą końca obrazu. Korzystanie z konwencji obrazowych nie służy jednak powtórzeniu, lecz ich reinterpretacji: stawianiu pytań o materialność dzieła, granice wizualności czy relację widza wobec płótna. Artykuł wskazuje na różne sposoby intensyfikacji doświadczenia obrazu oraz wzmacniania kontaktu odbiorców z dziełem. Zagadnienia te pozwoliły ukazać monochromatyczne obrazy jako złożony obszar znaczeń jak również środek służący badaniu teraźniejszości: przestrzeni, prędkości, czasu.
The aim of this study is to analyse the hitherto unresearched monochrome paintings of Rafał Bujnowski from 2012-2016. Focusing on works from the series “Nokturn (Graboszyce)”, “Nokturn”, “Pejzaż w szarości” and “Maj 2066. Tonda”, I interpret them in the context of the perception of paintings, and the painter’s conscious transformation of the viewer’s way of seeing. This article presents Bujnowski’s recent works as rooted in the history of art – covering that space between the romantic nocturne tradition and the idea of the end of painting. The use of painting conventions is not based on repetition, but rather on reinterpretation: asking questions about the materiality of the work of art, its visual limits or the viewer’s relationship with the canvas. I point out different ways of intensifying the experience of paintings and the strengthening of the audience’s contact with a particular work. These aspects allow me to present the monochrome paintings as a complex space of meanings, and as a tool for investigating the present: space, speed and time.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 4; 347-377
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA IDEI W WYKŁADNI MALEBRANCHE’A
GENERAL CHARACTERISTICS OF IDEA ACCORDING TO MALEBRANCHE
Autorzy:
Walerich, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488427.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
idea
reprezentacja
rozciągłość inteligibilna
czyste rozumienie
widzenie w Bogu
representation
intelligible extension
pure understanding
seeing in God
Opis:
According to Malebranche only God can cause the interaction between mind and body, two substances having totally different characteristics. Descartes claims that in the cognition we need ideas’ mediation. While we can get to know spiritual ego in a clear manner, we know the material world only in an imperfect way because it is located outside our mind. The originality of Malebranche’s philosophy consists in the fact that he appreciates the cognition of the material world. We mustn’t forget, however, to follow our reason as well as clear and distinct ideas, not blurred sensations. The French philosopher deprives senses and imagination of their cognitive value in favour of intellectual cognition. Information received through our senses serves the body to sustain life. Imagination is in many cases the source of mistakes. It is only pure understanding that gives us the possibility for objective cognition based on eternal and unchangeable archetypes. We cannot get to know God’s immensity nor God’s attributes because of our mental limitations. Still, in the most perfect way we can apprehend ideal extension which constitutes this part of God’s substance that contains clear and distinct ideas of bodies. Archetypes of objects contain all properties of objects. Looking at the created world, we see them in different ways depending if we get to know them only intellectually or receive the movements of nerves’ fibres as well. But we can’t see God by an intermediary of an idea because nothing finite can represent infinity.
Według Malebranche’a jedynie Bóg może sprawić, że dochodzi do współdziałania duszy i ciała, które są substancjami o całkowicie odmiennym charakterze. Jednak podczas gdy dla Kartezjusza duchowe ja poznajemy na sposób przejrzysty, a świat materialny niedoskonale, gdyż potrzebujemy do tego pośrednictwa idei, oryginalność filozofii francuskiego oratorianina polega na tym, że dokonuje on dowartościowania poznania świata materialnego. Musimy jednak posługiwać się rozumem oraz jasnymi i wyraźnymi ideami, a nie mętnymi odczuciami zmysłowymi. Francuski filozof odbiera więc zmysłom i wyobraźni władzę panowania na rzecz poznania intelektualnego. Informacje pochodzące od zmysłów służą ciału tylko do zachowania życia. Z kolei wyobraźnia stanowi często źródło pomyłek. Jedynie czyste rozumienie daje nam możliwość poznania obiektywnego, opartego na wiecznych i niezmiennych archetypach1. Podczas gdy z powodu naszej ograniczoności nie jesteśmy w stanie pojąć bezmiaru Boga ani jego atrybutów, niczego nie możemy poznać umysłem lepiej niż właśnie rozciągłość idealną stanowiącą tę część Boskiej substancji, która mieści w sobie jasne i wyraźne idee ciał. Archetypy przedmiotów zawierają w sobie wszystkie ich własności. Widzimy je różnie, gdy patrzymy na świat stworzony, w zależności od tego, w jaki sposób jaka część rozciągłości idealnej nas dotyka i w zależności od tego, czy pojmujemy ją jedynie umysłowo, czy otrzymujemy poruszenia włókien nerwowych. Natomiast Bóg nie może być postrzegany poprzez ideę, gdyż nic skończonego nie może przedstawiać nieskończoności.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2012, 60, 3; 15-34
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Myślenie widzenia
Thoughtful Seeing
Autorzy:
Olek, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1728960.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
światło
widzenie
oko
figury niemożliwe
kody
symbole
znaki
sztuka
fotografia
przestrzeń
perspektywa
light
seeing
eye
impossible figures
codes
symbols
signs
art
photography
space
perspective
Opis:
Świadomy odbiór dzieł sztuki zawsze wymagał ze strony widza odpowiedniego przygotowania. Z czasem potrzeba wyspecjalizowanej kompetencji odbiorcy stała się wręcz niezbywalna, co szczególnie nasiliło się w pierwszych dekadach XX wieku, kiedy to niezwykle skomplikowały się narracje wizualne, formułowane za pośrednictwem wyrafinowanych języków. Przyczyniła się do tego w znacznym stopniu abstrakcja, która niosła powstającymi w jej obrębie formami zupełnie nowe sensy. Skończył się czas dosłownej referencyjności. Sztuka przestała być prostym zwierciadłem, odbijającym zrozumiale dookolną rzeczywistość.
Conscious reception of works of art has always required adequate knowledge on the part of the viewer. With time, the need for specialized competences of the viewer has grown more and more essential. This process was particularly intensified in the first decades of the 20th century, when visual narratives, formulated through sophisticated languages, became extremely complicated. One of the most responsible factors in this respect as abstraction, because the forms it created carried completely new meanings. Thus the time of literal referentiality has come to an end. Art has ceased to be a simple mirror reflecting the surrounding reality in a comprehensible way.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2021, 12, 3; 7-33
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies