Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "pozadanie" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
L’Univers féminin de Catulle Mendès dans les nouvelles du Nouveau Décaméron
The Feminine Universe of Catulle Mendès in the Short Stories of Le Nouveau Décaméron
Kobiecy świat Catulle’a Mendèsa w nowelach Le Nouveau Décaméron
Autorzy:
Alonso García, Ana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056534.pdf
Data publikacji:
2022-05-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Catulle Mendès
Le Nouveau Décaméron
nowele
kobiety
pożądanie
short stories
women
desire
Opis:
Ce travail se propose de contribuer à l’élargissement des analyses critiques sur les neuf nouvelles de Mendès publiées dans le Nouveau Décaméron, des textes qui restent ouverts à l’exégèse. On aborde tout d’abord les aspects polémiques de Mendès dans le contexte littéraire de la fin du siècle, ainsi que l’importance de l’écrivain au carrefour des tendances littéraires de cette période. On analyse les différentes sources de l’inspiration mendésienne dans l’écriture de ses nouvelles et on précise le poids de sa contribution au projet du Nouveau Décaméron. On aborde ensuite l’univers de Mendès dans ces neuf récits oubliés de la critique, dont l’analyse confirme l’exploration récurrente du féminin. L’écrivain offre au lecteur un éventail de personnages féminins définis à partir d’un élément essentiel : la puissance du désir sensuel ou sexuel, une composante fréquemment incontournable dans leurs vies. L’étude du féminin dans ces textes permet de découvrir un Mendès audacieux, ouvert au dynamisme de la libération des mœurs et aux nouveaux paradigmes moraux de la société parisienne.
Artykuł ma na celu poszerzenie dotychczasowej analizy krytycznej dziewięciu nowel Mendèsa opublikowanych w Le Nouveau Décaméron, tekstów całkowicie otwartych na egzegezę. W pierwszej części poruszone zostają polemiczne aspekty dzieł Mendèsa w odniesieniu do twórczości literackiej końca XIX wieku, jak również znaczenie pisarza na styku nurtów literackich tego okresu. Przeanalizowano zarówno źródła, które były dla Mendèsa inspiracją do pisania noweli, jak i jego wkład oraz rolę w projekcie Le Nouveau Décaméron. Następnie poddano analizie wspomniane dziewięć opowiadań, zapomnianych przez krytykę, omawiając powracające w nich motywy związane ze światem kobiecym. Mendès przedstawia czytelnikowi całą gamę postaci kobiecych, w których opisie dominuje podstawowy temat: potęga zmysłowości i pożądania, częsty, wręcz nieuchronny element ich życia. Studium kobiety we wspomnianych tekstach pozwala odkryć Mendèsa jako pisarza odważnego, otwartego na dynamikę wyzwolenia obyczajowego i nowe paradygmaty moralne paryskiego społeczeństwa.
This work aims to contribute to the broadening of the critical analyses of the nine short stories by Mendès published in Le Nouveau Décaméron, texts that still remain open to interpretation. First, we discuss the polemical aspects of Mendès in the literary context of the end of the century, as well as the importance of the writer at the crossroads of the literary trends of this period. We analyse the different sources of Mendèsian inspiration in the writing of his short stories, and we specify the importance of his contribution to the project of Le Nouveau Décaméron. We then explore the universe of Mendès in these nine narratives which have been forgotten by the critics, and whose analysis confirms the recurrent exploration of the feminine. The writer offers the reader a range of female characters defined by one essential element: the power of sensual or sexual desire, a component frequently unavoidable in their lives. The study of the feminine in these texts makes it possible to discover a bold Mendès, open to the dynamism of the liberation of morals and to the new moral paradigms of Parisian society.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 5; 35-50
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Model duszy wieloczęściowej jako starożytny horyzont pytania o ludzką wolę w świetle Etyki nikomachejskiej 1111b i Politei 437B – 440D
The Model of the Multipartite Soul as the Antic Horizon of the Question of the Human Will in the Light of the Nicomachean Ethics 1111b and the Republic 437B – 440D
Autorzy:
Pasterczyk, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791168.pdf
Data publikacji:
2021-06-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wola
dusza
pożądliwość
pożądanie
decyzja
rozum
will
soul
desire
decision
mind
Opis:
Analiza pojęcia postanowienia (προαίρεσις) i rozumnego pożądania (βούλησις) w trzeciej księdze Etyki Nikomachejskiej 1111B prowadzi Arystotelesa do dyskusji problemu słabości woli (ἀκρασία) w kontekście stosunku między rozumem, pożądliwością i gniewem. Filozoficznym źródłem możliwości takiej dyskusji jest najprawdopodobniej tekst czwartej księgi Politei, w którym Platon dokonuje fundacji teorii wieloczęściowej duszy, umożliwiając tym samym odpowiedź na pytanie o różne od rozumu źródła motywacji ludzkiego działania. Tym samym Platon rozwiązuje aporię sokratejskiego intelektualizmu, w świetle której odpowiedzialny za ludzkie motywacje rozum znajduje się w sprzeczności do fenomenów działania pozbawionych cech rozumności i opanowania. Zestawienie tekstu Etyki 111B oraz Politei 437B – 440D otwiera horyzont pytania o możliwość platońskiej genezy ludzkich aktów wolitywnych, a w dalszej perspektywie także pojęcia ludzkiej woli. Owocem tego zestawienia jest bowiem próba interpretacji platońskiej teorii duszy w świetle arystotelesowskiego pojęcia ὄρεξις, za którego pomocą Stagiryta wyodrębnia trzy analogiczne do platońskiego rozumu, pożądliwości i gniewu (λογισμός – ἐπιθυμία – θυμός) elementy duszy, takie jak rozumne pożądanie, pożądliwość i gniew (βούλησις – θυμοειδές – ἐπιθυμητικόν). Dostrzeżenie możliwości platońskiej genezy aktów wolitywnych zdefiniowanych później przez Augustyna w kontekście pojęcia woli (voluntas) opiera się na stwierdzeniu związku między rozumnym pożądaniem interpretowanym przez Arystotelesa jak akt wolitywny (βούλησις) a interpretacją rozumu przez Platona nie tylko jako intelektu, ale także jako dynamiki jawiącej się z jednej strony w postaci siły erotycznej (Sympozjon, Fajdros), z drugiej strony zaś w postaci rozumnego pożądania (Hippiasz Mniejszy, Gorgiasz).
An analysis of the concept of resolution (προαίρεσις) and rational desire (βούλησις) in the third book of the Nicomachean Ethics 1111B leads Aristotle to discuss the problem of weakness of will (ἀκρασία) in the context of the relationship between reason, lust and anger. The philosophical source of the possibility of such a discussion is most likely the text of the fourth book of Politea, in which Plato founded the theory of the multipartite soul, thus making it possible to answer the question about the sources of motivation for human action that are different from reason. Thus, Plato resolves the aporia of Socratic intellectualism, in the light of which the reason responsible for human motivations is in contradiction to the phenomena of action devoid of the features of rationality and self-control. The juxtaposition of the text of Nicomachean Ethics 111B and Politea 437B–440D opens the horizon of the question about the possibility of the Platonic genesis of human volitional acts and, in the longer term, also the concept of human will. The fruit of this juxtaposition is an attempt to interpret the Platonic theory of the soul in the light of the Aristotelian concept of ὄρεξις, by means of which the Stagirite distinguishes three elements of the soul analogous to Platonic reason, lust and anger (λογισμός — ἐπιθυμία — βμολς), such as rational desire, θυμοειδές — ἐπιθυμητικόν). The perception of the possibility of the Platonic genesis of volitional acts defined later by Augustine in the context of the concept of the will (voluntas) is based on the finding of a relationship between rational desire interpreted by Aristotle as a volitional act (βούλησις) and Plato’s interpretation of reason not only as an intellect, but also as a dynamics that appears on the one hand in the form of erotic power (Symposium, Phaedrus) and on the other hand in the form of rational desire (Hippias Minor, Gorgias).
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2021, 69, 2; 131-158
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozum myślący w służbie woli
Reason as the Faculty of Thinking in the Service of the Will, Will as the Faculty of Making Choices according to the Judgement of Reason: Controversies about Subject, Cause and Conditions of Human Freedom in the Twelfth Century Anthropology
Autorzy:
Kiełbasa, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488287.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wola
wolny wybór
wolność
intelekt
pożądanie
osąd
will
free choice
freedom
intellect
appetite
judgment
Opis:
Punktem wyjścia artykułu jest rozważanie i konfrontowanie ze sobą różnych znaczeń terminu „wola”, formułowanych i dyskutowanych w XII-wiecznej antropologii. Znaczna część tych historycznych dociekań poświęcona jest takim zagadnieniom, jak charakterystyka i specyfika działania ludzkiej woli, jej odniesienie do całej dziedziny pragnienia (w szczególności do pożądania zmysłowego), zwłaszcza zaś wzajemne funkcjonalne i hierarchiczne relacje między wolą a rozumem jako władzą poznawczą. Na podstawie porównawczej i krytycznej analizy tekstów źródłowych z epoki (w tym dzieł Anzelma z Canterbury, Bernarda z Clairvaux, Hugona ze Św. Wiktora oraz ważniejszych zbiorów sentencji znanych i nieznanych autorów) autor artykułu bada poglądy tych i innych ówczesnych myślicieli na temat przynależności woli do sfery racjonalności w człowieku, udziału intelektu w jej wyborach i decyzjach z jednej strony, a zarazem jej autonomii i możliwości samoporuszania się z drugiej. Swoje badanie koncentruje na tym, w jaki sposób XII-wieczni myśliciele próbują wyjaśnić fenomen wolnego wyboru czy też wolnej decyzji i odpowiedzieć na pytania dotyczące właściwego podmiotu, źródła, przyczyny sprawczej bądź koniecznego i wystarczającego warunku ludzkiej wolności. Czyni to w kontekście średniowiecznych dyskusji i sporów między woluntaryzmem i intelektualizmem antropologicznym.
A starting point of this paper is a consideration and confrontation of the various meanings of the term “will” formulated and discussed in twelfth century anthropology. A significant part of this historical research is devoted to such issues as the characteristics and specific activity of the human will, its relation to the whole domain of the desire, particularly that of the sensual desire, and especially the mutual—functional and hierarchical—relationship between will and reason as the cognitive faculty. On the ground of the critical and comparative analysis of the text-sources (including the works of Anselm of Canterbury, Bernard of Clairvaux, Hugh of Saint-Victor, as well as the collections of sentences of known and unknown authors), author of the paper explores the views of just mentionnned and other thinkers of this time on the belonging of the will to the domain of human rationality, on the participation of the intellect in the will’s decisions and choices, one the one hand, and on will’s autonomy and its possibility of self-moving, on the other. He focuses his scrutiny on how the twelfth century thinkers try to explicate a phenomenon of free choice or free decision and to answer to a questions concerning a proper subject, source, efficient cause or necessary and sufficient condition of the human freedom in the context of the medieval disputes between voluntarism and intellectualism in the domain of anthropology.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2017, 65, 3; 99-125
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Les Trois conteuses du Nouveau Décaméron
The Three Female Storytellers of Le Nouveau Décaméron
Trzy autorki opowiadań w Le Nouveau Décaméron
Autorzy:
Sanchez, Nelly
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056528.pdf
Data publikacji:
2022-05-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jeanne Thilda
Judith Gautier
Georges de Peyrebrune
Le Nouveau Décaméron
autorstwo kobiece
kobiece pożądanie
męska inicjacja
female storyteller
female desire
male initiation
Opis:
Notre article se veut modestement une étude comparée des contes signés par les trois seules femmes de lettres qui contribuèrent au Nouveau Décaméron : Jeanne Thilda, Georges de Peyrebrune et Judith Gautier. Nous ne manquerons pas de retracer brièvement la carrière et le parcours de chacune de ces auteures qui se connaissaient. Si la structure de ces récits brefs est étudiée pour révéler comment ces littératrices se sont emparées des contraintes narratives liées au genre, notamment le cadre spatio-temporel, notre réflexion s’attache surtout à montrer comment sont représentés les hommes et les femmes face à l’amour. Force est de constater que sous leur apparente modernité, ces contes s’inscrivent dans la lignée des contes traditionnels puisque ce sont les rôles traditionnels des sexes qui sont observés. Soumise à la morale, prête à tous les sacrifices, la femme nie son désir et, si elle se prétend amoureuse, c’est pour une raison purement physiologique.
Niniejszy artykuł jest skromnym studium porównawczym trzech opowiadań z Le Nouveau Décaméron – jedynych autorstwa kobiet: Jeanne Thilda, Georges de Peyrebrune i Judith Gautier. W części wstępnej zwięźle przedstawiono karierę i drogę literacką znających się nawzajem autorek. Zbadanie struktury tekstów ma na celu ukazanie tego, w jaki sposób pisarki poradziły sobie z narracyjnymi ograniczeniami właściwymi dla gatunku, zwłaszcza ramami czasoprzestrzeni. Zasadnicza refleksja skupia się jednak na analizie postawy postaci męskich i kobiecych wobec tematu miłości. Należy zauważyć, że pomimo swej pozornej nowoczesności wszystkie rozpatrywane utwory wpisują się w tradycyjną linię opowiadań zachowując klasyczny podział ról kobiecych i męskich. Poddana regułom moralności, gotowa na wszelkie poświęcenia, kobieta tłumi swoje pożądanie i jeżeli się zakochuje, to górę bierze aspekt czysto fizjologiczny.
This article is a modest comparative study of the tales by the only three women of letters who contributed to Le Nouveau Décaméron: Jeanne Thilda, Georges de Peyrebrune and Judith Gautier. We trace briefly the career and literary path of each of these authors, who all who knew one other. The structure of these short stories is studied in order to reveal how these women took hold of the narrative constraints related to gender, including the spatio-temporal framework, whilst our analysis focuses on showing how men and women are represented in the face of love. It is clear that, underneath their apparent modernity, these tales are of one with traditional tales, since the traditional roles of the sexes are still observed. Subject to morality, ready for all sacrifices, the woman denies her desire, and if she claims to be in love, it is for purely physiological reasons.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 5; 125-138
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies