Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "post-gothic" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Archaizacja i modernizacja. Przemiany stylowe dekoracji sklepiennych na przykładzie kościoła i klasztoru ss. Brygidek w Lublinie
Archaisation and Modernisation. Transformations in the Style of Ceiling Decorations as Instanced in the Bridgettines’ Church and Monastery in Lublin
Autorzy:
Kurzej, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953459.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
archaizacja
modernizacja
stiuk
sztukaterie sklepienne
brygidki
postgotyk
archaisation
modernisation
stucco
vault
Bridgettines
post-gothic
Opis:
Three stages of stucco decoration of the Bridgettines' Lublin church are clearly pictured by the transformations in the sphere of stucco vault decorations. They correspond to the three widely spread stylistic tendencies: a recurrence to gothic, mannerism and baroque that interpenetrate in the Polish art of the first half of the seventeenth century. The post-gothic decorations of ails' ceilings were made at the end of the sixteen century. Together with the gable erected then they may be interpreted as an example of conscious the archaisation of architecture, highlighting the medieval genesis of the order. The most proximate analogy for this decoration is found in the vaults of the Augustinians church in Kraśnik. The archaising forms are also in the church in Czemierniki, erected from the foundation of the Firlej family, whose members belonged to the main protectors of Lublin Bridgettines. The first state of modern stuccoes, composed of battens and plaques, was made by Jan Wolff, who decorated the vaults of the two rooms in the monastery and its small church in Czerniejów. The fact that Wolff was employed means that the fashion to correspond to gothic architecture was dying. An expression of this tendency was the church in Rohatyn transformed by Wolff. Its last gothic stage fell on ca. 1600. The stuccoes in the church's presbytery consist of batten divisions made by Wolff, the figural and ornamental decoration made later, in terms of its style, most probably under the influence of the moulding in the Olelkowicz family's chapel. It is likely that being influenced by this work Wolff's mouldings were supplemented by another artist.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2006, 54, 4; 147-187
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Ultimate Post-humanist Nostalgia in the TV Show Being Human US: Monstrous Home as an Allegory of the Human
Autorzy:
Kolbuszewska, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1804013.pdf
Data publikacji:
2019-10-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
post-humanizm krytyczny; potwór; hybryda; gotyk; nostalgia; człowiek; post-człowiek; serial telewizyjny
critical post-humanism; monster; hybrid; gothic; nostalgia; human; post-human; TV series
Opis:
Granice post-humanistycznej nostalgii w serialu telewizyjnym pt. Być człowiekiem. Wersja amerykańska: Potworny dom jako alegoria człowieka Artykuł dyskutuje napięcie występujące między humanistyczną a post-humanistyczną perspektywą przedstawienia domu stworzonego przez hybrydyczne potwory w serialu telewiuzyjnym pt. Być człowiekiem, wersja amerykańska: ducha, wampira, oraz parę wilkołaków. Niesamowity dom postrzegany jest jako palimpsest przestrzeni architektonicznej i symbolicznej, a współistnienie monstrów daje asumpt do wyłonienia się alegorycznego modelu człowieka; modelu, który nie bez nostalgii za humanistyczną przeszłością, zapowiada utopijną wizję przyszłego post-humanistycznego świata. Żyjąc we wspólnocie, duch, wampir i para wilkołaków funkcjonują jako asemblaż dramatyzujący humanistyczną koncepcję tego, czym jest człowiek. Jednak człowieczeństwo, którego poszukują bohaterowie serialu  badane jest z perspektywy krytycznego post-humanizmu, opierającego  się na pojęciu post-człowieka przywołującym i transformującym pytanie o to, co to znaczy być człowiekiem i w jaki sposób człowieczeństwo może być krytycznie ocenione i przekroczone w kierunku jeszcze nie zrealizowanej utopii. Krytyczny post-humanizm propaguje całkowicie nowe, post-gatunkowe, post-animistyczne, oraz post-globalne (tzn. kosmiczne) sposoby zamieszkiwania świata.  Chwilowo zrealizowana utopia współistnienia potworów stanowi dowód na to, że utopijny post-humanistyczny model człowieka może funkcjonować, ale po warunkiem, że “nieczystość” post-humanistycznych stworzeń zostanie użyta do zdefiniowania post-humanistycznego człowieka — człowieka, który jest potworem.  
This article interrogates a tension between post-humanist and humanist modalities of home created by hybrid monsters featured in the TV show Being Human US: a ghost, vampire and a werewolf  (pair). The uncanny home emerges as a palimpsest of architectural and allegorical space, while the monstrous cohabitation gives rise to an allegorical model of the human; a model that wistfully gestures at the utopian vision of the future post-humanist world, and is simultaneously pulled back by the nostalgically traditional humanist conception of the person. By living together, the ghost, the vampire, and the werewolf function as an ensemble that dramatizes the humanist notion of what it means to be human. However, the humanity invoked in the TV show is interrogated from the point of view of  critical post-humanism, which is based on the notion of the “post-human” that indicates a perspective where the abiding question of what it means to be human is not only addressed and re-articulated, but also critically assessed and transcended towards an as-yet-unrealizable utopia, promoting altogether new, post-speciesist, post-animist, or even post-global (in the sense of cosmic) ways of inhabiting the world. The momentary utopia of the monstrous cohabitation provides evidence that post-humanist utopian model of a human person is feasible; yet, only if  “the impurity” of post-human creatures also becomes a part of the definition of the post-humanist human—a human who is a monster.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 11 Special Issue; 113-124
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies