Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "osobista" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Procesy formowania się tożsamości osobistej a właściwości osobowości autorskiej
    Autorzy:
    Brygoła, Elwira
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2127759.pdf
    Data publikacji:
    2019-04-05
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    procesy eksploracji
    podejmowanie zobowiązań
    identyfikacja z zobowiązaniem
    osobowość autorska
    rozwój osobisty
    tożsamość osobista
    Opis:
    W artykule przedstawiono badania dotyczące związków między procesami formowania się tożsamości w ujęciu Luyckxa i współpracowników a kształtowaniem się osobowości autorskiej według koncepcji Obuchowskiego. Celem badań było określenie, czy i jak procesy formowania się tożsamości wiążą się z ogólnym stopniem autorstwa siebie (wyrażającym się w sile podmiotowości, intencjonalności, sensu życia i adaptacji twórczej), czy i jak poszczególne właściwości osobowości autorskiej wyjaśniają nasilenie procesów formowania się tożsamości oraz czy i jak nasilenie procesów formowania się tożsamości warunkuje uformowanie się osobowości autorskiej. W badaniach udział wzięło 140 osób w wieku od 30 do 39 lat (M = 33,15; SD = 2,48). Wyniki wskazują na dodatnie związki między procesami podejmowania zobowiązań i identyfikacji z zobowiązaniem a ogólnym stopniem autorstwa siebie oraz na ujemny związek między eksploracją ruminacyjnąa ogólnym stopniem autorstwa siebie. Wykazano silną zależność między układem zmiennych tworzących osobowość nie-autorską oraz układem zmiennych określonych jako ruminacyjne moratorium.
    Źródło:
    Roczniki Psychologiczne; 2016, 19, 2; 365-382
    1507-7888
    Pojawia się w:
    Roczniki Psychologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tożsamość osobista i jej związek z akceptacją siebie jako osoby głuchej – badania nad dorosłymi użytkownikami implantów ślimakowych z głuchotą prelingwalną
    Person Identity and Its Relation with the Self-Acceptance as a Deaf Person – Studies on the Prelingually Deaf Adults Using Cochlear Implants
    Autorzy:
    Kobosko, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2098426.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-17
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    tożsamość osobista osób głuchych
    akceptacja siebie jako osoby głuchej
    głuchota prelingwalna
    implant ślimakowy
    deaf person identity
    self-acceptance as a deaf person
    prelingual deafness
    cochlear implant
    Opis:
    Tożsamość osobista, także w aspekcie doświadczania siebie jako osoby głuchej, ma ogromne znaczenie dla zdrowia psychicznego osób głuchych. W pracy postawiono pytanie o jej związek z akceptacją siebie jako osoby głuchej. Badaniami objęto 84 osoby z głuchotą prelingwalną i z implantem ślimakowym (CI), o wysokich kompetencjach językowych w języku polskim fonicznym, w wieku od 18 do 45 lat. Do opisu tożsamości osobistej wykorzystano Kwestionariusz Ja–Inni, a do oceny akceptacji siebie jako osoby głuchej  posłużono się skalą typu VAS. Okazało się, że tożsamość osobistą osób prelingwalnie głuchych z CI odróżniają od innych cechy w ich percepcji o największym nasileniu, tj. „wrażliwy” i „dobry”, a także o najmniejszym nasileniu, tj. „słyszący” i „głupi”. Wraz z niższą akceptacją siebie, jako osoby głuchej, należy spodziewać się doświadczania siebie w relacjach z innymi ludźmi jako bardziej „nieśmiałego”, „samotnego” i „słabego”, a także posiadającego większe nasilenie cech negatywnych ogółem. Właściwości te stają się ważnymi wyróżnikami w tożsamości osobistej jako osoby głuchej u objętych badaniami osób z głuchotą prelingwalną.
    Person identity, also in the aspect of experiencing the self as a deaf person, plays a vital role in the mental health of deaf and hard-of-hearing people. The aim of the present study is to examine  its relation with the self-acceptance as a deaf person.  The study involved 84 people with prelingual deafness who underwent cochlear implantation with high competencies in the Polish phonic language aged between 18 and 45. The I–Others questionnaire was used to describe a person identity. The self-acceptance was measured using the VAS-type scale. Person identity of the prelingually deaf CI users is differentiated from others by characteristics perceived by them to be the strongest, such as “sensitive” or “good”, or the weakest, such as “hearing” or “stupid”. It turned out that alongside lower self-acceptance as a deaf person we can expect the perception of self as more “shy”, “lonely”, or “weak” in interpersonal relations, as well as possessing higher intensity of negative traits overall.  These attributes are important characteristics of person identity as a deaf person.
    Źródło:
    Roczniki Pedagogiczne; 2021, 13, 3; 117-133
    2080-850X
    Pojawia się w:
    Roczniki Pedagogiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Joseph Ratzingers Antwort auf die religionsgeschichtliche Relativierung des Christentums
    Joseph Ratzingers Answer on the Religious-historical Relativization of Christianity
    Odpowiedź Josepha Ratzingera na religijno-historyczną relatywizację chrześcijaństwa
    Autorzy:
    Menke, Karl-Heinz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035246.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-10
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    „Dominus Iesus”
    religia
    relatywizacja chrześcijaństwa
    prawda osobista
    jedność prawdy
    Joseph Ratzinge
    “Dominus Iesus”
    ascendant and descendent Religion
    Relativization of Christianity
    personal truth
    unity of truth
    Joseph Ratzinger
    Opis:
    Joseph Ratzinger – autor dokumentu „Dominus Iesus”, opublikowanego przez papieża Jana Pawła II na przełomie tysiącleci, sprzeciwia się relatywizacji twierdzeń prawdy chrześcijańskiej, ponieważ jest ona tworzona z perspektywy religii porównawczej. Rozróżnia on między religią ascendentną, wytworzoną (zwaną także „azjatycką” lub „związaną z mistycyzmem”) a descendentną, objawioną religią (zwaną również „monoteistyczną”). Pierwszy model jest zdeterminowany relatywizacją wszelkich wypowiedzi dogmatycznych na rzecz prawdy transcendentnej, którą każdy może interpretować na swój sposób. Natomiast drugi model wychodzi od Boga, a nie od człowieka. Jest on − czy to w formie judaizmu, chrześcijaństwa czy islamu − monoteistyczny. Opiera się bowiem na personalnym objawieniu się jedynego Stwórcy w skończoności przestrzeni i czasu. Judaizm utożsamia jedyną prawdę o Bogu z historią doświadczoną i zapamiętaną przez lud Izraela; islam utożsamia jedyną prawdę o Bogu z księgą Koranu, zaś chrześcijaństwo z osobą Jezusa Chrystusa. Według Josepha Ratzingera to ogromna różnica, czy daną osobę czy księgę uważa się za samoobjawienie się Absolutu, tj. Boga. Dzieje się tak, ponieważ osoba nie jest obiektem. Jedyną logiką, która może sprostać osobie, jest dia-logika, tj. komunikacja wewnętrzna czy też interakcja. Chrześcijaństwo, które pozostaje wierne swojemu pochodzeniu i swojej prawdziwej naturze, nigdy nie może − jak podkreśla emerytowany Papież − dystansując się od egiptologa z Heidelbergu, Jana Asmanna, używać jakiejkolwiek przemocy wobec dysydentów. Albowiem Bóg, o którym świadczą chrześcijanie, nie jest nikim innym niż człowiekiem, który o sobie powiedział: „Ten, który mnie widział, widział Ojca” (J 14,9). Nie jest On nikim innym jak Odkupicielem, który pozwala się ukrzyżować, zamiast narzucać coś przez przemoc, i obiektywnie jest najlepszy, jakiego można sobie życzyć.   Joseph Ratzingers Antwort auf die religionsgeschichtliche Relativierung des Christentums Joseph Ratzinger – Verfasser des von Papst Johannes Paul II. zur Jahrtausendwende publizierten Lehrschreibens ‚Dominus Iesus‘ - wendet sich gegen die religionsvergleichende Relativierung des christlichen Wahrheitsanspruchs. Er unterscheidet zwischen einer aszendenten (auch ‚asiatisch‘ oder ‚mystizistisch‘ genannten) und einer deszendenten (auch ‚monotheistisch‘ oder ‚revelatorisch‘ genannten) Spielart der Religionen. Erstere ist bestimmt durch die Relativierung aller dogmatischen Aussagen zugunsten einer transzendenten Wahrheit, die jeder auf je eigene Weise interpretieren darf. Die deszendente Spielart hingegen geht von Gott, nicht vom Menschen aus. Sie ist – ob in Gestalt des Judentums, des Christentums oder des Islam − wesentlich monotheistisch. Denn sie beruht auf der personalen Selbstoffenbarung des einen und einzigen Schöpfers in der Endlichkeit von Raum und Zeit. Das Judentum identifiziert die eine und einzige Wahrheit Gottes mit der von Israel erfahrenen und erinnerten Geschichte; der Islam mit dem Buch ‚Koran‘; das Christentum mit der Person Jesu Christi. Es macht – so erklärt Joseph Ratzinger – einen gewaltigen Unterschied, ob eine Person oder ein Buch als Selbstoffenbarung des Absoluten bezeichnet wird. Denn eine Person ist kein Gegenstand. Die einzige Logik, die einer Person gerecht wird, ist die Dia-Logik bzw. Inter-Kommunikation bzw. Inter-Aktion. Ein Christentum, das seinem Ursprung und Wesen treu bleibt, kann, so betont der emeritierte Papst in Absetzung von dem Heidelberger Ägyptologen Jan Asmann, gar keine Gewalt gegenüber Andersdenkenden ausüben. Denn der Gott, den Christen verkünden, ist kein anderer als der Mensch, der von sich gesagt hat: „Wer mich sieht, sieht den Vater“; ist kein anderer als der Erlöser, der sich lieber kreuzigen lässt als irgendetwas, und mag es das objektiv Beste sein, mit Gewalt zu erzwingen.
    Joseph Ratzinger, who is author of the teaching document “Dominus Iesus”, published by Pope John Paul II at the turn of the millennium, opposes the relativisation of the Christian truth claim as it is made from the perspective of comparative religion. He distinguishes between an ascendant variation of religion (which is also called `Asian' or `related to mysticism') and a descendent variation of religion (which is also called `monotheistic' or `revelatory'). The former is determined by the relativisation of all dogmatic statements in favour of a transcendent truth, which each may interpret in their own way. The descendant variation, on the other hand, takes God, not man as a starting point. It is − whether in the form of Judaism, Christianity or Islam – monotheistic. For it is based on the personal self-revelation of the one and only Creator in the finitude of space and time. Whereas Judaism identifies the one and only truth of God with the history experienced and remembered by the people of Israel, Islam identifies the only truth of God with a book, the Qu'ran, as it is very much in contrast to Christianity where the person of Jesus Christ is considered the only truth of God. According to Joseph Ratzinger it makes a huge difference whether a person or a book is regarded to be the self-revelation of the absolute, i.e. God. This is because a person is not an object. The only logic that does justice to a person is the dia-logic, i.e. inter-communication or inter-action. A Christianity which remains faithful to its origin and to its true nature can never, as the emeritus Pope emphasizes by distancing himself from the Heidelberg Egyptologist Jan Asmann, commit any kind of violence against dissenters. Because the God whom Christians testify is none other than the man who said of himself, “He who has seen me has seen the Father.” (Joh 14.9) He is none other but the Redeemer, who allows Himself to be crucified rather than imposing something through violence, and may it objectively be the best which could be wished for.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 2; 35-52
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies