Temat: of peace - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Protection of the Work of Creation. Ecology in the Teachings of Benedict XVI
Autorzy:: Fiałkowski, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2037361.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: environmental protection
the Church and ecology
Benedict XVI
ecology of man
ecology of the family
ecology of peace
Opis:: The Church after the Second Vatican Council joined the discussion concerning natural environment, treating ecological issues as a sign of the times. The teachings of Benedict XVI concerning ecology fit the teaching of the Church after the Second Vatican Council, continuing and developing some of its elements and pointing towards new perspectives. This articles aims at addressing key ecological issues presented in the teachings of the Pope, focusing on three areas: ecology of man, ecology of the family and ecology of peace. Benedict XVI combines the issues of the protection of nature with humanity and its condition, and with the need to build good social relations vital for both keeping the balance between people and maintaining and protecting peace.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 6; 81-93
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Religious freedom in the papacy of pope Benedict XVI. Seven years of interventions before the UN
Wolność religijna za pontyfikatu Benedykta XVI. Siedem lat interwencji przy ONZ
La liberté religieuse dans le pontificat de Benoît XVI. Sept ans d'interventions devant l'ONU
Autorzy:: Riobó, Alfonso
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1791284.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: religious freedom
Holy See
United Nations
human rights
freedom of religion
Benedict XVI
christians
freedom of conscience
culture of peace
discrimination
wolność religijna
Stolica Święta
Narody Zjednoczone
prawa człowieka
wolność religii
Benedykt XVI
chrześcijanie
wolność wyznania
kultura pokoju
dyskryminacja
Opis:: Artykuł przedstawia najważniejsze aspekty interwencji dokonanych przez przedstawicieli Stolicy Apostolskiej przy ONZ, zmagającymi się z zagadnieniem wolności religijnej, w siedem lat po tym, jak Benedykt XVI został wybrany papieżem. W wielu częściach świata trudności związane z wolnością religijną wzrosły lub nabrały nowych form. Interwencje odnoszą się do zagadnień poruszanych podczas każdej debaty w konkretnej sprawie i w konkretnym momencie. Niemniej jednak, odznaczają się niezwykłą spójnością i pomagają zrozumieć, jak dyplomacja papieska promowała prawo do wolności religijnej w latach 2005-2012 i wyrażała myśli i priorytety Benedykta XVI jako Głowy Kościoła Katolickiego na poziomie międzynarodowych relacji.
Źródło:: Kościół i Prawo; 2013, 2(15); 157-206
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:: Kościół i Prawo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: „Sprawa Ussasa”. Przyczynek do dziejów Mieszanych Komisji Reewakuacyjnej i Komisji Specjalnej 1922-1924
“Ussas’s case”. From the History of the Joint Reevacuation Committee and Special Committee in 1922-1924
Autorzy:: Ziółek, Ewa M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1826645.pdf
Data publikacji:: 2021-10-12
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: traktat ryski 1921 r.
rewindykacje polskich dóbr kultury
ks. Bronisław Ussas
the Peace of Riga in 1921
claiming of Polish cultural goods
rev. Bronisław Ussas
Opis:: Artykuł poświęcony jest wkładowi ks. Bronisława Ussasa w prace Mieszanych Komisji Reewakuacyjnej i Specjalnej mających za zadanie rewindykowanie z Rosji sowieckiej polskich zbiorów bibliotecznych, archiwalnych i muzealnych po zawarciu traktatu ryskiego, kończącego wojnę polsko-bolszewicką. Zakończenie prac komisji względnym sukcesem przy całkowitej obstrukcji ze strony władz sowieckich było zasługą ludzi oddanych sprawie, ale jednocześnie posiadających ogromną wiedzę na temat polskich zbiorów zrabowanych przez Rosję w okresie zaborów. Jednym z takich ludzi był ks. Ussas.
The article discusses the contribution of rev. Bronisław Ussas to the Joint Reevacuation Committee and Special Committee intended to claim book collections, archives, and museum items from the Soviet Russia after the Peace of Riga ending the Polish-Bolshevik war. The work of the Committee ended with relative success due to committed members struggling against the resistance of the Soviet authorities. The members of the Committee had extensive knowledge about the Polish goods stolen by Russia during the partitions. Rev. Ussas was one of them.
Źródło:: Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL; 2021, 18; 159-175
2658-1175
2719-3144
Pojawia się w:: Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Pokój jako misja Kościoła
Peace as a mission of the Church
Autorzy:: Przybyłowski, Jan Kazimierz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2038199.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Kościół
krzyż
zbawienie
pokój
przebaczenie grzechów
nawrócenie
sprawiedliwość
znak pokoju
Church
cross
Salvation
peace
forgiveness of Sins
conversion
righteousness
peace sign
Opis:: Podstawową misją Kościoła jest głoszenie Jezusa Chrystusa i urzeczywistnianie zbawienia, którego Jezus dokonał na Krzyżu. Krzyż jest więc prawdziwym symbolem pokoju. Krzyż, za sprawą misji ewangelizacyjnej Kościoła, został wpisany w dzieje każdego narodu, ale też jest częścią historii całej ludzkości. Jest to nie tylko znak religijny, ale to również symbol ludzkiej wolności. Człowiek wolny może odrzucić Kościół i krzyż, ale grozi to utratą pamięci i dziedzictwa chrześcijańskiego. Tymczasem prawdziwym źródłem pokoju w powszechnej społeczności ludzkiej jest przebaczenie i nawrócenie, czyli wprowadzenie przez człowieka we własnym wnętrzu prawa Bożego. Pokój nie jest utopią i jest możliwy. I dlatego, że jest możliwy, pokój jest obowiązkiem. Dlatego człowiek może i powinien sprawić, aby siła rozumu zwyciężyła nad racjami siły. Kościół, wzywając do pokoju, wzywa przede wszystkim do czynienia sprawiedliwości: Opus iustitiae pax – „Jeśli pragniesz pokoju, pracuj na rzecz sprawiedliwości”.
The primary mission of the Church is to proclaim Jesus Christ and realizing of salvation, which Jesus made on the cross. The cross is so true symbol of peace. Cross, thanks to the evangelizing mission of the Church, entered in the happening of any nation, but also is part of the history of humanity. This is not just a religious sign, but it’s also a symbol of human freedom. Free man may reject the Church and cross, but there is a loss of memory and Heritage Christian. Meanwhile, the real source of peace in human society is forgiveness and conversion, that is, introduction by man in his own inside of God’s law. Peace is not a utopia and is possible. And because it is possible, peace is a duty. That is why a man can and should make to the force of reason over force reasons. The Church, calling for peace, first and foremost, invited to do justice: Opus iustitiae pax – „If you want peace, work for justice”.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 6; 131-144
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Eurolinguistischer Blick auf Willy Brandt – Frieden fördern durch Überwindung rhetorischer Grenzen
Eurolinguistic Look at Willy Brandt: Promoting Peace Through Overcoming Rhetoric Borders
Autorzy:: Grzega, Joachim
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1775595.pdf
Data publikacji:: 2021-06-16
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Willy Brandt
promowanie pokoju
granice retoryki
eurolingwistyka
promoting peace
limits of rhetoric
eurolinguistics
Opis:: Eurolinguistyczne spojrzenie na Willy’ego Brandta – promowanie pokoju przez przezwyciężanie retorycznych granic Lata 1969-1971 są ważne w kontekście zakończenia „zimnej wojny”: wyznaczają początek i pierwsze sukcesy nowej polityki zagranicznej Willy’ego Brandta. Na podstawie deklaracji rządowych, tekstów umów, protokołów rozmów i wystąpień telewizyjnych w artykule pokazano, że jedną z „cegiełek” do sukcesu Brandta stanowi przezwyciężenie dotychczasowych granic retorycznych. Jego retoryka wyróżnia się: (1) szybkim wcielaniem słów w czyny, (2) świadomością specyficznych dla kultury słów-symboli, (3) tworzeniem nowych słów-symboli o pozytywnym wartościowaniu, (4) wariacją słów w zależności od adresata, (5) (dobrą) komunikacją z osobami sprawującymi władzę. 1969-1971 sind wichtige Jahre in der Beendigung des Kalten Krieges: Beginn und erste Früchte der neuen Auslandspolitik Willy Brandts. Anhand von Regierungserklärungen, Vertragstexten, Gesprächsprotokollen und Fernsehansprachen wird exemplarisch gezeigt, dass ein Baustein für den Erfolg Brandts in der Überwindung bisheriger rhetorischer Grenzen liegt. Seine Rhetorik zeichnet sich aus durch: (1) zeitnahes Umsetzen von Worten in Taten, (2) Bewusstsein um kulturspezifische Symbolwörter, (3) Schaffen neuer positiver Symbolwörter, (4) adressatenbewusste Wort-Variation, (5) (gute) Kommunikation zu Machtinhabern.
1969 to 1971 are important years in the end of the Cold War: the beginning and initial successes of Willy Brandt’s new foreign policy. By means of government declarations, texts of treaties, records of conversation and TV speeches, this article illustrates that one constituent of Brandt’s success lay in his overcoming the traditional limits of rhetoric. His rhetorical style features: (1) the prompt implementation of words into action, (2) an awareness of culture-specific symbolic words, (3) the creation of new positive symbolic words, (4) addressee-specific word variation, and (5) (good) communication with political rulers (and an avoidance of their opponents).
1969-1971 sind wichtige Jahre in der Beendigung des Kalten Krieges: Beginn und erste Früchte der neuen Auslandspolitik Willy Brandts. Anhand von Regierungserklärungen, Vertragstexten, Gesprächsprotokollen und Fernsehansprachen wird exemplarisch gezeigt, dass ein Baustein für den Erfolg Brandts in der Überwindung bisheriger rhetorischer Grenzen liegt. Seine Rhetorik zeichnet sich aus durch: (1) zeitnahes Umsetzen von Worten in Taten, (2) Bewusstsein um kulturspezifische Symbolwörter, (3) Schaffen neuer positiver Symbolwörter, (4) adressatenbewusste Wort-Variation, (5) (gute) Kommunikation zu Machtinhabern.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 5; 167-180
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Pokój i harmonia w Traktacie o pokoju Gilberta z Tournai (1200–1284)
Peace And Harmony in the Treaty About Peace Gilbert of Tournai (1200–1284)
Autorzy:: Block, Wiesław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2108540.pdf
Data publikacji:: 2022-06-20
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Gilbert z Tournai
pokój
harmonia
franciszkanizm
hierarchia niebieska
Gilbert of Tournai
peace
harmony
franciscan spirituality
heaven hierarchy
Opis:: Gilbert z Tournai, brat mniejszy, żyjący w XIII wieku, w swoim dziele Traktat o pokoju (Tractatus de pace et tranquillitate animi) podejmuje temat harmonii i pokoju, analizując tę rzeczywistość z wielu perspektyw. Jego praca, pod względem metodologii jak i treści, w pełni odzwierciedla średniowieczne podejście do problemu, jednocześnie jednak wprowadza nowe perspektywy i poszerza horyzonty myślowe, bazując na długoletnim doświadczeniu akademickim jej autora. Odtworzenie najważniejszych idei tego dzieła i refleksja nad nimi są głównym przedmiotem niniejszego studium.
Gilbert of Tournai, a minor brother in the thirteenth century, in his work Treatise on Peace (Tractatus de pace et tranquillitate animi) deals with the theme of harmony and peace, analyzing this reality from many perspectives. His work, in terms of methodology and content, fully reflects the medieval approach to the problem, but at the same time introduces new perspectives and broadens the horizons of thought, based on the author’s many years of academic experience. Recreating and reflecting on the most important ideas of this work will be the focus of this study.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 5; 89-105
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: „Czarodziej klawiatury” w świecie dyplomacji. Rola Ignacego Jana Paderewskiego w walce o polskie granice (1919-1920)
“Keyboard wizard” in the world of diplomacy. The role of Ignace Jan Paderewski in the fight for polish borders (1919-1920)
Autorzy:: Krochmal, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1202870.pdf
Data publikacji:: 2020-11-12
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Ignacy Jan Paderewski
Konferencja pokojowa w Paryżu
traktat wersalski
powstania śląskie
Galicja Wschodnia
Śląsk Cieszyński
Górny Śląsk
Wolne Miasto Gdańsk
Ignace Jan Paderewski
Paris Peace Conference
Treaty of Versailles
Silesian Uprisings
Eastern Galicia
Cieszyn Silesia
Upper Silesia
Free City of Gdańsk
Opis:: Ignacy Jan Paderewski (1860-1941) – światowej sławy pianista, kompozytor, polityk oraz mąż stanu i dyplomata odegrał znaczącą rolę w kształtowaniu się odrodzonego państwa polskiego i jego granic. Aktywną działalność polityczną podjął w okresie pierwszej wojny światowej. W latach 1915-1918 pozyskał dla sprawy polskiej prezydenta Stanów Zjednoczonych, Woodrowa Wilsona i jego najbliższe otoczenie polityczne oraz ponad 4-milionową Polonię amerykańską. Realny wpływ na kształtowanie się terytorium i granic państwa polskiego zyskał po objęciu urzędu premiera polskiego rządu i ministra spraw zagranicznych, co miało miejsce 16 stycznia 1919 r. Doprowadził on do uznania odrodzonego państwa polskiego na arenie międzynarodowej przez Stany Zjednoczone (30 stycznia 1919 r.), Francję (23 lutego), Wielką Brytanię (25 lutego), Włochy (27 lutego), a następnie inne państwa. Reprezentował Polskę w Paryżu jako delegat na konferencję pokojową. W trakcie kilku miesięcy obrad walczył o włączenie do państwa polskiego Galicji Wschodniej, Śląska Cieszyńskiego i Górnego Śląska oraz Gdańska wraz z Pomorzem. Wspierali go w tych działaniach znani polscy uczeni, zarówno historycy (Szymon Askenazy, Oskar Halecki, Władysław Konopczyński), jak i geografowie (Eugeniusz Romer). Razem z Romanem Dmowskim podpisał w Wersalu w dniu 28 czerwca 1919 r. traktat pokojowy kończący I wojnę światową. Po rezygnacji z funkcji premiera w dniu 9 grudnia 1919 r. i wyjeździe z kraju, nadal interesował się sprawami polskimi. Do działalności politycznej powrócił w okresie inwazji bolszewickiej na Polskę. Od lipca 1920 r. do maja 1921 r. był na prośbę rządu polskiego i naczelnika państwa Józefa Piłsudskiego polskim delegatem na konferencje międzynarodowe oraz przedstawicielem przy Lidze Narodów.
Ignace Jan Paderewski (1860-1941) – a world-famous pianist, composer, politician, statesman and diplomat played a significant role in shaping the reborn Polish state and its borders. He undertook active political activity during the First World War. In the years 1915-1918, he acquired the President of the United States, Woodrow Wilson and his closest associates, as well as over 4 million American Polonia for the Polish cause. He gained real influence on the shaping of the territory and borders of the Polish state after taking office as the Prime Minister of the Polish Government and the Minister of Foreign Affairs. This took place on January 16, 1919. Paderewski led to the recognition of the reborn Polish state in the international arena by the United States (January 30, 1919), France (February 23), Great Britain (February 25), Italy (February 27), and then other countries. He represented Poland in Paris as a delegate to the peace conference. During the several months of deliberations he fought for the incorporation into the Polish state of Eastern Galicia, Cieszyn Silesia and Upper Silesia, as well as Gdańsk together with Pomerania. He was supported in these activities by well-known Polish scholars, both historians (Szymon Askenazy, Oskar Halecki, Władysław Konopczyński) and geographers (Eugeniusz Romer). Together with Roman Dmowski, he signed at Versailles on 28 June 1919 a peace treaty ending World War I. After resigning from the post of prime minister on December 9, 1919 and leaving the country, he was still interested in Polish affairs. He returned to political activity during the Bolshevik invasion of Poland. From July 1920 to May 1921, at the request of the Polish government and the head of state Józef Piłsudski, he was a Polish delegate to international conferences and a representative at the League of Nations.
Źródło:: Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL; 2020, 2(17); 27-59
2658-1175
2719-3144
Pojawia się w:: Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Pomorzanie w walce o powrót Pomorza Gdańskiego do Polski (1918-1920)
Autorzy:: Ostapowicz, Dariusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1202868.pdf
Data publikacji:: 2020-11-12
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Pomorze Gdańskie
konferencja paryska
powstanie wielkopolskie
Organizacja Wojskowa Pomorza
Wolne Miasto Gdańsk
zaślubiny Polski z morzem
Pomerania-Gdansk
the Peace Conference in Paris
Greater Poland Uprising
the Pomerania Military Organization
the Free City of Gdansk
“marriage” of Poland with the Baltic Sea
Opis:: „Długi” wiek XIX (1772-1920) upłynął na Pomorzu Gdańskim pod władzą zaborcy pruskiego. Na przekór bismarckowskiej germanizacji kształtowała się nowoczesna świadomość narodowa polska, oparta o tradycje walki o niepodległość (1807, 1830, 1848, 1863) i hasła pozytywistyczne, co wpłynęło na postawy Polaków w latach 1918-1920. O połączeniu Pomorza Gdańskiego – Nadwiślańskiego – Prus Zachodnich (niem. Provinz Westpreussen) z odzyskującą niepodległość Polską zadecydowały silne powiązania z powstaniem wielkopolskim i decyzje konferencji pokojowej w Paryżu (1919). Mimo zakazu podejmowania walki na Pomorzu wydanego przez Naczelną Radę Ludową, działały tu różne grupy konspiracyjne na czele z Organizacją Wojskową Pomorza, toczące utarczki z niemieckim Grenzschutzem-Ost, przygotowujące powstanie w Gdańsku na wypadek pojawienia się „Błękitnej Armii” gen. Józefa Hallera, tworzące partyzantkę w Borach Tucholskich. Konspiratorzy wzięli udział w wojnie z Rosją Sowiecką w 1920 r., a symbolem ich zwycięstwa stały się zaślubiny Polski z morzem 10 lutego 1920 r.
The “long” 19th century (1772-1920) passed in Pomerania-Gdansk under the Prussian-German invaders. In spite of Bismarck’s germanization, modern polish national bassed on the traditions of the struggle for independence (for example Napoleonic Free City of Gdańsk, Springtide of Nations 1848 and polish Uprisings 1830, 1863) and positivist slogans which influenced the attitudes of Poles in the years 1918-1920. On the merger of Pomerania-Gdansk – Pomerania-on the Vistula – Western Prussia (germ. ‘Westpreussen’) with Poland regaining independence was determined by strongties with the Greater Poland Uprising and the decisions of the peace conference in Paris (1919). Despite the ban of fighting against Pomerania issued by the Supreme People’s Council (Naczelna Rada Ludowa), various underground groups led here, including the Pomeranian Military Organization (Organizacja Wojskowa Pomorza), fighting with the German Grenzschutz-Ost (germ. ‘border paramilitary units’), preparing the uprising in Gdansk in the event of the appearance of the “Blue Army” (Polish Army in France) gen. Joseph Haller’s, forming a guerilla in Bory Tucholskie (pol. Forrest of Tuchola). The conspirators took part in the war with Soviet Russia in 1920 and the symbol of their victory became the “marriage” of Poland with the Baltic Sea on February 10, 1920.
Źródło:: Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL; 2020, 2(17); 79-101
2658-1175
2719-3144
Pojawia się w:: Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki