Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "odbiorca;" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Sposoby łączenia replik w dialogu
The Manners of Combining Replicas in Dialogue
Autorzy:
Sosnowska, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2127804.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dialog
replika
nadawca
odbiorca
dialogue
replica
message
recipient
Opis:
In order for a dialogue to come into existence, replicas must be coherent. The combination may concern distant replicas, or those directly following one another. They are combined in various ways: either the emitter triggers his recipient's replica, or the recipient relates himself to the emitter's announcement with any clear encouragement. The consituation (an invitation to the study to comment on current events) makes it that clear questions posed to commentators seems unnecessary, especially that cliched formulas should be used of the type: What do you, sir (sirs), say to that? What do you, sir (sirs), think about it? The replicas triggering responses in a radio commentary are most often given by the radio announcer, and commentators most often use replicas supplementing, consenting or dissenting with the position of the predecessor. The radio announcer and commentators use almost equally frequently questions aimed at suggesting something, correcting a mistake, or confirming something.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2002, 49-50, 6; 403-416
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
TU ou VOUS ? Quelques considérations sur l’emploi des formes de la deuxième personne dans les interviews et les débats de presse
TU czy VOUS? Kilka uwag na temat użycia form drugiej osoby w wywiadach i debatach prasowych
Autorzy:
Wołowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933852.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wyrażenie deiktyczne
druga osoba
odbiorca
wypowiadanie
prasa
wywiad
debata
deictic
second person
recipient
saying
press
interview
discussion
Opis:
Artykuł podejmuje problem użycia francuskich form drugiej osoby (liczby pojedynczej, TU, lub mnogiej, VOUS) jako zwrotu do odbiorcy w wywiadach i debatach prasowych (na przykładzie tekstów zaczerpniętych ze współczesnej prasy francuskiej). Punktem wyjścia jest teoria deixis czyli zbioru wyrażeń językowych, które odwołują się bezpośrednio do sytuacji wypowiadania, nabierając w tym procesie unikalnego sensu referencyjnego. Analizowane formy drugiej osoby (zaimki i formy czasownikowe zawierające w swym znaczeniu tę kategorię osobową) mają charakter wyrażeń deiktycznych, choć ich sens referencyjny nie zawsze jest jednoznacznie określony (zwłaszcza w przypadku formy VOUS). Tak dzieje się między innymi właśnie w dyskursie prasowym ze względu na charakteryzującą go strukturę komunikacji, opartą na zasadzie tropu komunikacyjnego (trope communicationnel). Zaproponowane w artykule analizy skupiają się na najbardziej widocznych użyciach wymienionych form, nie biorąc pod uwagę całego wachlarza odwołań do odbiorcy wyrażonych w trybie implicite, które powinny stanowić przedmiot osobnych rozważań. Podstawowe zręby analiz opierają się na takich problemach jak: stopień dystansu międzyosobowego, instytucjonalny wymiar interakcji czy relacja nadawca-odbiorca w ramach modelu komunikacji opartej na mechanizmie tropu komunikacyjnego.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 5; 51-73
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Слово о переводе... (стихотворения для детей Самуила Маршака «Мороженое»)
A Word on Translating... (The Children’s Poem “Morozhenoye” by Samuil Marshak)
Autorzy:
Manasterska-Wiącek, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1754299.pdf
Data publikacji:
2021-08-11
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
tłumaczenie
przekład dla dzieci
dziecko jako odbiorca
modyfikacja odbioru
translation
translation for children
child as recipient
modification of reception
Opis:
Настоящая статья посвящена исследовнию перевода стихотворения Самуила Маршака Мороженое. Автор, анализируя перевод как процесс, ставит вопрос, является ли он своего рода продуманным действием расчётов – отнимания, прибавления отдельных элементов содержания, их тождественности или равенства по сравнению с подлинником. Он пытается также найти ответ на вопрос, как переводить для детей. Всегда ли переводчик, отнимая существенные элементы в тексте, добавляя новые по отношению к оригиналу, ставит читателя перед новыми картинами? Автор статьи спорит с некоторыми переводческими решениями и предлагает свой вариант, по его мнению, более адекватный подлиннику по смыслу и по форме. Стремление к смысловому и формальному равенству не означает попытки буквального перевода, но такой подбор средств, чтобы предоставить читателю возможность восприятия текста, похожего на подлинник. Каждый элемент поэтического рассказа имеет свой локус в таком представлении. Перестановка локусов, удаление некоторых из них и добавление новых оказывает воздействие на читателя. «Математические расчёты», парадоксально, не всегда влияют на восприятие текста.
Słowo o przekładzie… (wiersza dla dzieci Lody Samuiła Marszaka) Niniejszy artykuł został poświęcony analizie przekładu wiersza Samuiła Marszaka Мороженое (Lody). Autorka, zastanawiając się nad czynnością przekładu, zadaje na wstępie pytanie, czy działanie owo nie jest pewnym przemyślanym systemem obliczeń – odejmowania, dodawania pewnych treści, ich tożsamości czy równości w porównaniu do oryginału. Próbuje też znaleźć odpowiedź na pytanie, jak tłumaczyć dla dzieci. Czy rzeczywiście odejmowanie istotnych treści w przekładzie, dodawanie nowych w stosunku do tekstu wyjściowego nie stawia czytelnika wobec poważnie zmodyfikowanych czy nawet zupełnie innych obrazów? Kwestionując sensowność niektórych rozwiązań translatorskich analizowanego przekładu, autorka proponuje swój kontrprzekład, szukając możliwości bliższego i, jej zdaniem, bardziej adekwatnego przekazu nie tylko treści, ale i formy tekstu wyjściowego. Co istotne, poszukiwanie równości wobec tekstu oryginału nie jest dążeniem do dosłowności, ale do stworzenia czytelnikowi, poprzez uważne i przemyślane rozwiązania, warunków do podobnej potencjalnej reakcji odbiorczej. Każdy element tekstu ma swój lokus w wyobraźni czytelnika. Zamiana ich miejsc, usuwanie, dodawanie może modyfikować odbiór. Jak się okazuje, „matematyczne działania” w tekście nie zawsze jednak zmieniają odbiór – paradoksalnie odjęcie czy dodanie może oznaczać tożsamość w odbiorze.
The aim of this article is to analyse the translation of Samuil Marshak’s poem Morozhenoye (“Ice-cream”). While reflecting upon the process of translation, the author poses the question whether the translator’s activity is not a certain conscious system of calculations – adding or subtracting pieces of data, their identity or equity in relation to the original. The author also tries to answer the question of how to translate literary works for children. Isn’t subtracting or adding vital pieces of content in the translation process actually putting the reader in front of largely modified or completely different images? While questioning the applicability of some of the translator’s solutions in the analysed text, the author proposes her own translation, which aims to reflect the original more closely and more adequately in terms of both content and form. More importantly, seeking equation with the original text is not an attempt to apply word-for-word equivalence, but rather aims at giving the reader the conditions to make a similar reaction to the text, via the translator’s conscious and considerate choices. Each piece of the text has its locus in the reader’s imagination. Replacing, deleting or adding them may modify the text’s reception. As it turns out, “mathematical calculations” in the text do not always result in a change in its reception – quite paradoxically, subtraction or addition may result in the most appropriate reception.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 7; 245-262
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Limits of the Narratee's Interpretive Competence: an Analysis of Direct Address to the Reader in David Malouf's An Imaginary Life and John Fowles's The French Lieutenant's Woman
Granice kompetencji interpretacyjnej odbiorcy narracji. Analiza zwrotów do czytelnika w An Imaginary Life Davida Maloufa i Kochanicy Francuza Johna Fowlesa
Autorzy:
Maziarczyk, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954383.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
odbiorca narracji
kompetencja interpretacyjna
narracja
zwrot do czytelnika
David Malouf
John Fowles
Kochanica Francuza
An Imaginary Life
narratee
interpretive competence
narration
reader address
The French Lieutenant's Woman
Opis:
Podstawowym składnikiem tożsamości odbiorcy narracji jest kompetencja interpretacyjna zakładana przez narratora. Dwie współczesne powieści anglojęzyczne analizowane w powyższym artykule reprezentują dwa skrajne przypadki kompetencji przypisywanej odbiorcy narracji: jej minimalny oraz maksymalny zakres. An Imaginary Life jest przykładem tekstu, w którym występuje odbiorca o minimalnej kompetencji interpretacyjnej. Sytuacja komunikacyjna wynikająca z przyjętej konwencji (listu do potomności) powoduje, iż narrator, rzymski poeta Owidiusz, zakłada, że odbiorca jego tekstu, żyjący w rzeczywistości zupełnie innej od rzeczywistości przezeń opisywanej i posługujący się innym niż łacina językiem, z trudem zrozumie jego list. Przykład tej powieści pokazuje, że odbiorca narracji jest fikcyjnym elementem tekstu, składnikiem określonej konwencji, różnym od czytelnika zakładanego przez autora. Kochanica Francuza jest z kolei przykładem tekstu, w którym narrator przypisuje odbiorcy narracji maksymalną kompetencję. Również w tym przypadku wynika to z przyjętej konwencji literackiej. Powieść Fowlesa jest specyficznym przykładem powieści historycznej, w której narrator nieustannie podkreśla swą dwudziestowieczną perspektywę. W komentarzach adresowanych do czytelnika zakłada on, że odbiorca jego tekstu należy do tej samej co on wspólnoty kulturowej i jest w stanie zauważyć liczne nawiązania do literatury wiktoriańskiej. Celem narratora jest uświadomienie dwudziestowiecznemu czytelnikowi, że jego obraz wiktorian oparty jest na stereotypach zaczerpniętych z literatury oraz przekonaniu o wyższości współczesnej kultury.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 5; 79-102
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Introducing Taiwan Chinese Contemporary Short Stories in Poland: Cultural Contexts, Fields of Representation and Equivalence
Wprowadzanie przekładów współczesnych tajwańskich opowiadań w Polsce. Konteksty kulturowe, pola reprezentacji i ekwiwalencja
Autorzy:
Kasarełło, Lidia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/45677422.pdf
Data publikacji:
2021-12-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
tłumaczenie
literatura tajwańska
polski odbiorca
reprezentacja
ekwiwalencja
mediacja międzykulturowa
Antologia opowiadań tajwańskich
translation
Taiwan literature
Polish recipient
representation
equivalence
cross-cultural mediation
Anthology of Taiwanese Short Stories
Opis:
This paper investigates basic issues related to the translation of Taiwanese literature in Poland. Assuming the Juliane House’s definitions that translation is “a cognitive procedure and a social, cross-linguistic and cross-cultural practice”, I discuss this matter theoretically and practically on three major levels pertaining to literature and communication between both languages and cultures. According to the system approach, the model is divided into: 1) Source/Taiwan literature; 2) Target/Polish reader; 3) Mediation/Translator and is imbued with reflection on representation, cultural and political context and equivalence in translation’s polysystem. In the practical dimension the analysis refers to a particular case, which is the preparation of the first Polish translation of Taiwanese Contemporary Short Stories. This article also reveals the decision-making process concerning the most representative selection of different genres, periods, stylistics, authors and messages. The anthology of contemporary Taiwanese short stories[1] debated here is being compiled from the perspective of translators, who are Sinologists teaching at the University of Warsaw. In line with the concepts of anthology theoreticians, this kind of academic edition with references and critical comment supports the Polish reader in the process of correct decoding of the text and many contexts of Taiwanese literature.   [1] In Polish: Na drugim brzegu. Antologia współczesnych opowiadań tajwańskich, red. Lidia Kasarełło, Państwowy Instytut Wydawniczy, 2020 [On the Other Shore: Anthology of Contemporary Taiwanese Short Stories, ed. Lidia Kasarełło, Państwowy Instytut Wydawniczy, 2020].
W artykule omówiono podstawowe zagadnienia związane z tłumaczeniem literatury tajwańskiej w Polsce. Przyjmując definicje Juliane House, że przekład jest „procedurą poznawczą i praktyką społeczną, międzyjęzykową i międzykulturową”, omawiam kwestię teoretycznie i praktycznie na trzech głównych poziomach dotyczących literatury i komunikacji między językami i kulturami. Zgodnie z podejściem systemowym model dzieli się na: 1) Źródło/Litertura tajwańska; 2) Cel/Czytelnik polski; 3) Mediacja/Tłumacz i jest nasycona refleksją na temat reprezentacji, kontekstu kulturowego i politycznego oraz równoważności w polisystemie przekładu. W wymiarze praktycznym analiza odnosi się do konkretnego przypadku, jakim jest przygotowanie pierwszego polskiego przekładu tajwańskich współczesnych opowiadań. Omawiana antologia współczesnych opowiadań tajwańskich powstaje z perspektywy tłumaczy, którzy są sinologami wykładającymi na Uniwersytecie Warszawskim. Zgodnie z koncepcjami teoretyków antologii tego rodzaju akademickie wydanie z odniesieniami i krytycznymi komentarzami wspiera polskiego czytelnika w procesie poprawnego dekodowania tekstu i wielu kontekstów literatury tajwańskiej.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 9; 159-174
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies