Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "manuscript" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    A Nineteenth-Century Processional from the Archive of the Bonifratres in Cracow (Kraków). A Contribution to Research into Latin Monody
    Autorzy:
    Wiśniewski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1790948.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-23
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    monodia łacińska
    rękopis
    Processionale
    Cantionale ecclesiasticum
    bonifratrzy
    Latin monody
    manuscript
    Bonifratres
    Opis:
    XIX-wieczny procesjonał z Archiwum Konwentu Bonifratrów w Krakowie. Źródło do badań monodii łacińskiej W Archiwum Konwentu Bonifratrów w Krakowie znajduje się rękopiśmienny procesjonał z 1811 roku. Autor artykułu dokonał krytyki źródła i porównał jego zawartość z Processionale Andrzeja Piotrkowczyka z 1621 r., stanowiącym podstawę wykonywania śpiewów procesyjnych w Polsce przez około 200 lat, oraz wybranymi kancjonałami XIX wieku. Egzemplarz krakowski, będący prawdopodobnie jedną z ostatnich powstałych wówczas tego typu ksiąg, jest dowodem wysokiej kultury muzycznej kultywowanej w środowisku, dla którego powstał oraz świadectwem pielęgnowania żywej tradycji organizowania procesji. Potwierdza w tym względzie wyraźną przewagę ksiąg polskich nad rzymskimi, z coraz większym udziałem ludu wykonującego śpiewy w języku polskim. Przedruk znacznej zawartości procesjonału w wydawanych następnie kancjonałach potwierdza ewidentnie wartość i przydatność tej księgi.
    The Archive of the Bonifratres’ Monastery in Cracow holds a handwritten processional from 1811. The present author has conducted source criticism and compared its contents to Andrzej Piotrkowczyk’s Processionale from 1621—which furnished a basis for the performance of processional chants in Poland for around 200 years—and selected nineteenth-century cancionals. The Cracow item, probably one of the last books of this type in this period, is proof of the high musical culture that was cultivated in the milieu for which it was destined, and a testimony of the cherished, living tradition of organizing processions. In this respect, it confirms the clear advantage of Polish books over Roman ones, with an increasing participation of the people chanting in Polish. The reprint of a greater part of the processional in subsequently published cancionals confirms, as a matter of evidence, the value and utility of this book.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 12; 73-86
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Selected Features of Musical Notation in Neumatic Manuscripts of Kyivan Metropolis from the 16th Century
    Wybrane cechy notacji muzycznej w XVI-wiecznych rękopisach metropolii kijowskiej
    Autorzy:
    Kachmar, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036108.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    neumatyczna notacja muzyczna
    rękopisy kijowskie
    irmos
    neumatic musical notation
    Slavic
    Kyivan manuscript
    Opis:
    Artykuł przedstawia wyniki badań nad trzema rękopisami zapisanymi w XVI-wiecznej notacji neumatycznej. Źródła te pochodzą z ziem ukraińskich i zostały zanalizowane metodą retrospektywną. Wykorzystana notacja, nazywana znamenna lub krukova, w źródłach ukraińskich nosi nazwę kulyzmiana. W tekście podano objaśnienia większości znaków neumatycznych zastosowanych w analizowanym rękopisie liniowym z XVI w. Ponadto podsumowano częstotliwość występowania poszczególnych znaków oraz utworzono swego rodzaju słownik, umożliwiający zdefiniowanie zakresu stosowania znaków neumatycznych w badanych rękopisach.
    In this work, the author examines three manuscripts representing neumatic notation of the 16th century. The manuscripts in neumatic notation originate from Ukrainian ethnic lands and are analysed retrospectively. The notation of manuscripts named differently znamenna or krukova, in Ukrainian sources has the name kulyzmiana. A Kyivan linear manuscript is analysed with the retrospective method. The explanation of most of the neumatic signs is given and the frequency of their occurrence is analysed. An arranged neumatic vocabulary makes it possible to establish the extent of use of neumatic signs in manuscripts.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 13; 57-68
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Współczesne badania nad manuskryptami greckimi Krakowa źródłem nowych rezultatów badawczych
    Contemporary Researches on the Greek Manuscripts of Krakow as a Source of New Scientific Results
    Autorzy:
    Kołakowska, Katarzyna
    Łesyk, Lesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1806916.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-23
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    paleografia grecka; kodykologia; dyplomatyka; manuskrypt; kopista
    Greek palaeography; codicology; diplomatics; manuscript; copyist
    Opis:
    Współczesna metodologia jest niezwykle ważna dla prowadzenia wszelkich badań, które noszą miano naukowych. Paleografia, która nie jest już jedynie jedną z wielu nauk pomocniczych historii, ma w tym zakresie ogromną rolę do spełnienia. Najistotniejsze w niej jest to, że nowe, całościowe spojrzenie na materiał rękopiśmiennyzwala zweryfikować W artykule zaprezentowano przykładowe wyniki prac prowadzonych nad rękopisami greckimi w zbiorach krakowskich (w Bibliotece Jagiellońskiej UJ oraz Muzeum Książąt Czartoryskich), które odnoszą się do tak istotnych kwestii, jak: identyfikacja skryby, określenie datacji oraz lokalizacji powstania danego manuskryptu (jak również konkretnych tekstów w nich zawartych). Uzyskane informacje wskazują na perspektywy prowadzenia badań nad grecką tradycją rękopiśmienną, a jednocześnie stanowią impuls do nowej refleksji naukowej w obszarze paleografii, kodykologii, a także literaturoznawstwa, również dzięki zastosowaniu współczesnych metod multispektralnych.
    Contemporary methodology is crucially important for conducting any research which can be called scientific. This pertains also to the area of literary studies and linguistics in a broad sense. Palaeography, which is no longer just one of the many auxiliary sciences of history, has a major role to fulfil in this respect. The most important issue is that owing to the new approach in the palaeographic and codicological studies it is possible to verify information about dating of a text, as well as the place and background of its creation and its further fate. In this way, several mistakes in the analysed texts have already been corrected. The aim of the presented paper is to indicate, on the basis of the selected examples, a need to undertake studies on Greek palaeography in connection with codicology and diplomatics and to encourage reflection on the links between Greek palaeography and, e.g., history and transmission of the text. Examples of works, analysed with contemporary tools and methods of palaeography (here specifically Greek), present the perspectives in research on texts and point to the need for new reflection on known texts which can be revised today in previously unavailable manuscripts owing to the contemporary multispectral methods, which can cast a new light both on theories of ancient philosophers and on other antique texts.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 3; 127-146
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy Adam Naruszewicz napisał Życiorysy sławnych Polaków? O nieznanych rękopisach biskupa koadiutora smoleńskiego
    Did Adam Naruszewicz Write Życiorysy sławnych Polaków? The Unknown Manuscripts of the Coadjutor Bishop of Smolensk
    Autorzy:
    Bober-Jankowska, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1731575.pdf
    Data publikacji:
    2020-02-03
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Naruszewicz
    Boelcke
    Życiorysy
    Dykcyjonarz
    autograf
    atrybucja tekstu
    Biographies
    manuscript
    text attribution
    Opis:
    Życiorysy sławnych Polaków to mniej znane dzieło Adama Naruszewicza, w skład którego wchodzi kilkanaście biogramów wybitnych przedstawicieli polskiego oświecenia. Jego podstawowym, choć dotąd niedostrzeganym, problemem jest atrybucja tekstu. Wątpliwości dotyczące autorstwa budzi odnotowywany przez Nowy Korbut autograf, gdyż tylko nieliczne spośród znajdujących się tam życiorysów są pióra Naruszewicza. Jednak uzasadnione zastrzeżenia dotyczące tak samego dzieła, jak i jego autora pojawiają się dopiero w świetle nowo odkrytych rękopisów. Ich analiza dowodzi bowiem istnienia nieznanego, nieistniejącego w świadomości badawczej dzieła Adama Naruszewicza.
    Życiorysy sławnych Polaków [The Lives of Famous Poles] is a lesser-known work by Adam Naruszewicz which encompasses several biographies of outstanding representatives of the Polish Enlightenment. Its basic, although hitherto unnoticed, problem is the attribution of the text. Doubts have been raised about the authorship of the manuscript recorded in Nowy Korbut, as only a few of the biographies included there were actually written by Naruszewicz. However, some justified reservations concerning both the work and its author emerge only in the light of recently discovered manuscripts, as their analysis proves the existence of an unknown work by Adam Naruszewicz.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1; 59-73
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Parallax: Looking at the Medieval through the Modern Lens
    Błąd paralaksy, czyli rozbieżność średniowiecznej i współczesnej perspektywy
    Autorzy:
    Charzyńska-Wójcik, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1879660.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    manuskrypt
    kodykologia
    korpusy elektroniczne
    tekst średniowieczny
    manuscript
    codicology
    electronic corpora
    medieval text
    Opis:
    Celem pracy było ukazanie głębokiego rozdźwięku pomiędzy średniowiecznym manuskryptem i jego współczesnym wydaniem. Podkreśla się potrzebę studiowania tekstów średniowiecznych w ich naturalnym kontekście, czyli w postaci kodeksu rękopiśmiennego, jako że jedynie wówczas tekst średniowieczny mówi do nas pełnym głosem. Mimo bezspornej przydatności korpusów elektronicznych, badacz pracujący ze współczesnym wydaniem średniowiecznego tekstu musi mieć świadomość, jak daleko odbiega on od tekstu, który w zamierzeniu reprezentuje. Dlatego też, niezwykle ważne jest, aby w miarę możliwości sięgać do rękopisów powszechnie dostępnych na stronach internetowych bibliotek. Bezcenne wskazówki zakodowane w rękopisie jako przedmiocie materialnym, pomogą nie tylko dokonać weryfikacji wniosków wyciągniętych na podstawie analiz tekstu elektronicznego, ale także te wyniki w sposób istotny uzupełnić. Postulat ten jest równie istotny dla historycznych analiz językoznawczych i studiów tłumaczeniowych, jak dla badań literackich.
    The objective of the paper was to articulate the gap between the medieval manuscript and its modern editions. It emphasises the need to study medieval texts in their natural context, i.e. against the manuscript codex as only then do they speak in full voice. While the usefulness of electronic editions is indisputable, a linguist working with a modern edition of a medieval text must be aware of how far it departs from the text it intends to represent. Therefore, wherever possible, it is advisable to examine manuscript scans which are now widely accessible on internet sites of the libraries housing manuscript resources. It is of paramount importance not only as a way of verifying corpus examinations but also because manuscript examinations complement the findings based on electronic data by offering invaluable clues encoded in the materiality of the manuscript. This postulate is relevant both for historical linguistic analyses and translation studies, and is equally valid for literary studies.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 5; 47-61
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problem autentyczności Corpus Theognideum w świetle historii jego transmisji: manuskrypty i pierwsze edycje krytyczne
    The Authenticity of the Corpus Theognideum throughout the History of its Transmission: Manuscripts and the First Printed Critical Editions
    Autorzy:
    Skarbek-Kazanecki, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1791393.pdf
    Data publikacji:
    2020-02-07
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Teognis
    Theognidea
    elegia
    Kwestia Teognidejska
    tradycja rękopiśmienna
    Theognis
    elegy
    the Theognidean question
    the manuscript tradition
    Opis:
    Corpus Theognideum stanowi największy zabytek wczesnogreckiej poezji i jeden z niewielu tekstów tego okresu, który przetrwał w bezpośrednim przekazie rękopiśmiennym. Forma, w jakiej znamy elegie, stała się źródłem trwającej blisko 200 lat dyskusji dotyczącej ich autentyczności. Celem tekstu było przedstawienie kluczowych dla problemu autentyczności Corpus Theognideum argumentów i uwag z perspektywy recepcji i jego transmisji w epoce bizantyńskiej i nowożytnej. Podjęcie tematu w przedstawionej tu formie zostało zainspirowane metodą hermeneutyczną Hansa-Georga Gadamera: na podstawie tej propozycji metodologicznej, autor dążył zarówno do zrozumienia świadectw przeszłości we właściwym kontekście historycznym, jak i do zrewidowania pewnych dogmatycznych interpretacji innych badaczy, opartych na powziętych z góry założeniach lub błędach.
    Corpus Theognideum constitutes the largest anthology of poetry composed in the archaic or classical period as well as the only elegiac text that has been transmitted by medieval manuscripts. Nevertheless, the form in which we know this collection is provided an important basis for the discussion about its authenticity. The present article is the result of the examination of the problem both about the history of disputes concerning that subject, and about the reception of the Theognidean poems, traced in Byzantine, early modern and modern period. Special focus has been given to the manuscript tradition, e.g. the most ancient codex Paris suppl. gr. 388 and Vaticanus, gr. 915, which bears witness to the popularity of the Theognidean elegies in the Byzantine age. The very raising of the subject in the form presented above was inspired by Hans-Georg Gadamer’s hermeneutic method: based on this methodological proposal, the author sought to understand the evidence of the past in the proper historical context and to revise some dogmatic interpretations of other researchers; in this manner the author notes that the transmission of Corpus Theognideum is not really a solid foundation on which to build an argument about the falseness of the whole collection.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 3; 93-109
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Gęby za lud walczące…” – Czesław Zgorzelski o Mickiewiczowskim rękopisie „N⁰ 38”
    „Gęby za lud walczące…” [Mugs Fighting for the People] – Czesław Zgorzelski on Mickiewicz’s Manuscript “Nr. 38”
    Autorzy:
    Jańczyk, Urszula
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2053950.pdf
    Data publikacji:
    2022-02-25
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Czesław Zgorzelski
    Biblioteka Uniwersytecka KUL
    rękopis nr 38
    Stanisław Pigoń
    KUL University Library
    manuscript no. 38
    Opis:
    Przedmiotem artykułu jest niepublikowany dotąd tekst profesora Czesława Zgorzelskiego ze zbiorów Biblioteki Uniwersyteckiej KUL, poświęcony Mickiewiczowskiemu rękopisowi nr 38, zawierającemu trzy drobne utwory liryczne: [Broń mnie przed sobą samym…], [Pytasz za co Bóg trochą sławy mnie ozdobił…] oraz [Gęby za lud walczące…]. W tekście tym autor stara się odpowiedzieć na pytania, w jaki sposób te trzy zapisy znalazły się na jednej stronie luźnej karty oraz jaka jest relacja między tymi zapisami. W toku analizy autor stwierdza, że Mickiewiczowski rękopis nie zawiera urywków – jak sądził Stanisław Pigoń – a samodzielne utwory, niewymagające uzupełnień ani dopełnień. Ponadto Zgorzelski stawia tezę, iż nie ma między tymi utworami powiązań dostatecznie wyrazistych, by można je było traktować jako wzajemne uzupełnienia. Prezentowany tekst został opatrzony wstępem oraz notą edytorską.
    The subject of this article is a hitherto unpublished text by Professor Czesław Zgorzelski from the collection of the KUL University Library devoted to Mickiewicz’s manuscript no. 38 which contains three minor lyrical works: “Broń mnie przed siebie...”, “Pytasz za co Bóg trochą sławy mnie ozdobił...” and “Gęby za lud walczące...”. In this article, the author attempts to answer the questions of how these three works came to be on one page of a loose-leaf card and what the relationship between them is. In the course of the analysis, the author concludes that Mickiewicz’s manuscript does not contain mere fragments, as Stanisław Pigoń believed, but rather independent works that do not require supplementation or completion. Moreover, Zgorzelski’s thesis is that there are no connections between these works that are distinct enough for them to be treated as mutually complementary. The presented text is accompanied by an introduction and editor’s notes.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 1; 95-114
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Melodie prefacji pozamszalnych w Pontificale Plocense z XII wieku
    Melodies of the Prefaces Outside Mass in the 12th-Century Pontificale Plocense
    Autorzy:
    Wiśniewski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1795770.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-27
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    prefacje pozamszalne
    Pontificale Plocense
    chorał gregoriański
    rękopis
    notacja cheironomiczna
    prefaces outside Mass
    Gregorian chant
    manuscript
    cheironomic notation
    Opis:
    Artykuł podejmuje zagadnienie prefacji pozamszalnych w Pontificale Plocense z XII wieku (Biblioteka Seminarium Duchownego w Płocku). Autor przedstawia krótką charakterystykę księgi, przybliża początki śpiewu prefacji i próby zapisywania melodii. Omawiając prefacje pozamszalne zwraca uwagę wyłącznie na kadencje muzyczne zapisane notacją cheironomiczną i dokonuje ich komparacji z Pontyfikałem biskupów krakowskich (XI/XII w.) i Pontyfikałem wrocławskim (XII w.). Pontificale Plocense wykazuje tendencję do podziału tekstu prefacji na krótsze odcinki, co miało istotny wpływ na budowę muzyczną prefacji i dawało możliwości różnej jej interpretacji. Niewykluczone, iż recytatyw prefacji w księdze płockiej podlegał różnym stopniom melodyzacji, tzn. z większą lub mniejszą ingerencją neum złożonych. Wersje melodyczne kadencji prefacji pozamszalnych odwzorowują odmiany in tono solemnis oraz in tono solemniori. Liczne schematy kadencji in tono solemniori wskazują na dążenie do tworzenia nowych, bardziej kunsztownych wzorców melodycznych.
    The paper discusses the prefaces outside Mass supplied with melodies that can be found in the 12th-century Pontificale Plocense (Seminary Library in Płock, Poland). Firstly, a short characterization of the manuscript is presented, the beginnings of the singing of prefaces as well attempts to note down the melodies is discussed. Next, the prefaces outside Mass are analysed with emphasis placed on the musical cadences with cheironomic notation. In addition, a comparison is undertaken between the discussed Pontifical and the Pontificals of Kraków (11th/12th c.) and of Wrocław (12th c.). It is possible that the recitative of the prefaces was subject to various degrees of melodisation, which was connected with the varying influence of compound neumes. The melodic versions of the cadences represent the varieties in tono solemnis and in tono solemniori. Numerous patterns of cadences in tono solemniori point to attempts to create new melodic patterns.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 12; 9-25
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Watykański rękopis Etyki Spinozy
    The Vatican Manuscript of Spinoza’s Ethica
    Autorzy:
    Żelazna, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/943438.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Spinoza
    Etyka
    rękopis Vat. Lat. 12 838
    N. Stensen
    odkrycie
    Ethica
    the manuscript Vat. Lat. 12 838
    discovery
    Opis:
    Artykuł dotyczy rękopisu Etyki Spinozy znalezionego w Watykańskiej Bibliotece Apostolskiej i opublikowanego przez L. Spruita i P. Totaro w książce The Vatican Manuscript of Spinoza’s Ethica (2011). Identyfikacja tekstu stała się możliwa w wyniku żmudnego badania, w którym istotną rolę odegrało nazwisko duńskiego uczonego N. Stensena, autora jednego z listów wydawanych zwykle w zbiorach korespondencji Spinozy. Rękopis Vat. Lat. 12 838 jest jedyną znaną dziś edytorską kopią rękopisów Spinozy, a jego powstanie datuje się na 1675 r., tj. przed publikacją Opera posthuma. Porównanie jego treści z opublikowaną w 1677 r. Etyką wskazuje na wiele różnic, wśród których olbrzymia część ma charakter typowych pomyłek, istniejących przypuszczalnie albo w rękopisie Spinozy, albo w kopii edytorskiej, albo też wprowadzonych do tekstu przez składacza i nieusuniętych w korekcie wydawniczej. Wydawcy podkreślają jednak, że pewne różnice zapisu mają znaczenie merytoryczne dla interpretacji tekstu Spinozjańskiej Etyki. Opisując historię rękopisu i okoliczności, w jakich trafił on do zbiorów Świętego Oficjum, stamtąd zaś do Biblioteki Watykańskiej, stawiają też hipotezy dotyczące obiegu rękopisów Spinozy w okresie, gdy jego nazwisko objęte było zapisami cenzury w związku z publikacją Traktatu teologiczno-politycznego.
    The article focuses on Spinoza’s manuscript found in The Vatican Apostolic Library and published by L. Spruit and P. Totaro in the book The Vatican Manuscript of Spinoza’s Ethica (2011). The identification of the text became possible as the result of their arduous research in which the name of a Danish scientist N. Stensen, the author of several letters usually published in the collections of Spinoza’s letters, played a crucial part. The manuscript Vat. Lat. 12 838 is the only known editorial copy of Spinoza’s manuscripts and its origins are dated as early as 1675, i.e. before the publication of Opera posthuma. The comparison of its contents with the Ethics, published in 1677, points to many differences, most of which are typical mistakes, occurring probably either in Spinoza’s manuscript, or in the editorial copy, or else made by the typesetter and not expunged during the editorial proofreading. However, the editors emphasize the importance of some substantive differences of the text for the interpretation of Spinoza’s Ethics. The history of the manuscript and the circumstance it found its way to the library of The Holy Office and thence to the Vatican Apostolic Library enabled the editors to put forward some hypotheses concerning the circulation of Spinoza’s manuscripts in the period when the censure was issued against him after the publication of the Tractatus Theologico-Politicus.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2014, 62, 4; 33-49
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Felix culpa? Nad norwidianami ze zbiorów ks. Józefa Jarzębowskiego
    Felix Culpa? On the Norwidians in Rev. Józef Jarzębowski’s Collection
    Autorzy:
    Fert, Józef F.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1891790.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Cyprian Norwid
    archiwalia
    ks. Józef Jarzębowski
    Muzeum im. ks. Józefa Jarzębowskiego w Licheniu Starym
    rękopis wiersza Italiam! Italiam!
    archive material
    Rev. Józef Jarzębowski
    the Rev. Józef Jarzębowski Museum in Licheń Stary
    manuscript of the poem Italiam! Italiam!
    Opis:
    The article presents the strange vicissitudes of one of Cyprian Norwid's poems, namely, Italiam! Italiam! At present it is among the Norwidians that survived the ravages of war and were collected by Rev. Józef Jarzębowski MIC – a Marian. Rev. Jarzębowski (1897-1964) for years collected Polish national mementoes. Today they have become the core of the Museum bearing his name in Licheń Stary near Konin in the sanctuary complex of the Matka Boska Licheńska basilica. In the present sketch a description of all the collection and of its outlay is omitted, albeit it is hard to refrain from praising the standard of the organization of the Museum. The article concentrates on a description of manuscripts connected with Norwid that were collected by Rev. Jarzębowski and since 2007 have been in Licheń; and earlier they were kept in the English seat of Marians in Fawley Court near London. They are: 1) Italiam! Italiam!, the manuscript of the poem written at the turn of 1845 and 1846; 2) a letter to Władysław Zamoyski written at the end of June or beginning of July 1866; 3) a study of a portrait, sent to Leonard Niedźwiedzki; 4) [nine satisfied questions:] 1. Why conscription groundlessly changed into violence… 5) [an appeal to the Russian statesmen:] “Russian Statesmen!...”.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 1; 27-41
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies