Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "lubelszczyzna" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Efforts to Reactivate the Uniate Church in Lublin Region in the Interwar Period
Próby reaktywowania Kościoła unickiego na Lubelszczyźnie w okresie międzywojennym
Autorzy:
Grzesiak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807272.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
okres międzywojenny
Kościół prawosławny
Kościół unicki
Lubelszczyzna
interwar period
Orthodox Church
Uniate Church
Lublin region
Opis:
W okresie międzywojennym Kościół katolicki podjął akcję na rzecz pozyskania wiernych Kościoła prawosławnego z zachowaniem ich rodzimego obrządku. Ta akcja nosi nazwę neounii. Jej areną stało się m.in. ówczesne województwo lubelskie. Akcja przebiegała dość intensywnie w północnej części omawianego terenu, w katolickiej diecezji podlaskiej, której biskup był entuzjastą neounii. Z kolei biskup lubelski zajmował stanowisko bardziej ostrożne. Rezultaty podjętych działań były jednak znikome, i to z wielu przyczyn zarówno o charakterze wewnętrznym, jak i zewnętrznym. Powstałe placówki duszpasterskie uległy likwidacji, przeważnie w latach II wojny światowej. Jedyną istniejącą do dziś jest parafia neounicka w Kostomłotach.
In the interwar period, the Roman Catholic Church took the action for acquiring faithful of Orthodox Church, retaining nevertheless their native rite. This action is called the Neo-Union. The scene of it became, among others, the then Lublin region. The action proceeded quite intensively in the north part of this area, in the Catholic diocese of Podlasie (Podlachia). The bishop of Podlasie was an enthusiast of Neo-Union, while the bishop of Lublin took a much more careful position. For many reasons of internal as well as external nature, the results of taken action were rather slight. Almost all created then pastoral institutions were closed down, mainly during the Second World War. The only existing today is the Neo-Union parish in Kostomłoty.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2014, 5, 2; 45-58
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stan badań nad demografią Lubelszczyzny w XVI-XIX wieku
The State of Research on Demography of the Lublin Region Between the 16th and the 19th Century
Autorzy:
Rachwał, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879755.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
demografia historyczna
Lubelszczyzna
metryki
ruch naturalny
zaludnienie
historical demography
the Lublin region
metrics
natural movement
population
Opis:
Praca stanowi próbę podsumowania dotychczasowego dorobku badań nad procesami demograficznymi na Lubelszczyźnie w epoce przedstatystycznej, tj. do końca XIX w. Pierwszy spis powszechny odbył się na tym terenie dopiero w 1897 r. Omówiono najpierw prace XIX-wiecznych autorów. Miały one charakter syntetyczny, swoim zasięgiem objęły granice całego Królestwa Polskiego. Stopień ich uszczegółowienia pozwala jednak czasem na analizę wybranych problemów na szczeblu miejscowości, powiatów lub województw. Wzrost zainteresowania problematyką demograficzną nastąpił po II wojnie światowej, co przełożyło się na publikacje autorów skupionych w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Szczególnie cenne okazały się badania prowadzone przez Z. Sułowskiego i J. Gawrysiakową. Podsumowując artykuł, autor podkreślił, iż istnieje pilna potrzeba zintensyfikowania badań nad przeszłością demograficzną Lubelszczyzny.
The work is an attempt to summarize achievements to date research on the demographic processes in the Lublin region in the pre-statistical era, i.e. by the end of the 19th century. The first census took place in the area in 1897. First,  the publications of the 19th century authors were discussed. They were of synthetic nature and encompassed the entire borders of the Polish Kingdom. The granularity of the information, however, allows to consider some problems at the level of the village, district or province. The increased interest in the problems of demography occurred after World War II, which resulted in publications of the authors gathered at the Catholic University of Lublin. The research by Zygmunt Sułowski and Janina Gawrysiakowa proved to be particularly valuable. To summarize the article, the author points out that there is an urgent need to intensify the research on the demographic past of the Lublin region.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 2; 89-112
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Akcja burzenia cerkwi na Lubelszczyźnie w roku 1938 – konsekwencje kulturowe
Demolition of the Eastern Orthodox Churches in the Lublin Region in 1938: Cultural Consequences
Autorzy:
Grzesiak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807405.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawosławie
Lubelszczyzna
akcja rewindykacyjno-polonizacyjna
cerkwie
okres międzywojenny
Orthodoxy
Lublin region
Polonisation and restitution
Eastern Orthodox churches
interwar period
Opis:
In 1938 (from mid-May to mid-July) in Lublin region the authorities have demolished about 130 Eastern Orthodox churches. They were of Greek Catholic or Eastern Orthodox origin. The greater part of them has been closed since 1915; they have not been claimed by the Catholic Church nor become permanent Eastern Orthodox parishes. Some of them were the seats of not full-time parishes and were not recognized officially by the state, but they were tolerated until 1938. The elimination of so many sacred buildings had a huge impact on the cultural face of the described area and greatly diminished its Eastern Christian character. From the landscape of the Eastern Lublin region disappeared several old Uniate churches, mostly wooden, from the 17th, 18th and 19th centuries. They were often objects of great historical value. The next few churches were of Eastern Orthodox origin. They were built in the late nineteenth and early 20th century. Being recently built, they were not been seen as historical monuments, however a much greater was their material value (new buildings, often of bricks). The list of closed buildings should be completed by small chapels, built in the interwar period. Their material value were negligible and they had no historical significance. The churches were supplied with utensils among which were the objects of great artistic and cultural value. Their fate varied. Many of them have been transferred to the permanent Eastern Orthodox parishes or to Eastern Orthodox believers. Significant part was destroyed by the authors of the demolition action. The Catholic Church was interested in some objects of Uniate origin and took over some of them.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2013, 4, 1; 5-34
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Protection of Roadside Shrines and Crosses in Poland Against The Background of Historical Events and in Light of Established Legal Acts
Ochrona małych obiektów sakralnych i architektury w Polsce na tle wydarzeń historycznych i w świetle istniejącego ustawodawstwa
Autorzy:
Żak-Kulesza, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129852.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kapliczka przydrożna
krzyż przydrożny
Lubelszczyzna
ochrona prawna
dokumenty prawa kościelnego
dziedzictwo kulturowe
roadside shrine
roadside cross
Lublin Voivodeship
legal protection
church legal documents
cultural heritage
Opis:
Roadside crosses and shrines are a characteristic element of the Polish landscape. Small sacred objects are intertwined with history and the cultural context of Polish countryside and cities, arising from the need of faith, and have manifested piety for generations. Many crosses and shrines were erected as mementos of important national events, uprisings, war skirmishes, independence spurts that took place in the 19th and in the first half of the 20th centuries, commemorating national anniversaries, for instance 1918, anniversaries of Christianization of Poland, jubilees of historic events. They were also built upon old mass graves of victims of bygone epidemics. In the context of historic events, objects of small sacral architecture were met with harassment and repressions. Therefore, after regaining independence legal initiatives were undertaken by the state and the Church to save these objects. Unfortunately, not always did this type of object receive sufficient legal protection or proper appraisal. In documents they are present in the background. That is why ethnographic studies are often the only way to save their memory, and preserve the image of old crosses, statues, and shrines.
Kapliczki i krzyże przydrożne są charakterystycznym elementem polskiego krajobrazu. Małe obiekty sakralne wpisane są w historię i kulturowy kontekst polskich wsi i miast, wyrastają z potrzeby wiary i od pokoleń są widzialnym znakiem pobożności ludzi. Wiele krzyży i kapliczek wzniesiono na pamiątkę ważnych narodowych wydarzeń, powstań, potyczek wojennych, zrywów niepodległościowych, jakie miały miejsce w XIX wieku i w pierwszej połowie XX wieku z okazji rocznic narodowych, jak rok 1918, rocznice chrztu Polski, jubileusze wydarzeń historycznych. Stawiano je również na starych zbiorowych mogiłach ofiar dawnych epidemii. W kontekście wydarzeń historycznych obiekty małej architektury sakralnej spotykały się z szykanami i represjami, dlatego po odzyskaniu niepodległości podejmowano inicjatywy prawne ze strony państwa polskiego oraz Kościoła, aby te obiekty ocalić. Niestety takie obiekty nie zawsze otrzymywały dostateczną ochronę prawną i nie zyskiwały właściwej oceny. W dokumentach wymieniane są niejako drugoplanowo. Dlatego badania etnograficzne to nierzadko jedyny sposób na ocalenie pamięci i utrwalenie wizerunku dawnych krzyży, figur i kapliczek.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2022, 13, 3; 87-117
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybicie się Lublina na niepodległość w listopadzie 1918 roku. Aspekt militarny
Lublin Gains Independence in November 1918. The Military Aspect
Autorzy:
Sobieraj, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953411.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Lublin
Lubelszczyzna
okupacja austriacka
Polska Organizacja Wojskowa (POW)
Polska Siła Zbrojna (PSZ)
rozbrajanie
Lublin region
Austrian occupation
Polish Military Organisation (POW)
Polish Armed Forces (PSZ)
disarmament
Opis:
The territory of the Lublin region at the turn of October and November 1918 was occupied by two countries – Germany (southern Podlasia) and Austria. Lublin was the see of the general Austrian governor. With regard to the military aspect the taking over of power in Lublin was decisive for the recapture of independence in the territory of the Austrian partition. The key role in this action was played by the Polish Military Organisation (Pol. POW), the organisation then in conspiracy, and a battalion of the Polish Armed Forces earlier under German command; the battalion arrived in Lublin in the beginning of November 1918. Soldiers and officers then in the Austrian army had also declared their intention of joining the Polish army; they were released from their oath by virtue of the Austrian head of the armed forces. In the first days of November 1918 the Polish army took over bloodlessly a complete control of Lublin. At that time the Poles from the Austrian army, remaining in the remaining garrisons of Austrian occupation, established Polish authorities with the support of the local cells of POW. In Podlasia the situation was more complicated because Germans were not willing to hand down power in garrisons, despite the fact that war activities had ended in Europe on 11th November 1918. Military clashes, often bloody, erupted (Międzyrzec Podlaski). The eastern administrative units of Podlasia as late as January 1919 came under Polish jurisdiction after the German army had completely evacuated the Ukraine and moved by train from Briest to East Prussia.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2006, 54, 2; 55-73
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Earliest Ecclesiastical Connections of the Territory Between the Vistula and Wieprz Rivers (Poland)
Najwcześniejsze powiązania kościelne terenu międzyrzecza Wisły i Bugu
Autorzy:
Marczewski, Jarosław R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038262.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Lubelszczyzna
państwo Piastów
chrześcijaństwo metodiańskie
diecezja poznańska
diecezja krakowska
diecezja lubelska
Lublin region
Piast state
Methodian Christianity
the Diocese of Poznań
the Diocese of Cracow
the Diocese of Lublin
Opis:
Celem artykułu jest znalezienie odpowiedzi na pytanie o najwcześniejszą kościelną przynależność administracyjną obszaru między rzekami Wisłą i Wieprzem. Zagadnienie to było już przedmiotem kontrowersji akademickich w zakresie możliwego wpływu chrześcijaństwa metodiańskiego nie tylko na wskazanym obszarze, ale w ogóle na ziemiach polskich. Zdecydowana większość autorów – nawet jeśli niektórzy z nich dopuszczają przekonanie o jakimś oddziaływaniu metodiańskim – stanowczo odrzuca obecność jakiejkolwiek zorganizowanej struktury tego obrządku na ziemiach na północ od Karpat. Organizacja terytorialna Kościoła między rzekami Wisłą i Wieprzem może być bez wątpienia wiązana dopiero z poznańskim biskupstwem łacińskim. Było ono dla omawianego terenu bezsprzecznie pierwszą trwałą strukturą diecezjalną, zależną zresztą bezpośrednio od Stolicy Apostolskiej. Co prawda, jeśli założymy polityczną przynależność tego terenu w drugiej połowie X wieku do Czech, należałoby uznać jego jeszcze wcześniejsze uzależnienie od diecezji praskiej i metropolii mogunckiej oraz nieco późniejszą przynależność do diecezji ołomunieckiej. Formalny charakter tego związku pozbawiony byłby jednak trwałych lokalnych struktur chrześcijaństwa, co musiało być zresztą charakterystyczne także dla pierwszych dekad zależności od biskupstwa w Poznaniu. Wydaje się więc, że dopiero wejście ziem między Wisłą i Wieprzem w kościelno-administracyjną zależność od biskupów krakowskich i metropolitów gnieźnieńskich na przełomie X i XI wieku okazało się stabilnym związkiem pod względem materialnym i duchowym.
The purpose of this study is to find the answer to the question of ecclesiastical administrative affiliation regarding the area between the Vistula and Wieprz Rivers. This relatively narrow aspect of the research was the subject of academic controversy over the possible influence of the organization of Methodian Christianity, not only on the designated area, but in general on Polish soil. The vast majority of authors – even if some of them allow for a wide geographic range of Methodian influence – firmly opposes the idea of the presence of any structure of the Methodian rite in the lands north of the Carpathian Mountains, regarding this idea as unsubstantiated. The form of territorial organization of the Church involving the land between the Vistula and Wieprz Rivers could only be in the Latin bishopric of Poznań, which was undoubtedly a permanent diocesan structure that depended directly on the Holy See from its earliest period. Theoretically, if the area between the Vistula and the Wieprz Rivers had been included in the territory that on the Czechs in the second half of the tenth century, it would have also belonged to the Diocese of Prague and the Metropolis of Mainz, or, a bit later, to the Diocese of Olomouc. The formal nature of that membership would have probably involved a lack of durable local structures of Christianity, which also had to be a characteristic of the first decades of their dependence on the Diocese of Poznan. It seems that it was only the entrance of the lands between the Vistula and Wieprz Rivers into an administrative relationship to the Bishops of Cracow and the Metropolitans of Gniezno in the late tenth and eleventh centuries, which proved to be a stable association that would be strengthened in material and spiritual significance in the coming decades and centuries.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 4; 13-27
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies