Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "liturgical manuscripts" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Liturgia biskupia Wielkiego Czwartku w wawelskich ceremoniałach z XVI wieku
La liturgie épiscopale du Jeudi Saint dans les cérémonials du Wawel du XVIe siècle
Autorzy:
Fedorowicz, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062601.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
liturgia
kodeksy liturgiczne
Wielki Czwartek
błogosławieństwo olejów
liturgy
liturgical manuscripts
Maundy Thursday
blessing of oils
Opis:
Pendant des années dans les églises catholiques, on a célébré uniquement une seule messe le Jeudi Saint, qui a été une commémoration liturgique de la Cène. Lorsqu’elle fut célébrée dans la cathédrale par un évêque, les rites des bénédictions de l’huile des malades, celle des catéchumènes et du saint chrême devenaient sa partie intégrale. La liturgie de ce jour, que nous présentons ici, fut célébrée dans la cathédrale de Cracovie à la première moitié du XVIe siècle. Les deux manuscrits liturgiques de cette époque gardés dans l’archive cathédrale en témoignent. Ces livres contiennent le déroulement de la liturgie épiscopale du Jeudi Saint. Même si c’était la messe de la Cène du Seigneur, toute la cérémonie mettait un accent rituel plus sur la bénédiction de ces trois huiles que sur l’idée du Cénacle. Bien que le thème de la Cène fut évoqué par les lectures bibliques, par les formules du Canon et les antiennes pour les psaumes des vêpres, les rites de bénédictions ont dominé sur le déroulement de toute la liturgie. C’était la conséquence de leur élargissement, et d’engagement d’un grand nombre des personnes de services, et aussi d’attachement de plus grande importance à l’action sacramentelle qu’au saisissement du mystère en catégories de l’histoire du salut.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2009, 1; 87-99
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tadeusz Miazga’s Two Articles: The Scripters of Plainchant Books in Poland and The Contribution of the Clergy to Music in the History of Poland
Dwa artykuły Tadeusza Miazgi: „Skryptorzy ksiąg choralnych w Polsce” i „Wkład duchowieństwa w muzyczną kulturę Polski”
Autorzy:
Bisztyga, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040387.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
skryptorzy
księgi liturgiczno-muzyczne
chorał gregoriański
duchowni muzycy
scripters
musical and liturgical manuscripts
Gregorian chant
clergy-musicians
Opis:
Artykuł omawia w sposób syntetyczny wyniki prac zawarte w dwóch artykułach ks. Tadeusza Miazgi (1906–1988): „Skryptorzy ksiąg choralnych w Polsce” i „Wkład duchowieństwa w muzyczną kulturę Polski”. Drugi z tych tekstów zachował się jedynie w maszynopisie i jest przechowywany w Bibliotece Seminarium Duchownego w Sandomierzu. Omawiając dziedzictwo skryptorów ksiąg choralnych w Polsce, Miazga prezentuje podstawowe informacje o ich życiu i twórczości, jak również bardziej ogólne refleksje na temat roli skryptora w dziejach muzyczno-liturgicznych manuskryptów. Katalog wymienia 203 osoby pochodzące zarówno z diecezjalnych, jak i zakonnych środowisk, tworzących od XIII do XIX wieku. Podobny charakter nosi drugie studium Miazgi dotyczące wkładu duchowieństwa w muzyczną kulturę Polski w ciągu wieków. Ten katalog z kolei zawiera 325 nazwisk duchownych działających od XII do XIX wieku. Swoje analizy Miazga opiera głównie na dostępnych w czasie powstawania artykułu informacjach zawartych w słownikach muzycznych Ibińskiego, Sowińskiego, Mizgalskiego i innych. Warto podkreślić, że obydwa artykuły stanowiły publikacje o pionierskim charakterze w polskiej muzykologii.
Rev. Tadeusz Miazga (1906–1988) was a Polish priest, musicologist and musician. He was incardinated into the diocese of Sandomierz, one the dioceses in the south-eastern part of Poland led at present by Bishop Krzysztof Nitkiewicz. Miazga’s musicological legacy includes 12 books and several articles devoted mostly to the theory and history of Gregorian chant. He also composed numerous pieces of liturgical music and lectured in some Polish universities and seminaries. The study offers a short summary of the two Miazga’s articles: “The scripters of plainchant books in Poland” and “The contribution of the clergy in music in the history of Poland.” The latter work has never been published and still remains only in its typed version.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 13; 197-200
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rękopisy liturgiczne biblioteki Kamedułów w Bieniszewie. Materiały do studiów źródeł liturgicznych
Die liturgischen Manuskripte der Bibliothek der Kamaldulenser in Bieniszew. Die Materialien für Studien von den liturgischen Quellen
Autorzy:
Pałęcki, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062591.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kameduli
pustelnicy
rękopisy liturgiczne
liturgia po Soborze Trydenckim
namaszczenie chorych
benediktionale
prywatne modlitwy
profesja pustelnicza
Camaldoleses
eremites
the liturgical manuscripts
liturgy after the Council of Trent
anointing of the sick
the private prayers
the eremite profession
Opis:
Die liturgischen Quellen der Ordensgemeinschaften gehören zu den unerlässlichen Elementen der Forschungen über die Liturgie in Polen. Zu den wichtigsten Orten, in denen Gottesdienst bis heute gefeiert wird, gehört das Kloster der Kamaldulenser in Bieniszew, das neben Konin in Mittelpolen steht. Dieser Ort, der mit der polnischen Eigenstaatlichkeit verbunden ist, hat eine große Rolle vom XVII Jahrhundert bis heute gespielt, als Ort der Kontemplation und des Gebetes. Die erhaltenen liturgischen Manuskripte in dieser Einsiedelei sind der Gegenstand von dieser wissenschaftlichen Arbeit. Die zwei vorgestellten liturgischen Manuskripte aus der Bibliothek der Kamaldulenser in Bieniszew: Manuale de Benedictionibus. Eremus Bieniszewski 1780 und Devotionale ab diversis Eremitis compositum ab anno 1710-1820 etiam in diversis Eremis, obwohl sie aus dem XVIII Jahrhundert stammen, sind der wichtigste Beitrag für Erkennung der Liturgie in Polen nach dem tridentinischen Konzil. Sie entstanden für den internen Gebrauch der Einsiedler in ihrem Kloster. Das Charakteristikum ist, dass sich neben den liturgischen Texten auch die privaten Gebete der Eremiten dort befinden. Diese sind die Widerspiegelung, nicht nur der kamaldulenser Spiritualität, sondern auch der Tendenzen des achtzehnten Jahrhunderts. Bemerkenswert ist, das in den Manuskripten nicht nur die lateinischen Texte sind, sondern auch Schriften in der polnischen Sprache aufscheinen. Dieses ist ein Hinweis auf die Poloniesirrung der Liturgie im XVIII Jahrhundert. In den besprochenen Quellen befinden sich die Texte, die oft im Leben der Einsiedler benutzt wurden. Durch 110 Jahre wurden die Manuskripte immer wieder ergänzt. Das Aufzeigen der verschiedenen kompilierten Teile, die zusammengebunden sind und eine eigene Paginierung haben, hat viel Zeit in Anspruch genommen. Im anschließenden Kodex bemerkte man mehrere Abschreiber, denn die verschiedene Handschriften zeigen dieses. Der Gebrauch der Karten zeigt die Suggestion dass die Manuskripte Anwendung im gemeinschaftlichen Leben gefunden haben. Der Mangel der Illumination, der schlechte Einband, das sind die Kennzeichen der Einfachheit vom Leben in der Einsiedelei. Die Karten mit den Texten vom Krankensegen und mit den privaten Gebeten sind mehr abgegriffen und sind daher ein Zeichen, dass diese öfter benutzt wurden.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2009, 1; 323-345
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
El Códice Calixtino de la catedral de Santiago de Compostela
The Calixtino Codex from the Cathedral of Santiago de Compostela
Codex Calixtinus z katedry w Santiago de Compostela
Autorzy:
Temperán Villaverde, Elisardo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040502.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Codex Calixtinus
Liber Sancti Iacobi
Santiago de Compostela
ozdobne rękopisy średniowieczne
średniowieczne rękopisy liturgiczne
muzyka w średniowiecznej Hiszpanii
fontanny muzyczne średniowieczu w Hiszpanii
pielgrzymki jakubowe
Camino de Santiago
Jacobean Medieval manuscripts
Medieval liturgical manuscripts
Medieval music in Spain
musical fountains of the Middle Ages in Spain
Jacobean Pilgrimage
Opis:
Calixtinus Codex to iluminowany rękopis z połowy XII wieku, który jest przechowaywany w Archiwum kapitulnym katedry w Santiago de Compostela. Składa się z pięciu ksiąg i dwóch załączników, w sumie liczy 225 arkuszy pergaminu zapisanych obustronnie. Pierwsza księga ma charakter liturgiczny, zawiera kazania, pieśni, modlitwy i inne teksty na obchody święta św. Jakuba Większego. Druga księga to zbiór relacji o dwudziestu cudach dokonanych przez Apostoła. Trzecia zawiera historię translacji szczątków św. Jakuba. Czwarta księga pomieszcza relację Turpina, arcybiskupa Reims, towarzyszącego Karolowi Wielkiemu w podboju północnej Hiszpanii. Piąta księga jest najstarszym przewodnikiem dla pielgrzymów na camino do Santiago de Compostela; opisuje drogę, ludzi, lokalne zwyczaje, kościoły i dzieła sztuki. Przede wszystkim jednak opisuje katedrę w Santiago i samo miasto Santiago de Compostela, jakie pielgrzym mógł zobaczyć w XII wieku. Podwójny dodatek zawiera inne teksty liturgiczne, pieśni i utwory muzyczne poświęcone Apostołowi. Chociaż czasami Calixtinus Codex bywa utożsamiany z Liber Sancti Iacobi, nie są identyczne. Liber Sancti Iacobi to zbiór tekstów odnoszących się do św. Jakuba Większego, którego jednym z najważniejszych rękopisów jest Codex Calixtinus, przechowywanyw katedrze w Santiago de Compostela. El Códice Calixtino de la catedral de Santiago de Compostela
Calixtinus Codex is an illuminated manuscript from the mid-twelfth century that is kept in the Chapter Archive of the Cathedral of Santiago de Compostela. It consists of five books and two appendices, with a total of 225 parchment sheets written on both sides. The first is of a liturgical nature, it contains sermons, hymns, prayers and other texts for the celebration of the festival of St James the Greater. The second is a collection of twenty miracles wrought by the Apostle. The third contains the story of the translation of the remains of St James. The fourth book contains the story of Turpin, Archbishop of Reims, accompanying Charlemagne in the reconquest of northern Spain. The fifth is the oldest guide for pilgrims on their way to Santiago de Compostela; it describes the way, people, local customs, churches and works of art. And most of all describes the Santiago Cathedral and the city of Santiago as the pilgrim could see in the twelfth century. A final double Appendix includes other liturgical texts, hymns and musical pieces dedicated to St James the Greater. Although sometimes referred to as Liber Sancti Calixtino – Codex Iacobi, the two concepts are not identical. The Liber Sancti Iacobi represents the contents of the book, a collection of texts related to St James the Greater, which several manuscripts, the most notable of which is the Codex Calixtinus kept in the cathedral of Santiago de Compostela.
El Códice Calixtino es un manuscrito iluminado de mediados del siglo XII que se custodia en el Archivo Capitular de la Catedral de Santiago de Compostela. Consta de cinco libros y dos apéndices, con un total de 225 folios de pergamino escritos por las dos caras. El primero es de carácter litúrgico, contiene sermones, himnos, oraciones y otros textos necesarios para la celebración de las fiestas del Apóstol Santiago el Mayor. El segundo es una colección de veintidós milagros obrados por el Apóstol. El tercero contiene el relato de la translación de los restos del Apóstol Santiago. Su cuarto libro recoge el relato de Turpín, Arzobispo de Reims, que acompaña a Carlomagno en la reconquista del norte de España. El quinto es la más antigua guía para los peregrinos del Camino de Santiago en su viaje a Compostela; describe el camino, sus gentes, costumbres locales, iglesias y obras de arte. Y sobre todo describe la catedral compostelana y la ciudad de Santiago tal como la podía contemplar en peregrino en el siglo XII. Un doble apéndice final recoge otros textos litúrgicos, himnos y piezas musicales dedicadas al Apóstol Santiago. Aunque a veces se denomina al Códice Calixtino como Liber Sancti Iacobi, ambos conceptos no son idénticos. El Liber Sancti Iacobi representa el contenido del libro, una recopilación de textos relacionados con el Apóstol Santiago el Mayor, del cual se gestaron varios manuscritos, el más notable de los cuales es el Códice Calixtino custodiado en la catedral de Santiago de Compostela.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 8; 185-210
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Hymn Rex sanctorum angelorum in Notated Missal ms. 387 and its Partial Meaning in the Search of the Provenance of the Manuscript
Autorzy:
Bednáriková, Janka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790944.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
rękopisy średniowieczne
chorał gregoriański
tradycja liturgiczna
mszał
hymn
medieval manuscripts
Gregorian chant
liturgical tradition
missal
Opis:
Hymn Rex sanctorum angelorum w missale notatum sygn. rkp. 387 i jego znaczenie w poszukiwaniu proweniencji rękopisu Hymn Rex sanctorum angelorum jest śpiewem Wigilii Paschalnej przeznaczonym na błogosławieństwo wody przed chrztem katechumenów. Obecność tego śpiewu w średniowiecznych rękopisach nie jest powszechna. W Missale notatum zanotowano go również na wigilię uroczystości Zesłania Ducha Świętego. Jego wersja różni się jednak od większości przebadanych manuskryptów. W porównaniu z nimi rkp. 387 zachowuje w większym stopniu tradycję niemiecką. Biorąc pod uwagę niektóre zawarte w nim obrzędy, np. związane z chrztem dziecka, wielce prawdopodobne jest duńskie pochodzenie tego rękopisu.
Amongst the 18 notated manuscripts (today located in Slovak depositories as part of our precious cultural heritage), we can find Notated Missal ms. 387 from the former Evangelical College Library in Bratislava. It is preserved in the Central Library of the Slovak Academy of Sciences in Bratislava. Currently it is the subject of deeper research. Its most disputable aspect is its provenance. According to many scholars, it dates back to the 13th century, because it does not include the Feast of Corpus Christi. On the basis of a later note in the calendar (f. 5) we may also assume that the manuscript was written (or, at least, utilised) in the city of Lund, Sweden. For confirmation or refutation of such a hypothesis, the author will take into account the considerations regarding the hymn Rex sanctorum angelorum, that may represent one of the clues in order to get closer to the truth.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 12; 7-24
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies