Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "language analysis" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Konceptualizacja pojęć „zdrowie” i „здоровье” jako wartości w świetle danych empirycznych (ujęcie psycholingwistyczne)
    Conceptualization of the Term Zdrowie [Health] and Здоровье as a Axiological Category in the Light of Empirical Data (Psycholinguistic Perspective)
    Autorzy:
    Rodziewicz, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1798544.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-04
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    wartości; aksjologia; zdrowie; eksperyment asocjacyjny; świadomość językowa; Polacy i Rosjanie; analiza porównawcza
    values; axiology; healthy; associative experiment; language consciousness; Poles and Russians; comparative analysis
    Opis:
    W artykule omówiono różnorodność rozumienia przez polskich i rosyjskich studentów pojęć zdrowie i здоровье. Autorka dokonuje analizy porównawczej sposobów konceptualizacji, wykorzystując wyniki masowych testów skojarzeń werbalnych, dowodząc, iż w świadomości językowej badanych zdrowie definiowane jest jako szczególna wartość, a rozumienie pojęcia wykracza poza ramy normatywne.
    The present article is an attempt at establishing a way of understanding the term zdrowie and здоровье as well as characterizing all the phenomena the term encompasses in communities of Polish and Russian students. The author analyses the results of a verbal association test.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 7; 63-77
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “What a Mess!”: Reading “Fauda” according to CDA
    Odczytanie serialu “Fauda” zgodnie z zasadami krytycznej analizy dyskursu (CDA)
    Autorzy:
    Kijewska, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807066.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-03
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    język arabski
    Krytyczna Analiza Dyskursu
    „Fauda”
    filmoznawstwo
    Netflix
    Arabic language
    Critical Discourse Analysis
    “Fauda”
    film studies
    quality TV
    Opis:
    W artykule analizowany jest serial Netflix „Fauda” (sezon 1). Analiza jest prowadzona zgodnie metodologią Krytycznej Analizy Dyskursu (CDA) w ujęciu głównych jej zwolenników, takich jak Ruth Wodak i inni. Kluczowym czynnikiem, mającym wpływ na wyniki analizy, jest kontekst polityczny autorów serii, którzy byli żołnierzami izraelskimi i przy tworzeniu kolejnych odcinków opierają się na osobistych doświadczeniach. Ta podwójna złożoność ma dalsze konsekwencje w analizie. W wyniku wnikliwej prezentacji została przedstawiona lista głównych toposów organizujących dyskurs palestyński, a później ta lista została skonfrontowana z rzeczywistością palestyńską i oceniono jej wiarygodność.
    In this paper Netflix series “Fauda” (season 1) is analyzed in accordance to the Critical Discourse Analysis and its main advocates like Ruth Wodak and others. The crucial factor influencing this research is political context of the authors of the series who used to be Israeli soldiers and they rely on their personal experience while creating episodes. This double complexity has its further implications in the analysis. As the result of the investigation there was presented the list of main topoi organizing Palestinian discourse and later, this list was confronted with Palestinian reality and her credibility was assessed.
    Źródło:
    Roczniki Kulturoznawcze; 2018, 9, 2; 41-54
    2082-8578
    Pojawia się w:
    Roczniki Kulturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Étude des stratégies d’accord du participe passé d’étudiants polonais à partir d’un corpus écrit
    Past Participle Agreements in French: Corpus-Based Analysis
    System uzgadniania participe passé – analiza korpusu
    Autorzy:
    Dańko, Magdalena
    Marsac, Fabric
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1878695.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    participe passé w języku francuskim
    analiza korpusu
    nauczanie/uczenie się języka francuskiego jako obcego
    past participle in French
    corpus-based analysis
    acquisition/teaching of French as a foreign language
    Opis:
    Le système d’accord du participe passé français s’appuie sur de nombreuses règles de nature syntaxico-sémantique et qui exigent des usagers des compétences avancées en analyse fonctionnelle ou grammaticale. Il contient une multitude d’exceptions, où l’accord est prescrit ou proscrit contre l’intuition linguistique de l’usager, sans compter les différents cas particuliers et autres exceptions remettant en question le fonctionnement de l’usage contemporain. Or, c’est dans le cadre de l’enseignement du français comme langue étrangère que nous avons voulu appréhender le comportement de locuteurs-scripteurs non natifs quant à l’accord du participe passé, et ce afin, précisément, de pouvoir construire par la suite des outils didactiques adaptés aux difficultés réellement rencontrées.
    The concord system of the French past participle is based on a series of rules, mainly semantico-‑syntactic, which means it requires the ability of functional analysis, and consequently also good grammatical skills and knowledge. The concord system features many exceptions, in which agreement is either obligatory or forbidden contrary to the speaker’s linguistic intuition – apart from extraordinary and ambivalent instances. Our goal was to assess student knowledge of concord rules for the past participle in French as a foreign language. We prepared a quiz consisting of 33 sentences that tests knowledge of particular rules. It allows to isolate rules that are particularly difficult to students, which in turn helps find appropriate didactic solutions.
    System uzgadniania participe passé opiera się na szeregu reguł, najczęściej semantyczno-‑składniowych, a co za tym idzie – wymaga zdolności analizy funkcjonalnej, pogłębionej wiedzy i umiejętności gramatycznych. Zawiera dużą liczbę wyjątków, uzgodnienie jest wymagane bądź zabronione, wbrew oczekiwaniom czy też intuicji językowej użytkownika, nie licząc przypadków szczególnych, w tym ambiwalentnych. W kontekście tego złożonego zagadnienia gramatycznego opracowaliśmy specjalny test, aby przeprowadzić analizę kompetencji polskich studentów z zakresu uzgadniania participe passé w języku francuskim jako obcym. Wyodrębnienie zasad sprawiających szczególną trudność studentom, zgodnych z istniejącymi normami językowymi, umożliwi poszukiwanie adekwatnych rozwiązań na poziomie dydaktycznym.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 8; 141-158
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Linguistic Discrimination Against the Roma in the Polish-Language Web 2.0 Discourse
    Językowa dyskryminacja Romów w polskojęzycznym dyskursie Web 2.0
    Autorzy:
    Szewczyk, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2129911.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    język
    pragmatyka
    krytyczna analiza dyskursu
    mediatyzacja
    media społecznościowe
    web 2.0
    Romowie
    antycyganizam
    dyskryminacja
    language
    pragmatics
    critical discourse analysis
    mediatization
    social media
    Web 2.0
    Roma
    antigypsyism
    discrimination
    Opis:
    This paper aims to discuss the results of studies about the scale of verbal discrimination against the Roma in the Web 2.0 discourse held in Polish. These studies have helped in specifying the scale of not only intentional antigypsyism exhibited by the participants to the discourse but also highlight culture-specific habits perpetuated in the language, which unintentionally foster discrimination against the Roma. In addition, results that have been obtained and interpreted help in clarifying the phenomena in question as components of mediatization of discrimination, developing primarily on the Internet, and above all in the area defined as Web 2.0, and particularly visible in social media.
    Celem artykułu jest omówienie wyników badań dotyczących skali dyskryminacji werbalnej Romów w dyskursie Web 2.0 prowadzonym w języku polskim. Badania te pozwoliły określić skalę nie tylko intencjonalnego antycyganizmu przejawianego przez uczestników dyskursu, ale także zwrócić uwagę na specyficzne dla danej kultury zwyczaje utrwalone w języku, które w sposób niezamierzony sprzyjają dyskryminacji Romów. Ponadto uzyskane i zinterpretowane wyniki pomagają w wyjaśnieniu omawianych zjawisk jako elementów mediatyzacji dyskryminacji, rozwijającej się głównie w Internecie, przede wszystkim w obszarze określanym jako Web 2.0, a szczególnie widocznej w mediach społecznościowych.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Społecznych; 2022, 50, 2; 97-117
    0137-4176
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    L’émergence et le développement de la grammaire dans l’Antiquité grecque
    Powstanie i rozwój gramatyki w starożytności greckiej
    Autorzy:
    Swiggers, Pierre
    Wouters, Alfons
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1953986.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    analiza syntaktyczna w starożytności
    Arystoteles
    części mowy
    Dionizy z Halikarnasu
    filozofia języka w starożytności
    gramatyka aleksandryjska
    gramatyka antyczna
    gramatyka i filozofia w starożytności
    gramatyka
    logika
    poetyka i retoryka
    historia terminów gramatycznych
    historia (zachodniego) językoznawstwa
    kategorie gramatyczne
    klasy słów
    nauczanie gramatyki
    Platon
    stoicy
    Alexandrian grammar
    ancient grammar
    Aristotle
    Dionysius of Halicarnassus
    grammar and philosophy in Antiquity
    grammar
    logic
    poetics and rhetorics
    grammatical categories
    (history of) grammatical terminology
    history of (Western) linguistics
    parts-of-speech model
    philosophy of language in Antiquity
    Plato
    sentence analysis in Antiquity
    Stoics
    teaching of grammar
    word classes
    Opis:
    Artykuł prezentuje genezę gramatyki w Grecji starożytnej i koncentruje się na procesie autonomizacji, poprzez który gramatyka (gr. γραμματική) stała się oddzielnym polem badań i dyscypliną „techniczną”, tj. działem wiedzy (praktycznej i teoretycznej) opartej na empirii (por. semantykę gr. τέχνη). Wiedza ta była przekazywana jako dyscyplina naukowa w zorganizowanym systemie dydaktycznym i ukierunkowana na badanie faktów i struktur językowych, takich, jakie się ujawniają w tekstach (literackich). Proces autonomizacji, poprzez który gramatyka uzyskała swój własny status, jest tu analizowany z dwóch punktów widzenia. (I) Jeżeli chodzi o sam przedmiot badań, to gramatyka stała się autonomiczna w relacji do poetyki i retoryki. Wspólnym pierwotnie przedmiotem gramatyki, poetyki i retoryki, było λέξις, tj. wyrażenie słowne (literackie). Wszechstronne badanie λέξις obejmowało gramatykę, jak to widać w tekstach źródłowych, takich jak dzieła na temat poetyki i retoryki Arystotelesa i Dionizjusza z Halikarnasu, szczegółowo tutaj przeanalizowane. Początki takich całościowych badań λέξις można znaleźć w poglądach gramatyków aleksandryjskich, dotyczących przedmiotu i zadań gramatyki, oraz w definicji „gramatyki” podanej w Τέχνη γραμματική Dionizjusza Traka (według niej „gramatyka” obejmuje czytanie, analizę, wyjaśnianie i ocenianie dzieł literackich). (II) Jeżeli chodzi o określenie funkcji, metody i metajęzyka gramatyki, to zasadniczą wagę ma zbadanie powiązań między filozofią i gramatyką. Badanie takie stanowi drugą część niniejszego artykułu. W analizie związków między filozofią i gramatyką wyróżnione są następujące etapy: (i) W pierwszym etapie refleksja lingwistyczna polegała na opartych na filozofii rozważaniach dotyczących semantycznych właściwości powiązanych ze sobą słów: od sofistów po Arystotelesa znajdujemy wypowiedzi dość jasno mówiące o takich własnościach jak synonimia, antonimia i paronimia. (ii) Etap drugi wyznacza formułowanie podstawowych zasad analizy zdań. Głównym w tym względzie osiągnięciem był platoński dwupodział zdania na ὄνομα i ῥῆμα (zob. dialog Sofista). (iii) Trzeci etap charakteryzuje się ustaleniem relacji między klasami form językowych i kategorii ich zawartości noetycznej; tutaj fundamentu dla analizy form wyrazów i ich podziału na klasy intelektualno-semantyczne dostarczyły arystotelesowskie Kategorie (por. Kategorie 1b: „Każda nie połączona wypowiedź oznacza albo substancję, albo ilość, albo jakość, albo stosunek, albo miejsce, albo czas, albo położenie, albo stan, albo działanie, albo doznawanie” [przekład K. Leśniaka]). Takie właśnie podejście „kategorialne” leży u podstaw podziału na części mowy, jaki został wytworzony, rozwinięty i zdefiniowany w starożytnej Grecji. Wpływ metodologiczny filozofii (a dokładniej: dialektyki i logiki) na gramatykę widać w ewolucji wyodrębniania poszczególnych części mowy (μέρη τοῦ λόγου). Punkty zwrotne tego długiego procesu są omówione w ostatniej części pracy. Wyróżnić można trzy podstawowe kroki: (α) Pierwszym krokiem jest stosowanie przez Arystotelesa teorii μέρη τῆς λέξεως („części mowy”; zob. jego Poetykę i Peri Hermeneias, które zawierają pewne zasady analizy morfosyntaktycznej); (β) Wkład filozofów stoickich polegał na bardziej szczegółowej analizie niektórych części mowy (takich jak rzeczownik, czasownik, zaimek, przysłówek i spójnik), na skonstruowaniu opartej na filozofii teorii semantycznej (obejmującej pojęcie λεκτόν – „dająca się wypowiedzieć [treść]”), a zwłaszcza na opracowaniu teorii παρεπόμενα (łac. accidentia), tj. morfosyntaktycznych i semantycznych cech klas wyrazów. (γ) Krokiem trzecim było rozszerzenie i kodyfikacja modelu części mowy dokonane przez gramatyków aleksandryjskich (Arystarch z Samotraki i jego uczniowie). Ich model obejmował osiem części mowy: rzeczownik, czasownik, imiesłów, rodzajnik, zaimek, przyimek, przysłówek i spójnik. Pierwszym podręcznikiem dającym syntezę wiedzy i umiejętności gramatycznych była Τέχνη γραμματική, przypisywana Dionizjuszowi Trakowi. Pamiętać też należy, że na stopniowy proces autonomizacji gramatyki trzeba patrzeć w świetle dydaktyki – w dydaktyce uczono gramatyki, a równocześnie pogłębiano ją i poszerzano.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 3; 169-195
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies