Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "kody kulturowe" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    A Kaleidoscope of Multisensory Perceptions in the Films of Buddhadeb Dasgupta
    Kalejdoskop doznań wielozmysłowych w filmach Buddhadeba Dasgupty
    Autorzy:
    Chatterjee, Monali
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31233964.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Indian realistic cinema
    Buddhadeb Dasgupta
    multisensory
    cultural codes
    alternative reality
    film-making
    indyjskie kino realistyczne
    wielozmysłowość
    kody kulturowe
    rzeczywistość alternatywna
    sztuka filmowa
    Opis:
    In the present age, digital media, particularly films have earned the reputation of successfully forging an alternative reality by offering a multisensory experience to the spectators. Playing a pivotal role in the foundation of Indian realistic cinema, the films of Buddhadeb Dasgupta have conveyed serious, hard-hitting messages through their sensory appeal. His films have been widely applauded and recognized for portraying multisensory poetry on celluloid. His iconic films like Tahader Katha (1992), Grihajuddha (1982), and Bagh Bahadur (1989) reveal the bleakest secrets of the human mind. On the other hand, films like Charachar (1993), Tope and Uro Jahaj convey a unique sense of ethereal existence through their multisensory experience. This paper attempts to analyse the multisensory film aesthetics in some selected films of Buddhadeb Dasgupta that question the cultural codes and set exemplary models of individual, social as well as environmental responsibility through its unique portrayal of multisensory experiences. This experiential perception of these films creates an alternative reality with the help of the stylistic aspects of narration. This paper also attempts to find out what purpose is served by this multisensory appeal and how it has opened new avenues and genres in the discipline of film-making.
    Uważa się, że w dzisiejszych czasach media cyfrowe, a w szczególności filmy, skutecznie tworzą alternatywną rzeczywistość, oferując swoim widzom doznania wielozmysłowe. Filmy Buddhadeba Dasgupty odgrywają kluczową rolę w tworzeniu indyjskiego kina realistycznego, niosą poważne i mocne przesłanie, działając na nasze zmysły. Jego filmy cieszą się uznaniem szerokiej publiczności, ponieważ opowiadają historie w sposób poetycki i wielozmysłowy. Jego kultowe filmy, takie jak Tahader Katha (1992), Grihajuddha (1982) i Bagh Bahadur (1989), ujawniają najbardziej ponure sekrety ludzkiego umysłu. Z drugiej strony filmy takie jak Charachar (1993), Tope i Uro Jahaj przekazują wyjątkowe poczucie eterycznej egzystencji poprzez swoje wielozmysłowe doświadczenie. W artykule podejmuje się próbę analizy wielozmysłowej estetyki filmowej w wybranych filmach Buddhadeba Dasgupty, które kwestionują kody kulturowe i ustanawiają wzorcowe modele indywidualnej, społecznej i środowiskowej odpowiedzialności poprzez niezwykły przekaz wielozmysłowych doświadczeń. Empiryczna percepcja tych filmów tworzy alternatywną rzeczywistość przy użyciu stylistycznych aspektów narracji. W artykule podjęto również próbę ustalenia, czemu służy ta wielozmysłowa atrakcyjność i w jaki sposób stworzyła nowe kierunki i gatunki w sztuce filmowej.
    Źródło:
    Roczniki Kulturoznawcze; 2024, 15, 1; 11-32
    2082-8578
    Pojawia się w:
    Roczniki Kulturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problemy użycia języka religijnego we współczesnych mediach
    Problems of Using Religious Language in Contemporary Media
    Autorzy:
    Kindziuk, Milena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1831359.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-19
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    język religijny
    język mediów
    kody kulturowe
    sacrum
    komunikatywność języka
    archaizacja języka
    język sakralny
    komunikowanie religijne
    religious language
    media language
    cultural codes
    language communicativeness
    language archaization
    sacred language
    religious communication
    Opis:
    W dyskusjach na temat dyskursu religijnego w mediach podkreślane jest napięcie czy rozbieżność między komunikatywnym świeckim i zlaicyzowanym językiem współczesnych mediów, a bardziej hermetycznym i tradycyjnym językiem opisującym sytuacje związane z przeżyciem religijnym, czyli z sacrum. Niniejszy artykuł stanowi próbę odpowiedzi na pytanie, jaki powinien być język religijny mediów. Problem badawczy brzmi: czy ma być on dostosowany do współczesnego języka polskiego, uwzględniający potoczność, czy jednak bardziej archaiczny, teologiczny, odwołujący się do kodów biblijnych i kulturowych? Podejmując temat sposobów przekazywania w mediach treści religijnych, należy wziąć pod uwagę dwa elementy: 1) język religijny był i jest językiem przekazu (głoszenia), akcentującym żywy kontakt z odbiorcą i dbającym o komunikatywność; w pewnym stopniu dostosowywał się w przeszłości do odbiorcy; współczesne media, które same gwałtownie się rozwijają, ten proces adaptacji przyśpieszają, jednak proces ten należy do natury języka religijnego; 2) twórcy czy pierwsi nauczyciele wielkich religii (pomijając małe religie ezoteryczne) posługiwali się językiem mówionym, zbliżonym do potocznego, zrozumiałym, dostosowanym do słuchaczy (ich nauka czy objawienie zostały spisane później); oni też są wzorem inkulturacji, jaką wciąż przechodzi język religijny, nie rezygnując przy tym ze swej specyfiki i sakralności. Należy nadmienić, że pytania badawcze stawiane w niniejszym artykule dotyczą jedynie języka religijnego przekazów medialnych, nie zaś języka oficjalnej komunikacji religijnej. W tym artykule zastosowano metodę badawczą polegającą na krytycznej analizie piśmiennictwa źródłowego, połączonej z przedstawieniem autorskiej kategoryzacji cech języka religijnego.
    In discussions about religious discourse in the media, the tension or discrepancy between the communicative secular and secularized language of contemporary media and the more hermetic and traditional language describing situations related to religious experience, i.e. the sacred is emphasized. This article is an attempt to answer the question of what the religious language of the media should be. The research problem is: is it to be adapted to the contemporary Polish language, taking into account the commonplace, or more archaic, theological, referring to biblical and cultural codes? When discussing the ways of transmitting religious content in the media, two elements should be taken into account: 1) religious language has always been and is the language of communication (proclamation), focused on lively contact with the recipient and caring for communication; to some extent always adapted to the recipient; contemporary media, which are rapidly developing themselves, speed up this adaptation process, but this process is part of the nature of the language; 2) the creators or the first teachers of great religions (excluding small esoteric religions) used spoken language, close to colloquial language, understandable, adapted to the audience (their teaching or revelation was written later); they, too, are a model of inculturation that religious language continues to undergo, without giving up their specificity and sacredness. It should be mentioned that the research questions posed in this article concern only the religious language of media messages, not the language of official religious communication. This article uses the research method based on a critical analysis of the scientific discourse on religious language in the media studies literature from 1998-2020, combined with the presentation of own proposals in this area.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Społecznych; 2020, 48, 2; 67-83
    0137-4176
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies