- Tytuł:
-
Reguły kolizyjne znajdujące zastosowanie w przypadku wystąpienia sprzecznych dekretów poszczególnych (kan. 53)
Conflict-of-law Rules in Use in Case of a Conflict of Singular Decrees (can. 53) - Autorzy:
- Dzierżon, Ginter
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1913334.pdf
- Data publikacji:
- 2015
- Wydawca:
- Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
- Tematy:
-
normy ogólne
konkretne akty administracyjne
dekret ogólny
interpretacja
general norms
individual administrative acts
general decree
interpretation - Opis:
-
Autor prezentowanego artykułu scharakteryzował kan. 53 KPK/83, w którym zostały zawarte dwie reguły kolizyjne znajdujące zastosowanie w przypadku wystąpienia sprzecznych dekretów poszczególnych. Zgodnie z przeprowadzoną analizą, pierwsza reguła zawarta w kan. 53 KPK/83 pozostaje w ścisłym związku z 34 regułą interpretacyjną znajdującą się w Liber Sextus papieża Bonifacego VIII, zgodnie z którą: „To co szczegółowe uchyla to co ogólne”. Zasadniczą racją funkcjonowania tej reguły jest założenie, że im bardziej szczegółowy jest dekret, tym więcej uwagi władza kościelna poświęca jego procesowi formacyjnemu, co prowadzi do bardziej precyzyjnego wyrażania określonej sytuacji. Druga reguła interpretacyjna stanowi, że w sytuacji, w której dekrety są jednakowo ogólne lub szczegółowe, dekret czasowo późniejszy odwołuje wcześniejszy w tym, w czym jest mu przeciwny. Ratio legis tej zasady ma podstawę w założeniu, że władza wydająca dekret późniejszy jest świadoma tego, że wydała dekret wcześniejszy.
The author of the presented article carried out an interpretation of can. 53 which includes two conflict-of-law rules to be used in case of a conflict of singular decrees. According to the analysis, the first rule included in can. 53 CIC remains in close relation to 34th interpretive rule included in Pope Boniface VIII’s “Liber Sextus” which states that “the particular overrides the general”. The main idea behind the functioning of this interpretive rule is the assumption that the more particular the decree is, the more attention is paid by the ecclesiastical power to its formative process, which leads to a more precise expression of a clearly specified situation. The second interpretive rule states that if decrees are equally general or equally particular, the decree later in time repeals the earlier to the extent that the later one is contrary to it. The rule’s “ratio legis” is based on the assumption that the power issuing a later decree is aware of having issued the previous one. - Źródło:
-
Kościół i Prawo; 2015, 4, 1; 9-20
0208-7928
2544-5804 - Pojawia się w:
- Kościół i Prawo
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł