Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "historiografia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 18
Tytuł:
Do We Need Separate Histories of Slavic Countries Today?
Autorzy:
Filyushkin, Alexander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1754069.pdf
Data publikacji:
2021-08-11
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
świat slawistyczny
historiografia narodowa
nacjonalizm; metodologia historii
Opis:
This article deals with the problem of correlation between the national histories of separate Slavic countries and the general history of the Slavic world as a whole. The author reviews the evolution of discourses in common Slavic history and concludes that, today, all historians have abandoned all paradigms of a common approach to the history of the Slavs. It also considers the current state of scientific journals and research institutes. The author of the article substantiates the idea that national histories solve cultural and ideological problems, but their possibilities for solving scientific problems are limited due to their tendency to, and dependence on, political discourse. It is necessary to find new methodological approaches and a new look at the history of the Slavic world.
Czy potrzebujemy dziś odrębnych historii krajów słowiańskich? Artykuł przedstawia problem korelacji między historiami narodowymi odrębnych krajów słowiańskich i wspólną historią świata słowiańskiego jako całości. Autor przywołuje ewolucję dyskursu wspólnej historii slawistycznej i dochodzi do wniosku, że obecnie wszyscy historycy porzucili paradygmat podejścia całościowego do historii Słowian. Dotyczy to również obecnego stanu czasopism naukowych oraz instytucji badawczych. Autor artykułu uzasadnia, że idea historii narodowych rozwiązuje wprawdzie problemy kulturowe i ideologiczne, lecz jej możliwości co do rozwiązywania problemów badawczych są dość ograniczone ze względu na jej ukierunkowanie i uzależnienie od dyskursu politycznego. Niezbędne jest znalezienie nowego podejścia metodologicznego i nowego spojrzenia na historię świata slawistycznego.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 7; 65-76
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od gminowładztwa do monarchizmu? Późne poglądy Henryka Schmitta
From the Rule of Commons to Monarchisms? Henryk Schmitts Late Views
Autorzy:
Kijek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944817.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Henryk Schmitt
historiografia romantyzmu
konfederacja barska – historiografia
metodologia
historiozofia
historiography of Romantism
Bar Confederation – historiography
methodology
philosophy of history
Opis:
Up till now Henryk Schmitt has been presented in the literature of the subject as a historian with rather stable views. The aim of the present article is to show the character of the shift in the emphasis in Schmitt's historiography that happened at the second stage of his historiographic work, especially after 1868. Introduction of a different criterion for evaluating history was a sign of the change in the way he approached the past. Apart from the ideas he borrowed from Joachim Lelewel an additional criterion appeared: that of common good, which opened the possibility of different assessments of the past than before. It was at that time that Schmitt noticed the insufficiency of the republican conception and he broadened his point of view by introducing a superior criterion of common good. From this perspective he perceived as positive the aspirations of such magnates as Adam Krasiński or the Czartoryskis, and even King Stanisław August Poniatowski, whom he had sharply criticized before. This perspective allowed the supporter of republicanism to abandon criticizing the projects directed towards monarchy. In the late period of Schmitt's work also his views about methodology changed. He had opted for the factual model of historiography, but towards the end of his life considering historical events from the point of view of the very events, going beyond the description that signified searching for some idea or some individuality under the surface; making the nation the subjects of a historian's study, were an expression of a historian's participation in the discourse of the Romantic view of history.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2009, 57, 2; 111-119
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teoria historiografii w De historica facultate Francesco Robortello
The Theory of Historiography in the De historica facultate by Francesco Robortello
Autorzy:
Dziuba, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954796.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Renesans
Robortello
historiografia
literatura – teoria
Renaissance
historiography
literature – theory
Opis:
The paper seeks to answer the question how historiography, a very popular genre in the Renaissance, its goals and methods, were understood by the author of the first in the sixteenth century work on that topic. Francesco Robortello, a prominent Hellenist, is in the treatise under discussion faithful to his Greek interests. Contrary to the pattern assumed by the epoch, he gives the victor's palm in the field of history writing to Thucidydes, and in his work he most often refers to the thought of Aristotle and Lucian. He imitates the latter when defining the goal of historiography. Similarly as Lucian, in the treatise devoted to the same theme, Robortello shows errors which historians should avoid when writing their works. The Italian humanist refers to Cicero and Quintilian, nevertheless his master was Lucian whose leading principle was faithfulness to historical truth. And this principle is repeated many times as the main task of historiography in the De historica facultate. It seems that this is not only a literary topos, but the author's genuine belief. At the same time, Robortello is closer and closer to modern historiography.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2001, 49, 3; 51-59
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sentencja w tekście Historii rzymskiej Wellejusza Paterkulusa
Die Sentenz als rhetorische Figur in Velleius Paterkulus’ Historia Romana
Autorzy:
Dziuba, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953790.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
historiografia
retoryka
sentencja
dydaktyzm
jednostka
historiography
rhetoric
maxim
didactics
individual
Opis:
Das Interessengegenstand des Artikelverfassers ist die Sentenz, die als rhetorische Figur in den Schriften der römischen Geschichtsschreiber sehr oft auftrat. Eines der Hauptziele der lateinischen Historiographie war es, die Gesellschaft gemäß dem Brauchtum der Vorfahren zu erziehen (mores maiorum). Der Didaktismus (docere) wurde gewöhnlich mit der stilistischen Zierausstattung des Textes verbunden, um dem Empfänger das ästhetische Vergnügen zu bereiten. Ein Historiker, der vergleichsweise oft die Sentenz benutzte als Reflexion über das Schicksal des Menschen in seiner Umwelt, war der unter dem Kaiser Tiberius lebende Velleius Paterculus, der Autor der ausgesprochen stark rhetorisierten Historia Romana. In zwei Büchern, die zwar eine über 700-jährige Geschichte Roms enthalten, aber eine ziemlich kleine Größe aufweisen, kann man bis zu etwa 20 Sentenzen finden, und dabei sowohl die kurzen, die auf einen Satz begrenzt sind, als auch die längeren, die zu einigen Sätzen entwickelt sind. Paterculus placiert seine verallgemeinernden Reflexionen mit Konsequenz in die stark rhetorisierten Teile, die – nach der Meinung des Autors – wesentliche Ereignisse betreffen. Sie treten auch oft in den Charakterbeschreibungen der Helden, deren Schicksal den Autor besonders interessiert. Thematisch sind die Sentenzen von Paterculus mit der Welt der Werte des römischen Bürgers verbunden. Der Historiker interessiert sich für den Neid, der die hervorragenden Persönlichkeiten begleitet; für das Böse, das die römische Gesellschaft verdirbt; für den moralischen Verfall, der sich nach Karthagos Zerstörung in Rom verbreitet; für die Einsamkeit des Individuums in seinem Unglück. Im Interessengebiet bleibt fortuna, die sowohl als Schicksal als auch als eine irrationale Kraft verstanden ist. Die irrationale Kraft entscheidet nach der stoischen Philosophie über das Geschick des Individuums und der ganzen Gesellschaften. Die Aussage der Sentenzen, die in Historia Romana auftreten, ist pessimistisch, und die Schlussfolgerung, die sich aus deren Analyse ergibt, endet mit der Reflexion über den Kampf gegen Schicksalswiderwärtigkeiten, die dem hervorragenden Individuum begegnen, das von neidischen Mitbürgern umgeben ist. Es scheint, dass Paterkulus’ Gedanke, den seine Sentenzen enthalten, eine philosophische Reflexion über das schwierige Schicksal des vom Historiker verehrten Kaisers Tiberius ausmacht.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2005, 53, 3; 89-100
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O przemianach tradycji antycznej i ich odniesieniu do historyzmu na przykładzie recepcji Plutarcha (z Norwidem w tle)
About the transformations of the Ancient tradition and their reference to historism on the example of the reception of Plutarch (with Norwid in the background)
Autorzy:
Junkiert, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729559.pdf
Data publikacji:
2020-05-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Plutarch
recepcja tradycji antycznych
historiografia
Rousseau
Cyceron
reception of ancient traditions
historiography
Cicero
Opis:
Plutarch, beside Homer, Socrates and Alexander the Great, was one of the important figures in Norwid’s intellectual and artistic biography. Apart from Herodotus he was the main source of Norwid’s knowledge of Greek history and culture. Norwid’s readings are also inscribed in the reception of Plutarch by the French language readers, as he read his works in Amyot’s translation of the beginning of the 19th century that was so important for French literature. The significance of Plutarch for Norwid’s works is particularly well seen when the influence of the Greek historian is considered on writing the poem Epimenides and the drama Cleopatra and Ceasar. Both these works are a proof that he intensively and creatively thought over some of the Parallel Lives, that he treated as sources of historical and cultural knowledge.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2015, 33; 109-130
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reportaż historyczny jako forma współczesnej etnografii na przykładzie Czarnego ogrodu Małgorzaty Szejnert
Historical Reportage as a Form of Contemporary Ethnography on the Example of Czarny Ogród (“The Black Garden”) by Małgorzata Szejnert
Autorzy:
Wróblewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1833002.pdf
Data publikacji:
2020-04-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
reportaż
reportaż historyczny
historiografia
Małgorzata Szajnert
etnografia
reportage
historical reportage
historiography
ethnography
Opis:
Reportaż w Polsce osiągnął wyjątkowy status. Poważne analizy twórczości reportażystów z perspektywy literackiej najczęściej są jednak skupione na twórczości Ryszarda Kapuścińskiego czy Hanny Krall, natomiast te dotyczące przedstawicieli nowej szkoły polskiego reportażu przybierają co  najwyżej formę szkiców. Dziwi zwlaszcza brak właściwego omówienia twórczości Małgorzaty Szejnert, osoby niezwykle zasłużonej dla polskiego reportażu. Jej ostanie książki Czarny ogród, Wyspa klucz, Dom żółwia. Zanzibar i Usypać góry. Historie z Polesia nie są tylko dziełami literackimi, ale stanowią istotny wkład do innych dyscyplin. W wyniku szczegółowej analizy Czarnego ogrodu (Genologia; Reportaż historyczny a historiografia; Czarny ogród a antropologia; Poetyka Czarnego ogrodu; Tożsamość; Geopoetyka; Zakończenie) autorka artykułu stwierdza, że Małgorzata Szejnert uprawia właściwie historiografię, aczkolwiek zasadne jest poza tym stwierdzenie, że jej reportaże są również formą etnografii, spełniają bowiem wszystkie kryteria wymieniane przez Clifforda Geertza. Opisy poszczególnych społeczności są wyczerpujące, poruszają wiele aspektów codzienności i przybliżają realia życia, a przez to ułatwiają czytelnikom zrozumienie innych wspólnot.
Reportage in Poland has achieved a unique status. Serious analyzes of this kind of creativity from the literary perspective are, however, mostly focused on the work of Ryszard Kapuściński or Hanna Krall, while those concerning the representatives of the new school of Polish reportage take at most the form of sketches. Surprisingly, there is a lack of proper discussion on the work of Małgorzata Szejnert, a person of great merit for Polish reportage. Her last books: Czarny ogród (“Black Garden”), Wyspa klucz (“Key Island), Dom żółwia. Zanzibar (“Turtle’s House: Zanzibar”) i Usypać góry. Historie z Polesia (“Dump Mountains: Stories from Polesie”) are not only literary works, but they are an important contribution to other disciplines. As a result of a detailed analysis of the “Black Garden” (Genology; Historical reportage and historiography; “Black Garden” and anthropology; The Poetics of the “Black Garden”; Identity; Geopoetics; Conclusion), the author of the paper states that practically the reportages by Małgorzata Szejnert are historiography, although it is also reasonable to say that these reportages are also a form of ethnography, because they meet all criteria mentioned by Clifford Geertz. The descriptions of individual communities are comprehensive, they cover many aspects of everyday life and bring the realities of life closer together, and thus help readers to understand other communities.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2014, 45, 4; 145-165
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Nieme opowieści, mówiące obrazy” – aspekt wizualny współczesnych form narracji historycznej (bezpośredniej i medialnie zapośredniczonej)
“Silent Stories, Talking Pictures”: The Visual Aspect of Contemporary Forms of Historical Narrative (Direct and Media-Mediated)
Autorzy:
Smoleń-Sidyk, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807190.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
historiografia
narracja wizualna
tradycja
wzrokocentryzm
zwrot ikoniczny
historiography
tradition
videocentrism
visual storytelling
visual turn
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest interdyscyplinarna metarefleksja nad pojęciami powszechnymi niemalże w każdym społeczeństwie. Są to kategorie niezbędne dla podtrzymania więzi społecznych oraz zrównoważonego rozwoju kultury. Rozważania te pomimo swej oczywistości wydają się warte wyeksponowania, wobec towarzyszącej nam ewolucji cywilizacyjnej. W dobie niepohamowanego rozwoju kultury popularnej, przy narastającym tempie przemian wywołanych procesami migracyjnymi, zjawiska te nabierają szczególnego znaczenia i domagają się zrewidowania form wyrazu i redefinicji wyrażanych przez siebie sensów. Sedno problematyki badawczej stanowi wyznaczenie uniwersalnego i ponadczasowego systemu wzorców kulturowych, możliwych do zwizualizowania i przedstawienia za pomocą mediów cyfrowych, a także świadome kształtowanie treści owych komunikatów obowiązujących normatywnie i kanonicznie w obrębie kultury. Cywilizacja nieustannie wzbogaca się o nowe walory, lecz zarazem niezaprzeczalnie pozostaje w myślowym związku z tradycją. Całościowa ocena następstw procesu, w którym uczestniczy współczesna rzeczywistość społeczna wykracza poza ramy krótkiego opracowania. Artykuł stanowi zatem propozycję systemu archetypowego wartościowania na potrzeby nowych form dydaktyki i popularyzacji nauk humanistycznych.
The purpose of this article is an interdisciplinary metareflection on the concepts common in almost every society. The aforementioned are necessary to sustain social relationships and sustainable development of culture. These considerations, despite being quite apparent, still seem worth highlighting in view of the naturally occurring evolution of civilization. In the era of unbridled development of popular culture, with the increasing pace of change induced by migration processes, these phenomena gain particular significance and require the revision of forms of their expression and redefinition of the meaning their try to conveys. Answering the research questions involves, firstly identifying a universal and timeless system of cultural patterns, possible to be visualized and presented using digital media, secondly deliberate shaping of the content of those patterns that prevail normatively and canonically in a culture. Civilization is constantly being enriched with new values, nevertheless undeniably amaintaining a mental connection with the traditional ones. A more comprehensive assessment of the consequences of this process, in which the contemporary society participates, falls beyond the coverage of this brief. Thise article thus aims to present a proposal of a system of archetypal evaluation encourage new ways of teaching and with the goal to popularize the humanities.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2015, 6, 4; 107-121
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Marcin Kromer - polski Liwiusz? Czyli rzecz o stylu Kromerowej Historii
Martin Kromer - Polish Livy? On the Style of Kromer’s History
Autorzy:
Wysocki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1892260.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Marcin Kromer
historiografia
dzieje Polski
elocutio
styl
retoryka
Martin Kromer
historiography
history of Poland
style
rhetorics
Opis:
Prezentowany artykuł, będący trzecią częścią tryptyku poświęconego najważniejszemu dziełu Marcina Kromera w 500 rocznicę jego urodzin, próbuje odpowiedzieć na pytanie: Dlaczego Marcin Kromer nazywany jest polskim Liwiuszem? W niniejszym artykule dokonana została analiza stylu dzieła Kromera De origine et rebus gestis Polonorum libri XXX pod kątem spełnialności wymogów stawianych stylowi dzieł historycznych przez antycznych i renesansowych teoretyków historiografii. Poprzez ukazanie najpierw teorii historiografii, a następnie analizę dzieła Marcina Kromera można stwierdzić, że spełnił on w nim wszystkie najważniejsze wymagania dotyczące stylu dzieł historycznych, a biorąc pod uwagę również dwie pozostałe części tryptyku, dotyczące bohatera oraz narracji dzieła, w skali historiografii polskiej zasługuje on na przydomek polskiego Liwiusza.
This paper is part of a triptych devoted to the most significant work by Martin Kromer and it is an attempt to answer why Martin Kromer is called Polish Livy. This paper presents an analysis of Kromer’s style in his De origine et rebus gestis Polonorum libri XXX . The analysis is intended to determine if Kromer’s style meets the requirements imposed on historical treatises by Ancient and Renaissance theorists of historiography. By juxtaposing the analysis of Kromer’s style against theories of historiography, the author manages to prove that Kromer met all the major requirements concerning the style of a historical work. Taking into account the other two texts of the triptych, devoted to the protagonist and the narrative of Kromer’s work, one can justifiably claim that he deserves to be named Polish Livy.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 3; 31-43
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Nec Hercules contra plures”. Literacki aspekt Liwiańskiej debaty nad zniesieniem lex Oppia (AUC 34, 1-8)
“Nec Hercules contra plures”: The Literary Aspect of the Debate for Repeal of the Lex Oppia in the Ab Urbe Condita (34, 1-8) by Livy
Autorzy:
Dziuba, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2119687.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Liwiusz
historiografia
Marek Porcjusz Katon
kobieta
Lex Oppia
mowa
Livy
historiography
Marcus Porcius Cato
woman
speech
Opis:
One of the most essential features of Roman historiography is the rhetoric. Historians differently understood the most renowned law in history which was expressed by Cicero in „De legibus I, V”: opus oratorium maxime. The extent and the way of applying rhetorical elements in a text depended on writer’s skills and literature fashion of the epoch. Livy was one of the most eminent rhetors in the times of August. Thus, it is not astonishing that rhetorical device was used. Among another thing, it contained the agon of politicians. One of them is the subject of a consideration in this article. In such dispute, which was in fact a verbal duel, two politicians took part – consul Marcus Porcius Cato and not known tribune Lucius Valerius. The subject of contestation was abolition of the law Lex Oppia which was enacted in 215 BC during the Second Punic War. This act in a reasonably restrictive way limited the women’s expenses on luxury goods. Livy’s text regarding the debate is the oldest and the most extensive work concerning the course of agon. On the other hand , it is only known that such debate took place and may be it was connected with a serious social discussion and also that Cato took part in it. Livy, who gave the debate attention in first eight chapters of XXXIVth book also made from it well-elaborated literary episode in rhetorical sense. In the beginning and in the end of the work historian described the situation which took place on the streets of Rome – procession of courageously and unconventionally behaving women. In centre of episode there was oratorical duel between politicians. The figure of Cato was created as a model of conservative politician, the defender of mores maiores, who by means of words was fighting with willfulness of women. Lucius Valerius is a conciliatory politician whose arguments are similar to the women’s methods of persuasion. Livy withstand the feminine way of speaking used by Valerius with Cato’s military vocabulary. Since it is known with no doubt that the Cato’s speech is a historians display of rhetorical abilities. Furthermore, their substantial value ought to be analyzed in the context of moral politics of August not as a republic narration.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 58-59, 3; 73-87
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historyk religii rzymskiej wobec współczesnych paradygmatów badawczych
Studies on Roman Religion and Contemporary Research Paradigmas
Autorzy:
Gillmeister, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806907.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
współczesna historiografia; religia rzymska; postkolonializm; teoria sieci; ekonomia religijna
modern historiography; Roman religion; postcolonial studies; networks; religious economy
Opis:
Artykuł ma na celu przedstawienie współczesnych metod badawczych wykorzystywanych przez historyków religii rzymskiej. Autor analizuje takie podejścia jak postkolonializm, teorię sieci, praktyki hermeneutyczne oraz ekonomię religijną.
The aim of the article is to present contemporary research methods in Roman religion studies. Author focuses on postcolonial, networks, hermeneutics and religious economy approaches.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 3; 79-94
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Romance as a Remedy for History: Robert McLiam Wilson’s Eureka Street
Romans jako schronienie przed historią: Ulica marzycieli Roberta McLiama Wilsona
Autorzy:
Klonowska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1900704.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
romans historyczny
historiografia
Irlandia Północna
powieść współczesna
wzniosłość
historical romance
historiography
Northern Ireland
contemporary novel
the sublime
Opis:
Autorka artykułu analizuje powieść współczesnego północnoirlandzkiego pisarza Roberta McLiama Wilsona pt. Ulica marzycieli w kontekście ewolucji gatunku powieści historycznej. Osadzona w Belfaście powieść jest zarówno panoramą podzielonego społeczeństwa Irlandii Północnej, jak i satyrą na północnoirlandzką rzeczywistość i obyczaje. Przede wszystkim jednak jest romansem, który stanowi gatunkową dominantę powieści, sytuując ją z jednej strony w tradycji romansu historycznego à la Walter Scott, z drugiej wprowadzając doń istotne modyfikacje. Najważniejsze z nich to odmienna koncepcja historii, podważająca jej rangę i eksplifikacyjne możliwości i zastępująca jedną metanarrację Historii wieloma mikrohistoriami; metafikcyjność tekstu, zwracająca uwagę na konstruowalność każdej narracji historycznej, tak powieściowej jak i akademickiej, oraz przesunięcie akcentu z historii i przygody na romans i miłość, które przedstawiane są jako schronienie przed traumą przeszłości. Przywołując różne koncepcje wzniosłości, autorka dowodzi, że w stosunku do tradycyjnej powieści historycznej Wilson definiuje ją odmiennie: wzniosłość historii, postrzegana jako chaos i terror, zastąpiona jest wzniosłością miłości, przedstawianej jako porządek piękna i nadzieja na przezwyciężenie bagażu przeszłości i nienawiści.
The article analyses the 1996 novel Eureka Street by the Northern Irish writer Robert McLiam Wilson as an example of historical novel discussed in the context of its evolution influenced by the developments in the theory of historiography. Set in the 1990’s Belfast, the novel is both a panorama of the Northern Irish society divided religiously and politically, and a satire on Northern Irish reality and politics. Most importantly, however, it is a romance, which constitutes the generic dominant of the novel and which on the one hand locates it in the venerable tradition of historical romance à la Walter Scott, and on the other introduces essential modifications. The most important of them is the changed concept of history, whose elevated status of an explicatory, unified metanarrative is substituted with several micro-histories; important, too is metafiction which exposes the inevitable constructedness of any historical narrative, both academic and fictional; and the shift of accents from history to romance and love, both presented as a remedy for the traumatic past. Discussing various concepts of the sublime, the essay argues that Wilson’s novel defines it in a different way: the sublime of history perceived as chaos and terror is substituted in the novel with the sublime of love perceived as order and beauty, thus providing hope for the overcoming of the past, its religious and political divisions, and hate.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 5; 251-265
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania historyczne w polskim środowisku Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej
Historical research in the Polish circle of Missionary Oblates of Mary Immaculate
Autorzy:
Zając, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339857.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej
historiografia
Polonia
misje
Józef Pielorz
Missionary Oblates of Mary Immaculate
historiography
Polish community abroad
missions
Opis:
The article sums up the achievements of the historical circle of Polish Missionary Oblates of Mary Immaculate during the last century. It indicates the foundations of the Oblate historiography, which include the most important archival collections both in Poland and abroad, as well as studies by the most important Polish Oblate historians. Both achievements of historians-professionals and historians-amateurs are discussed. Several thematic aspects of the Oblate historiography are pointed to: basic syntheses, hagiographic and biographic works, studies on the work of Polish Oblates abroad. Also the main directions of further studies and their significance for the Church historiography in Poland are briefly discussed.
Źródło:
Roczniki Historii Kościoła; 2011, 3; 147-170
2080-8526
Pojawia się w:
Roczniki Historii Kościoła
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Сэр Бернард Пэрс и Школа славянских исследований в Лондоне
Sir Bernard Pares and the School of Slavonic Studies in London
Autorzy:
Nekrasov, Andrei
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1754071.pdf
Data publikacji:
2021-08-11
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Bernard Pares
The Slavonic Review
studia rosjoznawcze
Uniwersytet Londyński
historiografia brytyjska
ZSRR
Russian studies
University of London
British historiography
USSR
Opis:
This article covers the diverse activities of the renowned British historian Sir Bernard Pares on the development of Russian and Slavic studies in the first half of the 20th century. He was the author of several books and a fair number of articles on Russia, edited the journals The Russian Review and The Slavonic Review. Pares also founded the first School of Russian Studies at the University of Liverpool (1907) and served for twenty years as Director of the School of Slavonic and East European Studies at the University of London (1919-1939). Due to his interest in Russian politics, history and culture, frequent and lengthy visits to Russia from 1906 to 1919 and close friendship with many Russian liberals, his appointment as an official observer to the Russian army in 1915 and as a British representative to Kolchak’s army during the Civil War, Pares became one of the most authoritative British experts on Russia and rightfully assumed the position of Director of the School of Slavonic Studies. This article pays close attention to various financial and administrative problems that Pares had to cope with as the Director of the School. The author concludes that Bernard Pares’ role as a promoter of all things Russian, a translator of Russian poetry and prose, a researcher into Russian history and an organiser of Russian and Slavonic studies in Britain was indispensable.
Sir Bernard Pares i szkoła studiów słowińskich w Londynie W artykule omówiono różnorodne działania wybitnego brytyjskiego historyka Sir Bernarda Paresa na rzecz rozwoju studiów rosjoznawczych i słowianoznawczych w pierwszej połowie XX wieku. Pares był autorem kilku książek i wielu artykułów o Rosji, a także redaktorem czasopism The Russian Review i The Slavonic Review. Założył również pierwszą Szkołę Studiów Rosjoznawczych na Uniwersytecie w Liverpoolu (1907) i przez dwadzieścia lat był dyrektorem Szkoły Studiów Słowiańskich i Wschodnioeuropejskich na Uniwersytecie Londyńskim (1919-1939). Ze względu na jego zainteresowanie polityką, historią i kulturą Rosji, częste i długie wizyty w Rosji w latach 1906-1919 oraz bliską przyjaźń z wieloma rosyjskimi liberałami, nominację na oficjalnego obserwatora w armii rosyjskiej w 1915 r. i na przedstawiciela Wielkiej Brytanii w armii Kołczaka podczas wojny domowej, Pares stał się jednym z najbardziej szanowanych brytyjskich ekspertów spraw rosyjskich i słusznie objął stanowisko dyrektora Szkoły Slawistyki. Ten artykuł zwraca szczególną uwagę na różne problemy finansowe i administracyjne, z którymi borykał się Pares jako dyrektor szkoły. Autor konkluduje, że Bernard Pares był niezastąpionym ambasadorem wszystkiego, co rosyjskie, tłumaczem rosyjskiej poezji i prozy, badaczem historii Rosji oraz organizatorem studiów rosyjsko-słowiańskich w Wielkiej Brytanii.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 7; 77-90
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powstanie warszawskie w świetle historiografii polskiej zlat 1953-1956
The Warsaw Uprising in the Light of Polish Historiography of the Years 1953-1956
Autorzy:
Rabiński, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954364.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Warsaw Uprising
historiography
World War II
Home Army
Red Army
politics
Polish government in exile
strategy
Powstanie Warszawskie
historiografia
II wojna światowa
Armia Krajowa
Armia Czerwona
polityka
Rząd Londyński
strategia
Opis:
In the years 1953-1956 Polish historians and journalists often took up the issue of the Warsaw Uprising. Controversies and polemics connected with the problem were going on in Poland rather than in the emigration circles. It would seem that four years are a short period of time, but inner caesuras were able to form then, which were characterized by different points of view on and different ways of writing about the Uprising. These divisions were clearly seen in writings inside Poland only. Social and political transformations that happened in Poland in 1956 and that culminated in the October of that year, played an important role here. The emigration historiography did not experience such sudden changes in the way of writing or evaluating certain phenomena. From the beginning freedom of expressing one's thoughts prevailed there; the standpoints differed from one another and `the only correct' interpretation of historical events was not obligatory. A sudden change in the style of writing about the fights in the Polish capital that occurred in 1956 is a characteristic feature of historiography devoted to the Uprising. Before that date historians mainly studied the genesis of the event as well as the political and military motives that led the Home Army commanders to giving the order to start the Uprising, and these analyses were mainly made by the regime historians. However, after the 1956 changes a matter-of-fact analysis of the course of the Warsaw fights took over, and the question of its genesis takes up proportionally less space. The works of that time (Borkiewicz) are characterized by objective and many-sided approach to the problem as well as use of a broad range of sources. In emigration historiography the circles related to the Home Army, people who took part in the Uprising (T. Bór-Komorowski, T. Pełczyński) defend their positions concerning the proper date of starting the Uprising and the need of doing so, using rational arguments, refuting the charges formulated in the literature written inside Poland and basing on reliable sources. However, there are also contrary opinions that are opposed to the idea of uprising, which point to its uselessness (J. Giertych). Most publications of the years 1953-1956 concerning the problem were written in Poland. Historians and journalists with clearly leftist views wrote for immediate political and propagandist needs. They often use malicious invectives, slanders, emotional terms. Such historians should be mentioned here as Turlejska, Weber and Okęcki, and the journalists and writers, who were, so to say, `on duty': Koźniewski, Przymanowski and Małcużyński. Another issue is interpretation of the sources. The same ones were often used for proving contrary theses. It must be stated that in the years 1953-1956 the sources were interpreted quite freely in literature written inside Poland; they were often quoted in fragments, choosing the parts favourable for one's theses (Turlejska, Koźniewski, Weber, Małcużyński, Okęcki). True and imaginary information was mixed together and it was interpreted in a free way, which might give the impression of historical objectivism. Summing up, one may say that a number of issues connected with the topic `the Warsaw Uprising' were shown in Polish historiography of 1953-1956 in different ways, and the particular way depended mainly on what political circles the authors belonged to. Up to 1956 publications that criticised or even condemning the uprising and the Home Army prevailed. At different times different problems were emphasized, and the heroism of the Warsaw soldiers served as a basis for the Polish Communist authorities' propaganda and political games; on the other hand it was an example of utmost sacrifice for the emigration circles.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 2; 211-230
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Vasari, Bellori, Lanzi – trzy filary włoskiej historiografii artystycznej
Vasari, Bellori, Lanzi – three pillars of Italian artistic historiography
Autorzy:
Michałowicz, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1901962.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
historiografia
sztuka włoska
historia historii sztuki
piśmiennictwo o sztuce
żywoty
cykliczny model rozwoju sztuki
historiography
Italian art
history of history of art
writing on art
lives
the cyclical model of art development
Opis:
From the middle of the 16th century, when the first edition of Giorgio Vasari's Lives of the Most Eminent Painters, Sculptors, and Architects appeared, until the threshold of modernity, the unusually influential conceptions concerning the development of art contained in the book, albeit criticized from various angles, were not in fact undermined as far as their foundations are concerned. Nevertheless, the 17th and 18th century Italian artistic historiography, as one that was formed in a different context and tried to describe and indicate the origin of art created by artists who started setting different goals, differed from the 16th century art in many details. They are shown in the article by confronting Vasari’s ideas with the visions of art presented by his great successors: Gian Pietro Bellori in his Lives of the Artists (1672) and Luigi Lanzi’s History of Painting in Italy; From the Period of the Revival of the Fine Arts to the End of the Eighteenth Century (1796). Special attention is paid to the changing conception of art, the changing artistic ideas and the historical awareness that was being born, leaning towards reformulating the time-honored vision of history.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 4; 177-204
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 18

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies