Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "dzieje" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Helikon Jana Gawińskiego - glosa edytorska
Jan Gawiński’s Helikon - the Editor’s Gloss
Autorzy:
Rot-Buga, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1891794.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jan Gawiński
Helikon
barok
dzieje tekstu
baroque
history of a text
Opis:
The article has a documentative character. It includes a description of Jan Gawiński's manuscript of Helicon – its outward look is discussed (its today's state was confronted with the evidence concerning the primary shape of the book), and a full table of its contents is presented. The facts concerning the history of the manuscript are listed and its way through the history is briefly described. Damages to the manuscript are indicated and doubtful or unexplained questions are listed (among others, the dating of particular works, a division into sets of works within Helikon, the function of the book).
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 1; 7-25
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Co się dzieje z estetyką?
What is happening to aesthetics?
Autorzy:
Kiereś, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015977.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
estetyka
filozofia sztuki
dzieje pojęć
aesthetics
philosophy of art
history of notions
Opis:
In order to answer the question 'What is happening to aesthetics?' in the title of the article one has to decide what the problem of aesthetics consists in. The discipline is in a crisis, and sometimes its 'death' is announced and the rule of anti-aesthetics is proclaimed whereas the debate 'Aesthetics or anti-aesthetics?' ends up in a cognitive stalemate: aesthetics is tainted with the error of normativism and reductionism; and anti-aesthetics finishes in relativism. Hence a return is necessary to the classical philosophy (metaphysics) of art (Aristotle, Thomas Aquinas) that avoids errors of the aesthetic tradition and works out a universal and neutral criterion for evaluating purposefulness in art, and also does not interfere with the competence of humanities or of art criticism.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2002, 50, 1; 333-343
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O śmiałych i nie-śmiałych metaforach historii w poezji Norwida
On bold and non-bold metaphors of history in Norwid’s poetry
Autorzy:
Niewczas, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729388.pdf
Data publikacji:
2020-05-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Norwid
metafora
historia
dzieje
czasy
przenośnia
semantyka
niewidoczność
metaphor
trope
invisibleness
history
times
semantics
Opis:
The Author discusses the issue of metaphors of history in Norwid's poetry, putting them in a broader context of reflections on the poetics of tropes used by the author of Vade-mecum. Starting with an analysis of the situation in the state of research into Norwid's works, in which almost nothing has been written about tropes, or their role has been underestimated, the Author puts forward the thesis that a characteristic feature of Norwid's metaphors is the peculiarly understood “invisibleness” (subtlety, discreetness). An analysis of Norwid's historical metaphors made in the article reveals one of the dimensions of invisibleness – it refers to the semantic processes occurring in the metaphor. The Author divides tropes into two groups: semantically bold expressions whose meaning is difficult to establish and is diffused in indefiniteness; and semantically “not-bold” expressions directing the cognitive process happening in the metaphor. The former group is represented by only one expression: the eccentric metaphor “niedoperz-dziejów” (“bat-of-history”) from the poem Do Walentego Pomiana Z, and the latter one by nearly 70 metaphors. The Author proves that Norwid's metaphor gives up the semantic eccentricity and creationism in favor of axiological and epistemological aims. In this way its semantic expressiveness is reduced in the text, tending towards the pole of invisibleness.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2011, 29; 71-98
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wątpliwości wokół Unglerowskiego wydania modlitewnika Hortulus animae (uwagi na marginesie Pierwszej książki polskiej Ludwika Bernackiego)
Doubts Concerning Ungler’s Edition of the Prayer Book Hortulus Animae. Remarks on the Margin of Ludwik Bernacki’s Pierwsza książka Polska (The First Polish Book)
Autorzy:
Krzak-Weiss, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1891748.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Hortulus animae
problemy filologiczne
analiza tekstologiczna
dzieje edycji
philological problems
textological analysis
history of edition
Opis:
The article deals with an interesting discovery made by Władysław Nehring. It concerned eight sheets with a text printed in Polish. They were found in the binding of the box with antique prints from the book collection of the University Library in Wrocław. At first the discoverer thought that the notes must have come from an unknown prayer book from the first half of the 16th century – Hortulus animae. Nehring became famous owing to a brilliant study that, referring to the thesis presented in it, was entitled Pierwsza książka polska. Despite many doubts and remarks implied by the thorough analysis of Pierwsza książka polska the fact is indisputable that the importance of Bernacki's study is unquestionable. An undeniable advantage of the Hortulus monograph also consists in the unusually mature and precisely elaborated research method that is a blend of typographic, archival and philological methods. The method is difficult, it requires broad knowledge, inquisitiveness, the ability to draw conclusions, and also a lot of patience necessary to conduct a number of in-depth, and first of all laborious, studies.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 1; 63-82
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historiē by Herodotus of Halicarnassus – theoretical issues
Dzieje Herodota Z Halikarnasu – zagadnienia teoretyczne
Autorzy:
Wieżel, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1882795.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Herodot
Dzieje
pisarstwo historyczne
narracja naturalna
dialog
fabularyzacja
Herodotus
Histories
historical writing
natural narrative
dialogue
emplotment
Opis:
Artykuł obecny stanowi garść refleksji natury metodologicznej nad narracją w Dziejach Herodota, której podstawowym substratem jest opis świata widzianego z perspektywy doświadczenia tego, kto opowiada, tj. Herodota oraz narratywizowanego przez niego doświadczenia świadków, z którymi sam przeprowadzał wywiad dotyczący przedstawionych zdarzeń historycznych. W związku z tym traktuje się tutaj Dzieje przede wszystkim jako pewien szczególny rodzaj narracji (narrative), którą stanowi, oparta na indywidualnym doświadczeniu (personal experience) Historyka oraz jego oralnych źródeł, opowieść o konflikcie grecko-barbarzyńskim ujęta w szereg krótszych opowiadań opartych na strukturze epizodycznej. Opowiadania te Historyk scala na zasadzie, którą określa się jako „fabularyzację” (White 1973), czyli opisanie faktów historycznych jako składników specyficznego rodzaju struktur fabularnych. Metodą analizy Dziejów będzie w tym ujęciu narratologia naturalna (Fludernik 1996) dysponująca siatką pojęć dostosowanych do badania tekstów pseudo-oralnych, do których Dzieje niewątpliwie należą.
Besides its historical values which imply a certain “accuracy” in presenting historical events and people, it is also possible to stipulate in Herodotus’ Histories these fragments which belong only to the domain of fiction, a genre literature whose basic substratum consists primarily in the description of the world seen through the eyes of the narrator-witness (histōr). In case of Histories, it is difficult to explicitly define how much of it is history and how much is literature. Nevertheless, it is certain that Histories are a special kind of storytelling, which, as shown by a closer analysis, is based on a personal and vicarious experience of the historian and his oral sources that cover several dozens of years of conflict between the East and the West, intertwined with historical, geographical and ethnological descriptions of Greek and barbaric tribes. In such a context the paper will focus on presenting a twofold nature of Herodotean discourse, revealing, on the one hand, the “rising” of the oral history from the sheer activity of dialoguing with people about the recent past, reconstructed on the basis of its formal and cognitive structure (Fludernik 1996), and, on the other hand, the technique of emplotment (White 1973) used by Herodotus to make the story reportable and tellable within the realm of an epic convention which was vivid and influenced the Archaic and Classical Greek literary texts of his times.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 3; 43-52
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Marcin Kromer - polski Liwiusz? Czyli rzecz o stylu Kromerowej Historii
Martin Kromer - Polish Livy? On the Style of Kromer’s History
Autorzy:
Wysocki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1892260.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Marcin Kromer
historiografia
dzieje Polski
elocutio
styl
retoryka
Martin Kromer
historiography
history of Poland
style
rhetorics
Opis:
Prezentowany artykuł, będący trzecią częścią tryptyku poświęconego najważniejszemu dziełu Marcina Kromera w 500 rocznicę jego urodzin, próbuje odpowiedzieć na pytanie: Dlaczego Marcin Kromer nazywany jest polskim Liwiuszem? W niniejszym artykule dokonana została analiza stylu dzieła Kromera De origine et rebus gestis Polonorum libri XXX pod kątem spełnialności wymogów stawianych stylowi dzieł historycznych przez antycznych i renesansowych teoretyków historiografii. Poprzez ukazanie najpierw teorii historiografii, a następnie analizę dzieła Marcina Kromera można stwierdzić, że spełnił on w nim wszystkie najważniejsze wymagania dotyczące stylu dzieł historycznych, a biorąc pod uwagę również dwie pozostałe części tryptyku, dotyczące bohatera oraz narracji dzieła, w skali historiografii polskiej zasługuje on na przydomek polskiego Liwiusza.
This paper is part of a triptych devoted to the most significant work by Martin Kromer and it is an attempt to answer why Martin Kromer is called Polish Livy. This paper presents an analysis of Kromer’s style in his De origine et rebus gestis Polonorum libri XXX . The analysis is intended to determine if Kromer’s style meets the requirements imposed on historical treatises by Ancient and Renaissance theorists of historiography. By juxtaposing the analysis of Kromer’s style against theories of historiography, the author manages to prove that Kromer met all the major requirements concerning the style of a historical work. Taking into account the other two texts of the triptych, devoted to the protagonist and the narrative of Kromer’s work, one can justifiably claim that he deserves to be named Polish Livy.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 3; 31-43
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O Herodotowej narracji w świetle oralności
On Herodotus’ Narration in the Light of Orality
Autorzy:
Wieżel, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944395.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Herodot z Halikarnasu
Dzieje
narracja
literatura oralna
kompozycja oralna
Herodotus of Halicarnassus
Histories
narration
oral literature
oral composition
Opis:
This paper consists of four parts. The first one provides a short commentary on the oral tradition of the Histories, and the second, third, and fourth parts focus on the analysis of some passages of Herodotus’ work in view of his oral discourse. Consequently, the following categories of Herodotus’ poetics are discussed: the compositional structure of the work, the mutual relations of its components, i.e. plots, episodes etc. and the narrator’s construction. The last part contains a brief recapitulation of the results in several points:— Herodotus shapes the events and heroes in his History in view of the figures provided by oral literature, i.e. he confers on them a heroic dimension that intends them be remembered and honoured. This is especially so in the parts that are strictly stories. Herodotus here plays the role of a third-person narrator. His narration is more discrete, allusive, and dramatised through which he wishes to reach a broader audience that is accustomed to rapsodic competitions and theatrical performances popular in those days;—The narration of the Histories is based on the episodic structure composed of a series of brief stories linked with one another by means of sentences. These sentences trace the direction of the story, and this in turn orientate the story-teller and listener to a more complete reception of the verbal message;—The narration of the Histories additionally contains stereotypical thematic lines, together with a schematic structure of plots and a typological image of figures. This enables their multiple usage in the process of oral and spontaneous presentation of parts of the work.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2009, 57, 3; 87-115
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Mądry doradca”. Analiza strukturalno-genetyczna wątku fabularnego w Dziejach Herodota
“The Wise Adviser”. The Structural and Genetic Analysis of the Narrative Plot in the Histories of Herodotus
Autorzy:
Domańska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2127736.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Herodot z Halikarnasu
Dzieje
fabuła
wątek
struktura
narracja
kompozycja oralna
Herodotus of Halicarnassus
Histories
plot
structure
narrative
oral composition
Opis:
The article consists of three parts: the first which illustrates the particular structure of the plot stated in the title, the second which explains the origin of the structure of the plot and the third which summarizes the whole content. In the first part, after analyzing 26 examples of the plot taken from Herodotus’ Histories, it is possible to sketch the structural pattern of “the wise adviser” plot. It depicts the so-called patterns of history that are executed in the characters and events within the narrative. Moreover, those patterns are characteristic of the Herodotean narrative as such. They can bring to mind the technique of “ring-composition” discerned in the Homeric poems the Iliad and the Odyssey and also in the Histories of Herodotus. The second part of the article concentrates on the origin of the structure of “the wise adviser” plot. That is, it attempts to give the answer on the question of how and why the plot was moulded the way it was. This problem is explained by the Havelock’s “oral rules” applied to the oral work and composition and also by the Ong’s “memory rules”. On their basis it is allowed to name the Herodotean narrative as the “oral narrative” that meets the expectations of the oral communication in the strict narrative genre. The third part summarizes the preceding parts and draws some conclusions.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2007, 54-55, 3; 213-223
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka przykładów metafizycznej przyczynowości konfliktów zbrojnych w Dziejach Herodota z Halikarnasu
Some Insights into the Metaphysical Causation of the Warfare within the Herodotean Histories
Autorzy:
Domańska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953976.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Herodot z Halikarnasu
Dzieje
wojna
przyczyna
człowiek
bóstwo
przeznaczenie
kara
Herodotus of Halicarnassus
Histories
warfare
cause
human
divinity
fate
retribution
Opis:
Human and divine spheres of activity continuously alternate each other within the pages of the Herodotean Histories – they take the shape of a constant struggle between the two “world ends”. This struggle materializes in the lot of particular characters like Croesus’ or Xerxes’ rise and fall, when the kings try in vain to stand up to supernatural powers, which have already prepared their own blueprint of the earthly history. Furthermore, it materializes in the figure of wise adviser, who becomes as if the embodiment of human attempts to free oneself from the dim dictatorship of the jealous deity. Finally, it is revealed in the very moment of making crucial decisions. Dreams and oracles, as they appeare, serve the role of specific devices in the hands of divine and also the most approachable way for human discovery of the fated future. The consistent theology within Histories does not exist at all. Herodotus’ conviction (given expressis verbis or put in the mouth of his characters) about the existence of fate, ruling even the gods, about divine retribution – τίσις – or about the jealousy of the deities – φϑόνος, are ingrained into the religious thinking of Herodotus’ time. For he belonged, even by virtue of his pedigree, to the world of religious conservatism, comparable to that of Aeschylus, Sophocles, or other Greek thinkers of the Vth-century Hellade.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 3; 109-129
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Monastic Profession according to the 12th-Century Pontifical of Płock and Its Sources in 10th-Century Romano-Germanic Pontifical
Profesja zakonna według Pontyfikału płockiego z XII wieku i jego źródła w Pontyfikale rzymsko-germańskim z X wieku
Autorzy:
Pałęcki, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32072123.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
profesja mnisza
pontyfikał
liturgia średniowieczna
dzieje liturgii w Polsce
monastic profession
pontifical
medieval liturgy
history of the liturgy in Poland
Opis:
Obrzęd profesji zakonnej w tradycji Kościoła zachodniego zmieniał się w ciągu wieków, przyjmując bogate formy liturgiczne, które miały na celu uwypuklić znaczenie wprowadzenia nowych członków do wspólnoty mniszej. Na Zachodzie jednym z najstarszych świadectw tego obrzędu jest Reguła św. Benedykta, która przewiduje złożenie profesji w oratorium. Od średniowiecza przewidywano, aby z racji składanej profesji opat celebrował Mszę Świętą. Od X w. do ujednolicenia praktyki składanej profesji przyczyniły się pontyfikały, w których zamieszczano odpowiedni obrzęd. Najstarszym wzorcem stał się Pontyfikał rzymsko-germański z klasztoru św. Albana w Moguncji. Podobnie na terenie Polski do jednych z najstarszych zachowanych w całości ksiąg liturgicznych należy Pontyfikał płocki z XII w. Szczegółowe badania tej księgi, przeprowadzone przez ks. Antoniego Podlesia, wykazały, że księga ta jest odmianą Pontyfikału rzymsko-germańskiego. Obrzęd profesji mniszej zamieszczony w Pontyfikale płockim z XII w. można zaliczyć do najstarszych celebracji związanych z rozpoczęciem życia zakonnego. Występują w nim dwa obrzędy profesji mniszej. Na proweniencję z X w. wskazuje zamieszczony w tym pontyfikale drugi obrzęd, który występuje również w Pontyfikale rzymsko-germańskim. Celebracja oznaczona jako pierwsza w Pontyfikale płockim jest bogatsza w gesty i symbolikę. W tekstach liturgicznych zaakcentowano, że profesja mnisza traktowana jest jako drugi chrzest. W skutkach profesji zaznaczano też, że gładzi ona grzechy podobnie jak chrzest. Profesja mnisza w teologicznym ujęciu przedstawiona została jako ofiara złożona ze swego życia. U podstaw motywacji podjęcia życia zakonnego znajdowało się pragnienie dążenia do doskonałości. W czasie celebracji profesji mniszej opat recytował teksty, w których przypominał kandydatom cechy i cnoty, jakimi powinien odznaczać się przyszły mnich w życiu zakonnym. Obrzęd profesji mniszej znajdujący się w Pontyfikale płockim pozwala poznać bogatą średniowieczną liturgię i teologię życia zakonnego, a historyczne ujęcie tego zagadnienia pozwala pełniej zrozumieć współczesną tradycję zakonną praktykowaną przez wieki w Kościele.
The rite of religious profession in the tradition of the Latin Church has changed through ages, developing rich liturgical forms that served to highlight the importance of the act of initiation of new members into the monastic community. One of the oldest testimonies of this rite in the Latin Church is the Rule of St. Benedict, which predicts that the vows be made in the oratorium. Since the Middle Ages, it has been assumed that the vows be accompanied by a Holy Mass celebrated by the abbot. Since the 10th century, the rite of monastic profession became more regular, thanks to the pontificals, which contained the relevant guidelines for the ceremony. The oldest pattern was the Romano-German Pontifical from St. Alban’s Abbey in Mainz. In a parallel way, one of the oldest liturgical book used as a pattern in the territories of the historical Polish state is the 12th-century Pontifical of Płock. Detailed research of this book, conducted by Rev. Antoni Podleś, revealed that it constitutes is a specific variety of the older Romano-German Pontifical. The rite of monastic profession presented in the 12th-century Pontifical of Płock can count among the oldest celebrations of the initiation into monastic life. Two rites are included in the book. The historical relation to the 10th-century Pontifical is specially exhibited by the latter of the rites—also present in the Romano-German version. The former celebration in the Pontifical of Pock is richer in gestures and symbols. The liturgical texts emphasise the fact that monastic profession is treated as second baptism. As for the outcomes of the vows, it was also stated that they effect absolution in the same way as baptism does. In the theological outlook, the profession was presented as a sacrifice of one’s life to God. The decision to enter monastic life was motivated by the person's desire for perfection. During the celebration, the abbot recited the texts through which he reminded the candidates of the features and virtues which each votary should display throughout his monastic life. The rite of monastic profession presented in the Pontifical of Płock allows insight into the rich Medieval liturgy and theology of monastic life, while the historical approach to the issue enables better comprehension of contemporary monastic tradition preserved in the Church throughout ages.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2013, 4; 151-172
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Europejskie ścieżki kariery zawodowej i naukowej międzywojennych profesorów Wydziału Teologicznego UJ i UJK we Lwowie (okres przed otrzymaniem katedry)
European Professional and Scientific Career Paths of the Interwar Professors of the Faculties of Theology at the Jagiellonian University and the Jan Kazimierz University in Lvov (The Period Before Obtaining the Professorial Chair)
Autorzy:
Przeniosło, Małgorzata
Przeniosło, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339091.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dzieje Uniwersytetu Jagiellońskiego
dzieje Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie
wydziały teologiczne w II Rzeczypospolitej
wyjazdy zagraniczne kadry akademickiej
history of the Jagiellonian University
history of the Jan Kazimierz University in Lvov
theological faculties in the Second Polish Republic
foreign trips of the academic staff
Opis:
W artykule poddano analizie życiorysy 39 profesorów Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego i Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Rozważania dotyczą tych aktywności w ramach ich drogi naukowej i zawodowej, które były realizowane poza obszarem ziem polskich. Takie działania były widoczne już na etapie studiów wyższych. Zdecydowana większość interesujących nas osób wybierała jako jedyne lub jedno z kilku miejsc kształcenia uczelnie zagraniczne, podobnie było w przypadku wyboru miejsca uzyskania doktoratu. Najbardziej popularne w przypadku studiów i doktoratu były uczelnie w Rzymie (szczególnie tamtejszy Uniwersytet Gregoriański) oraz Uniwersytety w Innsbrucku i Monachium. Wybór placówek rzymskich nie może dziwić, biorąc pod uwagę fakt, że wszystkie analizowane osoby były duchownymi. W przypadku pracy zawodowej liczba pobytów zagranicznych wyraźnie uległa zmniejszeniu, choć w życiorysach części osób znajdujemy i takie elementy.
The article analyzes the biographies of 39 professors of the Faculties of Theology at the Jagiellonian University and the Jan Kazimierz University in Lvov. The particular focus is on their scientific and professional activities beyond the Polish lands. The first stage of foreign scientific travel often came with the choice of the alma mater. The vast majority of the professors chose foreign universities either as the only one or as one of more educational destinations. The same goes for the place where they decided to obtain a doctorate. The most popular choices for university studies and doctorates were universities in Rome (especially the Pontifical Gregorian University) and the universities in Innsbruck and Munich. Rome, in particular, seems to have been an obvious choice, given that the professors were all clergymen. The number of professional foreign stays was not as high as the number of scientific ones, though such elements are present in some of the biographies.
Źródło:
Studia Polonijne; 2022, 43; 455-469
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Proklamacja słowa Bożego podczas celebracji błogosławieństw według toruńskiego Libellus Benedictionum z 1691 roku
Proclaiming God’s Word during the Celebration of Blessings according to the Toruń Libellus Benedictionum of 1691
Autorzy:
Pałęcki, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040831.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Rytuał Rzymski
błogosławieństwa
dzieje liturgii w Polsce po Soborze Trydenckim
Roman Ritual
blessings
history of liturgy in Poland after the Trent Council
Opis:
Teksty biblijne zajmują ważne miejsce podczas celebracji sakramentów i sakramentaliów. Sobór Watykański II, dostrzegając potrzebę reformy liturgicznej, dowartościował znaczenie Pisma Świętego. Interesującym zagadnieniem pozostaje kwestia, na ile zasada dotycząca dowartościowania proklamacji słowa Bożego była obecna podczas celebracji błogosławieństw w dobie po Soborze Trydenckim? Odpowiedź na to pytanie niniejszym artykule została zaprezentowana na podstawie jednego z partykularnych rytuałów wydanych w Toruniu w 1691 r., noszącego tytuł Libellus Benedictionum et Exorcismorum, collectore R. P. Martino Cochem, capucino, Ex Rituali Romano, Agenda Moguntinensi, alisque probatis & approbatus Autoribus. Ad commodiorem usum adjectum est Rituale Francisc. Fr. Bernardi Sannig, Ord. S. Francisci Reform. diu & vehementer hactenus desideratum. Omnia ad praxin & ordinem tam Ecclesiasticorum quam Regularum Sacerdotum. Manuali Forma editum, Thorunii, Ex Officina Joh. Christ. Laureri MDCXCI. W prezentowanej księdze występuje wiele benedykcji, podczas których proklamowano teksty biblijne. Towarzyszyły one celebracji różnych błogosławieństw dotyczyących osób, miejsc, przed-miotów oraz pokarmów. Stanowi to istotną różnicę w porównaniu ze wzorcowym rytuałem wydanym po reformie trydenckiej. W błogosławieństwach zamieszczonych w Libellus Benedictionum w sumie w 16 miejscach występują perykopy z tekstów Starego i Nowego Testamentu oraz w 38 perykopy ewangelijne. Zestawiając te teksty i uwzględniając powtarzające się pośród nich w Libellus z Torunia statystykę tych tekstów można przedstawić w następującym porządku: ze Starego Testamentu uwzględniono 9 tekstów z ksiąg historycznych, 5 z ksiąg prorockich i 41 z Księgi Psalmów; z Nowego Testamentu przedkładano 31 perykop z Ewangelii – z czego 15 z Ewangelii św. Łukasza, 1 z Listu św. Jakuba oraz 1 z Apokalipsy. Libellus Benedictionum z 1691 r. jest świadkiem dowartościowania tekstów biblijnych podczas celebracji benedykcji jeszcze przed Soborem Watykańskim II.
Biblical texts have an important place during the celebration of sacraments and sacramentals. The Second Vatican Council, noticing the need of liturgical reform, raised the significance of the Holy Scriptures. The question to what degree the principle of raising the signi-ficance of God’s Word was present during the celebration of blessings at the time after the Trent Council remains an interesting issue. The answer to this question given in the present article is presented on the basis of one of the particular rituals published in Toruń in 1691, entitled Libellus Benedictionum et Exorcismorum, collectore R. P. Martino Cochem, capucino, Ex Rituali Romano, Agenda Moguntinensi, alisque probatis & approbatus Autoribus. Ad commodiorem usum adjectum est Rituale Francisc. Fr. Bernardi Sannig, Ord. S. Francisci Reform. diu & vehementer hactenus desideratum. Omnia ad praxin & ordinem tam Ecclesiasticorum quam Regularum Sacerdotum. Manuali Forma editum, Thorunii, Ex Officina Joh. Christ. Laureri MDCXCI. In the presented book there are numerous benedictions, during which biblical texts were proclaimed. They accompanied celebrations of various blessings concerning people, places, objects and foods. This constitutes a significant difference in comparison with the model ritual published after the Trent reform. In the blessings contained in Libellus Benedictionum in 16 places pericopes from texts of the Old and New Testament occur, and in 38 places—evangelical ones. Comparing these texts and considering ones that are repeated in Libellus of Toruń, the statistics of these texts may be presented in the following order: from the Old Testament 9 texts from historical books, 5 from prophetic books and 41 from the Book of Psalms are quoted; and from the New Testament 31 pericopes are presented from the Gospel—of which 15 come from St Luke, 1 from St James’ Epistle, and 1 from the Apocalypse. Libellus Benedictionum of 1691 constitutes evidence of raising the status of biblical texts during the celebration of benedictions even before the Second Vatican Council.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 8; 109-131
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sensory Integration in Poland as a New Area of Practice and Theory in Social Sciences
Integracja sensoryczna w Polsce jako nowy obszar praktyki i teorii nauk społecznych
Autorzy:
Magier, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811001.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
integracja sensoryczna
geneza i dzieje integracji sensorycznej
teoretyczne i metodologiczne podstawy integracji sensorycznej
sensory integration
genesis and history of sensory integration
theoretical and methodological foundations of sensory integration
Opis:
Przedmiotem artykułu jest jeden z najnowszych obszarów praktyki oraz badań prowadzonych na pograniczu nauk społecznych (psychologia, pedagogika) oraz medycyny – integracja sensoryczna. Celem artykułu jest opis podstawowych elementów definiujących integrację sensoryczną: dziejów, definicji, założeń teoretycznych i metodologicznych. Artykuł ma zatem charakter wprowadzający, porządkujący i metateoretyczny. Potrzebę badań w tym zakresie uzasadnia niejasny status poznawczy integracji sensorycznej, połączony z dużą popularnością tego zakresu wiedzy i praktyki terapeutycznej.
The subject of this article is one of the most-recent additions to the field of practice and research conducted on the borderline between social sciences—psychology, pedagogy—and medicine—sensory integration. The purpose of this article is to describe the basic elements defining sensory integration: history, definitions, and theoretical and methodological assumptions. The nature of this article is therefore introductory, referential, and metatheoretical. The need for research in this field is justified by the unclear cognitive status of sensory integration, combined with the great popularity of this sphere of therapeutic practice and knowledge.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2019, 11(47), 3; 127-145
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relacje Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego z zagranicą w okresie PRL
Relations of the Catholic University of Lublin with Foreign Countries during the Polish People’s Republic
Autorzy:
Walkusz, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807057.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dzieje Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; międzynarodowe organizacje uniwersyteckie; kongresy i sympozja międzynarodowe; stypendia; fundacje; staże naukowe
history of the Catholic University of Lublin; international university organizations; international congresses and symposia; foundations; scientific internships
Opis:
Sukcesywnie rozwijające się zagraniczne kontakty Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego zostały przerwane w okresie wojny i okupacji, a w latach 1944-1956 ograniczone do minimum. Pewnym przełomem był bez wątpienia rok 1956, czyli czas tzw. odwilży po latach stalinowskiego terroru, który zbiegł się z wyborem ks. prof. Mariana Rechowicza na rektora Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Z niezwykłą determinacją dążył on do wprowadzenia KUL-u w orbitę międzynarodowych struktur nauki, dopiero jednak wszechstronne otwarcie na światową współpracę nastąpiło w okresie rektorstwa o. prof. Mieczysława A. Krąpca. Współpraca ta realizowała się na wielu płaszczyznach, z których najważniejsze to: przynależność Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego do międzynarodowych organizacji uniwersyteckich, coraz liczniejszy udział KUL-owskich profesorów w kongresach i sympozjach o charakterze międzynarodowym, organizacja takich przedsięwzięć w Lublinie, współpraca z uniwersytetami i zagranicznymi instytutami naukowymi, wymiana profesorów i studentów w ramach podpisywanych umów bilateralnych, wizyty i prelekcje wyjątkowych gości, a także partycypacja w różnorodnych fundacjach i stypendiach o profilu naukowym, kulturowym czy humanitarno-pomocowym.
The gradually developing international contacts of our University were interrupted during the war and occupation and between 1944 and 1956 reduced to a minimum. A certain breakthrough came in 1957, so times just after years of Stalinist terror, which coincided with the election of Fr. Prof. Marian Rechowicz for the rector of the Catholic University of Lublin. And although he strove with unprecedented determination, to guide KUL into the orbit of international scientific structures, it was not until the rector ship of Fr. Mieczysław A. Krąpiec that KUL became universally open to international cooperation. This cooperation has been realized on many levels, the most important being: the affiliation of the Catholic University of Lublin to a number of university organizations, the increasing participation of KUL professors in congresses and symposia of international character, the organization of such undertakings in Lublin, cooperation with universities and foreign scientific institutes, exchanges of professors and students in respect of signed agreements, visits and speeches of esteemed guests as well as participation in various foundations and scholarships of scientific, cultural or humanitarian profile.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 2 Special Issue; 241-264
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Europa i europejskość w świetle nauczania Jana Pawła II
Europe and Its Essence in the Light of John Paul II’s Teaching
Autorzy:
Kaucha, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807413.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Europa
europejskość
Jan Paweł II
tożsamość
geneza Europy
kultura
ponadkulturowość
chrześcijaństwo
wartości
humanizm
dzieje
współczesność
przyszłość
Europe
essence of Europe
John Paul II
identity
genesis of Europe
culture
cultural universalism
Christianity
values
humanism
history
contemporaneity
future
Opis:
This paper is focused on John Paul II’s understanding of such terms as Europe and its essence, genesis of Europe, its history, contemporaneity and future. According to John Paul II’s teaching Europe was created by Christianity which shaped also its essence (identity) having unique in the world culture-creative power. The papal diagnosis was not only naming actual dangers and strict rejecting of this identity, but also consequences of these processes.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2012, 3; 137-156
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies