Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "dramat" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 41
Tytuł:
Morderca, nadzieja kobiet Oskara Kokoschki jako dramat preekspresjonistyczny
Oskar Kokoschkas Murderer, the Hope of Women as a Pre-Expressionist Drama
Autorzy:
Janicka, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954019.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Oskar Kokoschka
dramat ekspresjonistyczny
expressionist drama
Opis:
The article reveals an expressionist character of one of Oskar Kokoschka's dramas – Murderer, the Hope of Women. This one-act play written in 1907 deals with the issue of the conflict of the sexes that is treated as a struggle full of aggression and selfishness. Its participants are the characters of Woman and Man treated in an abstract way. They are put in a space that is also abstract, limited by a few elements of scenery: the town walls, a tower, some stairs and the floor that is rising towards the town walls. The protagonists, devoid of any individual features, are accompanied by, respectively, a group of Girls and Warriors, often appearing as personifications of the protagonists' often contrary emotions, thoughts and desires. The abstract quality of these categories of the drama, but also of the time and place, as well as the bombast of the stage images and the didactic-moral significance of Murderer, the Hope of Women, reveal its connections with the morality play. At the same time the rule of the three dramatic unities that is maintained, limiting the number of protagonists to two, its structure and the tragic nature of the drama are a proof of its dependence on the ancient tragedy. In the content of the play there is a series of images brought to the stage as visions that are saturated by strong stage effects, such as: a murder, sexual acts, a fire, and many other light effects, difficult to achieve on the stage. The vision of a woman and a man's relations that is presented by the author is full of mutual desire, but also of the protagonists' selfishness and aggression. Both sides of the sex conflict want to be together, but this means at the same time destruction for them. In O. Kokoschka's opinion it is impossible to solve this problem. In the struggle between Woman and Man nobody can win; everybody loses. The features of Oskar Kokoschka's drama Murderer, the Hope of Women discussed above authorize us to call the text an expressionist one.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 1; 183-208
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Norwidowski dramat w nowych dekoracjach
Norwid’s dramatic works in new costume
Autorzy:
Ziołowicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18029974.pdf
Data publikacji:
2022-09-13
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Cyprian Norwid
wiek XIX
dramat
dramat poetycki
tragedia
komedia
the twentieth century
drama
poetic drama
tragedy
comedy
Opis:
Artykuł jest recenzją naukową książki: Dramaty Cypriana Norwida. Teksty – konteksty – interteksty, red. naukowa W. Rzońca, K. Samsel, Warszawa 2019. Autorka dokonuje przeglądu i interpretacji zamieszczonych w książce studiów, sytuując je na tle aktualnego stanu badań nad dramaturgią Norwida. Recenzja ukazuje wartość książki, polegającą przede wszystkim na prezentacji nowych odczytań Norwidowskiego dramatu ‒ przez pryzmat nowych kontekstów i z różnorodnych perspektyw badawczych: filologicznej, teatrologicznej, tekstologiczno-edytorskiej, estetycznej, antropologicznej, kulturologicznej, komparatystycznej. Książka jest też głosem w sprawie miejsca dramaturgii Norwida w procesie literackim, bowiem w większości opublikowanych w niej prac wyeksponowany został ścisły związek pisarza z literaturą i kulturą premodernizmu lub modernizmu. W związku z tym podjęta została w recenzji kwestia znaczenia tradycji dramatu romantycznego dla specyfiki postawy twórczej Norwida-dramaturga.
The article is an academic review of the multi-author monograph Dramaty Cypriana Norwida. Teksty – konteksty – interteksty [Cyprian Norwid’s dramatic works: texts, contexts and intertexts] edited by Wiesław Rzońca and Karol Samsel (Warszawa: Wydawnictwo Wydziału Polonistyki, 2019). It surveys and examines studies contained in the volume, placing them in the context of current state of research on Norwid’s dramatic works. The review argues that the chief merit of the discussed book consists primarily in presenting new interpretations of Norwid’s dramas, which account for fresh contexts and represent a variety of research angles, including philology, textology and scientific editing, studies of theatre, aesthetics, anthropology as well as cultural and comparative studies. The volume also reconsiders the place of Norwid’s dramatic works in literary history, most chapters foregrounding the strong relationship this author had with the literature and culture of pre-modernism and modernism. Owing to this, the review also addresses the meaning of the Romantic drama tradition for Norwid’s specific artistic position as a dramatist.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2022, 40; 209-222
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„The Snow Must Go On” – przestrzenie chłodu w Podróży zimowej Elfriede Jelinek
“The Snow Must Go On”: Spaces of Cold in Winter’s Journey by Elfriede Jelinek
Autorzy:
Szczepaniak, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1886867.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dramat
Elfriede Jelinek
przestrzeń
chłód
drama
space
cold
Opis:
Przedmiotem analizy w niniejszym artykule są konstrukcje przestrzeni w jednym z najnowszych dramatów Elfriede Jelinek Podróż zimowa na tle estetyki chłodu charakterystycznej dla twórczości noblistki. Fenomenologia zjawisk meteorologicznych oraz kulturowa kategoria przestrzeni stanową punkt wyjścia dla refleksji na temat technologiczno-medialnego kreowania atmosfery oraz komunikacji miłosnej w kontekście współczesnej kultury emocjonalnej.
The present article focuses on analysis of literary constructions of space in one of the latest plays by Elfriede Jelinek Winter’s Journey against the background of the aesthetics of cold, which seems to be specific to the writings of the Nobel Prize laureate. The phenomenology of weather conditions as well as the category of space provide a framework for reflection on atmosphere, which is created by new media and technologies as well as on communication of love in the context of the contemporary emotional culture.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 5; 261-278
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niektóre problemy edytorskie w dramatach Norwida
Some Editorial Problems in Norwids Dramas (transl. by Tadeusz Karłowicz)
Autorzy:
Maślanka, Julian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117016.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
edytorstwo
dramat
Norwid
tekst
edycja
editing
drama
text
edition
Opis:
The present paper contains information about dramas in editions of Cyprian Kamil Norwid's writings published up till now, and especially about editorial differences between them, mainly in the field of language, and to a lesser degree, in the field of punctuation. These results are then compared with the text of dramas prepared for a new edition of Norwid's works (Collected Works) that started to appear in 2007 under the imprint of the Learned Society of the Catholic University of Lublin. The Author of the present article has prepared dramas for the edition, taking the poet's autographs or (in case of their being lost) their first edition as the basis. It has turned out that a considerable number of corrections had to be made in the new edition of the text of Norwid's dramas, which is illustrated in the article by numerous examples.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2007, 24-25; 31-41
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mimika postaci Księdza Marka Juliusza Słowackiego
The Mimicry of Juliusz Słowackis Father Marek
Autorzy:
Jarosz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944039.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Juliusz Słowacki
dramat mistyczny
postać
mimika
mystical drama
figure
mimicry
Opis:
This paper seeks to consider the issue of mimicry in Juliusz Słowacki's drama Father Marek. The semantics of the theatrical sign has been interpreted on the basis of theoretical, theatrical, and theological studies. The author analyses the mimicry of figures as a visual sign of their space and internal states. She turns our attention to the importance of mimicry in the stage rendering of mystical experiences, the role of metaphor and relations in the creation of that theatrical sign.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 1; 97-113
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawda jako rekonstrukcja wartości osoby w dramatach Zbigniewa Herberta
Truth as the Riconstruction of Person Value in Z. Herberts Dramas
Autorzy:
Durkalewicz, Wiktoria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944409.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Zbigniew Herbert
dramat
prawda w literaturze
drama
truth in literature
Opis:
The author begins the paper with the presentation of a new model of Herbert's dramas interpretation. This model has been analysed as the model of reinterpretation. Its main feature is the comprehensive grasp of the complicated Herbert's drama space. In the second part of the paper the author undertakes the interpretation of three dramas – Jaskinia filozofów, Rekonstrukcja poety, Listy naszych czytelników. He takes up the problem of the autonarrative model and points out its structural and functional peculiarities. The Self-narrative model is represented as the process of revealing the truth about the hero, his life and his self-value system.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2009, 57, 1; 103-112
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samotność antybohatera w niemieckim dramacie współczesnym - Adam Geist Dei Loher jako Woyzeck schyłku XX wieku
Einsamkeit des Anti-Helden im modernen deutschen Drama - AdamGeist Dea Lohers als Woyzeck Büchners von heute
Autorzy:
Dubrowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933664.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Dea Loher
Georg Büchner
dramat stacyjny
teatr ekspresjonistyczny
niemiecki dramat współczesny
antybohater
samotność
station drama
theatre expressionism
modern German drama
anti-hero
loneliness
Opis:
[In dem Beitrag „Einsamkeit des Anti-Helden im modernen deutschen Drama – Adam Geist Dea Lohers als Woyzeck Büchners von heute“ wird der Versuch unternommen, zwischen den Dramenfiguren von Woyzeck (entst. 1836/37) Georg Büchners und Adam Geist (1998) Dea Lohers eine Brücke zu schlagen: Trotz der erheblichen zeitlichen Distanz in der Entstehung der beiden Theaterstücke weisen die Texte viele Gemeinsamkeiten auf. Es kann zwischen ihnen eine formale und inhaltliche Analogie hergestellt werden. Zusammengehalten werden die Dramen vornehmlich durch die Titelfiguren: Die Protagonisten sind zum Außenseitertum stigmatisierte Anti-Helden: Mörder und zugleich in Wahnsinn getriebene Selbstmörder. Da sie nicht imstande sind, die Regeln der Wirklichkeit zu durchschauen, stehen sie in der Welt rat- und schonungslos da. Sie scheitern an ihrer Naivität, die in die Brutalität umschlägt und in den Mord mündet. Das Leid, das sie ihren Mitmenschen antun, ist ein stummer Ruf gegen Einsamkeit und Kälte der Umgebung, der ignoriert wird. Ihr Lebensweg wird somit zu einer Sackgasse, zu einer Passionsgeschichte ohne Erlösung. Sie scheitern und sterben an Einsamkeit.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 5; 173-183
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związki kultu Dionizosa z teatrem greckim w świetle nowszej literatury naukowej. Przegląd najważniejszych stanowisk
The Relations between the Cult of Dionysus and the Greek Theatre in the Light of the most Recent Learned Literature. A Review of the most Important Positions
Autorzy:
Kulig, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954403.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teatr
dramat
Dionizos
obrzęd
kult
theatre
drama
Dionysos
ritual
cult
Opis:
The paper depicts the most recent literature as regards the relations between the cult to Dionysus and the Greek theatre. We find here the views of, among others, S. Goldhill, who showed the social and political aspect of the festival in honour of Dionysus, and thereby he pointed to Dionysus as the protective deity of the polis. R. Friedrich criticized this point of view. He discusses the transitory stage between the rite and the fully developed tragedy. He stated that at the source of the drama one finds ἱερὸς λόγος, dealing with Dionysus' special passion (his suffering, death and resurrection). Another scholar who touched upon this problem is R. Seaford. He directed our attention to the Dionysian myth. The scholar treats that myth and cult as elements of the social process forming the polis rather than as a source of tragedy. The theme which is of interest for us here is dealt with by P.E. Easterling. She pointed to a strong link between the Dionysian festival and dithyramb. She laid a great stress on the significance of the satyr drama which – according to her – was supposed to demonstrate the „animal” spirit of the audience. Undoubtedly, this wildness has something to do with Dionysus – the god of dance, singing, wine, and joy. This is on what the scholar bases her theory as regards the relationship between the cult of Dionysus and the theatre. Now D. Paleothodoros, while discussing this relationship, grounds his theory on the archeological research of the Athenian agora. His research indicates that the cult of Dionysus and dramatic festival were introduced to Athens at the time of the reign of the sons of Pisistratus.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 3; 93-103
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Widownia antycznego teatru greckiego
The Auditorium and the Audience of the Greek Ancient Theatre
Autorzy:
Chodkowski, Robert R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954797.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teatr
Grecja
widownia
dramat grecki
theatre
Greek drama
auditorium
audience
Greece
Opis:
The author deals with the auditorium of the Greek theatre in a twofold meaning: as a part of the stage building and as its audience who took seats in the theatre during performances. The first part of the paper depicts the following issues from the historical point of view: the auditorium of the Greek theatre as instanced by the most characteristic remnants of the ancient theatrical buildings, that is the size of the audience, its division into blocks of seats, benches for the audience, seats and seats of honour. The second part deals with the theatrical audience: their number, their social composition, their behaviour during performances, relations between the stage and the audience. The latter aspect is more particularly exposed in the paper; the close relations between the spectators and actors have been discussed on the example of the texts of dramas (tragedy and ancient comedy) that have been preserved until now. As far as other particular issues are concerned, one should stress that the author is in favour of women in the theatre both during agons (dramatic contests) of tragedies, and in comedies, disputing in this matter with the opposite view presented by S. Goldhill (of 1997).
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2001, 49, 3; 61-93
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paradise Lost: Janusz Głowackis Antigone in New York und Dea Lohers Manhattan Medea
Raj Utracony: Janusza Głowackiego Antygona w Nowym Jorku i Dei Moher Manhattan Medea
Autorzy:
Dubrowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1900735.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Janusz Głowacki
Dea Loher
mitologia grecka
dramat współczesny
Greek mythology
modern drama
Opis:
W omawianych w artykule dramatach współczesnych europejskich pisarzy (Głowacki, Loher) szczególną uwagę autorka kieruje na tytułowe postaci kobiece – Antygonę i Medeę, które, w uwspółcześnionej relekturze ich antycznych pierwowzorów (Sofokles i Eurypides), są mieszkankami Nowego Jorku, nielegalnymi emigrantkami z bagażem tragicznych przeżyć, ponoszącymi klęskę także w świecie nowych nadziei i planów. Multietniczny Nowy York, „ziemia obiecana” dla tysięcy emigrantów, sportretowany przez dramatopisarzy, jawi się jako raj utracony, miejsce przeklęte, metropolia rządząca się bezwzględnymi prawami rynku. Obydwie protagonistki przegrywają, tracąc wartości nadrzędne: nadzieję i miłość. Paradise Lost: Janusz Głowackis Antigone in New York und Dea Lohers Manhattan Medea Bei der Analyse der im vorliegenden Beitrag behandelten zeitgenössischen Theaterstücke der namhaften europäischen Dramatiker (Głowacki, Loher) legt die Autorin des Textes ihr besonderes Augenmerk auf die weiblichen Titelfiguren: Antigone und Medea. Die Protagonistinnen, in der aktualisierten Re-Lektüre ihrer antiken Vorlagen (Sophokles und Euripides), sind Einwohnerinnen von New York, illegale Einwanderinnen mit Last der Vergangenheit, die in der „neuen“ Welt ihrer Pläne und Hoffnungen eine Niederlage zu erleiden haben. Die multiethnische Metropole, das Gelobte Land für Exilanten und Emigranten, wird in den beiden Stücken zum verlorenen Paradies, zur Stätte der Verdammnis, in der das Geld regiert und der Ankömmling nicht wahrgenommen wird. Die beiden Protagonistinnen scheitern, indem sie um die wichtigsten Werte, Liebe und Hoffnung, gebracht werden.
In this article, describing the two contemporary dramas written by European writers (Glowacki, Loher), the author is paying a particular attention to the two women that were listed in the titles of these dramas-Antigone and Medea. Both were placed in the neo-contemporary re-reading of their antique prototypes (written by Sophocles and Euripides), now both of them are residents of New York City, illegal immigrants with a baggage of tragic life events, they are defeated in the world of new ideas and plans. Multiethnic New York City, a “promised land” for the thousands of immigrants, portrayed by the two dramatists, appears to be a lost paradise, a cursed place, metropolis that is ruled by the tough business laws. Both protagonists fail, they lose paramount principles: hope and love.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 5; 225-237
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tragizm i piękno w dramacie Orgia Łesi Ukrainki
Tragedy and Beauty in Lesya Ukrainka’s Drama “Orgy” (“Orgiya”)
Autorzy:
Wójtowicz, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929323.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Łesia Ukrainka
modernizm
dramat
tragizm
piękno
Lesya Ukrainka
Modernism
drama
tragic
beauty
Opis:
Lesya Ukrainka (Larysa Kosach, 1871-1913) proclaimed the postulate of tragedy in 1906 in one of her articles Utopia in the fiction and subsequently ingrained it as the dramatist in her creations. Ukrainka endowed her heroes by tragic destiny, her dramas were filled with scenes of battle, revenge, torture, violence and writer presented it directly or via a wide range of symbolic references and allusions. This phenomenon is typical for the era of modernism, which pursued in her creative imagination the author of Orgy (1913). In a similar manner Ukrainian writer has taken the issue of the definition of beauty, which in her works organically intertwined with tragedy. Reflections on the phenomenon of beauty Lesya Ukrainka conducted using also myths and symbols.
Трагізм і краса в драмі Лесі Українки ОргіяЛеся Українка (Лариса Косач, 1871-1913) постулат трагізму проголосила ще в 1906 році в одній зі своїх статей «Утопія в белетристиці», а згодом поступово впроваджувала його протягом всієї своєї творчості, як драматурга. За прикладом романтиків вона надавала героям своїх праць трагічну долю, будувала драми, які рясніли сценами бою, помсти, тортур, насильства; зображувала їх безпосередньо, або ж за допомогою широких засобів символізму. Таке явище типове для епохи модернізму, і саме в цю епоху авторка «Оргії» (1913) реалізовувала свої творчі фантазії. В подібний спосіб українська письменниця підходила і до поняття краси, яке в її здобутках органічно перепліталось з трагізмом. Роздуми про феномен краси Леся Українка також вела, використовуючи міфи та символи.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 7; 75-91
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Human Drama in Aristotle’s Poetics
Autorzy:
Mazur, Piotr Stanislaw
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791391.pdf
Data publikacji:
2020-02-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Arystoteles
poetyka
dramat
człowiek
egzystencjalne zranienie
mimesis
Aristotle
poetics
drama
person
existential injury
Opis:
Ludzki dramat w Poetyce Arystotelesa Celem artykułu jest ukazanie dramatu jako wydarzenia ludzkiego w Poetyce Arystotelesa. Zdaniem autora, odwrócenie mechanizmu naśladownictwa (mimesis), używanego przez Arystotelesa do tworzenia tragedii, pozwala potraktować Poetykę przede wszystkim jako nośnik wiedzy o dramacie człowieka jako bohatera tragedii. Uczucia litości i trwogi, których powinna dostarczyć tragedia, ujawniają, co jest dramatem człowieka, a zarazem co sprawia, że człowiek może doświadczyć dramatu. Dramat ten wynika nie tylko z siły i nieuchronności zła, na które natrafia człowiek w swoim życiu, ale także jest następstwem jego niedoskonałości. Przejawia się ona w podatności człowieka na błąd, nietrwałości i niepewności jego sytuacji oraz podatności na egzystencjalne zranienie.
The aim of this paper is to present drama as it figures in Aristotle’s Poetics as a human event. According to the author, reversing the mechanism of imitation (mimesis) used to create tragedy makes it possible to treat the Poetics as primarily a bearer of knowledge about actual persons. The feelings of pity and fear that should be aroused by tragedy reveal the essence of human drama per se. Such drama results from the fact that a person faces evil in the sense of a deficiency or lack of something affecting such aspects of their life as their integrity or self-perfection. It thus manifests our human proneness to mistakes, as well as susceptibility to existential injury, and in so doing emphasizes the impermanence of the human situation and existence itself.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 3; 57-69
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O języku komedii Norwida (Próba postawienia problematyki)
About the Language of Norwids Comedies (an attempt at formulating the problem)
Autorzy:
Sławińska, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117019.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Norwid
komedia
teatr
dramat
dialog
język
postać
comedy
theater
drama
dialogue
language
character
Opis:
The study sketches in a general way the problem of language in Norwid's comedies. The concept of language is understood here very broadly and goes far beyond purely linguistic categories. The article discusses a number of selected issues. The first set of problems is connected with showing characters in Norwid's comedies by giving them their own kind of speech, by introducing comical “sayings” and a sort of refrains in conversations. Through characters' language Norwid assesses the 19th-century society, but also he leads the reader to much broader approaches connected with the civilization, social and cultural perspective. Another issue concerns the connection between language and the theatrical vision. It is first of all about commencement of conflicts in the dialogue, relating events, but also about analyzing the author's language as detached from the “speaking subjects”, and also about comparing Norwid's plays with the drama of the time. In the article it is pointed that in contemporary small dramas, close to the poetics of realism, Norwid concentrates on great issues of civilization. He subjects all his theatrical conception to this problem. Hence the problem appears not only in the situational dialogue, but also in the descriptive dialogue, and even in marginal texts (ones that serve showing characters' gestures and movements) Norwid's comedy differs from its Polish counterparts in richness of problems and in the synthetic assumption leading towards synthetic means of expression. Norwid finds them in the gnome, metaphor, poetical image, lyrical poem, and apart from this in extra-verbal means of expression – gesture, mime, intonation. He also differs from other dramatists in his own original conception of realism that comedy in Poland does not yet have. Norwid's theatre develops towards ever more intensive selection of words, subtle shades, calming down the pathos, and colorless informality that becomes important with parabolization of “specks”.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2007, 24-25; 55-76
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aux origines de l’adialogisme théâtral: Le Cantique des Cantiques
U źródeł adialogizmu teatralnego: Pieśń nad Pieśniami
Autorzy:
Wołowski, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954146.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Biblia
teatr
dramat
monolog
dialog
adialogiczność
adialektyczność
Bible
theatre
drama
monologue
dialogue
adialogism
adialectism
Opis:
Pieśń nad Pieśniami, usytuowana w samym sercu Biblii, jest na tle zawartych w niej utworów kompozycją wyjątkową. Z genologicznego punktu widzenia ma ona formę krótkiego dramatu poetyckiego lub raczej, jak sugerują liczni egzegeci, zbioru dialogowanych pieśni miłosnych. Rozważania zawarte w artykule, o charakterze wyłącznie literaturoznawczym, dotyczą właśnie aspektu dialogicznego Pieśni. Dialogi występujące w tym poemacie wydają się bowiem prawdziwym archetypem zjawiska adialogizmu, niesłychanie często obecnego we współczesnych utworach dramatycznych i poetyckich. Po krótkim przedstawieniu problemów, jakie stawia przed analizą wielość możliwych architektur Pieśni, artykuł omawia stosowane tam zabiegi amplifikacji adialektycznej, zmiany form zwrotów osobowych, cytatu intralokucyjnego, dialogu z chórem, paradidaskaliczności, zmian izotopii dyskursywnej w replikach oraz użycia aktanta fokalizującego.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 5; 87-97
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 41

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies