Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "dimension" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 19
Tytuł:
Duchowy i moralny wymiar naśladowania Jezusa Chrystusa − uzasadnienie teologiczne w kontekście dokumentu „Biblia a moralność”
Spiritual and Moral Dimensions of the Following of Jesus Christ – a Theological Justification in the Context of the Document “The Bible and Morality”
Autorzy:
Zarzycki, Stanisław T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340049.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Naśladowanie Jezusa Chrystusa
idee biblijne
wymiar duchowy
wymiar moralny
zbieżność
the following of Jesus Christ
Biblical ideas
spiritual dimension
moral dimension
convergence
Opis:
The present article attempts to show the moral and spiritual dimensions of the following of Jesus Christ and to emphasize their specific character and the relation that exists between them. It is based on the document issued by the Pontifical Biblical Commission entitled The Bible and Morality as well as on theological-moral and theological-spiritual literature. In order to justify “the Biblical roots of Christian conduct” to a modern man the analyzed document sets them on the idea of the gift of the Old and New Covenant as well as of other biblical ideas understood in the Christological and personalistic way. To do so it also stresses the importance of spiritual experience (of God, of Christ), owing to which it appreciates spirituality as prior to revealed morality. This spirituality is always assumed when the origin and the obligation to realize the revealed moral norms is meant. To what degree morality is inscribed in man's spiritual development is then explained by a theological-spiritual reflection on the Christian experience that should always take into consideration moral obligations (commandments, blessings). The article takes this into consideration, making short references to some ethical-spiritual models and to stages in the development of the spiritual life.
Źródło:
Roczniki Teologii Duchowości; 2010, 2; 23-40
2081-6146
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Duchowości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konstytucyjne ujęcie narodu polskiego
The Polish Nation from a Constitutional Perspective
Autorzy:
Kowalski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38913431.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
naród
polska Konstytucja
etniczno-kulturowy wymiar narodu
polityczny wymiar narodu
the nation
Polish Constitution
ethnic-cultural dimension of the nation
political dimension of the nation
Opis:
The notion of the nation has an interdisciplinary character. It is a subject of research, of such disciplines like ethnology, history, sociology, social psychology, anthropology, political science and others. That notion is also a legal term. Polish Constitution uses the notion of the nation in various meanings. On the one hand, the Constitution emphasises ethnic-cultural dimension of the Polish nation pointing out common history, descent, cultural tradition and language. On the other hand, the Constitution describes the nation in political category as the whole of Polish citizens, showing the nation as a subject of supreme power in the state and ways of its exercising. Therefore, reconstructing the notion of the nation on basis of constitutional regulations, one should take into account not only literal read but also the place, the context and the function of norms concerning the nation, which put emphasis on ethnic or political dimension of this notion.
Źródło:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2008, 4, 1; 43-72
1896-6365
Pojawia się w:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Intertekstowość w homilii
Intertextuality in Homily
Autorzy:
Klementowicz, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035203.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
homilia
intertekstowość
interakcyjność
wymiar pragmatyczny przepowiadania
homily
intertextuality
interactivity
pragmatic dimension of preaching
Opis:
Wśród zjawisk decydujących o istnieniu (bądź nie) tekstu wymienia się intertekstowość. W ramach tej cechy tekst zostaje umiejscowiony pomiędzy innymi tekstami. W nawiązaniu do wymienionego zjawiska niniejszy artykuł podejmuje zagadnienie jego obecności w liturgicznym głoszeniu słowa Bożego. Intertekstowość w homilii została przedstawiona przede wszystkim w ramach wykluczenia tzw. tekstu otwartego w procesie aktualizacji treści Objawienia. Stosowanie intertekstowości zostało ponadto zaprezentowane jako narzędzie interakcyjności. W praktyce oznacza to, że inter-tekst związany jest z wymiarem pragmatycznym formułowanej wypowiedzi, co może wpływać na lepsze jej zrozumienie.
Intertextuality can be mentioned as one of the features determining the existence of a text (or lack there of). Intertextuality means that the text is positioned between other texts. This article presents the issue of intertextuality in the liturgical proclamation of the word of God. In a homily intertextuality has been introduced as a mean of preventing the existence of so-called “open text” in the process of actualization of the content of God Revelation (the content of the Mass Lectionary). Whereas, in a practice of preaching, intertextuality aims to strengthen the understanding of homily for congregation and support a dialogue between the preacher and the homily recipients.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 12; 53-64
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
El amor conyugal − elemento esencial en la constitución de la pareja humana
Miłość małżeńska jako element konstytutywny małżeństwa
Autorzy:
Giraldo, Silvio Botero
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339134.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
małżeństwo
miłość małżeńska
Magisterium Kościoła
jurysprudencja
recepcja
wymiar osobowy
matrimony
matrimonial love
Teaching of the Church
jurisprudence
reception
personal dimension
matrimonio
amor conyugal
Magisterio de la Iglesia
jurisprudencia
recepción
dimensión personalista
Opis:
Artykuł Silvio Botero Girardo CSsR, profesora Akademii Alfonsjańskiej w Rzymie, podejmuje zagadnienie miłości małżeńskiej jako elementu konstytutywnego i celu małżeństwa, awięc problematykę, która budziła wiele kontrowersji zarówno w historii teologii małżeństwa, jak również, a może przede wszystkim, w prawie kościelnym. Autor swoje rozważania koncentruje na trzech zagadnieniach: syntezie historycznej ukazującej obecność miłości w teologii małżeństwa; recepcji − pomimo początkowych oporów − miłości małżeńskiej przez Sobór Watykański II oraz ukazaniu trzech kluczowych dla posoborowego nauczania elementów: centralne miejsce osoby ludzkiej, zasady „salus animarum” jako „najwyższego prawa Kościoła” oraz propozycji rewizji „favor juris” w przywilej godności osoby ludzkiej.
Źródło:
Roczniki Teologii Moralnej; 2009, 1; 121-145
2081-1810
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Moralnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Church and Ecumenism in the Thought of John Henry Newman
Kościół i ekumenizm w myśli Johna Henry’ego Newmana
Autorzy:
Scerri, Hector
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1727473.pdf
Data publikacji:
2021-09-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
John Henry Newman
Kościół
Via Media
powołanie prorockie
wymiar charyzmatyczny
hierarchia
ekumenizm
Church
prophetic office
charismatic dimension
hierarchy
ecumenism
Opis:
This article explores the development of Newman’s thought on the Church, throughout different phases of his long life. The article focuses, among other themes, on the nature of the Church, the important introduction to his Via Media (1877), the charismatic dimension of the ekklesia, and the respective roles of the pope, the bishops and the laity, in particular what the latter can contribute to the whole People of God. The article also seeks to delve into the question whether one can talk about ecumenism in the writings of the influential nineteenth-century English man of letters and opinion leader. The conclusion offers some final considerations on what Newman underwent during his long and meandering journey with regard to some basic tenets of his ecclesiology.
W artykule analizowana jest ewolucja myśli Newmana na temat Kościoła na różnych etapach jego długiego życia. Autor skupia się m.in. na naturze samego Kościoła, wprowadzeniu, które Newman napisał do swojego dzieła Via Media (1877), charyzmatycznym wymiarze eklezji, roli, jaką odegrali poszczególni papieże, biskupi i świeccy, a w szczególności na roli tych ostatnich w życiu całego Ludu Bożego. Przeanalizowano także kwestię, czy w pisarstwie tego wpływowego Anglika i przywódcy intelektualnego z XIX wieku odnajdziemy wątki ekumeniczne. W konkluzji autor przedstawia swoje refleksje dotyczące długiej i krętej drogi, jaką podążał Newman, formułując podstawowe założenia swojej eklezjologii.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 7; 59-78
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Latreutyczny wymiar homilii
Latreutical Dimension of Homily
Autorzy:
Dąbrówka, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037964.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
homilia
liturgia
liturgiczny wymiar homilii
uwielbienie
dziękczynienie
język homilii
homily
liturgy
liturgical dimension of homily
worship
thanksgiving
language of homily
Opis:
Jako integralna część liturgii homilia posiada całą jej dynamikę. Jest wpisana w nurt zstępujący liturgii oraz w jej nurt wstępujący, zwany latreutycznym. Prezentowany artykuł omawia implikacje wypływające z latreutycznego wymiaru homilii dla jej przygotowania i wygłoszenia oraz dla jej języka, treści i teologii. Jako hymn wdzięczności za magnalia Dei, homilia nie tylko poucza zgromadzonych, że oto spełnia się słowo Boże, które usłyszeli, ale także uwielbia Boga za jego wypełnienie. Zatem jej język powinien być zbliżony do języka modlitwy, a w swojej treści homilia powinna być bardziej kerygmatyczna niż katechetyczna, a także chrystocentryczna i mistagogiczna. Wtedy będzie pobudzała słuchaczy do oddania chwały Bogu przez modlitwę oraz ofiarę z własnego życia. Należy jednak pamiętać, że uwielbienie w homilii dokonuje się „przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie”. To sam Chrystus jest tym, który uwielbia Ojca w Duchu Świętym, a homilista i jego słowa stają się jedynie narzędziami tego uwielbienia.
As an integral part of the liturgy homily possesses all of her dynamic. It is inscribed in descending stream of the liturgy and in her ascending stream, described as latreutical. This article discusses the implications which flow from latreutical dimension of homily for her preparation and delivery, as well as for her language, contents and theology. As a hymn of gratitude for magnolia Dei, homily not only tells those assembled that God's word is fulfilled in their hearing, but also praises God for this fulfillment. Therefore homily's language should be congruous with the prayer's language, and in her contents homily should be more kerygmatic than catechetical, as well as christocentric and mistagogical. Then it will stimulate the faithful to give praise to God through prayer and sacrifice of their lives. It should be remembered that worship is being done „through Christ, with Christ and in Christ” within homily. It is Christ himself who praises Father in the Holy Spirit. Homilist himself and his words become only the instrument of this worship.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 12; 23-35
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekumeniczny wymiar koncepcji ostatecznej decyzji
The Ecumenical Dimension of the Concept of Final Decision
Autorzy:
Nowak, Joachim
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037271.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
koncepcja ostatecznej decyzji
założenia metodologiczne
elementy treściowe
wymiar ekumeniczny
ecumenical dimension
concept of final decision
methodological assumptions
elements of content
Opis:
Dane zawarte w pracach o problemie śmierci jako ostatecznej decyzji personalnej we współczesnej literaturze teologicznej pozwalają mówić także o ekumenicznym wymiarze koncepcji ostatecznej decyzji prezentowanej przez Ladislausa Borosa. Zakłada ona, że śmierć jest możliwością podjęcia ostatecznej decyzji, w której człowiek opowiada się za lub przeciw Bogu. Zaczęto koncentrować się na samym momencie śmierci i dostosowywać do niego pojęcie zmiany natychmiastowej, w której momenty następujące i poprzedzające wzajemnie się zazębiają, tworząc jedność. Niemiecka protestancka literatura teologiczna zawiera krytyczne spojrzenie na problem śmierci jako ostatecznej decyzji personalnej. Eberhard Jüngel pojmuje śmierć ludzką jako „podstawową pasywność życia ludzkiego”. Rudolf Bultmann kieruje się strukturą rozstrzygającą bytu ludzkiego. Werner Elert podkreśla, że w śmierci oddzielenie człowieka od Boga znajduje swe śmiertelne zaostrzenie, śmierć jest nawrotem w nic aż do creatio ex nihilo w „dniu sądu”. Paul Tillich natomiast uważa, że także po śmierci istnieje jeszcze rozwój indywiduum poprzez oczyszczenie ze zniekształconych czynów ziemskiego bytu. Dietrich Bonhoeffer nazywa śmierć „czynem” ludzkim. Wolfhart Pannenberg sądzi, że mimo śmierci otwiera się przed wszystkimi ludźmi wspólnota z Bogiem w cierpieniu i umieraniu. Podsumowując omawiane zagadnienie, należy podkreślić, że niemieccy teologowie protestanccy nie wnikają w ogóle w szczegóły koncepcji śmierci jako ostatecznej decyzji personalnej. Niemniej jednak koncepcja ta ma bardzo wyraźnie znaczenie ekumeniczne.
The data contained in the works about the problem of death as the final personal decision allow also to talk about the ecumenical dimension of the Ladislaus Boros’ concept. It says that death is a possibility to take a final decision in which a man stands for or against God. It was the beginning to focus on the moment of death and adapt it to the concept of immediate change where the moments following and preceding interlock each other to create unity. German Protestant theological literature contains a critical look at the problem of death as the ultimate personal decision. Jungel Eberhard understands human death as “a fundamental passivity of human life.” Rudolf Bultmann follows the structure of the human being settlement. Werner Elert emphasizes that in death the man’s separation from God finds its deadly intensification, death is return in nothingness until creatio ex nihilo in the “day of judgment.” Paul Tillich emphasizes, however, that even after death, there is still the development of the individual by cleaning from distorted acts of earthly existence. Dietrich Bonhoeffer calls the death as “an act” human. Wolfhart Pannenberg believes that despite death the fellowship with God is opening to all people in suffering and dying. To summarize the above issue it should be emphasized that the German Protestant theologians do not explore at all the details of the concept of death as a final personal decision. However, this concept is very clearly the importance of ecumenism.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 7; 55-75
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Katechizm Kościoła Katolickiego w służbie przepowiadania homilijnego
The Catechism of the Catholic Church in Service of Homily Preaching
Autorzy:
Panuś, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040394.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Dyrektorium homiletyczne
Katechizm Kościoła Katolickiego
homilia
kazanie katechizmowe
wymiar katechetyczny przepowiadania liturgicznego
Homiletic Directory
Catechism of the Catholic Church
homily
catechism sermon
catechetic dimension of liturgical preaching
Opis:
Dyrektorium homiletyczne, dokument Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów z 2014 roku, nazywa Katechizm Kościoła Katolickiego „nieocenionym źródłem dla głosiciela homilii […]. Katechizm pokazuje, w co wierzymy, jak sprawujemy kult, jak żyjemy i jak się modlimy” (DH 23). Katechizm wskazuje na jedność Bożego misterium, a w nim na centralne miejsce Jezusa Chrystusa. Dyrektorium, dostrzegając potrzebę wymiaru katechetycznego w przepowiadaniu homilijnym w specjalnym apendyksie, zatytułowanym Homilia i Katechizm Kościoła Katolickiego, szczegółowo podaje, które teksty Katechizmu wiążą się ściśle z kerygmatem czytań poszczególnych niedziel i świąt. Dzięki temu zabiegowi orędzie czytań biblijnych wiąże się z żywą tradycją i analogią wiary, a sam Katechizm służy pomocą homiliście w przygotowaniu i teologicznym pogłębieniu homilii. Tym samym homilia, opierając się na swym biblijno-liturgicznym źródle, czyli na misterium Chrystusa proklamowanym w słowie Bożym i celebrowanym w liturgii, byłaby także miejscem przekazu treści didaskalijnych, służących teologicznemu pogłębieniu. Jednakże zawarty w tak ujętej homilii materiał katechizmowy zasadniczo różniłby się od dawnych kazań katechizmowych. Tematykę katechezy prowadzonej w ramach homilii wyznaczałaby liturgia, a zwłaszcza układ Lekcjonarza, a nie katechizm. Dlatego też treści wiary ujęte byłyby od strony liturgicznej, biblijnej i mistagogicznej. Prawdy wiary głoszone w homilii stałyby się przedmiotem żywego i osobistego doświadczenia w liturgii.
The Homiletic Directory issued by the Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacraments of 2014 calls the Catechism of the Catholic Church „an invaluable resource for the preacher… The Catechism presents what we believe, how we worship, how we live, and how we pray” (DH 23). The Catechism shows the unity of God’s mystery and its central place of Jesus Christ. The Directory, perceiving the need of the catholic dimension in homily preaching presents in details in a special Appendix entitled the Homily and the Catechism of the Catholic Church which texts from the Catechism are closely related to the kerygma of biblical readings for particular Sundays and holidays. Thanks to such an approach the message of scriptural readings is connected with the living tradition of the whole Church and of the analogy of faith and the Catechism itself helps the homilist in preparation and theological study of the homily. Thus, the homily, based on its biblical and liturgical source, i.e. the mystery of Christ proclaimed in the Word of God and celebrated in the liturgy would also transfer the didaskalia contents for theological studies. However, the catechetic material included in such a homily would be essentially different from old catechism sermons. The subject matter of catechesis conducted within the homily would be determined by the liturgy, especially the form of a Lectionary and not the catechism. Therefore, the themes of faith would be presented from the liturgical, biblical and mystagogical perspectives. The Truths of Faith in homily would become a living and personal experience in liturgy.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 12; 63-76
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewangelia Zaratustry - pozytywne przesłanie negatywnej teologii Fryderyka Nietzschego
The Gospel of Zarathustra: The Positive Message of Negative Theology of Friedrich Nietzsche
Autorzy:
Brejdak, Jaromir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807248.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Zaratustra
ewangelia
Jezus
majeutyka
zemsta
przebaczenie
doczesny wymiar Królestwa Bożego
cnota darząca
gospel
Zarathustra
Jesus
maieutic
revenge
forgiveness
gift-givining
earthly dimension of Kingdom of the Haven
Opis:
Artykuł jest próbą dotarcia do pozytywnego przekazu Nietzscheańskiego Zaratustry oraz próbą jego rekonstrukcji. Przekaz ten koncentruje się na trzech zasadniczych filarach: 1) pokonywaniu odruchu zemsty, 2) cnocie darzącej oraz 3) doczesnym wymiarze Królestwa Bożego. Ten w sensie metody negatywno-majeutczny przekaz w zdumiewający sposób wydaje się zbliżać do przekazu Jezusa z podstawowymi filarami jego sposobu życia: 1) przebaczania qua pokonywanie odruchu zemsty, 2) miłości qua cnoty darzącej, czy 3) doczesnego wymiaru Królestwa Bożego, do którego kluczem staje się przebaczenie. Początek tego Królestwa jest, wbrew faryzejskiej koncepcji Królestwa Bożego, nie na końcu dziejów, ale tu i teraz. Nietzscheański Zaratustra, wbrew masywnej krytyce zarówno pod adresem Apostoła Pawła, jak i Ewangelistów, wydaje się być bardziej uczniem niż adwersarzem Jezusa, a uzasadnieniem owej krytyki jest, zdaniem Nietzschego, sprzeniewierzanie się Jego intencjom. Z tej potrzeby zrodziła się „Piąta Ewangelia”, jak nazywał swego Tako rzecze Zaratustra Fryderyk Nietzsche.
This is an attempt of reconstruction of the positive preaching of the Zarathustra’s negative theology. His message based on three pillars 1) overcoming an impulse of revenge, 2) virtue of gift-givining, 3) earthly dimension of the Kingdom of Heaven. This maieutic message resembles astonishingly the message of Jesus with the basic pillars of his way of life: 1) forgiveness qua an overcoming an impulse of revenge, 2) love qua a virtue of gift-givining, 3) earthly dimension of Kingdom of Heaven with a forgiveness as the key to it. The begin of the Kingdom of Heaven is, against to the Phariseec concept of The Kingdom, not in the end of time but here and now possible. The Nietzschean Zarathustra against to the massive critics addressed either to Apostle Paul or to the Evangelists seems to be more an adapt then an adversary of Jesus and the foundation of his critics lays according to Nietzsche in their rejection of Jesus’s intention. From this need arises “The Fifth Gospel” as Thus Spoke Zarathustra was called by Friedrich Nietzsche.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2015, 6, 1; 59-90
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Natura jako naturalna granica naturalizmu
Nature as a Natural Limit of Naturalism
Autorzy:
Lekka-Kowalik, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015775.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
nauka jako działanie
badania naukowe
paradygmat naturalistyczny
manipulacja genetyczna
sądy moralne
normatywny wymiar natury
science as action
scientific research
naturalistic paradigm
genetic manipulation
moral judgements
normative dimension of nature
Opis:
At first glance naturalism seems to be an integral part of contemporary science. For science there exist only those phenomena which can be examined with scientific methods (an ontological thesis), and any explanation of those phenomena must appeal only to natural causes, i.e. to structures, processes and regularities underlying those phenomena, and not to any supernatural forces (a methodological thesis). If we look at naturalism as a paradigm of doing science, a pattern that determines what and how should be investigated, some limits of this paradigm show itself. When doing experiments, scientists sometimes meet moral prohibitions of treating certain obviously natural objects in certain ways. This fact may be interpreted as a product of social evolution which science is entitled to ignore, for it can change in the process of further evolution, or as an external factor which science should not ignore under the peril of losing social support. None of these interpretation does justice to some basic facts about science (including the fact that social support was never withdrawn regardless of well known cases of immoral scientific practices). The prohibition of treating certain natural objects in certain ways may also be interpreted as a consequence of discovering the moral dimension of nature understood as the essence of things. Yet, the normative dimension of nature cannot be investigated with scientific methods. Thus, for a consistent naturalist it does not exist; and even more − following moral prohibitions could be seen as detrimental for science in cases where morality prohibits applying the most effective scientific methods. It seems however that no scientist defends the reduction of scientific ethics to scientific methodology. In this sense the nature-essence of things practically limits naturalism seen as a paradigm of doing science. The paper argues for the above thesis in three steps: (1) various meanings of the terms “nature”, “natural”, and “naturalism” are presented; (2) it is shown in what sense contemporary science is unnatural but naturalistic; (3) a case where science “meets” moral prohibitions concerning natural beings − producing transgenic animals − is discussed. It is then shown that any interpretation of these prohibitions consistent with the naturalistic paradigm cannot be maintained, whereas the interpretation which recognizes the moral dimension of nature-essence does justice to facts and intuitions concerning this case.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2003, 51, 3; 187-195
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antropologiczne podstawy wychowania w rozumieniu ks. Luigi Giussaniego
The Anthropological Foundations of Formation According to Rev. Luigi Giussani
Autorzy:
Michna, Małgorzata
Rynio, Alina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1857467.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
realizm
doświadczenie
otwartość na hipotezę Objawienia
ryzyko wychowawcze
wolność
odpowiedzialność
integralny wymiar wychowania
realism
experience
openness to the hypothesis of revelation
risk of upbringing
freedom
responsibility
integral dimension of upbringing
Opis:
The paper deals with the anthropological foundations of formation and some of their pedagogic implications, according to the Italian thinker, educator and scholar, Rev. Luigi Giussani. He is an author of numerous publications translated into various languages, including Polish. One of his more prominent study, one that deals with the problem of formation, is the Risk of Formation that has recently been published in Polish. It is a reflection on the essence, purpose and means of formation. In the contemporary cultural and social context it is crucial to learn the anthropological foundations of Rev. L. Giussani's pedagogic thought. This is especially justified to know the realistic approach to man who „seeks his own formula”, and that idea stems from a broadly conducted educational practice. It is also valuable that the educator and founder of the religious movement Comunione e Liberazione, sa valued today, understands formation as an initiation into the whole of reality, into the discovery and understanding of its essence and sense. In his reflection, he touches the experiences that every man can have, who - as a rational being - poses questions about himself, about the significance of life and anything that is going on. At the same time, he focuses on the clash between man and a certain cultural contexts, in a concrete place and time. It follows from the present study that this formation by relying on the anthropological assumptions teaches us how to values goods and how to call threats inherent in the person, in the mentality of the world and civilization. Speaking about the formation of a man aware of his destiny, Giussani addresses a very important problem of formation to responsibility and consequence in life. Taking into consideration human freedom, he stresses that it is necessary to make a personal decision and commitment in one's own development. The Italian thinker boldly stress the truth that is disregarded today, namely that there is a need for effort, hardship and sacrifice. He summons to live an authentic life by his faith and to testify by one's own attitude about the love of God. A detailed analysis of his conception of formation calls for a separate study.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2002, 30, 2; 87-103
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktualizacja wierności Chrystusa w pallotyńskim posługiwaniu kapłańskim
Actualization of Christ’s Faithfulness in the Pallottine Priestly Ministry
Autorzy:
Kowalczyk, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233580.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kapłaństwo Chrystusa
kapłaństwo ziemskie
kapłaństwo niebieskie
kapłaństwo eschatologiczne
trynitarność kapłaństwa
kapłaństwo miłości
Priesthood of Christ
earthly priesthood
priesthood of Heaven
eschatological priesthood
Trinitarian dimension of the priesthood
priesthood of love
Opis:
In accordance with the watchword of the Year of Priesthood, announced by pope Benedict XVI: “The faithfulness of Christ – the faithfulness of a priest”, the article presents the actualization of the faithfulness of Christ in the Pallottine priestly ministry. The content of the article draws attention to Christ whose faithfulness we are trying to follow up to standards of the faithfulness of St. Vincent Pallotti, who – as the father of the Pallottine Family and founder of the Union of Catholic Apostolate that incorporates all the Church’s states into apostolate – is rightly called the great apostle of Rome. Considering the universalism of Pallotti’s idea of apostolate, both in the objective and subjective dimension, we restrict ourselves to presenting only chosen aspects of the thoroughly substantiated issue. We are doing it by firstly showing St. Vincent’s admiration for Christ’s ideal of priestly faithfulness, and then the ideal of fulfillment of Christ’s faithfulness in the Jerusalem upper room community. The culmination of the disquisition is the reflection on the mentioned above watchword of the Priesthood Year from the point of view of deepening of each priest’s identity, and particularly a Pallottine of the 21st century. It is strongly underlined that both the patron of the Priesthood Year, St. Jean-Baptiste-Marie Vianney – the parish priest of Ars, and St. Vincent Pallotti – the apostle of Rome, who lived at more or less the same time, can show to the priests of the 21st century how to cope with temptations threatening their saving mission in the community of God’s people, and also all over the world, which is still hostile, to a large extent, to the contents of God’s revelation, accomplished fully in the words and acts of Jesus, as the only begotten Son and the primal Apostle of the Preeternal Father. The point of the article states one sure thing: the most efficient means of a fight for man, for his great dignity of God’s child is nowadays – ultimately – authentic faithfulness to Christ, the only priest of the New and everlasting Covenant and to his Gospel preached for centuries in the Church and by the Church.
Źródło:
Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2010, 2; 13-29
2080-6345
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pneumatologiczny wymiar obrzędów egzorcyzmów
The Pneumatological Dimension of the Rites of Exorcisms
Autorzy:
Towarek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062632.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
egzorcyzm wielki
egzorcyzm mniejszy
wymiar pneumatologiczny egzorcyzmu
epikleza
epifania Ducha Świętego
znaki
symbole
euchologia
major exorcism
minor exorcism
pneumatological dimension of exorcism
epiclesis
epiphany of the Holy Spirit
signs
symbols
euchology
Opis:
Every liturgy, including also the liturgy of exorcism, is a peculiar locus theologicus. The present article is focused in this case on emphasizing the pneumatological dimension of the rite. In the exorcisms the Church is united with the Holy Spirit and begs Him to give help to the man’s weakness in his struggle against the evil spirit. This strange synergy of the Spirit and the Church in Christ is manifested not only in the texts of the modernized Rites shown by the author, but also in the signs, gestures, objects and activities accompanying the rites and discussed in the article. In the celebration of exorcism water, salt, oil, hand and breath are the symbols of the Holy Spirit. The liturgy of exorcisms shows not only the dynamism of the action of the third Divine Person, but also is the locus of the epiphany of the Holy Spirit, whose nature is revealed by the texts of the rites. The saturation of the euchology of exorcisms with pneumatological subjects allows the sacramental to return to its original idea, that is the epiclesis of the Spirit’s invitation and descent. Hence the author shows that the true and proper tone of exorcism is not so much exorciso te, but rather invoco te, Spiritus Sanctus, or in a more distinct way: emitte quaesumus Spiritum Sanctum tuum Paraclitum super.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2010, 1; 257-271
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wychowalność człowieka podstawą sensu i znaczenia wychowania
Educatability of Man as the Foundation of the sense and significance of Formation
Autorzy:
Nowak, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1857496.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wychowalność
człowiek wychowalny
sens i możliwości wychowania człowieka
noetyczny wymiar wychowania
optymizm pedagogiczny
pesymizm pedagogiczny
realizm pedagogiczny
educatability
educationable man
the sense and possibility of man's educatability
noetic dimension of education
pedagogical optimism
pedagogical pessimism
pedagogical realism
Opis:
The paper points to one of the basic categories in scientific pedagogy which is „educatability.” It played an important role in the origins of pedagogy as a discipline of science and was combined with the acceptance in the point of departure, as a special hypothesis, that there are possibilities to form man. Assuming this possibility, J.F. Herbart (1776-1841), the father of scientific pedagogy, worked out his concepts of formation and general pedagogy. According to him, „educatability” (Die Bildsamkeit) is the basic category of pedagogy (Algemeine Paedagogik, 1806). As the contemporary pedagogical thought seeks more and more often an answer to the question about the sense and meaning of education, stumbling at the same time on the byways of its utopian and idealistic approaches, the category of „educatability” may become one of the ways to make the pedagogical practice and theory real and sensible. Like over two hundred years ago this category has become the ground upon which to build the scientific reflection in pedagogy. In the same manner this paper suggests that it may turn out very helpful to bring it back and remind. It can help us explain the contemporary problems connected especially with the discovery of the sense and possibility to educate man. The paper concentrates first on the discussion around the problem of educatability over the history of human thought. Listing its main representatives and its stages (from the ancient until the modern times), it exposes two standpoints characteristic of that „debate about the educatability of man”: „pedagogical optimism” and „pedagogical pessimism.” It also points to the contemporary solutions of that problem in „pedagogical realism” that characterizes, among other things, the Christian approach to the issue of man's educatability. Following the line of the latter standpoint, that paper discusses in detail the structure of the process of man's educatability, pointing to the basic elements and factors of the process of the person's educatability. The approach to „educatability” as a category giving sense to education and pedagogy is listed among the basic problems of the research of general pedagogy. Here we ask not only about the essence of education and its specific character, but also about the possibility and conditions of the process of education and about its sense and meaning (its noetic dimension).
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2002, 30, 2; 5-20
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowość maryjna według Jana Pawła II
Marian Spirituality According to John Paul II
Spiritualità Mariana secondo Giovanni Paolo II
Autorzy:
Chmielewski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340033.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
duchowość maryjna
maryjny wymiar duchowości
cnoty teologalne
modlitwa
sakramenty
asceza
apostolstwo
Marian spiritualite
Marian dimension of spirituality
theologal virtues
pray
sacraments
ascesis
apostolate
spiritualità mariana
dimensione mariana della spiritualità
le virtù teologali
preghiera
sacramenti
ascesi
apostolato
Opis:
L'articolo è una sintesi del pensiero mariano di papa Giovanni Paolo II. La dimensione mariana della chiamata cristiana alla santità ha trovato riflesso nella vita spirituale del Papa che si è affidato personalmente a Maria (segno ne è sia il suo stemma come vescovo, che il motto „Totus Tuus”), come pure nel suo insegnamento. Nell'enciclica Redemptoris Mater papa esprime la sollecitudine sia per una corretta spiritualità mariana, sia per la devozione a lei corrispondente. Nei suoi testi mariologici il santo Padre indica piuttosto la dimensione mariana della spiritualità cristiana. Nel suo discorso durante la visita alla Pontificia Facoltà Teologica „Marianum” a Roma (il 10 dicembre 1988) il Papa si è pronunziato chiaramente a favore di una considerazione della mariologia come particolare chiave ermeneutica per la teoria e la pratica della vita spirituale. Nello spirito della dottrina del Vaticano II Giovanni Paolo II accentua spesso il stretto legame della Vergine di Nazareth con la Santissima Trinità e il suo ruolo nel mistero di Cristo e della Chiesa. Lei è il modello dei comportamenti teotropici, cioè le virtù teologali, grazie ai quali si può rispondere al dono delle Divine Persone che dimorano nei battezzati. Nella mariologia del Papa risalta in primo luogo la virtù teologale della fede di Maria, paragonata alla fede di Abramo. Alla luce della dottrina mariologica del Papa, Maria è modello di preghiera, di ascesi e di apostolato, ed anche in certo modo modello della vita sacramentale, soprattutto dell'Eucarestia, come il Santo Padre ricorda nell'enciclica Ecclesia de Eucharistia.
Źródło:
Roczniki Teologii Duchowości; 2010, 2; 51-67
2081-6146
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Duchowości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 19

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies