Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "communio" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    John Paul II’s Ecclesiology of Communio as a Gift to the World
    Jana Pawła II eklezjologia communio jako dar dla świata
    Autorzy:
    Nowosad, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31234111.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    komunia, (communio, koinonia)
    eklezjologia
    Jan Pawe II
    communion (communio, koinonia)
    ecclesiology
    John Paul II
    Opis:
    Wizja Kościoła jako komunii (łac. communio, grec. koinonia) jest wyraźnie obecna w dokumentach Vaticanum II i jawi się − według Jana Pawła II − jako wiodąca posoborowa koncepcja eklezjologiczna. Liczne wypowiedzi papieskie ukazują złożoną sytuację współczesnego świata, czemu szczególne świadectwo dają adhortacje, które ukazały się jako owoc zwoływanych przez Jana Pawła II synodów biskupów dla poszczególnych kontynentów. Zarówno te adhortacje, jak i kilka innych dokumentów Papieża pozwalają zrozumieć całość wizji eklezjologii komunii. U jej fundamentu jest komunia trynitarna Ojca i Syna w Duchu Świętym, czego owocem z kolei jest komunia ludzi z Bogiem i między sobą w Mistycznym Ciele Chrystusa. Ta komunia staje się udziałem ludzi przez wiarę i chrzest, a realizuje się stale szczególnie w Eucharystii. Według Jana Pawła II wizja Kościoła jako communio ma przynieść liczne owoce, jak pogłębione, integralne samorozumienie człowieka, misja i dialog Kościoła ze światem, co ma doprowadzić do głębokiej przemiany ludzkości. Dar komunii należy uznać za podstawowy dar Boga – Stwórcy i Zbawcy dla świata, który poprzez grzech utracił życiodajną więź z Bogiem i doznał głębokich podziałów wewnętrznych.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2012, 4; 167-189
    2080-6345
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Dogmatycznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jakość życia wspólnotowego rodziny jako podstawa skuteczności wychowania
    The Quality of Community Life of the Family as the Base for the Effectiveness of Education
    Autorzy:
    Osewska, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343129.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    rodzina
    wychowanie
    communio personarum
    family
    education
    Opis:
    In the article, the author presents the family as the best setting for the effectiveness of education. In a society shaken by various kinds of individualism and selfishness, children must be enriched with a sense of love and quality of community, which is built in the family as communio personarum. The self-giving that inspires the love of husband and wife for each other is the model for the self-giving that must be practiced in the relationships between brothers and sisters and the different generations living together in the family. And the communion and sharing that are part of everyday life in the home at times of joy and at times of difficulty are the most concrete and effective pedagogy. The quality of community life in the family creates the base for human development and education.
    Źródło:
    Roczniki Nauk o Rodzinie; 2013, 5; 5-22
    2081-2078
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk o Rodzinie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teologia communio według kard. Josepha Ratzingera (Benedykta XVI) i pytanie o urzędy/posługi w polskim duszpasterstwie parafialnym
    The Communio Theology according to Card. Joseph Ratzinger (Benedict XVI) and the Question of Offices/Ministries in Polish Churches
    Autorzy:
    Porosło, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040492.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    kard. Joseph Ratzinger
    Benedykt XVI
    communio
    eklezjologia communio
    Kościół
    urzędy
    posługi
    aktywne uczestnictwo (participatio actuosa)
    kapłaństwo powszechne
    Joseph Ratzinger
    Benedict XVI
    communio-ecclesiology
    Church
    offices
    ministres
    active participation (participatio actuosa)
    common priesthood
    Opis:
    Kardynał Joseph Ratzinger, rozwijając tzw. tzw. communio-eklezjologię (Communio-Ekklesiologie), wskazywał, że „Kościół nie powinien mówić głównie o sobie, lecz o Bogu”. Mając w perspektywie to założenie metodologiczne, będziemy chcieli w niniejszym artykule wydobyć z licznych pism kard. Josepha Ratzingera, obecnie papieża-seniora Benedykta XVI, istotę jego nauczania o Kościele jako communio oraz zobaczyć, jakie znaczenie ma ten obraz Kościoła dla duszpasterskiej praxis, szczególnie w kontekście posług i uczestnictwa świeckich w liturgii, zwłaszcza w polskiej rzeczywistości duszpasterskiej. Pierwsza część artykułu ukazuje fundamenty nauczania Ratzingera o Kościele rozumianym jako communio. W drugim punkcie możemy zobaczyć, poprzez jakie zadania/posługi świeccy uczestniczą w jednym kapłaństwie Chrystusa, aby w punkcie trzecim została ukazana Ratzingerowska krytyka praktycystycznego rozumienia aktywnego uczestnictwa (participatio actuosa) świeckich w liturgii. W ostatnim punkcie zostały wydobyte wnioski dla kształtowania i rozumienia posług w konkretnym duszpasterstwie parafialnym, gdzie istotne są słowa zapisane przez samego Ratzingera: „Należyte wychowanie do liturgii powinno polegać nie na uczeniu się czynności zewnętrznych i ćwiczeniu się do nich, lecz na włączaniu się w konstytutywną dla liturgii istotę actio, czyli w przemieniającą moc Boga, która przez pośrednictwo akcji liturgicznej pragnie przemieniać nas samych i świat”. Tam, gdzie praktycyzm staje się ważniejszy od teologii, tam Kościół rozumiany jako wspólnota zbawienia staje się co najwyżej instytucją z bogatą ofertą usług religijnych.
    Developing the so-called communio-ecclesiology (Communio-Ekklesiologie), Cardinal Joseph Ratzinger pointed out that “the Church should not speak mainly about itself, but about God.” Bearing in mind this methodological assumption, the author of this article is going to analyse numerous writings by Card. Joseph Ratzinger—at present Pope Emeritus Benedict XVI, in order to present the essence of his teaching about the Church as communio and to see what such image of the Church means to the priests’ praxis, especially in terms of the laity’s ministry and participation in the liturgy in the Polish pastoral reality. The first part of the article presents Ratzinger’s fundamental teachings about the Church understood as communio. In the second part, one can find out about the tasks/ministries through which lay people may participate in Christ’s only priesthood. Ratzinger’s criticism on perceiving the laity’s active participation (participatio actuosa) in the liturgy as having only a practical dimension is presented in the third part of the article. The last part includes conclusions for shaping and understanding ministries in particular churches, supported by the words written by Ratzinger himself: “Proper education for liturgy should not consist in learning and practising external acts, but in joining the essence of action, i.e. the transforming power of God, which is constitutive for the liturgy and, through liturgical action, wants to transform us and the surrounding world.” Where practical issues become more important than theology, the Church viewed as the community of salvation becomes, at the most, an institution offering a rich variety of religious services.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 8; 131-143
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podstawy jedności Kościoła w świetle Dekretu o ekumenizmie (DE 2)
    Foundations of the Unity of the Church in Decree on Ecumenism
    Die theologischen Grundlinien der Einheit der Christen im Lichte des Dekrets über den Ökumenismus (UR 2)
    Autorzy:
    Górka, Leonard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343367.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    cel ekumenizmu
    eklezjologia-communio
    elementy konstytutywne jedności Kościoła
    Goal of ecumenism
    ecclesiology of communio
    constitutive elements of the unity of the Church
    Opis:
    Der Vorgelegte Aufsatz geht auf die Prinzipien der ökumenischen Bewegung im ersten Kapitel und konkret in dem zweiten Artikel des Dekrets Unitatis redintegratio. Abschnitt einz spricht dreifach vom Werk Jesu selbst für die Einheit: von der Einigung der Menschheit durch die Menschenwerdung, vom Gebet Jesu für die Einheit und der Stiftung der Eucharistie als wirksames Zeichen der Einheit der Kirche; sodann vom Gebot der Liebe und der Verheißung des Geistes. Der zweite Abschnitt handelt vom Wirken des Geistes für die Einheit in Jesus Christus. Der dritte Abschnitt nimmt die Lehre der Kirchenkonstitution über die sichtbare Verfassung der Kirche unter dem dreifachen Amt des Apostelkollegiums mit und unter Petrus wieder auf. Im Abschnitt vier wird erneut die Dreiämterlehre herangezogen wobei der Selbstvollzug der Kirche wird in einem Parallelismus von drei Gliedern geschildert: gläubige Predigt des Evangeliums, Verwaltung der Sakramente, Leitung in Liebe. Auch der Abschnitt fünf erinnert an die Aussagen der Kirchenkonstitution zum pilgernden und eschatologischen Charakters des Gottesvolkes. Im letzten sechsten Abschnitt geht der Blick von der heilsgeschichtlichen (ökonomischen) zur himmlischen (immanenten) Trinität, die als das höchste Vorbild und Prinzip des Mysteriums der Einheit ansichtig wird.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2011, 3; 17-32
    2081-6731
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Ekumenicznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Małżeńskie communio personarum w perspektywie jedyności i troistości Boga
    Matrimonial communio personarum in the perspective of uniqueness and Trinity of God
    Autorzy:
    Landwójtowicz, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2038205.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    małżeńskie communio personarum
    Trójca Święta
    relacyjność Trójcy Świętej
    jedność Trójcy Świętej
    matrimonial communio personarum
    Trinity
    relationality of the Trinity
    unity of the Trinity
    Opis:
    Centralną prawdą objawienia chrześcijańskiego jest to, że absolutnie pierwsze są Osoby boskie wraz z Ich wzajemnym przylgnięciem oraz łącznością. Ich komunia stanowi istotę, archetyp wszelkich rzeczywistości jest tym, według czego winno być wszystko kształtowane. Trójca Święta i małżeństwo ludzi to dwie rzeczywistości całkowicie różne. Uwzględniając powyższe założenia dotyczące analogii między Trójcą Świętą a małżeństwem, przedstawione zostały wybrane cechy wynikające z jedyności i troistości Boga (relacyjność, jedność, wzajemność, równość, miłość, komunikacja), a następnie przedstawiono wynikające z nich wskazania dla małżeństwa i ich wspólnotowego życia. Powyższe rozważania jasno wskazują, iż pogłębione spojrzenie teologiczne na najważniejszą prawdę objawioną o Bogu w Trójcy Osób pozwala także odnajdywać istotne inspiracje dla życia małżeńsko-rodzinnego i duchowości z nim związanej w codzienności.
    The central truth of Christian revelation is that absolutely prime are the Three Divine Persons including Their mutual clinging and unity. Their communion constitutes the essence, archetype of all realities and it is something according to what everything should be shaped. The Trinity and matrimony of people constitute two completely different realities. Taking into consideration the above assumptions concerning the analogy between The Trinity and marriage, selected qualities resulting from uniqueness and trinity of God (relationality, uniqueness, mutuality, equality, love, communication) have been presented, as well as directions for marriage and its united life arising from them. The above considerations point clearly that profound theological glance at the main revealed truth about God in the Three Divine Persons also allows to discover essential inspirations for marriage and family life as well as spirituality related to it in everyday life.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 6; 157-169
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Obcy” jako wyzwanie dla eklezjologii communio
    'Stranger' as a Challenge to Communion Ecclesiology
    Autorzy:
    Nadbrzeżny, Antoni
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040213.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    obcy
    eklezjologia
    communio
    Kościół
    misja
    odpowiedzialność
    solidarność
    stranger
    ecclesiology
    communion
    Church
    mission
    responsibility
    solidarity
    Opis:
    W niniejszym artykule autor podejmuje kwestię communio w kontekście aktualnego kryzysu migracyjnego w Europie. Teologia kontekstualna oparta na metodzie korelacji próbuje pogłębić rozumienie istoty i misji Kościoła poprzez włączenie eklezjologicznego modelu communio we współczesny kontekst społeczny. Pojęcie „obcego”, wprowadzone przez socjologów do publicznego dyskursu, wydaje się być użyteczną i operatywną kategorią również dla eklezjologii. Pierwsza część artykułu ukazuje fenomen obcego w perspektywie socjologicznej. Druga część prezentuje Jezusa jako Sakrament Boga w spotkaniu z obcymi. Autor analizuje słowa i stosunek do ludzi obcych i społecznie wyalienowanych. Trzecia część opisuje Kościół jako sakrament odpowiedzialności i otwarty dom dla obcych i ubogich. Kościół może być rozumiany również jako matka posiadająca otwarte serce, szczególnie dla tych, którzy cierpią z powodu wojny i nędzy. W ostatniej części artykułu autor formułuje wnioski duszpasterskie. Zwraca uwagę na konieczność uwydatniania społecznego aspektu Eucharystii i zachęcania wierzących do tworzenia „kultury solidarności” z uchodźcami i ludźmi obcymi będącymi w potrzebie.
    In this paper, the author deals with the question of communion ecclesiology in the context of the current migration crisis in Europe. Contextual theology based on the correlation method tries to develop the understanding of the Church's essence and mission by using the ecclesiological model called communion and putting it in the contemporary social context. The notion of the `stranger' introduced by the sociologists into the public discourse seems to be very operative and useful category for ecclesiology as well. The first part of the article presents the phenomenon of the stranger in sociological perspective. The second part discusses Jesus as Sacrament of God in the encounter with strangers. The author analyses Jesus' words and his attitude to strangers and socially alienated people. The third part describes the Church as the sacrament of responsibility and open home for strangers and poor people. The Church can be also understood as the mother with a heart open especially to those who suffer from war and misery. In the final part of this paper the author presents some pastoral implications. He draws attention to the necessity to enhance the social aspect of Eucharist and to encourage the believers to create the `culture of solidarity' with refugees and strangers in need.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 2; 231-245
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Systematic Communio Theology Today
    Systematyczna teologia komunijna dzisiaj
    Autorzy:
    Jagodziński, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037276.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    teologia systematyczna
    communio
    communicatio
    Objawienie
    eklezjologia
    ekumenizm
    trynitologia
    sakramentologia
    antropologia
    teologia stworzenia
    systematic theology
    Revelation
    ecclesiology
    ecumenism
    trinitology
    sacramentology
    anthropology
    the theology of creation
    Opis:
    Kategoria communio należy do najważniejszych pojęć teologii systematycznej. Odnosi się do rzeczywistości wewnątrztrynitarnej Boga, relacji Boga do człowieka, tajemnicy osoby Jezusa Chrystusa, Kościoła i wszelkich rzeczywistości chrześcijańskich. Objawienie Boga jest pojmowane dzisiaj także jako rzeczywistość komunikacyjno-komunijna. Najwcześniej i najszerzej została rozwinięta w okresie posoborowym eklezjologia communio, mająca także znaczenie ekumeniczne, ale rozwój teologii communio zaznaczył się także w całej szeroko rozumianej teologii dogmatycznej, znajdując dotychczas swoje rozwinięcie w trynitologii, sakramentologii, chrystologii, antropologii, teologii stworzenia. Jako specyficzna „żyła złota” zawiera w sobie ogromny potencjał systematyczny, który czeka na eksplorację przede wszystkim w teologii systematycznej, ale nie tylko, jako że sięga także swoimi implikacjami zakresu teologii pastoralnej.
    The category of communio belongs to the most important concepts of systematic theology. It refers to the internal life of the Trinitarian God, the relationship between God and man, the mystery of the person of Jesus Christ, the Church and all Christian realities. Today the revelation of God is also perceived as the reality of communication and communion. Communio theology was initially and most widely developed during the post-conciliar times as communio ecclesiology, bearing also the ecumenical importance, but this development was marked also by the broader dogmatic theology, founding its growth so far in Trinitology, sacramentology, Christology, anthropology, theology of creation. As a specific “gold mine” communio includes huge potential that is waiting for exploration primarily in systematic theology, but not only, as it also reaches pastoral theology.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 7; 77-95
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rodzina według św. Jana Pawła II
    Family According to St. John Paul II
    Autorzy:
    Waleszczuk, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040442.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    rodzina
    szkoła solidarności
    kultura życia
    Karol Wojtyła/Jan Paweł II
    communio personarum
    family
    school of solidarity
    the culture of life
    Karol Wojtyla/John Paul II
    Opis:
    Rodzina jest miejscem, w którym człowiek odnajduje własną godność i uczy się miłości. Rodzina to także szkoła solidarności. Ochrona osoby ludzkiej i na nowo odkrycie jej przeznaczenia do transcendencji jest – według Karola Wojtyły – najważniejszym zagadnieniem współczesnej kultury. Papież podkreśla, że miłość małżeńska w communio personarum oznacza najwyższą formę miłości. Duchowy aspekt w rozwoju człowieka, a także doświadczenie miłości między ludźmi są bardzo ważnymi wymiarami w filozofii K. Wojtyły. W dzisiejszym świecie, w którym istnieje wiele zagrożeń dla integralności rodziny, Jan Paweł II ukazuje najbardziej pesymistyczny wymiar samoalienacji współczesnego człowieka, który sprowadza się do „kultury śmierci”. Z drugiej jednak strony – jak podkreśla Papież – tylko w rodzinie człowiek uczy się solidarności i może się w niej rozwijać kultura życia.
    The family is a place where man discovers his own dignity, where he learns the meaning of love. Family is a school of solidarity. The defense and rediscovery of the human person and his/hers determination to transcendence is, according to Karol Wojtyla, the most important question of our culture. Conjugal love in the image of communio personarum, is presented as the most perfect form of love. Wojtyla tries to describe this shortened spiritualistic view in a human-friendly and family-friendly way. In Pope's philosophy, the experience of me-and-you love plays an extraordinary role. In today's threat to the integrity of the family John Paul II realizes the most fateful dimension of self-alienation of modern man and brings it to the formula „culture of death”. On the other hand, the family is „the place where the culture of life – a school of solidarity – is represented”.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 10; 161-173
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Natchnienie w diachronicznie ujmowanym Ciele Chrystusa. Przyczynek do eklezjologii natchnienia
    Inspiration in the Diachronically Understood Body of Christ: Contribution to the Ecclesiology of Inspiration
    Autorzy:
    Zatwardnicki, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2034988.pdf
    Data publikacji:
    2022-02-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    natchnienie biblijne
    eklezjologia natchnienia
    Ciało Chrystusa
    członki Chrystusa
    jedność diachroniczna
    communio sanctorum
    biblical inspiration
    ecclesiology of inspiration
    the Body of Christ
    the members of Christ
    diachronic unity
    Opis:
    Niniejszy tekst stanowi przyczynek do teologii natchnienia. Autor wyprowadza wnioski dotyczące natchnienia biblijnego ze współczesnej myśli eklezjologicznej, ukazującej Kościół jako Ciało Chrystusa. Duch Święty działał na hagiografów włączonych w „my” Kościoła (Nowy Testament) lub przygotowujących drogę dla przyszłego Ciała Chrystusa (Stary Testament). Natchnienie zostało udzielone jednostkom, ale ze względu na wspólnotę i za pośrednictwem oddziaływania pozostałych członków Ciała Chrystusa na autorów natchnionych. Wszyscy biblijni pisarze służą sobie nawzajem także diachronicznie: Nowy Testament nie jest możliwy bez hagiografów Starego Testamentu, z kolei Stary Testament odkrywa swój najgłębszy sens dopiero wraz z nowotestamentalnym wypełnieniem. Oddziaływanie Ducha Świętego na autorów natchnionych należy postrzegać w ramach communio sanctorum oraz łączności Kościoła ziemskiego z niebieskim.
    The paper contributes to the theology of inspiration. The author draws conclusions regarding the biblical inspiration from contemporary ecclesiological thought presenting the Church as the Body of Christ. The Holy Spirit acted upon both the hagiographers included in the  “we” of the Church (the New Testament) and those preparing the way for the future Body of Christ (the Old Testament). Inspiration was given to individuals, but for the sake of the community and through the influence of other members of the Body of Christ on the inspired authors. All biblical writers serve each other diachronically, too: the New Testament is not possible without the Old Testament hagiographers, while the Old Testament reveals its deepest meaning only within the New Testament fulfillment. The influence of the Holy Spirit on inspired authors should be seen in the framework of the communio sanctorum (the union of the earthly Church with the heavenly Church).
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 2; 125-144
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Profil Ducha Świętego w sakramentalnej rzeczywistości Kościoła
    The profile of the Holy Spirit in the sacramental reality of the Church
    Autorzy:
    Gąsecki, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340992.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    pneumatologia
    communio
    communicatio
    perychoreza
    chrystomonizm
    partycypacja/pośredniczenie
    stawanie się osobą [Personwerdung]
    „zapomnienie o Duchu” [Geistvergessenheit]
    pneumatology
    perichoresis
    `forgetting about the Spirit' [Geistvergessenheit]
    Chrisostomism
    participation/mediation
    becoming a person [Personwerdung]
    Opis:
    The profile of the Holy Spirit in the sacramental reality of the Church – undertaking this subject is an attempt of placing sacramentology more strongly in the context of pneumatology than it has been done up till now. Pneumatologically directed sacramentology is a reflection issuing from the intra-Trinitarian distinguishing between the one and the only God, which first of all tries to develop the personal understanding of the sacraments. This is because the dynamics of God's life, pulsating in the communion of the Persons loving each other, leads to a dynamic, personal approach to the sacramental mysteries as real symbols of God's agape, as salutary events, opening this community of life and love that is contained in the three-Person God, and introducing man and the liturgical congregation of the praying Church to it. Hence, administering sacraments and receiving them opens the dynamic process of participation in God's personal love; liturgical celebration may be interpreted as acceptance into the movement of life and the relation of Jesus to Father in the Holy Spirit. Contemporary theology of sacraments, in order not to lose strength and dynamics shaping the life of man's faith, should approach him and talk to him on the plane of the deepest layers of his personality – that is, it should address its postulates to man in his sphere of freedom. In such a context sacraments may be defined as „spaces of encountering the triune God creating a person in a man”.
    Źródło:
    Roczniki Pastoralno-Katechetyczne; 2012, 4; 263-280
    2081-1829
    Pojawia się w:
    Roczniki Pastoralno-Katechetyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rodzina szczególnym miejscem kształtowania postawy miłości
    Family as the Special Place for Shaping the Attitude of Love
    Autorzy:
    Rynio, Alina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1811215.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    miłość − jej pojęcie i istota
    eros
    agape
    klasyczne i współczesne rozumienie miłości
    nauczanie Jana Pawła II
    powołanie i posługa rodziny
    znaczenie rodziny jako środowiska wychowawczego
    rodzicielstwo i wychowanie jako communio personarum
    rodzina jako miejsce wychowania do miłości i życia we wspólnocie osób
    love – its notion and essence
    classical and contemporary understanding of love
    John Paul's II teaching
    vocation and mission of the family
    the meaning of family as the upbringing environment
    parenthood and upbringing as the communion personarum
    family as the place of upbringing to love and live in the community of persons
    Opis:
    The article, taking into account the essence of love and its meaning for personal development, explains the diversity of forms of love and indicates that the attitude of love is based upon kindliness, goodness, forgiveness, tolerance, overcoming weakness and upon hope. The attitude of love is geared to creation of good, waiving offences and drawing conclusions from every difficult or unpleasant situation. Thanks to love a man transgress himself, his world grows and he develops himself spiritually. The paper also emphasizes that the ability to love and the need of love are one of the deepest, most primal human needs and the transmission of feelings of love on different stages of human's development, starting from childhood, is the most common human experience. The carried out analysis also stresses that the process of the upbringing to love cannot be left to its fate, but to loving and correctly formed family. The author of the paper, making use of many years’ standing research on the legacy of John Paul II, outlines his understanding of love and tasks that arise from the relation to this important value and attitude, for married couples and families. The parenthood and upbringing are depicted as the communio personarum and family as the place of upbringing to love and live in the community of persons. Writing about types and the essence of love author apart from Karol Wojtyła, quotes views of other thinkers: St. Thomas, rev. F. Sawicki and contemporary philosopher G. Reale. She emphasizes that love is a personal relation that we learn in family. The article provides the detailed description of tasks for individual family members in the process of shaping the attitude of love and indicates on family as the most important and irreplaceable environment.
    Źródło:
    Roczniki Pedagogiczne; 2011, 3(39); 43-70
    2080-850X
    Pojawia się w:
    Roczniki Pedagogiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies