Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "christian philosophy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-15 z 15
Tytuł:
Christian Philosophy and Christian Philosophers: Response to Gutowski
Filozofia chrześcijańska i chrześcijańscy filozofowie: odpowiedź Gutowskiemu
Autorzy:
Hasker, William
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31232817.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Christian Philosophy
Piotr Gutowski
filozofia chrześcijańska
Opis:
The essay is a response to Piotr Gutowski’s Creative Thinking about God and Respect for Christian Identity. The author clarifies his understanding of the Christian integrity and responds to some criticisms formulated by Gutowski.
Esej jest odpowiedzią na tekst Piotra Gutowskiego Twórcze myślenie o Bogu i szacunek dla tożsamości chrześcijańskiej. Autor doprecyzowuje w nim swoje rozumienie tożsamości chrześcijańskiej i odpowiada na niektóre ze sformułowanych przez Gutowskiego zastrzeżeń.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2023, 71, 2; 25-31
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Intellectus Quaerens Fidem: Georges Florovsky on the Relation between Philosophy and Theology
Intellectus quaerens fidem: Gieorgij Fłorowski o relacji między filozofią a teologią
Autorzy:
Rojek, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488162.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Florovsky
Christian philosophy
Post-Secularism
Fłorowski
filozofia chrześcijańska
postsekularyzm
Opis:
In this paper I take a closer look at Fr. Georges Florovsky’s original view on the relation between philosophy and theology. I argue that he tried to formulate an approach based on patristic experience and opposed to the dominating secular paradigm of philosophy. In some sense he wanted to reverse the traditional account. As Teresa Obolevitch aptly suggested, he wanted to replace the principle fides quaerens intellectum by the rule intellectus quaerens fidem. In that first default case the faith needs to be justified or proved by the reason, in the second, unobvious one, the faith has an absolute priority and illuminates itself the natural thought. According to Florovsky, philosophy should not attempt to ground the theology, formulating arguments for the existence of God or proving the coherence of theism, but rather should accept theology as a fundamental premise and then develop a new, non-secular account for the old philosophical topics.
W artykule tym przyglądam się oryginalnym poglądom o. Gieorgija Fłorowskiego na relację między filozofią a teologią. Staram się pokazać, że próbował on sformułować podejście, oparte na doświadczeniu Ojców Kościoła, mające stanowić alternatywę dla dominującego sekularnego paradygmatu w filozofii. W pewnym sensie chciał on odwrócić tradycyjne ujęcie. Jak słusznie zwróciła uwagę s. Teresa Obolevitch, chciał on zastąpić zasadę fides quaerens intellectum przez regułę intellectus quaerens fidem. W tym pierwszym, domyślnym wypadku, wiara ma być uzasadniana czy dowodzona przez rozum, w tym drugim, nieoczywistym, wiara zachowuje przewagę i sama oświeca naturalny rozum. Według Fłorowskiego, filozofia nie powinna więc ugruntowywać teologii, formułując argumenty za istnieniem Boga czy dowodząc spójności teizmu, ale raczej przyjąć teologię jako fundamentalną przesłankę i następnie rozwijać nowe, nie sekularne podejścia do starych filozoficznych tematów.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2016, 64, 4; 149-165
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Philosophy, Christian Philosophy, and Christian Faith: Reply to Hasker
Filozofia, filozofia chrześcijańska a wiara chrześcijańska: odpowiedź Haskerowi
Autorzy:
Moser, Paul K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488751.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Christian philosophy
wisdom
faith
evidence
God
filozofia chrześcijańska
mądrość
wiara
ewidencja
Bóg
Opis:
Many Christians seek to understand how their Christian faith relates to what goes by the name “philosophy.” They eventually see that no single well-defined subject goes by the name “philosophy.” It does not help matters that the term “philosophy” is among the most variably used terms in the English language, even among academic philosophers. This raises the question of how a Christian philosopher should proceed with inquiry about the relation between Christian faith and philosophy. This paper offers an answer in terms of “Christ-shaped” philosophy, and replies to some criticisms from William Hasker.
Wielu chrześcijan stara się zrozumieć, w jaki sposób ich wiara chrześcijańska odnosi się do tego, co znane jest pod nazwą „filozofia”. Ostatecznie przekonują się oni, że nie istnieje jeden wyraźnie określony przedmiot, który w sposób wyłączny określałaby nazwa „filozofia”. Nie ułatwia sprawy fakt, że termin ten należy do najbardziej wieloznacznie używanych terminów języka angielskiego, nawet wśród filozofów akademickich. Powstaje zatem problem, w jaki sposób filozof chrześcijański ma prowadzić badania w zakresie relacji, jaka zachodzi między wiarą chrześcijańską a filozofią. Niniejszy artykuł proponuje odpowiedź na to pytanie w kategoriach filozofii „ukształtowanej przez Chrystusa”; odpowiada on również na niektóre zarzuty ze strony Williama Haskera.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2016, 64, 4; 41-54
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Christ and the Shape of Philosophy: A Rejoinder to Moser
Chrystus a kształt filozofii: odpowiedź Moserowi
Autorzy:
Hasker, William
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488716.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
philosophy
religion
Christian philosophy
wisdom
Paul K. Moser
William Hasker
filozofia
religia
filozofia chrześcijańska
mądrość
Opis:
Paul Moser claims that there is no evidence for my attribution to him of certain views in my essay, “How Christian Can Philosophy Be?” Here I review the evidence presented in my essay and reconsider its import. I also reflect further on our respective views concerning philosophy, and Christian philosophy.
Paul Moser twierdzi, że brak jest podstaw dla mojego przypisania mu pewnych poglądów, co uczyniłem w eseju „Jak bardzo chrześcijańska może być filozofia” („How Christian Can Philosophy Be?”). W niniejszym artykule dokonuję przeglądu ewidencji przytoczonej w powyższym eseju oraz ponownie rozważam jej znaczenie. Przedstawiam też dalsze rozważania na temat moich oraz Mosera poglądów w zakresie filozofii oraz filozofii chrześcijańskiej.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2016, 64, 4; 55-65
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
How Christian Can Philosophy Be?
Jak bardzo chrześcijańska może być filozofia?
Autorzy:
Hasker, William
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488775.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
philosophy
Christian philosophy
wisdom
Paul K. Moser
Robert Merrihew Adams
Eleonore Stump
filozofia
filozofia chrześcijańska
mądrość
Opis:
This essay addresses the question, in what sense can and should philosophy be Christian? After considering some views according to which philosophy should not and cannot be Christian, the ideas of three prominent Christian philosophers on the topic are surveyed, and in the light of this some conclusions are formulated.
Niniejszy esej podejmuje kwestię dotyczącą tego, w jakim sensie filozofia może i powinna być chrześcijańska. Po rozważeniu kilku koncepcji, według których filozofia ani nie powinna, ani nie może być chrześcijańska, dokonuje się przeglądu koncepcji trzech wybitnych filozofów chrześcijańskich na ten temat. W świetle tych ujęć zostają sformułowane określone wnioski.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2016, 64, 4; 21-40
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Figura biblijna w twórczości Cypriana Norwida
The Biblical figure in Cyprian Norwid’s work
Autorzy:
Wołoszyn, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729391.pdf
Data publikacji:
2020-05-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
postać biblijna
chrześcijańska filozofia historii
chrystocentryczna teologia historii
Biblical figure
Christian philosophy of history
Christocentric theology of history
Opis:
The Biblical figure in Norwid's work is a poetic tool that serves presentation of his Christian philosophy of history that in its basic features does not differ from the Biblical Christocentric theology of history according to the pattern: Adam – Christ – New Adam. Norwid broadened this vision of history with a cultural-civilization aspect. First of all he connected the Biblical figurativeness with Platonic exemplarism (in Quidam), and also he broadened the concept of figure by the phenomenon of cultural patterns consolidated by tradition and created by the achievements of outstanding historical figures, such as Socrates, Epimenides, Codrus, Cicero, the legendary Wanda and Krakus, Byron, Mickiewicz, Eng. Jan Gajewski, Emir Abd el Kader. In Norwid's works a vision appears of the development of history as the constant building and perfecting of culture that is enlivened by ever more perfect models, in order to finally become ready for the neo-Platonic The Truth of the Prototype that is Christ. Norwid understood the Biblical figure as a literary image of a significant historical gesture establishing the model for future actions and events, and for this reason being revived in ever more perfect realizations. The figure in Norwid's work has a rather cultural character than a strictly religious one. Sometimes it loses its Biblical context (the case of Codrus), for history for Norwid is more history of culture than that of politics, and Christianity is always a whole cultural formation, and not just a religion. Hence the figure very frequently is used by Norwid to show Christian imperatives that create culture (the example of Jan Gajewski).
Źródło:
Studia Norwidiana; 2011, 29; 57-70
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filozoficzna interpretacja integralnej pedagogiki przedszkolnej bł. Edmunda Bojanowskiego
Philosophical Interpretation of the Integral Nursery Pedagogy of the Blessed Edmund Bojanowski
Autorzy:
Sztaba, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811009.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wychowanie
filozofia chrześcijańska
teologia katolicka
krytyczny realizm
idealizm
pedagogika przedszkolna
education
Christian philosophy
Catholic theology
critical realism
idealism
nursery pedagogy
Opis:
Nie jest możliwe „uprawianie” i rozumienie pedagogiki oraz myśli pedagogicznej bez ich odniesień do metapedagogicznych założeń, szczególnie w obszarze filozofii rozumianej jako najbardziej pierwotna refleksja nad rzeczywistością, tzn. tym, co jest. Od początku filozoficznego myślenia widoczne są dwie przeciwstawne tradycje filozoficzne: realizm i idealizm. Mają one odmienną ontologię, epistemologię, antropologię i aksjologię, które stanowią założenia (fundament) konkretnej pedagogiki oraz myśli i działania pedagogicznego. Prezentowany artykuł w sposób szkicowy ukazuje realistyczne założenia integralnej pedagogiki przedszkolnej bł. Edmunda Bojanowskiego, dzięki którym jest ona adekwatna (zgodna z rzeczywistością) i otwarta na wciąż zmieniające się czasy i wyzwania, przy równoczesnej zdolności zachowania swojej tożsamości.
It is not possible “going in for” and understanding pedagogy and the pedagogical thought without their references to the meta-pedagogical assumptions, especially in the field of philosophy understood as the most primordial reflection on the reality, i.e. what is. Since the beginning of the philosophical thought, the two opposing philosophical traditions have been seen: realism and idealism. They have different ontology, epistemology, anthropology and axiology, which determine the assumptions (basis) of the specific pedagogy as well as thought and pedagogical action. The presented article shows in the sketchy way, the realistic assumptions of the integral nursery pedagogy of the blessed Edmund Bojanowski, thanks to them it is adequate (corresponding with the facts) and open to still changing times and challenges, at the same time with the ability of preserving its identity.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2017, 9(45), Numer specjalny; 51-66
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Creative Thinking about God and Respect for Christian Identity
Twórcze myślenie o Bogu i szacunek dla tożsamości chrześcijańskiej
Autorzy:
Gutowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31232811.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
William Hasker
Christian philosophy
Christian identity
image of a Greater God
contradiction in philosophical positions
filozofia chrześcijańska
tożsamość chrześcijańska
wyobrażenie Większego Boga
sprzeczność w stanowiskach filozoficznych
Opis:
In the article I refer to the philosophy of William Hasker and his proposal to reconcile respect for the basic dogmas of Christianity with the contemporary standards of knowledge and the needs of people today. In the first part I analyse Hasker’s view on the idea of Christian philosophy. Since he assumes the truthfulness of the main doctrines of Christianity, he is not opposed to being referred to as a Christian philosopher, but neither is he enthusiastic about this name. This attitude is the result of his conviction that the state of absolute neutrality is not possible in philosophy and that regardless of the views accepted as true by a given thinker the requirement for good philosophy is fairness and evaluating all perspectives and beliefs for their internal coherence and their correspondence with the evidence. Therefore, Hasker first tries very carefully to reconstruct positions different from his own and to track down various difficulties in them, especially contradictions. In my opinion, however, the objection of self-contradiction is ineffective when applied to philosophical positions which, as a rule, use vague concepts. The same applies to the claim that these positions are contradictory to evidence, because one of such vague notions is also the notion of evidence. That is why philosophical claims have the extraordinary ability to persist in life or unexpectedly revive after being considered definitively dead. It does not follow from this that one cannot convincingly justify one’s position using less formal criteria.  In the second part I focus on the rhetorical device used by Hasker to make his concept of God more attractive. He suggests that we should shape our concept of God based on our idea of a great man, i.e. one who educates children to live independently and is able to effectively and fairly manage large groups of people. Leaving aside the accusation of anthropomorphism, the question arises about the epistemic value of this image, which is not universal, changes over time and depends on the conditions in which people live. The content of this image proposed by Hasker isn’t also consistent with the idea of the God of Christian orthodoxy, which is dominated by traditional rather than open theism. This is where the problem of linking creative thinking and respect for Christian identity arises. Regardless of the opinion that open theism has among traditional theists, Hasker supports the concept of a strong Christian identity determined by a universally recognized creed. I propose to treat this identity a little more flexibly.
W artykule odwołuję się do filozofii Williama Haskera i jego propozycji pogodzenia szacunku dla podstawowych dogmatów chrześcijaństwa ze współczesnymi standardami wiedzy i potrzebami współczesnego człowieka. W pierwszej części analizuję jego stanowisko w sprawie idei filozofii chrześcijańskiej. Hasker zakłada prawdziwość głównych doktryn chrześcijaństwa, więc nie sprzeciwia się nazywaniu go filozofem chrześcijańskim, ale też nie jest entuzjastycznie nastawiony do stosowania tej nazwy. Taka postawa jest rezultatem jego przekonania, że w filozofii stan absolutnej neutralności nie jest możliwy oraz że niezależnie od poglądów akceptowanych przez danego myśliciela warunkiem dobrej filozofii jest uczciwość i ocenianie wszystkich stanowisk i przekonań pod kątem ich wewnętrznej spójności i zgodności z dowodami. Dlatego Hasker stara się bardzo rzetelnie rekonstruować stanowiska odmienne od własnego i tropić w nich rożne trudności, zwłaszcza sprzeczności. W moim przekonaniu zarzut wewnętrznej sprzeczności jest jednak nieskuteczny, gdy stosuje się go do stanowisk filozoficznych, które z zasady posługują się nieostrymi pojęciami. Podobnie jest z zarzutem sprzeczności tych stanowisk z dowodami, bo jednym z takich nieostrych pojęć jest także pojęcie dowodu. Dlatego właśnie filozoficzne twierdzenia mają niezwykłą zdolność trwania lub niespodziewanego odradzania się po uznaniu ich za definitywnie martwe. Nie wynika stąd, że nie można przekonująco uzasadnić swojego stanowiska przy użyciu mniej formalnych kryteriów. W drugiej części skupiam się na interesującym pomyśle retorycznym zastosowanym przez Haskera w celu uatrakcyjnienia jego koncepcji Boga. Hasker sugeruje, że powinniśmy kształtować koncepcję Boga w oparciu o nasze wyobrażenie wielkiego człowieka, a więc takiego, który np. wychowuje dzieci do samodzielnego życia i potrafi skutecznie oraz sprawiedliwie kierować dużymi grupami ludzi. Pomijając zarzut antropomorfizmu, powstaje jednak pytanie o wartość epistemiczną tego wyobrażenia, które nie jest uniwersalne, zmienia się w czasie i zależy od warunków, w jakich żyją ludzie. Proponowana przez Haskera treść tego wyobrażenia nie wydaje się również zgodna z ideą Boga chrześcijańskiej ortodoksji, w której dominuje raczej teizm tradycyjny niż otwarty. W tym właśnie miejscu pojawia się problem powiązania twórczego myślenia i szacunku dla tożsamości chrześcijańskiej. Niezależnie od krytycznych opinii teistów tradycyjnych na temat teizmu otwartego, Hasker opowiada się za koncepcją silnej tożsamości chrześcijańskiej określonej przez powszechnie uznawane credo. Proponuję potraktować tę tożsamość nieco bardziej elastycznie.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2023, 71, 2; 7-23
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filozofia chrześcijańska jako tradycja badawcza: Próba analizy w perspektywie filozofii nauki
Christian Philosophy as a Research Tradition: An Attempt at an Analysis from the Standpoint of the Philosophy of Science
Autorzy:
Duchliński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791175.pdf
Data publikacji:
2021-06-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
filozofia nauki
filozofia chrześcijańska
tradycja badawcza
obrazy świata
neotomizm
fenomenologia
filozofia analityczna
filozofia w kontekście nauki
filozofia polska
philosophy of science
Christian philosophy
research tradition
images of the world
neo-Thomism
phenomenology
analytical philosophy
philosophy in the context of science
Polish philosophy
Opis:
Celem artykułu jest charakterystyka filozofii chrześcijańskiej w kategoriach tradycji badawczej. Za Larrym Laudanem uznano, że tradycja badawcza nadaje się do eksplikacji pojęcia filozofii chrześcijańskiej. W tym celu autor przybliża najpierw kluczowe pojęcie tradycji badawczej, następnie analizuje pojęcie obrazu świata, które zawsze jest związane z określoną tradycją badawczą. Kolejnym krokiem jest konstrukcja projektującej definicji filozofii chrześcijańskiej jako tradycji badawczej. W artykule wykazano, że filozofia chrześcijańska jako tradycja badawcza jest tradycją pluralistyczną i zdemokratyzowaną. Na zakończenie sformułowano kilka deklaracji metaprzedmiotowych, odnoszących się do metody uprawiania filozofii chrześcijańskiej. Metodą tą powinna być dyskutowalność, czyli niedyktatorska gra zachodząca między przedstawicielami różnych tradycji badawczych wyznających odmienne obrazy świata.
The aim of this article is to present a characterization of Christian philosophy in terms of the notion of a research tradition. Since the work of Larry Laudan, it has been thought that the latter notion could prove useful for shedding light on the idea of Christian philosophy. To this end, the author first introduces the key concept of a ‘research tradition,’ and then proceeds to analyse the notion of an ‘image of the world,’ understood as something invariably associated with specific research traditions. The next step is the construction of a definition of Christian philosophy as a research tradition in project-based terms. The author sets out to demonstrate that Christian philosophy, as such a tradition, is both pluralistic and democratized. In conclusion, several higher-order proposals are formulated with respect to the right method for pursuing Christian philosophy. In particular, the approach adopted should be one oriented towards possibilities of discussion: i.e. a non-dictatorial game unfolding with the participation of representatives from various research traditions who endorse different images of the world.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2021, 69, 2; 179-213
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Robert Schuman (1886-1963). Życie dla Europy. Droga do deklaracji założycielskiej Unii Europejskiej deklaracji Schumana z 9 maja 1950r.
Autorzy:
Etling, Heinz-Herman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38717152.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Robert Schuman
chrześcijańska filozofia życia
jedność Europy
tożsamość narodów i państw europejskich
Plan Schumana
Europejska Wspólnota Gospodarcza
Unia Europejska
christian philosophy of life
unity of Europe
identity of Europe and European states
Schumans plan
European Economic Community
European Union
Opis:
Das Leben von Robert Schuman war der Europa gewidmet. Er hat wesentlich die Nachkriegspolitik Europas geprägt und sich nach dem II. Weltkrieg gegen jede Rache ausgesprochen und sich intensiv für eine Versöhnungspolitik eingesetzt. Die anfängliche Wirtschaftsgemeinschaft zwischen Frankreich und Deutschland basierte auf dem Vertrauen auf ein friedliches Europa. Wegweisend für diese positive Entwicklung war Robert Schuman. Seine Eltern waren wegen der politischen Entwicklung deutsche Bürger. In einem christlichen Zuhause wurde die Grundlage für seine christliche Lebensphilosophie gelegt, was sich in seiner juristischen Promotion und in seiner vorbildlich engagierten christlichen Politik zeigt. Zutiefst erschüttert von dem unsäglichen Leid vieler Europäer im II. Weltkrieg propagierte er mit all seiner Kraft das Projekt eines vereinigten Europas, dessen Völker nun nicht länger mehr gegeneinander, sondern füreinander bzw. miteinander existieren und agieren sollen. So kam es zum „Schuman-Plan” am 9. Mai 1950, den man mit einer „Bombe” verglich. Es kam zur Zusammenlegung der französischen und deutschen Kohle- und Stahlproduktion. Dieser Schuman-Plan führte am 25. März 1957 zur Bildung der Europäischen Wirtschaftsgemeinschaft, woraus dann die Europäische Union hervorgegangen ist. 1958 wurde Schuman zum ersten Vorsitzenden des Europäischen Parlaments gewählt. Man kann ihn als Vater und Mitgestalter des vereinigten Europas bezeichnen. Es ging Robert Schuman nicht um die Schaffung eines europäischen Superstaates, sondern um eine föderative Einheit der europäischen Staaten, in der die reiche, seit langem bestehenden unterschiedlichen Kulturen bewahrt und damit die jeweilige Identität der verschiedenen Völker Europas erhalten bleiben sollte.
Źródło:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2005, 1, 1; 291-302
1896-6365
Pojawia się w:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Agnostos Theos: Relacja między nieskończonością a niepoznawalnością Boga w doktrynach medioplatoników
The relationship between infinity and the unknowability of God in the doctrines of the middle Platonists
Autorzy:
Mrugalski, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488607.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
niepoznawalność Boga
nieskończoność Boga
transcendencja Boga
Platon
medioplatonizm
filozofia patrystyczna
wpływy filozoficzne na doktrynę chrześcijańską
chrześcijańskie wpływy na grecką filozofię
unknowability of God
infinity of God
transcendence of God
Plato
Middle Platonism
patristic philosophy
philosophical influences on Christian doctrine
Christian influences on Greek philosophy
Opis:
W czasach poprzedzających powstanie neoplatonizmu (I-III wiek przed Chr.) filozofowie zwani dziś medioplatonikami snuli rozbudowaną refleksję na temat możliwości poznania Boga oraz dróg prowadzących do zdobycia wiedzy o tym, co transcendentne. Zgodnie ze słowami Platona: „Znaleźć Twórcę i Ojca tego wszechświata jest rzeczą trudną, lecz znalazłszy Go, jest niemożliwe opowiadać o Nim wszystkim” (PLATO, Timaeus 28c) medioplatonicy uważali, że Bóg, którego utożsamiali niekiedy z platońskim Jednem i Dobrem, jest poznawalny, lecz niewyrażalny. Choć poznaniu Boga towarzyszy trud związany z procesem intelektualnego i etycznego doskonalenia się, a to, co poznane w tym procesie, jest niemożliwe do wypowiedzenia w ludzkim języku, to jednak wiedza o Bogu i upodobnienie się do Niego jest celem wszelkiej filozofii platońskiej. Do podobnych wniosków dochodzili myśliciele żydowscy i chrześcijańscy tworzący w tym samym czasie, tacy jak Filon z Aleksandrii, Klemens z Aleksandrii czy Orygenes, zaliczani niekiedy również do grona filozofów medioplatońskich. W odróżnieniu od swych pogańskich kolegów, uważali oni jednak, że proces poznawania Boga przez człowieka będzie trwał w nieskończoność, a skończony ludzki umysł nigdy nie będzie w stanie objąć w zupełności tego, co nieskończone. Za nieskończoną bowiem uznawali istotę i moc Boga. Celem niniejszego artykułu jest ukazanie związku między nieskończonością a niepoznawalnością Boga, a zarazem wskazanie na różnice w tezach stawianych w tej kwestii przez medioplatoników pogańskich i tych, którzy przyjmowali Objawienie judeo-chrześcijańskie.
In the times preceding the emergence of Neo-Platonism (1st–3rd century BC), the philosophers now known as Middle Platonists elaborated an extensive reflection on the possibility of knowing God, and the ways that could lead to acquiring knowledge about the transcendent. According to Plato, “To discover the Maker and Father of this Universe were a task indeed; and having discovered Him, to declare Him unto all men were a thing impossible” (PLATO, Timaeus 28c). The Middle Platonists believed that God, whom they sometimes identified with the Platonic One and Good, is possible to know but not possible to express. Even though the knowledge of God is accompanied by all the difficulties associated with the process of intellectual and ethical improvement, and although what one comes to know in this process is ultimately impossible to express in human language, gaining knowledge of God and becoming like Him is nevertheless the goal of all Platonic philosophy. Jewish and Christian thinkers working at this time came to similar conclusions. These include Philo of Alexandria, Clement of Alexandria, and Origen, who are themselves sometimes deemed Middle-Platonic philosophers. Unlike their pagan colleagues, they believed that man’s process of coming to know God would go on forever. They thought that the finite human mind would never be able to contain the infinite, and they held that the essence and power of God are indeed infinite. The goal of this article is to expose the relationship between the infinity and the unknowability of God, and at the same time to point out the differences in the theses put forward on this question by pagan Middle Platonists and those who accepted Judeo-Christian revelation.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2019, 67, 3; 25-51
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jeszcze raz o „początkach nowożytnego arystotelizmu chrześcijańskiego”
Once again about the “Origins of Modern Christian Aristotelianism”
Autorzy:
Janeczek, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013208.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
historia filozofii
renesans
nowożytny arystotelizm chrześcijański
history of philosophy
Renaissance
modern christian Aristotelianism
Opis:
The origin of modern christian Aristotelianism founded first, in the positive and negative sense, the Renaissance philological-historical humanism. In the first case it provided hermeneutic methods which ensured a study of authentic Aristotelianism covered by the medieval scholastic syntheses. The application of Renaissance hermeneutics brought forth the revival of Aristotelian studies. They made efforts to read out the authentic heritage of Aristotle, therefore they referred to more literal interpreters, such as Alexander of Afrodisia or Averroës. This practice aroused anxiety about the conformity of the Aristotelian doctrine to the Christian doctrine and called for some steps to use the interpretations that satisfied this condition, i.e. the times of golden scholasticism in the form of the so-called of via antiqua. At the same time the role of Christianised Aristotelianism was stressed vis-à-vis philosophical pluralism which threatened the unity of Christian theology, especially neo-Platonism involved in various naturalistic trends. They made religion philosophical and threatened its identity through the relativization of the Biblical revelation. The latter was treated as one of the elements of mystic wisdom. On the other hand Renaissance humanism by stressing the role of philological-historical studies reduced the importance of philosophy, treated at most as a praxistic ethical reflection. No wonder then that the reform of the mid-15th century – initiated by Pope Nicholas V, a prominent humanist – made efforts to preserve the unity of the church doctrine in which philosophy would play the role of a rational foundation of religious faith. This reform tended on the one hand to the revival of the philosophical spirit, especially the maximalistically understood philosophy of Aristotelianism, on the other it sought to conform this Aristotelianism to Christianity.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2008, 56, 1; 101-121
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Varieties of Humanism for a Secular Age: Charles Taylor’s Pluralism and the Promise of Inclusive Humanism
Różne odmiany humanizmu dla wieku sekularyzmu: pluralizm Charlesa Taylora i obietnica powszechnego humanizmu
Autorzy:
Schoenberg, Phillip W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488693.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Charles Taylor
transcendence
humanism
Christian humanism
philosophy of religion
secularity
transcendencja
humanizm
humanizm chrześcijański
filozofia religii
świeckość
Opis:
I argue that Taylor’s engagement with secularity demonstrates his deep concern for preserving key humanist insights, an abiding commitment to moral pluralism, and the sincerity of his religious faith. Taylor insists on transcendence as the best hope for securing the continued commitment to the moral legacy of humanism in the west, but while he personally advocates a renewed Christian humanism, his notion of transcendence is amenable to other interpretations, including non-religious options, and so allows for a potential overlapping consensus on humanism from what Taylor calls the “transformation perspective.”
Staram się dowieść, że zaangażowanie Taylora w badania nad świeckością świadczy o głębokim zatroskaniu tego filozofa o ocalenie kluczowych wglądów humanizmu, o jego trwałym opowiedzeniu się za moralnym pluralizmem, a także o autentyczności jego wiary religijnej. Taylor kładzie nacisk na transcendencję jako dającą najlepszą nadzieję, że przyjęcie moralnego dziedzictwa humanizmu będzie kontynuowane w kulturze Zachodu. Osobiście jest on zwolennikiem odnowy chrześcijańskiego humanizmu, jednak jego pojęcie transcendencji pozostaje otwarte również na inne interpretacje, łącznie z opcjami poza obszarem religii, zatem dopuszcza ono potencjalny konsens ogarniający różne odmiany humanizmu w perspektywie, którą Taylor nazywa „perspektywą przekształcenia”.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2016, 64, 4; 167-197
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gnothi sautón oder die Literatur und Menschenkenntnis im 18. Jahrhundert. Gewählte Aspekte
Gnothi sautón albo literatura i poznanie człowieka w XVIII wieku. Wybrane aspekty
Autorzy:
Grzesiuk, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933647.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
literatura
antropologia i filozofia popularna XVIII wieku
tragedia mieszczańska
teoria powieści
Alexander Gottlieb Baumgarten
Friedrich von Blankenburg
Johann Jakob Engel
Christian Garve
Gotthold Ephraim Lessing
Christian Thomasius
Christian Wolff
literature
anthropology and popular philosophy of the 18th Century
bourgeois tragedy
narrative theory
Opis:
Niniejszy artykuł jest próbą ukazania realizacji postulatu filozofii XVIII wieku dążenia do poznania całego człowieka i ciągle aktualnego postulatu poznania samego siebie z punktu widzenia antropologii literackiej. Dyskurs filozoficzny między racjonalizmem i sensualizmem, z którego wyodrębnia się (jeszcze filozoficzna) estetyka jako nauka poznania za pomocą niższych władz poznawczych człowieka, czyli poznania zmysłowego, znajduje odzwierciedlenie w tekstach teoretycznych dotyczących dramatu i powieści. Poznanie innego człowieka i poznanie samego siebie staje się podstawą tragedii mieszczańskiej (bürgerliches Trauerspiel), przy czym autorka wskazuje na nieadekwatność tego terminu, który polega na błędnym rozumieniu pojęcia bürgerlich, które pierwotnie oznaczało tyle, co „privat”, i na utożsamieniu go z warstwą społeczną Bürgertum, co było wynikiem nałożenia współczesnego rozumienia na pojęcie XVIII wieku, a co stanowi zbyt daleko idące uproszczenie. W przypadku tragedii autorka omawia pokrótce postać księcia Gonzagi, którą Gotthold Ephraim Lessing skonstruował na tle tradycji gatunku Fürstenspiegel, natomiast w odniesieniu do powieści pierwsze niemieckie teksty teoretyczne tego gatunku autorstwa Friedricha von Blankenburga i Johanna Jakoba Engela. Konsekwencją skupienia się na człowieku jest rezygnacja z takiego typu literatury, który przedstawia jedynie heroiczne wzorce cnót, na korzyść psychologicznie pogłębionych charakterów. Literatura zaczyna odkrywać najbardziej mroczne zakątki duszy ludzkiej.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 5; 91-113
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Naturalna niezniszczalność ciał niebieskich według św. Tomasza z Akwinu
Natural Indestructibility of Heavenly Bodies according to St Thomas Aquinas
Autorzy:
Karas, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013933.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
filozofia średniowieczna
św. Tomasz z Akwinu
tomizm
ciała niebieskie
kosmologia
metafizyka
arystotelizm chrześcijański
medieval philosophy
St Thomas Aquinas
Thomism
heavenly bodies
cosmology
metaphysics
Christian Aristotelianism
Opis:
The subject of the article is the question of the nature of heavenly bodies in St Thomas Aquinas’ approach. The Dominican thinker, using Aristotle’s cosmology, tries to present his understanding of the Stagirite’s theory concerning natural indestructibility of heavenly bodies, which he treats as relatively perfect beings built of ether and indestructible in the world of nature, although they are contingent and created by God. The issue proves the Angelic Doctor’s independence and self-reliance; studying the universe he not only used Aristotle’s cosmology but he verified it with theological knowledge basing his considerations on the ancient and medieval commentators of the Greek philosopher. In St Thomas’ studies his conviction about relative formal and material perfection of metaphysical components of heavenly bodies is of significant importance. The conception of indestructibility of heavenly bodies also presents methodological assumptions of the metaphysics developed by the Dominican thinker who made the rules of Aristotle’s philosophy relative.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2005, 53, 1; 109-128
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-15 z 15

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies