Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "antyk" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Herberta antyk postkolonialny i nacjonalizm defensywny
    Herbert’s Postcolonial Antiquity and Defensive Nationalism
    Autorzy:
    Uffelmann, Dirk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807334.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-23
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Zbigniew Herbert; antyk; postkolonializm; PRL; nacjonalizm; kolonizacja wewnętrzna
    Opis:
    Niniejszy artykuł przedstawia postkolonialną lekturę motywów antycznych zawartych w poezji Zbigniewa Herberta. Interpretuje aluzje do historii i mitologii antycznej, a także do Biblii jako alegorie kultury politycznej, panującej w PRL-u. Herbert opisuje komunizm jako próbę kolonizacji, przy czym w swoich wierszach skupia się głównie na wewnętrznych skutkach dla mentalności skolonizowanych. W konkluzji autor wiąże postawę Herberta z defensywnym nacjonalizmem i proponuje interpretować niedawne próby wykorzystania teorii postkolonialnej w polskim dyskursie prawicowym jako model heurystyczny dla zrozumienia politycznego stanowiska Herberta w PRL-u.
    This article proposes a postcolonial reading of antiquity motifs from Zbigniew Herbert’s poems. References to ancient history, mythology, and biblical allusions are interpreted as allegories of the political culture in the Polish People’s Republic. While Herbert depicts communism as an attempt at colonization, in his poems the focus lies mainly on the internal effects for the colonized mind. The article rounds off with connecting Herbert’s attitude with defensive nationalism and proposing recent right-wing tendencies in the Polish appropriation of postcolonial theory as a heuristic model for understanding Herbert’s civil position during communism.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 1; 27-43
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Lukrecja – „dux Romanae pudicitiae” czy „mulier laudis avida”?
    Lucretia – “dux Romanae pudicitiae” or “mulier laudis avida”?
    Autorzy:
    Gacia, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1944394.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Lukrecja
    exemplum
    tradycja rzymska
    antyk chrześcijański
    Lucretia
    Roman tradition
    Christian antiquity
    Opis:
    In this essay the author discusses two different visions of Lucretia (Lucrece). For Roman writers – Livy, Cicero, Valerius Maximus and Seneca – she was the ideal incarnation of ancient Roman virtues: pudicitia, castitas, virilis animus, virtus. Early Christian writers – Tertullian, Jerome, Augustine – call up Lucretia’s deed in order to prove various points argued in their works. Ethical value of her famous deed, undeniable for ancient Romans, they accept only in so far as their religion allows them to, considering Christian examples to be much nobler.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2009, 57, 3; 117-130
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dziedzictwo antyku w twórczości Romana Brandstaettera (kilka przybliżeń)
    Heritage of the Classical Antiquity in Roman Brandstaetter’s Literary Works (A Few Examples)
    Autorzy:
    Kaczmarek, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1892219.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    antyk grecki
    chrześcijaństwo
    mitologia
    tragedia grecka
    anagnorisis
    kenosis
    ancient Greece
    Christianity
    mythology
    Greek tragedy
    Opis:
    The subject matter of the article is the relationship between ancient literature and Brandstaetter’s writings. The Polish writer interprets motifs from Greek mythology and ancient dramas in the light of Christian anthropology. The author of the article demonstrates examples of such an interpretation in Brandstaetter’s “Odys płaczący” (“Odysseus Weeping”), in which the effect of anagnorisis is broadened by the Christian understanding of kenosis. Odysseus’ return home becomes a metaphor of the paschal passage from sin to grace.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 3; 81-92
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Norwid’s literary “Etruscan” works
    Norwidowskie „etruski” literackie
    Autorzy:
    Gadamska-Serafin, Renata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/17882183.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-06
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Norwid
    Etruscans
    Etruscan art
    Romanticism
    Antiquity
    Stanisław Kostka Potocki
    Wilanów
    Etruskowie
    sztuka etruska
    romantyzm
    antyk
    Opis:
    Norwid’s stay in Florence – the capital of the former Etruria – in the 1840s coincided with the height of European interest in Etruscan culture. In Italy, there were numerous Etruscan museums, mainly private ones, with magnificent collections from excavations. In Europe (Italy, France, Germany and Great Britain) a lot of interesting and usually richly illustrated publications on the Etruscans were published. Norwid could have become familiar with a good selection of these works at the University Library in Berlin, and also in Italy itself. It seems, however, that his Etruscan passion was born in Poland, in the paint shop of Aleksander Kokular. In the Warsaw years, the poet must have visited the magnificent Gallery of Antiquity in Wilanów (where his teacher – Kokular, produced various paintings) and as a “student” of fine arts he had to know the pioneer work (and collections) of S.K. Potocki O sztuce u dawnych, czyli Winckelmann polski, three chapters of the book were devoted to Etruscan art. Not without significance were Norwid’s contacts (domestic and Parisian) with the “Etruscan” collectors: the Potocki, Czartoryski and Działyński families. The Etruscans left their mark both in the notebooks and in the works of the author of Quidam, from his Italian period (which is obvious) to the novel Tajemnica lorda Singelworth written shortly before his death; thus Norwid’s fascination with Etruscan culture and art lasted until the end of his life. Interestingly, the notes also confirm his presence at one of the most recent archaeological sites of that time: in the presumed tomb of the Etruscan ruler Porsenna. All these facts make Norwid one of the few Polish Romantics (alongside J.I. Kraszewski) who were deeply and substantively interested in this archaeological and cultural theme. Norwid’s literary and plastic “Etruscan” works also constitutes an important – equal to the vision of British, Italian and French artists – contribution of the Polish “magician” to saving and preserving the Etruscan heritage in the culture (and awareness) of modern Europe.
    Pobyt Norwida we Florencji – stolicy dawnej Etrurii – w latach 40. XIX w. przypadł na apogeum europejskiego zainteresowania kulturą etruską. We Włoszech działały wówczas liczne muzea etruskie, głównie prywatne, posiadające wspaniałe zbiory pochodzące z wykopalisk. W Europie (we Włoszech, Francji, Niemczech i Wielkiej Brytanii) ukazywało się mnóstwo interesujących i zwykle bogato ilustrowanych publikacji na temat Etrusków. Norwid mógł zaznajomić się ze sporym wyborem tych prac w Bibliotece Uniwersyteckiej w Berlinie, a także w samej Italii. Wydaje się wszakże, że jego pasja etruska zrodziła się już w Polsce, w malarni Aleksandra Kokulara. W latach warszawskich poeta zapewne wizytował wspaniałą Galerię starożytności w Wilanowie (gdzie jego nauczyciel – Kokular, wykonywał różne prace malarskie) i jako „student” sztuk pięknych musiał znać pionierskie dzieło (i zbiory) S.K. Potockiego O sztuce u dawnych, czyli Winckelmann polski, którego trzy rozdziały były poświęcone sztuce etruskiej. Nie bez znaczenia były też kontakty Norwida (krajowe i paryskie) z kolekcjonującymi „etruski” rodzinami Potockich, Czartoryskich i Działyńskich. Ślady Etrusków znajdujemy zarówno w notatnikach, jak i w twórczości autora Quidama, od tej z lat włoskich (co oczywiste) aż po przedśmiertną nowelę Tajemnicę lorda Singelworth; fascynacja kulturą i sztuką etruską trwała więc do końca życia Norwida. Co ciekawe, w notatkach zachował się też potwierdzony przez samego poetę ślad jego bytności na jednym z najświeższych stanowisk archeologicznych tamtych czasów: w domniemanym grobowcu etruskiego władcy Porsenny. Wszystkie te fakty czynią Norwida jednym z nielicznych polskich romantyków (obok J.I. Kraszewskiego), którzy byli głęboko i merytorycznie zainteresowani tym archeologiczno-kulturowym tematem. Norwidowskie „etruski” literacko-plastyczne to także ważny, równorzędny wobec wizji artystów brytyjskich, włoskich czy francuskich, wkład polskiego „sztukmistrza” w ocalenie i utrwalenie dziedzictwa Etrusków w kulturze (świadomości) Europy nowożytnej.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2018, 36 English Version; 217-250
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Norwidowskie „etruski” literackie
    Norwid’s literary „Etruscan” works
    Autorzy:
    Gadamska-Serafin, Renata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2117308.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Norwid
    Etruskowie
    sztuka etruska
    romantyzm
    antyk
    Stanisław Kostka Potocki
    Wilanów
    Etruscans
    Etruscan art
    Romanticism
    Antiquity
    Opis:
    Pobyt Norwida we Florencji – stolicy dawnej Etrurii – w latach 40. XIX w. przypadł na apogeum europejskiego zainteresowania kulturą etruską. We Włoszech działały wówczas liczne muzea etruskie, głównie prywatne, posiadające wspaniałe zbiory pochodzące z wykopalisk. W Europie (we Włoszech, Francji, Niemczech i Wielkiej Brytanii) ukazywało się mnóstwo interesujących i zwykle bogato ilustrowanych publikacji na temat Etrusków. Norwid mógł zaznajomić się ze sporym wyborem tych prac w Bibliotece Uniwersyteckiej w Berlinie, a także w samej Italii. Wydaje się wszakże, że jego pasja etruska zrodziła się już w Polsce, w malarni Aleksandra Kokulara. W latach warszawskich poeta zapewne wizytował wspaniałą Galerię starożytności w Wilanowie (gdzie jego nauczyciel – Kokular, wykonywał różne prace malarskie) i jako „student” sztuk pięknych musiał znać pionierskie dzieło (i zbiory) S.K. Potockiego O sztuce u dawnych, czyli Winckelmann polski, którego trzy rozdziały były poświęcone sztuce etruskiej. Nie bez znaczenia były też kontakty Norwida (krajowe i paryskie) z kolekcjonującymi „etruski” rodzinami Potockich, Czartoryskich i Działyńskich. Ślady Etrusków znajdujemy zarówno w notatnikach, jak i w twórczości autora Quidama, od tej z lat włoskich (co oczywiste) aż po przedśmiertną nowelę Tajemnicę lorda Singelworth; fascynacja kulturą i sztuką etruską trwała więc do końca życia Norwida. Co ciekawe, w notatkach zachował się też potwierdzony przez samego poetę ślad jego bytności na jednym z najświeższych stanowisk archeologicznych tamtych czasów: w domniemanym grobowcu etruskiego władcy Porsenny. Wszystkie te fakty czynią Norwida jednym z nielicznych polskich romantyków (obok J.I. Kraszewskiego), którzy byli głęboko i merytorycznie zainteresowani tym archeologiczno-kulturowym tematem. Norwidowskie „etruski” literacko-plastyczne to także ważny, równorzędny wobec wizji artystów brytyjskich, włoskich czy francuskich, wkład polskiego „sztukmistrza” w ocalenie i utrwalenie dziedzictwa Etrusków w kulturze (świadomości) Europy nowożytnej.
    Norwid’s stay in Florence – the capital of the former Etruria – in the 1840s coincided with the height of European interest in Etruscan culture. In Italy, there were numerous Etruscan museums, mainly private ones, with magnificent collections from excavations. In Europe (Italy, France, Germany and Great Britain) a lot of interesting and usually richly illustrated publications on the Etruscans were published. Norwid could have become familiar with a good selection of these works at the University Library in Berlin, and also in Italy itself. It seems, however, that his Etruscan passion was born in Poland, in the paint shop of Aleksander Kokular. In the Warsaw years, the poet must have visited the magnificent Gallery of Antiquity in Wilanów (where his teacher – Kokular, produced various paintings) and as a “student” of fine arts he had to know the pioneer work (and collections) of S.K. Potocki O sztuce u dawnych, czyli Winckelmann polski, three chapters of the book were devoted to Etruscan art. Not without significance were Norwid’s contacts (domestic and Parisian) with the “Etruscan” collectors: the Potocki, Czartoryski and Działyński families. The Etruscans left their mark both in the notebooks and in the works of the author of Quidam, from his Italian period (which is obvious) to the novel Tajemnica lorda Singelworth written shortly before his death; thus Norwid’s fascination with Etruscan culture and art lasted until the end of his life. Interestingly, the notes also confirm his presence at one of the most recent archaeological sites of that time: in the presumed tomb of the Etruscan ruler Porsenna. All these facts make Norwid one of the few Polish Romantics (alongside J.I. Kraszewski) who were deeply and substantively interested in this archaeological and cultural theme. Norwid’s literary and plastic “Etruscan” works also constitutes an important – equal to the vision of British, Italian and French artists – contribution of the Polish “magician” to saving and preserving the Etruscan heritage in the culture (and awareness) of modern Europe.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2018, 36; 203-233
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Antyk - tekst, kontekst i intertekst w twórczości Łesi Ukrainki
    The Antiquity - Text, Context and Intertext in the Works By Lesya Ukrainka
    Autorzy:
    Kaczmarczyk, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1933414.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    antyk
    intertekst
    architekst
    twórczość Łesi Ukrainki
    Antique culture
    intertext
    architext
    works by Lesya Ukrainka
    Opis:
    Autorka artykułu analizuje twórczość Łesi Ukrainki zwracając uwagę na obecność kultury antycznej jako jednego ze źródeł inspiracji. Kultura antyczna, zwłaszcza starogrecka zajmuje ważne miejsce w dorobku twórczym poetki. Jest to potwierdzone obecnością tematów, obrazów, poetyki oraz form gatunkowych zaczerpniętych z tej przestrzeni kulturowej, które tworzą szereg związków intertekstualnych, łączących twórczość poetki ukraińskiej przełomu XIX i XX wieku z kulturą antyczną.
    The author analyses the works by Larysa Petrivna Kosach-Kvitka, known as Lesya Ukrainka, to spot the references to the Antiquity as a key source of the poet's inspiration. The Antique culture, especially in its Old Greek embodiment, is of utmost importance to Lesya Ukrainka’s poetry. The Antiquity shows itself in her works through a variety of topics, images, poetics and genre types that the poet adopted from the Antique culture. All these elements help her create the effect of intertextuality, through which the reality of the turn of the 20th century presented by the poet stays in a close relationship with the Antique poetic motifs.
    Античність - текст, контекст і інтертекст в творчості Лесі УкраїнкиАвторка статті аналізує творчість Лесі Українки, звертаючи увагу на присутність античності як джерела натхнення, інспірації. Антична культура, зокрема Давньогрецька займає важливе місце в творчості поетеси, що підтверджується пристутністю тем, образів, поетики, жанрових форм зв’язаних з просторем античної культури. Античність представленa в творчості української поетеси зламу ХІХ і ХХ століття в різних інтертекстуальних іпостасях.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 7; 99-111
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Norwid’s Roma antiqua in its full glory
    Autorzy:
    Gadamska-Serafin, Renata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/17897050.pdf
    Data publikacji:
    2021-02-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Norwid
    Włochy
    Italia
    antyczny Rzym Norwida
    Roma antiqua
    antyk romantyków
    romanitas
    Italy
    Norwid’s ancient Rome
    Romantic antiquity
    Opis:
    Magdalena Karamucka’s book Antyczny Rzym Norwida [Norwid’s Ancient Rome] is the first monographic study of the problem addressed in the title. Ancient Rome is presented in this valuable study from different perspectives: as a geographical, historical and cultural reality and as a literary topos. The starting point for the discussion is a chapter devoted to a Roman episode of Norwid’s biography and his Roman readings. Another subject of analysis are the poet’s political, religious and historiosophical reflections about Rome and his remarks on literature, art and Roman theatre. The main, comparative part is devoted to a meticulous analysis of reminiscences, quotations (paraphrases), titles, etc. taken from works of Roman authors (including Catullus, Horace, Juvenal, Ovid, Virgil), Norwid’s translational work and his Roman correspondence. However, Norwid’s Roma antiqua presented in the monograph is not frozen in a dead form. The author shows in an interesting and convincing way how this romanitas becomes a starting (or reference) point for the author of Quidam in his reflections on almost all aspects of his contemporary times.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2019, 37 English Version; 227-247
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Norwidowska Roma antiqua w pełnej odsłonie
    Norwid’s Roma antiqua in its full version
    Autorzy:
    Gadamska-Serafin, Renata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2117475.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-14
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Norwid
    Włochy
    Italia
    antyczny Rzym Norwida
    Roma antiqua
    antyk romantyków
    romanitas
    Italy
    Norwid’s ancient Rome
    Romantic antiquity
    Opis:
    Książka Magdaleny Karamuckiej Antyczny Rzym Norwida jest pierwszym monograficznym opracowaniem postawionego w tytule zagadnienia. Starożytna Roma prezentowana jest w tym wartościowym studium w wielu odsłonach: jako rzeczywistość geograficzno-historyczno-kulturowa i jako topos literacki. Punktem wyjścia do rozważań jest rozdział poświęcony rzymskiemu fragmentowi biografii Norwida oraz jego rzymskim lekturom. Następnie przedmiotem dociekań stają się refleksja polityczna, religijna i historiozoficzna poety osnuta wokół Rzymu oraz jego uwagi nad literaturą, sztuką i teatrem rzymskim. Część zasadnicza – komparatystyczna, poświęcona jest drobiazgowej analizie reminiscencji, cytatów (parafraz), tytułów itp., zaczerpniętych z dzieł twórców rzymskich (m.in. Katullusa, Horacego, Juwenalisa, Owidiusza, Wergiliusza); dorobkowi translatorskiemu Norwida oraz jego rzymskiej korespondencji. Przedstawiona w rozprawie Norwidowska Roma antiqua nie zastyga jednak w martwym kształcie. Autorka ciekawie i przekonująco pokazuje, jak owa romanitas staje się dla autora Quidama punktem wyjścia (bądź odniesienia) w rozmyślaniach nad wszystkimi niemal aspektami XIX-wiecznej współczesności.
    Magdalena Karamucka’s book Antyczny Rzym Norwida [Norwid’s Ancient Rome] is the first monographic study of the problem addressed in the title. Ancient Rome is presented in this valuable study from different perspectives: as a geographical, historical and cultural reality and as a literary topos. The starting point for the discussion is a chapter devoted to a Roman episode of Norwid’s biography and his Roman readings. Another subject of analysis are the poet’s political, religious and historiosophical reflections about Rome and his remarks on literature, art and Roman theatre. The main, comparative part is devoted to a meticulous analysis of reminiscences, quotations (paraphrases), titles, etc. taken from works of Roman authors (including Catullus, Horace, Juvenal, Ovid, Virgil), Norwid’s translational work and his Roman correspondence. However, Norwid’s Roma antiqua presented in the monograph is not frozen in a dead form. The author shows in an interesting and convincing way how this romanitas becomes a starting (or reference) point for the author of Quidam in his reflections on almost all aspects of his contemporary times.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2019, 37; 229-250
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W poszukiwaniu źródeł inspiracji, czyli o dwóch polskich wersjach Pia desideria Hermana Hugona
    Looking for Sources of Inspiration (or on Two Polish Versions of Herman Hugos Pia Desideria)
    Autorzy:
    Hałoń, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1954681.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    emblematyka
    miłość
    Biblia
    antyk
    duchowość
    literatura mistyczna
    przekład wolny
    przekład kongenialny
    emblematics
    love
    Bible
    antique
    spirituality
    mystic literature
    free translation
    congenial translation
    Opis:
    Herman Hugo's Pia desideria (Antwerp 1624) is an emblematic work with a poetical-mystical character, constructed on the basis of three stages of mystical life, that at the same time is distinguished by a wealth of references, allusions, and quotations taken from various sources (the Bible, ancient works, hagiography, mystical writings, broadly understood symbolism). It is just that circle of inspiration that proves to be an outstanding plane on which it can be verified to what degree two Polish language versions are successful translations of Hugo's work. The versions are: Aleksander Teodor Lacki's (1673) and the Sandomierz Anonym's Nabożne westchnienia (probably before 1673). Hence the research work aims at discovering and naming the sources of inspiration under whose influence the two Polish versions were written. It will not only consist in confronting Pobożne pragnienia and Nabożne westchnienia with the Latin original but also in comparing them with each other. A comparative analysis leads to fairly interesting conclusions. In most cases Lacki understands extraordinarily well the inspirations hidden in Pia desideria, expressing them in his version. In his description of the Beloved's extatic experiences in her love relation with God's Amor he sometimes enriches the presentations on his own initiative (the influence of Petrarkism). However, it should be stressed that he rather avoids his `own' thoughts or poetic images. On the other hand, the Sandomierz version is characterised first of all by scarcity of artistic devices and emotional `dryness' of the poetic images (especially on the plane of almost all quotations in the sensual-erotic current present in Pia desideria; also, by a strong connection between the image and the word, and a preference – even to the Latin original – of the world of the Bible, and especially of its symbolism and the moral-philosophical thought.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 1; 127-160
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pierwsze polsko-francuskie rendez-vous kultur. Polski epizod Henryka Walezego
    The First Polish-French Rendez-Vous of Cultures. Henry III of France's (Henri de Valois') Polish Episode
    Autorzy:
    Półćwiartek-Dremierre, Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1882466.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    dialog kultur
    Henryk Walezy
    Desportes
    Kochanowski
    Ballet des Polonais
    antyk w renesansie
    poezja w renesansie
    XVI wiek
    Polska
    Francja
    dialog of cultures
    Henry III of France
    antiquity in the Renaissance
    16th century
    Polska
    France
    Opis:
    Złożona gra polityczna, różnice w rozwoju myśli politycznej, społecznej, estetycznej, odmienne obyczaje, a także częstokroć przepaść językowa, wszystko sprzysięża się w latach 1573-1574 przeciw polsko-francuskiemu dialogowi w sferze kultury. Artykuł analizuje okazje ku wzajemnemu poznaniu za czasów polskiego epizodu Henryka Walezego: wizytę polskiego poselstwa w Paryżu latem 1573 r. oraz, zamykajacą okres henrykowski, poetycką wymianę pomiędzy Philippem Desportesem a Polakami, w tym Janem Kochanowskim. Wymiana ta, do niedawna nazywana niepodzielnie „pojedynkiem”, okazuje się w przypadku Adieu à la Pologne i Gallo crocitanti ἀμοιβή zawiązaniem rzeczywistego, choć efemerycznego, dialogu ponad polityczną i codzienną rzeczywistością, na poziomie sztuki.
    A complex political game, differences in the level of development of the political, social and esthetic thought, different customs, and also frequently a language gap - all these conspired against the Polish-French dialog in the sphere of culture in the years 1573-1574. The article analyzes the opportunities for both parties to get to know each other during the Polish episode of Henri de Valois: a visit by the Polish group of envoys to Paris in the summer of 1573, and a poetical exchange between Philipp Desportes and Poles, including Jan Kochanowski, that closed the Henri period. The exchange, up till the recent times called univocally a “duel”, turns out to be, in the case of Adieu à la Pologne and Gallo crocitanti ἀμοιβή the starting of a real, albeit ephemeral dialog beyond the political and everyday reality, one on the level of the art.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 1; 205-223
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies