Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Soviet Union" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Ekonomiczne przyczyny i mechanizmy rozpadu Związku Radzieckiego
Economic Reasons and Mechanisms of the Disintegration of the Soviet Union
Autorzy:
Świder, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1831878.pdf
Data publikacji:
2020-04-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Związek Radziecki
imperium
komunizm
rozpad
ekonomia
Soviet Union
empire
communism
disintegration
economics
Opis:
W grudniu 1991 r. ostatecznie rozpadł się Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR), który to fakt można uznać za największe wydarzenie geopolityczne XX w. Dezintegracja imperium radzieckiego oznaczała kres dwubiegunowego systemu międzynarodowego, w którym rywalizowały ze sobą dwa bloki zorganizowane ideologicznie, politycznie, ekonomicznie i militarnie wokół dwóch globalnych supermocarstw – Stanów Zjednoczonych oraz Związku Radzieckiego. Rozpad ZSRR ostatecznie uwolnił demokratyzujący się na fali pieriestrojki i własnych masowych ruchów demokratycznych środkowoeuropejski satelicki blok socjalistyczny od zależności od Moskwy. Można wyróżnić kilka grup czynników, które przyczyniły się do upadku Związku Radzieckiego i ideologii, na której się opierał – komunizmu. Były to czynniki ideologiczne, polityczne, ekonomiczne, narodowościowe i społeczne. Niniejszy tekst traktuje o ekonomicznych przyczynach rozpadu ZSRR, gdyż gospodarka była uznawana przez marksistowskich ideologów radzieckich  za „bazę” całego systemu, a pozostałe jego komponenty – za „nadbudowę”.
In December 1991, finally, the Union of Soviet Socialist Republics (USSR) broke up, a fact that can be considered the largest geopolitical event of the twentieth century. The disintegration of the Soviet empire marked the end of the bipolar international system, in which two rival blocks organized ideologically, politically, economically and militarily around the two global superpowers – the United States and the Soviet Union competed with each other. The collapse of the USSR finally freed the democratizing Central European satellite socialist block from the dependence on Moscow, on the wave of the perestroika and its own mass democratic movements. Several groups of factors can be distinguished, that contributed to the collapse of the Soviet Union and the ideology on which it based – communism. These were ideological, political, economic, national and social factors. This text deals with the economic causes of the collapse of the USSR, because the economy was recognized by Marxist Soviet ideologists as the “base” of the entire system, and the other its components as the “superstructure”.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2018, 46, 3; 77-90
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stalinowska wizja kultury: projekt i realizacja – mecenat w warunkach upolitycznienia
Stalin’s Vision of the Culture: Project and Realization. Patronage in the Circumstances ff Politicization
Autorzy:
Blecharczyk, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807220.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kultura radziecka
marksizm
mecenat
realizm socjalistyczny
socjalizm
socrealizm
Stalin
Związek Radziecki
Marxism
patronage
socialist realism
socialism
Soviet culture
Soviet Union
Opis:
Mecenat Stalina nad radziecką literaturą i sztuką został w pełni sformalizowany na początku lat trzydziestych XX w. Polityczne podporządkowanie wszystkich dziedzin kultury oraz próba jej dostosowania do ściśle określonych ideologicznych i partyjnych norm znalazły odzwierciedlenie we wprowadzonej w 1934 r. doktrynie realizmu socjalistycznego. Celem kultury stalinowskiej była sakralizacja władzy oraz pełna unifikacja i podporządkowanie życia obywateli Związku Radzieckiego socjalistycznej wizji. Osoba wodza reprezentuje tu ideę państwa, przez co zyskuje szczególny, transcendentny wymiar, przekładający się także na relację z kulturą. Stalin będąc architektem najdoskonalszego, totalnego dzieła sztuki, jakim miał być socjalizm, zyskał status nie tylko opiekuna życia kulturalnego oraz mecenasa literatury i sztuki, ale najwybitniejszego, wszechmocnego stwórcy. Stalinowska rewolucja kulturalna miała na celu wypełnienie totalnego planu wodza, jakim było stworzenie radzieckiego człowieka i nowego świata.
Stalin’s patronage over soviet art and literature was completely formalized at the beginning of the 1930’s. Political subordination of all domains of culture and its ideological and party standardization were expressed by implementation of socialist realism doctrine in 1934. The very purposes of Stalinist culture were power sacralisation, fully unification and subjugation of the Soviet Union citizens life to the socialist vision. Figure of the leader represents the idea of state that yielded him as a new transcendent dimension. Stalin as an architect of excellent and total piece of art—the socialism, obtained a new special status—became not only a sponsor of entire cultural life, but also the notable, almighty creator. The main goal of Stalinist cultural revolution was to realize the total plan of its leader: creation of the Soviet Man and the new world.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2015, 6, 2; 93-109
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chiński Turkiestan (Xinjiang) w polityce Związku Radzieckiego
Soviet Policy towards Chinese Turkestan (Xinjiang)
Autorzy:
Gil, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1832972.pdf
Data publikacji:
2020-05-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Wschodni Turkiestan/Xinjiang
Związek Radziecki
Chińska Republika Ludowa
mniejszość turecka
Islam
East Turkestan/Xinjiang
Soviet Union
People's Republic of China
Turkish minority
Opis:
Artykuł ukazuje obecność radziecką w Turkiestanie Wschodnim, stanowiącym część Republiki Chińskiej/Chińskiej Republiki Ludowej. Sowiecka polityka w stosunku do tego regionu stanowiła wypadkową dwóch tendencji – dążenia do realizacji wizji ogólnoświatowej rewolucji oraz do kontynuowania zasadniczych założeń polityki carskiej, traktującej Wschodni Turkiestan jak potencjalną kolonię. Apogeum zaangażowania radzieckiego w Turkiestanie osiągnięto w końcu na przełomie lat trzydziestych i czterdziestych XX w. Po roku 1943 następuje wymywanie radzieckiej obecności w tej chińskiej prowincji. Ostatnią możliwość dla ZSRR osiągnięcia korzyści z eksploatacji Turkiestanu stworzył „Traktat” z 1950 r., ale po śmierci Stalina kontynuowanie zawartych w nim postanowień okazało się początkowo utrudnione, a od początku lat sześćdziesiątych wręcz niemożliwe. Od tego czasu terytorium Xinjiangu poddane jest forsownej sinizacji.
The following article describes the Soviet presence in the Eastern Turkestan, a part of the People's Republic of China. The Soviet policy on this region was a resultant of two tendencies –  pursuit of the vision of a global revolution and continuation of the essential principles of the tsarist policy, regarding Eastern Turkestan as a potential colony. The apogee of Soviet engagement in Turkestan was achieved in the late 1930s and early 1940s. After 1943 the Soviet presence in this Chinese province had progressively diminished. The USSR's last opportunity to benefit from exploitation of Turkestan was provided by the “Treaty” of 1950, yet after Stalin's death continuation of agreements contained therein initially proved difficult, and since early 1960s virtually impossible. Since then the territory of Xinjiang has undergone forceful Sinicization.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2015, 43, 1; 59-71
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odrodzenie życia religijnego w Ukraińskiej Socjalistycznej Republice Radzieckiej w świetle artykułów zamieszczonych na łamach „Tygodnika Powszechnego” w latach 1988-1991
The Rebirth of Religious Life in the Soviet Socialist Republic of Ukraine in the Light of the Articles Published in „Tygodnik Powszechny” in the Years 1988-1991
Autorzy:
Joniec, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956570.pdf
Data publikacji:
2019-07-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
archidiecezja lwowska
ateizacja
katolicyzm
Kościół katolicki
odrodzenie religijne
parafia katolicka
Stolica Apostolska
„Tygodnik Powszechny”
Ukraina
Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich
Archdiocese of Lviv
Atheisation
Catholicism
The Catholic Church
revival
Catholic parish
Holy See
“Tygodnik Powszechny”
Ukraine
Soviet Union
Opis:
Schyłek lat osiemdziesiątych i początek lat dziewięćdziesiątych XX wieku dla większości państw Europy Środkowo-Wschodniej był okresem przełomowym. Wydarzenia zapoczątkowane reformami M. Gorbaczowa nie ominęły także terytorium naszego wschodniego sąsiada – Ukrainy. Pozwoliły one państwu ukraińskiemu na wydostanie się spod hegemonii Moskwy, a następnie umożliwiły budowanie własnej podmiotowości na arenie międzynarodowej oraz ustroju opartego – przynajmniej w teorii – o zasady obowiązujące w demokratycznym państwie prawa. Reformy te zmieniły zasadniczo także pozycję funkcjonujących tam wspólnot religijnych, w tym Kościoła katolickiego. Zerwanie z obowiązującą od dziesięcioleci polityką ateizacji i sowietyzacji społeczeństwa zapoczątkowało spontaniczne odrodzenie religijne, co w konsekwencji doprowadziło do odbudowania struktur Kościoła katolickiego. Wieści o odradzającym się za wschodnią granicą życiu religijnym docierały do Polski między innymi. za sprawą artykułów publikowanych na łamach prasy, w tym „Tygodnika Powszechnego”. Analiza tekstów zamieszczonych na jego kartach w latach 1988-1991 pozwala na stwierdzenie, iż przekazywały one w miarę aktualny oraz pełny obraz zmian, jakie w tym czasie zachodziły na terytorium Ukrainy. Czytelnik informowany był zarówno o reformach obejmujących swym zasięgiem cały kraj, w tym obrazujących zmianę podejścia władz państwowych do kwestii związanych z religią, jak też o sukcesach lokalnych wspólnot katolickich, które dzięki nieprawdopodobnemu wręcz zaangażowaniu potrafiły, pomimo skromnych zazwyczaj możliwości, odzyskać szereg budynków kościelnych, a w dalszej kolejności odbudować struktury poszczególnych parafii. Niestety, pozytywny obraz zachodzących zmian psuły nasilające się od początku lat dziewięćdziesiątych konflikty z ukraińskimi władzami państwowymi, a co gorsza – także z przedstawicielami innych wyznań. Konflikty te, dotyczące głównie kwestii związanych ze zwrotem budynków sakralnych, również znalazły swe odzwierciedlenie na kartach „Tygodnika Powszechnego”. Dzięki temu czytelnik na bieżąco mógł śledzić wydarzenia związane z odrodzeniem życia religijnego na Ukrainie.
The period between late 1980s and early 1990s was a turning point for the majority of Central and Eastern European countries. The events initiated by Gorbachev's reforms affected Ukraine. They allowed the Ukrainian state to leave the Moscow's area of influence, and build its own subjectivity on the international stage and a system based, at least theoretically, on the democratic rule of law. These reforms fundamentally changed the position of the religious communities functioning there, including the Catholic Church. Breaking with the policy of atheization and the sovietization of society that had been in force for decades has initiated a spontaneous religious revival, which in turn led to the rebuilding of the structures of the Catholic Church. The news of the reviving religious life coming from across the Eastern border was heard in Poland, among others due to press articles, including the articles published in “Tygodnik Powszechny.” An analysis of the texts published in “Tygodnik Powszechny” in 1988-1991 shows that they provided a complete and up-to-date description of the changes that occurred in Ukraine at that time. The reader was informed about reforms across the whole country, including the change in the attitude of state authorities to matters related to religion, as well as about the successes of local Catholic communities, which, due to their great commitment, managed to regain a number of church buildings and rebuild the structures of individual parishes, despite limitations in their functionality. Unfortunately, the positive picture of the ongoing changes was tarnished by the conflicts with the Ukrainian state authorities, which had been growing since the beginning of the 1990s, and, what was worse, with the representatives of other religions. These conflicts, mainly concerning issues related to the return of religious buildings, were reflected in the articles published in Tygodnik Powszechny. Due to this, the reader could follow events related to the revival of religious life in Ukraine on an ongoing basis.
Źródło:
Studia Polonijne; 2016, 37; 71-105
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Syndrom kulturowej straty. Lizbońska konferencja pisarzy 1988 w postkolonialnej retrospektywie
A Syndrome of Cultural Loss. The 1988 Lisbon Conference in a Postcolonial Retrospective
Autorzy:
Skórczewski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807363.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
konferencja lizbońska 1988; Europa Środkowa; Rosja; Związek Sowiecki; hegemon; postkolonializm; Czesław Miłosz; György Konrád; Tatiana Tołstaja; Salman Rushdie; Susan Sontag; postkomunizm
1988 Lisbon Conference; Central Europe; Russia; Soviet Union; hegemon; postcolonialism; Czesław Miłosz; György Konrád; Tatiana Tolstaya; Salman Rushdie; Susan Sontag; Postcommunism
Opis:
W artykule podjęto refleksję nad kulturowymi i politycznymi implikacjami konferencji pisarzy środkowoeuropejskich i rosyjskich, która odbyła się w maju 1988 roku w Lizbonie, w kontekście dalszego rozwoju wydarzeń w naszym regionie. Implikacje te określone są jako „syndrom kulturowej straty”. Wychodząc od konstatacji, iż z przyczyn politycznych i koniunkturalnych debata ta, zamiast zogniskować uwagę mieszkańców krajów podbitych przez Związek Sowiecki, stała się wyciszonym wydarzeniem, autor omawia istotne problemy, jakie ona odsłoniła, gdy ująć ją w postkolonialnej retrospektywie: brak transmisji pomiędzy treścią wystąpień a ówczesną potoczną świadomością odnośnych społeczeństw; trwałą podrzędność środkowo-wschodnioeuropejskich literatur w skali globalnej kultury; problem języka komunikacji; trwałe przejawy skolonizowania; chroniczne zewnętrzne wyzwania nękające środkowo-wschodnioeuropejską tożsamość; asymetrię wzajemnych stosunków; imperialne tabu; „miękkie” istnienie Europy Środkowo-Wschodniej; antykolonialny wydźwięk środkowoeuropejsko-rosyjskiej konfrontacji; brak perspektyw postkolonialnego pojednania. Pomimo pesymizmu płynącego z fiaska lizbońskiego wydarzenia, w konkluzji wskazany zostaje naprawczy potencjał literatury, która zdolna jest wywołać zmianę w sferze polityki.
The paper reflects on the missing cultural and political implications of the once-prominent and now forgotten 1988 Lisbon Conference for East Central European societies, taking Poland as a case study. The Conference debates between East Central European, East South European, and Russian writers were virtually absent at that time from Polish public discourse for political reasons, and its potential importance was soon overshadowed by the events of 1989. After the demise of communism the Lisbon Conference was ignored and forgotten, while its intellectual vigor and rhetorical appeal seemed to have been raised in vain. Thus, the Conference was never given a chance to generate a cross-fertilization of ideas, whether in Poland or elsewhere in the post-communist world, so as to transform the mutual perceptions and understanding of the two contending sides: East Central European societies as the subalterns and the Russians as the ex-hegemon. Consequently, the Conference, along with the arguments raised by its participants, has remained yet another “blank spot” in these countries’ intellectual history. It has not influenced the relations between East Central European and Russian intellectual and cultural elites, thus postponing the possibility of bringing the discussion onto a postcolonial track and in effect delaying postcolonial reconciliation.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 1; 147-167
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies