Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Son of God" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Kryzys i moc wiary. Refleksja nad myślą Josepha Ratzingera - Benedykta XVI
    The Crisis and the Power of Faith. Reflecting upon the Thought of Joseph Ratzinger - Benedict XVI
    Autorzy:
    Góźdź, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31234092.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    wiara
    rozum
    Logos
    Syn Boży
    Kościół
    Józef Ratzinger − Benedykt XVI
    faith
    reason
    Son of God
    Church
    Joseph Ratzinger – Benedict XVI
    Opis:
    Joseph Ratzinger – Benedict XVI is aware of both the power and the crisis of faith. The Pope traces the roots of the contemporary crisis of faith in the complex network of external negative factors, represented by such phenomena as relativism, postmodernism or liberalism. However, His Holiness also reaches into the depth of a human being to diagnose an intrapersonal crisis. Overwhelmed by these negative trends, modern humans are incapable of the definitive comprehension of the essence of their faith. This is why Benedict XVI points towards the faith of the Church and its true power as a way out of the crisis. The history of the Church is not a history of scandals, but is a source of hope. This is the hope of the faith in Jesus Christ, expressed by the Church in its invariable, original message. The faith in Jesus Christ is the faith in a real concrete Person, the incarnated Logos. This is why Christian faith is personalistic, trinitary and communal in its nature, but its central attribute is its being reason-oriented, Logos-oriented. The characteristic feature of Christian faith as propounded by Joseph Ratzinger is its rationality. To believe is to place trust in Logos, the Sense that supports the whole universe and the human being. The Logos is not an Ancient Greek reason, but the Divine Logos who was incarnated in Jesus Christ. Under His power, Christianity becomes „the religion of the Logos”, the religion of creative power that has created the world, supports it and directs it towards the Pleroma. Is it, therefore, true to contend that the contemporary lack of faith is simply a loss of rationality? Let us hope that this reflection can wake homo sapiens up, if the species is still rational enough to realize the truth.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2012, 4; 7-18
    2080-6345
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Dogmatycznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trynitarny charakter wiary chrześcijańskiej
    The Trinitarian Nature of the Christian Faith
    Autorzy:
    Barth, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31234101.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Trójca Święta
    Bóg Ojciec
    Syn Boży
    Duch Święty
    formuły trynitarne
    Trójca historiozbawcza
    Trójca immanentna
    miłość trynitarna
    Blessed Trinity
    God the Father
    Son of God
    Holy Spirit
    Trinitarian formulae
    economic Trinity
    immanent Trinity
    Trinitarian love
    Opis:
    The mystery of the Trinitarian God is not a theological puzzle, or an intriguing but distant bit of information about God that has no real bearing on our daily life. The faith in the Trinity creates the general spiritual environment in which Christians can live. To keep Trinity in the heart of the Christian faith, it must be treated seriously. It must be defined as the belief in a real Trinitarian God, who wanted to present Himself to humanity in this way. This postulate that is often called „a Trinitarian turn” imposes two main tasks on its followers: Firstly, to consolidate the whole variety of theological expositions in the light of the Trinitarian truth. Secondly, to find common grounds for the Trinitarian truth and the Christian and, generally, human experience. Realizing both tasks enlivens the perception of the Holy Trinity as a foundation for the perception and interpretation of the Christian doctrine, the totality of human life and of the universe.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2012, 4; 117-129
    2080-6345
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Dogmatycznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obraz Boga w nauczaniu pasterskim biskupów radomskich na przestrzeni roku liturgicznego
    Image of God in the Pastoral Teaching of Radom Bishops Throughout the Liturgical Year
    Autorzy:
    Grudniewski, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035238.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-10
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    obraz Boga
    Trójca Święta
    Bóg Ojciec
    Syn Boży
    Duch Święty
    biskup
    nauczanie
    listy pasterskie
    Adwent
    Boże Narodzenie
    Wielki Post
    Wielkanoc
    image of God
    Holy Trinity
    God the Father
    Son of God
    Holy Spirit
    bishop
    teaching
    pastoral letters
    Advent
    Christmas
    Lent
    Easter
    Opis:
    Niniejszy artykuł dotyczy nauczania pasterskiego biskupów radomskich na przestrzeni lat 1992-2012 przedstawionego w kontekście stałych części roku liturgicznego, takich jak: Adwent, Boże Narodzenie, Wielki Post, Święta Wielkiej Nocy. Biskupi radomscy, posiadając uwrażliwienie na potrzebę kształtowania wiary powierzonych im „owieczek”, w ciągu 20 lat wystosowali 100 listów pasterskich starając się tłumaczyć istotne fundamenty wiary katolickiej. Pierwszy rozdział artykułu dotyczy tematu Adwentu jako czasu oczekiwania na przyjście Zbawiciela stawiając za wzór Maryję. Szczególną uwagę biskupi poświęcają kwestii przygotowania na przyjście Pana. Drugi rozdział, mówiący o Bożym Narodzeniu, koncentruje myśli biskupów na nowym życiu oraz jego obronie. Kolejny rozdział porusza kwestię Wielkiego Postu, przygotowania się przez post, modlitwę i jałmużnę do Świąt Wielkiej Nocy oraz paruzji. Ostatni rozdział odnosi się do centrum wiary katolickiej: męki, śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Należy zauważyć, iż prezentowany artykuł jest prawdopodobnie pierwszym w Polsce opracowaniem nauczania biskupów radomskich w listach pasterskich na przestrzeni roku liturgicznego. Autor artykułu wyraża nadzieję, iż poczynione starania analizy tekstów biskupów radomskich przyczynią się do bardziej pogłębionych refleksji nad kierunkami dalszego pasterskiego nauczania.
    The article presents pastoral teaching of Radom bishops over the years 1992-2012 presented in the context of regular parts of the liturgical year such as: Advent, Christmas, Lent, Easter. Bishops with sensitization for the need to shape the faith of the “sheep” entrusted to them. In 20 years they sent 100 pastoral letters trying to explain the important foundations of the Catholic faith. First chapter of the article treats about Advent as a waiting time for the coming of the Savior putting in charge the pattern of Mary. Special attention is appose by the bishops to the preparation of the Lord's coming. In the second chapter about Christmas, attention of the bishops focuses on the new life and his defense. The next chapter addresses the issue of Lent, preparation by fasting, prayer and alms for Easter and parousia. The last chapter refers to the center of the Catholic faith, that is, the passion, death and resurrection of Jesus Christ. It should be noted that the presented article is probably the first in Poland elaboration of the teaching Radom bishops in pastoral letters during the liturgical year. The author of the article hopes that the efforts made to analyze texts directed to the faithful will contribute to more in-depth reflections on the directions of further pastoral teaching.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 2; 169-190
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jezus jako „Sługa Boga” i „Mesjasz” w Koranie i w muzułmańskich interpretacjach
    Jesus as ’the Servant of Allah’ and ‘the Messiah’ in the Quran and Muslim Interpretations
    Autorzy:
    Maszkowski, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040752.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Koran
    interpretacje muzułmańskie
    tradycja muzułmańska
    Jezus
    koraniczne tytuły Jezusa
    „mesjasz” „sługa Allaha”
    Syn Boży”
    „lud Księgi”
    chrześcijaństwo
    islam
    the Quran
    Muslim interpretations
    Muslim tradition
    Jesus
    Jesus' titles in Koran
    “the Messiah”
    “the servant of Allah”
    “the son of God”
    “the People of the Book”
    The Christianity
    Islam
    Opis:
    W tytułach teologicznych Jezusa zawarł Koran podstawową naukę o Nim, o Jego godności, wyjątkowości i misji. Rozwinięciem Jego koranicznego obrazu zajęli się komentatorzy muzułmańscy, którzy sformułowali liczne interpretacje określeń Jezusa. W niniejszym artykule omówione zostały dwa koraniczne tytuły Jezusa: „sługa Boga” i „mesjasz”. Pierwszy tytuł wyraża wspólną cechę wszystkich muzułmanów i odnosi się do wszystkich ludzi oraz eksponuje człowieczeństwo Jezusa i Jego przynależność do rodzaju ludzkiego. Tym samym wykluczone zostaje Jego Synostwo Boże. Drugi tytuł wyróżnia Jezusa na tle innych ludzi i proroków, gdyż tylko On został tak nazwany w Koranie i stanowi „pomost” do pozyskania chrześcijan dla głoszonego orędzia, nawet jeśli odmawia Mu się godności boskiej. Oba tytuły nadają Mu muzułmańską tożsamość i ukazują Go jako człowieka złączonego z Bogiem więzią służby i poświęcenia. Zaprzeczają one jednak temu, co stanowi sedno wiary chrześcijańskiej. Oba negują Jezusowe Synostwo Boże. Ich teologicznochrześcijański sens został zamieniony na teocentryczno-muzułmański. Ich wykładnią stała się nie Ewangelia, lecz Koran. Dlatego jest rzeczą słuszną, by nie tłumaczyć koranicznego tytułu al-masîh. na „Chrystus” lecz pozostawić go w uproszczonym zapisie al-masih lub jako „mesjasz”. Podobnie `abd Allâh nie powinien być w żadnym wypadku tłumaczony na „sługa Jahwe”, lecz pozostać w uproszczonej formie abd-Allah lub jako „sługa Boga” vel „sługa Allaha”.
    Regarding the theological titles of Jesus, the Quran contained basic knowledge about Him, about His dignity, peculiarity and mission. Muslim commentators took up the development of His Quranic image and created numerous interpretations of the terms used for Jesus. In this article two Quranic titles of Jesus, `The Servant of God' and `The Messiah' are discussed. The first title expresses the common feature of all Muslims and eventually refers to all humans. The title also exhibits the humanity of Jesus and His membership to the human kind. Thereby His divine filiation is excluded. The second title distinguishes Jesus from other people and prophets, because only He is named like this in the Quran and He constitutes the bridge by which Christians are attracted to the proclaimed message even if one refuses Him being of God's dignity. Both titles give Him Muslim identity and delineate Him as a man connected to God with a bond of service and sacrifice. However, as both of them reject Jesus being Son of God, they deny what constitutes the focal point of Christian faith. Their Christian theological meaning is replaced by a theocentric Muslim view, as the interpretation does not refer to the Gospel, but to the Quran. Henceforth, it is not appropriate to translate the Quranic title al-masî? to `The Christ', but to leave it in the simplified notation al-masih or as `The Messiah'. Similarly `abd Allâh by no means should be translated to `The Servant of Yahweh', but remain in a simplified form abd-Allah or `The Servant of God' or `The Servant of Allah'.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 9; 127-150
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies