Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Scripture" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
„Pismo mówi, że On ma powstać z martwych” (J 20,9). Znaczenie odwołania się do Pisma w najwcześniejszych formach wyznania wiary w Zmartwychwstanie. Analiza teologicznofundamentalna
“The Scripture Says that He Must Rise from the Dead” (Jn. 20:9). The Meaning of the Appeal to the Scripture in the Earliest Forms of the Confession of Faith in Resurrection
Autorzy:
Borto, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036013.pdf
Data publikacji:
2019-08-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
zmartwychwstanie
Pismo
argument skrypturystyczny
resurrection
Scripture
scriptural argument
Opis:
Niniejszy artykuł omawia sposób, w jaki najwcześniejsze formy wyznania wiary w Zmartwychwstanie odwołują się do świadectwa Pisma Starego Testamentu. Analizie zostały poddane najważniejsze świadectwa wiary w Zmartwychwstanie wyrażone w aklamacjach i formułach wiary – zarówno te, w których nie pojawia się bezpośrednie odwołanie się do Pisma, jak też i te, w których można wskazać nawiązanie do określonych miejsc w Piśmie. W analizie pominięto katechezy i hymny liturgiczne, stosując w wyborze kryterium diachroniczne wskazujące na pierwszeństwo chronologiczne aklamacji i formuł wiary. Przeprowadzona analiza pozwoliła wykazać, że pierwszym punktem odniesienia dla wiary w Zmartwychwstanie nie jest Pismo, lecz świadectwo świadków, którzy spotkali Zmartwychwstałego, a więc u początku wiary w Zmartwychwstanie jest wydarzenie. Słowo Starego Testamentu samo w sobie jest niewystarczalne. Dopiero kiedy zaczyna się je odczytywać w świetle wydarzeń z życia Jezusa i w świetle Jego słów, można zacząć wskazywać na wypełnienie się Pisma w wydarzeniach paschalnych. Tak więc choć to nie Pismo jest początkiem wiary w Zmartwychwstanie, to zarazem wiara ta szuka odniesienia w Piśmie – lecz nie w pojedynczych tekstach Pisma, ale w Piśmie czytanym jako jedno wielkie świadectwo o zbawczym Bożym działaniu. W pierwszych formułach wiary w Zmartwychwstanie oraz w aklamacjach utrwalony został zarazem pewien sposób lektury Pisma, który stanowi wzorzec dla budowania argumentacji skrypturystycznej w teologii fundamentalnej, ponieważ ukazuje on, że Pismo jest tu czytane najpierw jako całość (egzegeza kanoniczna) oraz w świetle tradycji apostolskiej i z uwzględnieniem analogii wiary, na co zwraca uwagę Benedykt XVI w dokumencie Verbum Domini.
The article explains how the oldest formulas of faith in resurrection and their acclamations relate to the Scripture. The aim of the discussion is the presentation of the relation between the confession of faith in Resurrection and the testimony of Scripture from the theologico-fundamental perspective. On this basis, the author draws conclusions concerning the role of the scriptural argument in the faith in Resurrection.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 9; 19-34
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktualizacja Słowa Bożego w przepowiadaniu
Actualization’s Word in Preaching
Autorzy:
Dyk, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034975.pdf
Data publikacji:
2022-01-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kazanie
homilia
słowo Boże
aktualizacja
Pismo Święte
homily
sermon
word of God
actualization
Sacred Scripture
Opis:
Bez aktualizacji przepowiadanie gubi swój cel, staje się mało atrakcyjne, samo zaś słowo Boże postrzegane zostaje przez słuchaczy jako pozbawione swej zbawczej mocy i nieżyciowe. Opracowanie potwierdza te tezy. W artykule uporządkowano i syntetycznie przedstawiono najważniejsze zagadnienia związane z aktualizacją: teologiczne podstawy aktualizacji, główne zasady jej realizacji; biblijne modele aktualizacji jako wzorce dla współczesnego przepowiadania; proces aktualizacji. W zakończeniu zaś sformułowano opisową definicję aktualizacji.
Without actualization, preaching loses its purpose, becoming unattractive, and the very word of God is perceived by the listeners as devoid of its saving power, now lifeless. The study confirms these theses. The article organizes and synthetically presents the most important issues related to actualization: the theological foundations of actualization, the main principles of its implementation; biblical models of actualization as models for modern preaching; the updating process. Finally, a descriptive definition of actualization was formulated.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 1; 5-26
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nauczanie Kościoła na temat Pisma świętego i Tradycji jako źródła przepowiadania
The Teaching of the Church on the Holy Scripture and Tradition as the Source of Preaching
Autorzy:
Głowa, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062615.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
homilia
kanon
kazanie
konstytucja
Pismo święte
Sobór
Tradycja
homily
canon
sermon
constitution
Holy Scripture
Council
Tradition
Opis:
Artykuł składa się z trzech części. W pierwszej przedstawiono Pismo święte i Tradycję jako jedno źródło Objawienia, w drugiej – Pismo święte i Tradycję w życiu Kościoła, a w trzeciej – Pismo święte i Tradycję, jako pierwsze źródło dla przepowiadania. To ostatnie zagadnienie szczegółowe prezentuje zarówno wyraźne wypowiedzi Kościoła na temat w nim określony (są one zawarte w definicjach homilii i kazania, w określanym ich tworzywie oraz celu), jak i wypowiedzi pośrednie.
This paper consists of three parts. In the first part the Holy Scripture and Tradition are presented as one source of Revelation, in the second part they are shown in the life of the Church, and in the third part as the first source for preaching. The latter question brings forth both the Church’s clear statements on it (as contained in the definition of homily and sermon, in their structure and purpose), and in indirect statements
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2009, 1; 101-116
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Il Direttorio Omiletico. Presentazione e riflessioni
The Homiletic Directory. A Presentation and Critical Evaluation
Dyrektorium homiletyczne. Prezentacja i ocena
Autorzy:
Biscontin, Chino
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037963.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Dyrektorium homiletyczne
interpretacja Pisma Świętego
słowo Boże
homilia
liturgia
lectio divina
Homiletic Directory
interpreting Sacred Scripture
the Word of God
homily
liturgy
Opis:
Artykuł składa sie z trzech części. W pierwszej autor przedstawia zawartość rzeczową Dyrektorium homiletycznego uwypuklając zasadnicze tematy teologiczne tego dokumentu, a w szczególności problem natury homilii oraz kryteriów poprawnej interpretacji Pisma Świętego. Kryteria te zostały zaczerpnięte z adhortacji Verbum Domini: interpretacja perykopy w jej kontekście biblijnym, uwzględnienie zasady hierarchii prawd wiary oraz wierność Tradycji. W drugiej części autor wydobywa pozytywne aspekty Dyrektorium: stwierdzenia na temat wagi i godności homilii, przypomnienie nauki Soboru na temat homilii jako aktu celebracji liturgicznej, wezwanie do wierności nauce Kościoła poprzez odniesienie do Katechizmu Kościoła katolickiego. Część trzecia artykułu podkreśla niektóre braki i ograniczenia Dyrektorium. Zdaniem autora chodzi tu o zbyt enigmatyczne uwzględnienie adresata homilii, o brak informacji na temat aspektów komunikacyjnych przepowiadania. W dokumencie nie znalazły się także nowatorskie inspiracje papieża Franciszka zawarte w adhortacji Evangelii gaudium. Zabrakło także głębszej recepcji wskazań natury historiozbawczej obecnych w soborowej Konstytucji Dei Verbum. Il Direttorio Omiletico. Presentazione e riflessioni L'articolo comprende tre parti. La prima descrive il contenuto del Direttorio Omiletico e ne delinea i temi teologici che fanno da trama al documento e in particolare la natura dell'omelia, i criteri per una corretta interpretazione delle Scritture. Dell'omelia viene sottolineata la sua natura di mediazione sacramentale dell'evento della Parola di Dio. I criteri di interpretazione delle Scritture vengono desunti da Verbum Domini: e la comprensione di ogni pericope nel contesto dell'intera Scrittura, l'applicazione del principio della gerarchia delle verità di fede e la fedeltà alla comprensione nella Tradizione. La seconda parte mette in risalto l'apporto positivo di questo Documento: una vigorosa affermazione dell'importanza e della dignità dell'omelia, la fedeltà al dettato conciliare della sua appartenenza alla celebrazione di cui è parte integrante, l'affermazione della fedeltà alla dottrina della Chiesa, mediante il rimando al Catechismo della Chiesa Cattolica. La terza parte intende segnalare alcuni limiti del Direttorio, e cioè una inadeguata attenzione ai destinatari dell'omelia e alle esigenze di una comunicazione efficace, la non incorporazione degli impulsi di novità contenuti nella Evangelii Gaudium, l'insufficiente recezione delle indicazioni storico-salvifiche della Dei Verbum.
The article is composed of three parts. In the first part, the author presents the subject contents of the Homiletic Directory while pointing out the essential theological topics contained in this document, and particularly the nature of the issues of a homily and the criteria for correctly interpreting Sacred Scripture. These criteria were taken from the exhortation Verbum Domini: interpreting a pericope in its biblical context, taking into account the principle of hierarchy of truths of the faith and faithfulness to Tradition. In the second part, the author derives the positive aspects of the Directory. This includes its statements on the topic of the homily's importance and dignity, reference to the Council's teachings on the topic of the homily as an action in the liturgical celebration and a call to being faithful to the Church's teachings by referring to the Catechism of the Catholic Church. The third part of the article stresses some breeches and limitations in the Directory. According to the author, here we are referring to a rather enigmatic account of the homily's audience and a lack of information on the topic of aspects of communication in delivering. The document does not contain the unique inspirations of Pope Francis included in his exhortation Evangelii Gaudium. There is also a lack of a deeper reception of the nature of the historical and salvific recommendations present in the Council's Constitution Dei Verbum.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 12; 5-21
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evangelizzazione e sacramento della penitenza
Evangelization and the Sacrament of Penance
Ewangelizacja i sakrament pokuty
Autorzy:
Nykiel, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034980.pdf
Data publikacji:
2022-01-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Ewangelizacja
sakrament
sakrament pokuty
miłosierdzie
uświęcenie
nawrócenie
Pismo Święte
sens Boga
Evangelization
Sacrament
Sacrament of Penance
mercy
sanctification
conversion
Scripture
sense of God
Opis:
I nuovi scenari culturali, sempre più secolarizzati, plurali e prepotentemente influenzati dalla cultura digitale pongono le scelte di vita, in particolare quella cristiana, di fronte ad antiche e nuove sfide. In essi quale posto occupa la fede cristiana? Questa domanda merita adeguata risposta che la Chiesa intende offrire proponendo un rinnovamento del cammino ecclesiale che punti sull’evangelizzazione delle culture ma anche della vita cristiana stessa e della pastorale sacramentale. Questo contributo mette in risalto l’antico e sempre nuovo rapporto tra evangelizzazione e sacramento della Penitenza, inquadrandolo nell’intrinseco nesso tra Parola e Sacramento, tra fede e sacramenti della fede che innervano l’esperienza cristiana concreta del singolo e delle comunità. In questo scenario il Sacramento della Penitenza, adeguatamente evangelizzato, ricompreso e ben celebrato, svolge un duplice ruolo; quello di rendere praticabile l’amore misericordioso di Dio che previene, accoglie, perdona e ridona vita e quello più specificamente “missionario” che traduce la testimonianza di vita rinnovata e misericordiata del penitente in un’autentica azione evangelizzatrice, il cui cuore è rappresentato dal messaggio della rivoluzione della tenerezza divina che fa nuove tutte le cose. Il singolo credente e le comunità traggono dal Sacramento della Penitenza la forza dell’amore misericordioso di Dio, che guarisce, risana e fa risorgere, e ripropone la vita cristiana come la più bella avventura da vivere, poiché il perdono chiesto e ricevuto diventa la più alta scuola dove si accoglie l’amore come dono che, a sua volta, va sempre donato.
Nowe scenariusze kulturowe, coraz bardziej zsekularyzowane, pluralistyczne i pozostające pod silnym wpływem kultury cyfrowej, stawiają stare i nowe wyzwania odnośnie fundamentalnych chrześcijańskich wyborów życiowych. Jakie miejsce zajmuje w nich wiara chrześcijańska? Pytanie to zasługuje na adekwatną odpowiedź, którą Kościół zamierza udzielić, proponując odnowę poprzez ewangelizację kultury, a także samego życia chrześcijańskiego i duszpasterstwa sakramentalnego. Niniejsze opracowanie podkreśla starożytną i wciąż życiodajną relację między ewangelizacją a sakramentem pokuty, ujmując ją w ramy nierozerwalnego związku między Słowem a sakramentem, między wiarą a sakramentami wiary, które przenikają konkretne doświadczenie chrześcijańskie jednostek i wspólnot. W tej perspektywie sakrament pokuty, odpowiednio ewangelizowany, zalecany i celebrowany, odgrywa podwójną rolę: urzeczywistnia miłosierną miłość Boga, która ochrania, przyjmuje, przebacza i przywraca do życia, oraz pełni rolę bardziej specyficznie „misyjną”, polegającą na przekładaniu świadectwa odnowionego i miłosiernego życia penitenta na autentyczną akcję ewangelizacyjną, centrum której stanowi orędzie o rewolucji Bożej czułości czyniącej wszystko nowym. Poszczególni wierni oraz całe wspólnoty czerpią z sakramentu pokuty siłę miłosiernej miłości Boga, która uzdrawia, leczy i wskrzesza oraz proponuje na nowo życie chrześcijańskie jako najpiękniejszą przygodę, jaką można przeżyć. Przebaczenie, o które się prosi i które się otrzymuje, staje się najwyższą szkołą, w której miłość przyjmuje się jako dar, który z kolei zawsze trzeba dawać innym. 
The new cultural scenarios which are more and more secularized, very plural and strongly influenced by the digital culture, in front of old and new challenges require the precise choices in life, in particular the Christian one. Let us usk, what place does the Christian faith occupy in them? This question deserves an adequate answer that the Church intends to offer by proposing a renewal of the ecclesial journey that focuses on the evangelization of cultures but also of Christian life itself and of sacramental pastoral care. This contribution highlights the ancient and ever new relationship between evangelization and the sacrament of Penance, framing it in the intrinsic connection between Word of God and Sacrament, between faith and the sacraments of faith that innervate the concrete Christian experience of individuals and communities. In this scenario, the Sacrament of Penance, adequately evangelized, understood and well celebrated, plays a twofold role: that of making practicable the merciful love of God that prevents, welcomes, forgives and restores life, and the more specifically “missionary” role that translates the witness of a renewed and merciful life of the penitent into an authentic evangelizing action, the heart of which is represented by the message of the revolution of divine tenderness that makes all things new. Individual believers and communities draw from the Sacrament of Penance the strength of God’s merciful love, which heals and resurrects, and re-proposes the Christian life as the most beautiful adventure to be experienced, since forgiveness asked for and received becomes the highest school where love is welcomed as a gift which, in turn, must always be given.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 1; 97-115
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Argument skrypturystyczny w teologii fundamentalnej i uwarunkowania jego waloru motywacyjnego
Argument from Scripture in Fundamental Theology and Determinants of its Motivational Value
Autorzy:
Słupek, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343151.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teologia fundamentalna
argument skrypturystyczny
judaizm biblijny
wypełnienie się Pism
relektura tekstu świętego
fundamental theology
argument from Scriptures
biblical Judaism
fulfillment of Scripture
relecture of the sacred text
Opis:
W teologii fundamentalnej jednym z istotnych argumentów, przywoływanych dla uwiarygodnienia boskiej godności Jezusa z Nazaretu, jest argument skrypturystyczny. Chodzi w nim o wykazanie, że w historycznej Osobie Jezusa z Nazaretu zrealizowały się mesjańskie proroctwa i zbawcze obietnice Starego Testamentu. Był on obecny już w autoapologii Jezusa z Nazaretu oraz w działalności ewangelizacyjnej Kościoła apostolskiego. Celem niniejszego artykułu jest wskazanie na mało dotąd eksponowane historyczno-teologiczne uwarunkowania waloru motywacyjnego tegoż argumentu. Dla zrealizowania tego celu ukazano najpierw specyfikę spojrzenia na ten argument w historii i obecnie. Następnie przedstawiono trzy istotne uwarunkowania jego waloru motywacyjnego. Przywołując ten argument dla uwiarygodnienia mesjańskich roszczeń Jezusa z Nazaretu, trzeba najpierw mieć na uwadze fakt wielopostaciowości judaizmu w czasach, w których On żył. Nie mniej ważną kwestią jest właściwe rozumienie eksponowanego wypełnienia się starotestamentalnych proroctw w Jezusie z Nazaretu. Z tym zaś związana jest trzecia kwestia – praktyka dokonywania relektury tekstu świętego w tradycji żydowskiej. Zarysowane uwarunkowania, właściwie uwzględniane w wykładzie teologii fundamentalnej, mogą przyczyniać się do skuteczniejszego motywowania do wiary chrześcijańskiej za pomocą argumentu biblijnego.
One of the essential arguments in fundamental theology invoked to authenticate the divine dignity of Jesus of Nazareth is the argument from Scripture. This argument demonstrates that in the historical person of Jesus of Nazareth the messianic prophecies and saving promises of the Old Testament were fulfilled. This line of thought was already present in the auto-apology of Jesus of Nazareth and in the evangelizing activity of the Apostolic Church. The aim of this article is to point out the historical and theological determinants of the motivational value of this argument, which have not been sufficiently shown so far. To achieve this goal, the historical overview of the argument was first presented. Next, three important determinants of its motivational value were shown. Invoking this argument to authenticate the messianic claims of Jesus of Nazareth, one must first bear in mind the fact of the multiformity of Judaism at the time in which He lived. No less important is the correct understanding of the fulfillment of the Old Testament prophecies in Jesus of Nazareth. Related to this is the third issue – the practice of relecture of the sacred text in the Jewish tradition. The outlined determinants, properly taken into account in the lecture of fundamental theology, can contribute to a more effective motivation to the Christian faith by means of a biblical argument.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 9; 27-44
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metoda interpretacji i przepowiadania słowa Bożego SIFT w służbie kaznodziejstwa całą duszą
The SIFT Method in the Service of Preaching with All Our Souls
Autorzy:
Chaim, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040664.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
metoda interpretacji i przepowiadania słowa Bożego SIFT
typy psychologiczne
Biblia i typy osobowości
the SIFT method of biblical hermeneutics and liturgical preaching
psychological type preferences
personality types and scripture
KEYWORDS
Opis:
L.J. Francis i P. Atkins opracowali interesującą i bardzo przydatną metodę interpretacji i głoszenia słowa Bożego SIFT (sensing, intuition, feeling, thinking – spostrzeganie, intuicja, uczucia, myślenie), opartą na teologii różnic indywidualnych i psychologii osobowości. Istotą metody jest zastosowanie funkcji umysłu człowieka (spostrzeganie, intuicja, uczucia, myślenie) do zrozumienia procesów interpretacji Biblii i otaczającego świata, a konsekwentnie także ich wpływu na przygotowanie kazań (homilii). Zasadność stosowania metody jest potwierdzana w wielu badaniach empirycznych. Artykuł w swej zasadniczej części prezentuje cztery odmienne sposoby interpretacji tekstów Pisma Świętego za pomocą funkcji psychicznych (s-i-f-t), cztery kroki w podejściu do konkretnej perykopy biblijnej wyznaczane tymi funkcjami oraz przykład zastosowania metody SIFT do tekstu Ewangelii według św. Marka 4, 35-41. Korzystanie z metody SIFT daje pełny dostęp do tekstu świętego i pozwala przepowiadać w sposób zrozumiały dla wiernych także o innym typie psychologicznym niż naturalne preferencje umysłu kaznodziei.
The aim of the article is an introduction and recommendation the SIFT method of biblical hermeneutics and liturgical preaching worked by Leslie J. Francis and P. Atkins and validated in quite a number empirical research. The SIFT method has its roots in the three fields: a theology of individual differences situated within the doctrine of creation, a conception of Jungian psychological type and empirical observation. The SIFT method addresses in systematic way the four sets of questions posed by the four psychological functions of sensing and intuition, and of feeling and thinking to each passage of scripture in turn. The effects are the four distinctive hermeneutical perspectives. The four psychological functions enable a fully rounded approach to interpreting the text and to preaching the word of God to audience with all psychological type preferences, to bring all four voices of scripture into the pulpit.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 12; 117-136
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies