Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Polish romantic" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    A notebook with Norwid on the cover. Notes on the presence of Cyprian Norwid in volumes of poetry titled Kochanka Norwida and Nie dam ci siebie w żadnej postaci by Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki
    Autorzy:
    Maryjka, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/17902795.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-11
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki
    Cyprian Norwid
    Kochanka Norwida
    Nie dam ci siebie w żadnej postaci
    new Polish poetry
    romantic inspirations
    Opis:
    This article examines connections between the poetry of Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki and works by Cyprian Norwid, following Norwidian traces in the contemporary poet’s writings and attempting to reveal their meanings. Poems from collections titled Kochanka Norwida (2014) and Nie dam ci siebie w żadnej postaci (2016) are analysed and interpreted in terms of their frequent and obvious references to Norwid. It is argued that Norwid’s works have had a significant impact on the poetic identity of Tkaczyszyn-Dycki, while his references to Norwid do not stem merely from adopting a certain creative strategy but from Tkaczyszyn-Dycki’s exceptional experience of encountering the Romantic poet.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2020, 38 English Version; 81-94
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Norwids "tatarski czyn". Between hierarchy and eruption (semantics, contexts, and consequences)
    Autorzy:
    Zehnder, Christian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/17889236.pdf
    Data publikacji:
    2021-02-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Norwid
    Mickiewicz
    Cieszkowski
    polski romantyzm
    Promethidion
    aktywizm romantyczny
    filozofia czynu
    Imperium Rosyjskie
    orientalizm
    Polish Romanticism
    Romantic activism
    philosophy of action
    Russian Empire
    Orientalism
    Opis:
    Drawing on a scholarly polemic of the 1930s, this paper differentiates between two ways of understanding and translating Cyprian Norwid’s formula “tatarski czyn,” as ‘Tatar deed’ (from the Polish czyn) or as ‘Tatar rank’ (from the Russian chin according to the Tsarist Table of Ranks). The aim is to show how the eruptive versus the hierarchical readings of “tatarski czyn” have influenced the opinions on Norwid’s dialogic treatise Promethidion (1851) and, more generally, on his criticism of the utopian thought of Polish Romanticism and of Russian po-litics. It was Adam Mickiewicz who in the 1820s and 1830s pointed to the homonymy between czyn and chin and its potential in enacting ambivalences between the seemingly incommensurable imaginaries of eruption and hierarchy. Moreover, Mickiewicz already linked both understandings of czyn with a stereotypical Tatar, or Mongolian, “Asianness.” In this respect, Norwid’s formula is fairly conventional. What is genuinely original, however, is how Norwid turns Mickiewicz’s earlier ideas against those of the later Mickiewicz who, in his Paris Lectures on the Slavs (1840–1844), seems to glorify the “Tatar deed.” In contrast to the “bloody ladder” of Russian bureaucracy and the irrational tendency in Mickiewicz’s activism, Norwid suggests a “gradual labor” culminating in, not erupting with, the deed (Promethidion). This aspect of Norwid’s metaphorical thought is shown in a parallel reading with the philosopher August Cieszkowski who, in his Prolegomena to Historiosophy (1838), conceptualized history as a “texture of deeds” leading to institutions. Similarly, Norwid’s positive notion of the deed, i.e. his revision of Romantic activism, should be situated beyond the alternatives of eruption and hierarchy.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2019, 37 English Version; 17-42
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Tatarski czyn” Norwida między hierarchią a erupcją (semantyka, konteksty, konsekwencje)
    Norwids "tatarski czyn". Between hierarchy and eruption (semantics, contexts, and consequences)
    Autorzy:
    Zehnder, Christian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2117452.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-14
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Norwid
    Mickiewicz
    Cieszkowski
    polski romantyzm
    Promethidion
    aktywizm romantyczny
    filozofia czynu
    Imperium Rosyjskie
    orientalizm
    Polish Romanticism
    Romantic activism
    philosophy of action
    Russian Empire
    Orientalism
    Opis:
    Opierając się na polemice między Stanisławem Cywińskim a Ignacym Fikiem z lat 30. XX w. artykuł rozróżnia dwa sposoby rozumienia norwidowskiego wyrażenia „tatarski czyn”: jako ‘akcja’ lub jako ranga (z rosyjskiego czin według carskiej Tabeli rang). Celem artykułu jest ukazanie, w jaki sposób erupcyjne i hierarchiczne odczytania „tatarskiego czynu” wpłynęły na opinie na temat Promethidiona (1851) i, szerzej, na norwidowską krytykę utopijnej myśli polskiego romantyzmu i rosyjskiej polityki. Adam Mickiewicz w latach dwudziestych i trzydziestych XIX w. wskazywał na homonimię między wyrazami czyn a czin oraz na jej potencjał w tworzeniu ambiwalencji między pozornie nieprzystającymi wyobrażeniami erupcji i hierarchii. Ponadto Mickiewicz powiązał oba rozumienia słowa czyn ze stereotypową tatarską lub mongolską „azjatyckością”. Pod tym względem sformułowanie Norwida jest konwencjonalne. Oryginalne jest jednak to, jak Norwid obraca wcześniejsze idee Mickiewicza przeciwko późniejszym poglądom autora Dziadów, który w swoich prelekcjach paryskich zdaje się gloryfikować „czyn tatarski”. W przeciwieństwie do „krwawej drabiny” rosyjskiej biurokracji i irracjonalnej tendencji w aktywizmie Mickiewicza, Norwid proponuje „stopniową pracę”, której kulminacją, a nie erupcją, jest czyn. Ten aspekt wyobraźni Norwida ukazany jest w równoległej lekturze z myślą filozofa Augusta Cieszkowskiego, który w swoich Prolegomenach do historiozofii określił historię jako „tkaninę czynów” prowadzącą do instytucji. W podobny sposób pozytywne wyobrażenie Norwida o czynie, czyli jego rewizja romantycznego akty-wizmu, powinno sytuować się poza alternatywami erupcji i hierarchii.
    Drawing on a scholarly polemic of the 1930s, this paper differentiates between two ways of understanding and translating Cyprian Norwid’s formula “tatarski czyn,” as ‘Tatar deed’ (from the Polish czyn) or as ‘Tatar rank’ (from the Russian chin according to the Tsarist Table of Ranks). The aim is to show how the eruptive versus the hierarchical readings of “tatarski czyn” have influenced the opinions on Norwid’s dialogic treatise Promethidion (1851) and, more generally, on his criticism of the utopian thought of Polish Romanticism and of Russian po-litics. It was Adam Mickiewicz who in the 1820s and 1830s pointed to the homonymy between czyn and chin and its potential in enacting ambivalences between the seemingly incommensurable imaginaries of eruption and hierarchy. Moreover, Mickiewicz already linked both understandings of czyn with a stereotypical Tatar, or Mongolian, “Asianness.” In this respect, Norwid’s formula is fairly conventional. What is genuinely original, however, is how Norwid turns Mickiewicz’s earlier ideas against those of the later Mickiewicz who, in his Paris Lectures on the Slavs (1840–1844), seems to glorify the “Tatar deed.” In contrast to the “bloody ladder” of Russian bureaucracy and the irrational tendency in Mickiewicz’s activism, Norwid suggests a “gradual labor” culminating in, not erupting with, the deed (Promethidion). This aspect of Norwid’s metaphorical thought is shown in a parallel reading with the philosopher August Cieszkowski who, in his Prolegomena to Historiosophy (1838), conceptualized history as a “texture of deeds” leading to institutions. Similarly, Norwid’s positive notion of the deed, i.e. his revision of Romantic activism, should be situated beyond the alternatives of eruption and hierarchy.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2019, 37; 17-42
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wizerunek Rosji w powieści Jana Czyńskiego Cesarzewicz Konstanty i Joanna Grudzińska, czyli Jakubini polscy: problem ewolucji stereotypów romantycznych
    The Image of Russia in Jan Czyński’s Novel Cesarzewicz Konstanty i Joanna Grudzińska, czyli Jakubini polscy. The Problem of the Evolution of Romantic Stereotypes
    Autorzy:
    Filatova, Natalia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1801473.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    paradygmat romantyczny; Jan Czyński; wielki książę Konstanty; Rosja w piśmiennictwie polskiego romantyzmu
    Romantic paradigm; Jan Czyński; Grand Duke Constantine; Russia in the literature of Polish Romanticism
    Opis:
    Artykuł skupia się na powieści Jana Czyńskiego Cesarzewicz Konstanty i Joanna Grudzińska, czyli Jakubini polscy, analizowanej w kontekście uformowanych w epoce polistopadowej romantycznych stereotypów kulturowych dotyczących relacji polsko-rosyjskich. Prezentując poszczególne wątki fabularne powieści (ambiwalencje otaczające postać księcia Konstantego, życie polityczne w Królestwie Polskim, opozycja patrioci–konformiści, działalność tajnych służb policyjnych w Warszawie), autorka dowodzi, że pamfletowy charakter powieści (skorelowany z osobistym zaangażowaniem politycznym Czyńskiego) czyni z niej instruktywne kompendium motywów składających się na obraz Rosji w polskim piśmiennictwie lokującym się w obrębie romantycznego paradygmatu.
    The article focuses on the novel by Jan Czyński Cesarzewicz Konstanty i Joanna Grudzińska, czyli Jakubini polscy, analysed in the context of the Romantic cultural stereotypes concerning Polish-Russian relations formed after the November Uprising. While presenting the novel’s plot (the ambivalence surrounding the figure of Grand Duke Constantine, political life in the Kingdom of Poland, the opposition patriots vs. conformists, the operation of secret police services in Warsaw), the author proves that the pamphlet character of the novel (correlated with Czyński’s personal political involvement) makes it an instructive compendium of motifs constituting the image of Russia in Polish literature within the Romantic paradigm.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 1; 75-94
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zeszyt z Norwidem na okładce. Notatki o obecności Cypriana Norwida w tomikach Kochanka Norwida i Nie dam ci siebie w żadnej postaci Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego
    A notebook with Norwid on the cover. Notes on the presence of Cyrian Norwid in the volumes of poetry titled Kochanka Norwida and Nie dam ci siebie w żadnej postaci by Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki
    Autorzy:
    Maryjka, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2117490.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki
    Cyprian Norwid
    Kochanka Norwida
    Nie dam ci siebie w żadnej postaci
    poezja najnowsza
    inspiracje romantyczne
    Kochanka Norwida [A Lover of Norwid]
    Nie dam ci siebie w żadnej postaci [I Will Not Give Myself to You in Any Form]
    New Polish Poetry
    Romantic Inspirations
    Opis:
    Problematyka artykułu dotyczy związków poezji Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego z twórczością Cypriana Norwida. Autor tekstu śledzi Norwidowskie tropy w wierszach współczesnego poety i próbuje odsłonić ich znaczenia. Analizie i interpretacji zostają poddane wiersze z tomików Kochanka Norwida (2014) oraz Nie dam ci siebie w żadnej postaci (2016), w których odwołania do Norwida są częste i widoczne. Badacz dowodzi, że twórczość Cypriana Norwida miała istotny wpływ na kształt poetyckiej tożsamości Tkaczyszna-Dyckiego, a pojawiające się nawiązania wynikają nie tylko z twórczej strategii, ale z wyjątkowego, wypływającego z biografii, doświadczenia spotkania z Poetą.
    The article examines the connections between the poetry of Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki and the works of Cyprian Norwid. The author of this article follows Norwidian traces in the contemporary poet’s writings and attempts to reveal their meanings. The poems in the collections titled Kochanka Norwida (2014) and Nie dam ci siebie w żadnej postaci (2016) are analysed and interpreted, where frequent and obvious references are made to Norwid. It is argued here that Norwid’s works had a significant impact on the form of the poetic identity of Tkaczyszyn-Dycki, while the references do not stem merely from a creative strategy, but also from Tkaczyszyn-Dycki’s exceptional experience of meeting the Poet.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2020, 38; 87-98
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies