Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Paweł I" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
La poesia di Karol Wojtyła: un itinerario ascetico
Karol Wojtyła’s Poetry: an Ascetic Journey
Autorzy:
Fava Guzzetta, Lia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1731482.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Karol Wojtyła
Jan Paweł II
twórczość literacka
poezje
krytyka i interpretacja
John Paul II
literary work
poetry
criticism and interpretation
Opis:
Poezja Karola Wojtyły: wędrówka ascetyczna Artykuł jest swego rodzaju wędrówką po twórczości poetyckiej Karola Wojtyły – Jana Pawła II, wędrówką ascetyczną, a jednocześnie niezmiernie bogatą, w ślad za osobą z zewnątrz, wolną od naszego rodzimego kontekstu historyczno-kulturowego, zatem i otwartą na nieograniczone perspektywy interpretacji. Praca ukazuje uniwersalny charakter dorobku poetyckiego Karola Wojtyły, kładzie akcent na nowe elementy percepcji tejże poezji i w innym świetle ukazuje znaczenia wersów, wciąż tak bardzo aktualnych i niezmiennie adresowanych do człowieka, który także (a może zwłaszcza) dziś boryka się z odwiecznymi dylematami. Już we wczesnych utworach literackich obecne są (i na trwale pozostaną) dwa głębokie wymiary: dusza słowiańska oraz intelektualna klasyczność, które staną się charakterystyczne również dla talentu komunikacji ekumenicznej i wizji teologicznej Kościoła u Jana Pawła II. W przejściu od młodzieńczych sonetów do hymnów można dostrzec nie tylko rozwój stylistyczny i głębię przesłania, ale przede wszystkim podążanie w kierunku świadomej religijności, kontemplacji, w kierunku kapłaństwa, które rodziło się w szczególnie dramatycznych czasach drugiej wojny światowej. Z kolei w okresie kapłańskim wybory poety naznaczone są pragnieniem zrozumienia kondycji człowieka oraz zauważanie miłości Boga w stosunku do stworzenia. Kontemplacja staje się coraz bardziej modlitwą, a z modlitwy rodzi się dialog. Twórczość literacka Karola Wojtyły jawi się jako opowieść o własnym doświadczeniu wewnętrznym oraz odsłania duchową antropologię. La poesia di Karol Wojtyła: un itinerario ascetico L’itinerario poetico di Karol Wojtyła viene esplorato nel suo evolversi a partire dalle Poesie Giovanili che privilegiano inizialmente la forma del Sonetto per passare all’Inno e alla Ballata. Successivamente vengono sperimentate forme più complesse ed aperte che riescono a fondere e superare il confine poesia / prosa in linea con le poetiche della modernità letteraria tra XX e XXI secolo. L’evoluzione del linguaggio poetico si svolge parallelamente all’approfondirsi della vicenda personale ed interiore del poeta sulla via della progressiva crescita di una esperienza mistica singolare ed insolita. Egli, per la sua capacità di immergersi ed immedesimarsi sia nella drammaticità storica del suo e del nostro tempo, sia nella ricerca inesausta di una verità che vada oltre «il magro fiume della storia» per rispondere alla sete di Assoluto dell’uomo, percorre una scala di Ascesi sempre più intensa le cui tappe in progress lasciano preziose tracce nei testi poetici, i quali acquisiscono via via una dimensione di iconicità sempre più significativa. Nell’ultima opera Trittico Romano (l’unica a firma Giovanni Paolo II) il poeta, sacerdote e mistico, giunge all’approdo della pura «visione» del progetto divino iscritto nella «policromia» stessa dell’affresco michelangiolesco della Cappella Sistina, assumendolo come vera, immensa Icona di «Immagine e Somiglianza», consegnata agli uomini dal pittore, messaggio e contemporaneamente «chiave di lettura», attraverso cui l’Invisibile si manifesta nel Visibile. Senza dubbio possiamo considerare Karol Wojtyła uno dei più grandi protagonisti della poesia religiosa fra i due secoli.
L’itinerario poetico di Karol Wojtyła viene esplorato nel suo evolversi a partire dalle Poesie Giovanili che privilegiano inizialmente la forma del Sonetto per passare all’Inno e alla Ballata. Successivamente vengono sperimentate forme più complesse ed aperte che riescono a fondere e superare il confine poesia / prosa in linea con le poetiche della modernità letteraria tra XX e XXI secolo. L’evoluzione del linguaggio poetico si svolge parallelamente all’approfondirsi della vicenda personale ed interiore del poeta sulla via della progressiva crescita di una esperienza mistica singolare ed insolita. Egli, per la sua capacità di immergersi ed immedesimarsi sia nella drammaticità storica del suo e del nostro tempo, sia nella ricerca inesausta di una verità che vada oltre «il magro fiume della storia» per rispondere alla sete di Assoluto dell’uomo, percorre una scala di Ascesi sempre più intensa le cui tappe in progress lasciano preziose tracce nei testi poetici, i quali acquisiscono via via una dimensione di iconicità sempre più significativa. Nell’ultima opera Trittico Romano (l’unica a firma Giovanni Paolo II) il poeta, sacerdote e mistico, giunge all’approdo della pura «visione» del progetto divino iscritto nella «policromia» stessa dell’affresco michelangiolesco della Cappella Sistina, assumendolo come vera, immensa Icona di «Immagine e Somiglianza», consegnata agli uomini dal pittore, messaggio e contemporaneamente «chiave di lettura», attraverso cui l’Invisibile si manifesta nel Visibile. Senza dubbio possiamo considerare Karol Wojtyła uno dei più grandi protagonisti della poesia religiosa fra i due secoli.
This article is a kind of journey through the poetic work of Karol Wojtyła / John Paul II – a wandering that is ascetic, yet extremely rich – in the footsteps of an outsider, a person free from our native historical and cultural context, and hence open to the unlimited possibilities of interpretation. This work shows the universal character of Karol Wojtyła’s poetic output; it emphasises new elements in the perception of that poetry, while showing the meaning of the verses in a different light, verses still relevant and invariably addressed to man, who is also (and maybe especially) struggling with eternal dilemmas today. The early literary works already contained two profound dimensions: the Slavic soul and intellectual classicism, which would also become a feature of John Paul II’s talent for ecumenical communication and his theological vision of the Church. In the transition from youthful sonnets to hymns, we can notice not only the stylistic development and depth of the message, but, above all, a move towards conscious religiousness, contemplation, towards the priesthood, a move which was born in the very dramatic time of the Second World War. As a priest, on the other hand, his poetic choices were marked by a desire to understand the condition of man and to see God’s love for His creation. This contemplation becomes increasingly more like a prayer, and dialogue is born out of prayer. Karol Wojtyła’s literary work appears as a story about his own inner experience and reveals a spiritual anthropology.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 11-31
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Piękno i wymagania małżeńskiej miłości w nauczaniu Jana Pawła II
The Beauty and Requirements of Marital Love in the Teaching of John Paul II
Autorzy:
Brzeziński, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343190.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
miłość
małżeństwo
piękno i wymagania miłości
Jan Paweł II
love
marriage
beauty and the demands of love
John Paul II
Opis:
Doświadczenie miłości jest jednym z podstawowych doświadczeń człowieka, które stanowi o jego szczęściu i spełnieniu. Każdy człowiek poszukuje miłości, pragnie być nią obdarowany i nią obdarowywać. Często jednak napotyka na trudności w poznaniu prawdy o tym, czym jest miłość, zadawalając się jej namiastkami, fałszywym rozumieniem, spłyceniem jej tylko do uczucia, a nawet egoizmu. A tymczasem prawda o miłości wskazuje, że jest ona piękna, daje człowiekowi szczęście, pozwala na jego rozwój, gdy stawia wymagania. W sposób szczególny dotyczy to miłości małżeńskiej, która ma stać na straży trwałości i nierozerwalności małżeństwa, bycia z sobą do końca życia oraz odpowiedzialności za przekazanie życia dzieciom. Prawdę o pięknie i wymaganiach miłości ukazał nam Jezus Chrystus, a najpełniej zrealizowali małżonkowie z Nazaretu – Maryja i Józef. Tę prawdę o pięknie, trudzie i wymaganiach stawianych przez miłość ukazano w artykule poprzez analizę nauczania Jana Pawła II, skierowanego zwłaszcza do młodych i do małżonków, w których wskazuje on, że miłość jest piękna właśnie poprzez to, że stawia wymagania, wymagania te zaś są skierowane najpierw do osoby kochającej. Miłość jest bowiem bezwarunkowa i kocha się drugą osobę nie przez to, co może ona dać, ale ze względu na wartość samej osoby. Taka bezwarunkowa, wymagająca i tym samym piękna miłość stoi także na straży godności człowieka – tego, który jest kochany, i tego, który kocha.
The experience of love is one of the basic human experiences that make him happy and fulfilled. Every person is looking for love, wants to be given it and give it. However, he often encounters difficulties in learning the truth about what love is, contenting himself with its substitutes, false understanding, reducing it only to feeling and even selfishness. Meanwhile, the truth about love shows that love is beautiful, gives a person happiness, allows him to develop when it makes demands. This applies in particular to conjugal love, which is to safeguard the permanence and indissolubility of marriage, being together for the rest of one's life, and responsibility for handing over life to children. Christ showed us the truth about the beauty and demands of love, and the spouses of Nazareth — Mary and Joseph — were fully realized. In the article, the Author shows this truth about beauty, toil and requirements of love by analyzing the teachings of John Paul II, directed especially to young people and spouses, in which he shows that love is beautiful precisely by setting requirements, and these requirements first they are aimed at a loving person. Love is unconditional and you love another person not because of what they can give, but because of the value of the person himself. Such unconditional, demanding and thus beautiful love also protects the dignity of man – the one who is loved and the one who loves.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 10; 5-29
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
St. John Paul II’s Ideas of Dialogue between the Church and Science
Dialog Kościoła z nauką w ujęciu św. Jana Pawła II
Autorzy:
Anderwald, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038077.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jan Paweł II
Kościół katolicki
nauka
teologia
relacja Kościół i nauka
John Paul II
Catholic Church
science
theology
relationship between the Church and science
Opis:
Wśród różnych obszarów tematycznych dialogu ze światem ważne miejsce w papieskim nauczaniu zajmuje dialog Kościoła z nauką. Dialog ten zasadniczo jest prowadzony, choć z różną intensywnością, od początku istnienia Kościoła, gdyż jest związany implicite z istotną dla myśli chrześcijańskiej relacją między rozumem a wiarą. Za pontyfikatu św. Jana Pawła II (1978-2005) problematyka dialogu Kościoła z nauką stała się ważnym elementem papieskiej troski i nauczania. O dużym zaangażowaniu papieża w dialog Kościoła z nauką świadczy wielość jego wypowiedzi, dotyczących różnych aspektów tegoż dialogu, wygłaszanych podczas różnej rangi spotkań z przedstawicielami nauki. Artykuł ma na celu syntetyczną prezentację wkładu św. Jana Pawła II w dialog Kościoła z nauką. Źródłem dla opracowania postawionego problemu są zasadniczo wypowiedzi papieża kierowane do członków Papieskiej Akademii Nauk, uczestników interdyscyplinarnych sympozjów, jak i okazjonalne przemówienia do ludzi nauki. Choć papieskie wypowiedzi dotykają różnych kwestii dotyczących dialogu Kościoła z nauką i najczęściej przeplatają się w jego wypowiedziach, to jednak zasadniczo koncentrują się wokół trzech: (1) uzasadnienie konieczności podejmowania dialogu Kościoła ze światem nauki; (2) jego metodologicznych uwarunkowań oraz (3) tematyki. Wymienione kwestie stanowią podstawę do wyznaczenia struktury dla prowadzonych rozważań, ukazując równocześnie konkretny wkład św. Jana Pawła II w rozwój dialogu Kościoła z nauką.
This paper will analyse the teaching of Pope John Paul II with regard to the opening of the Church towards science. This is a relevant issue to the Christian faith. Its justification is made today in a climate of scientific thinking, in which scientific tools of recognising of the world, as well as the scientific picture of the world play an important role. This article will demonstrate in sequence: (1) the need for dialogue between the Church and science; (2) the methodological considerations, and (3) topics of this dialogue. Particular attention is paid to the papal indications on general criteria of dialogue between theologians, as the representatives of the Church and scientists, as the representatives of various fields of scientific exploration.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 9; 81-94
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jana Pawła II dorobek zamknięty, dzieło otwarte
John Paul II the Closed Achievements and the Open Work
Autorzy:
Gach, Piotr Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1848988.pdf
Data publikacji:
2020-05-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jan Paweł II
papież
pedagogika ewangeliczna
wymiary solidarności
diagnozy i współpraca w wychowaniu
John Paul II
pope
evangelical pedagogy
dimensions of solidarity
diagnoses and co-operation in education
Opis:
The author begins with a question: who was John Paul II? First he makes a review of various terms used to describe the Pope-Pole. They are found in his many biographies, studies, albums, learned journals, press publications, radio and television broadcasts, and characterisation delivered at learned symposiums in Poland. The author closes this review with a statement that the personality and activity of John Paul II transcends the unambiguous terms used by contemporary journalists, politicians, biographers, and historians. He cannot be enclosed in one field of meaning, or even reduced to several terms. John Paul II spoke on the formation of teachers and educators, the necessity to prepare them for their job from many points of view and to equip them with educational and didactic skills. He spoke about the serious and subtle question of their vocation and even their apostleship, the necessity to fulfil essential tasks and the need to co-operate with their pupils' parents. These sentences, often quoted in the press, suffice to define the Pope as a good pedagogue, educator, and teacher both in theory and practice. Starting from the personalistic vision of man, supplemented by the axiological, normative, social and cultural, and religious approaches, John Paul II arrives the overall vision of Christian pedagogy. According to him, education is a continual process that encompasses the formation of personality and serves to build the civilisation of life, truth, and love. That process leads to a full mental development and to engagement in everyday matters. It takes places in various milieus: in the family, social groups, the nation, the state, and the Church. The figure of John Paul II can be seen here as: a teacher, theorist of education, visionary who shows the Church's stance on education, a pedagogue well-aware of the didactic methods and means by which to reach the listener, an author of the educational programme for a definite group of people, for families, and the whole nations. In his addresses, John Paul II presented many accurate social and pedagogical diagnoses. This his figure appears to be a foreseeing pedagogue, caring educator, lover of people, the one who sees their errors and weaknesses, but at the same time encourages them to positive actions, to demand of themselves, and to reach the long-term goals. The exceptional character of his life consists not only in the diverse form of his teaching. He also set on apostolic journeys and was an exemplary figure when he showed us how to suffer illnesses, and how he coped with the assault on his life. Journalists and biographers admired him for his words about God, man, societies, history, and the contemporary times. He regularly met with the suffering and the sick, talked with them, consoled brought, and administered the Holy Communion to them. Following the Pope's order, a “Gift of Mary” hostel for the poor was built in the Vatican. The Pope showed pedagogical and educational values. His addresses on pedagogical and social issues often encouraged people to action and released creative opportunities. He did not only appeal, instruct, and summon, but also provided funds for those societies who had suffered disasters, for the poor in Latin America, for the countries in Sahara struggling against drought. The teaching of John Paul II was the key element of his pontificate and an important chain in governing the Church. While responding to the questions whether John Paul II's teaching was accepted, the author points to various manifestations of how people approved of his pedagogy. These are, among other things, letters written to him, gratitude for counsels and guidelines, many books and albums with dedications, precious arts of work, artistic and useful products, liturgical garments and vessels, medals and numismatists. A large part of them is stored in Rome, in the Centre of the Documentation of John Paul II's Pontificate at via Cassia 1200, in the Vatican Museum and Library, and in other museum collections. All these gifts may be treated as a token of social approval and acceptance of his teaching, recognition of his views, attitude, or addresses. They were also given to show gratitude that he had visited a particular place in his Homeland, or hosted a delegation during the audiences. John Paul II influenced the masses of people and small groups, families, and the lonely. He encouraged them to creativity, to various activities, to show mutual help, and to kindness. Thereby he encouraged people to seek a more satisfactory model of life, in which activity, creativity, and solidarity would be basic elements.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2007, 35, 2; 109-121
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Woke Culture in Canada? Anthropological Errors and Opportunities for Mission
„Woke culture” („kultura przebudzonych”) na przykładzie Kanady? Błędy antropologiczne i szanse dla misji
Autorzy:
Roderick, Ellen
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034995.pdf
Data publikacji:
2022-03-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
„woke culture”
Kanada
Justin Trudeau
nowe prawa
George Grant
Kanadyjska Karta Praw i Wolności
Jan Paweł II
antropologia teologii
Woke culture
Canada
new rights
Canadian Charter of Rights and Freedoms
John Paul II
theological anthropology
Opis:
With the recent emergence of the so-called “woke culture” in North America and Europe, and given the wide variety of ways “woke” has been interpreted by Christians, this paper begins by defining “woke culture” through the lens of anthropology: what is “woke culture” and what does it presuppose about the meaning of being human? The paper argues that “woke culture” carries within it the seeds of an anthropological error: it ignores the original evidence of the giveness of an embodied identity, including both the inherent meaningfulness of having received one’s body from another, and the significance of its sexual differentiation as male or female. A reduced understanding of human freedom as pure “self-making” also follows. By contrast, Pope John Paul II presents an adequate anthropology by placing embodied human experience at its center. Taking Canada as a case study for “woke culture,” examples from the three fundamental anthropological categories of birth, love (sexual difference) and death are discussed. In the face of the great confusion generated by this new category of “woke,” assessing its anthropological foundations prepares those who are engaged in Catholic education or pastoral work to respond adequately to the challenges it brings. The paper invites both a critical reading of woke culture, and a fearless creativity to be present within it.
W związku z niedawnym pojawieniem się tak zwanej kultury „woke culture” („kultury przebudzonych”) w Ameryce Północnej i Europie oraz biorąc pod uwagę różnorodność sposobów interpretacji „przebudzenia” przez chrześcijan, artykuł zaczyna się od zdefiniowania „woke culture” przez pryzmat antropologii: czym jest „woke culture” i co zakłada na temat znaczenia istoty ludzkiej? Artykuł dowodzi, że „woke culture” niesie w sobie zalążki błędu antropologicznego: lekceważy pierwotne obdarowanie ciałem, w tym zarówno przyrodzoną sensowność otrzymania ciała od drugiego, jak i znaczenie jego zróżnicowania płciowego jako mężczyzny lub kobiety. Następnie mówi się o uproszczonym rozumieniu ludzkiej wolności jako czystej „samo-realizacji”. Natomiast papież Jan Paweł II przedstawia adekwatną antropologię, umieszczając w jej centrum ucieleśnione ludzkie doświadczenie. Biorąc Kanadę za studium przypadku „woke culture”, omówiono przykłady z trzech podstawowych antropologicznych kategorii: narodzin, miłości (różnicy seksualnej) i śmierci. W obliczu wielkiego zamieszania, jakie wywołała ta nowa kategoria „przebudzenia”, ocena jej antropologicznych podstaw przygotowuje osoby zaangażowane w katolicką edukację lub duszpasterstwo do adekwatnej odpowiedzi na stawiane przez nią wyzwania. Artykuł zachęca zarówno do krytycznego odczytania kultury przebudzenia, jak i do odważnej kreatywności.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 3; 71-101
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Unity–the Challenge of Your History”: John Paul II and Czech Ecumenism
„Jedność – wyzwanie dla waszej historii”. Jan Paweł II i czeski ekumenizm
Autorzy:
Svatoň, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035282.pdf
Data publikacji:
2019-11-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kościół katolicki
Jan Paweł II
ekumenizm
Czechy
uzdrowienie pamięci
eklezjologia
Nowa Ewangelizacja
Reformacja
Jan Hus
Cyryl i Metody
Catholic Church
John Paul II
ecumenism
Czech lands
healing of memory
ecclesiology
New Evangelization
Reformation
Cyril and Methodius
Opis:
Artykuł koncentruje się na wezwaniach Jana Pawła II dotyczących czeskiego ekumenizmu. Omawia je w trzech punktach: po pierwsze, poprzez prezentację charakterystyki ekumenizmu przez Karola Wojtyłę, następnie naświetla eklezjalny i społeczny kontekst, w którym były odbierane wezwania Jana Pawła II o jedność chrześcijan w Czechach w latach dziewięćdziesiątych, wreszcie, przedstawia trzy najważniejsze tematy ekumeniczne w nauczaniu papieża. Zastosowana metoda pozwala nam dostrzec, jak ogólne zasady Jana Pawła II dotyczące wysiłków ekumenicznych były manifestowane w jego pastoralnej trosce o Kościół lokalny i jedność chrześcijan w Czechach i na Morawach.
The present text focuses on the appeals of John Paul II regarding Czech Ecumenism. It does so in three steps: first, it offers general characteristics of Wojtyła’s understanding of ecumenism; then it outlines the social and ecclesiastic context in which the Pope’s calls for Christian unity in the Czech Republic were received during the 1990s; and, finally, it presents three topics of the Pope’s most important ecumenical appeals. The chosen method allows us to see how the universally-applicable principles of John Paul II’s ecumenical efforts were manifested in his specific pastoral concerns about the local Church and Christian unity in Bohemia and Moravia.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 7; 131-149
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rzeczywistość wiary w ujęciu świętego Jana Pawła II. Wybrane aspekty
The Reality of Faith in the Concept of Saint John Paul II. Selected Aspects
Autorzy:
Zarembski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035052.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wiara
zaufanie
postawa i akt wiary
życie wiarą
aspekt trynitarny
eklezjalny i personalno-egzystencjalny aspekt wiary
św. Jan Paweł II
nauczanie papieskie
faith
trust
attitude and act of faith
living by faith
Trinitarian
ecclesial and personal-existential aspects of faith
Saint John Paul II
papal teaching
Opis:
Wiara jest fundamentem życia człowieka wierzącego. Odgrywa w nim ogromną rolę. Podnosi ludzi wierzących na wyższy poziom osobowej egzystencji. Umożliwia człowiekowi pokonywanie trudności i przezwyciężanie kryzysów. Motywuje do dobrych działań i heroicznych czynów. Wiara porządkuje życie wokół wartości, otwiera człowieka na świat bliźniego i historię. Studiując nauczanie papieża św. Jana Pawła II odkrywamy, że temat wiary zajmuje w nim centralne miejsce. Setna rocznica urodzin Papieża Polaka stała się inspiracją dla autora niniejszego artykułu do sięgnięcia do nauczania tegoż Świętego Papieża. Zostały w nim przedstawione wybrane zagadnienia, pomagające zrozumieć bogactwo chrześcijańskiej wiary w życiu wierzącego człowieka. Prezentując rzeczywistość wiary, w pierwszej kolejności ukazano pojęcie i treść wiary chrześcijańskiej, następnie zapoznano z wybranymi cechami charakterystycznymi dla wiary w ujęciu św. Jana Pawła II, a także główne zagrożenia i trudności wiary, na jakie napotyka współczesny człowiek w jej przyjęciu i kształtowaniu.
The faith is the foundation of a believer’s life and it has a huge importance for him. It raises believers to a higher personal level of existence. It enables each man to overcome difficulties and crises as well as it motivates for good and heroic actions. The faith organizes life around values, opens people to their neighbor’s world and history. While studying the teachings of Pope Saint John Paul II, we discover that the problem of faith occupies a central place in it. The hundredth anniversary of the birth of the Polish Pope became an inspiration for the author of this publication to reach for the teaching of this Saint Pope. In the present publication there will be shown selected issues helping to understand the richness of the Christian faith in a believer’s living. While presenting the reality of faith the accent will firstly be put on the concept and content of Christian faith, then the author will show the selected characteristic features of the faith in the view of Saint John Paul II as well as the main threats and difficulties of faith, encountered by modern man in its acceptance and formation.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 6; 21-36
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Rolle der Enzykliken von seliggesprochenem Johann Paul II. für die Gestaltung des Christenlebens
Rola encyklik błogosławionego Jana Pawła II w kształtowaniu życia chrześcijan
Autorzy:
Kowalczyk, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233929.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jan Paweł II – encykliki
Chrystus Odkupiciel
Miłosierdzie Boże
Duch Święty
Maryja
Kościół i Eucharystia
rozum i wiara
ekumenizm
sumienie
obrona życia
praca i bezrobocie
solidarność i sprawiedliwość społeczna
polityka i pokój
Johannes Paul II. − Enzykliken
die Barmherzigkeit Gottes
der Heilige Geist
Maria
Kirche und die Eucharistie
Vernunft und Glauben
Ökumene
Gewissen in der Verteidigung von Leben
Arbeit und Arbeitslosigkeit
Solidarität und soziale Gerechtigkeit
Politik und Frieden
Christus, der Erlöser
Opis:
Artykuł zawiera pogłębioną refleksję teologiczną nad treścią encyklik, beatyfikowanego w Niedzielę Miłosierdzia, 1 maja 2011 roku, wielkiego Papieża Polaka, błogosławionego Jana Pawła II. W pierwszym paragrafie wykazano, że program Jego pontyfikatu zawiera przesłanie dwóch programowych encyklik: Redemptor hominis i Dives in misericordia, z którymi w sposób nierozłączny łączy się trzecia, mianowicie encyklika o Duchu Świętym Dominum et Vivificantem. Ojciec Święty akcentuje w ten sposób trynitarny charakter życia chrześcijańskiego, które koncentruje się na paterologicznym, chrystologicznym i pneumatologicznym usposobieniu całego ludu Bożego. Następnie został ukazany wpływ encyklik społecznych Jana Pawła II na systemy polityczne świata, a zwłaszcza upadek komunizmu oraz troskę o solidarność międzyludzką, kreacyjny i zbawczy wymiar pracy, sprawiedliwość i pokój. Kolejny paragraf skoncentrował się na encyklikach dotyczących zbawczego posłannictwa Kościoła, z wyakcentowaniem niezastąpionej roli Eucharystii i inicjatyw ekumenicznych. Konkluzję artykułu stanowi prezentacja życia wiary, nadziei i miłości na wzór Maryi, która doskonale łączy fides et ratio, a naszego Błogosławionego – oddanego całkowicie do dyspozycji Matki Najświętszej (Totus Tuus) – bezustannie upewniała w przekonaniu zaczerpniętym od sług Bożych kard. Augusta Hlonda i kard Stefana Wyszyńskiego, że „zwycięstwo, kiedy przyjdzie, będzie to zwycięstwo przez Maryję”.
Źródło:
Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2011, 3; 141-162
2080-6345
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies