Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Papież Franciszek" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Duchowość głosicieli Ewangelii
Spirituality of Evangelists
Autorzy:
Siwek, Gerard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040659.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
papież Franciszek
ewangelizacja
duchowość
kaznodzieja
Pope Francis
evangelization
spirituality
preacher
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie podstawowych treści dotyczących duchowości głosicieli Ewangelii zawartych w piątym rozdziale adhortacji apostolskiej papieża Franciszka Evangelii gaudium. W punkcie pierwszym, zatytułowanym „Pojęcie duchowości”, zauważono, że koncentruje się ona na chrześcijańskim jej rozumieniu, czyli związku z Duchem Świętym. W punkcie drugim, „Specyfika duchowości głosicieli Ewangelii”, starano się ukazać wymieniane przez papieża cechy charakteryzujące duchowość głosicieli Ewangelii, takie jak: prowadzenie przez Ducha Świętego, obcowanie ze słowem Boga, zjednoczenie z Chrystusem, umiłowanie ludu i modlitwa za niego oraz osobowość wędrowca. W trzecim punkcie, „Związek duchowości z głoszeniem Ewangelii”, poszukiwano przytaczanych przez Franciszka racji uzasadniających akcentowany związek duchowości ze skutecznością ewangelizacji. Okazało się, że sprowadzają się one do motywowania głoszenia Ewangelii, zapewniania mu mocy, obdarzanie pogodą ducha. W ostatnim punkcie zwrócono uwagę na przypomniane przez papieża, tym razem z punku widzenia ewangelizatorów, sposoby pogłębiania duchowości. Po zmobilizowania ewangelizatorów do troski o swoją duchowość, przez odwołanie się do związku między świętością ewangelizatora a skutecznością jego posługi, zalecenia papieża sprowadzają się do modlitwy jako źródła ich wszechstronnej formacji.
The aim of the paper is to present the basic content of the spirituality of evangelists contained in the fifth chapter of the Apostolic Exhortation of Pope Francis Evangelii gaudium. On the first point, “The concept of spirituality,” it was noted that it focuses on its Christian meaning or relationship with the Holy Spirit. The second point, “The specificity of the spirituality of evangelists,” sought to show characteristics of the spirituality of evangelists mentioned by Pope such as driving through the Holy Spirit, communion with the word of God, union with Christ, the love of the people and pray for him and the personality of the wanderer. In the third point, “The association of the spirituality with the proclamation of the Gospel” cited by Francis sought to justify stressed because of the relationship of spirituality to the efficacy of evangelization. It turned out that it boils down to: motivate the proclamation of the Gospel, providing power to him, bestowal of serenity. The last point highlights recalled by the Pope, this time from the point of view of evangelizers, ways of deepening spirituality. After mobilizing evangelizers to care for their spiritual, by reference to the relationship between the holiness of evangelist and the effectiveness of his ministry, Pope recommendations boil down to pray as part of their comprehensive formation.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 12; 89-104
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Ecumenical Commitment of Pope Francis
Ekumeniczne zaangażowanie papieża Franciszka
Autorzy:
Scerri, Hector
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343440.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ekumenizm
papież Franciszek
zaangażowanie
pontyfikat
ecumenism
pope Francis
commitment
pontificate
Opis:
Ruch ekumeniczny narodził się ponad sto lat temu poza Kościołem rzymskokatolickim. Do Kościoła katolickiego zaś oficjalnie wkroczył za czasów stosunkowo krótkiego, lecz pełnego wydarzeń pontyfikatu papieża Jana XXIII. Każdy z pięciu następnych pontyfikatów był już analizowany pod kątem stosunku do ekumenicznego mandatu kolejnych następców Biskupa Rzymu. W dniu 13 marca 2013 r. byliśmy świadkami wyboru kardynała Jorge Mario Bergoglio na nowego papieża. Autor artykułu skupił swoją uwagę na nielicznych, ale bardzo ważnych ekumenicznych wypowiedziach papieża Franciszka w ciągu kilku miesięcy, które upłynęły od jego wyboru.
The Ecumenical Movement was born outside the Roman Catholic Church, just over a century ago. The impetus of this Movement officially came in touch with the Catholic Church during the relatively short, yet eventful Pontificate, of Pope John XXIII. The incipit of each of the five Pontificates since then has been analysed for the ecumenical credentials of each of the men who was elected Bishop of Rome. On the 13th March 2013, we witnessed the election of Cardinal Jorge Mario Bergoglio as the new Pope. In the few months which have passed since the election of Pope Francis, we have been able to focus our attention upon the few, yet highly important, ecumenical pronouncements he has made.
Źródło:
Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2013, 5; 25-42
2081-6731
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Ekumenicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duszpasterz sługą miłosierdzia według nauczania papieża Franciszka
A Priest as a Servant of Mercy According to Pope Francis’ Teaching
Autorzy:
Przygoda, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036737.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
duszpasterstwo
kapłan
miłosierdzie
papież Franciszek
pastoral care
priest
mercy
Pope Francis
Opis:
Papież Franciszek często apeluje do kapłanów, by w ich życiu i posłudze duszpasterskiej był widoczny przede wszystkim prymat miłosierdzia. Jego zdaniem, począwszy od Soboru Jerozolimskiego, drogą Kościoła jest droga miłosierdzia. Temat miłosierdzia pojawiał się regularnie w nauczaniu papieskim w Roku Miłosierdzia i pojawia się nadal, chociaż może z nieco mniejszą częstotliwością. Z orędziem miłosierdzia Franciszek zwraca się m.in. do kapłanów. Analiza zawartości jego przemówień do księży wskazuje, że chodzi mu nie tyle o dowartościowanie akcji charytatywnych w duszpasterstwie, co raczej o pokazanie nowego stylu posługi duszpasterskiej w Kościele. Styl ten polega w istocie na uznaniu przez księży prymatu miłosierdzia w swoim życiu i posługiwaniu. Według Franciszka, bycie miłosiernym to nie tylko jeden ze sposobów bycia, ale jedyny sposób bycia. Nie ma innej możliwości bycia księdzem. Autor artykuł na podstawie analizy treści nauczania papieża Franciszka odpowiada na następujące pytania: czym w istocie jest ów przeniknięty miłosierdziem styl posługi duszpasterskiej, jakie są jego teologiczne podstawy oraz w jaki sposób kapłani – słudzy miłosierdzia powinni realizować duszpasterstwo w duchu miłosierdzia? Artykuł ma charakter przeglądowy, a jego podstawowym źródłem jest dotychczasowe nauczanie papieża Franciszka.
Pope Francis often appeals to priests to follow the primacy of mercy in their lives and ministry. Since the Council of Jerusalem, the Church has followed the path of mercy. This issue was regularly brought up by the Pope in the Year of Mercy and is still raised today, even though less frequently. Pope Francis addresses the message of mercy also to priests. An analysis of his speeches shows that they aim not only at showing appreciation of charity in ministry but also at pointing towards a new style of ministry. The style entails accepting the primacy of mercy in priests’ lives and service. According to Pope Francis, being merciful is not a way of life but the only way of life. There is no other way to be a priest. The author of this paper offers an analysis of Pope Francis’ teaching, addressing the following issues: what is a mercy-driven style of ministry, what are its theological foundations and in what way should priests, servants of mercy, fulfill their ministry mission? The article is a review of Pope Francis’ teaching.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 6; 75-93
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Christus als Meister der Kommunikation“. Das Zweite Vatikanische Konzil und die Medien
“Christ as Master of Communication”: The Second Vatican Council and the Media
„Chrystus jako mistrz komunikacji”. Sobór Watykański II i media
Autorzy:
Garhammer, Erich
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040663.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Sobór Watykański II
media
przepowiadanie
papież Franciszek
the Second Vatican Council
preaching
Pope Francis
Opis:
Sobór Watykański II był wydarzeniem medialnym. Z jednej strony wzbudził wielkie zainteresowanie mediów. Z drugiej strony sam podjął refleksję nad rolą mediów w przekazie Ewangelii. Refleksja ta znalazła cenny wyraz w soborowym dekrecie Inter mirifica. Od tego czasu w kościelnej ewangelizacji uwzględnia się zarówno rolę mediów w przekazie informacji, jak też mentalność współczesnego człowieka, uformowaną w dużej mierze przez media. Z wielką uwagą do świata mediów podchodzi papież Franciszek. W postawie tej widać echo soborowych ustaleń odnośnie do mediów. „Christus als Meister der Kommunikation“. Das Zweite Vatikanische Konzil und die Medien Das Zweite Vatikanische Konzil war auch ein mediales Ereignis. Genau dadurch ist es zum besonderen Zweiten Vatikanischen Konzil geworden, was im folgenden Beitrag gezeigt werden soll. Die Verkündigung hat seitdem auch ihre Situation in einer Mediengesellschaft zu reflektieren.
The Second Vatican Council was a media event. On the one hand, aroused great interest in the media. On the other, he made a reflection on the role of the media in the transmission of the Gospel. This reflection was a valuable expression in the Conciliar decree Inter Mirifica. Since then, in the Church’s evangelization takes into account both the role of the media in the transmission of information, as well as the mentality of modern man formed largely by the media. With great attention to the world of media approaches Pope Francis. This can be seen as an echo of the Council arrangements for media.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 12; 105-116
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowość miłosierdzia według papieża Franciszka
The Spirituality of Mercy According to Pope Francis
Autorzy:
Chmielewski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1706738.pdf
Data publikacji:
2021-07-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
duchowość
miłosierdzie
postawa duchowa
liturgia
papież Franciszek
spirituality
mercy
spiritual attitude
liturgy
pope Francis
Opis:
Za sprawą ostatnich papieży, a szczególnie Franciszka, charakterystycznym rysem Kościoła katolickiego w trzecim tysiącleciu jest kult miłosierdzia Bożego. Domaga się on kształtowania odpowiednich postaw duchowych, które we współczesnej teologii duchowości opisuje się przez wskazanie na ich aspekt poznawczy, aksjologiczno-afektywny i praktyczno-działaniowy. Tematyka miłosierdzia tak głęboko przenika życie Kościoła, że można mówić nie tylko o duchowości miłosierdzia, ale o miłosierdziowym wymiarze duchowości chrześcijańskiej. Kult Bożego miłosierdzia jest ściśle związany z liturgią, dlatego – zwłaszcza liturgia eucharystyczna – ma również miłosierdziowy wymiar. Kształtowanie postaw miłosierdzia znajduje więc w niej swe źródło.
Thanks to the last popes, especially Francis, a characteristic feature of the Catholic Church in the third millennium is the cult of God's mercy. It requires the formation of appropriate spiritual attitudes, which in contemporary theology of spirituality are described by pointing to their cognitive, axiological-affective, and practical-action aspects. The theme of mercy permeates the life of the Church so deeply that we can speak not only of the spirituality of mercy, but also of the merciful dimension of Christian spirituality. The cult of God's mercy is closely related to the liturgy, therefore − especially the Eucharistic liturgy – it also has a merciful dimension. Therefore, shaping the attitudes of mercy has its source in it.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 5; 125-142
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rok Rodziny inspiracją dla katechezy parafialnej
The Year of the Family – an Inspiration for Parish Catechesis
Autorzy:
Czupryński, Wojsław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034956.pdf
Data publikacji:
2021-12-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
rodzina
papież Franciszek
katecheza
parafia
Amoris laetitia
family
Pope Francis
catechesis
parish
Amoris Laetitia
Opis:
Ogłoszony przez papieża Franciszka Rok Rodziny Amoris laetitia skłania do pogłębionej refleksji nad rodziną, jej miejscem i znaczeniem w życiu pojedynczego człowieka a zarazem całej ludzkiej wspólnoty. Inspiruje do poszukiwania propozycji katechezy parafialnej adresowanej do rodzin. Zachęca, by odkryć i żyć bogactwem adhortacji apostolskiej Amoris laetitia, poprzez różne propozycje o charakterze duchowym, duszpasterskim i kulturalnym, podejmowane w parafiach, diecezjach, na uniwersytetach, w ruchach kościelnych i w stowarzyszeniach rodzin. Rodzina, jako paradygmat całego duszpasterstwa, zasługuje na całoroczne świętowanie tak, by stanęła w centrum zaangażowania i uwagi każdej rzeczywistości duszpasterskiej i kościelnej. Doświadczenie pandemii w sposób szczególny unaoczniło zasadniczą rolę rodziny jako Kościoła domowego i znaczenie wspólnotowych więzi między rodzinami, które czynią z Kościoła „rodzinę rodzin”. Papież Franciszek wymienia trzy główne cele tego wyjątkowego czasu: (1) rozpowszechniać treść adhortacji apostolskiej Amoris laetitia, aby dać poznać rodzinom „doświadczenie, że Ewangelia rodziny jest radością, która «napełnia serce i całe życie»”; (2) Głosić, że sakrament małżeństwa jest darem i że ma w sobie przeobrażającą moc ludzkiej miłości; (3) Czynić rodziny głównymi podmiotami duszpasterstwa rodzinnego. Rok Rodziny Amoris laetitia powinien zaznaczyć się w życiu każdej wspólnoty parafialnej, szczególnie na poziomie przepowiadania, przygotowania liturgii niedziel, świąt, uroczystości i zaangażowania w nie całych rodzin oraz działalności na rzecz członków rodzin, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji życiowej.
The Year of Amoris Laetitia Family induces one to reflect on the family, its place and importance in the life of an individual and also of the whole of the human community. It encourages one to seek offers of parish catechesis for families. It provides inspiration to discover and live by the wealth of the apostolic exhortation Amoris Laetitia through various spiritual, pastoral and cultural proposals offered by parishes, dioceses, universities, ecclesial movements and family associations. The family, as the paradigm of the entire pastoral service, deserves a year-round celebration so that it becomes the focus of commitment and attention of every pastoral and ecclesial reality. The pandemic experience particularly exposed the role of the family as the home Church and the importance of community bonds between families, which make the Church “the family of families”. Pope Francis mentions three main objectives of this unique time: (1) to propagate the contents of the apostolic exhortation Amoris Laetitia  in order to share with families “the experience that the Gospel of the family is a joy that ‘fills the heart and whole life’”; (2) to preach that the sacrament of marriage is a gift and that it has the power to transform human love; (3) to make families the main objects of pastoral family counselling. The Year of Amoris Laetitia Family should make a mark on the life of each parish community, especially at the level of preaching, preparing the liturgy of Sundays, celebrations and engaging whole families in it and efforts are made to aid those family members who are in a difficult life situation.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 11; 105-118
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dottrina e pastorale: una storia infinita
Doctrine and pastoral: a never-ending story
Doktryna i duszpasterstwo: niekończąca się opowieść
Autorzy:
Seveso, Bruno
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038220.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
doktryna
duszpasterstwo
papież Franciszek
Sobór Watykański II
diagnoza pastoralna
doctrine
pastoral
pope Francis
Vatican II
discernment
Opis:
Obrazy i słowa, którymi papież Franciszek opisuje istotę życia chrześcijańskiego, wzywają do poszukiwania nowych inicjatyw i modeli życia w wierze. Wezwanie do odnowy duszpasterskiej, które aktualnie formułuje papież Franciszek, nawiązuje do relacji pomiędzy doktryną a praktyką pastoralną, teorią a działalnością Kościoła. W niniejszym artykule podjęto analizę aktualnych wyzwań dotyczących tego problemu. Odwołano się jednak także do wielowiekowej tradycji Kościoła. Podjęta została także próba wypracowania zasad dialogu pomiędzy doktryną a działalnością pastoralną Kościoła.
Images and words, Pope Francis describes the essence of the Christian life, call to explore new initiatives and models of life in the faith. The call to pastoral renewal, which is currently being formulated by Pope Francis refers to the relationship between doctrine and pastoral practice, between theory and activity of the Church. This article is an analysis of the current challenges related to this issue. But also refers to a centuries-old tradition of the Church. In the last part of the article an attempt was made to develop the principles of dialogue between doctrine and pastoral activity of the Church.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 6; 227-242
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Theandric Role of the Church in the Life of the World during, before and after COVID−19 Pandemic
Teandryczna rola Kościoła w życiu świata w czasie, przed i po pandemii Covid−19
Autorzy:
Omollo, Fredrick
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108731.pdf
Data publikacji:
2022-06-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kościół
teandryczna natura Kościoła
Covid−19
papież Franciszek
Church
theandric nature of the Church
Pope Francis
Opis:
The “earthly” Church is on pilgrimage and has the task of making disciples of all peoples (cf. Mt 28:19−20). She has her transcendental dignity, proportional to its representative (sacramental) essence and function as the universal sacrament of salvation. In the Christological perspective, the “earthly” Church carries out the redemptive and salvific work of Christ. On the part of the Church, this saving work is still relevant, polymorphic and incomplete, and sometimes also tainted by sin. For the Church is not identical with the Kingdom of God. Therefore, the current question remains how to realize the theandric nature of the Church in her mission in the current historical, social and cultural context? A particular drama in the implementation of the Church's mission is added today by the situation of the Covid−19 pandemic, which on the one hand contributes to hindering the exercise of a particularly liturgical function and, on the other hand, intensifies the process of impoverishment of people in many countries of the world. The new poor become an additional challenge for the Church in her charitable mission. The article has a dogmatic-pastoral character, and its main sources are post-conciliar documents and the latest statements of Pope Francis. According to the author, the Church, as a community of Christ's disciples, must learn from her Master to build interpersonal relationships in search of harmony with the world and at the service of humanity. Remembering the theandric nature of the Church can be very helpful in this task.
Kościół „ziemski” jest w drodze i ma za zadanie czynić uczniami wszystkie narody (por. Mt 28,19-20). Ma swoją godność transcendentalną, proporcjonalną do jego reprezentacyjnej (sakramentalnej) istoty i funkcji jako powszechnego sakramentu zbawienia. W perspektywie chrystologicznej Kościół „ziemski” realizuje odkupieńcze i zbawcze dzieło Chrystusa. Ze strony Kościoła to zbawcze dzieło jest wciąż aktualne, polimorficzne i niepełne, a niekiedy także splamione grzechem. Kościół bowiem nie jest tożsamy z Królestwem Bożym. Dlatego aktualnym pytaniem pozostaje, jak realizować teandryczną naturę Kościoła w jego misji w aktualnym kontekście historycznym, społecznym i kulturowym? Szczególnej dramaturgii w realizacji misji Kościoła dodaje dzisiaj sytuacja pandemii Covid−19, która z jednej strony przyczynia się do utrudnienia wypełniania szczególnie funkcji liturgicznej, a z drugiej strony wzmaga proces ubożenia ludzi w wielu krajach świata. Nowi ubodzy stają się dodatkowym wyzwaniem dla Kościoła w jego misji charytatywnej. Artykuł ma charakter dogmatyczno−pastoralny, a jego głównymi źródłami są dokumenty posoborowe i najnowsze wypowiedzi papieża Franciszka. Zdaniem autora − Kościół jako wspólnota uczniów Chrystusa − musi uczyć się od swego Mistrza budowania relacji międzyludzkich w poszukiwaniu harmonii ze światem i w służbie ludzkości. Pamięć o teandrycznej naturze Kościoła może w tym zadaniu okazać się bardzo pomocna.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 6; 47-59
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zadania katechezy przygotowującej do sakramentu małżeństwa w świetle adhortacji „Amoris laetitia”
The Tasks of Catechesis Preparing for the Sacrament of Matrimony in the Light of the Exhortation Amoris laetitia
Autorzy:
Mąkosa, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037997.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
katecheza
sakrament małżeństwa
adhortacja Amoris laetitia
papież Franciszek
catechesis
sacrament of matrimony
exhortation Amoris laetitia
Pope Francis
Opis:
Niniejszy artykuł jest próbą odpowiedzi na apel Ojca Świętego Franciszka, wyrażony w adhortacji Amoris laetitia, wzywający do lepszego przygotowania młodych ludzi do zawarcia sakramentu małżeństwa. Ukazanym problemem jest odpowiedź na pytanie o najważniejsze zadania, jakie powinno wypełniać przygotowanie do małżeństwa, żeby było jak najbardziej skuteczne, czyli owocowało świadomością znaczenia tego sakramentu, akceptacją wszystkich jego przymiotów, ważnym i godziwym przyjęciem sakramentu małżeństwa, a następnie pogłębianiem relacji z Bogiem i małżonkiem przez całe życie. Do głównych zadań formacji do sakramentu małżeństwa, odczytanych z adhortacji Amoris laetitia i poddanych analizie w tym artykule, należą następujące: głoszenie kerygmatu chrześcijańskiego, troska o czystość, promocja małżeństwa i rodziny, ukazywanie wartości małżeńskiej płodności oraz mistagogia do sakramentu małżeństwa.
The present article is an attempt to answer Holy Father Francis’s plea expressed in the exhortation Amoris laetitia, calling to better prepare young people for receiving the sacrament of matrimony. The problem that is shown is the answer to the question about the most important task that preparation for entering into marriage should carry out, so that it would be most efficient, that is, it would bear fruit in the form of the consciousness of the importance of the sacrament, of accepting all its attributes, of receiving the sacrament in a valid and honest way, and then deepening the relations with God and with the spouse throughout the life. The most important tasks of preparation to the sacrament of matrimony that can be found in the exhortation Amoris laetitia and that are subjected to analysis in the article include: preaching the Christian kerygma, care for chastity, promoting marriage and family, showing the value of marital fertility and mystagogue for the sacrament of matrimony.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 11; 113-127
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Das Ständige Diakonat als Bereicherung für die Botschaft der Kirche in der Lehre von Papst Franziskus. Pastoral-theologische Reflexion
The Permanent Diaconate as an Enrichment of the Church’s Mission in Pope Francis’s Teaching. The Pastoral and Theological Reflection
Stały diakonat jako wzbogacenie misji Kościoła w nauczaniu papieża Franciszka. Refleksja pastoralno-teologiczna
Autorzy:
Celary, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036729.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
diakonat stały
duszpasterstwo
ewangelizacja
misja
służba
papież Franciszek
pluralizm
permanent diaconate
priesthood
evangelisation
mission
ministry
Pope Francis
pluralism
Opis:
Autor artykułu analizuje w swojej refleksji pastoralno-teologicznej niektóre wypowiedzi papieża Franciszka na temat stałego diakonatu w Kościele. Ukazuje posługę ewangelizacyjną i duszpasterską stałych diakonów w kontekście zmieniającej się rzeczywistości pod wpływem laicyzacji i sekularyzacji. Papież docenia ich służbę na rzecz Kościoła i współczesnego człowieka. Przestrzega przed podejmowaniem działalności wykraczającej poza granice ich posługi, zwłaszcza wchodzenia w uprawnienia prezbiterów w krajach, gdzie brakuje powołań. Zwraca również uwagę na posługę miłosierdzia, w której diakoni powinni pełnić rolę wiodącą.
In his pastoral and theological reflection the author analyses some of Pope Francis’s statements regarding the permanent diaconate in the Church. He presents evangelisation and pastoral service of permanent deacons in the context of changing reality under the influence of laicisation and secularisation. Pope Francis appreciates their service for the Church and for the people around them. Though he warns against expanding the activities of the deacon beyond his expertise. By this he particularly means the domain of the presbyter in countries with a lack of vocations to priesthood. The Pope emphasises diaconia in which permanent deacons should play an important role.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 6; 33-42
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wymiary duchowości rodziny w adhortacji Amoris laetitia
The Dimensions of the Spirituality of the Family in the Exhortation Amoris laetitia
Autorzy:
Zurzycki, Michał M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036744.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
papież Franciszek
duchowość
duchowość rodziny
adhortacja
Amoris laetitia
Pope Francis
spirituality
spirituality of the family
exhortation Amoris laetitia
Opis:
Papież Franciszek w adhortacji Amoris laetitia podkreśla znaczenie duchowości rodzinnej. Osadza ją na afirmacji samoudzielającego się Boga i współpracy z łaską. Rodzina, kontemplując relacje wewnątrztrynitarne, winna kształtować swoje więzi na wzór komunii Osób Boskich. W tym celu potrzebna jest otwartość członków rodziny na spotkanie z Bogiem w modlitwie i Eucharystii, a także w codzienności, rodzina nabiera w ten sposób wymiaru teologalnego. Zawiera się w niej Krzyż oraz Zmartwychwstanie, kontemplacja pełni, która jest w Bogu, oraz doświadczanie ludzkiej ograniczoności. W tym kontekście rodzina, jako Kościół domowy, partycypuje w cnocie nadziei i upatruje swego spełnienia w wieczności. Otwartość na przyjęcie Bożego działania w życiu rodzinnym jest jednocześnie umocnieniem więzi międzyludzkich. Wyraża się to w miłości definitywnej, wyłącznej i osobowej, a osiąga swoją pełnię w miłości płodnej. Znaczącym rysem duchowości rodziny jest ofiarne przyjmowanie nowego życia oraz przyjmowanie i obdarowywanie miłością. Dokonuje się to poprzez słowa i gesty miłości, wzajemną opiekę i wsparcie. Przejawem dojrzałości duchowej rodziny jest jej charakter misyjny i gościnność. Rodzina mocna oddziałuje na otoczenie i przemienia świat w dom, gdzie panuje prawdziwe braterstwo.
Pope Francis in the exhortation Amoris laetitia stresses the importance of the spirituality of the family, basing it on the affirmation of a self-imparting God and cooperation with grace. The family, contemplating the intra-Trinitarian relations, should shape its bonds on the communion of the Divine Persons. To achieve this goal, it is necessary for the family members to be open to meeting God in prayer and in the Eucharist, as well as in everyday life, which in this way acquires a theological dimension. Encompassed in this is the cross and the resurrection, a contemplation of the fullness that is in God as well as the experience of human limitations. In this context, the family, as the domestic Church, participates in the virtue of hope and sees its fulfillment in eternity. Openness to accepting God’s action in family life is, at the same time, a strengthening of the interpersonal bonds. This is expressed in definitive, exclusive and personal love and reaches its fullness in fruitful love. A significant trait of the spirituality of the family is the selfless reception of new life and the receiving and giving of love. This is accomplished through words and gestures of love, mutual care and support. The manifestation of the spiritual maturity of the family is its missionary character and hospitality. A strong family influences its surroundings and transforms the world into a home where there is true fraternity.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 6; 137-151
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Papież Franciszek jako wychowawca młodzieży
Pope Francisco as a Youth’s Educator
Autorzy:
Olczyk, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811141.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Papież Franciszek jako wychowawca młodzieży
myśl pedagogiczna
wychowanie
młodzież
Pope Francis as a youth educator
pedagogical thought
education
youth
Opis:
Artykuł stanowi próbę odpowiedzi na szereg pytań: w jaki sposób papież Franciszek realizuje się jako wychowawca? Analizując przesłania do młodych ludzi oraz wystąpienia Ojca świętego, a wcześniej Kardynała Bergoglio, autor tekstu zastanawia się jednocześnie nad walorami wychowawczymi oraz aktualnością jego poglądów i udzielanych przez niego wskazówek. Stara się potwierdzić dydaktyczną wartość przemówień papieskich dotyczących młodzieży i jego spotkań z młodzieżą.
This article is an attempt to answer a number of questions, including question about how Pope Francis realizes himself as an educator? By analyzing the messages to young people and the speeches of the Holy Father and earlier by Cardinal Bergoglio, the author of the text also reflects on the educational values and the actuality of his views and the advices he gives. He tries to confirm the didactic value of papal speeches on youth and his meetings with the youth.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2019, 11(47), 1; 87-104
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Proces przygotowania homilii
Homily Preparation Process
Autorzy:
Twardy, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040658.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
homilia
homiletyka
praca twórcza nad kazaniem
papież Franciszek
Evangelii gaudium
homily
homiletics
preachers’s creative work
pope Francis
Evangelii Gaudium
Opis:
Autor artykułu podkreśla najpierw, w świetle homiletyki, wielkie znaczenie bliższego przygotowania do głoszenia słowa Bożego, co szczególnie odnosi się do homilii jako priorytetowej formy kaznodziejstwa. Budzi więc radość fakt, że papież Franciszek w adhortacji apostolskiej Evangelii gaudium (EG) dużo miejsca poświęcił homilii i starannemu przygotowaniu do jej wy-głoszenia. U podstaw tej pracy twórczej głosiciela homilii leży „kult prawdy” (EG 146), który prowadzi do rzetelnego poznania i uwydatniania kerygmatu biblijnego. W tym celu kaznodzieja powinien najpierw sam być słuchaczem słowa Bożego, posłusznie poddać się mu i uczynić je swoim, co papież określa mianem „personalizacji Słowa” (EG 149). Temu procesowi interioryzacji służy Lectio divina (EG 152), czyli modlitewne, duchowe czytanie Pisma Świętego. Rozpoznając słowo Boże i wsłuchując się w nie, głosiciel homilii powinien również „słuchać ludu” (EG 154), aby mógł trafnie odpowiedzieć na problemy swoich słuchaczy. Wtedy jego homilia stanie się słowem dojrzałym i aktualnym dla człowieka znajdującego się w konkretnej sytuacji egzystencjalnej. Dlatego istotne jest wymaganie, aby kaznodzieja ciągle doskonalił swoje umiejętności fachowe i dążył do duchowej dojrzałości, a dzięki temu będzie głosił homilię jako autentyczny świadek Chrystusa i wierny zwiastun Jego Ewangelii.
The author of the article first of all stresses in the light of homiletics an important meaning of proper preparation to God’s word proclaiming—which especially concerns homily as a significant form of preaching. So it is worthy to say with joy that pope Francis in his exhortation Evangelii Gaudium (EG) has dedicated a lot of attention to homily and to all careful preparations that allow to preach it. The most important element of creative work of homily preacher is the “cult of truth” (EG 146) which leads to reliable knowledge and exposes the biblical kerygma. To pursue a defined goal the preacher should first of all be himself the listener of God’s word, he must unreservedly be devoted to it, hiding it in the bottom of his heart—which pope de-fines as “Word’s interiorisation” (EG 149). The process of interiorisation may be obtained by Lectio divina (EG 152)—the prayerful, spiritual Bible reading. Recognizing God’s word and listening to it the homily preacher should also “listen to people” (EG 154) to solve properly problems of his listeners. Then his homily will be the mature and actual word for the people being in a concrete existential situation. That is why it is necessary for the preacher to perfect all his skills—to reach the spiritual maturity allowing him to preach the homily as an authentic witness of Jesus and faithful herald of his Gospel.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 12; 73-87
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Klauzura mniszek po konstytucji apostolskiej Vultum Dei quaerere
Cloister of Nuns after the Apostolic Constitution Vultum Dei quaerere
Autorzy:
Menke, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2028999.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
klauzura
papieska klauzura
mendykanci
kontemplacja
mniszki
Dominikanki
Vultum Dei quaerere
papież Franciszek
cloister
papal cloister
mendicants
contemplation
nuns
Dominicans
Pope Francis
Opis:
Celem artykułu jest zdefiniowanie klauzury w klasztorach mniszek całkowicie oddanych kontemplacji (zastosowaną na konkretnym przykładzie mniszek dominikanek) oraz przedstawienie zmiany jej rozumienia po ostatnim dokumencie papieskim z 2016 r. Dotychczas była to klauzura papieska, rozumiana jako przywilej i specyficzna forma oderwania się od świata. Papież Franciszek w konstytucji apostolskiej Vultum Dei quaerere określa formy klauzury, które mają być wzbogaceniem, a nie przeszkodą w życiu religijnym konkretnej wspólnoty i które są oparte o realne warunki klasztoru. Dlatego wzywa do rewizji sposobu patrzenia na realizację konkretnej formy klauzury mniszek w poszczególnych klasztorach w odniesieniu do ich własnej tradycji. Oferuje on teraz mniszkom możliwość zdecydowania się co do formy klauzury (niekoniecznie już papieskiej), zdefiniowania jej w ius proprium danego instytutu i zachowywanie tej formy po zatwierdzeniu przez Kongregację Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego.
The article aims with the definition of cloister nuns in monasteries focused solely on the contemplation (applied to a specific example of Dominican nuns) and changes in perception over the last papal document from the year 2016. It has always been papal cloister so far, conceived as a privilege and a specific way into seclusion from the world. Pope Francis in the Apostolic Constitution Vultum Dei quaerere provides some types of the cloisters, to be enriching and not an obstacle to the religious life of a specific community and are based on real conditions of the monastery. Therefore Pope Francis calls for a review of the looking at the implementation of specific forms of seclusion nuns in various convents in the context of their own tradition. He offers the Nuns the possibility to opt for some form of cloister (no longer necessarily the only papal cloister), modified it in the Ius proprium in the institute, and after confirmation of this form of the Congregation for Institutes of Consecrated Life and Societies of Apostolic Life, thus maintaining it.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2017, 6, 1; 91-114
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Encyklika „O wierze”
The Encyclical „Lumen fidei”
Autorzy:
Bartnik, Czesław S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31234125.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wiara
światło
miłość
objawienie
prawda
chrystyfikacja
tradycja
Papież Franciszek
Benedykt XVI
faith
light
love
revelation
truth
Christification
tradition
Pope Francis
Benedict XVI
Opis:
The encyclical “Lumen fidei” sketched by Benedict XVI, with some reflections by Pope Francis, is the first document by the Magisterium that is devoted as a whole to the issue of faith seen from the theological point of view. It deals with faith not only in the aspect of accepting the revealed truths by the mind, but also as the existence in Christ in all dimensions. It does not give a synthetic definition of faith, but on the basis of the presented elements faith probably may be defined as Christification of a man, an individual and a community, done by Christ’s Gift in cooperation with the human person in the aspect of reality of the revelation, redemption and salvation.
Źródło:
Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2013, 5; 5-14
2080-6345
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies