Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Messiah" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Mary – the Morning Star Announcing the Dawn of Resurrection
    Autorzy:
    Bartosik, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2039298.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Mary – the Morning Star
    Resurrection
    Messiah’s Second Coming
    Opis:
    The present article shows in a synthetic form, how Mary lightens up our darkness; in what sense we may call Her the Morning Star announcing the dawn of Resurrection. First of all Her faith is shown that on Good Friday and on Holy Saturday became the faith of the whole arising Church. Until today we have been remembering Mary’s faith and we have been learning it from Her every Saturday. But Mary also prepares us for the Messiah’s Second Coming and for our Resurrection. As a loving Mother, seeing our sins, She descends to the earth and in Fatima calls us to come to our senses, so that we do not offend God. She again reveals Herself as the Morning Star announcing the Lord’s Coming. It is up to each of us if we reply to Her motherly pleas, and if we indicate God’s light to other people.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 2 English Version; 101-120
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Maryja − Gwiazda Zaranna zwiastująca świt zmartwychwstania
    Mary – the Morning Star Announcing the Dawn of Resurrection
    Autorzy:
    Bartosik, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040208.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Maryja-Gwiazda Zaranna
    Zmartwychwstanie
    powtórne przyjście Mesjasza
    Mary – the Morning Star
    Resurrection
    Messiah's Second Coming
    Opis:
    Niniejszy artykuł ukazuje syntetycznie, w jaki sposób Maryja rozświetla nasze ciemności, w jakim sensie możemy nazwać Ją Gwiazdą Zaranną zwiastującą świt Zmartwychwstania. Została ukazana przede wszystkim Jej wiara, która w Wielki Piątek i Sobotę stała się wiarą całego rodzącego się Kościoła. Do dziś wspominamy tę wiarę Maryi i uczymy się jej od Niej, zwłaszcza w każdy dzień sobotni. Ale Maryja przygotowuje nas także na powtórne przyjście Mesjasza i na nasze zmartwychwstanie. Jako kochająca Matka, widząc nasze grzechy, zstępuje na ziemię i w Fatimie wzywa nas do opamiętania, aby nie obrażać już więcej Pana Boga. Po raz kolejny objawia się jako Gwiazda Zaranna zwiastując przyjście Pana. To, czy odpowiemy na Jej matczyne błagania, czy wskażemy innym ludziom Boże światło, zależy od każdego z nas.
    The present article shows in a synthetic form, how Mary lightens up our darkness; in what sense we may call Her the Morning Star announcing the dawn of Resurrection. First of all Her faith is shown that on Good Friday and on Holy Saturday became the faith of the whole arising Church. Until today we have been remembering Mary's faith and we have been learning it from Her every Saturday. But Mary also prepares us for the Messiah's Second Coming and for our Resurrection. As a loving Mother, seeing our sins, She descends to the earth and in Fatima calls us to come to our senses, so that we do not offend God. She again reveals Herself as the Morning Star announcing the Lord's Coming. It is up to each of us if we reply to Her motherly pleas, and if we indicate God's light to other people.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 2; 133-153
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Il senso cristologico-ecclesiologico dell’ammonizione rivolta a Pietro da Gesù (Mt 16, 23/Mc 8, 33)
    Christological and Ecclesiological Meaning of Jesus’ Admonition to Peter (Mt 16:23; Mk 8: 33)
    Autorzy:
    Borto, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2144007.pdf
    Data publikacji:
    2021-01-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Objawienie
    Chrystus
    Mesjasz
    Piotr
    uczeń
    krzyż
    szatan
    chrystologia
    eklezjologia
    Revelation
    Christ
    Messiah
    Peter
    disciple
    Cross
    Satan
    Christology
    Ecclesiology
    Opis:
    Chrystologiczno-eklezjologiczne znaczenie napomnienia skierowanego przez Jezusa do Piotra (Mt 16, 23/Mk 8, 33) Tradycja ewangeliczna dwóch Ewangelii synoptycznych (wg Mateusza i Marka) przekazała ostre napomnienie Jezusa, z którym zwrócił sie On do Piotra (por. Mt 16, 23/Mk 8, 33). Napomnienie to zostało skierowane do Pierwszego z Apostołów zaraz po jego wyznaniu wiary. Tak kontekst, jak również ton tych słów czyni z nich interesujący fragment zarówno dla refleksji o charakterze egzegetycznym, jak również teologicznym pozwalając wyciągnąć znaczące wnioski o charakterze chrystologiczno-eklezjologicznym. Można bowiem powiedzieć, że właśnie w tym momencie w wyraźniejszy sposób zostaje objawiona tajemnica Chrystusa i zarazem tajemnica bycia Jego uczniem, a więc zostało objawione coś „więcej” o samym Chrystusie i coś „więcej” o Kościele jako wspólnocie Jego uczniów. W niniejszym artykule autor podejmuje sie analizy znaczenia tego napomnienia. W tym celu omawia znaczenie słów Jezusa w kontekście każdej ze wspomnianych Ewangelii. Kontekst ten wskazuje, że chodzi tu przede wszystkim o objawieniowy wymiar tej perykopy. Następnie, powołując sie na argumenty o charakterze gramatycznym, kontekstualnym i opinie innych autorów, autor niniejszego artykułu proponuje inne tłumaczenie napomnienia Jezusa niż to przyjmowane powszechnie - takie, w którym wybrzmiewa nakaz pokornego kroczenia za Chrystusem aż po krzyż, a nie takie, które nakazuje Piotrowi po prostu oddalić się. Wyżej wskazana interpretacja omawianego fragmentu pozwala wyciągnąć wnioski tak o charakterze chrystologicznym, jak i eklezjologicznym. Do pierwszych nalepy zaliczyć wskazanie, że tajemnica Chrystusa zostaje w pełni objawiona dopiero wraz z wydarzeniem paschalnym, gdy „wszystko sie wypełniło”. Ściśle powiązany jest z tym wniosek o charakterze eklezjologicznym, w którym autor wskazuje, że uczeń Chrystusa, reprezentowany w osobie Piotra, może otworzyć sie na pełnie tego objawienia tylko w wiernym podążaniu za Panem aż po misterium krzyża i po udział w nim. Powyższa interpretacja omawianego tekstu stawia również pytania o charakterze chrystologicznym i eklezjologicznym, na które tekst ewangeliczny nie odpowiada, lecz które trzeba określić inspirującymi dla refleksji teologicznej: w jakim sensie tajemnica Paschy objawia „coś więcej” z tajemnicy Chrystusa? Na czym polega ten krok, który uczeń Jezusa winien zrobić, by pójść za Nim do końca? Dlaczego pełnia tajemnicy Chrystusa nie jest dostępną bez „wejścia” z Nim w tajemnice Paschy?
    The synoptic Gospel tradition of Matthew and Mark has passed on harsh words which Jesus addressed at Peter (Mt 16: 23 and Mk 8: 33). The First of the Apostles was reprimanded soon after he had professed his faith. Such a context as well as the overtone of Jesus’ words make them an interesting pericope both for exegesis and theology, allowing a theologian to draw important conclusions for Christology and Ecclesiology. Indeed, this moment of the Gospel more distinctly reveals the Christ mystery as well as the mystery of what it means to be his disciple. Therefore there is “something more” revealed about Christ himself as well as “something more” about the Church as the community of Jesus’ disciples. In this paper, the author analyzes the meaning of the admonition. In order to do it, he discusses the sense of Jesus’ words in the contexts of both Matthew and Mark, pointing to similarities and differences between their accounts. He also proposes a new translation of the analyzed words, different from the commonly accepted one. Finally, the author presents his most important conclusions and questions arising when reading the aforementioned pericopes, as well as their christological and ecclesiological consequences.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2012, 4; 51-69
    2080-8534
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jezus jako „Sługa Boga” i „Mesjasz” w Koranie i w muzułmańskich interpretacjach
    Jesus as ’the Servant of Allah’ and ‘the Messiah’ in the Quran and Muslim Interpretations
    Autorzy:
    Maszkowski, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040752.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Koran
    interpretacje muzułmańskie
    tradycja muzułmańska
    Jezus
    koraniczne tytuły Jezusa
    „mesjasz” „sługa Allaha”
    Syn Boży”
    „lud Księgi”
    chrześcijaństwo
    islam
    the Quran
    Muslim interpretations
    Muslim tradition
    Jesus
    Jesus' titles in Koran
    “the Messiah”
    “the servant of Allah”
    “the son of God”
    “the People of the Book”
    The Christianity
    Islam
    Opis:
    W tytułach teologicznych Jezusa zawarł Koran podstawową naukę o Nim, o Jego godności, wyjątkowości i misji. Rozwinięciem Jego koranicznego obrazu zajęli się komentatorzy muzułmańscy, którzy sformułowali liczne interpretacje określeń Jezusa. W niniejszym artykule omówione zostały dwa koraniczne tytuły Jezusa: „sługa Boga” i „mesjasz”. Pierwszy tytuł wyraża wspólną cechę wszystkich muzułmanów i odnosi się do wszystkich ludzi oraz eksponuje człowieczeństwo Jezusa i Jego przynależność do rodzaju ludzkiego. Tym samym wykluczone zostaje Jego Synostwo Boże. Drugi tytuł wyróżnia Jezusa na tle innych ludzi i proroków, gdyż tylko On został tak nazwany w Koranie i stanowi „pomost” do pozyskania chrześcijan dla głoszonego orędzia, nawet jeśli odmawia Mu się godności boskiej. Oba tytuły nadają Mu muzułmańską tożsamość i ukazują Go jako człowieka złączonego z Bogiem więzią służby i poświęcenia. Zaprzeczają one jednak temu, co stanowi sedno wiary chrześcijańskiej. Oba negują Jezusowe Synostwo Boże. Ich teologicznochrześcijański sens został zamieniony na teocentryczno-muzułmański. Ich wykładnią stała się nie Ewangelia, lecz Koran. Dlatego jest rzeczą słuszną, by nie tłumaczyć koranicznego tytułu al-masîh. na „Chrystus” lecz pozostawić go w uproszczonym zapisie al-masih lub jako „mesjasz”. Podobnie `abd Allâh nie powinien być w żadnym wypadku tłumaczony na „sługa Jahwe”, lecz pozostać w uproszczonej formie abd-Allah lub jako „sługa Boga” vel „sługa Allaha”.
    Regarding the theological titles of Jesus, the Quran contained basic knowledge about Him, about His dignity, peculiarity and mission. Muslim commentators took up the development of His Quranic image and created numerous interpretations of the terms used for Jesus. In this article two Quranic titles of Jesus, `The Servant of God' and `The Messiah' are discussed. The first title expresses the common feature of all Muslims and eventually refers to all humans. The title also exhibits the humanity of Jesus and His membership to the human kind. Thereby His divine filiation is excluded. The second title distinguishes Jesus from other people and prophets, because only He is named like this in the Quran and He constitutes the bridge by which Christians are attracted to the proclaimed message even if one refuses Him being of God's dignity. Both titles give Him Muslim identity and delineate Him as a man connected to God with a bond of service and sacrifice. However, as both of them reject Jesus being Son of God, they deny what constitutes the focal point of Christian faith. Their Christian theological meaning is replaced by a theocentric Muslim view, as the interpretation does not refer to the Gospel, but to the Quran. Henceforth, it is not appropriate to translate the Quranic title al-masî? to `The Christ', but to leave it in the simplified notation al-masih or as `The Messiah'. Similarly `abd Allâh by no means should be translated to `The Servant of Yahweh', but remain in a simplified form abd-Allah or `The Servant of God' or `The Servant of Allah'.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 9; 127-150
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jezus jako „syn Marii” w Koranie
    Jesus as „Son of Mary” in the Koran
    Autorzy:
    Maszkowski, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2143829.pdf
    Data publikacji:
    2021-01-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    koraniczne tytuły Jezusa
    „syn Marii”
    „mesjasz”
    wybranie
    uprzywilejowanie i macierzynstwo Marii
    pierwsza misja Jezusa
    polemika z chrześcijanami i Żydami
    biograficzne i teologiczne przesłanie tytułu „syn Marii”
    Jesus’ titles in Koran
    „Son of Mary”
    „messiah”
    the election
    privilege and maternity of Mary
    the first mission of Jesus
    the polemic with christians and jews
    biographical and theological message of the title „Son of Mary”
    Opis:
    The title „Son of Mary”, depicted in the article, belongs to the most early and the most popular qualifications of Jesus in the Koran. It appears 23 times independently as well as in the combination with other titles and qualifications of Jesus. It characterizes his biography and includes a theological message. Its use is related not only to the presentation of Jesus’ person and life, but was useful in Mohammed’s polemic with Christians and Jews. The Koran’s monotheism and the person of Mary strengthen the human nature of Jesus which is emphasized in the title „Son of Mary”. Both Allah’s creating word and extraordinary conception, the birth of Jesus as well as the exceptionality of Mary and her son are involved to the essence of the title in three mentioned aspects: biographical, theological and polemical. Jesus as „Son of Mary” was a historical figure; who was wanted by Allah; who came into being in an extraordinary way; who realized with devotion the mission, the essential part of which was the part of mother. The virginal conception and birth of Jesus as miraculous action of God is neither the proof of Jesus’ deity nor of Allah’s fatherhood. According to the Koran Jesus is and remains the real man as well as the only and exceptional „Son of Mary”.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2009, 1; 87-109
    2080-8534
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies