Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Malarstwo polskie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Malczewski i Wiedeń - nowe ustalenia
    Jacek Malczewski and Vienna – new findings
    Autorzy:
    Kudelska, Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1878540.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-23
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Jacek Malczewski
    malarstwo polskie w Wiedniu
    Wiener Secession
    Secesja Wiedeńska
    Opis:
    W niniejszym artykule, oprócz dobrze znanych faktów z życia Jacka Malczewskiego dotyczących jego powiązań z instytucjami sztuki w Wiedniu, przedstawiono również nieznane dotąd materiały archiwalne, w tym: 1. korespondencję pomiędzy artystą a Juliuszem Twardowskim (urzędnikiem ministerialnym) w sprawie dzierżawy pracowni w wiedeńskim Prater (listy zostały napisane w latach 1900-1913 oraz w roku 1925); 2. dokumentację fotograficzną (zdjęcia 19 obiektów, z lat 1890-1911) z wiedeńskiej XXXIX. Ausstellung der Vereinigung Bildender Künstler Österreichs Secession, która zawierała 40 obrazów Malczewskiego oraz rzeźbę Wacława Szymanowskiego Pochód na Wawel. Rękopisy wskazują, że Malczewski posiadał zagranicą tajną pracownię i najpewniej to tam tworzył (było to albo w trakcie jednego długiego okresu, albo też dwóch okresów, trwających kilka lat). Fakt ów stoi w sprzeczności z bezkrytycznymi opiniami, iż Malczewski, będąc patriotą, nie mógł znieść rozłąki z ojczyzną. Fotografie z datami i podpisami uzupełniają informacje z katalogu; pozwalają one na dopasowanie niejednoznacznych tytułów do zdjęć, a tym samym pomagają zidentyfikować obrazy pokazane na wystawie. Niektóre obrazy prezentowane na zdjęciach nie są do dziś znane, dlatego fotografie stanowią cenny materiał ikonograficzny. Dokumenty dowodzą na przykład, że obraz Wiosna. Krajobraz z Tobiaszem (1904) po raz pierwszy pokazano w Wiedniu. Co zaskakujące, syntetyczna forma malarstwa nie została uznana przez wiedeńskich krytyków. Tuż po I wojnie światowej Malczewski napisał list do przewodniczącego Secesji Wiedeńskiej, w którym podkreślał jak niekorzystnym zjawiskiem dla każdego z umęczonych i znękanych narodów była wojna, wyrażając tym samym nadzieję na współpracę w czasach pokoju pomiędzy artystami, którzy nie ulegają wpływom interesów narodowych ani polityki.
    The article presents, apart from the well-known facts concerning Malczewski’s connections with institutions and art in Vienna, the unknown archive materials, including: 1. letters exchanged between the artist and Juliusz Twardowski (a ministerial official) regarding the lease of a workshop at the Prater in Vienna (letters were written between 1900-1913 and in 1925); 2. photographic documentation (19 objects from the years 1890-1911) of the XXXIX. Ausstellung der Vereinigung Bildender Künstler Österreichs Secession in Vienna that featured 40 paintings by Malczewski and the sculpture The March To Wawel by Wacław Szymanowski. The manuscripts indicate that Malczewski kept a secret atelier abroad and he most definitely worked there (it was either during one prolonged period, or two periods each lasting a few years). It contradicts the naïve opinions that Malczewski, being a patriot, could not stand separation from his homeland. Photographs with dates and signatures complete the information from the catalogue; they allow for matching the ambiguous titles with photographs, and consequently help to identify the paintings shown at the exhibition. Some paintings presented in the photos are not known today, therefore the photographs constitute valuable iconographic material. The documents prove, for instance, that the Spring. Landscape with Tobias (1904) was presented in Vienna. It is startling that the painting’s synthetic form was not acknowledged by the critics in Vienna. Just after the World War I, Malczewski wrote a letter to the President of the Wiener Secession in which he stated that the war had not been beneficial to any of the martyred and agitated nations and he had hoped for cooperation between the artists in the time of peace that would not be shaped by national interests or politics.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 4; 49-85
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kolekcja Schacka, ogród Ariosta i Dantowska opończa. Włoska twórczość Adama Chmielowskiego – próba interpretacji
    Schack’s Collection, the Garden of Ariosto, and Dante’s Mantle. Italian Works by Adam Chmielowski: An Attempt at Interpretation
    Autorzy:
    Zarzycki, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1787933.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-10
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Adam Chmielowski
    Dante Alighieri
    renesansyzm
    Anselm Feuerbach
    Schack-Galerie
    malarstwo polskie w XIX wieku
    renaissancism
    nineteenth-century Polish painting
    Opis:
    Artykuł stanowi próbę nowego odczytania pięciu dzieł Adama Chmielowskiego (1845-1916), takich jak Sjesta włoska, Francesca i Paolo, Ogród miłości, We Włoszech i Szara godzina. Malarz inspirował się konkretnymi obrazami znajdującymi się w monachijskiej kolekcji Schacka, takimi jak Ogród Ariosta oraz Paolo i Francesca Anselma Feuerbacha. Opierając się na analizach kolejnych dzieł Chmielowskiego, wskazano, że postać Dantego oraz odwołania do Boskiej komedii stanowią klucz interpretacyjny do odczytania tych dzieł. Włoska twórczość Chmielowskiego pozostaje wyjątkowa na tle ówczesnych polskich obrazów o tej tematyce.
    This paper aims to read anew five works by Adam Chmielowski (1845-1916): The Italian Siesta, Francesca and Paolo, The Garden of Love, In Italy and The Gray Hour. It has been previously noted that the painter was inspired by specific paintings from Schack’s collection in Munich, such as The Garden of Ariosto and Paolo and Francesca, painted by Anselm Feuerbach. Based on an analysis of Chmielowski’s later paintings, the author demonstrates that the figure of Dante and the references to the Divine Comedy constitute an interpretative key to the deciphering of these works. Chmielowski’s Italian work remains unique against the backdrop of Polish paintings on this subject at that time.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 4; 241-268
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Koloryzm w malarstwie polskim drugiej połowy XX wieku
    Colouring in Polish Painting in the Second Half of the Twentieth Century
    Autorzy:
    Puczyłowski, Wacław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2121222.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    malarstwo polskie
    koloryzm po 1945 roku
    „szkoła sopocka”
    „szkoła poznańska”
    Polish painting
    colourism after 1945
    Sopot Art School
    Poznań Art School
    Opis:
    This study discusses the whole of artistic endeavour in Polish painting within the colouristic trend in the second half of the twentieth century. It follows from our analysis that in the period under consideration there were in fact two schools of painting in Poland: “The Sopot School” and “the Poznań School.” It is true that the Warsaw and Cracow milieus were full of eminent artists, such as Eugeniusz Eibisch, Jerzy Fedkowicz, Czesław Rzepiński, Jan Cybis, Artur Nacht-Samborski, Zbigniew Pronaszko, Hanna Rudzka-Cybisowa, and many others, but they did not constitute any coherent and classically regional school of painting. They themselves were almost artists-institutions whose standard of art they pursued was obvious. Each of them created his or her own individual and unique, but recognisable, painting canon. Other prominent artists, like Wacław Taranczewski or Stanisław Teisseyre – the former personally linked with the Cracow Academy and PWSSP in Poznań and the latter with the Poznań Academy and PWSSP in Gdańsk – were like Demiurges; each of them would graft artistic conceptions from one place onto another. The same role was played by Jan Cybis or else Artur Nacht-Samborski. They both personally combined the Warsaw and Gdańsk (once Sopot) Academies. Similarly, Juliusz Studnicki would combine Gdańsk with Warsaw Academy in which he taught from 1959 onwards. Now the duet Emil Krch and Eugeniusz Geppert created Wrocław Art School in which and, through Krch, personally combined this School and Cracow Art School. These personal reshufflings had undoubtedly an enlivening impact on the general development and specific character of Polish colouristic painting. As a result, it was distinguished by decisiveness against the broad backdrop of European post-Impressionism.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2009, 56-57, 4; 81-100
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Lost nest. Norwid – Szermentowski
    Autorzy:
    Chlebowska, Edyta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16729757.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-06
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Cyprian Norwid
    Józef Szermentowski
    19th-century Polish painting art
    19th-century Polish drawing art.
    January Uprising
    malarstwo polskie XIX w.
    rysunek polski XIX w.
    powstanie styczniowe
    Opis:
    This article is an interpretative attempt of the forlorn drawing made by Norwid in the mid-1770s, entitled Scena symboliczna [A symbolic scene] (also known as Aniołowie smierci [Angels of Death]). The drawing relates to a painting by Józef Szermentowski, entitled Stracone gniazda [The Lost Nests] (1865), which presented a gloomy vision of a village in the region of Kielce and which was an allegory of the defeat of the Polish nation after the collapse of the January Uprising. The comparative analysis of both depictions allows pinpointing the interdependences between the two works, which shed more light on the meaning of Norwid’s highly enigmatic composition. The analysis also takes into account the personal relationship between the two artists, who came close in Szermentowski’s late days. The article pursues three potential interpretation paths, relying on the assumption that Norwid was inspired by the younger colleague’s work. Yet, none of the three is pinpointed as privileged so that, ultimately, the question of the topic of Norwid’s depiction remains open. It is observed, at the same time, that Scena symboliczna is a regular example of Norwid’s scarce plastic legacy in that it favours literary values over plastic mastery. The work shows evident tensions of senses and meanings, which cannot be either satisfactorily or satisfyingly conveyed via the drawing techniques employed by Norwid.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2016, 34 English Version; 81-99
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stracone gniazdo. Norwid – Szermentowski
    Stracone gniazdo. [The lost nest]. Norwid – Szermentowski
    Autorzy:
    Chlebowska, Edyta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2117227.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Cyprian Norwid
    Józef Szermentowski
    malarstwo polskie XIX w.
    rysunek polski XIX w.
    powstanie styczniowe
    19th-century Polish painting art
    19th-century Polish drawing art
    January Uprising
    Opis:
    Artykuł stanowi próbę interpretacji zaginionego szkicu Norwida Scena symboliczna (znanego także jako Aniołowie śmierci) powstałego w połowie lat 70. XIX wieku w nawiązaniu do obrazu Józefa Szermentowskiego Stracone gniazda(1865),przedstawiającego posępny widok kieleckiej wsi, stanowiący obraz klęski narodu polskiego po upadku Powstania Styczniowego. Analiza porównawcza obu scen, uzupełniona o charakterystykę relacji łączących obu artystów, którzy w ostatnich latach życia Szermentowskiego nawiązali bliższą znajomość, pozwala wychwycić zależności rzucające nieco światła na znaczenie enigmatycznej Norwidowskiej kompozycji. W artykule wskazano trzy potencjalne tropy interpretacyjne, opierające się na przeświadczeniu o inspiracji Norwida twórczością młodszego kolegi, żadnego nie uznając za uprzywilejowany i nie rozstrzygając w sposób ostateczny tematu przedstawienia. Zarazem stwierdzono, że Scena symboliczna stanowi przykład znamiennej dla kameralnej spuścizny plastycznej Norwida dominacji wartości literackich nad walorami plastycznymi dzieła oraz ciśnienia sensów i znaczeń, których skromna warstwa rysunkowa nie jest w stanie w sposób pełny i adekwatny wyrazić.
    This article is an interpretative attempt of the forlorn drawing made by Norwid in the mid-1770s, entitled Scena symboliczna [A symbolic scene] (also known as Aniołowie smierci [Angels of Death]). The drawing relates to a painting by Józef Szermentowski, entitled Stracone gniazda [The Lost Nests] (1865), which presented a gloomy vision of a village in the region of Kielce and which was an allegory of the defeat of the Polish nation after the collapse of the January Uprising. The comparative analysis of both depictions allows pinpointing the interdependences between the two works, which shed more light on the meaning of Norwid’s highly enigmatic composition. The analysis also takes into account the personal relationship between the two artists, who came close in Szermentowski’s late days. The article pursues three potential interpretation paths, relying on the assumption that Norwid was inspired by the younger colleague’s work. Yet, none of the three is pinpointed as privileged so that, ultimately, the question of the topic of Norwid’s depiction remains open. It is observed, at the same time, that Scena symboliczna is a regular example of Norwid’s scarce plastic legacy in that it favours literary values over plastic mastery. The work shows evident tensions of senses and meanings, which cannot be either satisfactorily or satisfyingly conveyed via the drawing techniques employed by Norwid.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2016, 34; 81-99
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Malarstwo religijne i sakralne Stanisława Rodzińskiego
    Religious and Sacred Paintings by Stanisław Rodziński
    Autorzy:
    Krasucka, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1887708.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Stanisław Rodziński
    polskie malarstwo współczesne
    polskie współczesne malarstwo religijne
    polskie współczesna malarstwo sakralne
    ikonografia współczesna
    typy ikonograficzne: Ukrzyżowanie
    Lamentacja (Opłakiwanie)
    Veraikon
    brat Albert Chmielowski
    bł. Julia Rodzińska
    Stanisław Rodziński (born 1940)
    Polish contemporary painting
    Polish contemporary religious painting
    Polish contemporary sacred painting
    contemporary iconography
    iconographic types: Crucifixion
    Lamentation
    Veil of Veronica
    Brother Albert Chmielowski
    Blessed Julia Rodzińska
    Opis:
    Stanisław Rodziński, krakowski malarz, już w czasie studiów pragnął zmierzyć się z dziełami o treści religijnej, uświęconymi tradycją ikonografii chrześcijańskiej. W swoje dzieła pragnął włączyć własną osobowość oraz swoje przeżycia, wzbogacone o formację duchową, jaką odebrał w duszpasterstwie akademickim w kościele pod wezwaniem św. Anny w Krakowie, szczególnie od ks. Wacława Swierzawskiego. Cykliczność twórczości malarza w obrębie sztuki religijnej objawiła się szeregiem obrazów o tematach Pieta lub Lamentacja (Opłakiwanie). W tradycyjne schematy kompozycyjne wplecione zostały nowe elementy - aktualizacje przez odwołanie do współczesnych historii: śmierć abpa Romero, ból po stracie brata - Janusza, wzruszenie nad ciałem jednego z zamordowanych górników w kopalni Wujek lub nad ciałem skatowanego ks. Jerzego Popiełuszki. Rodziński do dzieł religijnych włączył współczesną historię, przybliżył stare tematy przez połączenie schematów ikonograficznych z emocjami łączącymi się z najnowszymi wydarzeniami. Podobnie rzecz się miała z Ukrzyżowaniami Rodzińskiego, nowymi sposobami malowania oraz emocjonalnym wyrazem dzieł (gestykulacja Marii Magdaleny pod Krzyżem), a także oraz korzystaniem z inspiracji mistrzów (Griinewald, Georges Rouault) i mistyków średniowiecznych (np. Hildegarda z Bingen, Henryk Suso) oraz późniejszych (Anna Katarzyna Emmerich). Twórczość Rodzińskiego dotyka przeżyć transcendentnych, są to dzieła o treści religijnej (jednak niezawieszane w kościołach), skłaniają do kontemplacji. Podobnymi płótnami są też Veraikony oraz kilka kompozycji opatrzonych tytułem De profundis. Obrazy o charakterze sakralnym prezentują m.in. dzieła: Brat Albert, namalowany dla kościoła parafialnego w Wólce Podleśnej, 7 cykli Drogi Krzyżowej oraz portret bł. Julii Rodzińskiej (ciotki artysty). Twórczość religijna i sakralna Stanisława Rodzińskiego jest istotnym zapisem współczesnego odczytania tradycyjnej ikonografii, próbą jej aktualizacji przez włączenie do niej własnych doświadczeń i przemyśleń dotyczących najnowszej historii ludzkości.
    Stanisław Rodziński, a Krakow painter, as soon as during his studies wanted to stand up to works with a religious content, hallowed with the tradition of Christian iconography. He wanted to include his own personality and his experiences into his works. The experiences were enriched by his spiritual formation he had received in the university chaplaincy in the St Anne Church in Krakow, especially from Rev. Wacław Świerzawski. The cyclical form of the painter’s work in the area of religious art gave a number of paintings with the two subjects: Pietà or Lamentation over the Dead Christ. Into the traditional composition patterns new elements were woven – updating the paintings by referring to contemporary events: the death of Archbishop Romero, pain over the loss of his brother – Janusz, emotions over the body of one of the murdered miners from the Wujek mine, or over the body of the cruelly beaten Rev. Popiełuszko. Rodziński included modern history into his religious works; he presented old subjects by joining iconographic patterns with emotions stirred up by recent events. It was similar with Rodziński’s Crucifixions, with new techniques of painting and emotional expression of the works (Mary Magdalene’s gesticulation at the foot of the Cross) and with the use of the inspiration of masters (Grünewald, Georges Rouault) and mystics of the Middle Ages (e.g. Hildegard of Bingen, Henry Suso) as well as later ones (Anne Catherine Emmerich). Rodziński’s works touch upon transcendent experiences; they are religious works (albeit they are not hung in churches); they make one muse. Veils of Veronica are similar canvases, as well as several works with the title De profundis. Paintings that have a sacred character are, among others, the following: Brother Albert, painted for the parish church in Wólka Podleśna, 7 cycles of Stations of the Cross, and a portrait of Blessed Julia Rodzińska (the artist’s aunt). Stanisław Rodziński’s religious and sacred works are a significant record of a contemporary interpretation of the traditional iconography, an attempt at updating it by including in it the painter’s own experiences and reflections concerning the recent history of man.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 4; 169-192
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Recepcja twórczości Francisa Bacona w sztuce polskiej lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku. Rozpoznanie wstępne
    Reception of Francis Bacon’s Paintings in the Polish Art. Introductory Reconnaissance
    Autorzy:
    Zychowicz, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2121221.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    polska sztuka po 1945 roku
    malarstwo polskie
    rzeźba polska
    figuracja
    „nowa figuracja”
    nouvelle figuration
    realizm
    pop-art
    sztuka zaangażowana
    deformacja
    groteska
    egzystencjalizm
    angoisse
    Angst
    recepcja
    intertekstualność
    Polish art after 1945
    Polish painting
    Polish sculpture
    figuration
    New Figuration
    Realism
    Pop-art
    Engaged Art
    deformation
    grotesque
    existentialism
    reception
    intertextuality
    Opis:
    In the mid Sixties New Figuration appeared in Poland. Researchers interested in this chapter of polish art consider the reception of Francis Bacon's paintings as one of the sources of this kind of art. The subject of this article is mainly the painters, whose works show this reception, but also the sculptors. It concentrates on the Sixties and Seventies in Polish painting. At that time in the Polish art we can see a group of artists connected with existentialism. One of the most interesting phenomena is the painting of Teresa Pągowska (1926-2007), this artist, whom was older than others who were also working in the area of New Figuration, already had concrete artistic experience. In spite of similarities between many works of Francis Bacon and Teresa Pągowska, mainly in the composition and shot of the figure (deformed, not complete, dismembered), the works of Pągowska should be considered in their own right particular to her own style. Pągowska processed Bacon's art in an original way. Her distinction from other painters belonging to New Figuration comes from her experience, on the one hand Colorism (polish Postimpresionism), on the other hand – Abstraction, which led her to understand figures as a plastic sign, moving, full of color. In the second half of the Sixties we can find the inspiration of Francis Bacon's art in the paintings of Janusz Przybylski (1937-1998). Bacon in his compositions used spatial frame which was interpreted in different ways. It had been seen as a usual glass cage, confined the human being. The artist admitted that he uses this endeavour to expose a man in a better way. This solution became a kind of an artistic hook and it was taken by other artists. It spread so much that it became a kind of a manner. To avoid narration Bacon sometimes used a form of triptych. This was typically used by him and was imitated almost as often as placing people in a spatial frame. Both hooks were used by Przybylski, whose art in a different way fits in as a style of existentialism. The deformed human beings in the cages should show alienation and the drama of man. This aspect of polish artists' paintings more than others highlights connections with the English master's art. The polish painter of the Sixties and Seventies was not an artist who could be described as self-sufficient from what we can see by viewing their paintings and reading art critics. The reception of Bacon's painting we can also find in the art of a group from Cracow called “Wprost”, especially in the one of their member's art – Zbylut Grzywacz (1939-2004). Grzywacz confirmed that his interest in Bacon's art can be seen in his paintings created in the Seventies. The nature of these adaptations lay mainly in getting compositional solutions typical to Bacon and the original look of the deformed human being. However, the artist also underlined that used by him endeavours of body's deformation were connected with politics so they had a different context than in the work of Bacon. This highlights the large gap between English artists who's art concentrated on universal cases and the public art of the polish artist. Grzywacz painted with speed, carelessly, he just wanted to give us a short message, he didn't care about particular artistic problems. He wasn't a member of this group interested in Francis Bacon. Next to him we should remember Jacek Waltoś (born 1938). In his paintings we won't find such a direct connection with Bacon's art like as is the case with Grzywacz. Waltoś was fascinated by Bacon but he took from him just the ideas concerning problems of a painting's composition. This artist, contrary to other members of “Wprost” was mostly interested in the representation of emotional states, of what is inside the human being. Waltoś, a creator of existential art, feeling incomplete, the loneliness of human being, found in the Irish artist a kind of brother. There was also Wiesław Szamborski (born 1941) who was among the painters inspired by Bacon. In the first years after he finished his studies he exhibited often with Marek Sapetto (born 1939; until 1974). The art of both artists joins with Bacon's art color standardisation of painted surfaces and putting on them strongly deformed human beings. More painters were regarded as inspired by Bacon but there is not a description of their art in this article which is just an introductory reconnaissance of this problem. The image of a human being which was proposed by Francis Bacon turned out to be very interesting also for sculptors centred on existential reflection. The dramatically deformed face occurred to be the best medium to express people's anxieties, their feelings of emptiness and loneliness (Jacek Waltoś, Jan Kucz – born 1936, Wiktor Gajda – 1938, Adam Myjak – born 1947). The Eighties did not have such rich artistic material as can confirm a permanent fascination of Bacon's painting in Poland. It seems that in a world dominated by New Expressionism there is no place for it. Enough to say that the most interesting artist in dialogue with the English painter seems to be Grzegorz Bednarski (born 1954), consequently belonging to Figuration, connected with Cracow's environment. After his debut he moved to the area of existentialism. Nowadays Bacon's work is regarded as a classic. Artists quote his paintings in a conscious way (for example Marek Przybył, born 1961). Bacon happened to be a very popular artist in Poland in the Sixties and Seventies which corresponds with general trends in European art. At this time came after return to show a human being. It appeared New Figuration, antidote on the Abstraction, Conceptual Art and metavisual experiments of the Sixties. Bacon became the father to these new phenomena in art because he brought about a renewed artistic imagination and created a new image of the human being. Moreover, Bacon was regarded as a main representative of art identified with existential philosophy. This painting in a very good way expressed spirits of the time. It reflected Zeitgeist, that climate which was then best shown in the philosophy of existentialism. Bacon's reception in Poland had also local color. English artist's art was assimilated by polish painters, who were interested in politics, what was unfamiliar with Bacon who concentrated on universal problems. It seems that polish artists like thematic art, taking problems concerning a human being and his immediate environment, what constitutes the heritage of our history.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2009, 56-57, 4; 55-79
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies