Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Jakobson" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    «Вечный муж» и традиция мениппеи
    “The Eternal Husband”and the Menippean Tradition
    Autorzy:
    Segal-Rudnik, Nina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1754224.pdf
    Data publikacji:
    2021-08-11
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Wieczny mąż
    Dostojewski
    Bachtin
    menippea
    Tynianow
    parodia
    średniowieczne misterium wielkanocne
    R. Jakobson
    The Eternal Husband
    Dostoevsky
    Bakhtin
    Tynjanov
    parody
    medieval Easter mock mystery
    Opis:
    The article examines the motif structure of the main characters in Dostoevsky’s The Eternal Husband against the background of menippea and its various genres. The parodic transformations of the images and motifs of Dostoevsky's previous texts, especially the novel The Idiot, modify the traditional love triangle of the short story. The relationship between the protagonist and the antagonist reflects the ambivalence of the archetypal scheme “king vs jester” and the way it appears in Hugo’s romantic drama Le Roi s’amuse and Verdi’s opera Rigoletto. The plot of revenge and vindication of trampled dignity dates back to the genre of medieval mock mystery (R. Jakobson) and its narrative of the Easter resurrection, posing the problem of Christianity and its values in the Russian society of the time.
    Wieczny mąż i tradycja menippe Artykuł analizuje strukturę motywów głównych bohaterów Wiecznego męża Fiodora Dostojewskiego na tle satyry menippejskiej i jej różnych odmian. Parodyczne przemiany obrazów i motywów poprzednich tekstów Dostojewskiego, zwłaszcza z powieści Idiota, modyfikują tradycyjny trójkąt miłosny opowiadania. Relacja między bohaterem a antagonistą odzwierciedla ambiwalencję archetypowego schematu «król i błazen» oraz sposób, w jaki pojawia się on w dramacie romantycznym V. Hugo Le Roi s’amuse i operze Rigoletto G. Verdiego. Fabuła zemsty i zadośćuczynienia za zdeptaną godność sięga gatunku średniowiecznej kpiny (R. Jakobson) i jego narracji o zmartwychwstaniu wielkanocnym, dotykając problemu chrześcijaństwa i jego wartości w ówczesnym społeczeństwie rosyjskim.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 7; 171-186
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Roman Jakobson and American Slavic Studies: The First Postwar Decade
    Autorzy:
    Baran, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1754103.pdf
    Data publikacji:
    2021-08-11
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Roman Jakobson
    Michael Karpovich
    Edward J. Simmons
    studia slawistyczne
    slawistyka
    Committee for Advanced Slavic Cultural Studies
    Uniwersytet Columbia
    Uniwersytet Harvarda
    Slavic studies
    Slavistics
    Columbia University
    Harvard University
    Opis:
    Scholars who have assessed Roman Jakobson’s legacy have concentrated on his contributions to various scientific disciplines, while those who knew him, who had been his students or his colleagues, have written about his rhetorical virtuosity, his impact as a lecturer. The present article focuses on a little-studied aspect of his professional biography: the ways in which, during the period mid-1940s to mid-1950s, the émigré scholar carried out an ambitious project to develop Slavic studies (Slavistics, slavistika) as a discipline in the United States. Jakobson’s institution-building activities, conceptualized while he was teaching at Columbia University, were implemented following his move in 1949 to the new Slavic Department at Harvard University. A private group, the Committee for Advanced Slavic Cultural Studies, with which he was closely connected, played a significant role in supporting the Harvard program, and, more broadly, helping develop American Slavistics as a discipline.
    Roman Jakobson i amerykańskie studia slawistyczne: pierwsza dekada powojenna Uczeni, którzy oceniali spuściznę Romana Jakobsona, koncentrowali się na jego wkładzie w różne dyscypliny naukowe, natomiast ci, którzy go znali, którzy byli jego studentami lub współpracownikami, pisali o jego retorycznej wirtuozerii i wpływie jako wykładowcy. W niniejszym artykule skupiono się na mało zbadanym aspekcie jego biografii zawodowej: sposobach, jakimi w okresie od połowy lat czterdziestych do połowy lat pięćdziesiątych emigracyjny uczony realizował ambitny projekt rozwoju slawistyki jako dyscypliny w Stanach Zjednoczonych. Działalność Jakobsona w zakresie budowania instytucji, obmyślana w okresie pracy na Uniwersytecie Columbia, została rozpoczęta po jego przeprowadzce w 1949 r. na Uniwersytet Harvarda do nowego Wydziału Slawistycznego. Prywatna grupa, Committee for Advanced Slavic Cultural Studies, z którą uczony był blisko związany, odegrała znaczącą rolę we wspieraniu programu Harvardu, a szerzej – w rozwoju amerykańskiej slawistyki jako dyscypliny
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 7; 91-116
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies