Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Homer" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Mit obrazem współczesności, czy współczesność odbiciem mitu? Homer, Iliada Alessandro Baricco
    Myth as the Image of Contemporaneity or Modern Times as the Reflection of the Myth? Homer, Iliad by Alessandro Baricco
    Autorzy:
    Krauze-Kołodziej, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1798763.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Alessandro Baricco; Iliada; Homer; współczesna literatura włoska; recepcja antyku
    Alessandro Baricco; Iliad; Homer; modern Italian literature; reception of Antiquity
    Opis:
    Celem artykułu jest analiza i interpretacja autorskiej wersji Iliady Homera napisanej w 2004 roku przez współczesnego włoskiego pisarza Alessandro Baricco. Oparł się on na tłumaczeniu Iliady autorstwa Marii Grazii Ciani. Reinterpretacja starożytnego poematu Homerowego stanowi, jak się wydaje, interesujący przykład próby uwspółcześnienia starożytnego dzieła literackiego. W artykule autorka analizuje oraz interpretuje treść i konstrukcję współczesnej wersji poematu, porównując ją z jej pierwowzorem oraz tłumaczeniem na język włoski Iliady, na którym bazował Baricco.
    The aim of the article is to analyze and interpret the new version of the Iliad written in 2004 by the contemporary Italian writer Alessandro Baricco. He based his version of the text on the Italian translation of Iliad by Maria Grazia Ciani. The reinterpretation and reconstruction of the ancient poem of Homer by Alessandro Baricco seems to be an interesting example of an attempt to modernize an ancient literary work. In the article, the author analyzes and interprets the content and the structure of the contemporary version of the poem, comparing it to the original text of the Iliad and its Italian translation on which Baricco was basing.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 3; 45-66
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Filozofowie i filozofia w Geografii Strabona z Amasei
    Philosophers and Philosophy in Strabo’s Geography
    Autorzy:
    Wilczewska, Sylwia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1929082.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Strabon
    Eratostenes
    Homer
    stoicyzm
    sceptycyzm
    filozof
    filozofia
    Strabo
    Eratosthenes
    stoicism
    skepticism
    philosopher
    philosophy
    Opis:
    Strabo of Amasia in his Geography often mentions philosophers, under whose name he includes the thinkers related to particular schools as well as Indian and Egyptian priests, Celtic druids, and Homer—the only poet referred to in the Geography as philosopher. In the narrower meaning, Strabo gives the name of philosophers only to the first group, but in the broader sense he includes all universal scholars, in accordance with the Stoic understanding of philosophy; the introduction to the Geography reflects also a general view of the Stoics that ethics stems from the natural sciences. The remarks in the introduction which concern philosophy serve also Strabo’s polemical goals in his dispute with Eratosthenes of Cyrene about the credibility of Homeric epics as a source of geographical and historical knowledge: Eratosthenes, a Platonist under the influence of Academic skepticism, claims that poetry aims at entertaining and not at educating, whilst Strabo, a convinced Stoic, takes poetry to be the first form of philosophy which allows for delivering the truth about the world to unlearned recipients. Philosophical differences of Eratosthenes and Strabo are also connected with their different perception of the role of particular disciplines—Eratosthenes separated them from each other, but Strabo, in accordance with the traditional view, united them in service of philosophy, which teaches the art of achieving happiness in one’s life and thus is the most important area of knowledge.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 3; 65-74
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W Hadesie Homera i Hezjoda. Śmierć i los człowieka po śmierci w wierzeniach ludów archaicznej kultury greckiej
    In Hades of Homer and Hesiod: Death and Human’s Fate after Death in the People’s Beliefs of Archaic Greek Culture
    Autorzy:
    Baran, Grzegorz M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807464.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-02
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Homer
    Hezjod
    śmierć
    życie po śmierci
    Hades
    Hesiod
    death
    life after death
    Opis:
    The works of Homer and Hesiod, expressing people’s mentality of the archaic Greek culture, supply inter alia much information about people’s beliefs of that period concerning death and posthumous fate of humans. In the light analysis, one can notice that the people of that time period (being based on quotidian experience) had no doubts that humans were mortal beings. Although death inspired horror among the living the Greeks did not it amounted to total annihilation of man. They believed the spiritual part of human – ψυχή (psyché) survived mortal death leaving the body to go to the land of the dead. This place was known as Hades somewhere both far and deeply in relation to inhabited by people earth. The soul that exists in Hades, leads a generally gloomy and rather sad life. However, their posthumous fate, apart from few exceptions of the rebels against divine commandments – can’t be perceived as punishment, because in considered by people of today because people of that time had no concept of the Last Judgement and retribution after death.
    Źródło:
    Roczniki Kulturoznawcze; 2010, 1; 175-202
    2082-8578
    Pojawia się w:
    Roczniki Kulturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Charakter i funkcje snu Agamemnona w II księdze Iliady
    The Character and Functions of Agamemnon’s Dream in Book II of The Iliad
    Autorzy:
    Gomułka, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1953791.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Agamemnon
    sen
    marzenie senne
    Onejros
    Zeus
    Troja
    Homer
    Iliada
    epika
    epos
    poemat
    dream
    Oneiros
    Troy
    The Iliad
    epic
    poem
    Opis:
    In Book II of The Iliad Zeus sends Oneiros, the god of dreams, to the sleeping Agamemnon, to give the Achaean leader a god’s command. He wants to cheat him in this way and to carry out Thetis’ request – to honor her insulted son. The naïve Agamemnon believes the forecast that he is going to immediately capture the Trojan town. He tries the morale of his warriors ordering them to return to their native country, and then he sends them to the deciding battle that costs the life of many of them. This is the result of the dream that Homer calls “fatal”. During the night visit the sleeping Agamemnon is completely passive; there is no dialog between him and the god sent to him, that is Oneiros. The dream is factual, objective, and it does not require interpretation. It has a divine character, and Olympic Zeus is its author – it is he that the visit of the apparition depends on. It is the only deceptive dream in The Iliad and The Odyssey, sent in order to deceive the dreaming one, to bring him to ruin. This is its basic function.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2005, 53, 3; 73-88
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Akadyjski Epos o Gilgameszu i Odyseja
    The Akkadian Epic Of Gilgamesh and The Odyssey
    Autorzy:
    Kozłowski, Jan M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1882798.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Gilgamesz
    Odyseja
    Odyseusz
    Homer
    Siduri
    Kalipso
    Maszu
    Ogygia
    Urszanabi
    Feakowie
    Scheria
    Gilgamesh
    Odyssey
    Odysseus
    Calypso
    Mashu
    Urshanabi
    Phaeacians
    Opis:
    Od kiedy w roku 1902 Peter Jensen wynotował podobieństwa między Odyseją i Eposem o Gilgameszu i opowiedział się za zależnością homeryckiego poematu od mezopotamskiego eposu, uczeni spierają się o naturę relacji między poematami. Niniejszy artykuł stawia sobie za cel wykazanie, że między Eposem o Gilgameszu a Odyseją istnieje nie tylko wiele epizodycznych podobieństw, ale że obiektywna narracja o powrocie Odyseusza na Itakę (Od. 5-13) jest powtórzeniem fabuły wyprawy Gilgamesza po nieśmiertelność (tabliczki IX-XI): epizod dotarcia Gilgamesza do góry Maszu i spotkania Siduri znajduje paralelę w przebywaniu Odyseusza na Ogygii u nimfy Kalipso. Przeprawa Gilgamesza do Dilmun przypomina przeprawę Odyseusza z Ogygii na Scherię. Dilmun i Utanapisztim odpowiadają w wielu elementach Scherii i Alkinoosowi. Wreszcie, istnieją analogie między powrotem Gilgamesza do Uruk a powrotem Odyseusza na Itakę. Wniosek o fabularnym podobieństwie między obiektywną narracją o powrocie Odyseusza a opowieścią o wyprawie Gilgamesza po nieśmiertelność może posłużyć jako argument dla zwolenników tezy o zależności jednego poematu od drugiego.
    Since 1902 when Peter Jensen advanced a thesis about the dependence of the Odyssey on the Epic of Gilgamesh, scholars have argued about the nature of the relationship between the two poems. This article aims to show that there are many similarities between the Epic of Gilgamesh and the Odyssey not only in episodes, but also that the objective narrative of Odysseus’s return to Ithaca (Od. 5-13) is a repetition of the plot from Gilgamesh’s quest for immortality (Tablets IX- XI): the episode of Gilgamesh’s arrival to the Mount Mashu and his encounter with Siduri finds its parallel in Odysseus’ stay in Ogygia at nymph Calypso’s. Gilgamesh’s crossing of the sea to Dilmun resembles Odysseus’ crossing of the sea from Ogygia to Scheria. Dilmun and its ruler Utanapishtim correspond in many aspects to Scheria and Alcinous. Finally, there are parallels between Gilgamesh’s return to Uruk and Odysseus journey to Ithaca. The conclusion about the existence of a narrative analogy between the objective narration of the Odysseus return in Odyssey and the Gilgamesh’s quest for immortality deepens the relationship between the two poems.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 3; 5-22
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Il ruolo del sacerdote in Omero
    The Role of the Priest in Homer
    Autorzy:
    Bologna, Orazio Antonio
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1929073.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    rola kapłana
    Chryzes – kapłan Apollina
    Chryze – sanktuarium Apollina
    wojna trojańska
    Homer
    Iliada
    Odyseja
    the role of the priest
    Chryses – priest of Apollo
    Chryse – the sanctuary of Apollo
    the Trojan War
    Iliad
    Odyssey
    Opis:
    In this short work we mention the different roles played by the priest and by the king in the religious and political fields. At the time of Homer these two figures were distinct, but, not infrequently, were in violent opposition, as we read in the first canto of Iliad. In ancient times, however, the religious duties, along with political ones, were concentrated in the hand of one man, as we deduce from passages of Homeric poems, from hints to the places of Hesiod and from vestige of the ancient East world. In the course of time, however, the King is interested, exclusively, in politics and the priest in religion, so that, with the passing time, they become two separate entities, each in its specific role. But often the priest, strong of his influence on the masses and on the same king, centralizing the powers in his person, passes his limits, and to reach one’s aims, invokes the curse and the revenge of the gods on his antagonist, until to humiliate him in front of his subjects.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 3; 5-20
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies