Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Gregorian chant" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Primate Stefan Wyszyński – An Eulogist of Gregorian Chant
    Prymas Stefan Wyszyński – piewca chorału gregoriańskiego
    Autorzy:
    Wiśniewski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1928244.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-08
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Wyszyński
    chorał gregoriański
    muzyka liturgiczna
    liturgia
    Gregorian chant
    liturgical music
    liturgy
    Opis:
    The article shows the unknown aspect of the activity of Primate Stefan Wyszyński related to sacred music, which included in particular the promotion of Gregorian chant. The author extracts from his speeches the most important statements considering the singing and emphasizes its value and topicality in the liturgy of the Catholic Church. The Primate’s respect for the singing is a testimony and manifestation of pastoral care to preserve the identity of the Church’s musical tradition.
    Artykuł ukazuje mało dotąd znany aspekt aktywności Prymasa Stefana Wyszyńskiego związany z muzyką sakralną, a w szczególności z propagowaniem chorału gregoriańskiego. Autor wydobywa z jego przemówień najważniejsze wypowiedzi na temat tego śpiewu, podkreślające jego walory i aktualność w liturgii Kościoła katolickiego. Szacunek Prymasa dla tego śpiewu stanowi świadectwo i przejaw pasterskiej troski o zachowanie tożsamości tradycji muzycznej Kościoła.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 4 Special Issue; 45-58
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tropowane ordinarium missae w rękopiśmiennym graduale paulińskim ms. R659/III-913
    Troped ordinarium missae in the Pauline Manuscript Gradual ms. R659/III-913
    Autorzy:
    Wiśniewski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036996.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    chorał gregoriański
    śpiewy postgregoriańskie
    tropy
    graduał
    ordinarium missae
    Gregorian chant
    postgregorian chant
    tropes
    Opis:
    Ukształtowany w VIII wieku chorał gregoriański szybko stał się niewystarczający do potrzeb ówczesnej liturgii. Z chwilą wprowadzenia go na teren państwa Franków okazał się on dla tamtejszych duchownych, przyzwyczajonych do rozbudowanych śpiewów, mało przydatny. W wyniku podjętych decyzji administracyjnych nie można było jednak odstąpić od rytuału rzymskiego. Zbytnia ogólnikowość śpiewów rzymskich wywołała ich zdecydowaną niechęć do adaptacji nowych obrzędów. Zaczęli oni w związku z tym, jako pierwsi, uzupełniać przejęte śpiewy retorycznymi ozdobnikami, tzw. tropami. Cieszyły się one od samego początku bardzo dużą popularnością. Funkcjonowały w liturgii aż do Soboru Trydenckiego, który nakazał ich całkowite usunięcie z liturgii. Wiele ksiąg zachowało część tych dodatków, m.in. graduał pauliński z końca XVI w. Celem artykułu jest wydobycie tych tropów, omówienie ich warstwy tekstowej i melodycznej oraz wskazanie na ewentualne wzorce. Dowiedziono, iż pochodzą one albo z rozłożenia gregoriańskich melizmatów (Kyrie), albo z kopiowania (Gloria) lub parafrazowania melodii tekstu głównego (Sanctus). Nie wprowadzają elementów muzycznie nowych, nie odbiegają też od stylu melodii gregoriańskich i są dostosowane do kontekstu, w którym występują. Zostały one zaimportowane z innych wcześniejszych kodeksów liturgiczno-muzycznych.
    Gregorian chant, formed in the 8th century, soon became inadequate for the needs of the liturgy of that time. When Gregorian chant was introduced into the Kingdom of the Franks, the local clergymen, accustomed to more sophisticated chants, considered it little useful. However, due to the administrative decisions which had been taken, the Roman ritual could not be abandoned. Roman chants, being too general, made the churchmen unwilling to adapt the new rites. Therefore, they were the first to add to the adopted chants the embellishments called tropes. They were very popular from the very beginning. They were used in the liturgy until the Council of Trent which ordered to remove them completely from the liturgy. Some of these additions were preserved in numerous manuscripts, for example, in the Pauline gradual from the end of the 16th century. The aim of this article is to extract these tropes, analyse their text and music and indicate their possible origins. It has been proved that they derive from the distribution of Gregorian melismas (Kyrie), from copying (Gloria) or from paraphrasing the melody of the main text (Sanctus). They neither introduce new musical elements nor depart from the style of Gregorian chants. They are adjusted to the context in which they appear. They were adopted from other earlier liturgical music codexes.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 13; 137-148
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    12th Century Pontificale Plocense as a Source for the Study of Gregorian Monody
    Pontificale Plocense z XII wieku jako źródło do badań monodii gregoriańskiej
    Autorzy:
    Wiśniewski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036110.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    pontyfikał
    notacja cheironomiczna
    chorał gregoriański
    monodia gregoriańska
    pontifical
    cheironomic notation
    Gregorian chant
    Gregorian monody
    Opis:
    Pontyfikał, jako księga liturgiczno-muzyczna, stanowi odbicie przeobrażeń czasowych pozwalających zorientować się w rejestrze funkcji biskupich przy sprawowaniu sakramentów i sakramentaliów. Przedmiotem podjętego studium badawczego jest szczegółowy wykaz zawartości stricte muzycznej w Pontificale Plocense z XII w. Wyzyskanie tekstów zaopatrzonych w melodię (ogółem ponad 200 fragmentów tekstu z nadpisaną melodią) odsłania muzyczną warstwę tego kodeksu. Czasami są to pojedyncze słowa, zaznaczone incipity, dyferencje psalmowe, a bywa że notacja muzyczna obejmuje całą treść liturgiczną utworu. Rękopis, zdominowany przez zapis cheironomiczny melodii, wydaje się potwierdzać jego obce pochodzenie. Szczególnie konsekwentnie notacja ta stosowana jest w przypadku melodii prefacji. Można zaryzykować w związku z tym hipotezę, iż cheironomiczny zapis Pontyfikału Płockiego zaimportowano z jakiegoś ośrodka zagranicznego.
    As a liturgical and music book, the pontifical reflects the temporal transformations and so allows us to become acquainted with the register of episcopal functions connected with celebrating the sacraments and sacramentals. The object of the study is a detailed list of strictly musical content of the 12thcentury Pontificale Plocense (Płock Pontifical). The musical layer of this code was revealed through the gleaning of texts accompanied with a melody (over 200 text pieces with added melodies). Sometimes these are single words, incipits, psalm differentiation, and sometimes the musical notation covers the entire liturgical content of the work. Dominated by the cheironomic record of the melody, the manuscript seems to confirm its foreign origin. This notation is especially consistent in the case of the Preface melody. Therefore, it could be argued that the cheironomic record of Pontificale Plocense was imported from a foreign centre.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 13; 69-80
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Hymn Rex sanctorum angelorum in Notated Missal ms. 387 and its Partial Meaning in the Search of the Provenance of the Manuscript
    Autorzy:
    Bednáriková, Janka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1790944.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-23
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    rękopisy średniowieczne
    chorał gregoriański
    tradycja liturgiczna
    mszał
    hymn
    medieval manuscripts
    Gregorian chant
    liturgical tradition
    missal
    Opis:
    Hymn Rex sanctorum angelorum w missale notatum sygn. rkp. 387 i jego znaczenie w poszukiwaniu proweniencji rękopisu Hymn Rex sanctorum angelorum jest śpiewem Wigilii Paschalnej przeznaczonym na błogosławieństwo wody przed chrztem katechumenów. Obecność tego śpiewu w średniowiecznych rękopisach nie jest powszechna. W Missale notatum zanotowano go również na wigilię uroczystości Zesłania Ducha Świętego. Jego wersja różni się jednak od większości przebadanych manuskryptów. W porównaniu z nimi rkp. 387 zachowuje w większym stopniu tradycję niemiecką. Biorąc pod uwagę niektóre zawarte w nim obrzędy, np. związane z chrztem dziecka, wielce prawdopodobne jest duńskie pochodzenie tego rękopisu.
    Amongst the 18 notated manuscripts (today located in Slovak depositories as part of our precious cultural heritage), we can find Notated Missal ms. 387 from the former Evangelical College Library in Bratislava. It is preserved in the Central Library of the Slovak Academy of Sciences in Bratislava. Currently it is the subject of deeper research. Its most disputable aspect is its provenance. According to many scholars, it dates back to the 13th century, because it does not include the Feast of Corpus Christi. On the basis of a later note in the calendar (f. 5) we may also assume that the manuscript was written (or, at least, utilised) in the city of Lund, Sweden. For confirmation or refutation of such a hypothesis, the author will take into account the considerations regarding the hymn Rex sanctorum angelorum, that may represent one of the clues in order to get closer to the truth.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 12; 7-24
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kult eucharystyczny na podstawie średniowiecznych mszalnych rękopisów węgierskich
    The Eucharistic Tradition on the Basis of Hungarian Medieval Mass Manuscripts
    Autorzy:
    Adamko, Rastislav
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036094.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    kult eucharystyczny
    średniowieczne Węgry
    śpiew gregoriański
    manuskrypt
    Eucharistic worship
    Middle Ages in Hungary
    Gregorian chant
    Manuscripts
    Opis:
    W XI i XII wieku w odpowiedzi na spory teologiczne nastąpił znaczący rozwój kultu eucharystycznego, którego kulminacją było ustanowienie w 1264 r. święta Bożego Ciała. Jednym z impulsów do wprowadzenia tego święta był cud eucharystyczny w Bolsenie, warto jednak pamiętać o innym, mniej znanym cudzie eucharystycznym w Koszycach. Miasto to stało się popularnym ośrodkiem pielgrzymkowym, zaś kult eucharystyczny na Węgrzech znacząco się ożywił. Dowodem tego są zachowane księgi muzyczno-liturgiczne, w których odnaleźć można liczne innowacje i nowe pieśni. Wersety allelujatyczne, tropy oraz adaptacje melodii różniły się niekiedy od tych obecnych w Europie zachodniej i środkowej. Odrębność i niezależność tradycji Ostrzyhomskiej (a także mniejszych tzw. tradycji peryferyjnych) przejawiała się również w odmiennym wyborze śpiewów i tekstów psalmowych oraz w licznych wariantach tekstowych i melodycznych.
    Eucharistic worship was significantly developed in the 11th and 12th centuries as a reaction to theological disputes. The establishment of the Feast of Corpus Christi in 1264 became the culmination of, and at the same time confirmation of the adoration tendencies in the Eucharistic tradition. In the Middle Ages, Košice was a well-known pilgrimage destination throughout Central Europe. One could see here the relics of the Lord’s Blood as evidence of the Eucharistic miracle that took place in Košice. On the basis of the Eucharistic miracle, there is a mention in the papal bible from 1402, in which Pope Boniface IX granted appropriate indulgences to Košice. Eucharistic worship during the Middle Ages in Hungary was very widespread and alive. This is evidenced by the preserved liturgical and music books regarding the celebration of the Eucharistic liturgy. We find in them numerous innovations of the Mass form by introducing new songs – alleluia verses and tropes, and adaptations of melodies other than those in Western and neighboring Central European countries. Separation and independence of the Ostrihom’s tradition (and possibly smaller so-called peripheral traditions), also manifested itself in a different selection of psalms and texts as well as in numerous textual and melodic variants.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 13; 7-23
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Melodie prefacji pozamszalnych w Pontificale Plocense z XII wieku
    Melodies of the Prefaces Outside Mass in the 12th-Century Pontificale Plocense
    Autorzy:
    Wiśniewski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1795770.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-27
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    prefacje pozamszalne
    Pontificale Plocense
    chorał gregoriański
    rękopis
    notacja cheironomiczna
    prefaces outside Mass
    Gregorian chant
    manuscript
    cheironomic notation
    Opis:
    Artykuł podejmuje zagadnienie prefacji pozamszalnych w Pontificale Plocense z XII wieku (Biblioteka Seminarium Duchownego w Płocku). Autor przedstawia krótką charakterystykę księgi, przybliża początki śpiewu prefacji i próby zapisywania melodii. Omawiając prefacje pozamszalne zwraca uwagę wyłącznie na kadencje muzyczne zapisane notacją cheironomiczną i dokonuje ich komparacji z Pontyfikałem biskupów krakowskich (XI/XII w.) i Pontyfikałem wrocławskim (XII w.). Pontificale Plocense wykazuje tendencję do podziału tekstu prefacji na krótsze odcinki, co miało istotny wpływ na budowę muzyczną prefacji i dawało możliwości różnej jej interpretacji. Niewykluczone, iż recytatyw prefacji w księdze płockiej podlegał różnym stopniom melodyzacji, tzn. z większą lub mniejszą ingerencją neum złożonych. Wersje melodyczne kadencji prefacji pozamszalnych odwzorowują odmiany in tono solemnis oraz in tono solemniori. Liczne schematy kadencji in tono solemniori wskazują na dążenie do tworzenia nowych, bardziej kunsztownych wzorców melodycznych.
    The paper discusses the prefaces outside Mass supplied with melodies that can be found in the 12th-century Pontificale Plocense (Seminary Library in Płock, Poland). Firstly, a short characterization of the manuscript is presented, the beginnings of the singing of prefaces as well attempts to note down the melodies is discussed. Next, the prefaces outside Mass are analysed with emphasis placed on the musical cadences with cheironomic notation. In addition, a comparison is undertaken between the discussed Pontifical and the Pontificals of Kraków (11th/12th c.) and of Wrocław (12th c.). It is possible that the recitative of the prefaces was subject to various degrees of melodisation, which was connected with the varying influence of compound neumes. The melodic versions of the cadences represent the varieties in tono solemnis and in tono solemniori. Numerous patterns of cadences in tono solemniori point to attempts to create new melodic patterns.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 12; 9-25
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tadeusz Miazga’s Two Articles: The Scripters of Plainchant Books in Poland and The Contribution of the Clergy to Music in the History of Poland
    Dwa artykuły Tadeusza Miazgi: „Skryptorzy ksiąg choralnych w Polsce” i „Wkład duchowieństwa w muzyczną kulturę Polski”
    Autorzy:
    Bisztyga, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040387.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    skryptorzy
    księgi liturgiczno-muzyczne
    chorał gregoriański
    duchowni muzycy
    scripters
    musical and liturgical manuscripts
    Gregorian chant
    clergy-musicians
    Opis:
    Artykuł omawia w sposób syntetyczny wyniki prac zawarte w dwóch artykułach ks. Tadeusza Miazgi (1906–1988): „Skryptorzy ksiąg choralnych w Polsce” i „Wkład duchowieństwa w muzyczną kulturę Polski”. Drugi z tych tekstów zachował się jedynie w maszynopisie i jest przechowywany w Bibliotece Seminarium Duchownego w Sandomierzu. Omawiając dziedzictwo skryptorów ksiąg choralnych w Polsce, Miazga prezentuje podstawowe informacje o ich życiu i twórczości, jak również bardziej ogólne refleksje na temat roli skryptora w dziejach muzyczno-liturgicznych manuskryptów. Katalog wymienia 203 osoby pochodzące zarówno z diecezjalnych, jak i zakonnych środowisk, tworzących od XIII do XIX wieku. Podobny charakter nosi drugie studium Miazgi dotyczące wkładu duchowieństwa w muzyczną kulturę Polski w ciągu wieków. Ten katalog z kolei zawiera 325 nazwisk duchownych działających od XII do XIX wieku. Swoje analizy Miazga opiera głównie na dostępnych w czasie powstawania artykułu informacjach zawartych w słownikach muzycznych Ibińskiego, Sowińskiego, Mizgalskiego i innych. Warto podkreślić, że obydwa artykuły stanowiły publikacje o pionierskim charakterze w polskiej muzykologii.
    Rev. Tadeusz Miazga (1906–1988) was a Polish priest, musicologist and musician. He was incardinated into the diocese of Sandomierz, one the dioceses in the south-eastern part of Poland led at present by Bishop Krzysztof Nitkiewicz. Miazga’s musicological legacy includes 12 books and several articles devoted mostly to the theory and history of Gregorian chant. He also composed numerous pieces of liturgical music and lectured in some Polish universities and seminaries. The study offers a short summary of the two Miazga’s articles: “The scripters of plainchant books in Poland” and “The contribution of the clergy in music in the history of Poland.” The latter work has never been published and still remains only in its typed version.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 13; 197-200
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Officium gratiarum actionis pro victoria ex turcis obtenta zachowane w antyfonarzach rodziny Piotrkowczyków (cz. II – melodie)
    Officium gratiarum actionis pro victoria ex turcis obtenta anno 1621Retained in the Antiphonaries of the Piotrkowczyk Family (Part II – Melodies)
    Autorzy:
    Bodzioch, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036101.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    wojna chocimska
    oficjum dziękczynne
    chorał piotrkowski
    chorał gregoriański
    liturgia
    historia
    historia muzyki
    the Chocim War
    Officium divinum
    Gregorian chant
    church music
    liturgical monody
    Opis:
    Melodie Officium gratiarum actionis pro victoria ex Turcis obtenta anno 1621 opublikowano w ostatniej edycji tzw. antyfonarza Piotrkowczyka (1645), nie wiadomo, kto jest ich autorem. Kompozycje (12 antyfon, 2 responsoria, 1 hymn) nie są jednolite stylistycznie. W grupie 15. melodii odnajdujemy elementy klasycznego chorału gregoriańskiego, stylu neogreriańskiego oraz stylu pseudogregoriańskiego. Całość odpowiada estetyce epoki późnego średniowiecza i kończy etap polskiej twórczości monodycznej do łacińskich tekstów proprium sanctorum.
    The melodies were published in the last edition of the antiphonaries of the Piotrkowczyk family (1645). The author is unknown. The compositions (12 antiphons, 2 responsories, 1 hymn) are not stylistically uniform, which is not strange considering the fact that artists living in the Baroque period combined the heritage of the several centuries in which the liturgical singing of the Catholic Church had developed. They also remained under the influence of the achievements of polyphonic singing. In the collection of 15 melodies we can find elements of Gregorian chant, the neo-Gregorian style and the pseudo-Gregorian style. The entire collection is consistent with the aesthetics of the late Middle Ages and concludes the epoch of Polish monody to the Latin texts in proprium sanctorum.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 13; 45-55
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies