Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Eastern Church" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Kościół sui iuris. Kwestie natury prawnej
    The Church Sui Iuris. Legal Issues
    Autorzy:
    Khortyk, Oleg
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1806971.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-14
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    sui iuris
    obrza˛dek
    eklezjologia
    Kościół wschodni
    Eastern Church
    rite
    ecclesiology
    Opis:
    The issue of the sui iuris Church is an interesting and quite common subject of debate among east canon law specialists. Opinions in this respect are divided. It is hard to pinpoint a single legal problem, as the legislator's  statements, even if not very precise, do not leave much room for interpretation and new solutions, proposed by canon law specialists and commentators. The fundamental question still remains: what is sui iuris Church, and sui iuris itself? The author shows the relation of sui iuris Churches to the universal Church, and the various ideas of sui iuris Church as an institution close to autocephaly or autonomy, and more moderate opinions. In the presented views, one can see the fundamental quality of sui iuris Church, namely legal autonomy and a higher degree of independence in terms of its existence. Although there is no consensus as to the perception of its status and essence, the quoted opinions allow a broader view on the issue of sui iuris Church and its status both in universal Church and law in force.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2007, 17, 1; 167-185
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Status prawny Kościoła metropolitalnego sui iuris
    The Legal Status of the Metropolitan Sui Iuris Church
    Autorzy:
    Wojciechowski, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807720.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-15
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    metropolita
    metropolita sui iuris
    kościół wschodni
    kościoły sui iuris
    Eastern Church
    sui iuris churches
    metropolitan
    sui iuris metropolitan
    Opis:
    The Eastern Catholic Church as a hierarchical structure demonstrates the existence of the sui iuris metropoly. The very notion of a sui iuris metropolitan, according to the current Eastern Code of 1990, points to a community of Christians subject to a hierarchy. This community was explicitly or tacitly acknowledged at some point by the highest authorities of the Church (Canon 27). Therefore, a sui iuris metropoly should be distinguished from another metropolitan institution within the Latin or Eastern Church. A sui iuris metropoly is not a church province (ecclesiasticae provinciae), because this term is reserved for a metropoly in a patriarchal church or a major archbishop’s church, but a structure whose institutional autonomy is guaranteed by its founding act. A metropolitan sui iuris church is then a legal person established by the power of law and the metropolitan is its legal representative in all legal matters. The sui iuris metropolitan is appointed by the Bishop of Rome, who is supported by such bodies as the Council of Hierarchs and Metropolitan Assembly. At present, there are three such churches: Ethiopian, Ruthenian and Slovakian.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2010, 20, 1; 175-186
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Z aktualnych problemów ukraińskiej leksyki religijnej
    Из актуальных проблем украинской религиозной лексики
    Autorzy:
    Nowacka, Dagmara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2120137.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    słownictwo chrześcijańsko-religijne
    literatura konfesyjna
    język staro-cerkiewno-słowiański
    Cerkiew greckokatolicka
    dublety językowe
    Christian and religious vocabulary
    confessional literature
    Old Church Slavonic language
    Eastern Orthodox Church
    language doublets
    Opis:
    Настоящая статья является пробой панорамного представления актуальных проблем развития украинской конфессионной лексики. Процесс стабилизации религиозной жизни украинцов, который начался в 90-ые гг. ХХ века, все еще требует разрешения многих вопросов. Одной из наиболее важных задач является нормализация языка, используемого в отправлении религиозного культа. Настоящее состояние украинской христианско-религиозной лексики демонстрируется в статье многочисленными примерами из молитвенников, катехизисов и различных изданий Святого Писания, что позволяет сделать вывод о дотаточно свободном использовании языковых эквивалентов из области фонетики, морфологии, словообразования, синтаксиса, стилистики и лексики.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2007, 54-55, 7; 149-162
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    La Madre de Dios en la teología ortodoxa
    Mother of God in Orthodox Theology
    Matka Boża w teologii prawosławnej
    Autorzy:
    Villar, José Ramón
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31234115.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Kościół Prawosławny
    teologia wschodnia
    mariologia
    Orthodox Church
    Eastern theology
    Mariology
    Iglesias Ortodoxas
    Teología Oriental
    Mariología
    Opis:
    Znaczący jest fakt, iż obecność Maryi w kulcie Kościoła Prawosławnego daje się pogodzić z brakiem traktatu mariologicznego. Bogactwo tradycji prawosławnej nie zostało przełożone na analogiczne zainteresowanie spekulatywne. Istnieje obawa przed zracjonalizowaniem tajemnicy. Podręczniki teologii prawosławnej nie zawierają oddzielnego traktatu z mariologii. Czymś naturalnym jest, że nauka o Matce Bożej znajduje się w ramach chrystologii. Prawda o Bożym macierzyństwie Maryi jest bardziej prawdą chrystologiczną, niż mariologiczną. „Mariologia” prawosławna jest wyrazem dogmatu chrystologicznego, a jej normą i kryterium jest relacja jedności z misterium Chrystusa.
    It is worth noticing that the veneration of Mother Mary in Orthodox Church is not undermined by the lack of a systematic theological presentation. The richness of the Orthodox tradition has not yet led to the emergence of speculative investigations in this subject. There is a fear of rationalizing the mystery. Orthodox theology textbooks do not include chapters dedicated to Mariology. It is natural for them to consider Marian teaching within the realm of Christology. The truth about Mary’s motherhood of God is more of a Christological rather than Mariological truth. Orthodox Marian veneration expresses the Christological dogma. The relation of unity with the mystery of Jesus Christ constitutes its central norm and evaluative criterion.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2012, 4; 203-242
    2080-6345
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Dogmatycznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ ustroju prawnego Kościoła łacińskiego na kształtowanie się aktualnego porządku prawnego katolickich Kościołów wschodnich na przykładzie urzędów protosyncela i syncela
    Influence of the Legal System of the Latin Church on Formation of the Current Legal Order of the Eastern Catholic Churches as Illustrated by the Offices of protosyncellus and syncellus
    Autorzy:
    Bakalarz, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1897177.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    syncel
    protosyncel
    wikariusz generalny
    wikariusz biskupi
    katolickie Kościoły wschodnie
    Kościół łaciński
    latynizacja
    syncellus
    protosyncellus
    general vicar
    episcopal vicar
    Catholic Eastern Churches
    Latin Church
    latinization
    Opis:
    Urząd wikariusza generalnego powstał w Kościele zachodnim w XII w. Stopniowo jego władza umacniała się, aż stał się urzędem obligatoryjnym i głównym współpracownikiem biskupa diecezjalnego w zarządzie Kościołem partykularnym. Podczas przygotowań Soboru Watykańskiego II dostrzeżono potrzebę utworzenia nowej instytucji w strukturze Kościoła partykularnego. Obok urzędu wikariusza generalnego, ustanowiono urząd wikariusza biskupiego – nową funkcję o zbieżnej naturze prawnej i kompetencjach, ale przeznaczoną do wspierania biskupa diecezjalnego w poszczególnych aspektach jego działalności. W Kościele wschodnim powstał zwyczaj wybierania biskupów spośród zakonników. Biskupi chcieli nadal prowadzić życie monastyczne. Dobierali sobie współtowarzyszy, którzy zamieszkiwali wspólnie z biskupem w jego mieszkaniu. Tego towarzysza życia biskupa określano mianem synkellios, co w wersji łacińskiej uzyskało formę syncellus. Syncel był nie tylko współtowarzyszem życia biskupa, ale także wspomagał go w jego funkcjach, a nawet reprezentował biskupa w wielu sprawach kościelnych, przez co uzyskał znaczący wpływ w Kościele lokalnym. Unie zawierane z Kościołami uznającymi zwierzchność Biskupa Rzymu, wiązały się także z przyjęciem przez nie łacińskiego systemu prawa kościelnego i form strukturalnych istniejących w Kościele zachodnim. Jednym z elementów tego dziedzictwa jurydycznego był urząd wikariusza generalnego. W motu proprio Piusa XII Cleri sanctitati i Kodeksie Kanonów Kościołów Wschodnich rozwiązania te zostały ugruntowane. Wprowadzono urzędy wikariusza generalnego i wikariusza biskupiego, nadając im starożytne nazwy syncela i protosyncela.
    The office of vicar general was created in the Western Church in the 12th century. Gradually, his authority was strengthened until the office became mandatory and he became the main collaborator of the diocesan bishop in the administrative body of the particular Church. During the preparation of the Second Vatican Council the need to establish a newinstitution within the structure of particular Churches was recognized. In addition to the office of vicar general, the office of episcopal vicar was created – a new function with a similar legal characteristics and competences, but intended to support the diocesan bishop in specific aspects of his activity. In the Eastern Church, it was customary to choose bishops from among religious. Bishops wanted to continue their monastic life. A bishop would choose a fellow man who lived with him in home. Such a life companion was known as synkellios, which in Latin was rendered as syncellus. A syncellus was not only a companion of the bishop’s life but also assisted him in his functions and even represented him in many ecclesiastical matters, which made the syncellus a significant figure in the local Church. The unions concluded with Churches that recognized the supremacy of the Bishop of Rome were also associated with their adoption of the Latin system of ecclesiastical law and structural forms existing in the Western Church. One of the elements of this juridical heritage was the office of vicar general. These solutions were laid down in Pius XII’s motu proprio Cleri sanctitati and the Code of Canons of the Eastern Churches . The offices of vicar general and episcopal vicar were introducted and assigned the ancient names of syncellus and protosyncellus.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2018, 7, 2; 45-62
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Inwentarz kościoła, plebanii i folwarku w parafii Mir w 1722 roku
    The Inventory of the Church, Presbytery and Parish in Mir of 1772
    Autorzy:
    Żurek, Waldemar W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1956555.pdf
    Data publikacji:
    2019-07-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    historia polskich Kresów Wschodnich
    historia Kościoła
    Parafia św. Mikołaja Biskupa w Mirze
    the history of the Polish Eastern Borderlands
    the history of the Church
    the Parish of St Nicholas the Bishop in Mir
    Opis:
    Historia kościoła pw. św. Mikołaja w Mirze sięga przełomu XVI/XVII wieku. Kościół zbudowany został z fundacji księcia Mikołaja Krzysztofa Radziwiłła „Sierotki”. Jego konsekracja odbyła się w 1605 roku. Prezentowany tu inwentarz kościoła, plebanii i folwarku mirskiego z 1772 roku przedstawia historię parafii, jej uposażenie, stan ludnościowy oraz majątek, jakim dysponowała parafia w Mirze, zarówno w sprzęcie kościelnym, jak i w majątku parafialnym. Inwentarz zawiera szczegółowe powinności parafian względem parafii oraz dokładny opis przykościelnych zabudowań gospodarskich. Na końcu prezentowanego inwentarza z 1772 roku znajduje się dołączona ankieta ze szczegółowymi pytaniami na temat duchowieństwa pracującego w parafii, stanu posiadania parafii oraz plebanii i folwarku, skierowana do proboszcza parafii mirskiej przez ówczesnego biskupa wileńskiego (od 1762 roku) Ignacego Jakuba Massalskiego (1727-1794). Ta ankieta pochodzi z 1775 roku. Podpisana jest przez notariusza apostolskiego ks. Stanisława Sobolewskiego oraz proboszcza w Mirze ks. Benedykta Ciszewskiego.   Инвентар касцёла, плябаніі и фальварку ў парафіі Мір у 1772 г. Гісторыя касцёла св. Мікалая ў Міры пачынаецца на мяжы XVI-XVII вякоў. Касцёл быў пабудаваны з фундацыі князя Мікалая Кшыштафа Радзівіла “Сіроткі”. Кансэкрацыя яго адбылася ў 1605 годзе. Прадстаўлены інвентар касцёла, плябаніі і фальварку ў Міры з 1772 г. адлюстроўвае гісторыю парафіі, яе абсталяванне, стан насельніцтва і ўсё тое, што знаходзілася ў валоданні парафіі, як у выглядзе касцельных прыладаў, так і ў выглядзе парафіяльнай маёмасці. Інвентар уключае падрабязны пералік павіннасцяў парафіян перад парафіяй і дакладнае апісанне прыкасцельных пабудоў. У канцы прадстаўленага інвентара з 1772 г. знаходзіцца далучаная анкета з падрабязнымі пытаннямі адносна духавенства, якое працуе ў парафіі, парафіяльнай маёмасці, а таксама плябаніі і фальварку. Анкета, якая паходзіць з 1762 г., была накіравана пробашчу мірскай парафіі тагачасным Віленскім біскупам (з 1762 г.) Ігнатам Якубам Массальскім (1727-1794 гг.). Анкета падпісана апостальскім натарыусам кс. Станіславам Сабалеўскім і пробашчам у Міры кс. Бенедыктам Цішэўскім.   Инвентарь костела, приходского дома и фольварка в приходе Мир в 1772 г. История костела св. Николая в Мире берет свое начало на рубеже XVI-XVII веков. Костел был построен на средства князя Николая Христофора Радзивилла «Сиротки». Освящение храма состоялось в 1605 г. Представленный инвентарь костела, приходского дома и фольварка в Мире с 1772 г. отражает историю прихода, его обустройство, состояние населения и имущество, находящееся в его владении, как в виде костельной утвари, так и в виде приходских владений.  Инвентарь включает подробный перечень повинностей прихожан в отношении прихода и тщательное описание хозяйственных построек возле костела. В конце представленного инвентаря с 1772 г. находится приложенная анкета, содержащая подробные вопросы относительно приходского духовенства, владений прихода, а также приходского дома и фольварка. Анкета, которая относится к 1775 г., была направлена мирскому настоятелю тогдашним Виленским епископом ( с 1762 г.) Игнатием Иаковом Массальским (1727-1794). Анкета подписана апостольским нотариусом о. Станиславом Соболевским и настоятелем в Мире о. Бенедиктом Цишевским.
    The history of St. Nicholas Church in Mir dates back to the turn of the 16th and 17th centuries. The church was built thanks to the foundation of Duke Mikołaj Krzysztof Radziwiłł “Sierotka”. Its consecration took place in 1605. The presented inventory of the parish church, presbytery and manor of 1772 focuses on the history of the parish, its emoluments, population and the wealth of the parish in Mir, both church equipment and parish property. The inventory contains detailed parishioner duties towards the parish and a detailed description of church outbuildings. At the end of the 1772 inventory, there is an attached questionnaire with detailed questions about the clergy working in the parish, the wealth of the parish, and the presbytery as well as the manor addressed to the parish priest of Mir by the then Bishop of Vilnius (from 1762) Ignacy Jakub Massalski (1727-1794). This questionnaire comes from 1775. It is signed by notary apostolic Rev. Stanislaw Sobolewski and the parish priest in Mir Rev. Benedykt Ciszewski.
    Źródło:
    Studia Polonijne; 2017, 38; 145-178
    0137-5210
    Pojawia się w:
    Studia Polonijne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies