Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Communist Party" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
System władzy w ChRL w okresie reform: Ewolucja, wyzwania, sprzeczności. Część I: lata 1978-2002
The Evolution of China’s Political System in the Reform and Opening-Up Era: Structures, Processes and Challenges. Part I: 1978-2002
Autorzy:
Pawłowski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791124.pdf
Data publikacji:
2020-10-08
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
system polityczny Chin
era reform
polityka otwarcia
Komunistyczna Partia Chin
jedynowładztwo
przywództwo kolektywne
China’s political system
reform era
opening-up policy
Communist Party of China
one-man rule
collective leadership
Opis:
Autor artykułu analizuje główne cechy systemu politycznego Chińskiej Republiki Ludowej oraz zmiany w strukturze władzy Komunistycznej Partii Chin od czasu wprowadzenia reform i polityki otwarcia. Rozpatruje kluczowe elementy procesu decyzyjnego, instytucje, model zarządzania i przywództwo ChRL w czasach Deng Xiaopinga, Jiang Zemina, Hu Jintao i Xi Jinpinga. Od początku lat 80. chiński system polityczny przeszedł transformację od rządów jednego człowieka do „przywództwa kolektywnego”, stojąc przed różnymi wyzwaniami w zarządzaniu krajem i podtrzymywaniu procesu reform. Pogłębienie reform gospodarczych, które rozpoczęło się w latach 90., wymagało znacznego podniesienia zdolności państwa do sprawowania rządów i przyjęcia bardziej elastycznego podejścia do przewodniej ideologii partii. W rezultacie najwyższe chińskie organy decyzyjne zaczęły ewoluować w profesjonalne „rady nadzorcze”, wspierane przez wysoko wykształcone kadry, ekspertów i zespoły ekspertów. Koniec zasady „silnej ręki” Deng Xiaopinga doprowadził jednak do powstania wielu frakcji i grup interesów wewnatrz partii, z których każda ma odmienne poglądy na temat sposobu i zakresu, w jakim takie reformy należy przeprowadzić. W ciągu ostatnich dwóch dekad ta frakcja wywarła negatywny wpływ na transformację gospodarczą i społeczną Chin, a także zapoczątkowała proces wewnętrznego rozkładu partii. W obliczu rosnącej liczby wyzwań związanych z rozwojem Chin i braku politycznej jedności w Komunistycznej Partii Chin przywódcy starali się zmienić porządek struktury władzy i usprawnić proces reform. Mimo że udało mu się skonsolidować władzę polityczną i częściowo wyeliminować niektóre z najpoważniejszych problemów, takich jak korupcja, niezadowolenie wewnątrz partii przeważyło i wzrosło, co doprowadziło do widocznego spadku tempa reform w ciągu ostatnich kilku lat, a także do wzrostu liczby głosów domagających się gruntownej zmiany w systemie politycznym. Artykuł kończy się uwagami dotyczącymi dalszej ewolucji systemu politycznego w ChRL i możliwych zmian w kierownictwie partii.
This paper examines the main features of the political system in the People’s Republic of China and the changes in the power structure of the Communist Party of China since the introduction of the reform and opening-up policy. The author analyses the key features of the decision-making process, institutions, model of governance and leadership of the PRC during the eras of Deng Xiaoping, Jiang Zemin, Hu Jintao and Xi Jinping. Since the beginning of the 1980s, China’s political system has undergone a transformation from one-man rule to a “collective leadership”, facing various challenges in governing the country and upholding the process of reform. The deepening of economic reforms, which began in the 1990s required a significant improvement in the state’s ability to govern and its adoption of a more flexible approach to the Party’s guiding ideology. As a result, China’s top decision-making bodies started to evolve into professional governing boards supported by highly educated cadres, experts and think-tanks. However, the end of Deng Xiaoping’s “strong-hand” rule led to the formation of a number of factions and interest groups within the Party’s establishment, each holding different views on the way, and the extent to which, such reforms should be pursued. During the last two decades, this factional struggle has exerted a negative influence on China’s economic and social transformation, as well as initiating the process of internal decay in the Party. Facing a growing number of challenges in China’s development and a lack of political unity within the CPC, the present leadership has strived to reorder the power structure and streamline the process of reform. Although it has managed to consolidate political power and partly eliminate some of the gravest problems, such as corruption, discord within the Party has prevailed and increased, leading to a visible decline in the reforms over the past few years, as well as to a growing number of voices demanding a thorough change in the political system. This paper concludes with remarks regarding the further evolution of the political system in the PRC, and possible developments in the Party’s leadership.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 9; 67-99
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odrodzenie religii w Chinach po Mao
The Revival of Religion in China after Mao
Autorzy:
Kosior, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1798455.pdf
Data publikacji:
2019-11-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
religia; Chiny; Mao; konfucjanizm; buddyzm chiński; taoizm; chrześcijaństwo; Komunistyczna Partia Chin; walka z „zabobonem”
religion; China; Mao; Confucianism; Chinese Buddhism; Taoism; Christianity; Communist Party of China; the fight against “superstitions”
Opis:
Eksponowanie agnostycznego charakteru konfucjanizmu przez zachodnich sinologów przyczyniło się do jednostronnej percepcji religii chińskiej jako zdominowanej przez aktywność magiczną. Niekombatybilność chińskich wierzeń z religiami teistycznymi, wysuwającymi na pierwszy plan obecność Boga bądź osobowość bóstwa, sprawiła, że przeświadczenie sinologów powielali zachodni religioznawcy. W następstwie takiego nastawienia, mieszkańców Państwa Środka traktowano bądź jako przesądnych, bądź zgoła niereligijnych. Podobnie rzecz ujmowali zwalczający „religijny zabobon” politycy republikańscy, a po nich ideolodzy maoistowskiej KPCh. Jego utrzymywanie się miało stabilizować społeczne podziały, hamować rozwój i uniemożliwiać efektywną komunikację partii z ludem. Przymusowa ateizacja jednak, wbrew oczekiwaniom maoistowskich komunistów, nie stała się katalizatorem zjednoczenia narodu ani narzędziem postępu, ale wyjałowiła ludzi duchowo, przez co zamiast zgodnie współżyć, zabiegali o własne przetrwanie, także kosztem innych. Co więcej, tam gdzie religia okazuje się być pożyteczna w dziele budowy potęgi kraju, należy ją promować i wspierać jej rozwój. Nie wiąże się to wszakże z deklaracją pełnej wolności religijnej. Poza tym nie wszystkie obecne w Chinach religie są traktowane z równą przychylnością. Z różnych względów wyróżniany jest chiński buddyzm (Hàn chuán fójiào 汉传佛教). Aktywność instytucji religijnych jest reglamentowana i w różnym stopniu, w odniesieniu do różnych religii, akceptowana. W artykule analizuje się wyżej wskazane i jeszcze inne aspekty obecności religii w dzisiejszych Chinach.
The exposure of the agnostic character of Confucianism by Western sinologists has contributed to the unilateral perception of the Chinese religion as dominated by magical activity. The incompatibility of Chinese beliefs with theistic religions, which put God’s presence or the personality of the deity in the foreground, caused the conviction of sinologists has been duplicated by Western researchers of religions. As a result of such an attitude, the residents of the Middle Kingdom were treated as superstitious or even non-religious. Republican politicians, and after them the ideologues of the Maoist CPC, who fought against the “religious superstition,” took it similarly. The persistence of “superstition” was supposed to stabilize social divisions, inhibit development and prevent the effective communication of the party with the people. However, forced atheism, contrary to the expectations of the Maoist communists, did not become a catalyst for uniting the nation or a tool for progress, but it sterilized people spiritually and as a result, instead of coexist peacefully, they sought for their own survival, also at the expense of others. Mao died and was replaced by a pragmatic Deng. He and his successors adopted the view that the possible usefulness of religion suspends any prejudice against it. Moreover, where religion turns out to be useful in building the power of the country, it should be promoted and supported. However, this does not entail a declaration of full religious freedom. Besides, not all religions present in China are treated with equal favour. For various reasons, Chinese Buddhism is distinguished (Hàn chuán fójiào 汉传佛教). The activity of religious institutions is rationed and, in relation to various religions, accepted to a different degree. The paper contains an analysis of the indicated and other aspects of the presence of religion in present-day China.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 9; 71-88
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lokalne władze partyjno-państwowe wobec Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego 1944-1956
Local Authorities and Party of Power against the Catholic University of Lublin 1944-1956
Autorzy:
Wrona, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807003.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Katolicki Uniwersytet Lubelski; rektor ks. Antoni Słomkowski; partia komunistyczna (PZPR); Kościół; edukacja akademicka; stalinizm; władze miasta Lublina 1944-1956
Catholic University of Lublin; rector professor priest Antoni Słomkowski; communist party; Church; academic education; stalinism; Lublin city government 1944-1956
Opis:
Od 1945 r. działalność Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (KUL) nadzorowały struktury Urzędu Bezpieczeństwa, a od 1950 r. Wydział ds. Wyznań Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie. Polityczne oceny funkcjonowania KUL-u tworzyły wojewódzkie i miejskie struktury partii komunistycznej (PPR/PZPR). W kontaktach bilateralnych formalnym partnerem katolickiej uczelni byli prezydenci miasta (przewodniczący Miejskiej Rady Narodowej) i wydziały MRN w Lublinie. Komuniści i podległy im aparat władzy administracyjnej negatywnie postrzegali KUL – jako politycznego wroga tzw. Polski Ludowej. Ocena katolickiej uczelni dokonywała się w dużej mierze przez pryzmat funkcjonowania Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej (UMCS). KUL oskarżano o wywoływanie wszelkich politycznych problemów, jakie pojawiały się na państwowej uczelni. Główni regionalni działacze partii komunistycznej w latach 1948-1956 poprzez różnego rodzaju działania i dezyderaty utrudniali życie pracowników i studentów uczelni, i wręcz domagali się likwidacji katolickiego uniwersytetu. Ten postulat nie został zrealizowany wobec sprzeciwu polskiego Kościoła na czele z prymasem Stefanem Wyszyńskim. Nie zyskał też aprobaty w kierowniczych gremiach partii komunistycznej w Warszawie.
Since 1945 the operations of the Catholic University of Lublin (KUL) had been supervised by the structure of the Secret Political Police and since 1950 by the Department of Religion of the Presidium of the Provincial National Council in Lublin. The political evaluations of the functioning of the KUL were formed by the provincial and municipal structures of the Communist Party (PPR/PZPR). In bilateral contacts the formal partners of KUL were the city president and the departments of the Municipal National Council in Lublin. The Communists and the administratively subordinated government viewed the KUL through the prism of functioning of the state-owned Maria Curie-Skłodowska University (UMCS). KUL was accused of all political problems that appeared at the state university (UMCS) which was intended by the communist authorities to be the showcase of the city. Major regional activists of the Communist Party in 1948-1956, in all sorts of desiderata, were very unfavourable to KUL, hindered the lives of university workers and students. They even demanded the liquidation of a Catholic University of Lublin. This postulate was neither realized due to opposition of the Polish church authorities led by the Primate Stefan Wyszyński nor it gained approval in the leadership of the Communist Party in Warsaw.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 2; 59-98
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polacy w Atelier Fernand Léger (1948-1950)
Poles at the Fernand Léger Atelier (1948-1950)
Autorzy:
Zychowicz, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1901919.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Fernand Léger
Atelier Fernand Léger
Pablo Picasso
Oskar Hansen
Lech Kunka
Kazimierz Ostrowski
Tadeusz Romanowski
komunizm
kultura francuska
Paryż
stypendium rządu francuskiego
Nadia Léger
sztuka abstrakcyjna
nowy realizm
realizm socjalistyczny
realizacje ścienne
sztuka zaangażowana
sztuka nowoczesna
Francuska Partia Komunistyczna
communism
French culture
Paris
French Government scholarships
abstract art
new realism
socialist realism
murals
engaged art
modern art
French Communist Party
Opis:
In Polish literature devoted to art history one can easily find information concerning scholarships of Oskar Hansen, Lech Kunka, Kazimierz Ostrowski and Tadeusz Romanowski at Fernand Léger Atelier in Paris. The subject is not strongly present in Polish art history therefore it is worth reconstruction. It shows that the French culture was still very important for Poles. What is more, the painters were in Paris at the very important moment in the French history, when existentialism and spectacular activity of the French Communist Party were developing. Abstraction and surrealism were very popular in visual arts. But Polish students were influenced by artists associated with communism. The students received scholarships funded by the French Ministry of Foreign Affairs which worried about strong influence of American culture in Europe at this time. That was the reason why so many students from Eastern Europe got this kind of scholarship. On the other hand it was the last moment to get it. The relations between two countries were getting worse and worse. The Polish students could study at the Academy of Fine Arts for free. Nevertheless, they chose the Fernand Léger Atelier. It is possible to reconstruct the nature of studies at the Fernand Léger Atelier thanks to memoirs of his students. I refer here to texts written by the Pole, Oskar Hansen, the Frenchman, Pierre Faniest and the American, Bruce Gregory. The master attended the atelier only once a week therefore the school was managed by his assistants strongly influenced by communist ideology. The atelier was located at a large building in Montmarte and was full of still lifes à la Léger. Most of students imitated the works of the master and only strong individuals kept their style. Correction of the works was quite bizarre. Léger used to say just one sentence and the best not one could get was „C'est costaud” („It's strong”). The master gave also lectures at the Atelier, showed his works and avant-garde films. Every year Léger organised the competition and exhibition of students’ works at the gallery outside Atelier. The scholarship at the Fernand Léger Atelier was particularly important for Lech Kunka and to a lesser extent for Kazimierz Ostrowski. Kunka was interested in the master’s works created during his stay in the United States (paintings where colour was separated from the line). He mixed also features of Léger style (thick black contour with pure colours) with fascination with Pablo Picasso or works from the Museum of the Human Being. Kazimierz Ostrowski was mainly inspired by the work Les Constructeurs. He mixed influences of Fernand Léger with Klee or Matisse's works. Probably also mural paintings created by both artists after return to Poland were under influence of Fernand Léger. The end of the French scholarship was astonishing. Kazimierz Ostrowski's exhibition in Sopot in 1950 was closed after few hours. Oskar Hansen didn’t take part in Polish artistic life. The cultural policy changed diametrically. The socrealism came and in the next few years nobody could take advantage of foreign scholarships.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 4; 253-285
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies