Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Church office" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Zadania hierarchii kościelnej wobec zrzeszeń religijnych
    The tasks of Church hierarchy towards religious associations
    Autorzy:
    Śmigiel, Wiesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2038202.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    zrzeszenia religijne
    grupy
    ruchy
    wspólnoty
    stowarzyszenia
    eklezjalność
    hierarchia kościelna
    biskup
    prezbiter
    duchowni
    charyzmat
    urząd kościelny
    duszpasterstwo grupowe
    religious associations
    groups
    movements
    communities
    societies
    ecclesiality
    Church hierarchy
    bishop
    presbyter
    clergyman
    charism
    Church office
    group ministry
    evangelisation
    theology of the laity
    KEYWORDS
    Opis:
    Hierarchia kościelna jest gwarantem trwałości i jedności struktury eklezjalnej, ale potrzebuje zrzeszeń religijnych, aby ubogacać Kościół charyzmatami i ożywczym tchnieniem Ducha Świętego i w ten sposób chronić go przed nadmierną instytucjonalizacją. W Polsce do zrzeszeń religijnych należy około 8% katolików (participanstes), co stanowi znaczną siłę ewangelizacyjną. Zrzeszenia religijne przyczyniają się również do odnowy Kościoła i sprawiają, że jest on żywym organizmem. Natomiast od hierarchii kościelnej zrzeszenia otrzymują potwierdzenie eklezjalne, opiekę i gwarancję wykorzystania otrzymanych charyzmatów dla dobra ludu Bożego. Hierarchia broni zrzeszenia religijne przed anarchią oraz nadaje im eklezjalny kierunek. Posługa hierarchiczna również jest realizacją charyzmatu służebnego wobec innych charyzmatów i darów obecnych w Kościele.
    Church hierarchy is the guarantor of permanence and unity of ecclesial structure but it requires religious associations to enrich the Church with charisms and the reviving breath of the Holy Spirit in order to protect Her from extensive institutionalisation. In Poland approximately 8% of Catholics (participanstes) belong to religious associations, which proves to be a significant power when it comes to evangelisation. Religious associations contribute to the renewal of the Church and make Her a living structure. Church hierarchy, in turn, offers ecclesial acknowledgement, care and reassurance of using the received charisms for the good of the people of God. Hierarchy protects associations from anarchy and gives them an ecclesial direction. The ministry of hierarchy is also the realisation of a charism of serving among other charisms and gifts in the Church.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 6; 145-156
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kierowanie świętą liturgią według Magnum principium. Komentarz do kan. 838 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku
    The Ordering and Guidance of the Sacred Liturgy under the Principles of Magnum principium. Commentary to can. 838 of the 1983 Code of Canon Law
    Autorzy:
    Kołodziej, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31233970.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    uświęcające zadanie Kościoła
    liturgia
    sakramenty
    adaptacje i akomodacje
    the Sanctifying Office of the Church
    liturgy
    sacraments
    adaptations and accommodations
    Opis:
    Liturgia stanowi przestrzeń szczególnego spotkania teologii i prawa. Nawet, jeśli niektórym wydaje się, że powinna być ona ograniczona tylko do wymiaru czysto mistycznego, bo widzi się w niej specjalny rodzaj modlitwy, to w rzeczywistości jej kształt jest dokładnie określony przez normy prawa kościelnego. Krytyczna ocena Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. musiała uwzględnić obiektywne stwierdzenie, że nie każdy przepis w nim określony i zawarty oddał w sposób precyzyjny sensus Ecclesiae twórców i uczestników Soboru Watykańskiego II. Tak było chociażby w przypadku kan. 838 KPK/83. Zawarte w nim normy odnoszące się do adaptacji i akomodacji oraz określające zasady współpracy pomiędzy Stolicą Apostolską a lokalnymi konferencjami biskupów wymagały uzgodnienia z przepisami przyjętymi już w ramach obrad Soboru Watykańskiego II. Dlatego na mocy listu apostolskiego motu proprio Magnum principium papież dokonał stosownych zmian, które uczyniły współpracę Stolicy Apostolskiej i konferencji biskupów jeszcze sprawniejszą i bardziej owocną w służbie wiernym. Ponadto dzięki tej nowelizacji modlitwa liturgiczna ma być bardziej przystosowana do zrozumienia ludzi.
    Liturgy is a particular space of contact between theology and law. Despite of the fact that certain people are of the opinion that it should be limited only to a purely mystical dimension, as it is perceived as a special kind of prayer, its form is in fact precisely defined by the standards of church law. Critical assessment of the 1983 Code of Canon Law must also take into account the objective statement that not every precept defined and contained therein accurately reflects the sensus Ecclesiae of the founders and participants of the Second Vatican Council. This is the case with can. 838 of the Code of Canon Law. The standards relating to adaptation and accommodation contained therein and defining the principles of cooperation between the Holy See and local conferences of bishops, required agreement with the provisions already adopted as part of the deliberations of the Second Vatican Council. Therefore, by virtue of the apostolic letter of the motu proprio Magnum principium, the Pope made appropriate changes that made the cooperation of the Holy See and the Conference of Bishops even more efficient and more fruitful in the service of the faithful. Moreover, thanks to this amendment, the liturgical prayer is to be more adapted to the understanding of people.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2022, 11, 2; 97-119
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Natura i skutki ekskomuniki według Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku
    The Nature and Effects of Excommunication in the 1983 Code of Canon Law
    La nature et les conséquences de l’excommunication selon le Code de droit canonique de 1983
    Autorzy:
    Terpin, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1891795.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    ekskomunika
    cenzura
    kary kościelne
    kara
    urząd kościelny
    excommunication
    censures
    penalties in Church
    penalty
    ecclesiastical office
    Opis:
    Excommunication is one of medicinal penalties in the Church. Censures deprive a punished person of access to various ecclesiastical goods. Excommunication can be either latae sententiae or ferendae sententiae. Canon 1331 § 1 defines consequences of excommunication latae sententiae. The excommunicated people are barred from participating in the liturgy in a ministerial capacity and from celebrating and receiving the Eucharist or other sacraments, but are not excluded from participation in these. They are also forbidden to exercise any ecclesiastical office or the like. Canon 1332 § 2 stipulates the imposed or declared excommunication’s results, which are: an obligation on others to prevent the excommunicated person from acting in a ministerial capacity in the liturgy or, if this proves impossible, to suspend the liturgical service; invalidity of acts of ecclesiastical governance; prohibition of benefits from privileges previously granted. Moreover excommunicated person cannot acquire validly a dignity, office, or other function in the Church; does not appropriate the benefits of a dignity, office, any function, or pension, which has in the Church.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2014, 3 (16) nr 1; 191-207
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Interpretacja pojęcia munus w Konstytucji dogmatycznej o Kościele Lumen gentium
    Interpretation of the Notion of Munus in the Dogmatic Constitution on the Church Lumen Gentium
    Autorzy:
    Słowikowska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1883469.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Sobór Watykański II
    Kościół
    władza
    zadanie
    posługa
    urząd
    Second Vatican Council
    Church
    power
    task
    ministry
    office
    Opis:
    Celem artykułu jest interpretacja pojęcia munus w Konstytucji Lumen gentium i dołączonej do tego dokumentu wstępnej Nocie wyjaśniającej. Łaciński rzeczownik munus jest wyrazem wieloznacznym. W nauczaniu Soboru Watykańskiego II słowo to występuje aż 255 razy, z czego 55 razy w Konstytucji Lumen gentium. Ojcowie soborowi używali tego terminu w znaczeniu „urzędu”, „funkcji”, „misji”, „służby”, „zadania”, „obowiązku”, „posługi”. W wielu miejscach tłumaczenia Konstytucji z języka łacińskiego na język polski w 1968 r. i 2002 r. są różne. Może to powodować nie tylko problemy interpretacyjne, ale także doktrynalne. L’interprétation de la notion munus dans la Constitution dogmatique sur l’Église Lumen gentiumL’objectif de cet article est de présenter l’interprétation de la notion munus dans la Constitution dogmatique sur l’Église Lumen gentium et dans la Note introductive explicative qui y est jointe.Le substantif latin munus est un mot polysémique. Dans l’enseignement du Concile Vatican II, il apparaît 255 fois, dont 55 fois dans la constitution. Les pères du Concile ont employé ce terme au sens ‘office’ (pol. ‘urząd’), ‘fonction’ (pol. ‘funkcja’), ‘mission’ (pol. ‘misja’), ‘ministère’ (pol. ‘służba’), ‘tâche’ (pol. ‘zadanie’), devoir’ (pol. ‘obowiązek’), ‘service’ (pol. ‘posługa’). Dans plusieurs endroits, les traductions de la constitution du latin en polonais datant de 1968 et de 2002 sont différentes. Ces différences peuvent causer non seulement des problèmes d’interprétation mais aussi des problèmes doctrinaux.
    The purpose of this article is interpretation of the notion of munus in the Constitution Lumen gentium and enclosed with this document the Preliminary Note of Explanation. The Latin noun munus is an ambiguous word. In the teaching of the Second Vatican Council this word is present up 255 times, whereof 55 times in the Constitution Lumen gentium. The Council Fathers used this term in the meaning of: “office”, “function”, “mission”, “service”, “task”, “obligation”, “ministry”. In many places the translations of constitution from Latin language into Polish language in 1968 and 2002 are different. This can cause not only problems of interpretation, but also doctrinal problems.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 8; 125-145
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Propaganda komunistyczna wobec Kościoła katolickiego. Analiza treści publikacji Legenda a rzeczywistość. O politycznej działalności kleru katolickiego
    Communism to the Catholic Church in Poland. Analysis of the Content of the Publication Legend and Reality. About Political Activity of the Catholic Clergy
    Autorzy:
    Zieliński, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1706577.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-13
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Kościół
    Urząd Bezpieczeństwa Publicznego
    cud lubelski
    kler reakcyjny
    prześladowanie
    Church
    Office of Public Safety
    Lublin miracle
    reactionary clergy
    persecution
    Opis:
    Artykuł opiera się na oryginalnym dokumencie napisanym przez polskie tajne służby w 1949 roku w Warszawie Legenda i rzeczywistość. O politycznej działalności kleru katolickiego. Autor dokumentu przedstawia przykłady księży katolickich, którzy są postrzegani jako wrogowie reżimu totalitarnego w Polsce. Poniższy artykuł ma pokazać czytelnikowi niezłomną postawę polskiego duchowieństwa wobec władz komunistycznych po II wojnie światowej. Nie ulega wątpliwości, że zdecydowana większość polskich księży nigdy nie zaakceptowała władzy radzieckiej narzuconej po konferencji w Jałcie w 1945 r. Pomimo szykan i cierpień polskie duchowieństwo pozostało wierne swojej Ojczyźnie i prawdzie.
    The article is based on the original document written by polish secret services in 1949 in Warsaw Legend and reality. About political activity of the catholic clergy. According to the document, author presents examples of the catholic priests who are perceived as an enemies of the totalitarian regime in Poland. The following article is to show the reader the steadfast attitude of the polish clergy towards the communist authorities after second World War. There is no doubt that the vast majority of polish priests never accepted power imposed by Jalta conference in 1945. Despite they were being sentenced to prison or to death, they remained faithful to their homeland and to the truth.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 4; 131-159
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Church and Ecumenism in the Thought of John Henry Newman
    Kościół i ekumenizm w myśli Johna Henry’ego Newmana
    Autorzy:
    Scerri, Hector
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1727473.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-27
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    John Henry Newman
    Kościół
    Via Media
    powołanie prorockie
    wymiar charyzmatyczny
    hierarchia
    ekumenizm
    Church
    prophetic office
    charismatic dimension
    hierarchy
    ecumenism
    Opis:
    This article explores the development of Newman’s thought on the Church, throughout different phases of his long life. The article focuses, among other themes, on the nature of the Church, the important introduction to his Via Media (1877), the charismatic dimension of the ekklesia, and the respective roles of the pope, the bishops and the laity, in particular what the latter can contribute to the whole People of God. The article also seeks to delve into the question whether one can talk about ecumenism in the writings of the influential nineteenth-century English man of letters and opinion leader. The conclusion offers some final considerations on what Newman underwent during his long and meandering journey with regard to some basic tenets of his ecclesiology.
    W artykule analizowana jest ewolucja myśli Newmana na temat Kościoła na różnych etapach jego długiego życia. Autor skupia się m.in. na naturze samego Kościoła, wprowadzeniu, które Newman napisał do swojego dzieła Via Media (1877), charyzmatycznym wymiarze eklezji, roli, jaką odegrali poszczególni papieże, biskupi i świeccy, a w szczególności na roli tych ostatnich w życiu całego Ludu Bożego. Przeanalizowano także kwestię, czy w pisarstwie tego wpływowego Anglika i przywódcy intelektualnego z XIX wieku odnajdziemy wątki ekumeniczne. W konkluzji autor przedstawia swoje refleksje dotyczące długiej i krętej drogi, jaką podążał Newman, formułując podstawowe założenia swojej eklezjologii.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 7; 59-78
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kompetencje administratora diecezji w sytuacji sede vacante dotyczące organów mediacyjnych (kan. 1733 § 2)
    Competences of the Diocesan Administrator in the Situation of sede vacante Concerning Mediation Organs (can. 1733 § 2)
    Autorzy:
    Romanko, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1913339.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Kościół partykularny
    biskup diecezjalny
    urząd mediatora
    rada mediacyjna
    sytuacje nadzwyczajne
    particular Church
    diocesan Bishop
    mediation office
    mediation council
    extraordinary circumstances
    Opis:
    Prawodawca w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. stanowi, że konferencja biskupów bądź poszczególni biskupi mogą ustanowić urząd lub radę, których zadaniem będzie poszukiwanie i sugerowanie słusznych rozwiązań między autorem i adresatem aktu administracyjnego (kan. 1733 § 2). Chociaż prawodawca nie określa, czy takie uprawnienie przysługuje w Kościołach partykularnych zrównanych w prawie z diecezją (kan. 381 § 2), zwierzchnicy stojący na czele tych wspólnot wiernych – zarówno terytorialnych, jak i personalnych – mogą również erygować organy mediacyjne. Należy zauważyć, że wierni mają prawo otrzymywać pomoce od swoich pasterzy z duchowych dóbr Kościoła (kan. 213). W sytuacji sede vacante, administrator diecezji ma te same obowiązki i władzę co biskup diecezjalny, z wyjątkiem tego, co jest wyłączone z natury rzeczy lub na mocy prawa (kan. 427 § 1), zgodnie z zasadą sede vacante nihil innovetur (kan. 428 § 1). A zatem, nie ma prawnych przeszkód, aby administrator diecezji posiadał uprawnienie do erygowania urzędu lub rady mediacyjnej. 
    The legislator in the 1983 Code of Canon Law states that the conference of bishops or individual bishops can establish a mediation office or council whose function is to seek and suggest equitable solutions between the author and recipient of an administrative act (can. 1733 § 2). Although the legislator does not determine the possibility of establishing such organs in those particular Churches that are legally on a par with diocese (can. 381 § 2), persons who head the other communities of the faithful – both territorial and personal – can also establish the mediation organs. It should be noticed that the Christian faithful have the right to receive the assistance from the sacred pastors out of the spiritual goods of the Church (can. 213). In the situation of sede vacante, the diocesan administrator is bound by the obligations and enjoys the power of the diocesan bishops, excluding those things which are excepted by their very nature or by the law itself (can. 427 § 1) in accordance with the principle sede vacante nihil innovetur (can. 428 § 1). Thus, there is no legal obstacle for the diocesan administrator, to establish a mediation office or council.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2015, 4, 1; 53-72
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Homilia jako część liturgii
    The Homily as a Part of Liturgy
    Autorzy:
    Głowa, Władysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32062665.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Duch Święty
    homilia
    Jezus Chrystus
    liturgia
    kapłaństwo
    Kościół
    urząd
    zgromadzenie
    Holy Spirit
    homily
    Jesus Christ
    liturgy
    priesthood
    Church
    office
    congregation
    Opis:
    The aim of the article is to look at the homily in the light of the Conciliar definition of liturgy. The article consists of three parts. In Part One the author presents the homily as doing the duty of Jesus Christ’s priestly office. Part Two of the article is a deliberation on the subject of the homily, which is Christ and the Church; and in Part Three the basis for the truth is shown that the Church is the subject of the whole liturgy, including homily.
    Źródło:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2011, 2; 147-159
    2082-8586
    Pojawia się w:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uczestnictwo w liturgii Mszy św. – pojęcie i wymogi
    Participation in the liturgy of the Holy Mass – concept and requirements
    Autorzy:
    Słowikowska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1797335.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    active participation
    liturgy
    Divine Worship
    Holy Mass
    office of sanctifying in the Church
    czynne uczestnictwo
    liturgia
    kult Boży
    msza św.
    uświęcające zadanie Kościoła
    Opis:
    The problem connected with the issue of the participation of the Christian faithful in the liturgy of the Holy Mass has always been and still is the subject of many Church documents published by the Popes or the Roman Curia. In particular, term of the participation is identified with Pius X who his concern for an active, full and conscious participation expressed in motu proprio Tra le sollecitudini from 1903. This issue was also undertaken by his successors and subsequently by the Second Vatican Council. The legislator included the issue concerning the liturgy in canons: 835 § 4; 837; 899 § 2; 1247 of the Code of Canon Law of 1983. The analysis of the law shows that the participation in the liturgy is the realization of the office of sanctifying in the Church. All Christian faithful are obliged to this participation: bishops, presbyters, deacons, and the lays Christian faithful, particularly catholic parents. The participation in the liturgy is a consequence of belonging to Jesus Christ and the Church. Misunderstanding of participatio actuosa reduces it only to an external aspect of necessity of the general involvement and inclusion in the liturgy the greatest number of people, as often as possible and in front of the others. Meanwhile, the term ‘participation’ indicates an action, in which everyone should take part. Participatio actuosa in the liturgy is a main aim of the liturgical action and allows for the inclusion in celebrating liturgical action of God and the Church. In order to proper participating in the liturgy, the Church gives specific requirements to the Christian faithful, decided that they should not only participate in the liturgy actively but also consciously, in a full way, piously and fruitfully.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2012, 1(14); 25-37
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Relikt prawa patronatu w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 roku
    Relict of Patronages Right in the Code of Canon Law of 1983
    Le vestige de la droit du patronage dans le Code de droit canonique de 1983
    Autorzy:
    Pankiewicz, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1791372.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    privilege of the presentation for an ecclesiastical office
    legal provisions
    Church
    the lay Christian faithful
    przywilej prezentacji na urząd kościelny
    Kościół
    regulacje prawne
    wierni chrześcijanie
    Opis:
    However, patronage's right is a “dead letter” because it is not regulated in biding legal provisions, it is still noticeable. In the article it is described relict of patronage's right in the Code of Canon Law of 1983 that is the privilege of the presentation for an ecclesiastical offices – designation the more qualified candidates to the unfilled vacancy. The Author presents the term of patronage's right in the universal Church and in Poland both in historical and in legal dimension. The lay Christian faithful, in the Code of Canon Law of 1983, can not get privilege of the presentation for an ecclesiastical office. It was regulated in the Code of Canon Law of 1917 differently, because the institution of patronage's right was described and the privileges flowing from that rights, i.e. privilege of the presentation for an ecclesiastical office. At the same time, the legislator in the Code of Canon Law of 1917 prohibited the creation of this right in the future, regardless of legal basis.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2013, 2 (15) nr 2; 41-61
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Full Communion with the Catholic Church and the Validity of Taking on the Munus of Sponsor
    Pełna komunia z Kościołem katolickim a ważność przyjęcia munus chrzestnego
    Autorzy:
    Jakubiak, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1772771.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-21
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    baptism
    sponsor
    full communion with the Church
    validity of taking on the office of sponsor
    sacraments of initiation
    chrzest
    chrzestny
    pełna komunia z Kościołem
    ważność przyjęcia urzędu
    chrzestnego
    sakramenty inicjacji
    Opis:
    Jednym z warunków, jaki musi spełnić kandydat na chrzestnego, by móc zostać dopuszczonym do przyjęcia tego zadania, jest trwanie w pełnej komunii z Kościołem katolickim. Wymaganie to zapisane zostało w kanonie 874 §1 n. 3 CIC następującymi słowami: „do przyjęcia zadania chrzestnego może być dopuszczony ten, kto jest katolikiem, bierzmowanym i przyjął już sakrament Najświętszej Eucharystii oraz prowadzi życie zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji, jaką ma pełnić”. Ponieważ ustawodawca nie opatrzył klauzulą unieważniającą czy też uniezdalniającą całej normy zapisanej w kan. 874 §1 CIC, lub też poszczególnych jej elementów, nasuwa się zatem pytanie o to, jakie są dla ważności przyjęcia funkcji chrzestnego konsekwencje nieprzestrzegania kryteriów zapisanych w kan. 874 §1 n. 3 CIC. Biorąc pod uwagę, że w literaturze zagadnienie to bezpośrednio nie zostało dotychczas podjęte, autor w artykule udziela odpowiedzi na tę wątpliwość.
    One of the conditions to be satisfied by a candidate to the office of sponsor in order to be admitted to perform this task is being fully in the communion of the Catholic Church. This requirement is stipulated in c. 874 §1 n. 3 CIC as follows: “To be permitted to take on the function of sponsor a person must be a Catholic who has been confirmed and has already received the most holy sacrament of the Eucharist and who leads a life of faith in keeping with the function to be taken on”. As the legislator has not provided either the entire norm stipulated in c. 874 §1 CIC or any of its individual elements with an invalidating or disqualifying clause, the question is what consequences are entailed for the validity of taking on the function of sponsor by failure to comply with the criteria laid down in c. 874 §1 n. 3 CIC. As this issue has not been directly discussed in the literature, in this article the author endeavours to address this concern.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2021, 31, 1; 163-179
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies