Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Christian Pedagogy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Kierunki badań Katedry Pedagogiki Chrześcijańskiej
    Directions of Research of the Department of Christian Pedagogy of KUL
    Autorzy:
    Braun, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1810933.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    pedagogika chrześcijańska
    kierunki badań
    Christian Pedagogy
    research directions
    Opis:
    Artykuł jest prezentacją badań prowadzonych przez pracowników Katedry. Składa się z trzech części. W pierwszej zaprezentowano przedmiot badań pedagogiki chrześcijańskiej i okoliczności powstania Katedry; w drugiej przeanalizowano tematykę badawczą, podejmowaną przez pracowników Katedry; jako ostatni element zaprezentowano działalność upowszechniającą wyniki badań naukowych w postaci konferencji organizowanych przez Katedrę oraz wydawane publikacje.
    The article Directions of research of the Department of Christian Pedagogy of KUL is a presentation of the research conducted by the staff of the Department of Pedagogy. It consists of three parts. The first will be presentation the subject of research in Christian pedagogy and the circumstances of the founding of the Cathedral; in the second will be presented research direction run by employees of Department; in the third the dissemination of research results will be presented.
    Źródło:
    Roczniki Pedagogiczne; 2018, 10(46), 1; 21-37
    2080-850X
    Pojawia się w:
    Roczniki Pedagogiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kluczowe obszary myśli i działalności ks. Luigiego Giussaniego
    Key Areas of Thoughts and Activities of Fr. Luigi Giussani
    Autorzy:
    Szpotański, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22180783.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Luigi Giussani
    Comunione e Liberazione
    Christian pedagogy
    pedagogika chrześcijańska
    Opis:
    Ks. Luigi Giussani z całą pewnością na trwałe zapisał się w najnowszej historii Kościoła, nie tylko we Włoszech. Charyzmat z którego zrodziło się Comunione e Liberazione (jeden z najbardziej wpływowych ruchów charyzmatycznych po Soborze Watykańskim II) przez ponad pół wieku wywierał nacisk na formacje setek tysięcy chrześcijan oraz wyznawców innych religii nie tylko na terenie Europy, lecz także poza jej granicami. Strefy oddziaływania ks. Giussaniego obejmowały bardzo wiele obszarów, można wspomnieć chociażby: kulturę i sztukę, katechizację, pedagogikę, ekumenizm, aktywność społeczną i charytatywną. Od momentu rozpoczęcia działalność ks. Giussaniego, aż po dzień dzisiejszy jego charyzmat stymulował rozwój wspólnoty Kościoła i jego pasterzy zarówno w wymiarze partykularnym, jak i powszechnym. I chociaż od śmierci włoskiego kapłana minęło już ponad siedemnaście lat, to jednak jego idee pozostają ciągle żywe i stale są przedmiotem refleksji naukowej i duchowej. Czego wyraźnym śladem jest nie tylko wciąż trwający proces beatyfikacyjny, lecz także tysiące ,,duchowych synów i córek” ks. Giussaniego, którzy starają się przeżywać swoje doświadczenie spotkania z Chrystusem opierając się na zaproponowanej przez niego metodzie.
    Fr. Luigi Giussani certainly entered the newest for good Church history, not only in Italy. The charism that gave birth to Comunione e Liberazione (one of the most influential charismatic movements after the Second Vatican Council), for more than half a century, has exerted pressure on the formation of hundreds of thousands of Christians and followers of other religions not only in Europe but also beyond its borders. The zones of influence of Fr. Giussani covered many areas, including: culture and art., catechization, pedagogy, ecumenism, social and charitable activity. From the moment he strarted his activity, Fr. Giussani, his charism has stimulated the development of the community of the Church and her pastors, both in the particular and universal dimension, to this day. And although more than seventeen years have passed since the death of the Italian priest, his ideas are still alive and are constantly subject to scientific and spiritual refletion. The clear trace of which is not only the ongoing beatification process, but also thousands of ,,spiritual sons and daughters” of Fr. Giussani, who try to live their experience of meeting Christ based on the method he proposed.
    Źródło:
    Roczniki Pedagogiczne; 2023, 15, 1; 35-50
    2080-850X
    Pojawia się w:
    Roczniki Pedagogiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Koncepcja pedagogiki klasycznej
    The Concept of Classical Pedagogy
    Autorzy:
    Magier, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1811048.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    personalizm
    pedagogika klasyczna
    pedagogika chrześcijańska
    realizm
    tomizm
    maksymalizm
    personalism
    classical pedagogy
    Christian pedagogy
    realism
    Thomism
    maximalism
    Opis:
    The article is an element of the discourse upon the academic autonomy of pedagogy, and especially that of personalistic and Christian pedagogy. The aim of the article is an attempt to define classical pedagogy. The analysis is made with respect to the etymology of the term “classical pedagogy” and consists in an attempt to define the typical theses of this standpoint in pedagogy. The author also undertakes the task of defining the relations between the ranges of “classical pedagogy” and “personalistic pedagogy”, as well as of “Christian pedagogy”. The text also contains remarks concerning the modern discourse upon classical pedagogy.
    Źródło:
    Roczniki Pedagogiczne; 2010, 2(38); 41-52
    2080-850X
    Pojawia się w:
    Roczniki Pedagogiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pojęcie rozwoju człowieka w pedagogice
    The Concept of Development in Contemporary Pedagogy
    Autorzy:
    Salamucha, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1857589.pdf
    Data publikacji:
    2001
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    rozwój
    definicja sprawozdawcza
    definicja projektująca
    pedagogika chrześcijańska
    development
    reporting definition
    projecting definition
    Christian pedagogy
    Opis:
    The paper seeks to show how the word „development” was understood in various sciences, especially in pedagogy. It turns out that „development” is a key term for many disciplines, such biology, psychology, sociology, or philosophy. The contexts in which the term can be used allow us to attempt an initial typology of how human development is understood in pedagogy, with a view to its subject, purpose, means, and effects. On the basis of the above criteria, the author proposes reporting definition of development and his projecting definition from the point of view of Christian pedagogy whose representative she is.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Społecznych; 2001, 2; 159-166
    0137-4176
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Miłosierdzie w wychowaniu osób z niepełnosprawnością. Perspektywa pedagogiki chrześcijańskiej
    Mercy in Care and Education of Persons with a Disability. The Perspective of Christian Pedagogy
    Autorzy:
    Kornas-Biela, Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1811278.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    miłosierdzie
    wychowanie
    osoba z niepełnoprawnością
    pedagogika chrześcijańska
    nauczanie Kościoła
    mercy
    education
    person with a disability
    Christian pedagogy
    teaching of the Church
    Opis:
    Miłosierdzie jest jądrem chrześcijańskiej moralności i wymogiem życia chrześcijanina. Wyraża się ono w słowach, czynach i modlitwie. W artykule zostało przedstawione chrześcijańskie ujęcie miłosierdzia w odniesieniu do relacji opiekuńczo-wychowawczych z osobą z niepełnosprawnością (rodziców, nauczycieli, pedagogów, terapeutów). Odniesiono się do przykładów miłosierdzia objawianego przez Boga Ojca oraz Chrystusa. Wskazano na to, co jest istotne w przygotowaniu wychowawców do spełniania swej roli w duchu miłosierdzia, scharakteryzowano istotę miłosiernej postawy wychowawcy oraz jej cechy (przejawy praktycznego realizowania czynnej miłości). Realizację miłosierdzia w relacjach wychowawca–osoba z niepełnosprawnością opisano przez odwołanie do rozumienia miłosierdzia jako rahămim (łono matki, i tej miłości, jaka towarzyszy matce wobec swojego dziecka). Podkreślono również, że w relacji wychowawczej, która podporządkowana jest zasadzie miłości miłosiernej, nie ma dobroczyńcy i „dobro-biorcy”, są dwie równe sobie w godności ludzkiej osoby, z których każda daje i otrzymuje miłosierdzie, chociaż o innym charakterze, w innej formie. Skupiono się również na problemach związanych z wychowaniem do miłosierdzia osób z niepełnosprawnością oraz koniecznością samowychowania w tym zakresie.
    Mercy is the core of Christian morality and a prerequisite of Christian life. It may be expressed in words, deeds and prayer. The article presents a Christian view on the relations that occur in the care and education of persons with a disability (relations with parents, teachers, educators, therapists). The author presents examples of mercy revealed by God the Father and Christ and points to the crucial aspects in the preparation of educators to carrying out their tasks in the spirit of mercy. She also describes the essence and characteristic features of a merciful attitude of an educator (manifestations of active love and charity in practice). The practical implementation of mercy in the relations educator-person with a disability refers to understanding mercy in the context of rahămim – the mother’s womb – and the love that a mother has towards her child. Another key issue is that in the relation of education that is run by the rules of merciful love there is no benefactor and beneficiary, but there are two persons who are equal in human dignity, and each one of them gives and receives mercy, although in a different form. The paper also presents problems related to the education of persons with a disability towards mercy and to the necessity of self-education in this respect.
    Źródło:
    Roczniki Pedagogiczne; 2016, 8(44), 3; 39-64
    2080-850X
    Pojawia się w:
    Roczniki Pedagogiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Father Jacek Woroniecki (1878–1949) – Master and Mentor of Catholic and Christian Pedagogical Thought
    Ojciec Jacek Woroniecki (1878-1949) – mistrz i mentor katolickiej i chrześcijańskiej myśli pedagogicznej
    Autorzy:
    Nowak, Marian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1810729.pdf
    Data publikacji:
    2021-04-21
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    katolicka myśl pedagogiczna
    chrześcijańska myśl pedagogiczna
    pedagogika katolicka
    pedagogika chrześcijańska
    paedagogia perennis
    podmiot wychowania
    przedmiot wychowania
    wychowawca
    pedagog
    mentor
    mistrz
    O. Jacek Woroniecki (1878-1949)
    integralna pedagogika i integralne wychowanie
    Catholic pedagogical thought
    Christian pedagogical thought
    Catholic Pedagogy
    Christian Pedagogy
    subject of education
    object of education
    tutor
    pedagogue
    master
    Fr. Jacek Woroniecki (1878-1949)
    integral pedagogy and integral education
    Opis:
    Ojciec Jacek Woroniecki przyczynił się do budowania nie tylko pedagogiki chrześcijańskiej i katolickiej, ale także pedagogiki w ogóle w Polsce, osiągając niekwestionowane mistrzostwo w tym zakresie. Jako mistrz i nauczyciel zaistniał na gruncie pedagogiki katolickiej i chrześcijańskiej, wnosząc swój wkład w wypracowywanie ich statusu dyscyplinarnego w ciągu całego swojego życia, które odczytujemy jako ilustrację kształtowania się jego dojrzałej wiary i z niej wynikającej jego naukowej refleksji. Przestrzegając przed zbyt pochopnym zaliczaniem pedagogów do pedagogów katolickich, podejmuje problematykę pedagogiczną z pozycji, którą możemy określić jako pozycję mądrości chrześcijańskiej i w niej, zwłaszcza w Kościele katolickim, odkrywa to, co rozumiał on jako paedagogia perennis, zawierająca w swoich blokach tematycznych takie podstawowe grupy problemów, jak: 1) podmiot wychowania jako refleksję nad człowiekiem mającym być wychowanym; 2) przedmiot wychowania, czyli co w wychowaniu chcemy wytworzyć przez działalność wychowawczą oraz 3) wychowawcę, czyli tego, który pojedynczo czy społecznie ma pokierować procesem wychowania w wychowanku. Zauważając dominację postaw indywidualistycznych w nauczaniu i wychowaniu, Jacek Woroniecki eksponuje „społeczną stronę samej czynności wychowawczej”, nie deprecjonując w niczym „wartości indywidualnych wychowawcy”. Zabierając głos w sprawie specyfiki pedagogiki, Woroniecki przyczynił się do umocnienia tej specyfiki, a jednocześnie wprowadził refleksję pedagogiczną w konteksty uniwersalności i wypracował jej status jako dyscypliny z własną tożsamością jak również otwartej na rzeczywistość, na inne dyscypliny oraz na wielorakie aspekty i wymiary ludzkiej egzystencji. Praktycznie przyczyniając się do rozwoju pedagogiki, wskazuje na sposoby kształtowania charakteru i osobowości wychowanka, postulując powrót do pedagogicznych zasad chrześcijaństwa zwanych uniwersalizmem pedagogicznym, w którym zwraca się uwagę na przedmiot formalny wychowania – człowieka – takiego, jakim on winien być wtedy, gdy osiągnie pełnię swojego osobowego bytu w wyniku właściwego, tj. harmonijnego rozwoju w nim wszystkich cnót przyrodzonych i nadprzyrodzonych.
    Fr. Jacek Woroniecki contributed to building not only Christian and Catholic pedagogy, but also pedagogical theory in general in Poland, having achieving unquestioned primacy in this regard. He appeared on the grounds of Catholic and Christian pedagogy as master and teacher, contributing to the development of their disciplinary status throughout his entire life, which we read as an illustration of shaping his mature faith and his scientific reflection arising from it. In warning against the hasty classification of educators as Catholic educators, he embraced the pedagogical issues from a position which could be described as a position of Christian wisdom, and in this wisdom, particularly in the Catholic Church, he discovered what he understood as paedagogia perennis, including in his thematic blocks such fundamental groups of issues as 1) the subject of education as the reflection over the person to be educated, 2) the object of education, i.e. what we want to produce in education by means of educational activity, and 3) the tutor, i.e. the one who individually or socially is to direct the process of education in the pupil. Noting the domination of individualistic attitudes in teaching and education, Fr. Jacek Woroniecki exhibits “the social side of the educational action itself,” while not depreciating “the tutor’s individual values” at all. Speaking on the matter of the specificity of pedagogy, Fr. Woroniecki contributed to the consolidation of this specificity, and simultaneously introduced pedagogical reflection, in the contexts of universality, and developed its status as a discipline with its own identity, but simultaneously open to reality, to other disciplines, and the manifold aspects and dimensions of human existence. In making a practical contribution to the development of pedagogy, he indicated the methods for the formation of the character and personality of a pupil, postulating a return to the pedagogical principles of Christianity called the pedagogical universalism, in which attention was paid to the formal object of the education – the person – e.g. how the person should be when reaching the fullness of personal existence as a result of the proper, i.e. harmonious, development of all the natural and supernatural virtues.
    Źródło:
    Roczniki Pedagogiczne; 2021, 13, 1; 95-117
    2080-850X
    Pojawia się w:
    Roczniki Pedagogiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problem pedagogii Bożej w praktyce wychowawczej. Refleksja filozoficzna
    The Issue of Divine Pedagogy in Educational Practices. A Philosophical Reflection
    Autorzy:
    Boużyk, Maria M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1811145.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    pedagogia Boża
    poznanie naturalne
    wiara
    wychowanie chrześcijańskie
    metafizyka
    divine pedagogy
    natural cognition
    faith
    Christian education
    metaphysics
    Opis:
    This article attempts to theoretically define the term “divine pedagogy”, which is very important for Christian education practices. On the basis of natural cognition the meaningfulness of this term is based on the view on the existence of personal God, which decontradictifies the existence of a being composed of the act of existence and essence. The human person participates in God. This vertical dimension of human life may also be regarded metaphysically as a continuous keeping in existence. Also, the issue of the personal being of man, his/her natural religiosity are important components that create the intellectual climate of philosophy open to faith. In contemporary culture, this lack of such openness is visible in, which does not facilitate a perception of the place of Christian pedagogy in academic discourse. Philosophical solutions are responsible for this state of affairs. Overall, the point is whether man can cognitively ascertain the reality of the religious relationship on the part of its object, i.e. personal God, and thereby integrate the horizontal dimension of education with vertical one whereby the act of upbringing, human pedagogy is performed in the perspective of divine pedagogy. Therefore, the article recalls the Thomistic metaphysics and its thesis that reason and faith are complementary.
    Źródło:
    Roczniki Pedagogiczne; 2012, 4(40), 4; 23-37
    2080-850X
    Pojawia się w:
    Roczniki Pedagogiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Filozoficzna interpretacja integralnej pedagogiki przedszkolnej bł. Edmunda Bojanowskiego
    Philosophical Interpretation of the Integral Nursery Pedagogy of the Blessed Edmund Bojanowski
    Autorzy:
    Sztaba, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1811009.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    wychowanie
    filozofia chrześcijańska
    teologia katolicka
    krytyczny realizm
    idealizm
    pedagogika przedszkolna
    education
    Christian philosophy
    Catholic theology
    critical realism
    idealism
    nursery pedagogy
    Opis:
    Nie jest możliwe „uprawianie” i rozumienie pedagogiki oraz myśli pedagogicznej bez ich odniesień do metapedagogicznych założeń, szczególnie w obszarze filozofii rozumianej jako najbardziej pierwotna refleksja nad rzeczywistością, tzn. tym, co jest. Od początku filozoficznego myślenia widoczne są dwie przeciwstawne tradycje filozoficzne: realizm i idealizm. Mają one odmienną ontologię, epistemologię, antropologię i aksjologię, które stanowią założenia (fundament) konkretnej pedagogiki oraz myśli i działania pedagogicznego. Prezentowany artykuł w sposób szkicowy ukazuje realistyczne założenia integralnej pedagogiki przedszkolnej bł. Edmunda Bojanowskiego, dzięki którym jest ona adekwatna (zgodna z rzeczywistością) i otwarta na wciąż zmieniające się czasy i wyzwania, przy równoczesnej zdolności zachowania swojej tożsamości.
    It is not possible “going in for” and understanding pedagogy and the pedagogical thought without their references to the meta-pedagogical assumptions, especially in the field of philosophy understood as the most primordial reflection on the reality, i.e. what is. Since the beginning of the philosophical thought, the two opposing philosophical traditions have been seen: realism and idealism. They have different ontology, epistemology, anthropology and axiology, which determine the assumptions (basis) of the specific pedagogy as well as thought and pedagogical action. The presented article shows in the sketchy way, the realistic assumptions of the integral nursery pedagogy of the blessed Edmund Bojanowski, thanks to them it is adequate (corresponding with the facts) and open to still changing times and challenges, at the same time with the ability of preserving its identity.
    Źródło:
    Roczniki Pedagogiczne; 2017, 9(45), Numer specjalny; 51-66
    2080-850X
    Pojawia się w:
    Roczniki Pedagogiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Elementy pedagogii Jana Pawła II
    Elements of John Paul IIs Pedagogy
    Autorzy:
    Jusiak, Roman
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1849905.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    pedagogia Jana Pawła II
    wychowanie chrześcijańskie
    rozwój osobowy wychowawcy i wychowanka
    czynność wychowawcza
    John Paul II's pedagogy
    Christian education
    personal development of the educator and the pupil
    educational action
    Opis:
    Pope John Paul II is definitely the greatest authority of modern times. As Pope, the head of the Catholic Church, he taught and educated the faithful. He issued a lot of magnificent Church documents: encyclicals, adhortations, apostolic letters that put the issues connected with religion in order and made one realize the need of proper opening to the world, man and God. With his personal behavior he gave a model of Christian life. The Holy Father was considered to be amaster and a „prophet” of our times. He always had the courage of unambiguously preaching Jesus Christ's message to the world. He conducted diverse and intensive apostolic activities. Analysis of John Paul II's statements and behavior shows that when carrying out the mission of evangelizing the world he had a very well thought out and consistent conception of education. Hence talking about John Paul II's own peculiar pedagogy is fully justified. The personalist-theological perspective is the basic element of this pedagogy. The chief thesis in the Pope's attitude towards education was accepting such an anthropology that considers both the positive elements of the human being (because he is a God's child), and his weaknesses, shortcomings, lack of order, which result from the original sin. In the process of education and self-education the human being is obliged by God Himself to realize in his life certain values, and especially: faith, hope and love. The basic aim of education is to develop the human being's subjectivity and to transmit the proper canon of values to him, including moral and religious values. First of all, the Pope wanted to direct man towards Christ, and to do this, besides his personal influence he used various external means, which he appreciated both in his teachings and in practice. Today it can be said that the fruit of John Paul II's pedagogical actions can be seen in many people's attitudes. The fact that many young people pronounce themselves in favor of the values accepted by John Paul II and that his attitude is meaningful is expressed in the movement defined as The John Paul II Generation.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Społecznych; 2006, 34, 2; 9-26
    0137-4176
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stanisława Jachowicza wychowanie do wartości – na podstawie Ćwiczeń pobożnych rozwijających myśl
    Stanisław Jachowicz's Education Aiming at Respecting Values – on the Basis of `Ćwiczenia pobożne rozwijające myśl'
    Autorzy:
    Kowalik, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1857107.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    wychowanie
    wartości chrześcijańskie i uniwersalne
    wzór postępowania
    prawy człowiek i katolik
    pedagogika kultury
    education
    Christian and universal values
    model of behavior
    righteous man and Catholic
    pedagogy of culture
    Opis:
    In the present article the meaning of `education' is discussed from the position of pedagogy of culture and the values are pointed to that are realized by Stanisław Jachowicz (1796-1857) in Ćwiczenia pobożne rozwijające myśl (1857) – the highest, most important, most valuable values, that are a perfect model for Christian education. Hence, the structural analysis of Jachowicz's selected texts and their problems are discussed and their worldview, spiritual, ethical and cognitive values are pointed to; next, the kinds of utterances and the techniques used by the writer are shown in order to pronounce the fact that he professed Christian principles and wanted his readers to become pious, good people who would propagate the good. The analytical method is mainly used, and it is complemented with the method of statistical analysis, which allows discovering more deeply Jachowicz's pedagogical thought that, in the author's opinion, belongs to the so-called pedagogy of culture. It has been found that in the collection Jachowicz declares his adherence to the Catholic worldview and becomes its exponent and apologist. He emphasizes the greatness, omnipresence and uncommonness of God, at the same time teaching his readers to worship Him. This is done in various ways: he orders it, prays, and teaches. It has been calculated that as many as 91.5% of all the statements in the examined works worship God. Jachowicz also distinctly expresses spiritual values, such as man's contact with God; Christian virtues: faith, hope, trust, vocation and responsibility; struggle against evil; and man's participation in the salutary Passion of Redemption. Also another group is distinguished – that of ethical values (moral imperatives), like: honest work, piety, honor, respect for life, man's dignity, intellectual development, humility; as well as cognitive values containing the image of real world and man's activity, shaping the recipient's consciousness and teaching him to foresee the results of his actions and reasoning, expressing the care for human life marked with chastity, piety, unselfishness, continuously remembering about God and about eternal salvation. These values are expressed in three forms: order-appeal, prayer and direction (instruction). Also the techniques that are used and the kinds of statements have been examined in order to prove that orders having the informative-instructive, instructive, esthetic, captivating, instructive-captivating, and captivating-esthetic functions dominate. By means of them Jachowicz educates with the aim of respecting Christian values, calling for a fully happy life, united with God, for sainthood. It turns out that to this goal he also uses various kinds of prayer: adoration, request, imploration; and he utters evaluating statements – which has not been yet emphasized – as a priest with an intensive inner life. Hopefully the present article will allow pedagogues to make the young generation consciously and more profoundly make the discussed values come true in their lives. However, it must be added that the present article is the first result of studies on Stanisław of Dzików's literary output and it does not exhaust the issue; nevertheless the author hopes to meet the challenge in the future.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Społecznych; 2003, 31, 2; 21-41
    0137-4176
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Divine Pedagogy in the Face of Educational Crisis. On the Approach of Joseph Ratzinger/Benedict XVI
    Pedagogia Boża wobec kryzysu wychowawczego w ujęciu Josepha Ratzingera/Benedykta XVI
    Autorzy:
    Górecka, Marzena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31339300.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Joseph Ratzinger
    Benedict XVI
    crisis of faith
    Christian education
    spiritual development of youth
    personalistic approach
    theo- and Christocentrism
    integral approach
    formation of conscience
    divine pedagogy
    Benedykt XVI
    pedagogia Boża
    kryzys wychowawczy
    wychowanie w kluczu chrześcijańskim
    duchowy rozwój młodzieży
    ujęcie personalistyczne
    teo- i chrystocentryzm
    podejście integralne
    kształtowanie sumienia
    Opis:
    Joseph Ratzinger – Benedict XVI, one of the greatest thinkers of mankind and the greatest Pope-theologian in the history of the modern Church, has devoted much attention to a critical analysis of the spirit of the age and the spiritual condition of modern people, living as if God did not exist. The Pope’s diagnosis is unequivocal and utterly pessimistic. He writes openly about the spiritual void, the drama of the times and even the tunnel in which humanity has found itself. At the core of this condition, according to Benedict XVI, there are two postmodern phenomena: relativism and secularism, leading people, above all young people, into spiritual regress and deformation. In the face of these threats and their disastrous consequences, the Pope from Germany proposes that the spiritual development of young people become the most urgent challenge and priority task to be carried out jointly by all the different groups of educators: parents, teachers, pedagogues, catechists, and the clergy. Of the many tasks and remedies needed to achieve success, which Benedict XVI outlined for educators in his speeches and writings, three aspects are particularly fundamental: personalism, theo- and Christocentrism, and integrity and reference to conscience. The perception of a young person as a subject through his or her ontological relationship with the living God revealed in Jesus Christ and the formation of a conscience, through which a young person may take responsibility for himself or herself and co-responsibility for others, guarantee authentic education and can restore hope to contemporary people and the world.
    Joseph Ratzinger – Benedykt XVI, jeden z najwybitniejszych myślicieli ludzkości i największy Papież-teolog w historii współczesnego Kościoła, bardzo wiele uwagi poświęcił krytycznej analizie ducha epoki i naznaczonej nim kondycji duchowej współczesnego człowieka, żyjącego tak, jakby Bóg nie istniał. Papieska diagnoza jest jednoznaczna i nader pesymistyczna. Pisze on otwarcie o duchowej pustyni, dramaturgii czasu, a wręcz tunelu, w jakim znalazła się ludzkość. U podłoża takiego stanu rzeczy leżą, według Benedykta XVI, dwa postmodernistyczne fenomeny: relatywizm i sekularyzm, prowadzące człowieka – w pierwszej kolejności człowieka młodego – do duchowego regresu i deformacji. W obliczu tychże zagrożeń i ich zgubnych skutków, Papież z Niemiec postuluje, by duchowy rozwój młodych ludzi potraktować jako najpilniejsze wyzwanie i priorytetowe zadanie, realizowane wspólnie przez poszczególne grupy osób wychowujących: rodziców, wychowawców, pedagogów, katechetów i duchownych. Z wielu zadań i służących ich osiągnięciu środków zaradczych, jakie Benedykt XVI w swoich przemowach i pismach nakreślił przed wychowawcami, trzy wskazania są fundamentalne: personalizm, teo- i chrystocentryzm oraz integralność i odniesienie do sumienia. Podmiotowe postrzeganie młodej osoby przez pryzmat jej ontologicznej relacji z żywym Bogiem objawionym w Chrystusie Jezusie i formowanie sumienia, poprzez które młody człowiek bierze odpowiedzialność za siebie i współodpowiedzialność za innych, są warunkami autentycznego wychowania, które może na nowo przywrócić współczesnemu człowiekowi i światu nadzieję.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2023, 12, 2; 61-75
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies