Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "BISHOP" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Processus brevior coram Episcopo – czy zupełne novum?
Processus brevior coram Episcopo – a Complete Novelty?
Autorzy:
Góralski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1895823.pdf
Data publikacji:
2019-10-04
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
proces skrócony przed biskupem
biskup
małżeństwo
abbreviated process before bishop
bishop
marriage
Opis:
Do znaczących zmian wprowadzonych przez motu proprio Mitis Iudex Dominus Iesus  Franciszka, stanowiących zupełne novum w stosunku do obowiązującego do niedawna ustawodawstwa, jest ustanowienie processus matrimonialis brevior coram Episcopo. Jest to szczególny rodzaj postępowania o stwierdzenie nieważności małżeństwa, który może mieć zastosowanie w przypadkach, w których prośba została zgłoszona przez obojga małżonków lub przez jednego z nich za zgodą drugiego i jest poparta szczególnie oczywistymi argumentami. Poza szybkością i uproszczeniem procedury, proces ten wyraża szczególną troskę i czujność biskupa diecezjalnego w stosunku do swoich wiernych zatroskanych o swój status małżeński. Proces skrócony przed biskupem, jakkolwiek stanowi znaczące novum w stosunku do ustawodawstwa obowiązującego w 2015 r., to jednak ma swoje głębokie zakorzenienie w tradycji kanonicznej, sięgającej pierwszych stuleci chrześcijaństwa. Autor ukazuje najpierw starożytną instytucję episcopalis audientia, wprowadzoną po edykcie cesarza Konstantyna, podtrzymywaną przez ustawodawstwo imperialne, następnie omawia władzę sądowniczą biskupa w okresie średniowiecza (wykazując, że ewolucja systemu wymiaru sprawiedliwości, w wyniku której powstał urząd oficjała, nie wykluczała w żaden sposób osobistego wykonywania jurysdykcji przez biskupa), wreszcie przedstawia biskupa jako sędziego w okresie od Soboru Trydenckiego do KPK/83. Nadzwyczajny charakter procesu skróconego przed biskupem oznacza z jednej strony daleko idące uproszczenie procedury, z drugiej zaś wskazuje na centralną rolę biskupa w posłudze sądowniczej, którą wykonuje jako najwyższy sędzia w swoim Kościele partykularnym. Proces małżeński skrócony przed biskupem jest więc bardziej powrotem do starożytności niż absolutnym novum. Znacząca jest m.in. analogia zachodząca między starożytną instytucją episcopalis audientia i processus brevior. Franciszek nie chciał jedynie przybliżenia do procedur już istniejących innego sposobu wykonywania potestas iudicandi (w przypadku oczywistej nieważności małżeństwa), lecz przede wszystkim miał na uwadze przywrócenie bardziej autentycznego i głębszego znaczenia misji biskupa diecezjalnego.
The establishment of the processus matrimonialis brevior coram Episcopo is a significant change introduced by Pope Francis’ motu proprio Mitis Iudex Dominus Iesus, which is a complete novelty in relation to the legislation in force until recently. This is a special type of marriage annulment proceedings that may apply in cases where the request was made by both spouses or by one of them with the consent of the other and is supported by particularly obvious arguments. In addition to the speed and simplification of the procedure, this process demonstrates the special care and vigilance of the diocesan bishop in relation to his faithful who are concerned about their marital status.An abbreviated process held before a bishop, while constituting a significant novelty in relation to the legislation in force in 2015, is deeply rooted in the canonical tradition, dating back to the first centuries of Christianity.The author first presents the ancient institution of episcopalis audientia, introduced by Emperor Constantine’s edict, sustained by imperial legislation; then the judicial authority of the medieval bishop is discussed (showing that the evolution of the justice system, under which officials emerged, did not exclude in any way the personal exercise of jurisdiction by a bishop), and finally the bishop is presented as a judge in the period from the Council of Trent to CIC/83.The extraordinary nature of the abbreviated trial before a bishop implies, on the one hand, a far-reaching simplification of the procedure, and on the other hand, indicates the central role of the bishop in judicial ministry which he performs as the supreme judge in his particular Church. The abbreviated marital process before a bishop is more like a return to antiquity than an absolute novelty. There is a significant analogy between the ancient institutions of episcopalis audientia and processus brevior. Pope Francis did not merely want to harmonize other methods of exercising potestas iudicandi (in the case of obvious invalidity of marriage) with the already existing procedures, but first of all to restore a more authentic and profound meaning of the mission of the diocesan bishop.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2019, 8 (21), 1; 169-186
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewolucja norm prawnych dotyczących urzędu sędziego od Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 roku
The Evolution of Legal Norms Relating to Office of Judge Since the 1917 Code of Canon Law
Autorzy:
Bartczak, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29551707.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ecclesiastical judge
bishop
lay persons
procedural law
reform
Opis:
Sądowe stosowanie prawa opiera się na osobie sędziego. Osobę sędziego jednak charakteryzujemy zwykle przez pryzmat prawa świeckiego. Tymczasem prawo kanoniczne zawiera także normy dotyczące procesów. Kim zatem jest sędzia kościelny? Kto może sprawować ten urząd? Artykuł odpowiada na te pytania, wyznaczając ramy czasowe od 1917 r., tj. od opublikowania pierwszego w Kościele Kodeksu Prawa Kanonicznego, do współczesnego ustawodawstwa. Przeprowadzone badania pokazują dynamikę zmian w tym zakresie, od osoby sędziego, który mógł być jedynie prezbiter, po powrót do aktywnej postawy biskupa diecezjalnego, aż do sędziego w osobie wiernego świeckiego.
The judicial application of the law is based on the person of the judge. However, we describe the person of the judge through the lens of secular law. Meanwhile, canon law also refers to processes. The most common process in the practice of ecclesiastical courts is the process for the nullity of marriage. So who is an ecclesiastical judge? Who can hold this office? The article answers these questions by setting the time frame from 1917, i.e. from the publication of the first Code of Canon Law in the Church, to the present day legislation. The research carried out shows the dynamics of change in this area.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2022, 32, 4; 89-108
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewolucja norm prawnych dotyczących osoby sędziego przed Kodeksem Prawa Kanonicznego z 1917 roku
The Evolution of Legal Norms Relating to the Ecclesiastical Judge before the 1917 Code of Canon Law
Autorzy:
Bartczak, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29551703.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ecclesiastical judge
history of canon law
bishop
procedural law
Opis:
Sędzia jest podmiotem, który stosuje prawo. To on rozstrzyga sprawy sądowe. Historia Kościoła pokazuje, że już od samego początku mieliśmy do czynienia z koniecznością rozwiązywania różnego rodzaju spraw i sporów. Prawo kanoniczne na przestrzeni wieków rozwijało się i ewoluowało. Prawo procesowe rozwijało się stopniowo. Osoba sędziego wpisuje się w ten rozwój. Początkowo, jak wskazują źródła prawa, sędzią kościelnym był biskup. Z czasem władza sądzenia przeszła w ręce innych księży, których wskazywał biskup. Tak powstaje urząd wikariusza sądowego (oficjała). Na Soborze Trydenckim mowa jest już o tzw. sędziach synodalnych i prosynodalnych.
The judge is the entity that applies the law. The judge adjudicates on court cases. The history of the Church shows, that from the beginning, we had to deal with the necessity to resolve various types of matters and disputes. Canon law has developed and evolved over the centuries. The procedural law developed gradually. The judge is part of this development. Initially, as indicated by the sources of law, the church judge was a bishop. With time, the power to judge passed into the hands of other priests appointed by the bishop. This is how the office of the judicial vicar (official) was created. At the Council of Trent, there is already talk of the so-called synodal and pro-synod judges.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2022, 32, 3; 73-86
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Development of a Parish Network and the Beginnings of Decanal Structure in the Diocese of Kraków until the end of the Twelfth Century. An Attempt at a Summary
Autorzy:
Chachaj, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807031.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kraków diocese; parish network; deaneries; Bishop Gedko; Middle Ages
Opis:
The Polish version of the article was published in “Roczniki Humanistyczne,” vol. 56 (2008), issue 2. The paper is an attempt to sum up studies to date on the development of  the parish network and the organisation of deaneries in the Diocese of Kraków until the end of the twelfth century. Historians at large and Church historians in particular who dealt with these issues in the 1990s put forward a hypothesis concerning the establishment of deaneries and a number of temples in the Krakow diocese before 1200. The paper confronts this hypothesis with the claims of historians. In the recent years, either indirectly or directly, they have addressed the development of the territorial organisation of the Kraków diocese until the end of the twelfth century. The paper offers a critical appraisal of their findings. In conclusion, the  hypothesis is put forward that the establishment of the network of deaneries in the Kraków diocese was a one-time action. The initiative was most obviously Bishop Gedko’s in the 1170s, as a result of which there appeared over 1200 churches in the territory of the Kraków diocese.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 2; 157-178
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Forgotten Synod of 1938. The Course and Statutes of the Second Synod of the Diocese of Tarnów
Autorzy:
Kantor, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1804616.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Bishop Franciszek Lisowski
diocese of Tarnów
particular law
synod
Opis:
An ecclesiastical council typically involves a profound examination of issues of doctrine and practices which the Church should incorporate in its mission. At the regional and local level, plenary, metropolitan and diocesan synods play an analogous role to the one fulfilled by ecumenical councils. Diocesan synods deserve particular attention because their origin lies in the needs of local particular Churches. By offering disciplinary, pastoral and spiritual guidance, they build a concrete ecclesial reality, reaching the basic church and social communities. Each synod has its own special place in the history of a diocese, and its positive impact is not restricted merely to the formulated proposals. In 1938 it was ten years since the First Synod and the diocesan bishop was obliged by the Code of Canon Law (1917) to convene the Second Synod of the Diocese of Tarnów. This was not the only motive because in 1936 the First Plenary Synod of Poland took place. The event made it necessary to adapt the diocesan legislation to the resolutions of that Synod. The subject of the article was formulated as follows: The Forgotten Synod of 1938. The Course and Statues of the Second Synod of the Diocese of Tarnów. Why forgotten? To date there have been four synods in the diocese. All studies concerning the synodal legislation of the Diocese of Tarnów have relied solely on three synods. Upon an examination of the Second Synod, we come across a curt phrase saying that “the statutes of this Synod have gone missing.” No research has been done to reconstruct the statues of the Synod. The presented study is an attempt to familiarise the Reader with the motives, course and chief topics addressed by the Second Synod of the Diocese of Tarnów.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2017, 27, 2; 109-130
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawnokanoniczna ochrona osoby zawiadamiającej o zaniedbaniach biskupa Kościoła łacińskiego zgodnie z motu proprio VELM
The Legal Canonical Protection of a Person Reporting the Negligence of a Latin Church Bishop According to Motu Proprio VELM
Autorzy:
Jaszcz, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29551687.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
negligence
bishop of the Latin Church
crime
legal protection
Opis:
List apostolski motu proprio papieża Franciszka Vos estis lux mundi uznaje za przestępstwo utrudnianie przez przełożonego kościelnego dochodzeń przeciwko duchownemu oskarżonemu o przestępstwo contra sextum cum minoribus. Zgodnie z przepisami każdy ma prawo złożyć zawiadomienie dotyczące biskupa Kościoła łacińskiego, jeśli posiada wiarygodne informacje o jego zaniedbaniach. Rozpoczyna to specjalną procedurę regulowaną przepisami motu proprio, mającą na celu wyjaśnienie sprawy. Istnieje pilna potrzeba ochrony prawnej osoby składającej zawiadomienie. Autor wyjaśnia, na czym polega ochrona prawna takiej osoby, analizując zagadnienie z punktu widzenia przestrzegania obowiązującego porządku prawnego oraz zagwarantowania praw podmiotowych przysługujących osobie zgłaszającej zaniedbanie.
This article answers the question of what is the legal protection of a person reporting the negligence of a bishop of the Latin Church. The Apostolic Letter Motu Proprio of Pope Francis Vos estis lux mundi considers it a crime for an ecclesiastical superior to obstruct investigations against a clergyman accused of a contra sextum cum minoribus crime, which is why it is important for the creation of a uniform law protecting minors. Unfortunately, people reporting a crime may face a lack of understanding, or even abuse of power on the part of those receiving information. It is therefore necessary to examine which subjective rights fall within the scope of the legal protection of the person reporting negligence. The author suggests refining the existing provisions strengthening legal protection.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2022, 32, 1; 117-132
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Parafia i inne jednostki diecezji oraz formy powierzania pieczy pasterskiej nad wspólnotą parafialną w świetle Instrukcji Kongregacji Biskupów z 29 czerwca 2020 roku
The Parish and other Internal Units of the Diocese, Forms of Entrusting Pastoral Care of the Parish Community According to the Instruction of the Congregation of Bishops of 20.06.2020
Autorzy:
Góralski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29551702.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
instruction
evangelization
bishop
parish
pastoral service
pastor
„Pastoral conversion”
Opis:
Mając na uwadze zadania ewangelizacyjne parafii we współczesnym świecie, Kongregacja Duchowieństwa, w dniu 29 czerwca 2020 roku wydała Instrukcję Nawrócenie pastoralne wspólnoty parafialnej w posłudze misji ewangelizacyjnej Kościoła. Dokument ten, składający się z dziesięciu rozdziałów, zawiera wyjaśnienie licznych przepisów CIC dotyczących parafii i duszpasterzy. Autor omawia trzy podstawowe, najbardziej „newralgiczne” rozdziały Instrukcji: VII. Parafia i inne jednostki wewnętrzne diecezji. VIII. Formy zwyczajne i nadzwyczajne powierzenia opieki pasterskiej o wspólnotę parafialną. IX. Funkcje i posługi parafialne. Postanowienia tych rozdziałów w przeważającej mierze odnoszą się do określonych norm CIC, dotyczących przede wszystkim parafii oraz osób i instytucji z nią związanych. Ukazano w nich rolę parafii jako szczególnego miejsca w misji ewangelizacyjnej Kościoła, a także wyjaśniono wiele kwestii związanych z posługą duszpasterską kapłanów (przede wszystkim proboszczów), diakonów, osób konsekrowanych i wiernych świeckich.
Taking into account the evangelization tasks of the parish in the modern world, on June 29, 2020, the Congregation of the Clergy issued the Instruction “Pastoral conversion of the parish community in the service of the evangelizing mission of the Church”. This document, which is divided into ten chapters, explains the many CIC regulations regarding parishes and pastors. The author discusses three basic, most “critical” chapters of the Instruction: VII. The parish and other internal units of the diocese. VIII. Ordinary and extraordinary forms of entrusting pastoral care to the parish community. IX. Functions and parish services. The provisions of these chapters overwhelmingly refer to certain CIC norms concerning, first and foremost, parishes and people and institutions associated with them. They show the role of the parish as a special place in the Church’s evangelizing mission, and explain many issues related to the pastoral ministry of priests (especially parish priests), deacons, consecrated persons and lay faithful.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2022, 32, 2; 125-148
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Potrzeba erygowania stałych organów mediacyjnych w polskim prawie partykularnym
The Need to Establish the Permanent Mediation Organs in Polish Particular Law
Autorzy:
Romanko, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2010872.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
konferencja biskupów
biskup diecezjalny
kompetencje mediacyjne
Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 roku
bishop’s conference
diocesan bishop
mediation competences
1983 Code of Canon Law
Opis:
Ustawodawca w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. stanowi, że konferencja biskupów albo biskup diecezjalny mogą erygować radę lub urząd wyposażony w kompetencje mediacyjne (kan. 1733 § 2). Organ mediacyjny zwłaszcza wówczas powinien działać, gdy ktoś prosi o odwołanie dekretu zgodnie z kan. 1734. Ponadto, jeżeli przeciwko dekretowi jest wniesiony rekurs, sam przełożony, który ma rozpatrzyć rekurs, powinien zachęcić wnoszącego rekurs i autora dekretu, do szukania tego rodzaju rozwiązania, ilekroć dostrzega nadzieję na dobry wynik (kan. 1733 § 3). W związku z tym, że polski ustawodawca partykularny nie utworzył stałych organów mediacyjnych, można skorzystać z ustawodawstwa partykularnego innych państw. Dlatego też Autor w artykule analizuje organy pojednawcze funkcjonujące w innych państwach i uzasadnia potrzebę ich erygowania w Kościołach partykularnych w Polsce.
The legislator in the 1983 Code of Canon Law states that the conference of bishops or the diocesan bishop can establish a council or office with mediation competences (can. 1733 § 2). The mediation organ is especially to be of assistance when the revocation of a decree has been requested according to can. 1734. Furthermore, if recourse has been proposed against a decree, however, the superior who deals with the recourse is to urge the person making recourse and the author of the decree to seek a solution of this kind whenever he sees hope of a favorable outcome (can. 1733 § 3). Due to the fact that the Polish particular legislator did not establish permanent mediation organs, it might be necessary to use the particular legislation of other states. Therefore, the Author in the article analyzes the conciliation organs functioning in other countries and justifies the need to establish them in the particular Churches in Poland.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2017, 6, 2; 93-106
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cel wizyty ad limina Apostolorum
Purpose of the Visit ad limina Apostolorum
Autorzy:
Kukulska, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2008150.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
biskup
Biskup Rzymu
jedność
kolegialność
bishop
Roman Pontiff
unity
collegiality
Opis:
Ad limina Apostolorum oznacza obowiązek biskupa diecezjalnego i zrównanych z nim w prawie (wikariusz apostolski, opat terytorialny, prałat terytorialny, administrator apostolski administratury apostolskiej erygowanej na stałe, ordynariusz wojskowy, ordynariusz sprawujący władzę w Ordynariacie Personalnym dla byłych anglikanów, administrator apostolski Personalnej Administratury Apostolskiej Świętego Jana Marii Vianney’a) odwiedzenia, w ustalonym czasie, grobów Apostolskich i zdania relacji o stanie swoich Kościołów partykularnych. Dlatego też przedmiotem artykułu jest scharakteryzowanie celów wizyty ad limina Apostolorum. Autor opisuje każdy etap wizyty: 1) uczczenie grobów Apostołów Piotra i Pawła; 2) spotkanie z papieżem i 3) odwiedzenie dykasterii Kurii Rzymskiej. Zasadniczym celem wizyty jest wzmocnienie kolegialności i jedności w Kościele.  
Ad limina Apostolorum means the obligation of the diocesan bishop and those who are equal to him under law (apostolic vicar, territorial abbot, territorial prelate, apostolic administrator of an apostolic administration which has been erected on a stable basis, military ordinary, personal ordinary of personal ordinariates for anglicans entering into full communion with the catholic Church and apostolic administrator of Personal Apostolic Administration of Saint John Maria Vianney) to visit, at stated times, the thresholds of the Apostles, and to present themselves before the pope to give an account of the state of their particular Churches. Therefore, the subject of the article is to characterize the purposes of the visit ad limina Apostolorum. The Author describes each stage of the visit: 1) venerating the tombs of the Blessed Apostles Peter and Paul; 2) meeting the Roman Pontiff and 3) visiting the Roman dicasteries. The essential purpose of the visit is to strengthen collegiality and unity in the Church.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2016, 5, 2; 67-77
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sługa Boży Stefan Kardynał Wyszyński – troska o życie sakramentalne Narodu
Servant of God Stefan Cardinal Wyszyński – the Care about Sacramental Life of Nation
Autorzy:
Nykiel, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2029006.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kapłan
biskup
chrzest
bierzmowanie
święcenia
priest
bishop
baptism
confirmation
orders
Opis:
Prymas Tysiąclecia Stefan Wyszyński jako kapłan, biskup i kardynał w swojej pracy duszpasterskiej był zaangażowany w życie sakramentalne Narodu. Pełniąc posługę w diecezji włocławskiej i lubelskiej oraz archidiecezji gnieźnieńskiej i warszawskiej przygotował do przyjęcia Pierwszej Komunii św. kilka tysięcy dzieci. Tylko w diecezji lubelskiej udzielił bierzmowania ponad 80 tysięcy wiernym. Ponadto wyświęcił ponad 1000 kapłanów i konsekrował ponad 50 biskupów.
Primate of the Millenium Stefan Wyszyński as a priest, bishop and cardinal in yourself pastoral work was involved in sacramental life of Nation. Serving ministries in dioceses of Włocławek and Lublin and archidioceses of Gniezno and Warsaw prepared to receive Firs Communion several thousand children. Only in the diocese of Lublin he administered the sacrament of confirmation over 80 thousand faithful. Also he ordained over 1000 priests and consecrated over 50 bishops.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2017, 6, 1; 143-160
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wymowa teologiczna obrzędów sakramentu święceń w przepowiadaniu słowa Bożego
Theological Meaning of Ceremonies of the Sacrament of Holy Orders in Preaching the Word of God
Autorzy:
Pintal, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040665.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
biskup
prezbiter
diakon
liturgia
przepowiadanie
homilia
bishop
presbyter
deacon
liturgy
preaching
homily
Opis:
Przepowiadanie słowa Bożego należy do priorytetów posługi kapłańskiej. Szczególną formą głoszenia prawd Bożych jest homilia, integralnie związana ze sprawowaną liturgią. Aby przepowiadanie przynosiło należyte owoce i pożytek dla słuchaczy należy sięgnąć po wszyst-kie możliwe sposoby jego uatrakcyjnienia. Obrzędy związane z sakramentem święceń mogą w zdecydowany sposób przyczynić się do pokrzepiającego spotkania ze słowem, które staje się źródłem odnowy i wzrastania wierze.
Preaching the word of God belongs to priorities of the priestly service. A homily, integrally bound with exercised liturgy, is a special form of delivering God’s truths. So that preaching brings adequate fruits and the benefit for listeners one should use all available ways of enhancing it. The ceremonies connected with the sacrament of Holy Orders can, in the specific way, contribute to the fortifying meeting with the word which is happening with source of restoration and growing for faith.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 12; 137-148
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Posłuszeństwo ordynariuszowi według kanonu 273 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku
The Obedience to the Ordinary According to Canon 273 of the 1983 Code of Canon Law
Autorzy:
Brinda, Štefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1998582.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
posłuszeństwo
Kościół
Biskup Rzymu
biskup diecezjalny
obedience
Church
Roman Pontiff
diocesan bishop
Opis:
Przysięga posłuszeństwa składana podczas święceń kapłańskich. Odwzorowanie istoty posłuszeństwa duchownych znajduje się w Jezusie Chrystusie, najwyższym Kapłanie i Pasterzu. Duchowni poprzez sakrament kapłaństwa uczestniczą w Chrystusowym kapłaństwie. Z ustanowienia Bożego Kościół jest hierarchicznie uporządkowany. Dlatego duchowny powinien okazywać szacunek i posłuszeństwo papieżowi oraz swojemu ordynariuszowi, którzy reprezentują urząd apostolski, poprzez apostolskie posłuszeństwo.
The promise of obedience becomes the real promise in an act of ordination. The core of the priest obedience is in the example of Jesus Christ, the highest Pastor and the Priest through whom they are part of Christ’s priesthood. Church is a hierarchical order from God’s provision of it, therefore priest is required to show respect and obedience to the pope and superiors who are members of apostolic fellowship.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2018, 7, 1; 93-107
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recepcja norm kodeksowych w Synodzie Łuckim z 1927 roku
Reception of the Code at the 1927 Synod of Lutsk
Autorzy:
Plakhotka, Vasyl
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1897175.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawo partykularne
ustawodawca
kuria diecezjalna
biskup
particular law
legislator
diocesan curia
bishop
Opis:
Rezultatem trzydniowych obrad Synodu Łuckiego z 1927 r. był zbiór prawa diecezjalnego, obejmujący 502 statuty i 22 aneksy. Kodyfikacja ta była oparta na Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917 r., na dotychczasowym prawie partykularnym Diecezji Łuckiej, dokumentach Stolicy Apostolskiej, Piśmie Świętym i prawie świeckim. Jedynym ustawodawcą na Synodzie był biskup Adolf Piotr Szelążek.
The outcome of the three-day-long deliberations of the 1927 Synod of Lutsk was a collection of diocesan laws, including 502 statutes and 22 annexes. This codification was based on the 1917 Code of Canon Law, the existing particular law of the Lutsk Diocese, the documents of the Holy See, the Bible and secular law. The only legislator of the Synod was bishop Adolf Piotr Szelążek.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2018, 7, 2; 25-44
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stages in Canonical Provision of the Office of Pastor under the Current Polish Synodal Legislation
Autorzy:
Wnuk, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1803115.pdf
Data publikacji:
2019-10-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
designation of person
conferral of title
assumption of office
diocesan bishop
pastor
Opis:
According to Polish synodal legislation, similarly to the Code of Canon Law, the provision of the office of pastor consists of three stages: 1) designation of a person, 2) conferral of the title, and 3) taking possession of the office. In accordance with both universal and particular law, the provision may be free or dependent. The diocesan bishop confers the office freely (cc. 523–525). In the case of a dependent provision, however, another competent ecclesiastical authority nominates a candidate, and the diocesan bishop only confers the title to the office (c. 525; 682, §1). According to legislators of particular law, the conferral of a legal title to an office should take place by a nomination decree. The decree should meet the requirements of a singular administrative act (cc. 48–57). The placement in the possession of a parish by the local ordinary or his delegate and the assumption of the office by a pastor is the final stage of the provision. Under particular law, two aspects of this act are distinguished: the legal aspect (the drawing up and signing of a handover protocol by the pastor and other competent bodies), and the liturgical one (solemn entry of a new pastor into the parish church according to the ritual of a specific particular Church). Legislators of particular law also places the presbyter who has been promoted to the office of pastor under an obligation to make a profession of faith (c. 833, 6°) and take the oath of fidelity, according to the formulas approved by the Holy See.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2019, 28, 1; 119-135
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Listy, których nie było. Teologiczna interpretacja czasu epidemii w listach pasterskich biskupów polskich
The Unwritten Letters. A Theological Interpretation of the Time of the Epidemic in the Pastoral Letters of Polish Bishops
Autorzy:
Draguła, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1686451.pdf
Data publikacji:
2021-01-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
list pasterski
biskup
epidemia koronawirusa
zło
pastoral letter
bishop
coronavirus epidemic
evil
Opis:
Dokumenty Kościoła posoborowego jednoznacznie stwierdzają, że głoszenie słowa Bożego wysuwa się na czoło pasterskich zadań biskupów. Oprócz głoszenia prawd wiary istotnym obowiązkiem pozostaje interpretacja rzeczywistości doczesnej w świetle Ewangelii. Obok homilii podstawową formą przepowiadania jest list pasterski, o którym dokumenty poświęcone posłudze biskupów mówią, że powinny być wydawane w sytuacjach szczególnych okoliczności, w jakich znajduje się Kościół. Jak się wydaje, taką okolicznością jest epidemia koronawirusa powodująca chorobę określaną jako COVID-19. Kwerenda przeprowadzona na oficjalnych stronach internetowych diecezji pokazała, że w okresie od marca do końca czerwca 2020 r. na 41 biskupów diecezjalnych obrządku łacińskiego w Polsce tylko 12 wydało listy poświęcone całkowicie lub częściowo kwestiom związanym z epidemią. Tylko w trzech listach pojawiły się próby teologicznych interpretacji za pośrednictwem biblijnych modeli. Także jedynie trzech biskupów odniosło się do kwestii epidemii jako zła nadprzyrodzonego. W pozostałych listach dominował aspekt pedagogiczny. Autorzy listów pisali o epidemii jako czasie próby, okazji do nawrócenia i pokuty. Biskupi nie wykorzystali szansy na pogłębioną refleksję na temat epidemii sub specie aeternitatis.
The documents of the post-Vaticanum II Church make it clear that preaching the word of God is a priority among bishops’ duties. Besides preaching the truths of the faith, an important duty of theirs is interpreting the contemporary reality in the perspective of the Gospel. The documents on the pastoral office of bishops present a pastoral letter as a basic form of preaching, besides a homily, and specify that pastoral letters ought to be published in situations of extraordinary circumstances for the Church. Seemingly, the coronavirus epidemic causing the COVID-19 disease has been such a special situation for the Church. A search of official Internet pages of dioceses has shown that from March to the end of June 2020 among 41 diocesan bishops of the Latin rite in Poland only 12 have released letters dedicated (entirely or partially) to the issues concerning the epidemic. Only 3 of the letters presented attempts of a theological interpretation, including biblical models. Similarly, only 3 bishops have discussed the issue of interpreting the epidemic in terms of a supernatural evil. In other letters a pedagogical model of teaching prevailed. The authors wrote of the epidemic as a time of trial, a chance and opportunity to change ones ways and repent. The bishops did not take the opportunity to present a deeper theological reflection of the epidemic sub specie aeternitatis.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 1; 17-35
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies