Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Antoni" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 18
Tytuł:
Antoni Malczewski jako magnetyzer. Opowiadanie Zdarzenie prawdziwe Michała Modzelewskiego w kontekście literatury o magnetyzmie
Antoni Malczewski as a Magnetizer. The Short Story Zdarzenie prawdziwe by Michała Modzelewski in the Context of Literature on Magnetism
Autorzy:
Ranocchi, Emiliano
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807074.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Antoni Malczewski; magnetyzm; romantyzm; somnambulizm; hipnoza
Antoni Malczewski; magnetism; romanticism; somnambulism; hypnosis
Opis:
Artykuł poświęcony jest zagadkowemu tekstowi Michała Modzelewskiego pt. Zdarzenie prawdziwe, w którym przedstawiono przebieg terapii magnetycznej, prowadzonej przez Antoniego Malczewskiego na Zofii Rucińskiej, ostatniej towarzyszce życia wołyńskiego poety. Choć autor zasadniczo nie podważa hipotezy jego poprzedników co do tego, że Malczewski mógł być autorem tekstu (być może francuskojęzycznego), który był pierwowzorem dla opowiadania Modzelewskiego, to jednak wnikliwa analiza Zdarzenia prawdziwego oraz usytuowanie opowiadania w szerokim kontekście literatury magnetycznej pozwala na wysunięcie nowych hipotez odnośnie do jego genezy oraz na lepsze zrozumienie zarówno typowości, jak i wyjątkowości historii leczenia Zofii Rucińskiej. Nadal pewne pytania pozostają bez odpowiedzi, ale jedno wyłania się z całą pewnością: wbrew literackiemu toposowi biernej, uwiedzionej przez przebiegłego magnetyzera kobiety, to Zofia Rucińska okazuje się tu stroną czynną, burząc wszelkie stereotypy genderowe tamtych czasów.
The article is devoted to a mysterious text by Michał Modzelewski titled Zdarzenie prawdziwe [A Real Event], which describes the course of a magnetic therapy conducted by Antoni Malczewski on Zofia Rucińska, the last life companion of the Volhynian poet. Although the author basically does not challenge the hypothesis of his predecessors, claiming that Malczewski could be the author of the text (perhaps written in French) which was the prototype for Modzelewski’s short story, a careful analysis of Zdarzenie prawdziwe and situating the short story in the broad context of magnetic literature allows to put forward new hypotheses concerning its genesis and provide a better understanding of both the typical and unique character of the history of Zofia Rucińska’s treatment. While some questions remain unanswered, one thing emerges with certainty: despite the literary topos of the passive woman seduced by the cunning magnetizer, it is Zofia Rucińska who turns out to be the active party, destroying all gender stereotypes of that time.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 1; 9-22
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie Obrazu Bożego w myśli patrystycznej a nauczanie metropolity Antoniego Blooma
The Concept of the Image of God in the Patristic thought and the Teaching of Metropolitan Anthony Bloom
Autorzy:
Kucy, Aleksy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807239.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Obraz Boży; Chrystus; teologia prawosławna; metropolita Antoni Bloom
God’s image; Christ; orthodox theology; Metropolitan Antoni Bloom
Opis:
Pojęcie Obrazu Bożego w myśli teologicznej posiada bardzo bogatą tradycję i rozbudowaną semantykę. W interpretacji egzegetycznej możemy odnaleźć zarówno szeroką wykładnię tego pojęcia, jak i wąską, przedmiotową. W bezpośrednim tego słowa znaczeniu, Obrazem Bożym, na wzór którego został stworzony człowiek, jest Chrystus – Wcielony Logos, który wypełnił przedwieczny zamysł Boga wobec człowieka oraz całego kosmosu, polegający na przebóstwieniu (theosis) i stanie, kiedy Bóg będzie wszystkim we wszystkich (1 Kor 15:28). Metropolita Antoni Bloom na tym tle prezentuje wyrastającą z tradycji, lecz oryginalną myśl, skupioną na pracy wewnętrznej chrześcijanina nad swoim wewnętrznym światem w celu wydobycia z niego utraconego piękna Bożego. Понятие Образа Божьего в богословской мысли и учение митрополита Антония Блума Понятие Образа Божьего в богословской мысли  имеет богатую традицию и обладает глубокой семантикой. В экзегетической интерпретации мы можем найти как широкую трактовку этого феномена, так и узкую, предметную.  В прямом смысле этого слова, Образом Божьим, по которому был создан человек является Христос, Воплощенный Логос, который и исполнил предвечный совет Бога по отношению к человеку и всему созданию, чем было обожествление (теозис) и состояние, когда Бог будет все во всем (1 Кор. 15:28). Митрополит Антоний Блум на этом фоне представляет вырастающую из данной традиции, но все же оригинальную мысль, концентрирующуюся вокруг психологической работы христианина над собственным внутренним миром с целью извлечения из него утраченной красоты.
The concept of the divine image in the patristic thought has a very rich tradition and a well-developed semantics. In an exegetic interpretation one can find both a broad treatment of this concept and a very narrow one, the objective one. In the strict sense of this word, the Divine Image, on the image of whom was created man, is Christ, the Incarnate Logos, who has fulfilled the eternal, divine intent towards man and towards the whole of creation, which was the divinisation and the state when God will be all in all (1 Corinthians 15:28). The metropolitan Anthony of Sourozh presents on this background an original thought which, however, grows from this tradition and which is concentrated around the psychological work of a Christian on his own inside with a view to extracting the lost beauty from its depth.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 7; 19-36
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Muzeum motywów i cytatów”. Antoni Lange Wenedzi
The „Museum of Motives and Quotations” in Antoni Langes Wenedzi
Autorzy:
Iwanicka-Przybysz, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944040.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Wenedzi
Antoni Lange
Lilla Weneda
Juliusz Słowacki
Opis:
This paper analyses the drama of the prominent journalist of the period of modernism. Antoni Lange's writing includes mainly poetic works, numerous translations, and critical-literary texts. Playwriting consists a small part in the writing of the author of Shelley's Funeral, and it has not been discussed up to now. This text seeks to discuss in detail a work that is little known and not easily available. The author depicts dramatic events, analyses figure constructions, composition, and the style of the work. Wenedzi is a drama that corresponds to Slavonic antiquity; it is full of allusions to legendary and historical events from the history of the Polish nation. In its stylistic aspect, it is exceptionally rich with literary references, hence it is defined as “the museum of motives and quotations.” This study shows Lange's attitude towards the literary tradition, specific imitation of romanticism and syncretism in the approach to the history of the nation.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 1; 115-140
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historia przyjaźni Mariana Wawrzenieckiego i Antoniego Gawińskiego
A History of Marian Wawrzeniecki’s and Antoni Gawiński’s Friendship
Autorzy:
Zarębska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945478.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Marian Wawrzeniecki
Antoni Gawiński
malarz
Młoda Polska
literatura
painting
Young Poland
literature
Opis:
There are many friendships between artists in the history of art. As new materials appear, we may trace successive interesting relations between artists. One example was the friendship between Antoni Gawiński and Marian Wawrzeniecki. The second artist was thirteen years older than the first one, and his influence was decisively much more important on the younger friend. They met most certainly around 1900, and their friendship survived over forty years, until the times of the Second World War and the year of Marian Wawrzeniecki's death in 1943. When Wawrzeniecki met Gawiński he was already a well-known, though underestimated, artist. He was first of all a respected scientist and archaeologist. The artist-erudite exerted agreat influence on the younger painter who sought his artistic way. They were cemented by their love to art, love to the future, the cult of Jan Matejko, and common artistic views. They both tried to find national elements in the local living colour of Slavonic past and in the unique and individual work of home artists. They criticised S. Witkiewicz and attacked his lack of respect for the historical painting of Jan Matejko and Henryk Siemiradzki. They opposed the hegemony of the Polish Society of Artists “Art”. They attacked in the press their dominance and took part in competitive exhibitions organised by the artists from the groups “Zero” or “Odłam”. Gawiński was most impressed by Wawrzeniecki's illustrations, a fact that was particularly visible in Adolf Dygasiński's Gody życia illustrated in 1910 by he younger artist.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2007, 55, 4; 215-244
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antoni Brosz’s Collection of Ex-libris
Autorzy:
Fluda-Krokos, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1787939.pdf
Data publikacji:
2021-05-10
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ekslibris
Antoni Brosz
kolekcja
Biblioteka Jagiellońska
Kraków
ex-libris
bookplate
collection
Jagiellonian Library
Opis:
Kolekcja ekslibrisów Antoniego Brosza Ekslibrisy jako znaki własnościowe są wyrazem bibliofilskich zainteresowań właściciela księgozbioru oraz jego szczególnej troski o każdy oznaczony wolumin. Przez wieki spełniały swą podstawową funkcję – wskazania przynależności tomu do konkretnej osoby, jednak z czasem stały się także obiektem kolekcjonerstwa. Odklejane z drugiej strony okładek, wykonywane na zamówienie w celach wymiany, pojedyncze znaki i kolekcje wystawiane na aukcjach i w antykwariatach – zatraciły swą pierwotną funkcję, by wzbogacać zbiory sprofilowane na małą grafikę własnościową. Jedną z największych prywatnych polskich kolekcji stworzył Antoni Brosz (1910-1978) – krakowski bibliofil, kolekcjoner, tłumacz. W ciągu ok. 50 lat zgromadził zasób ok. 20 000 ekslibrisów oraz bogatą literaturę tematyczną. W 1980 r. zasób niespełna 16 000 znaków zarówno polskich, jak i zagranicznych autorów i właścicieli, został przekazany do Biblioteki Jagiellońskiej. Artykuł poza opisem kolekcji zawiera także propozycję jej opracowania.
Ex-libris or bookplates, as markers of ownership, are an expression of the bibliophilic interests of the owners of book collections, and of the special care taken of each marked volume. For centuries, they have fulfilled their basic function, namely, to indicate that the volume belonged to a particular person, but over time they have also become an object of collection. Ex-libris peeled off the insides of covers, ones custom-made to be exchanged, individual markers, and whole collections exhibited at auctions and in antique shops have all lost their original function in order to enrich those collections centred on these small markers of ownership. One of the largest private collections in Poland was gathered by Antoni Brosz (1910-1978) – a Kraków bibliophile, collector and translator. Over the course of about 40 years, he accumulated a collection of about 20,000 ex-libris, as well as a rich selection of books on the topic. In 1980, his collection of almost 16,000 marks by both Polish and foreign authors and owners was donated to the Jagiellonian Library. Apart from information about the collection, this article also includes a proposal for its development and description.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 4; 285-304
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wady Senatu Rzeczypospolitej w wykładni Antoniego Popławskiego
Defects of the Senate of the Republic in the Interpretation of Antoni Popławski
Autorzy:
Stasiak, Arkadiusz M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053599.pdf
Data publikacji:
2022-04-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Senat
republikanizm
myśl polityczna
sprawiedliwość
wolność
Antoni Popławski
Senate
republicanism
political thought
justice
freedom
Opis:
W tekście podejmuję analizę tytułowych wad senatu Rzeczypospolitej w pracach Antoniego Popławskiego. Dodatkowo próbuję odpowiedzieć na pytanie o oryginalność wykładni autora wybranych do analizy prac. Dochodzę do wniosku, że w pracach przedstawiających refleksję moralną Popławski pozostawał pod przemożnym wpływem idei fizjokratycznych, kopiując prace Françoisa Quesnay’a. Natomiast w kwestiach ustrojowych rezygnował z bezpośredniego powielania pomysłów politycznych fizjokratów. Wbrew temu jednak w Zbiorze niektórych materii politycznych Popławskiego czytelna jest fizjokratyczna obawa o sprawność władzy kolegialnej i ufność w system monarchistyczny. Konsekwencją przyjęcia tej postawy była krytyka władzy senatu, jako narażonej na nieprzestrzeganie sprawiedliwości i naruszanie szlacheckiej wolności politycznej. Polityczne wywody Popławskiego, w przeciwieństwie do pism moralnych, nie były jedynie prostą kompilacją.
The paper analyzes the deficiencies, mentioned in the title, of the Senate of the Commonwealth (Republic) of Poland, presented in the works of Antoni Popławski. In addition, the study seeks to answer the question about the originality of his interpretations in his works selected for analysis. The resultant conclusion is that in his works presenting moral reflection Popławski was profoundly influenced by physiocratic ideas, when imitating the works of François Quesnay. However, with regard to political-system issues, Popławski elected not to directly copy the political ideas of physiocrats. Despite this, his Zbiór niektórych materii politycznych [Collection of Some Political Matters] clearly shows the physiocratic fear for the efficiency of collegial power and confidence in the monarchical system. The consequence of the adoption of this attitude was criticism of the power of the senate as being at risk of failure to abide by justice and of violating the political freedom of nobles. Unlike his moral writings, Popławski’s political arguments were not merely a simple compilation.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 2; 89-100
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Na szklanych kliszach. Nieznane rysunki Norwida, czyli Album Marceliny Czartoryskiej
On glass plates: Norwid’s unknown drawings, or Marcelina Czartoryska’s Album
Autorzy:
Chlebowska, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729549.pdf
Data publikacji:
2020-05-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Cyprian Norwid
Juliusz Wiktor Gomulicki
Antoni Euzebiusz Balicki
Marcelina Czartoryska
album rysunkowy
drawing album
Opis:
The article is concerned with one of Norwid’s artistic albums, called Marcelina Czartoryska’s Album named so after the owner’s name. Because the collection that was built up in the 19th century has not lasted till our times, in the introduction the author presents the present state of research on the album on the basis of the available literature of the subject, paying attention to a number of ambiguous, or even controversial questions that appear in the studies. Next she presents unknown archival material found in various museum collections: a detailed description of the album provided by Antoni Euzebiusz Balicki at the beginning of the 20th century, that at present is found in Juliusz Wiktor Gomulicki’s archive, and a collection of 10 photographs of album pages from Ignacy Krieger’s Krakow studio, coming from the same period. The published materials make it to a large degree possible to reconstruct the contents of the album that is an interesting document, enriching our knowledge not only of Norwid’s visual heritage, but also on a broader plane – of his artistic biography.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2014, 32; 147-173
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lokalne władze partyjno-państwowe wobec Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego 1944-1956
Local Authorities and Party of Power against the Catholic University of Lublin 1944-1956
Autorzy:
Wrona, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807003.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Katolicki Uniwersytet Lubelski; rektor ks. Antoni Słomkowski; partia komunistyczna (PZPR); Kościół; edukacja akademicka; stalinizm; władze miasta Lublina 1944-1956
Catholic University of Lublin; rector professor priest Antoni Słomkowski; communist party; Church; academic education; stalinism; Lublin city government 1944-1956
Opis:
Od 1945 r. działalność Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (KUL) nadzorowały struktury Urzędu Bezpieczeństwa, a od 1950 r. Wydział ds. Wyznań Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie. Polityczne oceny funkcjonowania KUL-u tworzyły wojewódzkie i miejskie struktury partii komunistycznej (PPR/PZPR). W kontaktach bilateralnych formalnym partnerem katolickiej uczelni byli prezydenci miasta (przewodniczący Miejskiej Rady Narodowej) i wydziały MRN w Lublinie. Komuniści i podległy im aparat władzy administracyjnej negatywnie postrzegali KUL – jako politycznego wroga tzw. Polski Ludowej. Ocena katolickiej uczelni dokonywała się w dużej mierze przez pryzmat funkcjonowania Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej (UMCS). KUL oskarżano o wywoływanie wszelkich politycznych problemów, jakie pojawiały się na państwowej uczelni. Główni regionalni działacze partii komunistycznej w latach 1948-1956 poprzez różnego rodzaju działania i dezyderaty utrudniali życie pracowników i studentów uczelni, i wręcz domagali się likwidacji katolickiego uniwersytetu. Ten postulat nie został zrealizowany wobec sprzeciwu polskiego Kościoła na czele z prymasem Stefanem Wyszyńskim. Nie zyskał też aprobaty w kierowniczych gremiach partii komunistycznej w Warszawie.
Since 1945 the operations of the Catholic University of Lublin (KUL) had been supervised by the structure of the Secret Political Police and since 1950 by the Department of Religion of the Presidium of the Provincial National Council in Lublin. The political evaluations of the functioning of the KUL were formed by the provincial and municipal structures of the Communist Party (PPR/PZPR). In bilateral contacts the formal partners of KUL were the city president and the departments of the Municipal National Council in Lublin. The Communists and the administratively subordinated government viewed the KUL through the prism of functioning of the state-owned Maria Curie-Skłodowska University (UMCS). KUL was accused of all political problems that appeared at the state university (UMCS) which was intended by the communist authorities to be the showcase of the city. Major regional activists of the Communist Party in 1948-1956, in all sorts of desiderata, were very unfavourable to KUL, hindered the lives of university workers and students. They even demanded the liquidation of a Catholic University of Lublin. This postulate was neither realized due to opposition of the Polish church authorities led by the Primate Stefan Wyszyński nor it gained approval in the leadership of the Communist Party in Warsaw.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 2; 59-98
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„…szczerze się żałuje Sołowków! Jakbym drogo dał, żebym się tam na powrót znalazł…”. Warunki przebywania kapłanów na zesłaniu w świetle listu ks. Antoniego Wasilewskiego
“…Solovki Is so Sadly Missed! I’d Give Anything to Be Back There...”: The Living Conditions of Exiled Priests’ as Shown in Fr. Antoni Wasilewski’s Letter
Autorzy:
Wodzianowska, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31232851.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
represje duchowieństwa
proces pokazowy w Moskwie
zesłanie
Antoni Wasilewski
Leningrad
ZSRR
repression of the clergy
show trial in Moscow
exile
USSR
Opis:
Ks. Antoni Wasilewski, duszpasterz i dziekan moskiewski oraz rektor podziemnego seminarium duchownego w Leningradzie, był kilkakrotnie usuwany ze stanowiska i aresztowany zarówno w okresie carskiej Rosji, jak i po nastaniu rządów bolszewików. Trzykrotnie aresztowany, przebywał w więzieniach moskiewskich i leningradzkich oraz na Sołowkach (Wyspach Sołowieckich). Z łagru został skierowany, w stanie wycieńczenia, na zesłanie do Uzbekistanu. Tam, w warunkach skrajnej nędzy, przeżył niespełna dwa lata. Nieznana jest ani data jego śmierci, ani miejsce pochówku. Prezentowany list z zesłania przedstawia zarówno warunki transportu więźniów, jak i ich pobytu w azjatyckich miejscowościach.
Fr. Antoni Wasilewski, a pastor of souls and dean in Moscow, as well as rector of the underground seminary in Leningrad, was removed from his position and arrested several times both in the time of Tsarist Russia and after the Bolshevik rule set it. Arrested three times, he spent some time in prisons in Moscow, Leningrad and Solovki (on the Solovetsky Islands). From the camp there, emaciated, he was sent to exile in Uzbekistan. There he lived in conditions of extreme poverty for less than two years. Neither the date of his death nor the place of burial is known. The presented letter from his exile shows manner in which prisoners were transported and their stay in Asian towns and settlements.
Źródło:
Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL; 2023, 5; 165-182
2658-1175
2719-3144
Pojawia się w:
Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Numa Łepkowski i historia nieznanej dedykacji Norwida
Numa Łepkowski and the history of Norwid’s unknown dedication
Autorzy:
Cedro, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729447.pdf
Data publikacji:
2020-05-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Norwid
Dante
Boska komedia
Stany Zjednoczone
Numa Łepkowski
August Antoni Jakubowski
herb Topór
Divine Comedy
United States
Topór coat of arms
Opis:
In 2010 in the blog nonsolusblog.wordpress.com information appeared about finding in the collection of the Illinois University Library a copy of the Italian edition of Dante's Divine Comedy that had belonged to Cyprian Norwid. Probably Norwid had this copy in the Berlin prison, and on the basis of it he translated fragments of the Italian masterpiece. On the title page, beside the poet's signature, there is the inscription “Florencja 1846” (Florence 1846). The date is a riddle, as in the light of the present knowledge it does not seem likely that Norwid could be in Italy in that year The dedication in the book (“To N. Łepkowski in remembrance of 1854 in America) has made it possible to establish that its addressee, Numa Łepkowski, was born in Volhynia about 1805, he studied at the Warsaw University, and then he fought in the November Uprising. Together with a large group of Polish veterans (234 people) he was deported to the United States, among others with August Antoni Jakubowski. Until his death (28 May 1887) Łepkowski made his living by playing the guitar: he composed music, gave concerts, but first of all he taught playing this instrument in the most famous New York homes. He was also active in organizations of the Polish community in America, and he took part in the social life of the New York elites. It was probably because of his high social status and extensive relations that Norwid met him. The death of the composer and his rank as a musician was noted in obituaries in several American, and even New Zealand newspapers Under Norwid's signature on the title page of the book there is an imprint of a signet-ring, in which elements of the Topór coat of arms, the poet's family sign, can be recognized. This is an additional premise that allows deciding that the book belonged to the poet's library.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2011, 29; 135-156
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Parafia jako przestrzeń aktywności kulturalnej polskich imigrantów. Z życia muzycznego Polonii chicagowskiej do roku 1914
The Parish as a Space of Cultural Activity for Polish Immigrants from the Musical Life of Chicago’s Polish Community up to 1914
Autorzy:
Borys, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339179.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Chicago
polskie parafie etniczne
życie kulturalne
muzyka
chóry
towarzystwa parafialne
Antoni Małłek
Polish ethnic parishes
cultural life
music
choirs
parish societies
Opis:
Artykuł ukazuje formy aktywności kulturalnej polskich imigrantów, dla realizacji których przestrzenią pozostawały polskie parafie rzymskokatolickie licznie powstające i funkcjonujące w Chicago. Uwaga została w nim skupiona na aspektach związanych z życiem muzycznym miejscowej Polonii w okresie od chwili zorganizowania pierwszej polskiej parafii etnicznej w mieście – parafii św. Stanisława Kostki (1867) do roku 1914. Wraz z tworzeniem się wspólnot zawiązywano w nich rozmaite organizacje i instytucje parafialne o społeczno-kulturalnym charakterze. Były to między innymi chóry oraz zespoły śpiewacze koncentrujące się na upowszechnianiu muzyki zarówno religijnej, jak i świeckiej. Inspiratorami ich powstania byli często kościelni organiści. Wykonawcy skupieni w tych grupach swoimi występami wzbogacali liturgię, przygotowywali koncerty i popisy wokalne. Do najbardziej znanych postaci polonijnej sceny muzycznej w tym czasie należeli między innymi Antoni Małłek, Andrzej Kwasigroch oraz solistki Róża Kwasichroch i Agnieszka Nering, Za sprawą powstających inicjatyw muzycznych parafialna publiczność mogła uczestniczyć w życiu kulturalnym oraz przyjemnie spędzić wolny czas. Jednocześnie, dzięki prezentowanemu repertuarowi, w którym było miejsce między innymi na popularne utwory polskie, a także pieśni o charakterze patriotycznym, oddziaływały one na propagowanie polskości oraz kształtowanie tożsamości słuchaczy.
This article shows the forms of cultural activity of Polish immigrants, the space for the implementation of which remained in Polish parishes which were established and operating in large numbers in Chicago. It focuses on aspects related to the musical life of the local Polish community in the period from the organisation of the first Polish ethnic parish in the city – St Stanislaus Kostka Parish (1867) up to 1914. As communities were formed, various parish organisations and institutions of a socio-cultural nature were established. These included choirs and singing groups focusing on the dissemination of both religious and secular music. Their formation was often initiated by church organists. Performers in these groups enriched the liturgy with their performances, prepared concerts and vocal shows. The best-known figures of the Polish music scene at that time included Antoni Małłek, Andrzej Kwasigroch and soloists Róża Kwasichroch and Agnieszka Nering. Through the emerging musical initiatives, the parish audience was able to participate in cultural life and enjoy their free time. At the same time, thanks to the repertoire presented, which included popular Polish songs as well as songs of a patriotic nature, they had an impact on promoting Polish national identity and shaping the identity of the listeners.
Źródło:
Studia Polonijne; 2023, 44; 177-196
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bractwa w kościołach franciszkańskich w Polsce w okresie potrydenckim (XVI-XVIII wiek)
Fraternities in the Franciscan Churches in Poland in the Post-Trident Period (16th-18th Centuries)
Autorzy:
Mączka, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1726402.pdf
Data publikacji:
2021-07-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
arcybractwo
bractwo
św. Franciszek z Asyżu
św. Antoni z Padwy
franciszkanie
odpusty
archconfraternity
fraternity
Saint Francis of Assisi
Saint Anthony of Padua
Franciscans
indulgences
Opis:
W XVI wieku równocześnie z odgórną reformą trydencką rozwijał się nurt religijności tradycyjnej. Dynamizm tego nurtu religijności ludowej miał swoje źródło w późnośredniowiecznym procesie głębszego przenikania chrześcijaństwa do świadomości i życia ogółu społeczeństwa. Wyrazem tego nurtu religijnego były bractwa, które stały się jedną z form odrodzenia katolickiego w Polsce po Soborze Trydenckim. Sobór Trydencki podkreślił zasadniczą więź organizacyjną bractw z Kościołem i wyszczególnił ich specyfikę oraz poddał je bezpośredniej jurysdykcji Stolicy Apostolskiej i biskupa ordynariusza miejsca. Cechą charakterystyczną bractw była ich uniwersalność i wszechstanowość; rekrutacja członków dokonywała się z ludzi różnych stanów i zawodów. Zakonnicy św. Franciszka w okresie potrydenckim poszerzyli teren swojego oddziaływania społeczno-religijnego, konsolidując przy swoich świątyniach trzy nowe, popularne, bractwa kościelne. Odzwierciedleniem tej sytuacji była świątynia franciszkańska w Krakowie, przy której powstały w XVI/XVII wieku trzy typowe dla franciszkanów bractwa: Paska św. Franciszka (1587 r.), Męki Pańskiej (1595 r.), Św. Antoniego (1664 r.). Bractwa były objęte kierownictwem duchowym zakonników franciszkańskich, korzystały z licznych przywilejów i odpustów, o które starali się zakonnicy. Działalność bractw przy kościołach franciszkańskich była charakterystycznym zjawiskiem katolickiej odnowy po Soborze Trydenckim. Franciszkanie, obok innych zakonów mendykanckich, wpisali się w ten nurt w sposób imponujący, bowiem dzięki ich zaangażowaniu i pracy integracja grup społecznych na poziomie religijnym, duchowym, kulturowym i charytatywnym przyczyniła się do odnowy Kościoła i społeczeństwa polskiego.
In the 16th century, the trend of traditional religiosity was developing simultaneously with the top-down Tridentine reform. The dynamism of this trend of popular piety had its source in the late medieval process of deeper penetration of Christianity into the consciousness and life of the general public. This religious trend was expressed in fraternities, which became one of the forms of Catholic revival in Poland after the Council of Trent. The Council of Trent emphasized the fundamental organizational bond of the fraternities with the Church and specified their specificity and subjected them to the direct jurisdiction of the Holy See and the local bishop. A characteristic feature of the fraternities was their universality and omnipotence; members were recruited from people of different classes and professions. The friars of St. Francis, in the post-Tridentine period, they expanded the area of their social and religious influence, consolidating three new, popular church fraternities at their churches. A reflection of this situation was the Franciscan church in Krakow, next to which in the 16th/17th century were founded three typical Franciscan fraternities: the Cord of St. Francis (1587), the Passion of Christ (1595), St. Anthony (1664). The fraternities took advantage of the spiritual direction of the Franciscan friars and enjoyed numerous privileges and indulgences that the friars were seeking. The activity of fraternities in Franciscan churches was a characteristic phenomenon of Catholic renewal after the Council of Trent. The Franciscans, along with other Mendicant orders, entered this trend in an impressive way, because thanks to their commitment and work, the integration of social groups on the religious, spiritual, cultural and charitable level contributed to the renewal of the Church and Polish society.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 6; 59-89
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kolegium pijarów w Chełmie. Historia – architektura – autorstwo
The old College of Piarists in Chełm. History – architecture – authorship
Autorzy:
Mączyński, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1798699.pdf
Data publikacji:
2019-10-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Chełm; kolegium; profesorium; pijarzy; Józef Piola; Karol Antoni Bay; rysunek architektoniczny; architektura barokowa; sztuka polska
Chełm; college; profesorium; Piarists; Giuseppe Piola; Carlo Antonio Bay; architectural drawing; baroque architecture; Polish art
Opis:
Budynek dawnego kolegium pijarów w Chełmie – ulokowany przy ulicy Lubelskiej, nieopodal późnobarokowego kościoła Rozesłania Świętych Apostołów – stanowi obecnie siedzibę Muzeum Ziemi Chełmskiej im. Wiktora Ambroziewicza. Dotychczas nie wzbudzał większego zainteresowania badaczy i – jawiąc się jako dzieło architektury pozbawione wyrazistych cech stylowych – nie był przedmiotem naukowej refleksji. Sytuację tę zmienia ujawnienie w zbiorach Archivio Generale delle Scuole Pie w Rzymie zachowanego rysunku z 1698 roku, przedstawiającego ów budynek w rzucie poziomym i w ujęciu aksonometrycznym. Informacje zawarte w dokumentach pisanych przechowywanych w tymże archiwum pozwalają ustalić czas budowy na lata 1698-1700. Projekt dowodzi, że zachowany gmach nie zmienił zasadniczo swej bryły, jednopiętrowej, założonej na planie litery H. Innowacje ograniczyły się tylko do partii dachu nad korpusem głównym, który pierwotnie był dachem krakowskim, oraz do dokonanego w latach 1720-1724 przedłużenia jednego z bocznych skrzydeł (tak by kolegium połączyć z kościołem). Przekształcenia późniejsze nie naruszyły też w sposób zasadniczy podziałów wewnętrznych, w dwuipółtraktowym korpusie głównym, z wprowadzonym tam komunikacyjnym układem krzyżowo-korytarzowym, oraz w jednotraktowych skrzydłach bocznych. Kształt budowli tudzież surowość opracowania jej elewacji, reprezentujących barok w jego odmianie klasycyzującej, wskazują na osobę projektanta – to zapewne Józef Piola, architekt działający w Warszawie na przełomie XVII i XVIII wieku, realizujący podówczas na zlecenie zakonu pijarów również ich zespół kościelno-klasztorny w Szczuczynie. Natomiast dokonane w 1 połowie XVIII wieku przedłużenie skrzydła kolegium należy najpewniej wiązać z osobą innego stołecznego architekta – Karola Antoniego Baya, który w tym samym czasie, wraz ze swym zięciem, Vincenzo Rachettim, także architektem, wykonywał dla pijarów z Chełma oszacowanie dochodowości ich parceli położonej na przedmieściach miasta Lublina. Gmach w Chełmie pełnił funkcję zakonnego kolegium, a w pewnych okresach także profesorium, w którym wyższe nauki z filozofii pobierali pijarscy klerycy. Wbrew pojawiającym się sugestiom nigdy nie mieściła się w nim prowadzona przez pijarów szkoła publiczna. Ta pojawiła się tutaj – jako gimnazjum rosyjskie – dopiero po powstaniu styczniowym i kasacie domu zakonnego Scholarum Piarum.
The building of the old College of Piarist in Chełm – located on Lubelska Street, near the late baroque Church of Holy Apostles the Messengers – is now the seat of the Wiktor Ambroziewicz Chełm Land Museum. Until now, it has not raised much interest among researchers and – appearing as a work of architecture devoid of expressive style features – has not been the subject of scientific reflection. This situation is changed by the disclosure of the preserved drawing from 1698, showing the building in a horizontal projection and axonometric view, stored in the Archivio Generale delle Scuole Pie in Rome. The information contained in written documents kept there allow to determine the time of construction of the building for the years 1698-1700. The project proves that the preserved edifice did not change substantially its one-story block, set on the plan of the letter H. The innovations concerned only the roof part over the main body, which was originally the Krakow roof, and the extension of one of the side wings in 1720-1724 (so that the college was connected to the church). Neither did the subsequent transformations significantly affect the internal divisions, be it in the two-and-a-half tract main corpus, with the cross-corridor communication system introduced therein, or in the single tract side wings. The shape of the building and the severity of the development of its facade, representing the baroque in its classicizing version, suggests the designer – Giuseppe Piola, an architect working in Warsaw at the turn of the 17th and 18th centuries, building, at the request of the Piarist order, also their church and monastery complex in Szczuczyn. However, the extension of the college wing made in the first half of the 18th century should probably be associated with the person of another capital architect – Carlo Antonio Bay, who at the same time, together with his son-in-law, Vincenzo Rachetti, also an architect, made calculations for the Piarist priests from Chełm for the profitability of their parcel located in the suburbs of the city of Lublin. The building in Chełm was a monastic college, and at certain times also a “profesorium”, in which Piarist clerics learned philosophy at a higher level of education. Contrary to some suggestions, there was never a public school run by the Piarists in this building. It was founded – as a Russian gymnasium – only after the January Uprising and the dissolution of the Scholarum Piarum community.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 4; 5-44
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W sprawie Heliodorów
On the question of the Heliodors
Autorzy:
Zieliński, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729550.pdf
Data publikacji:
2020-05-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Heliodor Jankowski
Heliodor Rochlitz
Marcella
Le Tribut de Zamora
Pierre Guillaume Frédéric Le Play
Unions de la paix sociale
Antoni Kątski
Charles Gounod
Zakład św. Kazimierza
St. Casimir’s Institute
Opis:
The article tries to explain the presence among Norwid’s acquaintances of two people who had the extremely rare first name Heliodor (Heliodor Jankowski, Heliodor Rochlitz). It is also connected with Antoni Kątski’s opera Marcella, whose libretto was translated into Polish by Norwid, with the complicated fortunes of the Rochlitz family and name, and with the Unions for Social Peace (Unions de la paix sociale).
Źródło:
Studia Norwidiana; 2014, 32; 183-191
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paweł Walenty Wiązkowicz vel Więckiewicz, rzeźbiarz śląski w Małopolsce oraz w ziemi sieradzkiej i wieluńskiej w 2. ćw. XVIII w. Przyczynek do migracji artystów między Śląskiem a Rzeczpospolitą
Paweł Walenty Wiązkowicz vel Więckiewicz, a Silesian sculptor in Małopolska and in the Sieradz and Wieluń Districts in the second quarter of the 18th century. A contribution to the history of migration of artists between Silesia and the Polish-Lithuanian
Autorzy:
Wardzyński, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1901974.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Paweł Walenty Wiązkowicz vel Więckiewicz
mała architektura sakralna
rzeźba sakralna
późny barok
XVIII wiek
Johann Georg Urbansky
Johann Albrecht Siegwitz
Franz Joseph Mangoldt
Baldasar Fontana
Georg Hankiss
Anotni Frączkiewicz
Johann Elias Hoffman
Konstanty Moszyński
Anastazy Kiedrzyński
small sacred architecture
sacred sculpture
late Baroque
18th century
Antoni Frączkiewicz
Opis:
Paweł Walenty Wiązkowicz vel Więckiewicz, most probably coming from Silesia, a sculptor using wood and stone in his work, in the years 1733-1747 lived in Nowa Częstochowa, the Pauline Order's private town, outside the famous monastery-sanctuary of the Picture of the Black Madonna of Częstochowa in Jasna Góra, and then in the nearby town of Żarki that was the center of the estate belonging to the magnate Męciński family. It was a period of extraordinarily intensive work in his professional activity that is still not well enough researched. Employing Wiązkowicz in Jasna Góra in 1733 precisely coincided with the departure of a group of outstanding artists and craftsmen headed by Johann Adam Karinger, that had been brought from Wroclaw and consisted of Johann Albrecht Siegwitz, Franz Joseph Mangoldt, Johann Anton Schatzel and Ignaz Albrecht Provisore; in 1725 they were entrusted with the task of changing the interior of the conventual church into a Baroque one by the Pauline Provincial Father Konstanty Moszyński. Under these circumstances the artistic choice of the sculptor as the continuator of the mentioned work, that was made by the successor of Father Moszyński, Father Anastazy Kiedrzyński who was elected for two terms in May 1728, seems utterly understandable. Wiązkowicz, representing the most topical current of the Wroclaw sculpture, referring to the Prague and Silesian work by the famous sculptors Mathias Wenzel Jäckel and Ferdinand Maximilián Brokof, who copied Johann Georg Urbansky’s and Siegwitz’s best figurative patterns, was rightly considered the best candidate, who working in cheaper, wooden material, was able to reach a similarly high level in making further elements of the furniture for the pilgrimage church in Jasna Góra that would be formally and stylistically close to what had been already done. Between 1733 and 1747 Wiązkowicz built for the order altogether fourteen retables and one pulpit in as many as seven convents and prepositural churches: in Jasna Góra as well as in Wieluń, Żarki, Czestochowa, Pińczów and Leśniów. The fame that he was able to attain owing to these prestigious works allowed him to take a number of profitable orders entrusted to him by the most important employers from the area of north-west Małopolska and the Sieradz District. In the 1730s and 1740s Wiązkowicz became the most important artist creating small architecture and sacred sculpture at the Małopolska – Upper Silesian borderland. His undeniable aesthetic erudition and his ability to compile and contaminate so different patterns allows recognizing this sculptor as an exceptional artistic personality.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 4; 57-130
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 18

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies