Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Alexander I" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Na pograniczu liturgii i ceremonii. W poszukiwaniu specyfiki muzycznego opracowania hymnu Te Deum w twórczości Józefa Elsnera
On the Border between Liturgy and Ceremony. In Search of the Specifics of Musical Arrangement of the Hymn Te Deum in the Works of Józef Elsner
Autorzy:
Pośpiech, Remigiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790950.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Te Deum
hymn
muzyka religijna
Józef Elsner
car Aleksander I
religious music
Alexander I of Russia
Opis:
Opublikowane w 1815 r. i zadedykowane carowi Aleksandrowi I Te Deum Józefa Elsnera ilustruje nurt opracowań tekstów religijnych, których funkcję rozpatrywać można zarówno w kontekście liturgicznych celebracji, jak i świeckich ceremonii. Kompozycja ta wpisuje się z jednej strony w bogate tradycje muzyki kościelnej Śląska, z którą kompozytor był związany z racji urodzenia i wykształcenia, z drugiej natomiast odzwierciedla stan rozwoju XIX-wiecznej kultury muzycznej w Polsce, z którą związał większą część swojego życia. Analizowana kompozycja, przeznaczona na głosy solowe, chór mieszany oraz orkiestrę, składająca się z pięciu skontrastowanych części, stylistycznie utrzymana jest w nurcie twórczości religijnej charakterystycznej dla terenów Europy Środkowej przełomu XVIII i XIX stulecia, które zaobserwować możemy także winnych dziełach Elsnera.
Published in 1815 and dedicated to Tsar Alexander I, Te Deum by Józef Elsner illustrates the trend of religious texts, the function of which can be considered in the context of liturgical celebrations as well as secular ceremonies. On the one hand, this composition is part of the rich traditions of Silesian church music, which the composer was associated with by birth and education. On the other hand, it reflects the state of the development of the 19th century musical culture in Poland, which the greater part of his life was associated with. The compositions mentioned in the article, intended for solo voices, mixed choir and orchestra, consist of five contrasted parts, and are stylistically maintained in the trend of the religious creativity characteristic of Central Europe at the turn of the eighteenth and nineteenth centuries, which can also be seen in a number of other works by Elsner.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 12; 87-102
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Польская Католическая Церковь в политических планах Александра I
Polski Kościół katolicki w planach politycznych Aleksandra I
Autorzy:
Kowalska-Stus, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1892013.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kościół katolicki
Królestwo Polskie
Aleksander I
ideał pastwa chrześcijańskiego
Catholic Church
Kingdom of Poland
Alexander I
the ideal of a Christian state
Opis:
Losy Kościoła katolickiego w Polsce za panowania Aleksandra I odzwierciedlały historyczne losy Polski. Car był inicjatorem budowy nowego porządku politycznego w Europie po czasach Napoleona. Jego fundamentem były wartości chrześcijańskie, których gwarantem miały się stać monarchie. Liberalna historiografia zafałszowała wizerunek cara, nic odnajdując w jego zamysłach nawiązania do ideałów bizantyjskich. Dla początków wieku XIX charakterystyczna była subtelna ponadkonfesyjna duchowość, której ważnym elementem było duchowe braterstwo. Kontrastowała ona z rozpowszechnionym przekonaniem, że państwo wiąże się ściśle z normami cywilizacyjnymi, a te z kolei podporządkowane są zasadom rozumu. Eschatologiczny mistycyzm i dążenie do budowy nowoczesnego imperium paradoksalnie zespoliły się w mentalności Aleksandra I. Uniwersalizm chrześcijański pomógł mu zreinterpretować ideał imperium chrześcijańskiego, nowego Rzymu. Przywołując współczesny ideał zjednoczonej Europy Roberta Schumana, w którym mowa jest jeszcze o korzeniach chrześcijańskich, warto przypomnieć, że projekt Aleksandra I był w tym przypadku pionierski. Tym nie mniej należy wątpić, iż został on właściwie zrozumiany przez Polaków. Wskazuje na to fakt, że Komisja Konstytucyjna stworzyła dla Królestwa Polskiego Konstytucję bardziej liberalną niż Konstytucja Księstwa Warszawskiego, a jej zapisy świadczą, wbrew intencjom cara, o chęci zmarginalizowania roli Kościoła katolickiego na rzecz świeckich instytucji i ideałów. Choć car starał się urzeczywistnić ideał ponadkonfesyjnego państwa chrześcijańskiego na fundamencie specyficznie pojętego ekumenizmu i chrześcijańskiego oświecenia, to los polskiego Kościoła katolickiego w Królestwie Polskim nie odzwierciedlał tych planów. Politykę cara torpedowały nie kręgi ortodoksyjnie katolickie, lecz członkowie rządu polskiego.
The history of the Catholic Church in Poland under the reign of Alexander I corresponded directly to the history of Poland at that time. The Tsar initiated building a new political order in Europe in the postNapoleon period. This new order was to rest on Christian values safeguarded by the monarchies. Liberal historiography distorted the image of the Tsar, as it failed to recognize his reference to the Byzantine ideals in his plans. The early 19th century was characterised with a subtle atmosphere of crossdenominational spirituality, which relied on spiritual fraternity of nations. It was in stern contrast to the prevalent idea that the state is strictly dependent on the norms of civilization development, which are entirely subservient to the principles of rationalism. Paradoxically, the ideas of eschatological mysticism and striving to build a modern empire merged in the mentality of Alexander I. The principles of Christian universalism helped him reinterpret the ideal of a Christian empire, a new Rome. When referring to the contemporary ideal of the European Union by Robert Schuman, who did anchor it in its Christian roots, one has to remember the pioneering effort by Alexander I. At the same time, it is questionable if the Poles of the time did comprehend his ideas correctly. This miscomprehension is borne out by the fact that the Constitutional Commission composed a Constitution for the Kingdom of Poland which was more liberal than the Constitution of the Duchy of Warsaw. The articles of the former constitution reveal that its authors attempted to marginalize the role of the Church and to grant privileges to secular institutions and ideologies – which was against the Tsar's intentions. Although the Tsar attempted to put into practice the ideal of a crossdenominational Christian state, built on the foundation of a specific form of ecumenism and Christian Enlightenment, the history of the Polish Catholic Church in the Kingdom of Poland shows that the plans failed. The Tsar's policy was not thwarted by the traditional Catholic milieus, but by the members of the Polish government.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 7; 149-160
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
К военно-дипломатической ситуации одной коалиционной войны начала XIX в.
To the Military-Diplomatic Situation of One Coalition War in the Early XIX Century
O sytuacji wojskowo-dyplomatycznej jednej wojny koalicyjnej na początku XIX wieku
Autorzy:
Iskyul, Sergey N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053602.pdf
Data publikacji:
2022-04-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dyplomacja i polityka zagraniczna
Adam Czartoryski
koalicje przeciwko Francji
Aleksander I
Fryderyk-Wilhelm III
Prusy
diplomacy and foreign policy
Adam Chartoryski
Coalitions against France
Alexander I
Frederick-Wilhelm III
Prussia
Opis:
В статье раскрывается один из сложных внешнеполитических и дипломатических эпизодов в преддверии коалиционной войны 1805 г., указывающий на стремление Александра I вовлечь в очередную коалицию против Франции Пруссию, без участия которой ни российский император, ни его союзники не могли надеяться на успех. В исторических исследованиях констатируется, что упорное желание прусского короля, союзника российского императора со времени свидания двух монархов в 1802 г. в Мемеле, сохранить нейтралитет Пруссии, в конце концов, было преодолено подтверждением русско-прусских союзных отношений во время визита Александра I в Берлин в 1805 г. Вместе с тем остается неизвестным, что император считал возможным преодоление прусского нейтралитета, не останавливаясь перед применением силы. С этой целью предполагалось, что российская армия, не считаясь с суверенитетом Пруссии, в определенный момент перейдет границы королевства. Более того, в случае прусского сопротивления, армия вторжения должна была обращаться с Пруссией как с враждебной страной. Анализ обнаруженных в Архиве внешней политики Российской империи документов позволяет сделать вывод о том, что тогдашняя дипломатическая ситуация была на гране разрыва между союзниками. В случае такого развития событий, вместо коалиционной войны против Франции могло иметь место вооруженное противоборство двух ее ключевых союзников – такова внешнеполитическая реальность ситуации 1805 г. Она, эта ситуация, в конечном итоге привела к тому, что Пруссия, несмотря на подписание королем союзной конвенции с Александром I и даже несмотря на то, что прусские войска уже выдвигались на театр будущих военных действий, должна была сепаратно пойти на соглашение с Францией. В результате Пруссия так и не приняла участия в войне, а коалиция потерпела катастрофическое поражение при Аустерлице.
W artykule omówiono jeden z trudnych epizodów zagranicznych i dyplomatycznych w przededniu wojny koalicyjnej z 1805 r., w tym zamiar Aleksandra I wciągnięcia Prus do koalicji antyfrancuskiej, bez której alianci nie mogliby liczyć na sukces. W literaturze historycznej stwierdza się, że uporczywe dążenie króla pruskiego do utrzymania polityki neutralności Prus zostało ostatecznie przezwyciężone przez potwierdzenie sojuszu Rosji z Prusami podczas wizyty cara rosyjskiego w Berlinie. Nie wiadomo jednak, czy car uznawał za możliwe przezwyciężenie pruskiej neutralności siłą. Ponadto zakłada się, że dla realizacji tego celu armia rosyjska, niezależnie od suwerenności Prus, w pewnym momencie była gotowa przekroczyć granice królestwa. W przypadku pruskiego oporu armia inwazyjna musiałaby traktować Prusy jako kraj wrogi. Analiza dokumentów znalezionych w Archiwum Polityki Zagranicznej Imperium Rosyjskiego sugeruje, że sytuacja dyplomatyczna była na krawędzi rozłamu między sojusznikami. W przypadku takiego rozwoju wydarzeń, zamiast wojny koalicyjnej z Francją, mogłoby dojść do zbrojnej konfrontacji między sojusznikami – takie były realia polityki zagranicznej z 1805 r. Ta sytuacja ostatecznie doprowadziła do tego, że król pruski (chociaż zawarł sojusz z Aleksandrem I i przeniósł swoje wojska na teatr przyszłych działań wojennych) nie brał udziału w wojnie i dlatego w dużej mierze koalicja została pokonana.
This article discussed one of the difficult foreign and diplomatic episodes on the eve of Coalition War in 1805, including the desire of Alexander I bring Prussia into anti-French Coalition, without which the Allies could not hope for success. In historical literature it is stated that the stubborn desire of the Prussian king to maintain the policy of neutrality of Prussia was finally overcome by the confirmation of the alliance between Russia and Prussia during the visit of the Russian emperor in Berlin. But it is remained unknown, that the emperor considered as possible to overcome the Prussian neutrality by using force. Furthermore, to this end, it is assumed that the Russian army, regardless of the sovereignty of Prussia, at a certain moment would cross the borders of the kingdom. In the event of Prussian resistance, the invading army had to treat it as a hostile country. An analysis of the documents found in the Russian Empire Foreign Policy Archive suggests that the diplomatic situation was on the brink of a rift between the allies. In case off such development of the events, instead of Coalition war against France, an armed confrontation between its two key allies could have take place – such is the foreign policy reality of the situation in 1805. This situation ultimately led to the fact that Prussian King (although he made an alliance with Alexander I and moved his troops to the theater of future military operations) did not part in the war, and this is largely why this coalition was defeated.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 2; 143-166
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Русско-французская конвенция 1810 года о судьбе Польши и русско-французские отношения [Russko-frantsuzskaya konventsiya 1810 goda o sud’be Pol’shi i russko-frantsuzskiye otnosheniya]
Russian-French Convention of 1810 about Destiny of Poland and Russian-French Relations
Autorzy:
Iskyul, Sergey N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791375.pdf
Data publikacji:
2020-02-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Wielkie Księstwo Warszawskie
Napoleon
Aleksander I
projekt konwencji o Polsce
ambasador Rosji w Paryżu A. Kurakin
Great Duchy of Warsaw
Napoléon
Alexander I
draft convention about Poland
Russian ambassador in Paris A. Kurakin
Opis:
Konwencja rosyjsko-francuska z 1810 roku o losach Polski i stosunki rosyjsko-francuskie Artykuł poświęcony jest jednemu z kluczowych aspektów działalności dyplomatycznej mocarstw przed wojną 1812 r. w Rosji, kiedy można było zawrzeć konwencję o losach Polski między Francją a Rosją. Po raz pierwszy w artykule wykorzystano dokumenty z korespondencji dyplomatycznej rosyjskiego ambasadora w Paryżu, księcia Aleksandra Kurakina. Русско-французская конвенция 1810 года о судьбе Польши и русско-французские отношения Статья посвящена одному из ключевых аспектов дипломатической активности держав перед войной 1812 г. в России, когда между Францией и Россией могла быть заключена конвенция о судьбе Польши. В статье впервые используются документы из дипломатической переписки российского посла в Париже князя Александра Куракина.
The article is devoted to the one of the key aspects of diplomatic activities of states on the eve of the War of 1812 in Russia, when the Polish convention can be concluded between France and Russia. In this article the documents from the diplomatic correspondence of the Russian ambassador in Paris, prince Alexander Kurakin, are used for the first time.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 2; 25-40
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On geographical and metaphorical (fault) lines: Immigration, acculturation and generation gap in South Asian American women’s fiction
O liniach geograficznych i metaforycznych – imigracja, akulturacja i luka generacyjna w twórczości pisarek hindusko-amerykańskich
Autorzy:
Kimak, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1886421.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
literatura hindusko-amerykańska
powieść imigracyjna
pisarstwo pierwszego i drugiego pokolenia imigrantek
Meena Alexander
Bharati Mukherjee
Chitra Banerjee Divakaruni
Jhumpa Lahiri
South Asian American women’s fiction
immigrant narrative
first- and second-generation immigrant writing
Opis:
Wiele tekstów autorstwa pisarek pochodzenia hindusko-amerykańskiego poświęconych procesowi imigracji odwołuje się do metafory linii, zastosowanej nie tylko do zilustrowania faktu przekroczenia geograficznej granicy państwa, ale także różnicy między dwoma kulturowymi skryptami obowiązującymi w kraju ojczystym i docelowym czy też konfliktu między pokoleniami imigrantów, których doświadczenia imigracji są z natury zupełnie inne. Niniejszy artykuł stanowi analizę kilku tekstów literackich opartych na konstrukcji literalnej lub metaforycznej linii autorstwa pisarek hindusko-amerykańskich pierwszego i drugiego pokolenia (takich jak Meena Alexander, Bharati Mukherjee, Chitra Banerjee Divakaruni i Jhumpa Lahiri) w celu ukazania odmiennego spojrzenia pisarek pierwszego i drugiego pokolenia na doświadczenie emigracji. Ta analiza usytuowana jest w kontekście pojęcia uskoku tektonicznego (ang. fault line), używanego przez Meenę Alexander, poetkę i pisarkę pierwszego pokolenia. Pojęcie uskoku tektonicznego jawi się jako metafora pęknięć i nieciągłości nieodzownie związanych z procesem migracji dyskutowanym w niniejszym artykule. 
In numerous immigrant narratives by South Asian American women writers, the process of immigration is construed as the crossing of a line, or of several lines, to be more specific. The act of crossing the geographical line of the border precedes the crossing of more metaphorical boundaries, for example those between the two cultural scenarios operative in the writers’ native and adopted cultures. In the process, yet another metaphorical line is drawn between first- and second-generation immigrants, two groups that inevitably experience immigration in two completely divergent ways. The purpose of this article is to discuss several literary texts based on the construction of a literal or metaphorical line written by first- and second-generation South Asian American women writers (namely, Meena Alexander, Bharati Mukherjee, Chitra Banerjee Divakaruni and Jhumpa Lahiri) to map the different standpoints from which first- and second-generation writers explore the issue of migration. This analysis will be situated in the context of what Meena Alexander, a first-generation South Asian American poet and novelist, terms “fault lines” when she writes in her memoir: “In Manhattan, I am a fissured thing, a body crossed by fault lines” (Fault Lines 182). The concept of the geological fault line serves as a powerful metaphor for the fractures and discontinuities inherent in the process of immigration that will be discussed in this article.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 11; 235-244
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gnothi sautón oder die Literatur und Menschenkenntnis im 18. Jahrhundert. Gewählte Aspekte
Gnothi sautón albo literatura i poznanie człowieka w XVIII wieku. Wybrane aspekty
Autorzy:
Grzesiuk, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933647.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
literatura
antropologia i filozofia popularna XVIII wieku
tragedia mieszczańska
teoria powieści
Alexander Gottlieb Baumgarten
Friedrich von Blankenburg
Johann Jakob Engel
Christian Garve
Gotthold Ephraim Lessing
Christian Thomasius
Christian Wolff
literature
anthropology and popular philosophy of the 18th Century
bourgeois tragedy
narrative theory
Opis:
Niniejszy artykuł jest próbą ukazania realizacji postulatu filozofii XVIII wieku dążenia do poznania całego człowieka i ciągle aktualnego postulatu poznania samego siebie z punktu widzenia antropologii literackiej. Dyskurs filozoficzny między racjonalizmem i sensualizmem, z którego wyodrębnia się (jeszcze filozoficzna) estetyka jako nauka poznania za pomocą niższych władz poznawczych człowieka, czyli poznania zmysłowego, znajduje odzwierciedlenie w tekstach teoretycznych dotyczących dramatu i powieści. Poznanie innego człowieka i poznanie samego siebie staje się podstawą tragedii mieszczańskiej (bürgerliches Trauerspiel), przy czym autorka wskazuje na nieadekwatność tego terminu, który polega na błędnym rozumieniu pojęcia bürgerlich, które pierwotnie oznaczało tyle, co „privat”, i na utożsamieniu go z warstwą społeczną Bürgertum, co było wynikiem nałożenia współczesnego rozumienia na pojęcie XVIII wieku, a co stanowi zbyt daleko idące uproszczenie. W przypadku tragedii autorka omawia pokrótce postać księcia Gonzagi, którą Gotthold Ephraim Lessing skonstruował na tle tradycji gatunku Fürstenspiegel, natomiast w odniesieniu do powieści pierwsze niemieckie teksty teoretyczne tego gatunku autorstwa Friedricha von Blankenburga i Johanna Jakoba Engela. Konsekwencją skupienia się na człowieku jest rezygnacja z takiego typu literatury, który przedstawia jedynie heroiczne wzorce cnót, na korzyść psychologicznie pogłębionych charakterów. Literatura zaczyna odkrywać najbardziej mroczne zakątki duszy ludzkiej.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 5; 91-113
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies