Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "święty Kościół" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-15 z 15
    Tytuł:
    Liturgia źródłem młodości Kościoła
    Liturgy Source Youth Church
    Autorzy:
    Rybicki, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036750.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Liturgia
    Duch Święty
    Kościół
    Liturgy
    Holy Spirit
    Church
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest liturgii jako aspektowi życia Kościoła, który jest nieustannym źródłem jego młodości. Pierwsza część dotyczy odnowy liturgicznej w XX wieku, ponieważ to ona stała się początkiem odnowy Kościoła w jego innych sferach życia. Część druga ukazuje trynitarne zakorzenienie liturgii i rolę działania Trójcy Świętej w celu utrzymywania nieustannej młodości Kościoła. Część trzecia ukazuje indywidualistyczny aspekt liturgii, ponieważ młodość Kościoła polega i objawia się w młodości każdego z jego członków uczestniczących w liturgii.
    The article focuses on the liturgy as an aspect of the Church's life, which is the constant source of Her youth. The first part points at the liturgical renewal in the twentieth century, because it has given rise to the renewal of the Church in other areas of its life. The second part shows the trinitarian roots of the liturgy and the role of the Holy Trinity in maintaining the Church's constant youth. Finally, the last part of the article reveals an individualistic aspect of the liturgy, because the youth of the Church manifests itself in the youth of each of its members participating in the liturgy.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 5; 37-50
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A Fifth Mark of the Church?
    Czy piąte znamię kościoła?
    Autorzy:
    Lancton, Thaddaeus
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1706164.pdf
    Data publikacji:
    2021-02-26
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    miłosierdzie
    Kościół
    znamię
    Duch Święty
    misja
    mercy
    Church
    mark
    Holy Spirit
    mission
    Opis:
    In addition to the four marks of the Church, mercy has been emphasized since the pontificate of St. John Paul II as essential to the authentic fulfillment of the Church’s identity and mission. A Christological and pneumatological understanding of these marks of the Church leads to a proper grasp of the Church in relation to mercy. The Church is merciful not de facto because of her works of mercy on behalf of the poor or sinners. Rather, she is first the recipient of unprecedented Divine Mercy, poured forth in the gift of the Holy Spirit, and so shares that same Spirit of Mercy with others through her sacraments, preaching, and service. The Church’s mission of mercy thus extends beyond the myriad of manners to alleviate human misery. In union with Christ, her Bridegroom, the Church is to communicate the one gift of Divine Mercy, the Holy Spirit, to all.
    Oprócz czterech znamion Kościoła, od pontyfikatu św. Jana Pawła II wskazuje się na miłosierdzie jako istotne znamię dla autentycznego wypełnienia się tożsamości i misji Kościoła. Chrystologiczne i pneumatologiczne rozumienie tych znamion prowadzi do właściwego zrozumienia Kościoła w odniesieniu do miłosierdzia. Kościół jest miłosierny nie de facto z powodu swoich dzieł miłosierdzia wobec ubogich lub grzeszników. Kościół jest raczej odbiorcą bezprecedensowego Bożego Miłosierdzia, wylanego w darze Ducha Świętego, i tym samym dzieli się Duchem Miłosierdzia z innymi poprzez swoje sakramenty, przepowiadanie i posługę. Misja miłosierdzia Kościoła wykracza zatem poza niezliczone sposoby łagodzenia ludzkiej nędzy. Kościół zjednoczony z Chrystusem, swoim Oblubieńcem, ma udzielać wszystkim jedynego daru Bożego Miłosierdzia – Ducha Świętego.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 2; 5-21
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Charisms in the Service of the Universal Church
    Charyzmaty w służbie Kościoła powszechnego
    Autorzy:
    Adam, Anton
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035245.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-10
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Kościół
    charyzmaty
    Duch Święty
    łaska
    autentyczność
    Church
    Charisms
    Holy Spirit
    Grace
    Authenticity
    Opis:
    Z eklezjologicznego punktu widzenia Kościół należy rozumieć jako dar Ojca i Ciało Mistyczne Chrystusa. Ciało Chrystusowe ożywiane jest Duchem Świętym, który obdarza Kościół posługiwaniami, urzędami i charyzmatami. Duch Święty prowadzi Kościół, mający udział w życiu Trójcy Przenajświętszej, do jego pełni. Równocześnie obdarza go szczególnymi impulsami i darami zwanymi charyzmatami. Dokument Kongregacji Nauki Wiary Iuvenescit Ecclesia wskazuje na wzajemne relacje między darami hierarchicznymi a charyzmatycznymi. Charyzmaty powinny służyć dobru Kościoła uniwersalnego. Każdy poszczególny chrześcijanin przyczynia się do budowania Kościoła poprzez swoje charyzmaty oraz swoją służbę. Żaden charyzmat nie udziala dyspensy od obowiązku akceptacji urzędu pasterskiego w Kościele oraz od konieczności podporządkowania się decyzjom pasterzy Kościoła. Jasnym znakiem autentyczności charyzmatu jest jego eklezjalność, jego zdolność do harmonijnego włączenia się w życie świętego Ludu Bożego dla dobra wszystkich.
    The Church, as a community, is accompanied by the constant presence of the Holy Spirit, whose Son of God has not only promised, but has sent in the day of Pentecost. It is not the purpose of the Holy Spirit; The Church is to be revived by the Holy Spirit, which sanctifies it in individual believers. Jesus' requirement of holiness is the expression of the attitude of a just man who gives him the gift of grace − charisms, he uses for the benefit of the development of his own personal perfection, and also every person use charisms to serve the Church Community. As an individual is not the saint of egoism but a community servant. If he is to persevere in this truth, he must constantly nourish the consciousness of God's presence and work for the benefit of the community.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 2; 53-69
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Związek treści teologicznych formuł zawartych w „Credo” i euchologii Mszału rzymskiego 2002
    Connection of the Theological Formulas of “Creed” and the Euchology of the Roman Missal 2002
    Autorzy:
    Mocydlarz, Włodzimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32062795.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Credo in unum Deum
    et... Ecclesiam
    wyznanie wiary
    lex credendi – lex orandi
    et... Ecclesiam w euchologii MR
    metahistoryczność i teandryzm Kościoła
    święty Kościół powszechny
    Missale Romanum
    belive in one God
    belive in one holy catholic and apostolic Church
    profession of faith
    et... Ecclesiam in Missal’s euchology
    metahistoricity and theandrism of the Church
    the holy Catholic Church
    Opis:
    We have tried to show in our research the connection formulas of faith in God and the Church in relation to the Mass euchology the sense in which the profession of faith in God (Credo in unum Deum) is, and what is not identical to an article of faith in the Church (et... Ecclesiam). The similarity of these articles of faith has analogous nature, but it is not identical, because where there are similarities, the differences are even bigger, particularly in relation to God. The belief that the Church is holy and universal (catholic), that is one and apostolic, is inseparable from faith into the Triune God. But when, in the Apostles’ Creed we profess faith in the Church (et... Ecclesiam), then we use here a different form than in the article regarding belief in God (Credo in... Deum), because God is the Creator, and the Church is His creation, because the goodness of God is the source of all the gifts which the Church enjoys. The difference in the meaning of the creed in unum Deum, and et... Ecclesiam resolved so clearly the Catechism of the Catholic Church (cf. 750). This is confirmed by the Pope Benedict XVI, and even those of the theologians who wrote before its release in 1992. Even meta-historicity and theandric reality of the Church in terms of Paul Evdokimov did not storm the structure of the economy of salvation, which was created and revealed to us by God in Jesus Christ and the Church after Pentecost. It provided us in the Church and through the Church (and its liturgy). According to Evdokimov, the mystery of the Church still comes from the creative act of God, and it remains creation. The decisions of the ancient doctrine of the Church and later on over the centuries, remain no doubt that the Apostolic Church is that only through the saving work of Christ the Lord, and their credibility derives from its permanent presence in the Church. However, on the other hand, we know that He identifies himself with the Church (with his brothers, with their followers), as it is seen in a very explicit way in the testimony of Acts, the risen Jesus in dialogue with Saul (cf. Acts 9:4), which has immediately understood that by persecuting the disciples (the Church), haunted by the one who blinded him with its splendor on the road to Damascus. Then, the converted Saul–Paul, develops profound doctrine of the Church as the Mystical Body of Christ. But never in a physical manner. He does not identify the Church and Christ. This can be noted especially in his letters to the local communities. For example a sinful Church in Corinth (1 Cor 5), which Paul had to rebuke. Besides, a very eloquent text, talking about rectifying the identified shortcomings sufferings of Christ (Col 1:24). We can clearly see that it is a body which is the Church, its good that is done by the suffering endured in the flesh by Paul himself for the name of Jesus. So neither Paul nor the Church is presented as a perfect one. A similar picture of the Church emerges from Missal’s euchology, which we discussed on selected examples of the collects and prefaces, which in turn confirm and demonstrate the true meaning of the Credo in unum Deum, and et... Ecclesiam. Both the differences and similarities within the meaning of these syntagmata don’t remain any doubt that the interpretation of these articles of faith in the Catechism of the Catholic Church is consistent with that what emerges from the typical edition of the latest Roman Missal. Our conclusions are based not only on the Magisterium of the Church, but also in its praxis, which has always had a profession of faith (lex credendi) and accounted for the liturgical space of the expression (lex orandi). We have to say that nowhere in the texts of the Mass euchology such a use occurs a syntagma et... Ecclesiam (in acc.), which would suggest that we believe in the Church in the same sense as in unum Deum. The theological content of the prayers clearly shows an understanding of this syntagma of the Church, which was articulated by the Catechism (CCC 750) and the Magisterium of the Church, along with those who comment on them. In this article, we wanted to show the validity and verifiability of such an understanding and positions that avoid ambiguity and even confusion in the interpretation of the meaning of these two interdependent articles of faith, a subject to the differences in their interpretation. We can say that we discussed euchology that is the thumbnail of the Roman Missal according to ecclesiology and thus portrayed a vision of the Church over the centuries in the key of prayer, centered in the lens just like the one liturgical book, which is a Missal.
    Źródło:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2012, 3; 91-113
    2082-8586
    Pojawia się w:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kościół z Ducha Świętego. Pneumatologiczne podstawy jedności w różnorodności
    The Church From the Holy Spirit. Pneumatological Foundations of Unity in Diversity
    Autorzy:
    Guzowski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040614.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Duch Święty
    Kościół
    charyzmaty
    urzędy
    jedność
    świętość
    komunia
    instytucja
    Holy Spirit
    Church
    charismata
    ministries
    unity
    holiness
    communion
    institution
    Opis:
    Autor artykułu przedstawił jeden z głównych tematów eklezjologii pneumatologicznej: pneumatologiczne podstawy jedności Kościoła w różnorodności. Duch Święty jest tu ukazany nie tylko jako twórca jedności, ale także jako podmiot komunii Kościoła. To „odgórne” spojrzenie na genezę Kościoła i jego strukturę pozwala odrzucić wszelkie nieuzasadnione przeciwstawianie elementu charyzmatycznego instytucjonalnemu. Jedność w Kościele, której źródłem jest Duch Święty, jest dla grzesznych członków Kościoła nie tylko faktem, ale i zadaniem. Autor artykułu zwraca uwagę na niebezpieczeństwo pomieszania wniosków natury socjologicznej i teologicznej.
    The author of the article presents one of the main subjects of pneumatological ecclesiology: pneumatological foundations of the Church's unity in diversity. The Holy Spirit is shown here not only as the creator of unity, but also as the subject of the Church' communion. This “top-down” look at the origin of the Church and its structure allows rejecting all unjustified juxtaposition of the charismatic element and the institutional one. Unity in the Church, whose source is the Holy Spirit, for sinful members of the Church is not only a fact, but also a task. The author of the article emphasizes that there is a threat of mistaking conclusions of the sociological nature for ones of the theological nature.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 2; 69-89
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ku wspólnej wizji Kościoła – nowy dokument Komisji „Wiara i Ustrój”
    The Church: Towards a Common Vision: The New Document of the Commission “Faith and Order”
    Autorzy:
    Jaskóła, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040516.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Chrystus
    Duch Święty
    Kościół
    świat
    dialog ekumeniczny
    jedność
    relacja
    Christ
    Holy Spirit
    Church
    world
    ecumenical dialogue
    unity
    relation
    Opis:
    Artykuł prezentuje nowy dokument wypracowany w Komisji „Wiara i Ustrój” Światowej Rady Kościołów The Church: Towards a Common Vision, który w języku polskim opublikowano pt. Ku wspólnej wizji Kościoła. Dokument ma wysoką rangę ekumenicznego uzgodnienia. W punkcie pierwszym wspomniane zostają omawia opracowania poprzedzające dokument, punkt drugi wprowadza w jego strukturę, natomiast w punkcie trzecim analizie poddano wybrane istotne treści uzgodnienia. Skoncentrowano się na trynitarnym charakterze Kościoła i jego jedności, jedności Kościoła jako daru Trójjedynego Boga i zadaniu dla chrześcijan, Kościele jako sakramencie zbawienia, trosce Kościoła o los stworzenia, społeczno-politycznych aspektach zaangażowania Kościoła w świecie, szeroko rozumianym stosunku Kościoła do świata, zagadnieniu ciągłości i zmiany w Kościele oraz na procesie pojednania posługiwań. Ostatnia część zawiera próbę krótkiej oceny.
    The article presents the new document of the Commission “Faith and Order” of the World Council of Churches, which was released under the title The Church: Towards a Common Vision. The document is declared to be an ecumenical agreement of high importance. In the first chapter works have been displayed which preceded the document, the second point highlights its structure and the last one scrutinizes its important contents. Author focuses on the trinity nature of Church and its unity, on the unity of Christians which has been considered both as a gift of the Triune God and a task for Christians, on the teaching on Church as the sacrament of salvation, on the Church’s concern for creation, on the social and political aspects of Church’s involvement in the world, on the broad Church’s relation toward the world, on the issue on continuity and change of the Church and finally, on the process of ministry reconciliation. A short assessment of the document is provided as a conclusion.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 7; 39-57
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trinity and Church in the Light of Vatican IIs Constitution Lumen Gentium
    Trójca i Kościół W świetle konstytucji Lumen Gentium Soboru Watykańskiego II
    Autorzy:
    Siwecki, Leon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040621.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Trójca Święta
    Ojciec
    Syn
    Duch Święty
    Kościół
    eklezjologia
    Vaticanum II
    Lumen Gentium
    Trinity
    Father
    Son
    Holy Spirit
    Church
    ecclesiology
    Opis:
    Konstytucja dogmatyczna o Kościele Lumen gentium przyczyniła się do pogłębienia analizy trynitarnego charakteru Kościoła. Relacja owa dotyka nie tylko natury początku Kościoła, ale odnosi się również do jego permanentnej struktury, zgodnie z twierdzeniem patrystycznym Ecclesia de Trinitate. Jego struktura jest de unitate Patris et Filii et Spiritus Sancti plebs adunata (LG 4). Ecclesia de Trinitate wskazuje nie tylko na fakt, że Kościół rodzi się z tajemnicy trynitarnej Boga, lecz także przypomina, że jego natura jest przeniknięta Trójcą. Życie oraz posłannictwo Kościoła można ująć, w sposób analogiczny, w perspektywie życia wewnątrztrynitarnego. Tym samym Kościół stanowi owoc Boskiego planu zbawienia. Bierze początek z odwiecznej i szczodrobliwej miłości Ojca (LG 2). Owa miłość objawiła się i zrealizowała poprzez wcielenie, śmierć i zmartwychwstanie Syna (LG 3) oraz poprzez nieustanną i ożywiającą obecność Ducha Świętego (LG 4). Należy jednak rozważnie wyrażać owe istotne relacje, unikając „nieuzasadnionych” i wymuszonych odniesień struktury Kościoła do natury Boga Trójjedynego. Warto bowiem pamiętać, jak przypomniał Kard. Ratzinger (OR 8.11.2000), o ostrożności wobec rozprzestrzeniającej się tendencji, która bezpośrednio transponuje tajemnicę trynitarną na strukturę Kościoła.
    The whole itinerary of the Vatican II's dogmatic constitution Lumen Gentium on the Church is permeated with a trinitarian outlook. The Church has her origin in the Father's eternal plan of salvation. She not only is the result of his paternal love but also finds in the beatific communion with the Father her destiny and goal (LG 2). The universal project of Father's salvation is realized by the Son who enjoys unconditional primacy within that plan (LG 3). Originating in the mystery of Father's eternal plan of love and born of the paschal mystery of Jesus Christ's death and resurrection, the Church cannot live without the life given to her by the mission of the Holy Spirit. Therefore, the Church, whose origin is in the Father's love which comes into effect through the paschal mystery of the Son, is vivified and renewed by the Spirit (LG 4). The Church is thus the work of the Trinity. This is the fundamental understanding of the Church in Lumen Gentium. The Church of Vatican II is the “Ecclesia de Trinitate”. The Church is “a people made one with the unity of the Father, the Son and the Holy Spirit”.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 2; 153-173
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Paschalna chrystologia Wacława Hryniewicza
    Wacław Hryniewicz’s Paschal Christology
    Autorzy:
    Jaskóła, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2038136.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    chrystologia
    Chrystus
    Duch Święty
    Kościół
    Pascha
    Paruzja
    pneumatologia
    Wcielenie
    Zmartwychwstanie
    Christology
    Christ
    Holy Spirit
    Church
    Passover
    parousia
    pneumatology
    incarnation
    resurrection
    Opis:
    Na tle zasadniczych nurtów współczesnej chrystologii i klasyfikacji sporządzonej przez kard. Waltera Kaspera przedstawiono kilka istotnych założeń i cech chrystologii Wacława Hryniewicza. Źródła artykułu ograniczono do jego paschalnej trylogii: Chrystus nasza Pascha (1982), Nasza Pascha w Chrystusie (1987), Pascha Chrystusa w dziejach człowieka i wszechświata (1991). Głęboko biblijne, teologiczno-historycznie i ekumenicznie rozważania starały się pokazać, że paschalna chrystologia Hryniewicza unika niebezpieczeństwa jednostronnych ujęć różnych kierunków chrystologii kerygmatyczno-dogmatycznej, jak i chrystologii ukierunkowanych wyłącznie na Jezusa historycznego. Paschalna chrystologia zdaje się ponadto godzić ujęcia ściśle teologiczne z elementami duchowości.
    The article describes the key premises and features of Wacław Hryniewicz’s Christology. The presentation is done on the background of contemporary currents in Christology and their classification drawn up by Walter Cardinal Kasper. The sources of the article are limited to the Hryniewicz’s paschal trilogy: Christ, Our Passover (1982), Our Passover in Christ (1987), The Passover of Christ in the History of Man and Cosmos (1991). Deeply biblical, theological, historical and ecumenical investigations were aimed to show, that Hryniewicz’s paschal Christology managed to avoid unilateral presentation of various streams of kerygmatic and dogmatic Christology, as well as of Christologies focused solely on historical Jesus. Paschal Christology is also able to bring together purely theological concepts and the elements of spirituality.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 7; 15-25
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dary hierarchiczne i charyzmatyczne w służbie komunii i w realizacji misji ewangelizacyjnej Kościoła
    Hierarchical and Charismatic Gifts in Service of Communion and in the Execution of the Evangelisational Mission of the Church
    Autorzy:
    Zarzycki, Stanisław T.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036747.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Duch Święty
    dar
    charyzmaty
    Kościół
    wspólnota
    misja
    stany Kościoła
    The Holy Spirit
    gift
    charisms
    Church
    community
    mission
    states of the Church
    Opis:
    Artykuł podejmuje zagadnienie darów hierarchicznych i charyzmatycznych od strony teologicznej, eklezjologicznej, teologiczno-duchowej i duszpasterskiej. Wychodzi od ponownego odkrycia charyzmatu podczas Soboru Watykańskiego II i śledzi pokrótce rozwój jego teologii po Soborze, nie tylko w nurcie życia konsekrowanego. Następnie przypomina jego usytuowanie w eklezjologii komunijnej. W zasadniczej części swego artykułu autor rozpatruje rolę charyzmatów w budowaniu wspólnoty Kościoła przez zakonników, kapłanów i świeckich. Uwzględnia ich związek z miłością – największym darem Ducha. Po wyjaśnieniu wzajemnej relacji pomiędzy communio i missio Kościoła, przechodzi do ukazania roli charyzmatów w urzeczywistnieniu misji ewangelizacyjnej przez duchownych, zakonników i świeckich. Ukazuje też ukierunkowanie charyzmatów na głębszy udział wiernych w sakramentach świętych.
    The article raises the issue of hierarchical and charismatic gifts in terms of their theological, ecclesiological, theological-spiritual and pastoral context. Its point of departure is the rediscovery of the charism during the Second Vatican Council and in subsequent parts it follows briefly the development of the charism after the Council, not only within consecrated life. Further on, the article recalls its position, including hierarchical gifts in the ecclesiology of communion. In the essential part of the article, the author considers the role of charisms in building up the community of the Church through monks, priests and laymen. He takes into account their relationship with love – the greatest gift of the Spirit - and with its communion function. After explaining the mutual relationship between communio and missio of the Church, he goes on to present the role of charisms in the attainment of the mission of evangelisation through the clergy, monks and laymen. He also presents orienting charisms towards a deeper participation of the faithful in the holy sacraments.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 5; 7-22
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Homilia jako część liturgii
    The Homily as a Part of Liturgy
    Autorzy:
    Głowa, Władysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32062665.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Duch Święty
    homilia
    Jezus Chrystus
    liturgia
    kapłaństwo
    Kościół
    urząd
    zgromadzenie
    Holy Spirit
    homily
    Jesus Christ
    liturgy
    priesthood
    Church
    office
    congregation
    Opis:
    The aim of the article is to look at the homily in the light of the Conciliar definition of liturgy. The article consists of three parts. In Part One the author presents the homily as doing the duty of Jesus Christ’s priestly office. Part Two of the article is a deliberation on the subject of the homily, which is Christ and the Church; and in Part Three the basis for the truth is shown that the Church is the subject of the whole liturgy, including homily.
    Źródło:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2011, 2; 147-159
    2082-8586
    Pojawia się w:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ sakramentu bierzmowania na życie społeczne chrześcijan
    Influence of the Sacrament of Confirmation on the Social Life of Christians
    Autorzy:
    Wolański, Bogusław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340362.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    bierzmowanie
    sakrament
    Duch Święty
    świadectwo
    odpowiedzialność
    Kościół
    liturgia
    służba
    wspólnota
    powołanie
    Confirmation
    sacrament
    Holy Spirit
    witness
    responsibility
    Church
    liturgy
    service
    community
    vocation
    Opis:
    Confirmation is the crowning of Baptism, multiplication of the gifts of the Holy Spirit and granting a right to be an active member of the Church. Confirmation has its autonomy and uniquely conveys the gift of the Holy Spirit. On Confirmation, every Christian bears witness to Christ’s truth. He or she should then awaken in people a sense of responsibility for the Church and in consequence salvation of the world.  Receiving Confirmation has an influence on personal and social life of Christians. The quality of preparation and amount of good will affect the degree of this influence in daily life. The impact should manifest itself as tightening of the bond with Christ, multiplication of the gifts of the Holy Spirit and strengthening of the bond with Christ. As far as the social aspect is concerned, the confirmed person is to proclaim faith, bear responsibility for building the Church community, participate in the cult and contribute to the community’s work.
    Źródło:
    Roczniki Pastoralno-Katechetyczne; 2010, 2; 143-161
    2081-1829
    Pojawia się w:
    Roczniki Pastoralno-Katechetyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Święty i Wielki Sobór Kościoła Prawosławnego na Krecie czy „Spotkanie na Krecie”? Aktualne eklezjologiczne dylematy świata prawosławnego
    The Holy and Great Council of the Orthodox Church in Crete or “Meeting in Crete”? Current Ecclesiological Dilemmas of the Orthodox World
    Autorzy:
    Leśniewski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037281.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Święty i Wielki Sobór na Krecie
    eklezjologia prawosławna
    soborowość
    jedność
    Kościół prawosławny
    the Holy and Great Council in Crete
    Orthodox Ecclesiology
    Conciliarity
    Unity
    Orthodox Church
    Opis:
    W dniach 18-26 czerwca 2016 r. na Krecie miało miejsce ważne wydarzenie dla Kościołów prawosławnych. Uczestniczyły w nim oficjalne delegacje dziesięciu lokalnych Kościołów prawosławnych. Z udziału w soborze wycofały się cztery lokalne Kościoły prawosławne, a mianowicie: Patriarchat Antiocheński, Patriarchat Moskiewski, Patriarchat Gruziński oraz Patriarchat Bułgarski. Niepełna reprezentacja Kościołów prawosławnych na Soborze świadczy o nierozwiązanych problemach oraz różnicach w podejściu do kwestii kanonicznych i teologicznych. W artykule została syntetycznie przedstawiona historia działań, mających na celu zwołanie wszechprawosławnego Soboru oraz problemy eklezjologiczne, które spowodowały wycofanie się z soboru na Krecie czterech lokalnych Kościołów prawosławnych. Przedstawiona argumentacja może być pomocna w zrozumieniu istniejących obecnie rozbieżności teologicznych oraz napięć we wzajemnych relacjach lokalnych Kościołów prawosławnych.
    An important event for the Orthodoxy: The Holy and Great Council of the Orthodox Church took place in Crete (June, 18–26.2016). It was attended by official delegations from ten local Orthodox Churches. Four local Orthodox Churches, namely: Patriarchate of Antioch, Moscow Patriarchate, the Patriarchate of Georgia, and the Bulgarian Patriarchate withdrew from the participation in the Council. The incomplete representation of the Orthodox Churches at the Council is an evidence of unsolved problems and differences in the approach to canonical and theological issues. The article synthetically presents the history of activities aimed at convening Pan-Orthodox Council and ecclesiological problems, which caused the withdrawal of four local Orthodox Churches from the Council in Crete. Presented arguments may be helpful in understanding of existing theological differences and tensions in mutual relations of local Orthodox Churches.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 7; 109-126
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teologiczno-eklezjalne aspekty bierzmowania w świetle programu duszpasterskiego Kościoła w Polsce na lata 2017-2019
    Theological and Ecclesial Aspects of Confirmation in Light of the Church’ s Pastoral Program for 2017-2019 in Poland
    Autorzy:
    Kowalczyk, Marian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035026.pdf
    Data publikacji:
    2020-02-28
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    wtajemniczenie chrześcijańskie
    Chrystus
    Kościół
    Duch Święty
    bierzmowanie
    apostolstwo
    odnowa świata
    Królestwo Boże
    Christian initiation
    Christ
    Church
    Holy Spirit
    confirmation
    apostolate
    renewal of the world
    God’s kingdom
    Opis:
    Biorąc pod uwagę posoborowe podejście do sakramentologii, oparte na idei Kościoła Chrystusowego jako żywej historii zbawienia, treść artykułu odnosi się do eklezjalnych aspektów programu duszpasterskiego Kościoła w Polsce. Dlatego sakrament bierzmowania jest ujęty w perspektywie eklezjologicznej, bez zbytniego zgłębiania problematyki katechetycznej czy liturgicznej. Najpierw zwraca uwagę na sakrament dojrzałości chrześcijańskiej w aspekcie trwałości Kościoła jako ludu Bożego. W kolejnym paragrafie koncentruje się na uczestnictwie tych, którzy przyjęli sakrament bierzmowania w apostolskich zadaniach ludu Bożego, akcentując zwłaszcza przyjęcie przez nich pełnej odpowiedzialności za losy Kościoła. Zwieńczeniem artykułu jest zobrazowanie ewangelizacji współczesnego świata przez ubogacenie świata nowym obliczem świętości na miarę królestwa Bożego, które przez Chrystusa w mocy Ducha Świętego nieustannie wzrasta wśród ludzi, aż do ostatecznego spełnienia w Bogu, który będzie „wszystkim we wszystkich” (por. 1 Kor 15,24.28).
    Theological and ecclesial aspects of confirmation Summary Considering the post-conciliar approach to sacramentology based on the idea of the Church of Christ as a living history of salvation, the article presents the sacrament of confirmation in its ecclesiological aspect. First, it draws attention to the sacrament of Christian maturity in the aspect of the Church’s stability as the people of God. In the next paragraph it focuses on the participation of those who have accepted the sacrament of confirmation in the apostolic tasks of God’s people, emphasizing in particular their taking full responsibility for the fate of the Church. The climax of the article is the depiction of the modern world’s evangelization by enriching the world with a new ideal of holiness according to the Kingdom of God, which through Christ in the power of the Holy Spirit is constantly increasing among people until the final fulfillment in God who will be „all in all” (see 1 Cor 15:24.28).
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 2; 33-55
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Skąd Kościół? Od teologii liberalnej do Antona Vögtle
    Where does the Church Come From? From Liberal Theology to Anton Vögtle
    Autorzy:
    Kałuża, Krystian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040456.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Jezus
    Duch Święty
    Królestwo Boże
    Lud Boży
    Kościół
    geneza Kościoła
    eklezjogeneza
    eklezjologia
    „pierwszy consensus”
    „nowy consensus”
    Jesus
    Holy Spirit
    God's Kingdom
    God's People
    Church
    Genesis of the Church
    ecclesiogenesis
    ecclesiology
    “first consensus”
    “the new consensus”
    Opis:
    W artykule przedstawiono najważniejsze etapy dyskusji wokół początków Kościoła od teologii liberalnej do Antona Vögtle. Autorzy „pierwszego consensusu” szkoły historyczno-liberalnej (Harnack, Loisy) zakwestionowali obecność jakiejkolwiek formy zorganizowanego Kościoła w życiu i nauczaniu Jezusa. „Nowy consensus” szkoły eschatologiczno-nowotestamentalnej (Cullmann, Oepke, Beetz) określił Kościół jako Lud Boży czasów ostatecznych, którego fundamenty mają swoje źródło w życiu i nauczaniu ziemskiego Jezusa. Ostateczne ukonstytuowanie się Kościoła dokonało się w wydarzeniach Jego śmierci i zmartwychwstania, a potwierdzone zostało eschatologicznym darem Ducha Świętego w dniu Pięćdziesiątnicy. Sukces „nowego consensusu”, do którego nawiązywała również tradycyjna eklezjologia katolicka, został poważnie osłabiony przez Bultmanna. Kolejni teologowie (Petersen, Vögtle) wyłączają ziemskiego Jezusa (a przynajmniej pewne Jego działania) z okresu założycielskiego Kościoła iprzesuwają czas jego powstania na okres popaschalny, w którym to zmartwychwstały Pan poprzez zesłanie Ducha Świętego i w kooperacji (synergii) ze swoimi uczniami zakłada i buduje swój Kościół. W ten sposób Kościół jawi się nie tyle jako „gotowa budowla”, lecz jako proces („permanentna eklezjogeneza”), którego początki dostrzega się w relacji Jezusa do idei Królestwa Bożego, uczniów, a przede wszystkim do tajemnicy Jego śmierci i Zmartwychwstania.
    The article presents the evolution of the discussion about the origins of the Church from liberal theology to Anton Vögtle. Authors of the “first consensus” of the historical-liberal school (Harnack, Loisy) questioned the presence of any form of organised Church in the life and teaching of Jesus. The “new consensus” of the eschatological New Testament school (Cullmann, Oepke, Beetz) described the Church as God's People of the ultimate times, whose foundations are the life and teaching of earthly Jesus. The ultimate foundation of the Church occurred during Jesus' death and resurrection. It was confirmed by an eschatological gift of pouring of the Holy Spirit on the day of the Pentecost. The success of the “new consensus”, which is also linked to traditional Catholic ecclesiology, was seriously undermined by Bultmann. Later theological writing (Petersen, Vögtle) excludes earthly Jesus (or at least some of His actions) from the formative period of the Church and point to the post-Paschal period. The resurrected Lord, through pouring of the Holy Spirit and cooperation (synergy) with His disciples, establishes and builds up His Church. In this respect the Church is not as much a ready-made establishment but a process (“permanent ecclesiogenesis”). Its origins are found in the relationship between Jesus and the idea of God's Kingdom, His disciples, and in the mystery of His death and Resurrection.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 9; 101-130
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Die Rolle der Enzykliken von seliggesprochenem Johann Paul II. für die Gestaltung des Christenlebens
    Rola encyklik błogosławionego Jana Pawła II w kształtowaniu życia chrześcijan
    Autorzy:
    Kowalczyk, Marian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31233929.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Jan Paweł II – encykliki
    Chrystus Odkupiciel
    Miłosierdzie Boże
    Duch Święty
    Maryja
    Kościół i Eucharystia
    rozum i wiara
    ekumenizm
    sumienie
    obrona życia
    praca i bezrobocie
    solidarność i sprawiedliwość społeczna
    polityka i pokój
    Johannes Paul II. − Enzykliken
    die Barmherzigkeit Gottes
    der Heilige Geist
    Maria
    Kirche und die Eucharistie
    Vernunft und Glauben
    Ökumene
    Gewissen in der Verteidigung von Leben
    Arbeit und Arbeitslosigkeit
    Solidarität und soziale Gerechtigkeit
    Politik und Frieden
    Christus, der Erlöser
    Opis:
    Artykuł zawiera pogłębioną refleksję teologiczną nad treścią encyklik, beatyfikowanego w Niedzielę Miłosierdzia, 1 maja 2011 roku, wielkiego Papieża Polaka, błogosławionego Jana Pawła II. W pierwszym paragrafie wykazano, że program Jego pontyfikatu zawiera przesłanie dwóch programowych encyklik: Redemptor hominis i Dives in misericordia, z którymi w sposób nierozłączny łączy się trzecia, mianowicie encyklika o Duchu Świętym Dominum et Vivificantem. Ojciec Święty akcentuje w ten sposób trynitarny charakter życia chrześcijańskiego, które koncentruje się na paterologicznym, chrystologicznym i pneumatologicznym usposobieniu całego ludu Bożego. Następnie został ukazany wpływ encyklik społecznych Jana Pawła II na systemy polityczne świata, a zwłaszcza upadek komunizmu oraz troskę o solidarność międzyludzką, kreacyjny i zbawczy wymiar pracy, sprawiedliwość i pokój. Kolejny paragraf skoncentrował się na encyklikach dotyczących zbawczego posłannictwa Kościoła, z wyakcentowaniem niezastąpionej roli Eucharystii i inicjatyw ekumenicznych. Konkluzję artykułu stanowi prezentacja życia wiary, nadziei i miłości na wzór Maryi, która doskonale łączy fides et ratio, a naszego Błogosławionego – oddanego całkowicie do dyspozycji Matki Najświętszej (Totus Tuus) – bezustannie upewniała w przekonaniu zaczerpniętym od sług Bożych kard. Augusta Hlonda i kard Stefana Wyszyńskiego, że „zwycięstwo, kiedy przyjdzie, będzie to zwycięstwo przez Maryję”.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2011, 3; 141-162
    2080-6345
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Dogmatycznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-15 z 15

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies