Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Polishchuk, Yaroslav" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Постмодерністський проєкт і сучасна українська література
Postmodernistic Project and Contemporary Ukrainian Literature
Autorzy:
Polishchuk, Yaroslav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790728.pdf
Data publikacji:
2020-08-13
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
postmodernizm
doktryna
społeczeństwo
kultura
dysfunckcjonalność
język
literatura
postmodernism
doctrine
society
culture
dysfunction
language
literature
Opis:
Projekt postmodernistyczny a współczesna literatura ukraińskaPrzedmiotem rozważań autora jest zanikanie postmodernizmu jako doktryny filozoficznej i jako praktyk estetycznych. Z punktu widzenia współczesnej kultury ukraińskiej, która z trudem wychodzi z cienia uzależnienia kolonialnego, postmodernizm nie stał się zjawiskiem uniwersalnym. Zaistniał w latach 1986-1991 jako odpowiedź na popularny na Zachodzie światopogląd. Zmierzch postmodernizmu autor kojarzy z wydarzeniami z lat 2013-2014, które spowodowały ukształtowanie się nowego społeczeństwa ukraińskiego i kultury narodowej. Skutki owych wydarzeń – w mediach, w opinii publicznej, ale również w literaturze – podważają postulaty postmodernizmu, które w zaistniałych okolicznościach cechuje oczywista dysfunkcyjność. Postmodernistyczna gra oraz kompletny sceptycyzm mogą być, jak się okazało, nie tylko postawą niezależnego intelektualisty, ale także strategią pozorowania, maskującą doktrynę imperialną, podającą się za projekt liberalny. Odróżnienie pierwszego od drugiego bywa trudne, a czasami wręcz niemożliwe. Zarysowuje się zatem koniec postmodernizmu – profanacji ulegają jego główne zasady, co powoduje radykalnie różne interpretacje i oznacza potrzebę dekonstrukcji całego projektu. Dlatego teza o śmierci postmodernizmu ma swoje uzasadnienie na Wschodzie Europy. Czasowa i przestrzenna perspektywa ukraińska zaprzecza postmodernizmowi w jego zachodnim ujęciom, jednocześnie pobudza do poszukiwania alternatywnych modeli światopoglądowo-estetycznych. Ta sytuacja może jednak w swoisty sposób motywować ukraińskiego intelektualistę, odkrywając nowe horyzonty poznania. Zaprzeczając postmodernizmowi, literatura przywraca swój autorytet jako instytucja społecznie zaangażowana.
The main subject of the research in this article is the exhaustion of postmodernism as a philosophical doctrine and aesthetical practice. Postmodernism has not became a universal phenomenon in contemporary Ukrainian literature, which is reliving the difficult process of emerging from colonial dependence. It existed in Ukraine between 1986-1991 as an answer to the worldview that was popular in the West. The end of this artistic direction the author associates with those events which took place in 2013-2014, when Ukrainian society and Ukrainian culture moved into a new phase of existence. The consequences of these events, reflected in the media, public opinion and also in literature, led to the rejection of the postulates of postmodernism. It should be said that these postulates reveal a clear dysfunctionality. The postmodernist play and general scepticism, as can be seen, can be not only a position taken by an independent, intellectual person, but also an imitation strategy that conceals a neo-imperial doctrine which is portrayed as a liberal project. Sometimes it is too difficult to distinguish one from the other. Thus, the boundaries of postmodernism are clearly defined, or more precisely, the prevalence of its basic principles are. Over time, this phenomenon has received radically different interpretations, which is why a systemic deconstruction of the whole project is required. From such a point of view, therefore, a thesis about the death of postmodernism has its reasons, especially in Eastern Europe. From the Ukrainian perspective, the characteristic crossing of time and place (Eastern Europe) has put the Western project of postmodernism into a stupor, prompting us to search for alternative worldviews and aesthetic models. However, this artistic direction can motivate modern Ukrainian intellectuals in its own way, opening up new horizons in the comprehension of this epoch.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 7; 115-128
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Месіанський час» і трагічний досвід у драматургії Лесі Українки
«Messianic Time» and the Experience of Tragedy in Lesya Ukrainkas Dramas
«Czas Mesjański» a doświadczenie tragizmu w dramaturgii Łesi Ukrainki
Autorzy:
Polishchuk, Yaroslav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929309.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Łesia Ukrainka
dramaturgia
modernizm
neoromantyzm
mesjanizm
Lesya Ukrainka
drama
Modernism
Neo-Romanticism
Messianism
Opis:
Autor poddaje badaniu istotę tragizmu cechującego twórczość dramaturgiczną Łesi Ukrainki. Eksponuje związek omawianej cechy poetyki wybitnej pisarki ukraińskiej z tragizmem o kondycji klasycznej (1), tragicznością światopoglądu romantycznego (2) oraz ze świadomością kultury z okresu dekadansu i wczesnego modernizmu (3). Łesia Ukrainka przekracza granice właściwego czasu i przestrzeni w zobrazowaniu tragicznego doświadczenia człowieka w swych dziełach Kassandra, Kamienny gospodarz, Pięśń lasu. W ten sposób zbliża się do globalnej problematyki kultury XX wieku, co uczyni kolizję egzystencjalnego wyboru oraz buntu zasadniczą dla nowoczesnej literatury i sztuki.
The author analyses the core of the tragic nature of Lesya Ukrainka’s dramatic works. Highlighted are the relationships of this feature of her dramas with Classical (1) and Romantic tragedy (2), and with the cultural awareness of the time of Decadence and Early Modernism (3). In her Kassandra [Cassandra], Kamienny gospodarz [The Stone Host] and Pieśń Lasu [The Song of the Wood], Lesya Ukrainka transgresses the borders of real time and space in depicting the tragic experience of a human being. In this way, she comes close to the fundamental problems of the 20-th century culture, with the conflict between the idea of existential choice and rebellion becoming paramount ideas of contemporary literature and art.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 7; 39-49
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies