Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kołodziej, Marcin" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Ubezwłasnowolnienie seniora. Ograniczenie czy pomoc?
    Incapacitation of a Senior. Limitation or Aid?
    Autorzy:
    Kołodziej, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2131540.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Opis:
    Instytucja ubezwłasnowolnienia, posiadająca ogromne znaczenie z punktu widzenia prawnego, społecznego i rodzinnego, wzbudza liczne kontrowersje. Niektórzy autorzy zastanawiają się, czy powinna mieć obecnie rację bytu, z racji ograniczenia zdolności do czynności prawnych osoby, której dotyczy. Z drugiej zaś strony – z perspektywy osób podejmujących się opieki nad seniorami – wydaje się być niezwykle pomocna. Chociaż pojawiają się nowe propozycje, które mogły zastąpić ubezwłasnowolnienie, pozostają one póki co na poziomie postulatów. Dlatego niniejsze opracowanie stanowi po pierwsze prezentację, a obok tego ocenę instytucji ubezwłasnowolnienia w polskim systemie prawnym. Aby mogła ona spełnić swoje przedmiotowe zadanie, a jednocześnie wykluczyć wszelkie nadużycia w jej stosowaniu, konieczne jest zachowanie stosownych przepisów prawa, które zapewnią podmiotowe traktowanie osoby i ochronę jej interesów.
    An institution of incapacitation possessing a huge meaning from the legal, social and family point of view, raises numerous controversies. Some authors think consider whether it should exist due to the limitation of an ability to legal activities of the person to whom it refers. On the other hand whereas – from the perspective of the persons taking care for the seniors – it seems to be extremely helpful. Although there are new proposals which could replace the incapacitation, they remain so far on the level of postulates. Therefore, this study constitutes the presentation, first of all, and additionally an assessment of the institution of incapacitation in the Polish legal system. So as to it could fulfill its subjective task and at the same time exclude all abuses in using thereof, it is necessary to preserve proper law provisions which will assure subjective treating the person and protection of their interests.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2022, 11, 1; 27-47
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Urząd wikariusza parafialnego. Współpraca i autonomia w posługiwaniu duszpasterskim
    Parochial Vicar. Co-operation and Autonomy in the Pastoral Work
    L’office du vicaire paroissial. La coopération et l’autonomie dans le ministère pastoral
    Autorzy:
    Kołodziej, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1917611.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    prawo kanoniczne
    prawo administracyjne
    lud Boży
    hierarchiczny ustrój Kościoła
    wikariusz parafialny
    synody diecezjalne
    canon law
    administrative law
    people of God
    hierarchical structure of the Church
    parochial vicar
    diocesan synods
    Opis:
    Urząd wikariusza parafialnego, który przeszedł długą ewolucję w Kościele, nie może być postrzegany jako wykonywanie doraźnych zadań zleconych przez proboszcza. Posługa wikariusza parafialnego nie jest też określana, jak w Kodeksie z 1917 roku, za pomocą pięciu różnych kategorii: wikariusz aktualny, zarządca, zastępca, pomocnik, współpracownik. Obecne prawo – inspirowane Soborem Watykańskim II – uznaje natomiast wikariusza za autentycznego współpracownika proboszcza i uczestnika jego troski, który jest ustanowiony do tej posługi przez biskupa diecezjalnego, aby – na zasadzie braterskiego współdziałania – sprawował pod władzą proboszcza dzieło nie tylko o charakterze duszpasterskim, ale i pasterskim (por. kan. 545 § 1 KPK/83). Obowiązki i uprawnienia wikariusza parafialnego, oprócz tych kodeksowych przyznających mu w określonych sytuacjach nawet uprawnienia do zastępowania proboszcza, zostały bardziej szczegółowo określone przez prawo partykularne. Dla lepszego zrozumienia zależności pomiędzy współpracą i autonomią wikariusza parafialnego w posługiwaniu duszpasterskim należy posłużyć się postanowieniami synodów diecezjalnych, które uwzględniając specyfikę konkretnych parafii i diecezji, określiły właściwe miejsce wikariusza parafialnego. Sprawuje on swoje posługiwanie z mandatu biskupa diecezjalnego, ale pod władzą proboszcza, z którym winien uzgadniać wszystkie plany i zamierzenia. Jako współbrat proboszcza w trosce o parafię, otrzymał on stosowną autonomię, która nie tylko pozwoli uczynić jego posługę bardziej owocną, ale i przygotowuje go do podjęcia w przyszłości samodzielnych zadań pasterskich.
    The parochial vicar office, which has undergone a long evolution in the Church, cannot be regarded as performing ad hoc tasks assigned by the parish priest. The ministry of parochial vicar is also not determined, as in the 1917 Code, using five different categories: the current vicar, the administrator, the substitute, the assistant, or the associate. The current law – inspired by the Second Vatican Council – considers the vicar to be an authentic associate pastor and participant in his care, who is organized for this service by the diocesan bishop, – on the principle of fraternal cooperation – to hold under the authority of the pastor, the work not only of a priestly nature, but pastoral (cf. can. 545 § 1 CPC). The duties and powers of a parochial vicar, except those of the Code conferring on him in certain situations even the power to replace the pastor, have been more specifically defined by the particular law. For a better understanding of the relationship between the cooperation and autonomy of the parochial vicar in the pastoral ministry it is highly advisable to use the provisions of the diocesan synods, which, having taken into consideration the specificity of certain parishes and dioceses, have identified the right place for the parochial vicar. He exercises his ministry with the mandate of the diocesan bishop, but under the authority of the pastor, with whom he should agree all plans and intentions. As a confrere of the pastor in the care of the parish, he has received the appropriate autonomy, which will not only make his ministry more fruitful, but will prepare him for future independent pastoral work.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2016, 5, 1; 9-31
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kierowanie świętą liturgią według Magnum principium. Komentarz do kan. 838 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku
    The Ordering and Guidance of the Sacred Liturgy under the Principles of Magnum principium. Commentary to can. 838 of the 1983 Code of Canon Law
    Autorzy:
    Kołodziej, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31233970.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    uświęcające zadanie Kościoła
    liturgia
    sakramenty
    adaptacje i akomodacje
    the Sanctifying Office of the Church
    liturgy
    sacraments
    adaptations and accommodations
    Opis:
    Liturgia stanowi przestrzeń szczególnego spotkania teologii i prawa. Nawet, jeśli niektórym wydaje się, że powinna być ona ograniczona tylko do wymiaru czysto mistycznego, bo widzi się w niej specjalny rodzaj modlitwy, to w rzeczywistości jej kształt jest dokładnie określony przez normy prawa kościelnego. Krytyczna ocena Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. musiała uwzględnić obiektywne stwierdzenie, że nie każdy przepis w nim określony i zawarty oddał w sposób precyzyjny sensus Ecclesiae twórców i uczestników Soboru Watykańskiego II. Tak było chociażby w przypadku kan. 838 KPK/83. Zawarte w nim normy odnoszące się do adaptacji i akomodacji oraz określające zasady współpracy pomiędzy Stolicą Apostolską a lokalnymi konferencjami biskupów wymagały uzgodnienia z przepisami przyjętymi już w ramach obrad Soboru Watykańskiego II. Dlatego na mocy listu apostolskiego motu proprio Magnum principium papież dokonał stosownych zmian, które uczyniły współpracę Stolicy Apostolskiej i konferencji biskupów jeszcze sprawniejszą i bardziej owocną w służbie wiernym. Ponadto dzięki tej nowelizacji modlitwa liturgiczna ma być bardziej przystosowana do zrozumienia ludzi.
    Liturgy is a particular space of contact between theology and law. Despite of the fact that certain people are of the opinion that it should be limited only to a purely mystical dimension, as it is perceived as a special kind of prayer, its form is in fact precisely defined by the standards of church law. Critical assessment of the 1983 Code of Canon Law must also take into account the objective statement that not every precept defined and contained therein accurately reflects the sensus Ecclesiae of the founders and participants of the Second Vatican Council. This is the case with can. 838 of the Code of Canon Law. The standards relating to adaptation and accommodation contained therein and defining the principles of cooperation between the Holy See and local conferences of bishops, required agreement with the provisions already adopted as part of the deliberations of the Second Vatican Council. Therefore, by virtue of the apostolic letter of the motu proprio Magnum principium, the Pope made appropriate changes that made the cooperation of the Holy See and the Conference of Bishops even more efficient and more fruitful in the service of the faithful. Moreover, thanks to this amendment, the liturgical prayer is to be more adapted to the understanding of people.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2022, 11, 2; 97-119
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies